Δημήτριος Παναγόπουλος
Πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος, τόσο για θανάσιμα, όσο και για
συγγνωστά αμαρτήματα, και είναι αλήθεια ότι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε να
κάνουμε την διάκριση αυτή.
Επειδή,
λοιπόν, η διάκριση της αμαρτίας είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, θα
αναφέρουμε λίγα πράγματα για τα δύο αυτά αμαρτήματα, θανάσιμα και
συγγνωστά, για να γνωρίζουμε πού βαδίζουμε. Διότι πολλοί από εμάς
υποπίπτουμε σε θανάσιμα αμαρτήματα και λέμε, α, δεν είναι τίποτε αυτό!
Και το αντίθετο, υποπίπτουμε σε συγγνωστά και νομίζουμε ότι έχουμε
αμαρτήσει θανάσιμα και απελπιζόμαστε.
α) Για τα θανάσιμα.
Τα
θανάσιμα αμαρτήματα, κατά τον Γεννάδιο Σχολάριο, τον Κορέσσιο και των
Ιεροσολύμων Χρύσανθο, όπως αναφέρει ο άγιος Νικόδημος, είναι τα
προαιρετικά εκείνα αμαρτήματα που προσβάλλουν την μεταξύ ημών και Θεού
αγάπη, ή την αγάπη μεταξύ ημών, Θεού και πλησίον, και καθιστούν τους
αμαρτάνοντες ενόχους αιωνίου Κολάσεως.Και η μεταξύ ημών και Θεού αγάπη
προσβάλλεται, όταν π.χ. θα βλασφημήσουμε Αυτόν, ενώ η μεταξύ ημών, Θεού
και πλησίον αγάπη προσβάλλεται, όταν π.χ. θα φονεύσουμε κάποιον.
Πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος, τόσο για θανάσιμα, όσο και για
συγγνωστά αμαρτήματα, και είναι αλήθεια ότι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε να
κάνουμε την διάκριση αυτή.
Επειδή,
λοιπόν, η διάκριση της αμαρτίας είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, θα
αναφέρουμε λίγα πράγματα για τα δύο αυτά αμαρτήματα, θανάσιμα και
συγγνωστά, για να γνωρίζουμε πού βαδίζουμε. Διότι πολλοί από εμάς
υποπίπτουμε σε θανάσιμα αμαρτήματα και λέμε, α, δεν είναι τίποτε αυτό!
Και το αντίθετο, υποπίπτουμε σε συγγνωστά και νομίζουμε ότι έχουμε
αμαρτήσει θανάσιμα και απελπιζόμαστε.
α) Για τα θανάσιμα.
Τα
θανάσιμα αμαρτήματα, κατά τον Γεννάδιο Σχολάριο, τον Κορέσσιο και των
Ιεροσολύμων Χρύσανθο, όπως αναφέρει ο άγιος Νικόδημος, είναι τα
προαιρετικά εκείνα αμαρτήματα που προσβάλλουν την μεταξύ ημών και Θεού
αγάπη, ή την αγάπη μεταξύ ημών, Θεού και πλησίον, και καθιστούν τους
αμαρτάνοντες ενόχους αιωνίου Κολάσεως.Και η μεταξύ ημών και Θεού αγάπη
προσβάλλεται, όταν π.χ. θα βλασφημήσουμε Αυτόν, ενώ η μεταξύ ημών, Θεού
και πλησίον αγάπη προσβάλλεται, όταν π.χ. θα φονεύσουμε κάποιον.