Ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο... (+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο και όσο αυτός ταπεινώνεται,τόσο πλησιάζει τον Θεό».

+Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

http://anthologioxr.blogspot.gr/2015/01/blog-post_36.html

Τό ἁμάρτημα τῆς πορνείας (Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριντσιανίνωφ)

 Το αμάρτημα της πορνείας έχει την ιδιότητα να ενώνει άνομα δυο σώματα σε ένα.
Έτσι, μολονότι συγχωρείται αμέσως μετά τη μετάνοια και την εξομολόγηση, εφόσον βέβαια ο αμαρτωλός άνθρωπος το εγκαταλείψει, η κάθαρση του σώματος και της ψυχής απ’ αυτό απαιτεί πολύ χρόνο, ώστε ο σύνδεσμος πού δημιουργήθηκε ανάμεσα στα σώματα, φυτεύτηκε μέσα στις καρδιές και δηλητηρίασε τις ψυχές, να καταστραφεί και να αφανιστεί.

Γι’ αυτό και η Εκκλησία ορίζει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μετάνοιας σ’ εκείνους πού έπεσαν σε πορνεία ή μοιχεία, μετά την παρέλευση του όποιου τους επιτρέπει να κοινωνήσουν το πανάγιο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Χριστού.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_95.html

Πόσοι θὰ σωθοῦν;

Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ κοιτών­τας γύρω μας ­διαπιστώνουμε τὸ ὀλιγάριθμο τῶν πιστῶν χριστια­νῶν. Πόσοι ἀλήθεια ἐκκλησιάζονται κά­θε Κυριακή; Πόσοι τηροῦν τὶς ­νηστεῖες τῆς Ἐκκλησίας μας; Πόσοι ἐξομολογοῦνται καὶ κοινωνοῦν μὲ προετοιμασία; Πόσοι ζοῦν συνειδητὰ τὴ ζωὴ ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριός μας καὶ ὁρίζει τὸ Εὐαγγέλιό Του; Λίγοι. Ἐλάχιστοι. Καὶ ὅσο συνειδητοποιοῦμε τὸ ἐλάχιστο αὐτὸ ποσοστό, τόσο καὶ ἀπογοητευόμαστε καὶ ἀπελπιζόμαστε. Καὶ τελικὰ ἀναρωτιώμαστε: ἂν εἶναι ἔτσι, ποιοὶ λοιπὸν θὰ σωθοῦν; Ποιοὶ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ ἀπολαύσουν τὴ χαρὰ τῆς μελλούσης Βασιλείας τῶν οὐρανῶν; 

   Ὅμως τὸ ἐρώτημα οὔτε ἀναδύεται ἀπὸ τὴν ὑπάρχουσα ἀπογοητευτικὴ πραγματικότητα οὔτε πρωτοφανὲς καὶ σύγχρονο εἶναι. Εἶναι ἐρώτημα ­σύγχρονο τῆς ἐποχῆς τοῦ Κυρίου. Τέθηκε στὸν ἴδιο τὸν Κύριο 2.000 χρόνια πρίν. Κάποιος δηλαδὴ Τὸν ρώτησε:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_41.html

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: «Ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς»

  "«Ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς» τοῦ Ἀδάμ: Αὐτή εἶναι ἡ ἀρρώστεια τῆς ἀνθρώπινης φύσης  καί τήν ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.16

 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Η μάρτυρας της Αναστάσεως Αγία Μαρία η Μαγδαληνή

Ο Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης μιλάει για το έργο της Αγίας Μαγδαληνής στη διάδοση του Ευαγγελίου και τη μαρτυρία της Αναστάσεως.

http://www.pemptousia.gr/video/i-martiras-tis-anastaseos-agia-maria-i-magdalini/

"Τίποτα δέν γίνεται χωρίς τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ...(Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης)

"Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού, και όπου υπάρχει η 

πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα 

φέρει ωφέλεια στην ψυχή"

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

http://www.proskynitis.blogspot.gr/2015/05/blog-post_69.html 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_65.html

Προσευχή με πόνο – Αγιος Παΐσιος

Προσευχή με πόνο – Γέροντα, πως κάνετε ευχή για ένα θέμα;
Όλη η βάση που γίνεται η ευχή είναι να πονάει ο άνθρωπος. Αν δεν πονάει, μπορεί να κάθεται ώρες με το κομποσχοίνι και η προσευχή του να μην έχει κανένα αποτέλεσμα. Αν υπάρχει πόνος για το θέμα για το οποίο προσεύχεται, ακόμη και με έναν αναστεναγμό κάνει καρδιακή προσευχή.
Πολλοί, όταν την στιγμή που τους ζητούν οι άλλοι να προσευχηθούν δεν έχουν χρόνο, προσεύχονται με έναν αναστεναγμό για το πρόβλημά τους. Δεν λέω να μην κάνει κανείς προσευχή, αλλά, αν τυχόν δεν υπάρχει χρόνος, ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μια καρδιακή προσευχή· ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής.
Διαβάζεις λ.χ. ένα γράμμα, βλέπεις ένα πρόβλημα, αναστενάζεις και μετά προσεύχεσαι. Αυτό είναι μεγάλο πράγμα! Πριν πιάσεις το ακουστικό, πριν ακόμα καλέσεις, σε ακούει ο Θεός! Και το πληροφορείται ο άλλος. Να δείτε πως οι δαιμονισμένοι καταλαβαίνουν πότε κάνω προσευχή γι’ αυτούς και φωνάζουν όπου κι αν βρίσκονται!
Η πραγματική προσευχή ξεκινάει από έναν πόνο· δεν είναι ευχαρίστηση, «νιρβάνα». Τι πόνος είναι; Βασανίζεται με την καλή έννοια ο άνθρωπος. Πονάει, βογκάει, υποφέρει, όταν κάνει προσευχή για οτιδήποτε.
Ξέρετε τι θα πει υποφέρει; Ναι, υποφέρει, γιατί συμμετέχει στον γενικό πόνο του κόσμου ή στον πόνο ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Αυτήν την συμμετοχή, αυτόν τον πόνο, τον ανταμείβει ο Θεός με την θεία αγαλλίαση. Δεν ζητάει βέβαια ο άνθρωπος την θεία αγαλλίαση, αλλά η θεία αγαλλίαση έρχεται ως συνέπεια, επειδή συμμετέχει στον πόνο του άλλου (…).

 Πηγή: agapienxristou.blogspot.ca

 http://www.diakonima.gr/2015/07/22/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82/

Μικρά καί ὠφέλιμα:Ὁ Θεός βαστάζει καί ὑπομένει ὅλες τίς ἀδυναμίες μας...

Ὁ Θεός βαστάζει καί ὑπομένει ὅλες τίς ἀδυναμίες μας, ὅμως δέν ὑπομένει τόν ἄνθρωπο πού ὅλη τήν ὥρα γογγύζει· ἀλλά τόν παιδεύει γιά νά τόν διορθώσει.

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος
 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Τί μπορεῖ νά κάνει κανείς σέ τόσο δύσκολους καιρούς;

  Η φοβερή προφητεία του αββά Παμβώ περι  Έσχατων Καιρών.

Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ: «Αλήθεια γέροντα, θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;» 

Και ο Γέροντας απάντησε: «Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι για κατηγορία. 

Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε να ακούνε βίους και λόγους Γερόντων,

 αλλά κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε: 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/02/blog-post_49.html#more

Ἡ Θεία καί ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ . Κεφάλαιο 3ον. 1) «Ή θεία και ή ανθρώπινη δικαιοσύνη» 2) «Ή δικαιοκρισία του Θεού»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ή δικαιολογία διώχνει τήν Χάρη του Θεού

«Ή θεία και ή ανθρώπινη δικαιοσύνη»

- Γέροντα, τί είναι Θεία δικαιοσύνη;
- Θεία δικαιοσύνη είναι νά κάνης αυτό πού αναπαύει τον άλλον. Αν έχης λ.χ. νά μοιρασθής κάτι με κάποιον άλλον, νά του δώσης όχι το μισό από αυτό πού έχεις, αλλά όσο θέλει εκείνος. Νά του πης: «Πόσα θέλεις; δυόμισι; τρία; πάρ' τα».
Νά δίνης τά καλά και νά κρατάς τά σάπια. Νά δίνης τά περισσότερα και νά κρατάς τά λιγωτερα. Νά, πες πώς μας φέρνει τώρα μιά αδελφή δέκα δαμάσκηνα. Αν εγώ από λαιμαργία φάω τά οκτώ καί σου αφήσω τά δύο, θά σε αδικήσω.
Αν πώ: «αφού είμαστε δύο, θά φάω τά πέντε καί θά σου αφήσω τά άλλα πέντε», τότε έχω τήν ανθρώπινη δικαιοσύνη. Αν όμως δω ότι σου αρέσουν τά δαμάσκηνα και φάω μόνον ένα καί σου πώ: «κάνε αγάπη νά φας εσύ τά υπόλοιπα, γιατί εμένα δεν μου πολυαρέσουν, άλλα μέ πειράζουν καί στά έντερα», τότε έχω τήν θεία δικαιοσύνη.
- Δηλαδή ανθρώπινη δικαιοσύνη ποια είναι;
- Ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι, αν πρέπη λ.χ. νά μοιρασθής κάτι μέ κάποιον άλλον, νά δίνης το μισό καί νά κρατάς το άλλο μισό.
- Γέροντα, τί θέση έχει ή ανθρώπινη δικαιοσύνη στην πνευματική ζωή;
- Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν είναι γιά τους πνευματικούς ανθρώπους· είναι φρένο γιά τους κοσμικούς ανθρώπους. Ό πνευματικός άνθρωπος είναι ανόητος, άν αποβλέπη σ' αυτήν, γιατί μπροστά στην θεία δικαιοσύνη ή ανθρώπινη είναι μηδέν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/02/blog-post_05.html

Ἀγνώστου μοναχοῦ: Ὅλοι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά προσεύχονται ἀκατάπαυστα

Συνοπτικά σχόλια

Και αυτό το κείμενο, γραμμένο προφανώς από πέννα οσιωτάτου μοναχού, γευομένου τους γλυκυτάτους καρπούς της νοεράς και καρδιακής προσευχής -ώστε να την παρομοιάζει με τις “χρυσές φιάλες” της Αποκαλύψεως, αλλά και με φως που φωτίζει την ψυχή και ανάβει την καρδιά από τις φλόγες της θείας αγάπης – εντάσσεται στην Φιλοκαλία, για να εξάρει την αξία της νοεράς προσευχής, αλλά και την υποχρέωση, χάριν της σωτηρίας τους, να την χρησιμοποιούν και οι λαϊκοί στον κόσμο.

Και για να ενισχύσει τους αμφιβάλλοντες, για την ωφελιμότητα της αδιαλείπτου προσευχής και από τους μη μοναχούς, προβάλλει δύο ακαταμάχητα τεκμήρια. Πρώτο, την εξ ουρανού μαρτυρία, δια του Αγγέλου στον απλούν γέροντα μοναχόν Ιώβ, που αντέλλεγε στον θείον Παλαμά και δεύτερο, αυτόν τον άγιο Πατέρα του Κωνσταντίνον, αναδειχθέντα θαυματουργό διά της αδιαλείπτου νοεράς προσευχής, που, από την κατοχή της γλυκύτητός της, δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τις συζητήσεις στα ανακτοβούλια, στα οποία παρίστατο και αυτός.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_421.html

Γέροντας Ἀμβρόσιος Λάζαρης - Θαυμαστά γεγονότα

1) Κάποια φορά, ένας νέος Ιερέας πού πολύ ευλαβείτο τον Γέροντα Αμβρόσιο, όπως και τη Γερόντισσα Παρθενία, τον πήρε και επισκέφθηκαν το Μοναστήρι του Όσιου Λουκά στο Στείριο Βοιωτίας. Αφού ευχαριστήθηκαν στο προσκύνημα, ξεκίνησαν χαρούμενοι να επιστρέψουν στο Μοναστήρι του Δαδιού, ανεβαίνοντας πάλι στο βουνό ψηλά, με την προοπτική να κατεβούν στη Δαύλεια.
Στα ενδιάμεσα της διαδρομής, τούς σταμάτησε ένας γέροντας πολύ καλά ντυμένος και σεβάσμιος:
--Με συγχωρείτε πάρα πολύ, μπορείτε να με πάρετε ως τη Δαύλεια; τους ρώτησε,
--Γέροντα, τί λέτε, να τον πάρω; ρώτησε σιγά ό ιερέας τον Γέροντα.
--Μα, βέβαια, συμφώνησε αυτός.
Μπήκε μέσα ό άνθρωπος, κάθισε σεμνά στο πίσω κάθισμα και ξεκίνησαν. Στο μισό περίπου της διαδρομής, πριν φτάσουν μέχρι κάτω, ρώτησε ό Γέροντας τον ξένο:
--Δεν μου λες, γεροντάκι, έχεις ανέβει ποτέ εσύ στα βουνά εδώ πάνω;
--Πώς, βεβαίως, τα έχω επισκεφθεί, του απάντησε ό άλλος. 
Όταν έφτασαν στο σημείο πού τους ζήτησε, ό ξένος άνοιξε την πόρτα, γύρισε και τους είπε:
--Να είναι ευλογημένη ή ώρα του ταξιδιού σας! Κι έφυγε.
Λίγο πιο κάτω, στράφηκε παραξενεμένος ό νέος ιερέας και είπε:
--Γέροντα, να σε ρωτήσω κάτι; 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_594.html#more

«Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν δέν κερδίζεται μέ τήν ἀργία καί τήν ἄνεση, ἀλλά μέ τόν κόπο καί τή βία»

«Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΩΝ ΗΔΟΝΩΝ»
Ἀπό τό βιβλίο «ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ»
Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Δέν ὑπάρχουν ἰσχυρότεροι μαγνῆτες καί ἑλκτικότεροι ἐξουσιαστές καί ποθεινότερες ἁλυσίδες γιά τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τίς ἡδονές τῶν πέντε αἰσθήσεων. Πόσο ἀρεστές καί πόσο βλαβερές εἶναι! Καί ὁ καλύτερος  ρήτορας δέν θά μποροῦσε νά παρουσιάσῃ ποτέ τήν κακία τους καί τή βλάβη πού προξενοῦν στήν ψυχή. Ἄν ὁ διάβολος μᾶς ἔδινε τό φαρμάκι του μέ κάποιο πικρό βότανο, δέν θά τό πίναμε. Ἐπειδή ὅμως μᾶς τό δίνει μέ τό μέλι τῶν ἡδονῶν, τό παίρνουμε εὐχάριστα.
Ἀπό τίς ἡδόνες, οἱ σαρκικές – δηλαδή ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία καί ὅλα τά σχετικά πάθη – τυφλώνουν τό νοῦ καί κολλᾶνε τήν καρδιά μας στά παρόντα πράγματα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἁμαρτία, γι’ αὐτό εἶναι ἀπό τά μεγαλύτερα ἐμπόδια τῆς σωτηρίας μας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_942.html