Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 26 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: ( Β΄ Κορ. ιβ΄ 20 - ιγ΄ 2 )

Β Κορ. 12,20      φοβοῦμαι γὰρ μήπως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε, μήπως ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, καταλαλιαί, ψιθυρισμοί, φυσιώσεις, ἀκαταστασίαι,

Β Κορ. 12,20            Διότι φοβούμαι, μήπως όταν έλθω δεν σας εύρω, όποιους θέλω να σας εύρω, και εγώ ευρεθώ απέναντι σας έτσι που και σεις δεν θέλετε. Φοβούμαι μήπως εύρω μεταξύ σας έριδας, φθόνους, θυμούς, φιλονεικίας και φατριασμούς, κατακρίσεις εναντίον αλλήλων, ψυθυρισμούς εις βάρος των άλλων, αλαζονείας και αποκαταστασίας.

Β Κορ. 12,21      μὴ πάλιν ἐλθόντα με ταπεινώσῃ ὁ Θεός μου πρὸς ὑμᾶς καὶ πενθήσω πολλοὺς τῶν προημαρτηκότων καὶ μὴ μετανοησάντων ἐπὶ τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ πορνείᾳ καὶ ἀσελγείᾳ ᾗ ἔπραξαν.

Β Κορ. 12,21             Φοβούμαι μήπως, όταν πάλιν έλθω προς σας, με ταπεινώση ο Θεός, όπως και προηγουμένως, και πενθήσω δια πολλούς από εκείνους, που πιθανόν να έχουν αμαρτήσει προς της νέας μου αυτής επισκέψεως και δεν έχουν μετανοήσει δια την ακαθαρσίαν και την πορνείαν και την ασέλγειαν, που διέπραξαν.

Β Κορ. 13,1        Τρίτον τοῦτο ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ τριῶν σταθήσεται πᾶν ῥῆμα·

Β Κορ. 13,1               Δια τρίτην τώρα φοράν έρχομαι προς σας. Η Γραφή λέγει, ότι “εις την μαρτυρίαν δύο μαρτύρων και τριών θα σταθή και θα είναι έγκυρος κάθε λόγος”. (Και αυτά τα τρία μου ταξίδια έχουν θέσιν τριών μαρτύρων).

Β Κορ. 13,2        προείρηκα καὶ προλέγω, ὡς παρὼν τὸ δεύτερον, καὶ ἀπὼν νῦν γράφω τοῖς προημαρτηκόσι καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς τὸ πάλιν οὐ φείσομαι,

Β Κορ. 13,2               Σας το έχω παραγγείλει, σας το λέγω εκ των προτέρων και τώρα. Σας το προείπα αυτοπροσώπως την δευτέραν φοράν και τώρα που είμαι απών σας το λέγω και γράφω προς εκείνους που είχαν αμαρτήσει προηγουμένως και είχαν δεχθή ελέγχους από εμέ, όπως επίσης και εις όλους, που εν τω μεταξύ πιθανόν να παρεσύρθησαν εις την αμαρτίαν και μένουν εις αυτήν, ότι εάν ξαναέλθω δεν θα διστάσω και δεν θα λυπηθώ κανένα, 

Εὐαγγέλιο: ( Μαρκ. δ΄ 24 - 34 )

Μαρκ. 4,24         Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, μετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν.

Μαρκ. 4,24              Και έλεγεν εις αυτούς· “προσέχετε εις αυτά που ακούετε· με όποιο μέτρο προσοχής και αγαθής διαθέσεως ακούετε και εννοείτε, με το αυτό μέτρο θα σας δοθή από τον Θεόν η γνώσις και η σοφία. Και ακόμη περισσότερον.

Μαρκ. 4,25         ὃς γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ· καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.

Μαρκ. 4,25              Διότι εις εκείνον που έχει την διάθεσιν και την γνώσιν, θα του δοθή ακόμη περισσότερον· και από εκείνον που δεν έχει ενδιαφέρον, και η ολίγη γνώσις που έχει, θα του αφαιρεθή”.

Μαρκ. 4,26         Καὶ ἔλεγεν· οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς,

Μαρκ. 4,26              Και έλεγεν· “έτσι ομοιάζει η βασιλεία του Θεού, με ένα άνθρωπον που ρίπτει τον σπόρον εις την γην,

Μαρκ. 4,27         καὶ καθεύδῃ καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός.

Μαρκ. 4,27              και έπειτα κοιμάται και σηκώνεται νύκτα και ημέραν, χωρίς να φροντίζη δια την βλάστησιν της σποράς και ο σπόρος βλαστάνει και μεγαλώνει κατά ένα μυστηριώδη τρόπον, που δεν τον γνωρίζει ο γεωργός.

Μαρκ. 4,28         αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ.

Μαρκ. 4,28              Διότι μόνη της η γη καρποφορεί, βλαστάνει δηλαδή, πρώτον τον χόρτον, έπειτα τον στάχυν και ύστερα τον μεστωμένον και πλήρη σίτον μέσα στον στάχυν. (Η αύξησις της χριστιανικής ζωής γίνεται από τον Θεόν κατά ένα μυστηριώδη τρόπον, που δεν υποπίπτει αμέσως εις την αντίληψιν του ανθρώπου).

Μαρκ. 4,29         ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός.

Μαρκ. 4,29              Οταν δε ο καρπός ωριμάση και είναι έτοιμος προς θερισμόν, αμέσως ο γεωργός αποστέλλει τον θεριστήν με το δρεπάνι, διότι έχει φθάσει ο καιρός του θερισμού”.

Μαρκ. 4,30         Καὶ ἔλεγε· πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; ἢ ἐν τίνι παραβολῇ παραβάλωμεν αὐτήν;

Μαρκ. 4,30              Και έλεγεν· “πως να παρομοιάσωμεν την βασιλείαν του Θεού; Η με ποίαν παραβολήν και εικόνα να την παραβάλωμεν;

Μαρκ. 4,31         ὡς κόκκον σινάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς·

Μαρκ. 4,31               Ομοιάζει με κόκκον σιναπιού, ο οποίος, όταν σπαρή εις την γην, είναι μικρότερος από όλους τους σπόρους που υπάρχουν εις την γην.

Μαρκ. 4,32         καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει καὶ γίνεται μείζων πάντων τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν.

Μαρκ. 4,32              Και όταν σπαρή, ξεπετιέται και γίνεται μεγαλύτερο απ' όλα τα λάχανα, και κάμνει μεγάλους κλάδους, ώστε να ημπορούν τα πουλιά του ουρανού να κατασκηνώνουν κάτω από την σκιαν του”.

Μαρκ. 4,33         Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν,

Μαρκ. 4,33              Και με τέτοιες πολλές παραβολές εδίδασκεν εις αυτούς τον λόγον του Θεού, αναλόγως με την ικανότητα που είχαν οι ακροαταί του να ακούουν και να ενοούν.

Μαρκ. 4,34         χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον· κατ᾿ ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέλυε πάντα.

Μαρκ. 4,34              Χωρίς δε παραβολήν δεν εδίδασκεν αυτούς. Ιδιαιτέρως δε στους μαθητάς εξηγούσε όλα και έλυε τας απορίας των. (Ολα όσα ερωτούσαν και εδιψούσαν να μάθουν. Παντοτε ο Θεός κατά πολλούς τρόπους απαντά εις τας απορίας και πληροφορεί τους πιστούς περί του θελήματός του).

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί τοῦ ἡγέτου τοῦ Νεονικολαϊτισμοῦ Χρ. Γιανναρᾶ

 Εν έτει 1989 με πρωτοβουλία των τότε συνοδικών μητροπολιτών, μακαριστών πλέον, Φλωρίνης Αυγουστίνου, Σιδηροκάστρου Ιωάννη και Δρυινουπόλεως και Κονίτσης Σεβαστιανού, ετέθη εν συνόδω το θέμα των κακοδοξιών του τότε καθηγητή της Παντείου και "πρυτάνεως" της λεγόμενης "νεοορθοδοξίας" Χρήστου Γιανναρά. Μάλιστα ο μακαριστός Φλωρίνης στη ΣΠΙΘΑ, φύλλο 444 έτος 1986, τόνισε τα εξής βαρυσήμαντα αναφορικά με την επικίνδυνη και ναρκοθετούσα τη σωτηρία μας γιανναρική διδαχή:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_411.html

"Γιά τή γῆ πού καταράστηκε ὁ Θεός στήν ἐργασία τοῦ Ἀδάμ"

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής:

"Πρός Θαλλάσιον, περί ἀποριῶν - Ἐρώτηση 5"

Ποιά εἶναι μεταφορικὰ ἡ καταραμένη γῆ στην ἐργασία τοῦ Ἀδὰμ καὶ τὶ σημαίνει τὸ «θὰ τή λάβεις αὐτὴν ὡς τροφή σου μὲ λύπες»; Ἐπίσης τι σημαίνει τὸ «θὰ τρῶς χόρτο ἀφοῦ φυτρώσουν ἀγκάθια καὶ τριβόλια» καὶ τὶ τὸ τελευταῖο, «θὰ φὰς τὸ ψωμί σου μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου σου»(Γεν.3,17-19); Καὶ ὅμως ποτὲ δὲν θεάθηκε ἄνθρωπος νὰ τρώει γῆ οὔτε χόρτο, οὔτε ὅσοι τρῶνε ψωμὶ τὸ τρῶνε σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς ἱερᾶς ἱστορίας μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου τους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_771.html

Τό προορατικό χάρισμα τοῦ ὁσίου Ἀμφιλοχίου τῆς Λαύρας τοῦ Ποτσάεφ (27.11.1897-01.01.1971)

Στα τέλη του 1970 μια νεαρή κυρία έφερε στο στάρετς την άρρωστη πεντάχρονη κόρη της και άρχισε να μιλάει στο στάρετς για την ασθένειά της. Ο στάρετς ζήτησε από μία αδελφή να του φέρουν ένα μεγάλο μαχαίρι από την κουζίνα. ’Έπειτα πήρε το μαχαίρι και το έδωσε στη γυναίκα λέγοντας: «Ορίστε, σφάχτην!» Η γυναίκα κοίταξε το στάρετς φοβισμένη κι έσφιξε το παιδί στην αγκαλιά της.
  Ο στάρετς την διέταξε πάλι: «Σφάχτην σου είπα!»

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/27111897-01011971_26.html

Οἱ ἱδρυτές τῶν θρησκειῶν. Βουδισμός

 Βουδισμός

 

Βούδας (563-483 π.χ.)

Ὁ Βούδας γεννήθηκε στά περίχωρα τοῦ Νεπάλ τό 563 π.χ. Ὀνομαζόταν Σιντάρτα Γκαουτάμα καί ἀνῆκε σέ ἄρχουσα τάξη πολεμιστῶν. Νεογέννητος ἔμεινε ὀρφανός ἀπό μητέρα καί μεγάλωσε ὡς πρίγκιπας σέ 3 πολυτελή παλάτια τοῦ πατέρα του πού διέθεταν χαρέμια καί γυναῖκες! Ἐπειδή ὅμως ὡς χαρακτήρας ἦταν πολύ καταθλιπτικός, δέν μιλοῦσε πολύ καί δέν γελοῦσε σχεδόν ποτέ, ὁ πατέρας του ἔκανε τό πᾶν γιά νά τόν κρατήσει στήν κοσμική ζωή τοῦ παλατιοῦ καί τοῦ ἐξασφάλιζε διαρκῶς κάθε ἄνεση, ἡδονή καί χλιδή. Ὁ Βούδας σέ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν παντεύτηκε τή δεκαεξάχρονη ξαδέλφη του πριγκίπισσα

Γιασοντάρα καί ἀπέκτησε μαζί της ἕνας γιό. Διδάχθηκε πολεμικές τέχνες καί ἦταν καλός τοξοβόλος!  Κάποια στιγμή ὅμως ἐγκατέλειψε τήν οἰκογένειά του καί τή χλιδή τοῦ παλατιοῦ φιλοσοφώντας διαφορετικά τή ζωή!...

Μελαγχόλησε περισσότερο καθώς ἡ σκέψη του βυθίστηκε στό πρόβλημα τῆς ἀρρώστιας τῶν γηρατειῶν καί τοῦ θανάτου. Κατέφυγε στό δάσος Οὐραβέλα κί ἔγινε «ἐρημίτης» μαζί μέ ἄλλους 5 «συνασκητές», οἱ ὁποῖοι ὅμως γρήγορα τόν ἐγκατέλειψαν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_685.html

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο1» Μέρος α΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Τό δέ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστίν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καί συνειδήσεως ἀγαθῆς καί πίστεως ἀνυποκρίτου, ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μή νοοῦντες μήτε ἅ λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιοῦνται» (α΄: 5-7).

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι διαθήκη. Χαρίζει σωτηρία καί μακαριότητα σ᾿ ὅποιον τόν δέχεται.

Ἡ ἀγάπη γεννιέται ἀπό τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, ἀπό τήν ἀγαθοσύνη τῆς συνειδήσεως καί ἀπό τήν εἰλικρίνεια τῆς πίστεως.

Καλλιέργησε αὐτές τίς ἀρετές, καθώς ἐπίσης καί τή νήψη καί τή σιωπή. Ἔτσι θά ἀποκτήσεις τήν ἀγάπη, πού εἶναι ἡ κορύφωση καί ἡ συμπύκνωση τῆς χριστιανικῆς τελειότητας.

Ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς μολύνεται μέ τήν ἀποδοχή ἁμαρτωλῶν λογισμῶν, ἰδιαίτερα πορνικῶν. Ἡ ἀγαθοσύνη τῆς συνειδήσεως καταστρέφεται μέ τή διάπραξη ἑκούσιων ἁμαρτημάτων. Ἡ πίστη ἀδυνατίζει μέ τήν αὐτοπεποίθηση, τήν ἀνειλικρίνεια καί τή φιλαυτία.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/1_26.html

Κατάθλιψη.γ' μέρος

 ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

Δεῖτε ἐδῶ:β' μέρος

 Τό αἴσθημα τῆς κατάθλιψης πού εἶναι μιά δική μας ψυχική δύναμη πρέπει νά τό δώσουμε στό Θεό. Αὐτό κάνανε οἱ Ἅγιοι.

«Μέ τήν ἀγάπη πρός τό Θεό, μέ τή προσευχή καί γι’ αὐτό ἐφώναζαν μέ καύχημα οἱ Ἀπόστολοι καί ἔλεγον, «χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου». Τόσο δυνατό πού ἤτανε τό αἴσθημα τῆς καταθλίψεως γιά νά τούς συντρίψει, αὐτό τό αἴσθημα τό πολύ δυνατό πού ἤτανε, ἄς ποῦμε, μία ψυχική δύναμη δική τους, τό παίρνανε αὐτοί, τό δίνανε στό Θεό, τό κάνανε προσευχή, τό κάνανε χαρά καί ἀγαλλίαση ἐν Κυρίῳ»⁸.

Ὁ γέροντας λέει : «ἤτανε ἄς ποῦμε μία ψυχική δύναμη δική τους» ἀλλά ἔχει πάρει ἤ τείνει νά πάρει ἤ μπορεῖ νά πάρει μιά κακή κατεύθυνση καί νά συντρίψει τόν ἄνθρωπο, ἄν ὁ ἄνθρωπος «ἀνοίξει πόρτα» στόν πονηρό μέ τόν ἐγωισμό του.

Διαβάστε περισσότερα »

http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/2016/01/blog-post_97.html

Ἐγωισμός-‘Υπερηφάνεια: τό κύριο αἴτιο τῆς κατάθλιψης καί τῶν ἄλλων «ψυχολογικῶν»[26].

Ζοῦμε σ’ ἕναν κόσμο γεμάτο πάθη ψυχικά καί σωματικά. Ἀπό τά κυριότερα πάθη τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου εἶναι τό πάθος τῆς ὑπερηφανείας. Εἶναι «τό Γενικό Ἐπιτελεῖο ὅλων τῶν παθῶν»[27], ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. «Ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ ἐγωισμός, ἡ κενοδοξία κ.λπ. ἐκτός ἀπό τήν ἔπαρση, πού εἶναι ἑωσφορικός βαθμός, εἶναι τό ἴδιο πάθος μέ μικρές διαφορές καί διαβαθμίσεις. Ὁ ἐγωισμός εἶναι τό ἀναρχικό παιδί τῆς ὑπερηφανείας· δέν τό βάζει κάτω, ἐπιμένει. Ὅπως ὅμως τά δένδρα πού δέν λυγίζουν σπάζουν τελικά ἀπό τόν ἀέρα, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἐγωισμό, ἐπειδή δέν κάμπτεται, σπάζει τελικά τά μοῦτρα του. Μεγάλο κακό ὁ ἐγωισμός! Ἐνῶ καί ἀνάπαυση δέν ἔχει ὁ ἐγωιστής, πάλι ἐπιμένει!...»[28].

 «Ὁ ἐγωισμός φέρνει πάντα λύπη καί ἄγχος»

«Ὁ ἐγωισμός φέρνει πάντα λύπη καί ἄγχος»[29],ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος. Ὁ πονηρός «θέλει νά μᾶς βλέπει λυπημένους καί νά χαίρεται... τό ταγκαλάκι δέν θέλει κανένας νά χαίρεται»[30].

Διαβάστε περισσότερα »

 http://agiapsychanalysi.blogspot.gr/2016/01/26.html

«Θά ζήσουμε τούς ἐσχάτους καιρούς. Οἱ πιστοί δέν θά μποροῦν νά βροῦν ποιμένα, οὔτε καί τόν σωστό δρόμο»!!!

Ὁ Ρουμάνος Γέρων Ἰλαρίων Ἀργκάτου προφητεύει:

«Θά ζήσουμε τούς ἔσχατους καιρούς.

Οἱ πιστοί δέν θά μποροῦν νά βροῦν ποιμένα,

οὔτε καί τόν σωστό δρόμο»!!!

«Τα παιδιά μας σε αυτούς τούς δύσκολους καιρούς θα είναι ανέτοιμα να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις»!

Γέροντας Ιλαρίωνας Αργκάτου (1913-2006) ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Ρουμάνους πνευματικούς, προειδοποιεί και προφητεύει!

Διαβάστε περισσότερα »

http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_545.html

Ἅγιος Νεκτάριος- θαῦμα μέρος 4

https://www.youtube.com/watch?v=ztgfyUY6PJA
http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/4_26.html

Ἅγιος σημαίνει σχέση ἀγάπης. Ὅσιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος

 Το βρέφος, ακόμα κι αν δεν έχει τη δύναμη να κάνει τίποτα και δεν μπορεί να πάει μόνο του στη μητέρα του, όμως στριφογυρίζει και φωνάζει και κλαίει, ζητώντας τη με πόνο και φωνή και μη μπορώντας να πάει κοντά της. 

Και, με τα πολλά του παρακάλια, η ίδια η μητέρα, που την κρατάει αιχμάλωτη η αγάπη της για το παιδί της, πάει κοντά του, το παίρνει στην αγκαλιά της, και με πολλή στοργή το φροντίζει και το ταΐζει. Αυτό κάνει και ο φιλάνθρωπος Θεός με την ψυχή που Τον πλησιάζει και Τον ζητάει με μεγάλη επιθυμία. Και πολύ περισσότερο ακόμα ο Θεός, που κινείται από τη δική Του αγάπη και τη δική Του καλοσύνη, δένεται με την ψυχή αυτή και γίνεται μαζί της ένα πνεύμα, όπως λέει ο απόστολος.
Όταν η ψυχή προσκολληθεί στον Κύριο, τότε και ο Κύριος, με το έλεος και την αγάπη Του, θα έρθει κοντά της και θα προσκολληθεί σε αυτήν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_114.html

Ἡ ἱεροτελεστία τῆς ἀλλαγῆς ἀμφίων τῶν λειψάνων τῶν 124 Ἁγίων τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων

Οι Άγιοι της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/124.html

26 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξενοφώντος και της συμβίας αυτού Μαρίας και των τέκνων αυτού Αρκαδίου και Ιωάννου, Συμεών Παλαιού, των Αγίων Ανανίου Πρεσβυτέρου, Πέτρου δεσμοφύλακος και επτά στρατιωτών, των Αγίων δύο Μαρτύρων, Αμμωνά Οσίου, Μνήμη του μεγάλου σεισμού, Γαβριήλ Οσίου, μνήμη ανακομειδής λειψάνων Οσίου Θεοδώρου Στουδίτου, Κλήμεντος Οσίου, Δαυίδ Βασιλέως, Αρκαδίου Οσίου, Γαβριήλ Μητροπολίτου, Κυρίλλου Μητροπολίτου.

Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννου (Εορτή Ξενοφών)

Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518-527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527-565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό.
Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε.
Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο.
Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα.
Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως γενεά ευλογητή τω Κυρίω, της ουρανίου ηξιώθησαν δόξης, ασκητικώς δοξάσαντες Χριστόν επί της γης. Ξενοφών ο Όσιος, και η τούτου συμβία, συν τοις αριστεύσασιν, ιεροίς αυτών τέκνοις, ους ευφημούντες είπωμεν φαιδρώς χαίροις Οσίων χορεία τετράριθμε.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/26_26.html 

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 26 Ἰανουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 26 Ἰανουαρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr/