2 Δεκεμβρίου, Μνήμη τοῦ ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ὁ ὅσιος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, κατά κόσμον Εὐάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στίς 7 Φεβρουαρίου τοῦ 1906 στό χωριό Ἅγιος Ἰωάννης Εὐβοίας. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης καί Ἑλένη, τό γένος Ἀντωνίου Λάμπρου. Ὁ Γέροντας ἀπό μικρός ἀναγκάζεται νά φυλάσσει πρόβατα στό βουνό. Παρακολουθεῖ μόνο τήν Α΄ Δημοτικοῦ καί αὐτήν ὄχι πλήρως. Σέ ἡλικία 7 ἐτῶν πηγαίνει στήν Χαλκίδα ὅπου ἐργάζεται γιά 2-3 χρόνια. Κατόπιν μεταβαίνει στόν Πειραιᾶ, ὅπου ἐπίσης ἐργάζεται γιά δύο χρόνια σέ παντοπωλεῖο  συγγενοῦς του. Στά δώδεκά του χρόνια μεταβαίνει (ὑπερνικώντας τήν ἀγάπη στούς γονεῖς του) στό Ἅγιον Ὄρος. Πόθος του εἶναι νά μιμηθεῖ τή ζωή τοῦ ἀγαπημένου του Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 3 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. ια΄1- 6 )

Β Κορ. 11,1        Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρὸν τῇ ἀφροσύνῃ· ἀλλὰ καὶ ἀνέχεσθέ μου·

Β Κορ. 11,1                Θα ήθελα, και το εκφράζω ως ευχήν, να εδείχνατε ανοχήν εις κάποιαν μικράν απερισκεψίαν, που θα κάμω τώρα. Και έχω την πεποίθησιν, ότι θα μου δείξατε αυτήν την ανοχήν.

Β Κορ. 11,2        ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ ζήλῳ· ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ·

Β Κορ. 11,2               Διότι σας αγαπώ υπερβολικά μέχρι του σημείου να σας ζηλεύω με ζηλοτυπίαν σαν εκείνην, με την οποίαν ο Θεός αγαπά και τρόπον τινά ζηλοτυποί τους ανθρώπους. Και τούτο, διότι σας έχω ενώσει με δεσμούς αρραβώνος προς ένα άνδρα, δηλαδή τον Χριστόν, δια να παρουσιάσω την ψυχήν σας αγνήν και καθαράν προς αυτόν, ως παρθένον και πνευματικήν νύμφην.

Β Κορ. 11,3        φοβοῦμαι δὲ μήπως, ὡς ὁ ὄφις Εὔαν ἐξηπάτησεν ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτοῦ, οὕτω φθαρῇ τὰ νοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἁπλότητος τῆς εἰς τὸν Χριστόν.

Β Κορ. 11,3               Φοβούμαι όμως μήπως, όπως άλλοτε ο όφις εδελέασε και εξηπάτησε την Εύαν με την πανουργίαν του, έτσι εξαπατήση και σας και διαφθαρούν αι σκέψεις τα φρονήματα του νου και της καρδίας σας και ξεπέσετε από την απλότητα και την ειλικρίνειαν, που πρέπει να έχωμεν προς τον Χριστόν.

Β Κορ. 11,4        εἰ μὲν γὰρ ὁ ἐρχόμενος ἄλλον Ἰησοῦν κηρύσσει ὃν οὐκ ἐκηρύξαμεν, ἢ πνεῦμα ἕτερον λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβετε, ἢ εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ ἐδέξασθε, καλῶς ἀνείχεσθε.

Β Κορ. 11,4               Φοβούμαι μήπως παρασυρθήτε από ψευδοδιδασκάλους. Διότι εάν ο πρώτος τυχόν, που έρχεται ως διδάσκαλος, κηρύσση εις σας άλλον Ιησούν, τον οποίον ημείς δεν εκηρύξαμεν η, εάν παίρνετε από αυτόν άλλο Αγιον Πνεύμα, το οποίον δεν έχετε λάβει η άλλο Ευαγγέλιον, το οποίον δεν ηκούσατε και δεν επήρατε, δικαιολογημένα θα εδείχνατε ανοχήν και υπομονήν να ακούσετε τον νέον διδάσκαλον.

Β Κορ. 11,5        λογίζομαι γὰρ μηδὲν ὑστερηκέναι τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων.

Β Κορ. 11,5               Τωρα όμως διατί δίδετε προσοχήν εις αγνώστους και αδοκίμους διδασκάλους; Διατί φρονώ ότι εγώ δεν έχω υπολειφθή καθόλου εις την διδασκαλίαν και στο έργον του Ευαγγελίου (και δεν έχω υπολειφθή καθόλου), ούτε από τους πιο μεγάλους μεταξύ των Αποστόλων.

Β Κορ. 11,6        εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ, ἀλλ᾿ οὐ τῇ γνώσει, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ φανερωθέντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς.

Β Κορ. 11,6               Και αν ακόμη παραδεχθώ, ότι είμαι απλούς, άκομψος, χωρίς ρητορείαν εις την διδασκαλίαν μου, δεν είμαι όμως πτωχός και άπειρος κατά την γνώσιν. Αλλ' εις κάθε περίστασιν, είτε δρων είτε διδάσκων, είτε ενεργών, εφανερώθημεν εις σας (ποίο είμεθα, ότι δηλαδή δεν είμεθα καθόλου κατώτεροι από τους άλλους Αποστόλους).

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιβ΄32- 40 )

Λουκ. 12,32        Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.

Λουκ. 12,32              Μη φοβείσθε σεις, που είσθε μικρόν ποίμνιον, εν συγκρίσει προς το πολύ πλήθος των απίστων, διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να δώση εις σας την βασιλείαν των ουρανών. (Πολύ δε περισσότερον θα σας δώση τα πρόσκαιρα υλικά αγαθά).

Λουκ. 12,33        πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην. ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει οὐδὲ σὴς διαφθείρει·

Λουκ. 12,33              Εάν βλέπετε ότι τα υλικά αγαθά σας γίνονται εμπόδιον δια την βασιλείαν των ουρανών, πωλήσατε τα υπάρχοντα σας και δώστε ελεημοσύνην. Και κάμετε έτσι τον ευατόν σας θησαυροφυλάκια που δεν παλαιώνουν ποτέ, θησαυρόν στους ουρανούς που δεν χάνεται, εκεί όπου ο κλέπτης δεν πλησιάζει και ούτε ο σκόρος καταστρέφει.

Λουκ. 12,34        ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται.

Λουκ. 12,34              Διότι, όπου είναι ο θυσαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδία σας.

Λουκ. 12,35        Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι·

Λουκ. 12,35              Ας είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας πάντοτε αναμμένα· να είσθε δηλαδή έτοιμοι και άγρυπνοι να εκτελήτε το θέλημα του Κυρίου, δια να αποκτήσετε έτσι θησαυρούς στον ουρανόν.

Λουκ. 12,36        καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ.

Λουκ. 12,36              Και σεις είσθε όμοιοι με ανθρώπους, οι οποίοι περιμένουν τον κύριόν των, πότε θα επιστρέψη από τους γάμους, ώστε, όταν έλθη και κτυπήση την θύραν, να του ανοίξουν αμέσως.

Λουκ. 12,37        μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτούς, καὶ παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς.

Λουκ. 12,37              Μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους, όταν έλθη ο Κυριος, θα τους εύρη να αγρυπνούν. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτός θα γίνη διάκονός των, θα ζώση την μέσην του, δια να μη εμποδίζεται εις τας κινήσστου από τα ενδύματά του, θα τους βάλη να καθίσουν εις την τράπεζαν του φαγητού και αυτός ο ίδιος θα έλθη κοντά τους και θα τους υπηρετήση.

Λουκ. 12,38        καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοί εἰσιν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι.

Λουκ. 12,38              Και αν έλθη στο δεύτερον τετράωρον της νυκτός και στο τρίτον τετράωρον, κατά τα εξημερώματα, και τους εύρη έτσι, δηλαδή να τον περιμένουν άγρυπνοι, σας λέγω, ότι είναι μακάριοι οι δούλοι εκείνοι.

Λουκ. 12,39        τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ.

Λουκ. 12,39              Τούτο δε το ξεύρετε και σεις, ότι εάν εγνώριζε ο νοικοκύρης ποια ώρα έρχεται ο κλέπτης, θα έμενε άγρυπνος και δεν θα άφινε να ανοιχθή τρύπα στο σπίτι του, δια να μπη μέσα ο κλέπτης και να κλέψη.

Λουκ. 12,40        καὶ ὑμεῖς οὖν γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

Λουκ. 12,40              Και σεις λοιπόν να είσθε πάντοτε έτοιμοι, διότι εις ώραν κατά την οποίαν δεν γνωρίζετε, έρχεται ο υιός του ανθρώπου” (είτε δια του θανάτου ενός εκάστου, είτε κατά την δευτέραν παρουσίαν).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

̎Ὁ πόλεμος κατά τοῦ ἡσυχασμοῦ καί ὁ χαρακτήρας τῆς πατερικῆς παράδοσης ̎ ΠατερικήΘεολογία, 12ο Μέρος

Ἀκοῦστε  τήν ὁμιλία ἐδῶ: ̎Ὁ πόλεμος κατά τοῦ ἡσυχασμοῦ καί ὁ χαρακτήρας τῆς πατερικῆς παράδοσης ̎

Πατερική Θεολογία, 12ο Μέρος, Ὁμιλία στίς 28-10-2014

Συνεχίζουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ τήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη ἀπό τό κεφάλαιο γιά τήν Τουρκοκρατία καί τόν Ἡσυχασμό. Λέγαμε πῶς πολεμήθηκε ὁ Ἡσυχασμός, ἡ θεραπευτική μέθοδος τῆς Ὀρθοδοξίας: ἡ κάθαρσις, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση ἀπό τούς Φράγκους, ἀπό τή Δύση. Ἕνας ἀπό τούς τρόπους πού πολεμήθηκε καί ἕνα ἀπό τά μέσα πού χρησιμοποίησαν οἱ Φράγκοι ἦταν ἡ ἀλλαγή τοῦ ὀνόματός μας. Τό λεγόμενο Βυζαντινό κράτος δέν ὑπῆρχε, ἀλλά εἶναι μία ὀνομασία, ἡ ὁποία δόθηκε τό 1962. Τότε πρωτοχρησιμοποιήθηκε ὁ ὅρος Βυζαντινό κράτος. Οὔτε τό δικό μας ὄνομα ἦταν ‘Ἕλληνες’, ὅπως μᾶς λένε τώρα μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ Κοραῆ ἤ Γρακοί, Greek, ἀλλά εἶναι Ρωμιοί, Ρωμανία. Θά πεῖτε:

- Ἔχει τόσο μεγάλη σημασία; Γιατί νά μή μᾶς λένε Ἕλληνες; Ἐπιτέλους δέν ἐκφράζει τό ὄνομα Ἕλληνας τήν φυλή τῶν Ἑλλήνων;

Ὅταν λέμε Ἕλληνας στήν πρώτη ἐκδοχή βεβαίως ἐκφράζει τήν φυλή, ἀλλά μέ τήν ἐξέλιξη τῆς ἱστορίας Ἕλληνας ὀνομάστηκε κάθε ἕνας πού δέν πίστευε στόν Χριστό, ἦταν δηλαδή εἰδωλολάτρης. Ἀπό τή στιγμή ὅμως πού ἐμεῖς ἐγκολπωθήκαμε τόν Χριστιανισμό ἔγινε μία ὀντολογική ἀλλαγή στό εἶναι μας καί ὡς πρόσωπα καί ὡς ἔθνος. Ποιά εἶναι ἡ ὀντολογική αὐτή ἀλλαγή στό εἶναι μας, δηλαδή στήν οὐσία μας;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

π. Ἀρσένιος Σκήτης Κουτλουμουσίου: Ἡ ἑκούσια πτώση τοῦ Πάπα

Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

 

ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ

 

Κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αυτόν τον μεγάλο άγιο που πρόσφατα ανέδειξε η Ορθόδοξη εκκλησία μας, η ανθρωπότητα γνώρισε τρεις μεγάλες πτώσεις,  του Αδάμ, του Ιούδα, του Πάπα. Από αυτές τις 3 πτώσεις μόνον ο Αδάμ μετανόησε και δικαιώθηκε, ο δε Ιούδας προτίμησε το απαίσιο τέλος και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον διάβολο. Ο δε Πάπας με την πτώση του έγινε όργανο του διαβόλου και πρόδρομος του αντίχριστου. Εμείς στον παρόντα λόγο θα ασχοληθούμε με την πτώση του Πάπα, μιας και είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή επίκαιρη. Η πτώση του Πάπα έγινε το 1054, δηλαδή σε 38 χρόνια αυτή η πτώση θα συμπληρώσει μια χιλιετία! Φοβερό, ο παπισμός μέχρι στιγμής ζει και πορεύεται στην αμετανοησία, και όχι μόνο δε μετανοεί, αλλά εργάζεται την απώλεια κι αυτής της Ορθοδοξίας, που κεφαλή της είναι ο Ιησούς Χριστός. «Ούτε Θεόν φοβάται ο παπισμός, ούτε άνθρωπον εντρέπεται». 

Είναι φανερό λοιπόν πως ο παπισμός το 1054 υπέκυψε εκουσίως στους τρεις πειρασμούς του διαβόλου, αυτούς που επιχείρησε ο διάβολος με πολύ θράσος και αναίδεια να προσβάλει τον Κύριο μας στην έρημο. Ο κυριότερος πειρασμός είναι αυτός που είπε ο διάβολος στον Κύριό μας πως: «Ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιά ἕνα βίαιο Μπέη

Γιά ένα βίαιο μπέη

Μάς αφηγήθηκαν στήν Ερζεγοβίνη γιά τό τί συνέβη κάποτε στον μπέη Λιούμποβιτς. Κάλεσε γιά εργασία την ημέρα του Αγίου Προκοπίου. Οι χριστιανοί του είπαν: «Σήμερα, μπέη, είναι του Αγίου Προκοπίου καί δε θέλουμε να εργαστούμε, επειδή γιορτάζουμε». Ο μπέης Αιούμποβιτς απάντησε περιφρονητικά καί θυμωμένα: «Μα ποιος Άγιος Προκόπιος! Άιντε να θερίσετε!». Σιώπησαν οι άνθρωποι καί αναστενάζοντας άρχισαν τη δουλειά. Αλλά τό μεσημέρι μαζεύτηκαν σύννεφα κι άρχισε να βροντά. Μέ μιας σκοτείνιασε πολύ κι ένας κεραυνός κτυπά τό σπίτι του μπέη Λιουμποβιτς καί σκοτώνει τους δυο γιους του.

Μάς είπε κάποιος Πούνταρ, απ’ τό Λόκοβο κοντά στο Στότσε, γιά τον Αλή πασά Ριζβανμπέγκοβιτς. Αυτός ο πασάς ήταν γνωστός γιά τη βιαιότητά του. 

Μέ τη δύναμη που διέθετε, διέταξε να του φέρουν εξήντα ανθρώπους, να τους κρεμάσει σε μια αχλαδιά.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου στήν Ἱεραρχία γιά τήν "Σύνοδο" τῆς Κρήτης

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος έδωσε στην δημοσιότητα την παρέμβασή του στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος που συγκλήθηκε στις 23 και 24 Νοεμβρίου 2016 με θέμα την "Σύνοδο" της Κρήτης.

Στην παρέμβασή του αυτή ο Μητροπολίτης, μεταξύ άλλων, παρατηρεί ότι στην "Σύνοδο"της Κρήτης "κυριαρχοῦσαν ἡ θεωρία τῶν κλάδων, ἡ βαπτισµατική θεολογία καί κυρίως ἡ ἀρχή τῆς περιεκτικότητος, δηλαδή ἡ διολίσθηση ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἀποκλειστικότητος στήν ἀρχή τῆς περιεκτικότητος". 

Στιγματίζει, επίσης, το γεγονός της ανατροπής της απόφασης της Ιεραρχίας και σημειώνει ότι "δέν εἴχαµε ἐξουσιοδότηση τῆς Ἱεραρχίας νά διαπραγµατευθοῦµε τίς ἀποφάσεις της, ὅπως ἔλεγαν πολλοί ἀπό τούς Ἱεράρχες πού ἤµασταν παρόντες. Ἔπειτα, δέν ἔγινε συζήτηση γιά νά ἀποδεχθοῦµε τήν ἀλλαγή, ἁπλῶς ἔγινε ψηφοφορία καί µάλιστα µέ σπουδή". 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Θαυμαστορείτης εἶδε στόν παράδεισο θαυμαστούς κήπους. Εἶδε ἐκεῖ, ἐπίσης, τίς ψυχές τόσο τοῦ προπάτορά μας Ἀδάμ ὅσο καί τοῦ ληστή, τοῦ πρώτου ἀνθρώπου πού ὁδηγήθηκε ἀπό τόν Θεάνθρωπο στόν παράδεισο.

Η θέση του παραδείσου καθορίζεται από την Αγία Γραφή «προς την Ανατολή». Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται ο παράδεισος σε σχέση μέ τη γη. Η μακαρία Θεοδώρα μάς πληροφορεί ότι μετά την έξοδό της από τό σώμα κατευθύνθηκε μέ τούς αγγέλους, πού τή συνόδευαν ως τά ουράνια σκηνώματα, προς την Ανατολή. Ο μεγάλος όσιος Συμεών ο Θαυμαστορείτης είδε τόν παράδεισο στην Ανατολή.
 Στην Ανατολή τόν είδε καί η οσία Ευφροσύνη τού Σουζντάλ κατά τό θαυμαστό όραμά της. Οι ορθόδοξοι ναοί χτίζονται πάντοτε μέ τό ιερό βήμα τους προς την Ανατολή. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, όταν προσεύχονται, στρέφονται προς την Ανατολή. Τά σώματα των νεκρών τοποθετούνται στραμμένα προς την Ανατολή —προς τόν παράδεισο της τρυφής. Σ’ εκείνους πού δεν ικανοποιούνται από τή διαβεβαίωση της Αγίας Γραφής ότι η θέση του παραδείσου βρίσκεται «προς την Ανατολή», απευθύνουμε τά λόγια τού οσίου Γρηγορίου του Σιναϊτου: «Η Γραφή συνηθίζει να βεβαιώνει τά δύσκολα ζητήματα μέ απλότητα καί λιτότητα».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου»

Ὅποιος σᾶς λέγει πώς τό πολύ βιός εἶναι εὐλογία Θεοῦ, σᾶς ξεγελᾶ. Τό χρυσάφι εἶναι μεγάλη ἀρματωσιά τοῦ σατανᾶ καί αὐτό σπρώχνει τόν ἄνθρωπο στό ψέμμα, στήν κλεψιά, στήν μοιχεία, στήν ἀπονιά καί τόν φόνο. Μάθετε πώς σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου. Φροντίστε γιά τό τίμιο ψωμί σας καί ρίξτε ὅλη σας τήν ἔγνοια γιά τήν ψυχή σας. Τότες μόνο θάστε χαρούμενοι καί ἀνάλαφροι σάν τούς ἀγγέλους. Ὅπου καί ἄν βρίσκεστε καί ὅπου κι ἄν δουλεύετε, ἔχετε πάντα γυρισμένο τό νοῦ σας στό Θεό κι οὐδέ στιγμή νά ξεμακραίνετε ἀπό τό λόγο Του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Προηγούμενος Ι.Μ.Μ. Μετεώρου, Σχολιασμός τῆς ἀπόφασης τῆς Ἱεραρχίας

Ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Αναστασίου, Προηγούμενος της Ιερά Μονής Μεγάλου Μετεώρου, σχολιάζει την τελευταία απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος για την "Σύνοδο" της Κρήτης.

«Κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας ἡ ὑπέρ εὐσεβείας διάστασις» μας διδάσκει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Δυστυχώς όμως η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας επέλεξε για μία ακόμη φορά να υπηρετήσει μια ψευδεπίγραφη ενότητα εις βάρος της αληθείας παρέχοντας άφεση αμαρτιών στην "Σύνοδο" της Κρήτης.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«.....ἀξίωσέ με «τῆς ἀγήρου ζωῆς»....»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Κύριε! Εἶμαι ἕνα θαῦμα τῆς ἀγαθότητας, τῆς σοφίας καί τῆς παντοδυναμίας σου, ἀφοῦ μέ ἔφερες ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη·

διατηρεῖς μέχρι σήμερα τήν ὕπαρξή μου αὐτή·

μέ τό ἔλεος, τή φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ γιά τό ἀνθρώπινο γένος, θά κληρονομήσω τήν αἰώνια ζωή, ἐφόσον θά παραμείνω πιστός σέ Σένα·

μέ τή μεγαλειώδη πράξη Σου νά θυσιάσεις τόν Υἱό Σου ἀποκαθίσταμαι ἀπό τή φοβερή πτώση μου, λυτρώνομαι ἀπό τά αἰώνια βάσανα καί δοξολογῶ τήν ἀγαθότητα, τήν ἄπειρη δύναμη καί τή σοφία Σου!

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

2 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ἀββακοὺμ Προφήτου, τῶν Ἁγίων Ἰωάννη, Ἠρακλαίμωνος, Ἀνδρέα καὶ Θεοφίλου, Μερώπης, Ἀβίβου τοῦ Νέου, Μωυσέως Ὁμολογητοῦ, Κυρίλλου Φιλεώτη, Ἀθανασίου Ἐκλείστου, Ἀββακοὺμ Ὁσίου, Ἰσιδώρου Ὁσίου.

Ὁ Προφήτης Ἀββακούμ

Ὁ Ἀββακούμ, ποὺ τὸ ὄνομά του σημαίνει «θερμὸς ἐναγκαλισμός», ἦταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεὼν καὶ γιὸς τοῦ Σαφάτ.  Ὁ χρόνος ποὺ ἔδρασε τίθεται μεταξὺ 650 καὶ 672 π.Χ.
Στὸ προφητικό του βιβλίο, ποὺ διακρίνεται γιὰ τὴν ἀξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ἐλέγχει τὸν ἰουδαϊκὸ λαό, ἐπειδὴ παρεξέκλινε ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ θρησκεία στὴν εἰδωλολατρία.
Νὰ τί συγκεκριμένα ἀναφέρει, σχετικὰ μὲ τὸ πῶς πρέπει κανεὶς νὰ πιστεύει στὸ Θεό:
«Ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ· ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεώς μου ζήσεται. Ἐγὼ δὲ ἐν τῷ Κυρίῳ ἀγαλλιάσομαι, χαρίσομαι ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτήρι μου».
Ποὺ σημαίνει, ἂν κανεὶς λιποψυχήσει καὶ ἀδημονήσει στὶς διάφορες δοκιμασίες, ἂς μάθει, λέει ὁ Κύριος, ὅτι δὲν ἐπαναπαύεται ἡ ψυχή μου σ’ αὐτόν. Ὁ δίκαιος ποὺ πιστεύει σ’ ἐμένα καὶ τηρεῖ τὸ Νόμο μου, θὰ σωθεῖ καὶ θὰ ζήσει. Ἐγὼ ὅμως, λέει ὁ Προφήτης, θὰ ἀγάλλομαι ἐλπίζοντας στὸν Κύριο. Θὰ γεμίσει χαρὰ ἡ καρδιά μου γιὰ τὸν σωτήρα μου Θεό.
Ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ πέθανε εἰρηνικὰ καὶ τάφηκε στὸν τόπο τῶν πατέρων του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 2 Δεκεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 2 Δεκεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr