Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

α. Σχέση Θεοῦ καί κτίσης, β. Ἡ θέωση Πατερική Θεολογία, 15ο Μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:α. Σχέση Θεοῦ καί κτίσης, β. Ἡ θέωση

Ἔχουμε πεῖ πολλές φορές ἐδῶ σ’ αὐτά τά μαθήματα πού κάνουμε ἀπό τήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη, ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀπερίγραπτος, εἶναι ἀκατάληπτος, εἶναι ἀπερινόητος, εἶναι ἀόρατος. Ὅλα αὐτά πάλι δέν περιγράφουν τόν Θεό, ἀλλά μᾶς λένε τί δέν εἶναι ὁ Θεός, γιατί μεταξύ Θεοῦ καί κτισμάτων-δημιουργημάτων, δηλαδή ἀνθρώπων καί ὅλου τοῦ σύμπαντος δέν ὑπάρχει καμιά ὁμοιότητα. Δέν μποροῦμε νά βροῦμε κάτι δηλαδή, εἴτε πρᾶγμα, εἴτε καί λέξη ἀκόμα, πού νά μᾶς λέει τί εἶναι ὁ Θεός. Γι’ αὐτό καί χρησιμοποιοῦμε πολλά ὀνόματα, πολλές λέξεις, πολλούς προσδιορισμούς καί πάλι δέν λέμε τί εἶναι ὁ Θεός, γιατί δέν ὑπάρχει καμία, μά καμία, ἀναλογία μεταξύ Θεοῦ καί κτισμάτων-δημιουργημάτων. Ἐμεῖς ὅλοι εἴμαστε δημιουργήματα. Ὁ Θεός εἶναι τελείως ἄλλο πράγμα... Δέν ὑπάρχει καμία λοιπόν ἀναλογία μεταξύ κτιστοῦ καί ἄκτιστου. Τό ἄκτιστο εἶναι ὁ Θεός καί τό κτιστό εἴμαστε ἐμεῖς, εἶναι ὅλο τό σύμπαν.
Ὑπῆρξαν ὅμως κάποιοι πού θεώρησαν καλό νά ποῦν ὅτι ὑπάρχουν κάποιες ἀναλογίες, αὐτοί οἱ ὁποῖοι εἶδαν τήν Θεολογία ὡς φιλοσοφία. Αὐτή -ἄς τό ποῦμε- ἡ προσπάθεια ὀνομάζεται μεταφυσική θεώρηση τῆς Θεολογίας. Ἡ μεταφυσική, θά λέγαμε ἁπλά, εἶναι ἡ φιλοσοφική θεώρηση τῆς Θεολογίας. Κάνουμε καί τήν Θεολογία μία φιλοσοφία, τό ὁποῖο βεβαίως δέν ἔχει γίνει στήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἔχει γίνει στήν παράδοση τῆς Δύσης. Γι’ αὐτό θά ἀκοῦτε -καμιά φορά τό χρησιμοποιοῦν λανθασμένα καί ὀρθόδοξοι- ὅτι ὑπάρχουν ἀξίες. «Ὁ Θεός εἶναι μιά ἀξία», ἤ «ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μιά ἀξία». Ὁ Θεός δέν εἶναι μιά ἀξία. Ὁ Θεός εἶναι Πρόσωπο καί εἶναι τελείως ἄγνωστο καί ἀκατάληπτος στήν οὐσία Του σέ μᾶς.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τρίτης 20 Ἰουνίου


Ἀπόστολος: (Ρωμ. ζ΄14- η΄2 )
Ρωμ. 7,14          οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγὼ δὲ σαρκικός εἰμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.
Ρωμ. 7,14                  Διότι γνωρίζομεν ότι ο νόμος είναι πνευματικός, δώρον δηλαδή του Αγίου Πνεύματος, δια να εξυπηρετή την ιδικήν μας πνευματικήν ζωήν. Εγώ όμως είμαι δούλος της σαρκός, σαν πουλημένος σκλάβος υπό την κυριαρχίαν της αμαρτίας.
Ρωμ. 7,15          ὃ γὰρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ᾿ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ.
Ρωμ. 7,15                  Κυριευμένος και σκοτισμένος από το πάθος δεν γνωρίζω καλά αυτό το κακόν που πράττω. Διότι δεν πράττω αυτό το οποίον εσωτερικώς θέλω, αλλά κάμνω εκείνο το οποίον μισώ.
Ρωμ. 7,16          εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός.
Ρωμ. 7,16                  Εάν δε, παρασυρόμενος από την εσωτερικήν μου αμαρτωλότητα και τους εξωτερικούς πειρασμούς, πράττω αυτό που δεν θέλω, τότε με την θέλησίν μου και αντίθετα προς τα έργα μου συμφωνώ με τον Νομον και ομολογώ ότι είναι καλός.
Ρωμ. 7,17          νυνὶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία.
Ρωμ. 7,17                  Τωρα δε δεν πράττω εγώ το κακόν, αλλά η αμαρτία, η οποία κατοικεί μέσα μου και με εξουσιάζει.
Ρωμ. 7,18          οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί, τοῦτ᾿ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου, ἀγαθόν· τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκω·
Ρωμ. 7,18                  Διότι γνωρίζω καλά ότι δεν κατοικεί μέσα μου, δηλαδή εις την διεφθαρμένην ανθρωπίνην φύσιν, το αγαθόν· αυτό δε φαίνεται καθαρά και εκ του γεγονότος, ότι το να θέλω μεν το καλόν είναι τούτο κοντά μου, το να πραγματοποιώ όμως το καλόν δεν το ευρίσκω κοντά μου και εύκολον.
Ρωμ. 7,19          οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω.
Ρωμ. 7,19                  Διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον εσωτερικώς με όλην μου την θέλησιν επιθυμώ, αλλά το κακόν, που δεν θέλω, αυτό πράττω.
Ρωμ. 7,20          εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία.
Ρωμ. 7,20                 Εάν δε εγώ πράττω το κακόν, που εις την πραγματικότητα δεν το θέλω, αυτό σημαίνει ότι δεν το πραγματοποιώ πλέον εγώ, αλλ' η αμαρτία, που κατοικεί μέσα μου και η οποία με έχει κάμει δούλον της.
Ρωμ. 7,21          εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλόν, ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται·
Ρωμ. 7,21                  Αρα ευρίσκω τον Νομον του Θεού βοηθόν και σύμφωνον με την θέλησίν μου, η οποία και θέλει να πράττω το καλόν. Δεν ημπορώ όμως να τηρήσω αυτόν, διότι υπάρχει κοντά μου και έντος μου το κακόν, η δύναμις της αμαρτίας.
Ρωμ. 7,22          συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον,
Ρωμ. 7,22                 Διότι ευχαριστούμαι και ευφραίνομαι στον νόμον του Θεού με όλην μου την ψυχήν, την καρδίαν και τον νουν.
Ρωμ. 7,23          βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου.
Ρωμ. 7,23                 Βλέπω όμως να κυριαρχή εις τα μέλη μου άλλος νόμος, η δύναμις της αμαρτίας, που αντιστρατεύεται και μάχεται όσα ο νους μου και η συνείδησις μου υποδεικνύουν ως ορθά, και με υποδουλώνει στον νόμον της αμαρτίας, ο οποίος κυριαρχεί εις την αμαρτωλήν ανθρωπίνην μου φύσιν.
Ρωμ. 7,24          Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;
Ρωμ. 7,24                 Δυστυχισμένος και ταλαιπωρημένος εγώ άνθρωπος! Ποιός θα με ελευθερώση και θα με γλυτώση από το σώμα τούτο, μέσα στο οποίον κυριαρχεί η αμαρτία και δια της αμαρτίας ο θάνατος;
Ρωμ. 7,25          εὐχαριστῷ τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν· ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοΐ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.
Ρωμ. 7,25                 Ευχαριστώ τον Θεόν, ο οποίος με ηλευθέρωσε και με έσωσε δια του Ιησού Χριστού, του Κυρίου ημών. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι εγώ δουλεύω εις δύο κυρίους· με τον νουν και την συνείδησιν δουλεύω στον νόμον του Θεού, με τα μέλη όμως της σαρκός μου δουλεύω στον νόμον της αμαρτίας.
Ρωμ. 8,1            Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριμα τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα.
Ρωμ. 8,1                    Επομένως δεν υπάρχει τώρα καμμία καταδίκη στους πιστεύοντας και τους ηνωμένους με τον Ιησούν Χριστόν, οι οποίοι ζουν και πολιτεύονται όχι σύμφωνα με τας αμαρτωλάς επιθυμίας της σαρκός, αλλά σύμφωνα με τας εντολάς του Πνεύματος.
Ρωμ. 8,2            ὁ γὰρ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέρωσέ με ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.
Ρωμ. 8,2                   Διότι ο Νομος του Πνεύματος, η χάρις, ο φωτισμός και η δύναμις του Αγίου Πνεύματος, που μεταδίδει και καλλιεργεί και αναπτύσσει την κατά Χριστόν ζωήν, με απηλευθέρωσε από τον νόμον και την κυριαρχίαν της αμαρτίας και του θανάτου.
Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ι΄9- 15 )
Ματθ. 10,9        μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν,
Ματθ. 10,9               Μη αποκτήσετε και μη φυλάσσετε εις την ζώνην σας χρυσά νομίσματα, ούτε αργυρά, ούτε χάλκινα.
Ματθ. 10,10       μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον· ἄξιος γάρ ἐστιν ὁ ἐργάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ.
Ματθ. 10,10             Μη παίρνετε ούτε σακκούλι, δια να βάζετε τα τρόφιμα, που θα σας χρειασθούν στον δρόμον· ούτε δύο υποκάμισα ούτε υποδήματα, εκτός από αυτά που φορείτε, ούτε ράβδον. Διότι ο κάθε εργάτης δικαιούτε την τροφήν του. (Σεις δε είσθε οι πνευματικοί εργάται, στους οποίους οι άνθρωποι θα δώσουν ο,τι χρειάζεται, αφού άλλωστε δι' αυτούς κοπιάζετε).
Ματθ. 10,11       εἰς ἣν δ᾿ ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε, ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστι, κἀκεῖ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε.
Ματθ. 10,11              Εις όποιαν δε πόλιν η χωρίον εισέλθετε, πληροφορηθήτε ποιός είναι μεταξύ των κατοίκων ο ευϋπόληπτος και άξιος να σας φιλοξενήση. Και στο σπίτι αυτού μείνετε, έως ότου αναχωρήσετε από εκεί.
Ματθ. 10,12       εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτὴν λέγοντες· εἰρήνη τῷ οἴκῳ τούτῳ.
Ματθ. 10,12             Οταν δε εισέρχεσθε στο σπίτι αυτό, να χαιρετίσετε όλους και να ευχηθήτε λέγοντες· Η ειρήνη του Θεού ας έλθη στο σπίτι τούτο.
Ματθ. 10,13       ἐὰν μὲν ᾖ ἡ οἰκία ἀξία, ἐλθέτω ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐπ᾿ αὐτήν· ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ἀξία, ἡ εἰρήνη ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐπιστραφήτω.
Ματθ. 10,13              Και αν μεν το σπίτι αυτό είναι άξιον να δεχθή την ειρήνην, ας έλθη η ειρήνη σας εις αυτό· εάν όμως δεν είναι άξιον, η ειρήνη σας ας γυρίση πάλιν εις σας.
Ματθ. 10,14       καὶ ὃς ἐὰν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἢ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν ὑμῶν.
Ματθ. 10,14             Και όποιος δεν θα σας δεχθή και δεν θα θελήση να ακούση το κήρυγμά σας, όταν βγαίνετε από το σπίτι εκείνο η από την πόλιν εκείνην, τινάξατε τελείως την σκόνην που έχει καθίσει εις τα πόδια σας (δια να δείξετε έτσι ότι δεν έχετε πλέον καμμίαν επικοινωνίαν με αυτούς).
Ματθ. 10,15       ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῇ Σοδόμων καὶ Γομόῤῥας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.
Ματθ. 10,15              Σας διαβεβαιώνω ότι περισσότερον επιεικής θα είναι η τιμωρία, κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της κρίσεως, δια τους κατοίκους της χώρας των Σοδόμων και Γομόρρας, παρά δια τους κατοίκους της πόλεως εκείνης, που αρνήθηκε να σας δεχθή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἐκείνη τήν ὥρα εἶδα πού ἄστραψαν τά δόντια της καί βγῆκε ἕνα φῶς ἀπό τό στόμα της ἦταν σάν νά ἦταν διαμαντένια τά δόντια της, ὅλα χρυσά. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.


Όλα νά τά γνωρίζη ο Γέροντας καί η Γερόντισσα. Ηταν μία ενάρετη ψυχή πού ζούσε μέ πολλή εγκράτεια καί άσκησι. Κάποτε είδε στον ύπνο της κάποιο όραμα, το οποίο πίστεψε καί έπεσε σέ πλάνη. Αυτό ήταν ένα σοβαρό κώλυμα καί ο πνευματικός της πού τη χειροθέτησε λυπόταν πού δέν μπορούσε νά τό καταλάβη και νά τό αποβάλη από τή διάνοιά της. Επέτρεψε ο Θεός νά τό πή σέ μένα: «Κοίταξε, Μαρικάκι, μου είπε, αυτά πού έβλεπα όλα ήταν πλάνη». Στήν τελευταία της ώρα, αφού κοινώνησε, κάθησε, ήρθε γιατρός, της έκανε τήν ένεσι και είπε ότι ήταν πέντε λεπτά υπόθεσι. Τότε ήρθε και ο πνευματικός καί της είπα νά τον φωνάξω καί τήν εξομολόγησε. Είπε αυτό πού δέν τό έλεγε, ότι «έχω πλάνη καί μέ πλανάει αυτό τό πράγμα». Τής τραβούσα από προηγουμένως κομποσχοινάκι καί έλεγα «Θεέ μου, βοήθησέ την νά καταλάβη αυτό τό σφάλμα της».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Μητέρα, εἶμαι βαφτισμένος καί μυρωμένος, φύγε δέν μπορῶ νά ἔρθω μαζί σου»


Η θεόθεν κλήση στην Χριστιανική πίστη ενός Μουσουλμάνου


Γεννήθηκε το 1926 σ΄ ένα νησί της Δωδεκανήσου. Όλη την παιδική ηλικία την έζησε παίζοντας με τα χριστιανόπαιδα, ενώ ο ίδιος ήταν Μουσουλμάνος. Τις παραμονές των χριστιανικών γιορτών μαζί με τα παιδιά του χωριού έτρεχε στα κάλαντα παίζοντας με την φλογέρα του. Το σπίτι πού έμεναν ήταν ένας σταύλος. Εκεί τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων -μετά τα κάλαντα- και αφού είχε ξαπλώσει για να κοιμηθή, αισθάνεται να άνοίγη η πόρτα και μπροστά του να εμφανίζεται ο Χριστός. Φορούσε άσπρο χιτώνα, το πρόσωπο του ήταν χαμογελαστό και του είπε: «Ήρθα για σένα, είσαι δικό μου παιδί» και εξαφανίστηκε. Το ίδιο επαναλήφθηκε τις επόμενες δυο νύχτες.


Ο μικρός ήταν τότε περίπου δεκατριών χρόνων. Βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα, αν θα το πή η όχι και σε ποιόν. Ύστερα από σκέψη αποφάσισε να το πη στον πρόεδρο του χωριού, ένα σεβάσμιο ηλικιωμένο άνδρα, τον μπάρμπα-Νικόλα. Πήγε στο σπίτι του, του διηγήθηκε όλη την ιστορία και αμέσως ζήτησε να τον βαφτίσουν. Ο πρόεδρος με χαμόγελο του απάντησε: «Το σκέφτηκες, παιδί μου, καλά;». Ο μικρός του απάντησε: «Ναι, το σκέφτηκα, θέλω να με βαφτίσετε».
Ο πρόεδρος τότε του εξήγησε ότι αυτό θα ήταν δύσκολο λόγω του ότι ήταν ανήλικος και οι γονείς του θα μπορούσαν να αντιδράσουν. Στο τέλος του είπε:

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὅταν ὁ Θεός θέλει νά ἀφυπνίσει καί νά συνετίσει ἕνα λαό Του μέ τήν τιμωρία, τίς περισσότερες φορές χρησιμοποιεῖ ἀπίστους καί φονιάδες καί ὄχι δίκαιους καί ἅγιους.....


Όταν ο Θεός θέλει να αφυπνίσει και να συνετίσει ένα λαό Του με την τιμωρία, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιεί άπιστους και φονιάδες και όχι δίκαιους και άγιους. Δεν τιμωρεί ο Θεός τούς ανθρώπους επειδή αρέσκεται στο να τιμωρεί -μακριά από αυτό- αλλά επειδή οι άνθρωποι θεωρούν τήν τιμωρία του Θεού σαν το μόνο αληθινό φάρμακο για τήν αδικία.

 Δεν υπάρχει πράγμα στη γή και κάτω από τον ουρανό, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει ο Θεός για να συνετίσει, να διορθώσει και να σώσει τον άνθρωπο. Όλη η φύση είναι ένα εργαλείο στο θαυματουργό Του χέρι.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στίς Ἀμπελειές Πέλλας μέ θέμα «Ἡ ἀφροσύνη τοῦ πλούτου»


Τήν Τετάρτη 21 Ἰουνίου 2017 καί ὥρα 19.30-20.30 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου στίς Ἀμπελειές  Πέλλης   ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει  τό θέμα:«Ἡ ἀφροσύνη τοῦ πλούτου». 
 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ὁ πλανεμένος ἀσκητής»


Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης

Ἀλλά γιά νά καταλάβουμε μέ πόσην τέχνη μετασχηματίζεται, κατά τήν Γραφήν, ὁ διάβολος σέ ἄγγελον φωτός, ἀναφέρω καί τό ἀκόλουθο:

Ὅταν ἐγκαταβιώσαμε στό Μπουραζέρι, ἕνας γείτονας ἀσκητής μᾶς ἐπισκέφθηκε. Ἀφοῦ ἀναπαύθηκε πολύ, καθώς ἔλεγε, μέ τό πρόγραμμα τοῦ κελλιοῦ μας, ἐξομολογήθηκε στόν Γέροντα. Στή συνέχεια μπῆκε στό ἴδιο πρόγραμμα τῆς ἀγρυπνίας στό κελλάκι του. Κατά δέ τήν ὥρα τῆς Θ. Λειτουργίας, δηλαδή μεσάνυχτα, ἐρχόταν καί αὐτός μέ τό φαναράκι του καί συμμετεῖχε στήν θεία λατρεία καθημερινῶς.

Δέν πέρασαν ὅμως πολλές ἡμέρες καί ὁ ἀσκητής αὐτός διαφώνησε μέ τόν Γέροντα. Τά χαλάσανε κι ἔφυγε. Βγαίνοντας ἀπό τό κελλάκι τοῦ Γέροντα, ἔτυχε νά εἶμαι ἀπ᾿ ἔξω. Τό μόνο πού ἔπιασε τό αὐτί μου, ἄκουσα νά μονολογῆ ὁ ἀσκητής: «Ἀκοῦς ἐκεῖ νά μή πιστεύει! Τόν Χριστό νά λέη διάβολον!».

Ἀπόρησα γι᾿ αὐτά πού ἄκουσα ἀλλά δέν μποροῦσα νά ὑπεισέλθω σέ θέματα ἐξομολογήσεως. Ἀφοῦ ξέκοψε τελείως ἀπό ἐμᾶς, τόν συναντῶ μιά μέρα μέ τό γαϊδουράκι του στόν δρόμο τῶν Καρυῶν. Ἀφοῦ ἀλληλοχαιρετηθήκαμε ἐγκαρδίως, στή συνέχεια τόν ρώτησα, γιατί ἄργησε νά ξανάλθη στό Μπουραζέρι. Τότε βρῆκε τήν εὐκαιρία νά μοῦ ἐξηγήση:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀπό τό Συναξάρι – Οἱ 222 νεομάρτυρες τῆς ρωσικῆς ἱεραποστολῆς στό Πεκίνο


Το 1900, η μυστική εταιρεία πολεμικών τεχνών «Πυγμάχοι» (Boxers), υποστηριζόμενη από την επίκληρο αυτοκράτειρα, γνωστή για την ξενοφοβία της, εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, στους οποίους απέδιδαν την ευθύνη για όλες τις συμφορές της Κίνας. Στις 10 Ιουνίου τοιχοκολλήθηκαν προκηρύξεις στους δρόμους του Πεκίνου καλώντας τους ειδωλολάτρες να σφαγιάσουν τους χριστιανούς και απειλώντας όσους θα τολμούσαν να τους κρύψουν. Την επόμενη νύχτα, οι «Πυγμάχοι», περνώντας με αναμμένους δαυλούς από κάθε συνοικία της πόλης, συνελάμβαναν στα σπίτια τους όσους Ορθόδοξους χριστιανούς έβρισκαν και τους βασάνιζαν με σκοπό να αρνηθούν τον Χριστό. Πολλοί, τρομοκρατημένοι από τα μαρτύρια, έκαψαν θυμίαμα μπροστά στα είδωλα για να σώσουν την ζωή τους, ενώ άλλοι ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους και υπέστησαν τρομερά βασανιστήρια. Αφού έκαψαν τα σπίτια τους, τους οδήγησαν έξω από την πόλη, στους ειδωλολατρικούς ναούς των «Πυγμάχων», όπου ξεκοιλιάστηκαν, αποκεφαλίσθηκαν ή κάηκαν στην πυρά.

Ο Παύλος Γουάν, ένας ορθόδοξος κατηχητής, πέθανε με την προσευχή στα χείλη. Η Ία Γουέν, διδασκάλισσα στην ρωσική ιεραποστολή, βασανίσθηκε δύο φορές και ομολόγησε με χαρά τον Χριστό. Ο Ιωάννης, ένα αγόρι οκτώ ετών, υπέστη ακρωτηριασμό των δύο χεριών του και κατακρεούργηση του στήθους του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ πηγή καί τό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Προφήτη Ἐλισσαίου στήν Ἰεριχώ


Αποτέλεσμα εικόνας για izvor ierihon profetul elisei

 Βορειοδυτικά  τοῦ χωριοῦ Ρίχα, ἀναβλύζει διαυγεστάτη πηγὴ η ὁποία ονομάζεται ὕδατα τοῦ Ἐλισσαίου καὶ στα Αραβικά –Εσσουλτάν. 

Η πηγή του Αγίου Ελισσαίου
Εἶναι γνωστὴ ἡ ἱερὰ  ἱστορία ὅτι ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος περνόντας από τὴν Ἱεριχὼ  πληροφορήθηκε διὰ τὰ  ἀκάθαρτα ὕδατα καὶ τὴν ἄτεκνον γῆν. Ἐπλησίασε τὰ ὕδατα, ἔριξε ἁλάτι καὶ  εἶπε, «Τάδε λέγει Κύριος. Ἴαμαι τὰ ὕδατα ταῦτα, καὶ οὐκ ἔσται ἔτι  ἐκεῖθεν θάνατος καὶ ἀτεκνουμένη. Καὶ ἰάθησαν τὰ ὕδατα ἕως τῆς ἡμέρας  ταύτης κατὰ τὸ ρῆμα Ἐλισσαιέ, ὃ ἐλάλησε».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Νά προσεύχεσθε ἔστω καί πέντε λεπτά, ἀλλά δοσμένα στό Θεό μέ ἀγάπη καί λαχτάρα»


 Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα. 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

19 Ιουνίου Συναξαριστής. Ιούδα Αποστόλου, Παϊσίου του Μέγα, Ζωσίμου, Ζήνωνος, Ασυγκρίτου Ιερομ., Βαρλαάμ, Ἅγιοι Γερβάσιος, Προτάσιος καὶ Οὐρσικίνος,Ὅσιος Παΐσιος ὁ ἐν τῇ μονῇ Χιλανδαρίου.

Ὁ Ἅγιος Ἰούδας ὁ Ἀπόστολος

Ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας, ἕνας ἐκ τῶν 12 Μαθητῶν καὶ Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου, ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ μνήστορος Ἰωσὴφ Ἀλφαίου καὶ τῆς συγγενοῦς τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ τοῦ ἐπίσης Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἐπιλεγομένου Ἀδελφοθέου.

Πρὸς διάκριση ἐκ τοῦ Ἰούδα τοῦ Ἰσκαριώτου, στὸ μὲν τὸ κατὰ Λουκᾶ Εὐαγγέλιο (6, 16) καὶ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (1, 13) ἀποκαλεῖται Ἰούδας Ἰακώβου (ἀδελφὸς δηλαδὴ τοῦ Ἰακώβου), στὸ δὲ τὸ κατὰ Ματθαῖο (10, 3) καὶ Μάρκο (Γ’, 18) ὀνομάζεται Θαδδαῖος ἢ Λεββαῖος. Ὁ συγγραφέας τῆς Ἐπιστολῆς Ἰούδα χαρακτηρίζεται σαφῶς «Ἰούδας... ἀδελφὸς δὲ τοῦ Ἰακώβου».
Ἡ ζωή του κατὰ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς ἦταν ὅμοια μὲ αὐτὴ τῶν λοιπῶν Ἀποστόλων. Μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ ὅμως, ὅταν ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατῆλθε ἐπὶ τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἰούδας, ἀφοῦ γιὰ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα παρέμεινε ἐργαζόμενος στὰ Ἱεροσόλυμα, κοπιῶν ὑπὲρ τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας, μετέβη ἀκολούθως στὶς γειτονικὲς χῶρες, κηρύττων τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Μεσοποταμίᾳ ὁμοεθνεῖς του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 19 Ἰουνίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 19 Ἰουνίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής