Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 12 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Ἐφ. ε΄8- 19 )

Εφ. 5,8              ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· -

Εφ. 5,8                      Διότι άλλοτε ήσασθε σκοτάδι εξ αιτίας της πλάνης και της αμαρτίας, που κυριαρχούσε μέσα σας. Τωρα όμως δια του Κυρίου έχετε φωτισθή και είσθε φως. Να ζήτε, λοιπόν, και να συμπεριφέρεσθε σαν άνθρωποι, που τα πάντα εις αυτούς είναι φως αληθείας και αρετής.

Εφ. 5,9              ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·-

Εφ. 5,9                      (Εφ' όσον ελάβετε το πνευματικόν φως πρέπει να έχετε και φωτεινήν ζωήν). Διότι ο άγιος καρπός τον οποίον παράγει το Αγιον Πνεύμα μέσα εις τας καρδίας των πιστών, εκδηλώνεται με κάθε καλωσύνην και δικαιοσύνην και φιλαλήθειαν.

Εφ. 5,10            δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ.

Εφ. 5,10                    Να ερευνάτε και να διακρίνετε πάντοτε, τι είναι ευάρεστον ενώπιον του Κυρίου,

Εφ. 5,11            καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·

Εφ. 5,11                     και να μη συμμετέχετε εις τα έργα του σκότους, που είναι άκαρπα και επιβλαβή. Ούτε καν και να τα ανέχεσθε, αλλά μάλλον να τα ελέγχετε και να τα παρουσιάζετε εις τα μάτια όλων επιβλαβή και ολέθρια.

Εφ. 5,12            τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·

Εφ. 5,12                    Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς γίνονται κρυφά και στο σκότος είναι αισχρόν και να τα αναφέρη κανένας. (Δι' αυτό ακριβώς και δεν είναι νοητόν, όχι μόνον να συμμετέχετε, αλλ' ούτε και να συζητήτε μεταξύ σας δι' αυτά. Μονον δε να τα ελέγχετε εις διόρθωσιν των αμαρτωλών και περιφρούρησιν των άλλων).

Εφ. 5,13            τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.

Εφ. 5,13                    Ολα δε αυτά τα πονηρά έργα κάτω από το φως του ελέγχου, γίνονται φανερά πόσον ολέθρια είναι (ώστε οι μεν καλοπροαίρετοι αμαρτωλοί να μετανοήσουν, οι δε άλλοι να προφυλαχθούν). Διότι κάθε τι που φανερώνεται, είτε καλόν είτε κακόν, είναι σαν το φως, ώστε ο καθένας να κανονίση απέναντι αυτού την στάσιν του.

Εφ. 5,14            διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.

Εφ. 5,14                    Ο έλεγχος εις φανέρωσιν του κακού και διόρθωσιν του αμαρτάνοντος πρέπει να γίνεται· δι' αυτό και το Αγιον Πνεύμα ελέγχει και φωνάζει προς κάθε αμαρτωλόν· Σηκω, συ που κοιμάσαι τον ύπνον της αμαρτίας, και πετάξου ορθός ανάμεσα από τους νεκρούς της αμαρτίας και θα σε φωτίση ο Χριστός.

Εφ. 5,15            Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σοφοί,

Εφ. 5,15                    Προσέχετε, λοιπόν, εφ' όσον έχετε φωτισθή από τον Χριστόν, πως με κάθε ακρίβειαν να συμπεριφέρεσθε, όχι σαν μωροί και ασύνετοι, αλλά σαν φρόνιμοι και συνετοί.

Εφ. 5,16            ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι.

Εφ. 5,16                    Να κερδίζετε πάντοτε και να εκμεταλλεύεσθε δια το αγαθόν τον χρόνον και τας ευκαιρίας της παρούσης ζωής, διότι αι ημέραι, εξ αιτίας της αμαρτίας που επικρατεί, είναι γεμάται πειρασμούς και πνευματικούς κινδύνους.

Εφ. 5,17            διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.

Εφ. 5,17                    Δι' αυτό προσέχετε να μη γίνεσθε και φέρεσθε σαν ασύνετοι, αλλά να ερευνάτε και να ενοήτε καλά ποίον είναι το θέλημα του Κυρίου.

Εφ. 5,18            καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,

Εφ. 5,18                    Και μη μεθάτε με οίνον· εις την μέθην υπάρχει πάντοτε η ασωτία και η κατάπτωσις. Αλλά γεμίζετε την ψυχήν, την καρδίαν και τον νου σας με Πνεύμα Αγιον.

Εφ. 5,19            λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,

Εφ. 5,19                    Θα αισθάνεσθε τότε ασυγκρίτως ανώτερον και μεγαλύτερον ενθουσιασμόν από εκείνον, που δοκιμάζουν οι μέθυσοι, τον οποίον και θα εξωτερικεύετε λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες στον Κυριον με όλην σας την καρδίαν.

Εὐαγγέλιο: (Ἰωάν. ι΄9- 16 )

Ιω. 10,9             ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.

Ιω. 10,9                     Εγώ είμαι η θύρα. Δι' εμού εάν κανείς εισέλθη, θα σωθή. Και θα εισέλθη εις την μάνδραν, δια να εύρη ασφάλειαν και ανάπαυσιν, και θα βγη, όταν είναι καιρός βοσκής και θα εύρη τροφήν.

Ιω. 10,10           ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν.

Ιω. 10,10                   Ο κλέπτης δεν έρχεται, ει μη μόνον δια να κλέψη και να σφάξη και να καταστρέψη. Τετοιοι ήσαν οι κακοί ποιμένες του Ισραήλ. Εγώ όμως ήλθα, δια να έχουν τα πρόβατα ζωήν, δια να έχουν με το παραπάνω την τροφήν των και κάθε τι καλόν και χρήσιμον.

Ιω. 10,11           ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·

Ιω. 10,11                    Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός και πονετικός. Ο ποιμήν ο καλός και την ζωήν του ακόμα θυσιάζει δια να προφυλάξη τα πρόβατα από κάθε κίνδυνον.

Ιω. 10,12           ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.

Ιω. 10,12                   Ο μισθωτός δε βοσκός, που δεν είναι ιδικά του τα πρόβατα και τα βόσκει μόνον και μόνον δια τον μισθόν του, βλέπει τον λύκον να έρχεται και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει. Και τότε ανενόχλητος ο λύκος αρπάζει, κατασπαράσσει και διασκορπίζει τα πρόβατα. (Οι ανάξιοι πνευματικοί ποιμένες, που έχουν το έργον των μόνον και μόνον ως προσδοφόρον επάγγελμα, δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τα λογικά πρόβατα από τον διάβολον και τα όργανά του).

Ιω. 10,13           ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.

Ιω. 10,13                   Ο μισθωτός βοσκός φεύγει, ακριβώς διότι είναι μισθωτός και δεν έχει καμμίαν διάθεσιν να εκθέση εις κίνδυνον την ζωήν του δια τα πρόβατα, διότι δεν ενδιαφέρεται δι' αυτά, παρά μόνον δια τον μισθόν του.

Ιω. 10,14           ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,

Ιω. 10,14                   Εγώ είμαι ο καλός ποιμήν και γνωρίζω τα ιδικά μου πρόβατα και γνωρίζομαι από τα ιδικά μου.

Ιω. 10,15           καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.

Ιω. 10,15                   Οπως με γνωρίζει και με αγαπά ο Πατήρ και εγώ επίσης γνωρίζω και αγαπώ τον Πατέρα, έτσι γνωρίζω και γνωρίζομαι από τα πρόβατα, έτσι αγαπώ και αγαπώμαι από τα πρόβατα, δια τούτο και παραδίδω την ψυχήν μου εις θάνατον χάριν των προβάτων.

Ιω. 10,16           καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.

Ιω. 10,16                   Εχω και άλλα πρόβατα, τα οποία δεν είναι από αυτήν την μάνδραν, δεν ανήκουν στο έθνος των Εβραίων. Και εκείνα πρέπει εγώ να τα οδηγήσω και να τα ποιμάνω μαζή με τα άλλα ως καλός ποιμήν. Και εκείνα θα με γνωρίσουν και όταν τα καλώ θα ακούσουν την φωνήν μου, όπως και τα άλλα· και θα γίνη έτσι μία ποίμνη, η Εκκλησία, και ένας ποιμήν, ο Χριστός.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πῶς θά σωθοῦμε ̎ ,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

'Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:̎Πῶς θά σωθοῦμε ̎

Ὀμιλία στίς 01-04-2015

Σκέφθηκα νά ποῦμε μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν εὐχή τοῦ π. Θεοδώρου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἕνα θέμα κάπως εἰσαγωγικό γιά τήν Ἐκκλησία καί ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί δηλαδή ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία. Ἴσως εἶναι κάτι πού δέν εἶναι πολύ ξεκαθαρισμένο μέσα μας. Πολλοί ἔχουν τήν Ἐκκλησία σάν κάτι καλό καί λένε: «καλό εἶναι νά πηγαίνει κανείς στήν Ἐκκλησία».

- Τί γίνεται ὅμως τελικά μέσα στήν Ἐκκλησία; Γίνεται κάτι οὐσιαστικό σέ μᾶς;

Οἱ Πατέρες λένε ὅτι σωζόμαστε ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί, ὅποιος εἶναι ἐκτός, δέν μπορεῖ νά σωθεῖ. Γιατί ἄραγε; Τί ρόλο παίζει ἡ Ἐκκλησία δηλαδή; Γιατί ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία; Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς εἶπαν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα ἰατρεῖο. Τί ἰατρεῖο; Σωμάτων ἤ ψυχῶν; Προφανῶς ψυχῶν. Κατεξοχήν. Γιατί σωμάτων ξέρουμε εἶναι τά νοσοκομεῖα. Ἀλλά ὅταν κανείς θεραπεύσει τήν ψυχή, θεραπεύει πολλές φορές καί τό σῶμα. Καί ὁ Χριστός μας εἶπε ὅτι ἡ ἀρρώστια τῆς ψυχῆς δημιουργεῖ ἀρρώστια καί στό σῶμα. Γι’ αὐτό εἶπε: «ἴδε ὑγιής γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρόν σοί τι γένηται» (Ἰω. 5,14). Μήν ξαναμαρτήσεις, γιά νά μή σοῦ γίνει τίποτα χειρότερο ἀπό αὐτό πού ἤδη εἶχες, τήν παραλυσία. Πού σημαίνει ὅτι ἡ παραλυσία ἦταν ἀποτέλεσμα ἁμαρτιῶν. Ἀρχικά δηλαδή εἶχε ἀρρωστήσει ἡ ψυχή καί μετά ἔγινε παράλυτος. Ὁ Χριστός τοῦ θεράπευσε τό σῶμα καί τοῦ λέει «πρόσεξε μήν ξαναμαρτήσεις νά μήν πάθεις κάτι χειρότερο ἀπό τήν παραλυσία».

Γνωρίζουμε ἐπίσης καί τά λεγόμενα ψυχοσωματικά νοσήματα πού ὑπάρχουν ὡς ὅρος στήν ἰατρική καί ἔχουν ὡς αἰτία τήν ψυχή καί ὄχι τό σῶμα. Γιά παράδειγμα, τό ἕλκος τοῦ δωδεκαδακτύλου ἤ τοῦ στομάχου ἔχει ὡς αἰτία τό ἄγχος. Δέν ἔχει αἰτία σωματική ἤ κάποιο μικρόβιο. Βρίσκουν καί κάποια μικρόβια, ἀλλά κύρια αἰτία λένε οἱ γιατροί εἶναι τό ἄγχος, τό στρές, ἀρρωσταίνει ἡ ψυχή. Οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε πώς τό ἄγχος δέν εἶναι ἀθῶο. Εἶναι ὀλιγοπιστία στόν Θεό, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἔρχεται ὁ διάβολος καί νά δημιουργεῖ καταστάσεις οἱ ὁποῖες βλάπτουν ὄχι μόνο τήν ψυχή ἀλλά καί τό σῶμα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα ἰατρεῖο τῶν ψυχῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Φοβερό καί φριχτό θάναι τό τέλος τοῦ κόσμου τῆς περηφάνειας»

ὁ Ὅσιος Παπουλάκος

Ἡ φαρμακερή περηφάνεια τ᾿ ἀνθρώπου νά παραστήσει τό Θεό, εἶναι ἡ ρίζα σ᾿ ὅλα τοῦτα τά καμώματα. Ἀντίς ὅμως νά παραστήσει τό μικρό Θεό μέ τήν περηφάνεια του, ὁ ἄνθρωπος παρασταίνει τό μικρό διάβολο, γιατί τά ἔργα τῆς περηφάνειας δέν εἶναι ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἀλλα παγίδες τοῦ σατανᾶ. Πασχίζει νά μικρύνει τόν καιρό καί νά κοντύνει τόν τόπο, μόνο γιά ν᾿ ἀποχτήσει περισσότερο πλοῦτος καί βασανίζεται ἀπό τή λαχτάρα τοῦ χρυσαφιοῦ, γιατί θέλει, μέ τή βοήθειά του, νά ζεῖ ἄνομα κι ἀνώφελα. Κοροϊδεύει κάι κοροϊδεύεται πώς τάχα μ᾿ ὅλα τοῦτα θά καλυτερέψει τ᾿ ἀνθρώπινο γένος, ἐνῷ στό βάθος ἔγνοια εἶναι πῶς νά ξεσπάσουν ἀτιμώρητα τά πάθεια. Νά μπορεῖ ἀκίντυνα νά χορταίνει τή λαιμαργία του καί νά μπορεῖ χωρίς φόβο νά ζεῖ μέ κανόνα τήν πορνεία. Ὁ ἄνθρωπος πὄχει γιά κανόνα τό λόγο τοῦ Χριστοῦ, δέν ἔχει χρεία ἀπό τέτοια γιατρικά τοῦ σατανᾶ, γιατί οὔτε λαίμαργος εἶναι , οὔτε πόρνος, οὔτε μοιχός, οὔτε κλέφτης, οὔτε ψεύτης, κοντολογίς δέν εἶναι περήφανος καί γιά τοῦτο δέ νοιάζεται νά μικρύνει τόν καιρό καί νά κοντύνει τόν τόπο.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μέ τό δρεπάνι τήν ἡμέρα τῆς Ἁγίας Τριάδας

Μας το αφηγήθηκε ο αδελφός Μίτα Όρσιτς από τό Ντάλιε. Το 1931 συνέβη στήν περιοχή μας το εξής γεγονός: Ένας άνθρωπος που δεν είχε φόβο Θεού ούτε ντρεπόταν τους ανθρώπους, πήρε τό δρεπάνι καί βγήκε στο λιβάδι να κόψει τά χόρτα ανήμερα της Αγίας Τριάδας. Έκοβε χόρτα μόνος στο λιβάδι. Κανείς δε βρισκόταν στη δουλειά σ’ απόσταση που βλέπει το μάτι. Κόβοντας χόρτα ο άνθρωπος αυτός, ξαφνικά άκουσε μια φωνή παιδιού. Κοίταξε από ’δώ κοίταξε άπ’ εκεί, αλλά δεν είδε κανέναν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, τὸ χαστούκι στὸν Ἄρειο καὶ οἱ «ἀγάπες» τῶν οἰκουμενιστῶν

Ὑπάρχει μία τάση ἀπὸ νεοπαγανιστὲς νὰ σπιλωθεῖ ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἐπειδὴ χαστούκισε τόν αἰρετικὸ Ἄρειο εἰς τὴν Α΄ Σύνοδο τῆς Νίκαιας το 325 μ.Χ. ἀντιβαίνοντας τὸ Κατὰ Ματθαῖον, Κεφ Ε΄«38 Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη, Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. 39 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμὶν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ' ὅστις σὲ ραπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῶ καὶ τὴν ἄλλην·». Ἐπίσης θεωροῦν ὑποκριτικὸ τὸ ὅτι ὁ Θεὸς ἐνῶ εἰς τὸ Εὐαγγέλιο δίδει τὴν ἐντολὴ νὰ μὴν κάνεις ποτὲ κακὸ εἰς ἐπιστροφὴ στοὺς κάνοντας κακὸ εἰς ἐσέ, ἐπισκέπτεται τὸν Ἅγιο Νικόλαο στὴν φυλακή του καὶ τὸν συγχωροῦν.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Κωνσταντίνου ἐμφανίζεται καὶ ὁ αἱρετικὸς Ἄρειος. Ὃ Ἄρειος πρέσβευε καὶ διαλαλοῦσε περίτρανα ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι Θεὸς ἀλλὰ κτίσμα καὶ ποίημα τοῦ Θεοῦ. Ἂν καὶ καθαιρεῖται, ἐξακολουθεῖ νὰ ὑποστηρίζει σθεναρὰ τὴν ἄποψή του μὲ συνέπεια νὰ παρασύρονται ἀρκετοὶ ἀπὸ τὰ κηρύγματά του καὶ νὰ ἐπικρατεῖ στὶς τάξεις τῆς Ἐκκλησίας μεγάλη σύγχυση. Βλέποντας ὁ Μ. Κωνσταντῖνος τὸ πρόβλημα ποὺ εἶχε δημιουργηθεῖ συγκαλεῖ σὲ σύσκεψη ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς πρώτους τῶν...

Μοναχῶν στὴ Νίκαια, γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ ποιὸς τελικὰ ἔχει δίκαιο.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Αὐτογνωσία (Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης)

Δοκίμασόν με, ο Θεός, και γνώθι την καρδίαν μου, έτασόν με και γνώθι τας τρίβους μου. Και ίδε ει οδός ανομίας εν εμοί, και οδήγησόν με εν οδώ αιωνία." Ψαλμ. 138, 23-24

Από τότε που ο πρώτος άνθρωπος αμάρτησε, οι άνθρωποι σκοτίστηκαν τόσο πολύ στο ίδιο το κέντρο της ύπαρξής τους (την καρδιά), που πολύ συχνά δεν έχουνε συνείδηση ή συναίσθηση της πανταχού παρουσίας του Θεού· κι έτσι, έχουνε την εντύπωση πως τέσσερεις τοίχοι με μια οροφή από πάνω, τους κρύβουνε από Εκείνον, που όλα τα γεμίζει με την παρουσία Του και που βλέπει ακόμη και όποιον κρύβεται σε κάποιο τόπο μυστικό. "Ει κρυβήσεταί τις εν κρυφαίοις, και εγώ ουκ όψομαι αυτόν; Μη ουχί τον ουρανόν και την γην εγώ πληρώ; λέγει Κύριος" Ιερεμ. 23,24"Γυμνός ειμι, και εκρύβην" Γεν. 3, 10 είπε ο Αδάμ κρυπτόμενος από τον Θεό. Ωστόσο, όχι, αυτό σε τίποτα δεν τον ωφέλησε· ο Θεός τον έβλεπε.

Διαβάστε περισσότερα »
http://hristospanagia3.blogspot.gr/