ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ » Ὁ ὑπολογιστής εἶναι κι αὐτός μιά ἐφεύρεση ὅπως οἱ ὑπόλοιπες. Στή Γραφή λέει: «πάντα μοι ἔξεστιν ἄλλ’ οὐκ ἐγώ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τίνος»

Αγαπητοί Ι και Α.!

Χρησιμοποιείτε διάφορα τεχνολογικά προϊόντα, τα οποία έχει εφεύρει ο άνθρωπος όχι χωρίς τον Θεό. Διότι ο Κύριος είπε ρητά: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».

Ο υπολογιστής είναι κι αυτός μια εφεύρεση όπως οι υπόλοιπες. Στη Γραφή λέει: «πάντα μοι έξεστιν άλλ’ ουκ εγώ έξουσιασθήσομαι υπό τίνος».Αν με τον υπολογιστή ο άνθρωπος κάνει το έργο του Θεού και προς δόξαν Θεού, για παράδειγμα, εκδίδει λειτουργικά βιβλία ή γραμματεία των αγίων Πατέρων, τότε ο άνθρωπος σώζεται με αυτό. Αν χρησιμοποιεί την τεχνολογία για κάθε ασχημία και βίαια παιχνίδια, τότε είναι φανερό ότι χάνεται. Η ίδια τεχνολογία για τον ένα είναι προς σωτηρία και για τον άλλο προς απώλεια.

Ο Θεός να σας δίνει σοφία!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ .ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ  ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΠΣΚΩΦ

Με λεπτότητα και αγάπη


 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9863.html
 http://www.hristospanagia.gr/?p=23011#more-23011

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΟΡΘΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΒΑΡΥΣ

π. Γεώργιος Θεοδωρίδης

H κατάρα των γονέων πιάνει πολύ

H κατάρα των γονέων πιάνει πολύ

Να ξέρετε, η κατάρα των γονέων πιάνει πολύ, ακόμη και η αγανάκτησή τους
. Και να μην το καταρασθή ο γονιός το παιδί, αλλά μόνο να αγανακτήση μαζί του, το παιδί δεν βλέπει άσπρη μέρα, η ζωή του είναι όλο βάσανα. Ταλαιπωρείται πολύ σ' αυτήν την ζωή. Φυσικά, στην άλλη ζωή ξελαφρώνει, γιατί ξοφλάει εδώ μερικά. Γίνεται αυτό που λέει ο Αββάς Ισαάκ: “Τρώει την κόλαση” (3), λιγοστεύει δηλαδή την κόλαση με τις ταλαιπωρίες εδώ, σ' αυτήν την ζωή. Γιατί ταλαιπωρία σ' αυτήν την ζωή τρώει την κόλαση. Δηλαδή,
όταν λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι, αφαιρείται λίγο από την κόλαση, από τα βάσανα.
 Αλλά και οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στον “έξω απ' εδώ”, τα τάζουν στον διάβολο και έχει δικαιώματα μετά ο διάβολος. “Μου τόταξες”, σου λέει. Ήταν ένα ανδρόγυνο στα Φάρασα (4). Αυτοί είχαν ένα παιδάκι που έκλαιγε, και ο πατέρας συνέχεια το έστελνε στον “έξω απ' εδώ”. Και να, τι έγινε
. Επέτρεψε ο Θεός και, όταν το έστελνε στον “έξω απ' εδώ”, εξαφανιζόταν το παιδί από την κούνια. Η φουκαριάρα η μάνα πήγαινε μετά στον Χατζεφεντή (5). “Χατζεφεντή, νάχω την ευχή σου, το παιδί το πήραν οι δαίμονες”. Πήγαινε ο Χατζεφεντής, διάβαζε ευχές στην κούνια, επέστρεφε το παιδί. Αυτή η δουλειά γινόταν συνέχεια. Η καημένη έλεγε: “Χατζεφεντή, νάχω την ευχή σου, πού θα πάη αυτό;” “Εγώ δεν κουράζομαι να έρχωμαι, της έλεγε, εσύ κουράζεσαι να έρχεσαι να με φωνάζης; Θα κουρασθή ο διάβολος και θα σου αφήση”. Από τότε δεν εξαφανιζόταν το παιδί. Όταν μεγάλωσε μετά, το έλεγαν “υπόδειγμα του διαβόλου”. Ανακάτευε όλο το χωριό, άνω-κάτω τους έκανε. Τι τραβούσε ο πατέρας μου (6)! Πήγαινε στον έναν και έλεγε: “Ο τάδε είπε αυτό για σένα”. Πήγαινε στον άλλο, έλεγε τα ίδια. Μετά πιάνονταν ο ένας με τον άλλον, χτυπιόνταν. Όταν το καταλάβαιναν, πήγαιναν σ' αυτόν να τον πιάσουν, να τον λιντσάρουν. Αυτός τους κατάφερνε όμως να του ζητάνε και συγγνώμη! Τόσο διαβολεμένος ήταν! Υπόδειγμα του διαβόλου! Οικονόμησε ο Θεός να δουν και στην συνέχεια οι άλλοι το αποτέλεσμα, για να βάλουν μυαλό, να φρενάρουν τον εαυτό τους και να είναι πολύ προσεκτικοί, τώρα αυτόν πώς θα τον κρίνη ο Θεός, είναι άλλο θέμα. Φυσικά, έχει πολλά ελαφρυντικά.
 Η μεγαλύτερη περιουσία για τον κόσμο είναι η ευχή των γονέων. Όπως και στην μοναχική ζωή η μεγαλύτερη ευλογία είναι να πάρης την ευχή του Γέροντά σου. Γι' αυτό λένε: “Να πάρης την ευχή των γονέων”. Μια μάνα, θυμάμαι, είχε τέσσερα παιδιά και έκλαιγε η καημένη: “Θα πεθάνω με τον καημό, μου έλεγε, δεν παντρεύτηκε κανένα παιδί. Κάνε προσευχή”. Χήρα γυναίκα εκείνη, ορφανά αυτά, τους πόνεσα. Κάνω προσευχή, κάνω προσευχή, τίποτε. Λέω, “κάτι συμβαίνει εδώ”. “Μας έχουν κάνει μάγια”, έλεγαν τα παιδιά. “Δεν είναι μάγια, φαίνεται αυτό, όταν είναι από μάγια. Μήπως σας καταριόταν η μάνα σας;” τα ρωτάω. “Ναι, Πάτερ, μου λένε, η μητέρα μας, όταν ήμασταν μικρά, επειδή ήμασταν πολύ ζωηρά, μας έλεγε συνέχεια από το πρωί μέχρι το βράδυ: “Κούτσουρα να μείνετε, κούτσουρα να μείνετε””. “Πάτε να τραντάξετε την μάνα σας, τα λέω, και να της πήτε να μετανοήση, να εξομολογηθή και από 'δω και πέρα να σας δίνει ευχές συνέχεια”. Μέσα σε ενάμισι χονο παντρεύτηκαν και τα τέσσερα. Εκείνη η καημένη ήταν χήρα γυναίκα, ήταν, φαίνεται, και στενόκαρδη, και εκείνα ζωηρά, την έσκαγαν, και έτσι τα καταριόταν.
 - Αν οι γονείς καταρασθούν τα παιδιά και μετά πεθάνουν, πώς θα απαλλαγούν τα παιδιά από την κατάρa
 - Αν ψάξουν τα παιδιά στον εαυτό τους, θα βρουν ότι, για να τα καταρασθούν οι γονείς τους, φαίνεται θα ήταν παλαβά και θα τους βασάνιζαν. Οπότε, αν συναισθανθούν το σφάλμα τους και μετανοήσουν ειλικρινά και εξομολογηθούν, τακτοποιούνται. Και αν τα παιδιά κάνουν πνευματική προκοπή, θα βοηθηθούν και οι γονείς.
 - Γέροντα, και εμένα, όταν έφευγα για το Μοναστήρι, οι γονείς μου με καταριόνταν.


- Αυτές είναι οι μόνες κατάρες που γίνονται ευχή.

3) Βλ. Ισαάκ Σύρου, Ασκητικά, Λόγος ΝΕ', έκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1977, σ. 219
4) Το Κεφαλοχώρι έξι ελληνικών χωριών στην περιοχή της Καισαρείας της Καππαδοκίας, πατρίδα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου και του Γέροντα.
5) Έτσι αποκαλούσαν οι Φαρασιώτες τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.
6) Ο πατέρας του Γέροντα ήταν πρόεδρος του χωριού

panagiaalexiotissa.blogspot.gr

Ὅσιος Θεόδωρος Ἐδέσσης: 100 ψυχωφελή κεφάλαια

 

 «Ὁ Θεός ὁ Θεός μου, πρός σέ ὀρθρίζω·

ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι

ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καί

ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ.»

Ψαλμ. 62 : 2

 94. Ὅ,τι ἀγαπᾶ κανείς, μέ αὐτό ἐπιθυμεῖ νά βρίσκεται ἀχώριστα καί ἀδιάλειπτα καί ἀποστρέφεται ὅλα ὅσα τόν ἐμποδίζουν ἀπό τήν συνομιλία καί συναναστροφή μέ αὐτό. Εἶναι λοιπόν φανερό, ὅτι ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τό Θεό, ἐπιθυμεῖ μέ πόθο νά βρίσκεται συνέχεια καί νά συναναστρέφεται μαζί Του. Αὐτό ἔρχεται σ᾿ ἐμᾶς μέ τήν καθαρή προσευχή. Γ᾿ αὐτήν τήν προσευχή ἄς φροντίσομε μέ ὅλη μας τή δύναμη. Γιατί αὐτή ἀπό τή φύση της μᾶς κάνει οἰκείους καί φίλους μέ τόν Κύριο. Τέτοιος ἦταν ἐκεῖνος πού ἔλεγε: «Θεέ μου, Θεέ μου, σ᾿ Ἐσένα προσεύχομαι ἀπό πολύ πρωί· σ᾿ ἔχει διψάσει ἡ ψυχή μου (Ψαλμ. 62 : 2) . Προσεύχεται ἀπό πολύ πρωί στό Θεό ἐκεῖνος πού ἀπομάκρυνε τό νοῦ του ἀπό κάθε κακία καί εἶναι πληγωμένος ἀγιάτρευτα ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα.

  «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες

εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως

καί τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ,

εἰς ἄνδρα τέλειον,

εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ,»

Ἐφ. Δ΄ : 13

95. Ἔχομε μάθει ὅτι ἀπό τήν ἐγκράτεια καί τήν ταπείνωση γεννιέται ἡ ἀπάθεια, κι ἀπό τήν πίστη, ἡ πνευματική γνώση. Ἀπό αὐτά προχωρεῖ ἡ ψυχή στή διάκριση καί τήν ἀγάπη. Ἀφοῦ οἰκειοποιηθεῖ τή θεία ἀγάπη, ἀνεβαίνει πρός τό ὕψος της μέ τά φτερά τῆς καθαρῆς προσευχῆς ἀκατάπαυστα, μέχρις ὅτου φτάσει στήν πλήρη γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί γίνει τέλειος ἄνδρας μέ τήν πλήρη τελειότητα πού εἶχε ὁ Χριστός, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος (Ἐφ. Δ΄ : 13).

  «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ»τῶνἱερῶνΝηπτικῶν

ΤόμοςΒ΄(σελ.31)
Ἐκδόσεις:τόΠεριβόλιτῆςΠαναγίας»

www.hristospanagia.gr