Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 5 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. ε΄10- 15 )

Β Κορ. 5,10        τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν.

Β Κορ. 5,10               Διότι όλοι μας θα παρουσιασθώμεν οπωσδήποτε μπροστά στο βήμα του Χριστού, ολοφάνεροι και ξέσκεποι, δια να αποκομίση και απολαύση ο καθένας, ανάλογα με όσα δια του σώματος έπραξε, είτε αγαθά είτε κακά.

Β Κορ. 5,11        Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα, ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι.

Β Κορ. 5,11               Επειδή ακριβώς γνωρίζομεν τον φόβον του Κυρίου, που θα καθίση ως κριτής κατά την δευτέραν παρουσίαν στο ένδοξον εκείνο βήμα, ζητούμεν με κάθε ειλικρίνειαν να πείσωμεν τους ανθρώπους δια τας διαθέσεις μας και το έργον μας. Ως προς δε τον Θεόν είμεθα ολοφάνεροι εις αυτόν. Ελπίζω δε ότι και εις τας ιδικάς σας συνειδήσεις έχομεν φανερωθή, οποίοι είμεθα.

Β Κορ. 5,12        οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ οὐ καρδίᾳ.

Β Κορ. 5,12               Διότι δεν συσταίνομεν πάλιν τους εαυτούς μας εις σας, αλλά σας δίδομεν αφορμήν να καυχάσθε δι' ημάς, ώστε να έχετε τι να απαντάτε και τι να λέγετε εις εκείνους που καυχώνται και ζητούν δόξαν από εξωτερικά πλεονεκτήματα και όχι από τας εσωτερικάς αρετάς της καρδίας.

Β Κορ. 5,13        εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, Θεῷ, εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν.

Β Κορ. 5,13               Είτε όμως ένεκα του ενθουσιασμού μας εβγήκαμε από τον ευατόν μας και παραλογιζόμεθα με το να αυτοεπαινούμεθα, δια την δόξαν του Θεού εφθάσαμεν στο σημείον αυτό· είτε είμεθα σώφρονες και συνετοί και περικρύπτομεν τας δωρεάς που μας έχει δώσει ο Θεός, το πράττομεν δια την ιδικήν σας ωφέλειαν.

Β Κορ. 5,14        ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς,

Β Κορ. 5,14               Διότι η άδολος και αγνή αγάπη του Χριστού μας κρατεί όλους, ημάς και σας, σφικτά ενωμένους.

Β Κορ. 5,15        κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον· καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.

Β Κορ. 5,15               Εσχηματίσαμεν δε ακλόνητον το φρόνημα και την πεποίθησιν, ότι εάν ένας, ο Χριστός, απέθανεν υπέρ όλων και ως αντιπρόσωπος όλων, άρα όλοι απέθανον και απέθανεν υπέρ όλων ίνα, όσοι ζουν και ευρίσκονται ακόμη εις την παρούσαν ζωήν, μη ζουν πλέον δια τον εαυτόν των, αλλά δι' εκείνον, ο οποίος εθυσιάσθη επί του σταυρού και ανεστήθη προς χάριν αυτών.

Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. α΄9- 15 )

Μαρκ. 1,9          Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην.

Μαρκ. 1,9                 Και κατά τας ημέρας εκείνας ήλθε ο Ιησούς από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και εβαπτίσθη από τον Ιωάννην στον Ιορδάνην.

Μαρκ. 1,10         καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν·

Μαρκ. 1,10               Και αμέσως όταν εβγήκε από το νερό, είδε να σχίζωνται οι ουρανοί και το Πνεύμα του Θεού, ωσάν περιστερά, να κατεβαίνη εις αυτόν.

Μαρκ. 1,11         καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα.

Μαρκ. 1,11                Και ήλθε φωνή από τον ουρανούς, που έλεγε· “συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίον εγώ έχω τελείως ευαρεστηθή”.

Μαρκ. 1,12         Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον·

Μαρκ. 1,12               Και αμέσως το Πνεύμα το Αγιον ωδήγησεν αυτόν εις την έρημον.

Μαρκ. 1,13         καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ.

Μαρκ. 1,13                Και έμεινεν εκεί εις την έρημον σαράντα ημέρας πειραζόμενος από τον Σατανάν, χωρίς ούτε ελάχιστον να υποχωρήση στους πειρασμούς· και ήτο εκεί μαζή με τα θηρία της ερήμου, οι δε άγγελοι του Θεού τον υπηρετούσαν.

Μαρκ. 1,14         Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ

Μαρκ. 1,14               Οταν δε ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγήν του Ηρώδου Αντίπα και παρεδόθη εις την φυλακήν, ήλθεν ο Ιησούς εις την Γαλιλαίαν και εκήρυττε το χαρμόσυνον μήνυμα της βασιλείας του Θεού.

Μαρκ. 1,15         καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.

Μαρκ. 1,15                Και έλεγεν ότι, “συνεπληρώθη ο ωρισμένος χρόνος και η βασιλεία του Θεού, που θα ιδρυθή από τον Μεσσίαν, έχει πλησιάσει. Μετανοείτε, λοιπόν, και πιστεύετε στο ευαγγέλιον, το οποίον εγώ σας κηρύττω”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ πειρασμοί τοῦ διαβόλου (Γέροντας Κλεόπας Ἡλίε, Ρουμάνος ἡσυχαστής καί διδάσκαλος)

Γιατί ο σατανάς έχει τόσο μίσος για τον άνθρωπο και γιατί του επιτρέπει ο Θεός να φέρνει πειρασμούς και να απατά με αμαρτίες το πλάσμα του;

Ο σατανάς δεν έχει δύναμη και άδεια να εξουσιάζει, να απατά ή να βιάσει την θέληση του ανθρώπου προς την αμαρτία. Αυτός απλώς τον βάζει σε πειρασμό με διάφορα τεχνάσματα, φαντασιώσεις και ενθυμήσεις, με τις αισθήσεις, με τις αδυναμίες της φύσεως, με τις ηδονές, με τους λογισμούς. Ο σατανάς ποτέ δεν εμφανίζεται στον άνθρωπο κατά πρόσωπο, ποτέ δεν αποκαλύπτεται άμεσα ως εχθρός του ανθρώπου, αλλά τον μάχεται κρυφά, έμμεσα ή μέσω των κακών ανθρώπων, χρησιμοποιώντας παντός είδους διαβολικά τεχνάσματα, για να μην αποκαλύπτεται ότι ο ίδιος επιθυμεί την πτώση και την απώλειά μας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Η ΜΟΝΑΧΗ ΠΕΛΑΓΙΑ ΜΑΡΑΒΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΕΧΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΤΗΝΟΥ. «Νόμιζα πώς δέν πατοῦσα στήν γῆ! Οἱ ἀπόκοσμες μελωδίες πού μέ συνόδευαν μοῦ ἔδιναν θάρρος καί ἀνέκφραστη χαρά!»

Γεννήθηκε στο χωριό Μολάοι της Μάνης το έτος 1860. Ήταν το μόνο κορίτσι ανάμεσα στα έξι αγόρια αδέλφια της. Από μικρή στην ηλικία είχε τον πόθο να μονάσει. Ντυνόταν σεμνά με μονόχρωμα ρούχα και αποσυρόταν σε μακρινά εξωκκλήσια, όπου στην ησυχία επιδιδόταν στο θεάρεστο έργο της προσευχής.

Οι δικοί της όμως, και ιδίως ο πατέρας της, επιθυμούσαν να την δουν αποκατεστημένη σε γάμο και μάλιστα μέ συντοπίτη τους για να μην ξενιτευτεί. Η κόρη βέβαια αντιδρούσε σθεναρά. Όταν όμως η κατάσταση έγινε έκρυθμη η ίδια μηχανεύτηκε το εξής: δέχτηκε να αρραβωνιαστεί τον γαμπρό που της διάλεξαν και ορίστηκε και η ημερομηνία του γάμου. Στις προετοιμασίες του γάμου συμμετείχε χαρούμενη για να μην κινήσει τις υποψίες κανενός. Δύναμη έπαιρνε από την προσευχή και την ακλόνητη πίστη της στον Χριστό και την σκέψη ότι ο εκλεκτός Νυμφίος της ψυχής της άξιζε κάθε θυσία...

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Γέρων Παΐσιος: Ἡ σωτηρία μας, ἡ ὑπομονή τοῦ Θεου καί ἡ πνευματική λεβεντιά.

Η σωτηρία της ψυχής μας

-                    Γέροντα, άλλοι νιώθουν σιγουριά ότι θα σωθούν και άλλοι αμφιβάλουν. Ποια είναι η πιο σωστή τοποθέτηση;

-                    Ο σκοπός είναι ο άνθρωπος να τηρή τις εντολές του Θεού. Ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να φτάση σε τέτοια κατάσταση, που, κι αν ο Θεός δεν του δώση τον Παράδεισο, να μην τον πειράξη. Πρέπει να καταλάβουμε καλά ότι σήμερα ζούμε, αύριο μπορεί να φύγουμε , και πρέπει να κοιτάξουμε πώς θα πάμε κοντά στον Χριστό. Όσοι κατόρθωσαν με την Χάρη του Θεού να γνωρίσουν την ματαιότητα αυτής της ζωής έλαβαν το μεγαλύτερο χάρισμα και δεν είναι ανάγκη να αποκτήσουν το διορατικό χάρισμα, για να προβλέπουν τα μέλλοντα, διότι αρκετό είναι κανείς να προβλέψη, να μεριμνήση για την σωτηρία της ψυχής του και να λάβη τα καλύτερα πνευματικά μέτρα, για να σωθή. Να, βλέπεις, ο Χριστός είπε: « Όσο αξίζει μια ψυχή, δεν αξίζει ο κόσμος όλος » . Πόση αξία δηλαδή έχει μια ψυχή! Για αυτό η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα!

-                    Δηλαδή, Γέροντα, δεν πρέπει να έχη κανείς την ελπίδα της σωτηρίας και τον φόβο της κολάσεως;

-                    Αν έχη την ελπίδα της σωτηρίας , δεν θα έχη τον φόβο της κολάσεως. Και για να έχη ο άνθρωπος την ελπίδα της σωτηρίας, θα πρέπει να είναι κάπως τακτοποιημένος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, «Χεῖρας ταχέως μηδενί ἐπιτίθει»

«Χεῖρας ταχέως μηδενί ἐπιτίθει»

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

 

H ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ

 ἀξίων κληρικῶν εἶναι τὸ δυσκολότερο πρόβληµα ἑνὸς Ἐπισκόπου, ἐνῶ ἡ χειροτονία ἀναξίων κληρικῶν εἶναι τὸ πιὸ εὔκολο ποὺ µπορεῖ νὰ κάνει.

∆υστυχῶς, ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἐπιλέγουν τὴ δεύτερη περίπτωση, γιὰ νὰ καλύψουν τὰ ἐφηµεριακὰ κενὰ καὶ νὰ ἔχουν τὸ µυαλό τους ἥσυχο, ἀφοῦ δὲν θὰ τοὺς ἐνοχλοῦν οἱ ἄνθρωποι, χωρὶς νὰ σκέφτονται τί πρόκειται νὰ ἀντιµετωπίσουν, ὅταν οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι πρωταγωνιστὲς πολλῶν σκανδάλων καὶ ὡς ἀνάξιοι θὰ ἀποµακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἡ εὐθύνη σ’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις δὲν εἶναι µόνο στοὺς κληρικούς, ἀλλὰ καὶ στοὺς Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι µὲ ἐπιπολαιότητα τοὺς χειροτόνησαν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Τήν ἀρετή πρέπει νά τήν ἀσκοῦμε κρυφά, χωρίς ἐπίδειξη καί καυχησιολογία. Σχετικά μέ τήν κενοδοξία καί τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Ἀπό ποῦ γεννιέται ἡ κενοδοξία, ποιά εἶναι τά ἔργα της καί πῶς ἐξαλείφεται.» μέρος γ΄

Ὑπόθεση ΚΣΤ΄(26)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ

Τό πάθος τῆς κενοδοξίας εἶναι καί ἀδιόρατο καί δέν τό καταλαβαίνει κανείς γρήγορα, ἀκόμη καί ὅταν πειράζεται ἀπό αὐτό. Οἱ ἐπιθέσεις δηλαδή τῶν ἄλλων παθῶν εἶναι πιό φανερές καί ἀντιμετωπίζονται πιό εὔκολα, καθώς ἡ ψυχή καταλαβαίνει τόν πόλεμο καί τόν ἀποτρέπει ἀμέσως μέ τήν ἀντίκρουση καί τήν προσευχή. Τό πάθος ὅμως τῆς κενοδοξίας¹, πού εἶναι πολύμορφο, ὅπως εἴπαμε, εἶναι δύσκολο νά νικηθεῖ· γιατί βρίσκεται δίπλα σέ κάθε ἐκδήλωση: στήν ἔκφραση, στή φωνή, στόν λόγο, στό ἔργο, στίς ἀγρυπνίες, στίς νηστεῖες, στήν προσευχή, στήν ἀνάγνωση, στήν ἡσυχία, στή μακροθυμία·  μέ ὅλα αὐτά προσπαθεῖ νά τραυματίσει τόν στρατιώτη τοῦ Χριστοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό καλό κακό: Πότε δηλαδή τό καλό γίνεται κακό (Πρεσβ. Βασίλειος Σπηλιόπουλος)

Σύμφωνα με την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας η αμαρτία δεν είναι πάντα η ίδια αλλά έχει βαθμούς και στάδια. Τα στάδια της αμαρτίας, όπως μας λέει ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης στο εξομολογητάριό του, είναι 12.

Πρώτος βαθμός της αμαρτίας είναι το να κάνει κανείς το καλό, όχι όμως και με το σωστό τρόπο, αλλά σμίγοντας το καλό με το κακό. Όταν για παράδειγμα δίνει κανείς ελεημοσύνη όχι όμως από αγάπη και συμπάθεια προς το πρόσωπο του συνανθρώπου αλλά από ανθρωπαρέσκεια.

Η διδασκαλία αυτή (περί του αμαρτωλού “καλού”) του αγίου Νικοδήμου είναι φυσικά κοινή σε όλους τους Πατέρες, ο άγιος Νικόδημος όμως την έχει δανειστεί και παραπέμπει στο Μέγα Βασίλειο ο οποίος στην Β ομιλία του για το βάπτισμα (στην ερώτηση Η “ει ευπρόσδεκτον εστί τω Θεώ το έργον της εντολής, μη ακολούθως κατ’ εντολήν του Θεού γινόμενον”) [P.G, τόμ 31, σελ. 1600] ασχολείται ακριβώς με το θέμα αυτό, με τον πρώτο βαθμό της αμαρτίας.

Το καλό, λοιπόν, μεταβάλλεται σε κακό, κατά τον Μέγα Βασίλειο, όταν “το έργον της εντολής, μη ακολούθως κατ’ εντολήν του Θεού” γίνεται.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ζωή καί ὁ θάνατος εἶναι στή δύναμη τῆς γλώσσας

  Aυτό δεν επιβεβαίωσε ο Κύριος όταν είπε ότι οι άνθρωποι θα δώσουν λόγο κατά την Ημέρα της Κρίσεως για κάθε αργολογία τους; Δεν είπε σαφώς: «Από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικασθείς»(Ματθ. 12, 37); Όποιος δικαιωθεί θα λάβει τη ζωή. Όποιος καταδικαστεί θα λάβει τον θάνατο. Βλέπετε, επομένως, ότι η ζωή και ο θάνατος είναι στη δύναμη της γλώσσας; «Αν κάποιος δεν κάνει σφάλματα με τα λόγια, αυτός είναι τέλειος άνθρωπος και ικανός να χαλιναγωγήσει όλον τον εαυτό του»(Ιακ. 3,2).

  Το ανεξερεύνητο μυστήριο των λέξεων είναι πράγματι μεγάλο και η επιρροή των λέξεων δεν μπορεί να μετρηθεί ή να αξιολογηθεί. Σήμερα τα λόγια των ανθρώπων μπορούν να μεταφερθούν με τεχνητά μέσα (τηλεπικοινωνίας) από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

4 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Βαβύλα καί οἱ σύν αὐτῶ, Προφήτου καί Θεοπτου Μωϋσῆ, τῶν Ἁγίων Κέγουρου, Σεκενδίνου, Σεκένδου καί τῆς μητρός αὐτῶν Ἱεροσαλήμ, Βαβύλα διδασκάλου, Ἐρμιόνης, Θεοτίμου καί Θεοδούλου, Πετρωνίου, Χαριτίνης, Σαρβήλου, τῶν Ἁγίων Κεντυρίωνος, Θεοδώρου, Ἀμμιανοῦ, Ἰουλιανοῦ καί Ὠκεανοῦ, Θαθουήλ καί Βεβαίας, Ἀνθίμου τοῦ νέου Ἀσκητῆ, τῶν Ἁγίων 3608 Μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ἔζησε κατὰ τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Νουμεριανός, ὁ ὁποῖος δολοφόνησε τὸν γιὸ τοῦ βασιλιὰ τῶν Περσῶν τὸν ὁποῖο κρατοῦσε αἰχμάλωτο.
Τὴν ἐνέργεια αὐτὴ ὁ ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας Βαβύλας τὴν ἀποδοκίμασε ἔντονα. Καὶ ὅταν κάποια στιγμὴ θέλησε ὁ Νουμεριανὸς νὰ παρακολουθήσει τὴν λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἀντιοχείας, τοῦ ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο λέγοντάς του ὅτι στὸ ναὸ δὲν ἔχουν θέση κοινοὶ ἐγκληματίες σὰν αὐτόν. Ὁ αὐτοκράτορας ὀργισμένος διέταξε νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν φυλακίσουν.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα τὸν ἀποκεφάλισαν. Τρεῖς μαθητὲς τοῦ Βαβύλα ἔτρεξαν νὰ τοῦ συμπαρασταθοῦν. Συνελήφθησαν καὶ αὐτοί, καὶ ἀποκεφαλίστηκαν ἀφοῦ δὲν δέχτηκαν νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱεραρχίας τῷ φωτὶ ἀπαστράπτων, δικαιοσύνης φυτοκόμος ἐδείχθης, ἀποτεμὼν τὴν ἄκανθαν τῆς πλάνης ἀληθῶς· ὅθεν τῶν αἱμάτων σου, φοινιχθεῖς ταῖς ῥανίσι, τῷ Χριστῷ παρέστηκας, ἀνακράζων Βαβύλα· Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδὶα Ἰησοῦ· ὅθεν προσδέχου, ἡμᾶς ὡς ηὐδόκησας.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Μεγαλεῖα πίστεως ἐν τῇ καρδίᾳ, περιθεὶς ἐφύλαξας, Ἱερομάρτυς Βαβύλα, μὴ δειλιάσας τὸν τύραννον, Χριστοῦ θεράπον· διὸ ἠμᾶς φύλαττε.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 4 Σεπτεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 4 Σεπτεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr