Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος: Περί τῆς βλάβης ἀπό τόν ἀνόητο ζῆλο, πού νομίζεται ὡς θεῖος.

Ο ζηλωτής άνθρωπος δεν φτάνει ποτέ στην ειρήνη της διανοίας του· και όποιος είναι ξένος της ειρήνης, αυτός είναι  ξένος και της χαράς· διότι εάν, όπως λένε, η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διάνοιας, ο ζήλος τότε είναι ενάντιος της ειρήνης, συνεπάγεται λοιπόν, ότι όποιος έχει ανόητο ζήλο, αυτός ασθενεί μεγάλη ψυχική ασθένεια.

 Άνθρωπε, εσύ που νομίζεις, ότι με τον ζήλο σου θεραπεύεις τα ξένα σφάλματα, διώχνεις  την υγεία από την  ψυχή σου· αν αληθινά επιθυμείς να θεραπεύσεις τους ασθενείς στην ψυχή, γνώριζε καλά, ότι οι ασθενείς και οι άρρωστοι στην ψυχή  χρειάζονται περισσότερο συμπάθεια παρά επίπληξη· και πάλι, όταν εσύ δεν έχεις συμπάθεια  προς τους άλλους, προξενείς στον εαυτό σου μεγάλη ψυχική βλάβη.

 Οι άνθρωποι δεν κρίνουν τον ζήλο από τα είδη της σοφίας, αλλά από τις αρρώστιες στην  ψυχή, ο οποίος (ζήλος) είναι αποτελέσματα μικρής νοημοσύνης και πολλής ανοησίας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 22 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Ἑβρ. ζ΄18- 25 )

Εβρ. 7,18           ἀθέτησις μὲν γὰρ γίνεται προαγούσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές·

Εβρ. 7,18                  Διότι τώρα, εις την εποχήν της χάριτος, γίνεται ακύρωσις και αντικατάστασις του προγενεστέρου Νομου, δηλαδή του μωσαϊκού, διότι ο Νομος αυτός δεν είχε την δύναμιν να σώση τον άνθρωπον και δι' αυτό είναι άχρηστος και ανωφελής.

Εβρ. 7,19           οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος, ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι᾿ ἧς ἐγγίζομεν τῷ Θεῷ.

Εβρ. 7,19                  Διότι τίποτε δεν κατώρθωσε να τελειοποιήση ο Νομος. Ενώ τώρα με την νέαν Διαθήκην εισάγεται νέα, καλυτέρα ελπίς, δια της οποίας πλησιάζομεν τον Θεόν, επιτυγχάνομεν την λύτρωσιν και την αιωνίαν μακαριότητα.

Εβρ. 7,20           καὶ καθ᾿ ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωμοσίας· -οἱ μὲν γὰρ χωρὶς ὁρκωμοσίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονότες,

Εβρ. 7,20                  Αυτή δε η ασύγκριτος ανωτερότης του Χριστού φαίνεται και εκ του γεγονότος, ότι δεν συνεστήθη χωρίς όρκον-διότι οι μεν της Π. Διαθήκης έχουν γίνει ιερείς, χωρίς να δοθή κανείς όρκος δι' αυτούς εκ μέρους του Θεού.

Εβρ. 7,21           ὁ δὲ μετὰ ὁρκωμοσίας διὰ τοῦ λέγοντος πρὸς αὐτόν· ὤμοσε Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ·-

Εβρ. 7,21                  Ο Χριστός όμως έγινεν ιερεύς με τον όρκον, που έδωσεν ο Θεός προς αυτόν λέγων· “έχει ορκισθή ο Κυριος και δεν θα μεταμεληθή ποτέ δι' αυτό· συ είσαι ιερεύς αιώνιος κατά την τάξιν Μελχισεδέκ”.

Εβρ. 7,22           κατὰ τοσοῦτον κρείττονος διαθήκης γέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς.

Εβρ. 7,22                  Οσον δε περισσότερον μέγας και σπουδαίος ιερεύς ανεδείχθη ο Ιησούς, που έλαβε την ιερωσύνην με όρκον, όσον και περισσότερον αξιόπιστος εγγυητής και μεσίτης της νέας διαθήκης έγινε.

Εβρ. 7,23           Καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσι γεγονότες ἱερεῖς διὰ τὸ θανάτῳ κωλύεσθαι παραμένειν·

Εβρ. 7,23                  Και εις μεν την εποχήν του Νομου έχουν γίνει πολλοί ιερείς, επειδή, σαν άνθρωποί που ήσαν, ημποδίζοντο από τον θάνατον να μένουν διαρκώς ως ιερείς.

Εβρ. 7,24           ὁ δὲ διὰ τὸ μένειν αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα ἀπαράβατον ἔχει τὴν ἱερωσύνην·

Εβρ. 7,24                  Ο Χριστός όμως, επειδή μένει ζων στον αιώνα, έχει αμετακίνητον και αμεταβίβαστον την ιερωσύνην.

Εβρ. 7,25           ὅθεν καὶ σῴζειν εἰς τὸ παντελὲς δύναται τοὺς προσερχομένους δι᾿ αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάντοτε ζῶν εἰς τὸ ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν.

Εβρ. 7,25                  Επομένως και ημπορεί να σώζη πλήρως και τελείως εκείνους, οι οποίοι προσέρχονται δια μέσου αυτού προς τον Θεόν, ζων πάντοτε δια να μεσιτεύη και προσεύχεται υπέρ αυτών.

Εὐαγγέλιο: (Μάρ. ι΄24- 32 )

Μαρκ. 10,24       οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμβοῦντο ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει αὐτοῖς· τέκνα, πῶς δύσκολόν ἐστι τοὺς πεποιθότας ἐπὶ χρήμασιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν·

Μαρκ. 10,24            Οι δε μαθηταί έμειναν θαμπωμένοι από έκπληξιν και φόβον δια τα λόγια του αυτά. Ο Ιησούς όμως επήρε πάλιν τον λόγον και τους είπε· “παιδιά μου, πόσον δύσκολον είναι να εισέλθουν εις την βασιλείαν του Θεού αυτοί, που έχουν στηρίξει την πεποίθησίν των και τας ελπίδας των δια μίαν ευτυχισμένην ζωήν εις τα χρήματα!

Μαρκ. 10,25       εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.

Μαρκ. 10,25            Είναι ευκολώτερον μίαν γκαμήλα να περάση από την μικράν τρύπαν που ανοίγει το βελόνι, παρά ο πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού”.

Μαρκ. 10 ,26      οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;

Μαρκ. 10,26            Εκείνοι δε ακόμη περισσότερον εξεπλήσσοντο και έλεγαν μεταξύ των· “και τότε ποιός ημπορεί να σωθή, αφού όλοι οι άνθρωποι είμεθα τόσον αδύνατοι;

Μαρκ. 10,27       ἐμβλέψας αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγει· παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐ παρὰ Θεῷ· πάντα γὰρ δυνατά ἐστι παρὰ τῷ Θεῷ.

Μαρκ. 10,27 —Τους εκύτταξε τότε με βλέμμα βαρυσήμαντον ο Ιησούς και τους είπε· “αυτό είναι πράγματι αδύνατον στους ανθρώπους, όχι όμως και στον Θεόν· διότι όλα είναι δυνατά στον Θεόν, ο οποίος και ημπορεί με την χάριν του να οδηγήση τους ανθρώπους, και αυτούς ακόμη τους πλουσίους, εις σωτηρίαν”.

Μαρκ. 10,28       Ἤρξατο ὁ Πέτρος λέγειν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι.

Μαρκ. 10,28            Ο Πετρος λαβών αφορμήν από την προτοπήν του Κυρίου προς τον πλούσιον να απαρνηθή τα κτήματά του, ήρχισε να λέγη προς τον Διδάσκαλον· “ιδού ημείς έχομεν εγκαταλείψει πάντα και σε ηκολουθήσαμεν”.

Μαρκ. 10,29       ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ εὐαγγελίου,

Μαρκ. 10,29            Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπε· “σας διαβεβαιώνω, ότι δεν υπάρχει κανείς, που να έχη αφήσει σπίτι η αδελφούς η αδελφάς η πατέρα η μητέρα η γυναίκα η τέκνα η αγρούς χάριν εμού και του Ευαγγελίου

Μαρκ. 10,30       ἐὰν μὴ λάβῃ ἑκατονταπλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ πατέρα καὶ μητέρα καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.

Μαρκ. 10,30            και να μη λάβη εκατονταπλάσια τώρα κατά τον χρόνον της παρούσης ζωής και οικίας και πνευματικούς αδελφούς και αδελφάς και πατέρα και μητέρα και τέκνα και αγρούς (διότι θα ενταχθή εις την μεγάλην πνευματικήν οικογένειαν, που λέγεται Εκκλησία). Αυτά όμως θα τα έχη με διωγμούς εκ μέρους των ασεβών και απίστων. Εις δε τον αιώνα που μέλλει να έλθη, θα λάβη ζωήν αιώνιον.

Μαρκ. 10,31       πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

Μαρκ. 10,31             Τοτε δε πολλοί, που εθεωρούντο πρώτοι στον κόσμον αυτόν, θα είναι τελευταίοι, οι δε τελευταίοι και άσημοι δια το όνομά μου θα είναι πρώτοι”.

Μαρκ. 10,32       Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν,

Μαρκ. 10,32            Ανέβαιναν δε τον δρόμον που ωδηγούσε προς τα Ιεροσόλυμα, και ο Ιησούς επροπορεύετο από αυτούς. Και οι μαθηταί καθώς έβλεπαν τον διδάσκαλον να προχωρή προς το μαρτύριον κατελήφθησαν από θάμβος (εμπρός στο μεγαλείο της θυσίας που ακτινοβολούσε η μορφή του”. Και καθώς με σεβασμόν τον ακολουθούσαν, εφοβούντο δι' όσα έμελλον να γίνουν εις Ιεροσόλυμα. Επήρε πάλιν τους δώδεκα ο Κυριος και ήρχισε να λέγη εις αυτούς όσα έμελλον να του συμβούν.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὅταν ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἀναστάτωσε μὲ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν Θράκη τὶς τουρκικὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες!

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ταξίδι στὴ Θράκη μὲ τὸν Ὅσιο Παΐσιο» τοῦ Ἀθανασίου Ρακοβαλῆ

Μετὰ ἀπὸ ἐκεῖ φύγαμε γραμμὴ γιὰ ἕνα μοναστηράκι ποὺ θὰ μᾶς φιλοξενοῦσε (τὸν Ὅσιο Παΐσιο καὶ τὸν Ἀθανάσιο Ρακοβαλλὴ). Ἦταν λίγα χιλιόμετρα ἔξω ἀπὸ τὴν Κομοτηνή.

Πεντακόσια μέτρα πρὶν τὴν εἴσοδο τοῦ μοναστηριοῦ, ἕνα Ι.Χ. αὐτοκίνητο, μὲ μιά μεγάλη κεραία στὸ πίσω μέρος του μᾶς περίμενε. Μᾶς σταμάτησαν, ὁ ὁδηγὸς καὶ ὁ συνοδηγὸς ποὺ φοροῦσαν μαῦρα γυαλιά.

- Ἀστυνομία, μοῦ λένε… σταμάτησα. Ἀφοῦ μᾶς ρώτησαν μερικὰ πράγματα πῆγαν νὰ φύγουν.

- Καλὰ βρὲ παιδιὰ πότε τὸ μάθατε, ἀπόρησα.

- Ἒ, μαθαίνονται αὐτὰ τὰ πράγματα, εἶπαν καὶ ἔφυγαν.

Μὰ τί στὸ καλὸ θέλανε; ἀπόρησα.

Τότε δὲν γνώριζα τί γίνεται στὴν Θράκη. Μετὰ ἔμαθα γιὰ τὶς δραστηριότητες τῶν Τουρκικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν καὶ τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου ποὺ ἁλωνίζουν στὴν Θράκη. Προσπαθοῦν νὰ ξεσηκώσουν τοὺς μουσουλμάνους ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ "Τουρκοποιήσουν" τοὺς Πομάκους. Οἱ Πομάκοι εἶναι πρώην Χριστιανοί, βίαια ἐξισλαμισμένη ὀρεσίβια φυλὴ καὶ ἀποτελοῦν πάνω ἀπὸ τὸ μισό τοῦ μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Θράκης. Μέχρι σήμερα ἀνοίγουν τοὺς τάφους τους καὶ βρίσκουν σταυρουδάκια.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΓΕΡΟΝΤΑ, βλέπω ἐδῶ, στό Περιβόλι τῆς Παναγίας, πώς ἡ Θεία Λατρεία εἶναι συνυφασμένη μέ τήν ψυχοσωματική ἄσκηση.

ΓΕΡΟΝΤΑ, βλέπω έδώ, στο Περιβόλι της Παναγίας, πώς ή Θεία Λατρεία είναι συνυφασμένη με  την ψυχοσωματική άσκηση. Νηστεύετε, κοιμάστε πολύ λίγο, ξυπνάτε κείνη την ώρα, πού οι άνθρωποι  πηγαίνουν γιά ύπνο, στέκεστε ώρες ολόκληρες στα στασίδια... Γιατί καταπονείτε τον εαυτό  σας; Δεν αδικείτε έτσι το σώμα σας;

Όλη αύτή ή σωματική κακοπάθεια, παιδάκι μου, έχει το νόημά της. Με αυτήν τήν ταλαιπωρία μπορεί να συμμετέχει και το σώμα συνάμα στήν προσευχή και δεν στέκεται σαν ένας παθητικός θεατής.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποτέφρωση νεκρῶν

Ἀποτέφρωση νεκρῶν

 

Γράφει η Αγγελική Λιόση, Μεταπτυχιακό Δικαίου Περιβάλλοντος (Νομική ΕΚΠΑ)

 

«τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;  τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ;  τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος» (Β’ Κορ. 15,16).

Η ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, ως απόδειξη της άφατης φιλανθρωπίας [1] και συγκατάβασης του Θεού απέναντι στον πεπτωκότα άνθρωπο, αποτέλεσε την απαρχή της χριστολογικής ενοποίησης της διασπασμένης από την αμαρτία ανθρώπινης φύσης. Οι σωτηριολογικές συνέπειες της παρουσίας του Χριστού στο κοσμικό μεταπτωτικό γίγνεσθαι, εκτείνονται αναντίρρητα σε ολόκληρο το βιολογικό φάσμα της Δημιουργίας, επιδρώντας θεραπευτικά, με απώτερο σκοπό την ἐν Χριστῷ  αναδόμηση όλων των κτισμάτων.

Στον κατ’ εικόνα του Θεού Λόγου πλασθέντα άνθρωπο, που είναι προορισμένος να γίνει, δια της χριστοποίησής του, κοινωνός θείας φύσεως [2] ο αγιασμός πραγματοποιείται με τη λειτουργική συνεργασία των δυο υποστάσεων του ανθρώπινου προσώπου, δηλαδή ψυχής και σώματος. Ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος διευκρινίζει, ότι ο άνθρωπος γίνεται Θεός κατά χάριν διατηρώντας ασύγχυτη και αδιαίρετη την ψυχοσωματική του ολότητα. Επίσης, ο Παύλος [3]χαρακτηρίζοντας τα μέλη του ανθρώπινου σώματος ως μέλη Χριστού αποκαλύπτει την εσχατολογική επανένωση των αθάνατων ψυχών με τα νέα άφθαρτα σώματα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ντροπὴ στὴν Ἐξομολόγηση ἔρχεται ἀπὸ τὸν σατανά πού παρακολουθεῖ ἄγρυπνος...

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

." Ντρέπεσαι λοιπὸν καὶ κοκκινίζεις νὰ ὁμολογήσεις τὶς ἁμαρτίες σου; Ἀλλὰ καὶ ἂν ἀκόμα ἔπρεπε νὰ τὶς ὁμολογεῖς μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἐξευτελίζεσαι, οὔτε καὶ τότε θὰ ἔπρεπε νὰ ντρέπεσαι· διότι ντροπὴ καὶ αἰσχύνη εἶναι τὸ νὰ ἁμαρτάνεις, καὶ ὄχι τὸ νὰ ὁμολογεῖς τὶς ἁμαρτίες σου... Γνωρίζω καὶ ἐγὼ ὅτι δὲν ἀνέχεται ἡ συνείδηση τὴν ἐνθύμηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Διότι ἂν θυμηθοῦμε μόνον τὶς ἁμαρτίες μας ἡ ψυχὴ μᾶς ἀναπηδᾶ ὅπως ἀκριβῶς ἀναπηδᾶ κάποιο ἀδάμαστο καὶ δύστροπο πουλάρι.Ντρέπεσαι νὰ ὁμολογήσεις τὰ ἁμαρτήματα; Νὰ ντρέπεσαι τότε καὶ νὰ τὰ διαπράτεις!

Ἐμεῖς ὅμως ὅταν διαπράττουμε αὐτὰ τολμᾶμε νὰ τὰ διαπράττουμε κατὰ τρόπον ἀναίσχυντο καὶ προκλητικό· ὅταν ὅμως πρόκειται νὰ τὰ ὁμολογήσουμε, τότε ντρεπόμαστε καὶ ἀποφεύγουμε, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ κάνομε τοῦτο μὲ μεγάλη προθυμία. Διότι δὲν εἶναι ντροπὴ τὸ νὰ κατηγορεῖς τὰ ἁμαρτήματα, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἀρετή· ἐὰν δὲν ἦταν δικαιοσύνη καὶ ἀρετὴ δὲν θὰ ἔδινε γι’ αὐτὴν ὁ Θεὸς ἀμοιβή.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀκοῦν οἱ Ἅγιοι τίς προσευχές μας; Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_128.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἕνας γέροντας εἶπε στούς μαθητές:

Ένας γέροντας  είπε στους μαθητές:

- Όταν ο βασιλιάς θέλει να πάρει την πόλη του εχθρού, το πρώτο πράγμα που κρατάει είναι το  νερό και τις  προμήθειες.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τόν Ἅγιος Ἰάκωβο

  Ο γέροντας Πορφύριος, που ετοίμαζε εκείνες τις μέρες τη δική του έξοδο από αυτό τον κόσμο, είπε: «Εκοιμήθη ο γέρο-Ιάκωβος, ένας από τους μεγαλύτερους αγίους του αιώνα μας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

21 Δεκεμβρίου Συναξαριστής Ιουλιανής, των Αγίων 500 Μαρτύρων, των Αγίων 130 Γυναικών, Θεμιστοκλή, Πέτρου Θαυματουργού

Η Αγία Ιουλιανή

Οι γονείς της Ιουλιανής ήταν ειδωλολάτρες και θέλησαν να τη μνηστεύσουν με κάποιο διακεκριμένο αξιωματούχο της Αντιόχειας, τον Ελεύσιο. Αλλά η Ιουλιανή αρνήθηκε σθεναρά. Η άρνησή της κατέπληξε τους γονείς της, διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τους είχε φέρει καμιά αντίρρηση και ήταν υπάκουη κόρη. Ο Ελεύσιος με πληγωμένο εγωισμό ζητούσε εκδίκηση.
Αφού ερεύνησε και παρακολούθησε για πολύ καιρό την Ιουλιανή, έμαθε ότι εν αγνοία των γονέων της είχε γίνει χριστιανή. Έτσι ο Ελεύσιος την κατήγγειλε στον έπαρχο, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακισθεί.
Μέσα στη φυλακή, συνεχίστηκαν οι προσπάθειες να γίνει σύζυγος του Ελευσίου και να αποφύγει τον κίνδυνο του θανάτου. Αλλά η Ιουλιανή προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πάρει ειδωλολάτρη σύζυγο.
Τότε ο Ελεύσιος με διαταγή του έπαρχου και πολύ μίσος την μαστίγωσε ανελέητα. Έπειτα, έκαψε το πρόσωπό της με πυρακτωμένο σίδερο, και της είπε:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 21 Δεκεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 21 Δεκεμβρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr