Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 11 Αὐγούστου

Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. α΄12- 20 )

Β Κορ. 1,12        Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστί, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ, οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ, ἀλλ᾿ ἐν χάριτι Θεοῦ ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς.

Β Κορ. 1,12               Αυτό το οποίον μας κάμνει να καυχώμεθα είναι η μαρτυρία της συνειδήσεώς μας, ότι έχομεν συμπεριφερθη και εργασθή εις όλον τον κόσμον και ιδιαιτέρως μεταξύ σας, με απλότητα και ειλικρίνειαν, όπως θέλει ο Θεός, όχι με την κοσμικήν, την ψευδή και πλανωμένην σοφίαν, αλλά με την σοφίαν και την σύνεσιν, που μας δίδει η χάρις του Θεού.

Β Κορ. 1,13        οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε, ἐλπίζω δὲ ὅτι καὶ ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε,

Β Κορ. 1,13               Διότι δεν σας γράφομεν άλλα, διαφορετικά από όσα προφορικώς σας εδιδάξαμεν, αλλά τα ίδια αυτά που διαβάζετε, και αυτά που καταλαβαίνετε πολύ καλά. Ελπίζω δε ότι και μέχρις τέλους θα τα γνωρίσετε με ακρίβειαν και βαθύτητα.

Β Κορ. 1,14        καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν, καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.

Β Κορ. 1,14               Θα γνωρίσετε δε και ημάς τους ιδίους καλά, όπως εις κάποιον βαθμόν μας έχετε γνωρίσει, ότι είμεθα καύχημά σας, διότι έχετε τέτοιους διδασκάλους. Ακριβώς δε τα ίδια και ημείς αισθανώμεθα για σας, ότι είσθε δηλαδή καύχημά μας, διότι εδεχθήκατε με προθυμίαν και πίστιν την διδασκαλίαν του Κυρίου και την νέαν ζωήν. Και το δίκαιον αυτό καύχημά μας θα φανή ακόμη λαμπρότερον κατά την μεγάλην ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου Ιησού.

Β Κορ. 1,15        Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν πρότερον, ἵνα δευτέραν χάριν ἔχητε,

Β Κορ. 1,15               Και με αυτήν την πεποίθησιν και διάθεσιν ήθελα να έλθω προς σας, πριν περιοδεύσω την Μακεδονίαν, ώστε να έχετε διπλήν χαράν και πνευματικήν ωφέλειαν από τας δύο αυτάς επισκέψεις μου.

Β Κορ. 1,16        καὶ δι᾿ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑφ᾿ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν.

Β Κορ. 1,16               Δια μέσου δε της πόλεώς σας ήθελα να διαβώ από σας εις την Μακεδονίαν και πάλιν από την Μακεδονίαν να έλθω εις σας, δια να με κατευοδώσετε εις την Ιουδαίαν.

Β Κορ. 1,17        τοῦτο οὖν βουλόμενος μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; ἢ ἃ βουλεύομαι, κατὰ σάρκα βουλεύομαι, ἵνα ᾖ παρ᾿ ἐμοὶ τὸ ναὶ ναὶ καὶ τὸ οὒ οὔ;

Β Κορ. 1,17               Αυτά, λοιπόν, εσχεδίαζα και απεφάσιζα, αλλ' αι περιστάσεις δεν με εβοήθησαν να τα πραγματοποιήσω. Μηπως από αυτό βγαίνει το συμπέρασμα, όπως με κατηγορούν οι εχθροί μου, ότι με πολλήν ελαφρότητα εσκέφθην η εκείνα τα οποία σκέπτομαι και αποφασίζω, τα σκέπτομαι σαν σαρκικός άνθρωπος και θέλω κατά τρόπον εγωϊστικόν αυτό, που θα είπω ναι, να είναι ναι και το όχι να είναι όχι; (Εγώ όμως δεν αποφασίζω σαν κοσμικός άνθρωπος, αλλά σαν άνθρωπος που υποβάλλει τας αποφάσστου στο Πνεύμα το Αγιον, και τας οποίας αποφάσεις ημπορεί το Πνεύμα άλλας να ευοδώση και άλλας να ματαιώση).

Β Κορ. 1,18        πιστὸς δὲ ὁ Θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὔ.

Β Κορ. 1,18               Μη βγάλετε όμως το συμπέρασμα, ότι και το κήρυγμα του Ευαγγελίου, που σας έχω διδάξει είναι αβέβαιον. Καθε άλλο· είναι κατά πάντα αξιόπιστος ο Θεός, ο οποίος επιμαρτυρεί, ότι το κήρυγμά μας προς σας δεν είναι αμβίβολον, δεν είναι και ναι και όχι.

Β Κορ. 1,19        ὁ γὰρ τοῦ Θεοῦ υἱὸς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑμῖν δι᾿ ἡμῶν κηρυχθείς, δι᾿ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο ναί καὶ οὔ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν·

Β Κορ. 1,19               Διότι ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, τον οποίον ημείς, δηλαδή εγώ, ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος, σας έχομεν κηρύξει, δεν έγινε και ναι και όχι, δεν απεδείχθη δηλαδή κάτι το άστατον και αβέβαιον, αλλ' όπως και η προσωπική σας πείρα μαρτυρεί, επεκυρώθησαν και απεδείχθησαν αληθινά και αμετακίνητα όλα όσα αναφέρονται στον Χριστόν.

Β Κορ. 1,20        ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι Θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ ναὶ καὶ ἐν αὐτῷ τὸ ἀμὴν τῷ Θεῷ πρὸς δόξαν δι᾿ ἡμῶν.

Β Κορ. 1,20              Διότι όλαι αι υποσχέσστου Θεού περί της σωτηρίας μας επραγματοποιήθησαν δια του Ιησού Χριστού και απεδείχθησαν δι' αυτού ναι και αμήν, (αληθιναί και βέβαιαι) δια να δοξάζεται έτσι δι' ημών των Αποστόλων ο Θεός.

Εὐαγγέλιο: ( Ματ. κβ΄23- 33 )

Ματθ. 22,23       Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν. καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν

Ματθ. 22,23            Την ιδίαν ημέραν προσήλθαν εις αυτόν οι Σαδδουκαίοι, αυτοί οι οποίοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει ανάστασις νεκρών και τον ηρώτησαν

Ματθ. 22,24       λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.

Ματθ. 22,24            λέγοντες· “διδάσκαλε ο Μωϋσής είπε, εάν κάποιος πεθάνη, χωρίς να αποκτήση τέκνα, πρέπει ο αδελφός του να νυμφευθή την χήραν εκείνου, δια να φέρη υιόν, ο οποίος κατά τον νόμον θα εθεωρείτο παιδί του αδελφού του.

Ματθ. 22,25       ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ·

Ματθ. 22,25            Ησαν, λοιπόν, μεταξύ μας επτά αδελφοί· και ο πρώτος αφού ενυμφεύθη απέθανε και επειδή δεν απέκτησε τέκνα, αφήκε την γυναίκα του στον αδελφόν του.

Ματθ. 22,26       ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά.

Ματθ. 22,26            Ομοίως και ο δεύτερος και ο τρίτος έως και τον έβδομον, όλοι ενυμφεύθησαν την γυναίκα.

Ματθ. 22,27       ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή.

Ματθ. 22,27            Υστερα δε από όλους επέθανε και η γυναίκα.

Ματθ. 22,28       ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν.

Ματθ. 22,28            Κατά την ανάστασιν λοιπόν των νεκρών εις ποίον από τους επτά θα ανήκη η γυναίκα; Διότι όλοι είχαν αυτήν ως νόμιμον σύζυγον”.

Ματθ. 22,29       ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ.

Ματθ. 22,29            Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπε εις αυτούς· “πλανάσθε, διότι δεν γνωρίζετε τας Γραφάς ούτε την δύναμιν του Θεού.

Ματθ. 22,30       ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι.

Ματθ. 22,30            Διότι εις την ανάστασιν ούτε οι άνδρες νυμφεύονται, ούτε οι γυναίκες υπανδρεύονται, αλλά είναι όλοι σαν άγγελοι του Θεού στον ουρανόν.

Ματθ. 22,31       περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος,

Ματθ. 22,31             Ως προς δε την ανάστασιν των νεκρών δεν εδιαβάσατε αυτό που σας έχει λεχθή από τον Θεόν, ο οποίος είπε δια τους τρεις πατριάρχας, που είχαν πλέον αποθάνει·

Ματθ. 22,32       ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων.

Ματθ. 22,32            Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Δεν είναι ο Θεός, Θεός νεκρών, που έπαυσαν πλέον να υπάρχουν, αλλά Θεός ζωντανών, όπως είναι και οι πατριάρχαι, οι οποίοι, μολονότι απέθαναν, εξακολουθούν εν τούτοις να ζουν και θα ζουν αιωνίως”.(Και τα είπε αυτά, δια να καταδείξη την χονδροειδή άγνοιαν των Σαδδουκαίων και να καταδικάση την μωράν απιστίαν των).

Ματθ. 22,33       καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.

Ματθ. 22,33            Και όταν ήκουσαν τα πλήθη του λαού αυτά, κατελήφθησαν από βαθύν θαυμασμόν δια την διδασκαλίαν του.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἡ ἀλήθεια, τό ψέμα καί ἡ δολιότητα» Γεροντικό, Κεφ. 47, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ ἀλήθεια, τό ψέμα καί ἡ δολιότητα»

Γεροντικό, Κεφ. 47, Ὁμιλία στίς 17-6-2017

Σήμερα μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό θέμα: «Ἀλήθεια, ψεῦδος καί δολιότητα». Ὅλοι γνωρίζουμε, ἀπό μικρά παιδιά, ὅτι δέν πρέπει νά λέμε ψέματα, ἀλλά νά εἴμαστε πάντοτε ἀληθινοί στόν λόγο μας. Λέει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο στήν Παλαιά Διαθήκη στίς Παροιμίες τοῦ Σολομῶντος: «δύο πράγματα ζητάω: νά μήν μοῦ ἀφαιρέσει τήν χάρη Του πρίν πεθάνω καί νά ἀπομακρύνει ἀπό μένα τόν μάταιο, τόν ἀργό λόγο καί τό ψέμα» (Παρ. 30,7-8). Ἀπό ἐδῶ καταλαβαίνουμε ὅτι εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ νά ἀπαλλαγεῖ ὁ ἄνθρωπος τελείως ἀπό τό ψέμα καί τόν ἀργό λόγο. Ἀργός θά πεῖ μάταιος λόγος, πού δέν εἶναι γιά τόν Θεό. Ἀργός λόγος εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ἀναφορά στόν Χριστό καί στή σωτηρία μας. Εἶναι, αὐτό πού λέμε, κούφια λόγια, πού δέν βοηθοῦν σέ τίποτε. Καί αὐτό πού δέν βοηθάει στή σωτηρία τελικά εἶναι ἐμπόδιο, ἐμποδίζει τήν σωτηρία. Λέει κάπου ὁ Χριστός μας «αὐτός πού δέν εἶναι μαζί Μου, εἶναι ἐναντίον Μου καί αὐτός πού δέν μαζεύει μαζί μέ Μένα, σκορπίζει» (Ματθ. 12,30). Ὅταν, λοιπόν, λέμε λόγια ἤ κάνουμε κάτι τό ὁποῖο δέν εἶναι γιά τόν Χριστό καί δέν εἶναι μέ τόν Χριστό, εἶναι κάτι τό ὁποῖο εἶναι δαιμονικό. Σκορπίζει, λέει, αὐτός πού δέν μαζεύει μαζί Μου, αὐτός πού δέν λέει τά δικά Μου λόγια. Ἀργός λόγος ἑπομένως εἶναι αὐτός πού δέν εἶναι πρός σωτηρία. Ρώτησαν ἕναν Γέροντα: - Τί εἶναι ἀργός λόγος, τί εἶναι ματαιότης; Καί εἶπε - Ὅ,τι εἶναι κάτω ἀπό τόν οὐρανό.

Αὐτά παρακαλεῖ ὁ Παροιμιαστής νά μᾶς τά πάρει ὁ Θεός, νά μήν ἔχουμε οὔτε ἀργό λόγο οὔτε ψέμα. «Γιατί εἶναι βδελυκτά καί σιχαμερά στόν Κύριο τά χείλη πού ψεύδονται», συνεχίζει ὁ Παροιμιαστής. Τά ἀηδιάζει ὁ Θεός, τά βδελύσσεται τά χείλη πού λένε ψέματα. Ἐνῶ, ὅποιος φέρεται μέ εἰλικρίνεια, εἶναι δεκτός ἀπό τόν Κύριο. Θυμηθεῖτε αὐτό πού λέει ὁ Χριστός μας «Ἐγώ εἶμαι ἡ Ἀλήθεια» (Ἰω. 14,6). Ἡ Ἀλήθεια δέν εἶναι μιά ἰδέα... δέν εἶναι κάτι... μιά σωστή πρόταση θά λέγαμε... ἀλλά ἡ Ἀλήθεια εἶναι ἕνα πρόσωπο, εἶναι ὁ Χριστός. Ὅποιος λοιπόν λαλεῖ ἀληθινά, λέει ἀληθινά πράγματα, εἶναι μέ τήν Ἀλήθεια, πού εἶναι ὁ Χριστός. Εἶναι μέσα στήν Ἀλήθεια, πού εἶναι ὁ Χριστός.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἐλεεῖτε χριστιανοί, ἐλεεῖτε..»

 Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Χριστιανοί μου, ο Άγιος Μαρκιανός ήταν ιερεύς στο ναό της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στην Κωνσταντινούπολη. Αυτός λοιπόν γύριζε έξω τις νύχτες, όπως μας περιγράφει το γεροντικό, και μάζευε εκεί τους εγκαταλελειμμένους νεκρούς.

Τους έπλενε με τα χέρια του, τους μύρωνε, τους σαβάνωνε, τους πήγαινε στην εκκλησία, τους διάβαζε την νεκρώσιμη ακολουθία, τους ησπάζετο σύμφωνα με τον ψαλμό «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν» και την άλλη μέρα τους έθαβε.

 

Κάποτε περιποιήθηκε ένα νεκρό γεροντάκι που φαινόταν πολύ βασανισμένο και χτυπημένο από τη ζωή. Το τοποθέτησε στο νάρθηκα, και αφού τελείωσε και τα νεκρώσιμα και όλα όσα έπρεπε να κάμει δια των κεκοιμημένων γύρισε προς το νεκρό και του λέγει:

  

– Έλα αδελφέ μου να φιληθούμε σαν παιδιά του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

 

Και ω, του θαύματος, ο νεκρός με ευγνωμοσύνη, υπακούοντας στην πρόσκληση του Αγίου Μαρκιανού, ανακάθισε στο φέρετρο, αντάλλαξε ασπασμό αγάπης με τον Άγιο και έπεσε πάλι στον ύπνο του θανάτου, σταυρώνοντας απαλά τα χέρια του.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μαζί μέ τόν Ἅγιο Βασίλειο τοῦ Ὄστρογκ στόν παράδεισο

 Η Σάβετα Μ. από το Μπαρ, δουλεύοντας ως καθαρίστρια στο αστυνομικό τμήμα στο χωριό Όστρογκ, στις 29 Απριλίου του 1926 αποφάσισε να πλύνει τα ρούχα μη ξέροντας ότι αυτή την ημέρα είναι η πανήγυρη του Αγίου Βασιλείου.

Μόλις πήρε το σαπούνι και έβαλε τα χέρια της στο νερό, ό­λο το νερό έγινε αίμα και μάτωσαν τα χέρια της! Αμέσως έφυγε στη βρύση για να τα ξεπλύνει, να αλλάξει το νερό για να συνε­χίσει. Δεύτερη φορά έγινε το ίδιο και ξαφνιάστηκε βλέποντας ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μικρό τραύμα στα χέρια της αλλά το αίμα υπάρχει.

 

 Αυτό επαναλήφθηκε και για τρίτη φορά, όμως αυτή την φο­ρά δεν πρόλαβε να φτάσει μέχρι τη βρύση διότι ζαλίστηκε και έπεσε στο χώμα. Έτσι την βρήκαν κάποιοι περαστικοί και την μετέφεραν στο Τμήμα προσπαθώντας να την συνεφέρουν, όμως τίποτα δεν κατάφεραν. Ύστερ’ από μία ώρα άνοιξε τα μάτια της και το πρώτο που ρώτησε ήταν: Ποιά πανήγυρη είναι σή­μερα;

 

Όταν της είπαν ότι είναι η γιορτή του Αγίου Βασιλείου του Όστρογκ, μετά από κάποιες ανάσες η Σάβετα είπε τα εξής: Ό­ταν έπεσα βρέθηκα σε ένα περιβάλλον με πολλά λουλούδια και όμορφα δένδρα. Μέσα σε τούτη την ομορφιά βρίσκονταν πολλά μονοπάτια που περνούσαν ανάμεσα από τα φυτά.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης: «Ποιός δέν ἔχει ἀδυναμίες; Ποιόν ἀφήνει ἀπείραχτο ὁ παγκάκιστος;»

 Κάθε πάθος και ψυχρότητα δεν είναι παρά πνευματική ασθένεια. Πρέπει να θεραπεύσεις την κακία και την πνευματική αρρώστια του άλλου, με αγάπη και καλοσύνη, όπως θα ήθελες να σε αντιμετωπίσουν και σένα αν υπόφερες από την ίδια ασθένεια.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέροντας Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ: «Ρώτησα κάποιον ἀσκητή ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε πολλές φορές νά δεῖ τό Θεῖο Φῶς»

  Λόγος στὴν Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου (ἀπόσπασμα)

«Ἰδού νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδού φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα: Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱὸς Μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾯ εὐδόκησα· Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

 

Σὲ τί ἔγκειται ἡ φωτεινὴ αὐτὴ νεφέλη, ἡ ὁποία περιὲλαμψε ἐκείνη τὴ νύκτα τὸ Ἅγιο Θαβώρ;

Πρὸ ἐτῶν, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Μεταμορφώσεως, ρώτησα κάποιον

ἀσκητὴ ὁ ὁποῖος, ὅπως ἀναμφίβολα πιστεύω, ἀξιώθηκε πολλὲς φορὲς νὰ δεῖ αὐτὸ τὸ Φῶς.

Στὴν ἀδιάκριτη παράκλησή μου νὰ μοῦ πεῖ κάτι γιὰ τὸ μυστήριο τοῦ Θαβωρίου Φωτός, δηλαδὴ πῶς αὐτὸ ὁρᾶται καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποκτήσει κάποιος τὴ δωρεὰ αὐτή, αὐτὸς μὲ ἄκρα συγκατάβαση πρὸς τὴν ἀμάθειά μου, μὲ μεγάλη ὑπομονή, μοῦ διευκρίνισε τὸ θέμα αὐτό, ἐγώ δὲ σήμερα θὰ μεταδώσω σὲ σᾶς μόνο τὸ πιὸ οὐσιῶδες ἀπὸ αὐτὸ πού ἄκουσα ἀπὸ τὸ ἀψευδές στόμα του, καὶ ὅσο εἶναι δυνατὸν πιὸ σύντομα....

 

Μοῦ διηγήθηκε ὁ ἄνδρας αὐτὸς ὅτι κατ’ ἀρχάς, ὅταν ἦταν ἀκόμη νέος, τὸ φῶς αὐτὸ ἐμφανιζόταν σὲ αὐτὸν ἀσαφῶς, σὲ σύντομες στιγμές, ἄλλοτε σὰν ἀκατάληπτη πύρινη φλόγα, ἡ ὁποία ἔκαιγε τὴν καρδιὰ του διὰ τῆς ἀγάπης, ἄλλοτε σὰν κάποιο ἀπαύγασμα τὸ ὁποῖο διείσδυε μὲ τὴ λάμψη στὸν νοῦ του κατὰ τὸν καιρὸ τῆς προσευχῆς, κυρίως στὸν ναό. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΟΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ: Ἡ ἀγαπημένη μοναχή λαοῦ καί κλήρου

  Όταν στο Βυζάντιο κυριαρχούσε το ζήτημα της εικονομαχίας, στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας –μια περιοχή όπου έζησαν και μαρτύρησαν εκατοντάδες άγιοι– γεννήθηκε η Oσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου. 

Το γεγονός ότι ο πατέρας της ήταν ο Φιλάρετος, στρατιωτικός διοικητής της περιοχής και ευνοούμενος του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία της Ειρήνης, η οποία γεννήθηκε το 825. Ένα άλλο γεγονός –ο γάμος της αδελφής της, Καλλινίκης, με τον νεαρό καίσαρα Βάρδα– άνοιξε για τα καλά τον δρόμο της προς την Κωνσταντινούπολη.

 

Το 843 η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, ως επίτροπος πια του γιου της, Μιχαήλ του Γ’, αποφάσισε να βάλει τέλος στην εικονομαχία και επιστράτευσε για τον σκοπό αυτό τον πατέρα της Ειρήνης και τον μετέπειτα Πατριάρχη Μάξιμο τον Ομολογητή. Μετά την αναστήλωση των εικόνων, στις 19 Φεβρουαρίου του 843, η Θεοδώρα ζήτησε από τον Φιλάρετο να φέρει στην Κωνσταντινούπολη την κόρη του, με σκοπό να την παντρέψει με το γιο της, Μιχαήλ.

 

Αν και όλοι –σύμφωνα με την παράδοση– χάρηκαν, η ίδια έμεινε αδιάφορη, αφού από μικρή είχε αποφασίσει να γίνει μοναχή. Λίγο πριν φτάσει στην Κωνσταντινούπολη, ο Μιχαήλ είχε νυμφευτεί την Ευδοκία, οπότε το όλο σχέδιο ναυάγησε.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό ἀριστερό πόδι τῆς Ἁγία Ἄννας

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/07/blog-post_538.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Εἶπε ὁ γέρων Γαβριήλ Καρεώτης...

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/07/blog-post_60.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

10 Αυγούστου Συναξαριστής. Λαυρεντίου Ἀρχιδιακόνου καί οἱ σύν αὐτῶ, Ἤρων Φιλοσόφου, τῶν Ἁγίων ἔξι Μαρτύρων ἐν Βιζύη, Ἀγαθονίκης Παρθενομάρτυρος, Λαυρεντίου Σαλοῦ.

Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ξύστος καὶ Ἰππόλυτος 

Οἱ Ἅγιοι Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας τῆς Ρώμης καὶ Ἰππόλυτος, μαρτύρησαν τὸ 53 μ.Χ.
Ὅταν ἔγινε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ πάπας τῆς Ρώμης Ξύστος, ὁμολόγησε πρῶτος τὴν πίστη του στὸν Κύριο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θανατωθεῖ μὲ ἀποκεφαλισμό.
Κατόπιν συνέλαβαν τὸν Ἅγιο Λαυρέντιο, ὁ ὁποῖος ἔχριζε διαχειριστὴς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. Τοῦ ζητήθηκε νὰ παραδώσει τοὺς θησαυροὺς τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Λαυρέντιος τότε, τοὺς παρουσίασε τοὺς φτωχούς, τὰ ὀρφανὰ καὶ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη τὴν συνδρομὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς εἶπε ὅτι αὐτοὶ ἦταν οἱ θησαυροί της. Γιὰ αὐτὸ τὸ τόλμημά του, οἱ εἰδωλολάτρες τὸν βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό.
Τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου τὸ παρέλαβε ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος. Μόλις ὅμως μαθεύτηκε αὐτή του ἡ πράξη, ἡ ἡγεμόνας διέταξε τὸν βασανισμό του. Ἔτσι μαρτύρησε καὶ ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 10 Αὐγούστου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 10 Αὐγούστου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr