Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 4 Ἰανουαρίου


Ἀπόστολος: (Ἑβρ. ε΄11- ς΄8 )
Εβρ. 5,11           Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτος λέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς.
Εβρ. 5,11                   Δι' αυτόν δε τον Μελχισεδέκ, τον τύπον και το προεικόνισμα της αρχιερωσύνης του Χριστού, πολλά ημπορούμεν να είπωμεν, τα οποία όμως δύσκολα ερμηνεύονται, μάλιστα δε εις σαν, επειδή έχετε γίνει βραδείς και δυσκίνητοι στο να ακούετε και να εννοήτε τας μεγάλας αληθείας της πίστεως.
Εβρ. 5,12           καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον, πάλιν χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσκειν ὑμᾶς τίνα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς τῶν λογίων τοῦ Θεοῦ, καὶ γεγόνατε χρείαν ἔχοντες γάλακτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς.
Εβρ. 5,12                  Και ενώ σεις θα έπρεπε να είσθε διδάσκαλοι των άλλων, αφού επί τόσον χρόνον ακούετε τα λόγια του Χριστού, εν τούτοις έχετε ανάγκην να σας διδάσκουν ποίαι είναι αι στοιχειώδεις και θεμελιώδεις αλήθειαι των λόγων του Θεού, αι οποίαι διδάσκονται στους νεοφωτίστους κατά την αρχήν της πίστεώς των στον Χριστόν. Και έτσι παρουσιάζεσθε σαν νήπια, που έχουν ανάγκην από γάλα και δεν είναι εις θέσιν να πάρουν και να αφομοιώσουν στερεάν τροφήν. Είσθε νήπιοι κατά την πίστιν και όχι ώριμοι.
Εβρ. 5,13           πᾶς γὰρ ὁ μετέχων γάλακτος ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης· νήπιος γάρ ἐστι·
Εβρ. 5,13                   Διότι καθένας που τρέφεται με γάλα, που εξακολουθεί δηλαδή να παίρνη μόνον τας στοιχειώδεις αληθείας της πίστεως, δεν έχει λάβει ακόμη πείραν και δεν γνωρίζει την διδασκαλίαν, η οποία οδηγεί εις την δικαίωσιν και την ενάρετον ζωήν. Είναι ακόμη από πνευματικής απόψεως νήπιον.
Εβρ. 5,14           τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ.
Εβρ. 5,14                  Η στερεά τροφή, η βαθεία και φωτισμένη πνευματική διδασκαλία, είναι δια τους τελείους, δι' εκείνους οι οποίοι έχουν με την πνευματικήν εργασίαν και συνήθειαν γυμνασμένα και ικανά τα αισθητήρια της ψυχής, ώστε να διακρίνουν εύκολα μεταξύ καλού και κακού.
Εβρ. 6,1            Διὸ ἀφέντες τὸν τῆς ἀρχῆς τοῦ Χριστοῦ λόγον ἐπὶ τὴν τελειότητα φερώμεθα, μὴ πάλιν θεμέλιον καταβαλλόμενοι μετανοίας ἀπὸ νεκρῶν ἔργων, καὶ πίστεως ἐπὶ Θεόν,
Εβρ. 6,1                     Επειδή, λοιπόν, από τόσον καιρόν έχετε ακούσει την διδασκαλίαν του Χριστού και δεν πρέπει πλέον να μένετε νήπιοι πνευματικώς, ας αφήσωμεν τας στοιχειώδεις και απλουστάτας διδασκαλίας περί του Χριστού και ας προχωρήσωμεν προς τας τελειοτέρας. Και ας μη θέτωμεν πάλιν ως θεμέλιον της εν Χριστώ ζωής σας εκείνα, από τα οποία ηρχίσαμεν, δηλαδή να μη αρχίσωμεν από την μετάνοιαν εκ των νεκρών έργων της αμαρτίας και από την πίστιν στον Θεόν·
Εβρ. 6,2            βαπτισμῶν διδαχῆς, ἐπιθέσεώς τε χειρῶν, ἀναστάσεώς τε νεκρῶν καὶ κρίματος αἰωνίου.
Εβρ. 6,2                    από την διδασκαλίαν περί της τεραστίας διαφοράς μεταξύ του χριστιανικού βαπτίσματος και των Ιουδαϊκών βαπτισμών και πλύσεων, από την επίθεσιν των χειρών, που γίνεται μετά το βάπτισμα δια την μετάδοσιν των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, από την διδασκαλίαν περί της αναστάσεως των νεκρών και της μελλούσης κρίσεως, από την οποίαν θα εξαρτηθή το αιώνιον μέλλον μας. Αυτά τα είπομεν εις την αρχην.
Εβρ. 6,3            καὶ τοῦτο ποιήσομεν, ἐάνπερ ἐπιτρέπῃ ὁ Θεός.
Εβρ. 6,3                    Και, Θεού θέλοντος, θα πραγματοποιήσωμεν τώρα αυτήν την πρόοδον και θα προχωρήσωμεν εις την ανωτέραν πνευματικήν διδασκαλίαν και ζωήν.
Εβρ. 6,4            ἀδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε τῆς δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίου καὶ μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Ἁγίου
Εβρ. 6,4                    Πρέπει δε πάντοτε να προχωρούμεν, διότι άλλως υπάρχει φόβος καταστρεπτικής οπισθοδρομήσεως. Διότι είναι αδύνατον εκείνοι, οι οποίοι κατηχήθησαν τον λόγον του Θεού, έλαβον το άπαξ τελούμενον δια τον καθένα άγιον βάπτισμα και εγεύθησαν την απερίγραπτον γλυκύτητα και χάριν των ουρανίων δωρεών του Θεού και έγιναν μέτοχοι των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος
Εβρ. 6,5            καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ ῥῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος,
Εβρ. 6,5                    και έλαβαν προσωπικήν πείραν πόσον καλός, ευεργετικός και ειρηνοποιός είναι ο λόγος του Θεού και εγνώρισαν τας υπερφυσικάς δυνάμεις και τα θαύματα, που πραγματοποιούνται εν τω ονόματι του Χριστού, θα εκδηλωθούν δε εις όλην των την λαμπρότητα κατά τον μέλλοντα αιώνα,
Εβρ. 6,6            καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας.
Εβρ. 6,6                    αυτοί οι πιστοί, που τόσον έχουν προοδεύσει, εάν ξεπέσουν από όλα αυτά και τα αρνηθον, είναι αδύνατον να ανακαινίζωνται και να οδηγούνται πάλιν εις μετάνοιαν, διότι αυτοί με την άρνησίν των και την σκληροκαρδίαν των ξανασταυρώνουν τον Υιόν του Θεού, και, όπως απεσκληρυμμένοι άρχοντες του Ισραήλ τότε, τον διαπομπεύουν τώρα και αυτοί εις τα μάτια των ανθρώπων.
Εβρ. 6,7            γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ᾿ αὐτῆς πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι᾿ οὓς καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ·
Εβρ. 6,7                    Ας δεχώμεθα, λοιπόν, με ευλάβειαν και προς καρποφορίαν τας δωρεάς του Θεού, διότι η γη που πίνει πάντοτε την βροχήν, η οποία συχνά κατά διαστήματα πίπτει εις αυτήν, και αναβλαστάνει χόρτον και λαχανικά και καρπούς δι' εκείνους από τους οποίους και καλλιεργείται, παίρνει ευλογίαν από τον Θεόν.
Εβρ. 6,8            ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ τριβόλους, ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγύς, ἧς τὸ τέλος εἰς καῦσιν.
Εβρ. 6,8                    Οταν όμως βγάζη αγκάθια και τριβόλια, τότε γίνεται ακατάλληλος και άχρηστος, πλησιάζει δε και κινδυνεύει να γίνη κατηραμένη, το δε τέλος της θα είναι φωτιά, η οποία θα κάψη τα αγκάθια και τα τριβόλια. (Οι πιστοί, που δέχονται την χάριν του Θεού και προδεύουν εις την αρετήν, παίρνουν ολονέν και περισσοτέρας θείας ευλογίας· όσοι όμως εκτρέπονται εις έργα φαύλα και μοχθηρά και μένουν αμετανοήτως εις αυτά, γίνονται ένοχοι της κατάρας του Θεού).

Εὐαγγέλιο: (Ἰωάν. α΄18- 28 )
Ιω. 1,18             Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε· ὁ μονογενὴς υἱὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο.
Ιω. 1,18                      Τον Θεόν κανείς ποτέ δεν έχει ίδει. Ο Υιός ο μονογενής, που υπάρχει προαιωνίως πάντοτε στον κόλπον του Πατρός, εκείνος εφανέρωσεν εις ημάς και κατέστησε γνωστόν τον Θεόν.
Ιω. 1,19             Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Ἰωάννου, ὅτε ἀπέστειλαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ Λευΐτας ἵνα ἐρωτήσωσιν αὐτόν· σὺ τίς εἶ;
Ιω. 1,19                      Και αυτή είναι η μαρτυρία του Ιωάννου, όταν έστειλαν οι Ιουδαίοι από τα Ιεροσόλυμα ιερείς και Λευΐτας να τον ερωτήσουν· “συ ποιός είσαι;”
Ιω. 1,20             καὶ ὡμολόγησε, καὶ οὐκ ἠρνήσατο· καὶ ὡμολόγησεν ὅτι οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός.
Ιω. 1,20                     Και ωμολόγησε, και δεν ηρνήθη. Και ωμολόγησεν ότι “δεν είμαι εγώ ο Χριστός”.
Ιω. 1,21             καὶ ἠρώτησαν αὐτόν· τί οὖν; Ἠλίας εἶ σύ; καὶ λέγει· οὐκ εἰμί. ὁ προφήτης εἶ σύ; καὶ ἀπεκρίθη, οὔ.
Ιω. 1,21                      Και τον ηρώτησαν πάλιν· “λοιπόν ποίος είσαι; Μηπως είσαι ο Ηλίας;” Και είπεν ο Ιωάννης· “δεν είμαι”.“Είσαι συ ο προφήτης, ο ένας και μοναδικός, τον οποίον προανήγγειλε ο Μωϋσής;” και απήντησεν· “όχι”.
Ιω. 1,22             εἶπον οὖν αὐτῷ· τίς εἶ; ἵνα ἀπόκρισιν δῶμεν τοῖς πέμψασιν ἡμᾶς· τί λέγεις περὶ σεαυτοῦ;
Ιω. 1,22                     Είπαν εν τέλει εις αυτόν· “ποίος είσαι; Πες μας, δια να δώσωμεν απάντησιν εις εκείνους που μας έστειλαν. Τι λέγεις δια τον ευατόν του;”
Ιω. 1,23             ἔφη· ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, καθὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης.
Ιω. 1,23                     Είπεν ο Ιωάννης· “εγώ είμαι η φωνή του ανθρώπου, που φωνάζει δυνατά εις την έρημον τα λόγια του προφήτου Ησαΐου· κάμετε ευθύν τον δρόμον του Κυρίου· προετοιμάσατε τας ψυχάς σας, δια να υποδεχθούν τον Χριστόν”.
Ιω. 1,24             καὶ οἱ ἀπεσταλμένοι ἦσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων·
Ιω. 1,24                     Και οι απεσταλμένοι ήσαν από την τάξιν των Φαρισαίων.
Ιω. 1,25             καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν καὶ εἶπον αὐτῷ· τί οὖν βαπτίζεις, εἰ σὺ οὐκ εἶ ὁ Χριστὸς οὔτε Ἠλίας οὔτε ὁ προφήτης;
Ιω. 1,25                     Και με τόνον επιτιμητικόν τον ηρώτησαν και του είπαν· “διατί λοιπόν βαπτίζεις, αφού συ δεν είσαι ο Χριστός ούτε ο Ηλίας ούτε ο προφήτης;”
Ιω. 1,26             ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰωάννης λέγων· ἐγὼ βαπτίζω ἐν ὕδατι· μέσος δὲ ὑμῶν ἕστηκεν ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.
Ιω. 1,26                     Απήντησεν εις αυτούς ο Ιωάννης και είπε· “εγώ μεν σας βαπτίζω με νερό· ανάμεσα σας δε στέκει και θα εμφανισθή έντος ολίγου εκείνος, τον οποίον σεις δεν γνωρίζετε.
Ιω. 1,27             αὐτός ἐστιν ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος, ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, οὗ ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἵνα λύσω αὐτοῦ τὸν ἱμάντα τοῦ ὑποδήματος.
Ιω. 1,27                     Αυτός είναι που έρχεται ύστερα από εμέ, ο οποίος όμως υπήρξε προ εμού ως προαιώνιος Λογος του Θεού, και του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω ούτε το λωρί του υποδήματός του”.
Ιω. 1,28             Ταῦτα ἐν Βηθανίᾳ ἐγένετο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἦν Ἰωάννης βαπτίζων.
Ιω. 1,28                     Αυτά συνέβησαν εις την Βηθανίαν, πέραν από τον Ιορδάνην όπου εβάπτιζεν ο Ιωάννης.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιά τούς πλανόμενους:αἱρετικούς, ἀλλοθρησκους κ.λπ.


ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

 Ζ.1. - Ο πάπας της Ρώμης θα ξεπεράσει τον λαό του στην Κόλαση. Κάθε αμαρτία μας απομακρύνει από τη χάρη του Θεού. Σύμφωνα με τις πράξεις μας θα είναι η αμοιβή μας. (324)
    Ζ.2. ...Ο π. Γαβριήλ, όταν μιλούσε για αιρετικούς ή πιστούς άλλων θρησκευμάτων, τόνιζε πάντοτε ότι πρέπει να επιδεικνύουμε την ίδια αγάπη σε όλους. Μια μοναχή του είπε κάποια φορά:
- Μίλησα με έναν αιρετικό. Οργίστηκα τόσο πολύ όταν με έβρισε, που νομίζω πως αμάρτησα.
Ο π. Γαβριήλ τότε της απάντησε γλυκά:
- Δεν είναι πέτρινη η καρδιά σου για ν' ακούς αδιάφορα να σε βρίζουν για την πίστη σου. Αν δεν είσαι αγνός και άκακος σαν μικρό παιδί, δεν θα μπεις στη Βασιλεία των Ουρανών. Όχι όμως να έχεις και το μυαλό ενός μικρού παιδιού!
Ενώ σε άλλη μοναχή είχε πει:
- Θα έρθει εποχή που θα σας οδηγούν κοσμικοί άνθρωποι.
Μακάρι να μου έρθει κάποιος αιρετικός ή Βαπτιστής ή Μάρτυρας του Ιεχωβά. Θα τους βάλω να καθίσουν, θα τους ταϊσω και θα τους διδάξω τον καλό λόγο. Αλλά εγώ δεν θα φάω μαζί τους. Δεν θα καθίσω με απίστους. Κι αν έρθει κάποιος, εσύ μη σηκώνεσαι. Μη δώσεις τη θέση σου. Αφησέ τον να καθίσει με τον εαυτό του. Δεν πήγες εσύ, αυτός ήρθε και κάθισε δίπλα στους πιστούς. Γι' αυτόν θα σηκωθούν όλοι;  (326)
   Ζ.3. Ο π. Γαβριήλ έκανε λόγο και για τον τρομερό Οικουμενισμό.

Γιά τήν ἀρετή τῆς ἁγνείας (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)


Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της;
Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9).

Ὁ μοναχός ἀπό τό Σινά καί τό θαῦμα στήν Θεία Λειτουργία


Αφηγήθηκαν κάποτε οι πατέρες για έναν αδελφό ότι «Όταν μια Κυριακή γινόταν ακολουθία ξεκίνησε να έλθει στην εκκλησία σύμφωνα με τη συνήθεια αλλά τον κορόιδεψε ο διάβολος λέγοντάς του:
«Πηγαίνεις στην εκκλησία για να μεταλάβεις άρτο και οίνο και για να σου πουν ότι αυτά είναι σώμα και αίμα Χριστού; Μην κοροϊδεύεσαι».
Ο αδελφός υπάκουσε στον λογισμό του και δεν πήγε σύμφωνα με την συνήθεια στην εκκλησία, ενώ οι αδελφοί του τον περίμεναν γιατί έτσι είναι η συνήθεια σε κείνη την έρημο, να μην τελούν την ακολουθία μέχρις ότου έλθουν όλοι. Αφού τον περίμεναν αρκετά και κείνος δεν ερχόταν, μερικοί απ’ αυτούς πήγαν στο κελί του σκεπτόμενοι-«Μήπως είναι άρρωστος ή πέθανε ο αδελφός;».
Όταν ήλθαν στο κελί τον ρωτούσαν:
«Γιατί αδελφέ δεν ήλθες στην εκκλησία;

Ἀνορθόδοξες θεραπευτικές μέθοδοι Ἰατρικῶς καί Ἐκκλησιαστικῶς

Αποτέλεσμα εικόνας για βελονισμοσ

Ειδική Συνοδική Επιτροπή  επί Ειδικών Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων (Κανονισμός 135/1999)
 
Ανορθόδοξες θεραπευτικές μέθοδοι Ιατρικώς και Εκκλησιαστικώς
 
του Αθανασίου Β. Αβραμίδη, Καρδιολόγου Καθηγητού Παθολογίας τoυ Πανεπιστημίου Αθηνών
 
Εισαγωγή(1)
Ο όρος Ανορθόδοξες Θεραπευτικές Μέθοδοι, συνοπτικώς ΑΝ.ΘΕ.Μ. (από τα αρχικά των τριών αυτών λέξεων) προτάθηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών (Ι.Σ.Α.) το 1997. Υπό τον όρο αυτόν, συμπεριλαμβάνονται όλες οι «εναλλακτικές», ή «συμπληρωματικές», ή «αναπληρωματικές», ή «παραδοσιακές» θεραπευτικές, ο αριθμός των οποίων υπερβαίνει τις χίλιες. Γρήγορα δε, ο όρος αυτός έγινε ευρύτερα αποδεκτός.
Στα «Πορίσματά της» «Η Θ’ Συνδιάσκεψις Εντεταλμένων Ορθοδόξων  Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων δια θέματα Αιρέσεων και  Παραθρησκείας», στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, στην Εύβοια, από 8-13 Οκτωβρίου 1997, στο κεφάλαιο των «Διαπιστώσεων» γράφει:
«β: ‘ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΕΣ’ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ». Πάρα πολλές  Αποκρυφιστικές και Παραθρησκευτικές ομάδες εμπλέκουν με έναν πολύ  επικίνδυνο τρόπο μέσα στις διδασκαλίες τους και θέματα που αφορούν την υγεία… Οι ‘ανορθόδοξες  (κατά τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών) θεραπευτικές μέθοδοι’… και άλλες  αποκρυφιστικές τεχνικές, για να εξαπλώσουν τις δοξασίες τους χρησιμοποιούν τις «θεραπευτικές  αυτές», επαναφέροντας το γιατρό-μάγο στη σύγχρονη κοινωνία… Οι  πλείστες από τις μεθόδους και τεχνικές αυτές, θεμελιώνονται σε ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη και ζωή κοσμοθεωριακή τοποθέτηση και εμπλέκουν μέσα στις διαδικασίες τους τον ανατολικό μυστικισμό, τη μαγεία-σαμανισμό και τις αντιχριστιανικές αντιλήψεις της ‘Νέας Εποχής’».

Ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος καί ὁ Χριστός ἡ ζωή (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)


Πού το σκοτάδι είναι πιο βαθύ; Εκεί που λάμπει το πιο μεγάλο φως, και ύστερα σβήνει. Σε μία πλατεία, που φωτίζεται με εκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τη στιγμή που σβήνουν όλες οι λάμπες, τότε το σκοτάδι είναι πιο βαθύ. Πότε το σκοτάδι είναι βαθύ; Τη νύχτα λίγο πριν ξημερώσει. Αδελφοί μου, στην εποχή μας αντικρίσαμε μία πλατεία που φωτιζόταν με εκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τόσο φωτεινή που συναγωνιζόταν το φως του ήλιου. Όταν όμως οι λάμπες έσβησαν, αντικρίσαμε μία πλατεία χωρίς φως, τόσο σκοτεινή σαν τη φωλιά του τυφλοπόντικα κάτω από τη γη. Αυτή η πλατεία στο χάρτη του κόσμου έχει το όνομα Ευρώπη. Ποια είναι η Ευρώπη; Ευρώπη είναι η απληστία και η ευφυΐα. Και τα δύο είναι ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Και η απληστία και η εξυπνάδα. Και τα δύο είναι προσωποποιημένα στα πρόσωπα του πάπα και του Λούθηρου. Ποια λοιπόν είναι η Ευρώπη;
Ευρώπη είναι ο πάπας και ο Λούθηρος, η κορεσμένη δηλαδή ανθρώπινη απληστία και ο ικανοποιημένος μέχρι έσχατου βαθμού ανθρώπινος νους. Ο πάπας είναι το συνώνυμο της ανθρώπινης απληστίας για εξουσία. Ο Λούθηρος είναι το συνώνυμο της ανθρώπινης θέλησης να ερμηνεύσει, εξηγήσει τα πάντα με τη λογική. Ο πάπας παρουσιάζεται σαν κυβερνήτης αυτού του κόσμου και ο Λούθηρος παρουσιάζεται σαν ο επιστήμονας αυτού του κόσμου. Αυτοί οι δύο είναι η Ευρώπη με δύο λόγια, και σύμφωνα με την ιστορία έως τώρα.

Οἱ Δύο Προφῆτες (Γ’ ΜΕΡΟΣ)


Αποτέλεσμα εικόνας για αποκαλυψη Το έργο των δύο Μαρτύρων.
Ποιο, θα είναι, λοιπόν, το έργο των δύο μαρτύρων της Εκκλησίας;
Όπως προαναφέραμε ο Ηλίας και ο Ενώχ θα σταλούν από τον Θεό στη γη, σαν «αρωγοί της ανθρωπίνης ασθενείας». Θα’ ρθούν σαν «πρωτοστάτες» των πιστών, όπως λέγει ο Θεόδωρος ο Στουδίτης, κατά του σατανοφόρου Αντιχρίστου. Θα’ ρθούν σαν επικεφαλής του πνευματικού αγώνος και θα σταθούν μαζί με τους πίστούς του Χριστού αντιμέτωποι στον Αντίχριστο, και στον ίδιο τον σατανά, όπως λέγει ο Κύριλλος Ιεροσολύμων.
Κορυφαία και κεφαλαιώδης αποστολή τους είναι το κήρυγμα. Η λέξη «προφήτης», δεν σημαίνει μόνο τον προλέγοντα τα μέλλοντα, αλλά κυρίως τον κηρύττοντα τον λόγο του Θεού, τον φέροντα την μαρτυρία του Ιησού. Αυτό ήταν παλαιά το κυρίως έργο των Προφητών: «η εξαγγελία του θελήματος του Θεού».
Το κήρυγμα των δύο προφητών θα είναι ο ζωντανός λόγος του Θεού. Θα φέρνουν το μήνυμα της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. «Ούτοι συμπαραγενόμενοι κηρύξουσι την μέλλουσαν έσεσθαι απ’ ουρανών Χριστού επιφάνειαν» τονίζει ο Ιππόλυτος (τόμος 6 σελ. 212).

Εἰς τήν Γέννησιν τοῦ Κυρίου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)


Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 2004.

 http://alopsis.gr/%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%e2%80%a0-%ce%b1%cf%81%cf%87-%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81/
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας


Ὅταν μέ τόν ἔρωτα τῆς ἀγάπης ὁ νοῦς μεταβαίνει πρός τόν Θεό, τότε δέν ἔχει διόλου αἴσθηση γιά κανένα ἀπό τά κτίσματα. Καθώς καταφωτίζεται ἀπό τό θεῖο καί ἄπειρο φῶς, γίνεται ἀναίσθητος γιά ὅλα τά κτίσματα, ὅπως τά μάτια δέν βλέπουν τά ἄστρα ὅταν ἀνατέλλει ὁ ἥλιος.
Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής
 http://epanosifi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_558.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

3 Ιανουαρίου Συναξαριστής Μαλαχίου προφήτου, Γορδίου Μάρτυρος, Πέτρου Σημειοφόρου, Πέτρου Μάρτυρος, Ἀκακίου Θαυματουργοῦ, τῆς Ἁγίας Μητρὸς καὶ τῶν τέκνων, Μελίτωνος Ὁσίου, Γενεβιέβης ἐκ Παρισίων, Θωμαΐδος ἐκ Λέσβου, Παντελεήμονος Ὁσίου.

Ὁ Προφήτης Μαλαχίας

Ὁ προφήτης Μαλαχίας καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ Λευΐ καὶ ἐγεννήθηκε στὸ Σοφερὸ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἰουδαίων ἀπὸ τὴ Βαβυλώνια αἰχμαλωσία. Ἔζησε περὶς τὸν 5ο π.Χ. αἰώνα, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Νεεμία, καὶ ἐργάσθηκε στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸν Προφήτη Ἀγγαῖο καὶ τὸν Ζαχαρία. Αὐτό συνάγεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ εἶχε πλέον ἀποπερατωθεῖ καὶ εἶχαν ἀρχίσει οἱ προσφερόμενες θυσίες.
Ὄντας ἀκόμη νέος, κατέκτησε τὴν ἀρετὴ καὶ διακρινόταν γιὰ τὴν θεοσεβὴ συμπεριφορὰ καὶ διαγωγή του. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἔλαβε καὶ τὴν προσωνυμία Μαλαχίας, ποὺ στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα μεταφράζεται «ὁ ἄγγελός μου». Κατὰ παλαιὰ γνώμη (Ταλμοὺδ) τὸ ὄνομα Μαλαχίας εἶναι ψευδόνυμο τοῦ Ἔσδρα ἢ τοῦ Νεεμία ἢ τοῦ Μαρδοχαίου. Χρονολογικὰ ὑπῆρξε ὁ τελευταῖος ἀπὸ τοὺς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Στὸ προφητικό του βιβλίο, ὁ Μαλαχίας, ὁμιλεῖ περὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν λαό Του, μέμφεται τὴν ἀσεβὴ διαγωγὴ τοῦ ἱερατείου, ὁμιλεῖ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως καὶ προαναγγέλει τὴν πρὸ τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου προπαρασκευαστικὴ ἐμφάνιση τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 3 Ἰανουαρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 3 Ἰανουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής