Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 7 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. β΄ 11-16 ) 

Ἐπιπλήττεται ὁ Πέτρος

11 Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν.

12 Πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ Ἰακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλε καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς.

13 Καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει.

14 Ἀλλ' ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσι πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Πέτρῳ ἔμπροσθεν πάντων· εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάρχων ἐθνικῶς ζῇς καὶ οὐκ ἰουδαϊκῶς, τί τὰ ἔθνη ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν;

Ὁ τρόπος τῆς δικαιώσεως τοῦ ἀνθρώπου

15 Ἡμεῖς φύσει Ἰουδαῖοι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοί,

16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.

  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἐπιπλήττεται ὁ Πέτρος

11 Ὅταν ὅμως ἦλθε ὁ Πέτρος εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, τότε κατὰ πρόσωπον ἐναντιώθηκα εἰς αὐτόν, ἐπειδὴ ἦτο ἄξιος κατακρίσεως.

12 Διότι πρὶν ἔλθουν μερικοὶ ἀπὸ τὸν Ἰάκωβον, ἔτρωγε μαζὶ μὲ τοὺς ἐθνικούς, ὅταν ὅμως ἦλθαν, ἀπεσύρθη καὶ ἀπεχωρίζετο, διότι ἐφοβεῖτο ἐκείνους ποὺ προήρχοντο ἀπὸ τὴν περιτομήν.

13 Καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸν ὑποκρίθηκαν καὶ ἄλλοι Ἰουδαῖοι Χριστιανοί, ὥστε καὶ ὁ Βαρνάβας συμπαρασύρθηκε εἰς τὴν ὑποκρισίαν τους.

14 Ἀλλ’ ὅταν εἶδα ὅτι δὲν βαδίζουν τὸν ὀρθὸν δρόμον σύμφωνα πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπα εἰς τὸν Πέτρον ἐνώπιον ὅλων, «Ἐὰν ἐσύ, ποὺ εἶσαι Ἰουδαῖος, ζῇς κατὰ τρόπον ἐθνικὸν καὶ ὄχι Ἰουδαϊκόν, πῶς ἀναγκάζεις τοὺς ἐθνικοὺς νὰ ζοῦν κατὰ τρόπον Ἰουδαϊκόν;».

Ὁ τρόπος τῆς δικαιώσεως τοῦ ἀνθρώπου

15 Ἐμεῖς εἴμεθα ἐκ γενετῆς Ἰουδαῖοι καὶ ὄχι ἁμαρτωλοὶ ἐθνικοί,

16 ἀλλ’ ἐπειδὴ γνωρίζομεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν δικαιώνεται ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ νόμου ἀλλὰ διᾶ τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐπιστέψαμε καὶ ἐμεῖς εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν, διὰ νὰ δικαιωθοῦμε διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ νόμου, διότι ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ νόμου κανεὶς ἄνθρωπος δὲν θὰ δικαιωθῇ.

Εὐαγγέλιο: (Μαρ. ε΄ 24-34) 

24 Καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.

25 Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἔτη δώδεκα,

26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,

27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·

28 ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι.

29 Καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.

30 Καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων;

31 Καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο;

32 Καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν.

33 Ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.

34 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

24 Καὶ ἔφυγε μαζί του καὶ πολὺς κόσμος τὸν ἀκολουθοῦσε καὶ τὸν συμπίεζε.

25 Μία γυναῖκα, ἡ ὁποία ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγίαν ἐπὶ δώδεκα ἔτη,

26 καὶ εἶχε πολλὰ πάθει ἀπὸ πολλοὺς ἰατροὺς καὶ εἶχε δαπανήσει ὅλα ὅσα εἶχε χωρὶς νὰ ἰδῇ καμμίαν ὠφέλειαν, ἀλλὰ μᾶλλον εἶχε χειροτερέψει,

27 ὅταν ἄκουσε ὅσα ἔλεγαν διὰ τὸν Ἰησοῦν, ἦλθε διὰ μέσου τοῦ πλήθους ἀπὸ πίσω καὶ ἄγγιξε τὸ ἔνδυμά του,

28 διότι ἔλεγε μέσα της, «Καὶ ἂν ἀκόμη ἀγγίξω τὰ ἐνδύματά του θὰ γίνω καλά».

29 Καὶ ἀμέσως ἐξεράθηκε ἡ πηγὴ τῆς αἱμορραγίας της καὶ κατάλαβε εἰς τὸ σῶμά της ὅτι ἐθεραπεύθηκε ἀπὸ τὴν ἀρρώστεια της.

30 Ὁ Ἰησοῦς ἀμέσως ἔννοιωσε μέσα του ὅτι ἐβγῆκε ἀπὸ αὐτὸν δύναμις καὶ ἀφοῦ ἐστράφηκε πρὸς τὸ πλῆθος εἶπε, «Ποιὸς μοῦ ἄγγιξε τὰ ἐνδύματα;».

31 Οἱ μαθηταί του τοῦ ἔλεγαν, «Βλέπεις τὸν κόσμον νὰ σὲ συμπιέζῃ καὶ λὲς «Ποιὸς μὲ ἄγγιξε»;».

32 Ἀλλ’ ὁ Ἰησοῦς ἐκύτταζε γύρω τοῦ διὰ νὰ ἰδῇ ἐκείνην ποὺ τὸ εἶχε κάνει.

33 Ἡ γυναῖκα φοβισμένη καὶ τρομαγμένη, ἐπειδὴ ἤξερε τὶ τῆς εἶχε γίνει, ἦλθε καὶ ἔπεσε εἰς τὰ πόδια του καὶ τοῦ εἶπε ὄλη τὴν ἀλήθεια.

34 Αὐτὸς δὲ τῆς εἶπε, «Κόρη μου, ἡ πίστις σου σὲ ἔκανε καλά, πήγαινε εἰς εἰρήνην καὶ νὰ εἶσαι ὑγιὴς ἀπὸ τὴν ἀρρώστεια σου».

Πίστη και ζωή.Τί συμβαίνει ὅταν κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδολογικό ἤ στό Χριστολογικό δόγμα

Ἡ ὑπέρβαση τῶν ὁρίων, πού θέτουν τά δόγματα ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ἀπώλεια. Ἄν λ.χ. κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδικό δόγμα, καί σφάλλει ἐν γνώσει του, ἔστω καί ἐλάχιστα, ὡς πρός αὐτό, μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι αὐτό τό  «ἐλάχιστα», τόν βγάζει ἔξω ἀπό αὐτό τό πλαίσιο τῆς ζωῆς, δηλαδή ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Κι αὐτό διότι ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ πρέπει νά εἶναι ζωή κατά τό πρότυπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, δηλαδή ζωή ἑνότητος ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρός, πού εἶναι ταυτή μέ τήν δόξα τοῦ Υἱοῦ καί τήν δόξα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἡ μετοχή μας σ’ αὐτήν τήν ἄκτιστη Θεία δόξα, τήν ὁποία προσφέρει ὁ Χριστός στούς γνήσιους μαθητές Του, μᾶς κάνει «ἕνα» μεταξύ μας, στήν οἰκογένεια, στήν ἐνορία, στό μοναστήρι, στήν Μητρόπολη, σ’ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία, ὅταν γινόμαστε «ἕνα» μεταξύ μας[33], καθώς καί μέ τόν Κύριο, διά τῆς μετοχῆς μας στήν ἄκτιστη θεοποιό Θεία ἐνέργεια.

Εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ζοῦμε Ἁγιοτριαδικά, δηλ. ὅταν ἔχουμε: α) μία ψυχή, μία καρδιά[34], β) ἕνα   φρόνημα (γιά τήν ἀκρίβεια: ταὐτό φρόνημα), καί γ) μία ἐνέργεια (γιά τήν ἀκρίβεια: ταὐτή ἐνέργεια).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_90.html#more

Ἡ φροντίδα γιά τήν ψυχή. (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου).

ΟΣΟΙ υπερηφανεύονται για τα καλά τους έργα και δεν έχουν πίστη στο Θεό, μοιάζουν με λείψανα νεκρών, που είναι ντυμένα με ωραία ρούχα, αλλά δεν αισθάνονται την ωραιότητά τους. Σε τι ωφελείται, δηλαδή, ο άνθρωπος , όταν έχει ψυχή ντυμένη με καλά έργα αλλά νεκρή; Τα έργα γίνονται για τον Κύριο και με την ελπίδα των επουράνιων βραβείων. Αν , λοιπόν, αγνοείς Εκείνον που προκηρύσσει τα βραβεία , τότε για ποιόν αγωνίζεσαι;

Για να φάει κανείς, πρέπει να είναι ζωντανός. Όποιος δεν έχει ζωή, δεν είναι δυνατό να δεχθεί τροφή. Για να ζήσει κανείς αιώνια, πρέπει να έχη πίστη στο Χριστό, πίστη που τρέφεται και με τα καλά έργα. Όποιος δεν έχει πίστη στο Χριστό, ακόμα κι αν κάνει καλά έργα, δεν είναι δυνατό να κερδίσει την ουράνια βασιλεία, αν έχει ζωντανή πίστη. Και θα σας το αποδείξω στη συνέχεια.

Ο ληστής, που σταυρώθηκε μαζί με τον Κύριο, κέρδισε τον παράδεισο μόνο και μόνο με την πίστη του.

Ο εκατόνταρχος Κορνήλιος έκανε πολλές ελεημοσύνες και προσευχές, αλλά δεν γνώριζε το Χριστό.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_76.html#more

Τό «Κύριε Ἐλέησον» ἔχει 100 δραχμές, τό «Δόξα σοι ὁ Θεός» 1.000! (Ὅσιος Γέροντας παπα Τύχων· γέροντας Ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτου)

Γέροντα, τι σημαίνει το «δόξα σοι ο Θεός»;
– «Δόξα σοι ο Θεός» θα πη «να γίνη γνωστός ο Θεός στους ανθρώπους». Βλέπεις και εκείνο που είπε ο Χριστός: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης …και νυν δόξασόν με σύ, Πάτερ», μερικοί το παρεξηγούν και λένε: «Εγώ Πατέρα, Σε έκανα γνωστό επί της γης, κάνε με γνωστό κι Εσύ, για να πιστέψουν οι άνθρωποι».
– Γέροντα, αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το «δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/100-1000.html#more

Ἔχουμε ἀγάπη;Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_930.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_21.html

Τό ἀληθινό πρωτεῖο

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ

«Ουχ ούτως έσται εν υμίν»
Γεμίζει απογοήτευση η ψυχή του ανθρώπου, όταν βλέπη τους δύο Μαθητάς την στιγμή, που ο Χριστός τους εισάγει στο Πάθος Του που πλησιάζει, να του ζητούν δόξες και μεγαλεία. Είναι γνώρισμα της νοσηρής φιλοδοξίας μας να κλείνωμε τα μάτια και να σφραγίζωμε τ’ αυτιά μας στο πάθος του άλλου. Αυτό έπαθαν και οι δύο μαθηταί. «Πατά επί πτωμάτων», θα πη με την υπερβολή της αλήθειας για τον φιλόδοξο ο Λαός μας. Γιατί τα πρωτεία αποκτώνται με θυσίες, τις περισσότερες όμως φορές των άλλων. Το τραγικό δε είναι πως οι δύο μαθηταί ζητούν από τον ίδιο τον Χριστό να ικαναποιήση τον ανόητο πόθο των. Γι’ αυτό ο Χριστός τους λέγει….
Ουκ οίδατε τι αιτείσθε!
Δεν ξέρετε τί ζητάτε! Πόσο δύσκολο είναι, αλήθεια, να γνωρίζη ο άνθρωπος, τι πρέπει να ζητά από τον Θεό! Όχι σπάνια δεν εισακούονται οι προσευχές μας. Δεν οφείλεται τούτο φυσικά στην ασπλαχνία και αδιαφορία του Θεού, αλλά στο ότι «ζητάμε κακά» (Ιακ. δ’ 3).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_20.html#more

«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος γ΄

ΟΜΙΛΙΑ 1η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Ἀναισθησία: μία βαρύτατη νόσος.

Τί εἶναι αὐτή ἡ πνευματική ἀναισθησία; Κατ᾿ ἀρχάς εἶναι νόσος, εἶναι ἀρρώστια· ὅπως ἀκριβῶς θά λέγαμε ὅτι αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν βλέπει, συνεπῶς κάτι ἔχουν τά μάτια του, εἶναι ἄρρωστα· ἤ δέν ἀκούει· κάτι ἔχουν τά αὐτιά του, δέν ἀκούει. Νόσος ὅμως βαρύτατη. Βαρύτατη!

Ὁ Διάβολος ἐπιδιώκει τή βλάβη τῶν αἰσθήσεών μας,

ἐνῶ ὁ Χριστός τή θεραπεία τους.

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ μία παρέκβαση· ἀνοίγω μιά παρένθεση. Ξέρετε γιατί οἱ δαίμονες κυριαρχοῦσαν πάνω στούς ἀνθρώπους καί τούς ἔκαναν δαιμονισμένους ἤ κουφούς ἤ τυφλούς ἤ παραλυτικούς; Γιά νά μή μποροῦν νά πᾶνε νά ἀκούσουν, νά περπατήσουν καί νά ἀκούσουν τά λόγια τοῦ Θεοῦ ἤ νά δοῦν μέ τά μάτια τους τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ.

Μήν πηγαίνετε πολύ μακρυά. Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος λέει «ὅταν θά γεράσω θά μετανοήσω», ὅταν ἔρχεται τό γῆρας –πού εἶναι γνωστό ὅτι δέν ἔρχεται μόνο του, ἀλλά συνοδεύεται μέ τήν καταστροφή τῶν αἰσθήσεων– ὁ ἄνθρωπος δέν ἀκούει πιά πολλές φορές ἤ δέν βλέπει. Πάει ὁ πνευματικός στό κρεββάτι τοῦ θανάτου καί προσπαθεῖ νά ἐπικοινωνήσει μέ τόν ἄνθρωπο αὐτό, πού κάποτε ἔλεγε «ὅταν θά γεράσω θά μετανοήσω»· ἀλλά ματαίως, ἡ ἐπικοινωνία εἶναι ἀδύνατη.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_54.html#more