Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Εἶναι ταπείνωση νά πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἶναι καλοί. Κι ἄν ἀκούεις γιά κάποιον κάτι ἀρνητικό, νά μήν τό πιστεύεις»


Εἶναι πολύ μεγάλη, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας, ἡ «προληπτική» ἀλλά καί ἡ «θεραπευτική» δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ. Ὁ ἀδελφός μας, πού μᾶς ἀδικεῖ εἶναι ὁ ἀδελφός μας πού τόν κατέλαβε ὁ «ἀντίθετος», ὁ πονηρός.
Ὅλους γιά ἁγίους πρέπει νά τούς βλέπομε, δίδασκε ὁ μακαριστός π. Πορφύριος.
Πρέπει μέσα μας τό ἐργοστάσιο τῆς ψυχῆς μας νά φτιάχνει «δισκοπότηρα καί ὄχι σφαῖρες», μᾶς διδάσκει ὁ ἄλλος σύγχρονος ἅγιος Γέροντας, μακαριστός π. Παΐσιος.
Ἕνας ταπεινός λογισμός, ἕνας λογισμός στοργικός, ἀγαπητικός, συγχωρητικός ἔχει τεράστια ἀξία. Φέρνει τήν Θεία Χάρη, πού εἶναι τό πᾶν γιά τήν ψυχή μας. Διώχνει τήν ἀντιπάθεια καί τό μῖσος, πού πάει νά φυτρώσει ὅταν κάποιος μᾶς ἀδικεῖ.
Φέρνει τήν εἰρήνη καί τήν ἀνάπαυση στήν ταραγμένη ψυχή. Νά τί δίδασκε ὁ Γέροντας Πορφύριος: '' Ὅταν κάποιος μᾶς ἀδικήσει μ' ὁποιονδήποτε τρόπο, μέ συκοφαντίες, μέ προσβολές, νά σκεπτόμαστε ὅτι εἶναι ἀδελφός μας πού τόν κατέλαβε ὁ ἀντίθετος. Ἔπεσε θύμα τοῦ ἀντιθέτου ''.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 7 Φεβρουαρίου


Ἀπόστολος: ( Β΄Πέτρ. β΄ 9 - 22 )
Β Πε. 2,9           οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν,
Β Πε. 2,9                  Ολα αυτά μαρτυρούν, ότι γνωρίζει ο Κυριος τους μεν ευσεβείς να τους γλυτώνη και να τους σώζη από δοκιμασίας και περιπετείας, τους δε αδίκους, οι οποίοι και κατά την παρούσαν ζωήν βασανίζονται από την αμαρτωλότητά των, να τους φυλάττη δια την μεγάλην εκείνην ημέραν της Κρίσεως (οπότε και θα τους επιβάλη πλήρη την τιμωρίαν).
Β Πε. 2,10          μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους καὶ κυριότητος καταφρονοῦντας. τολμηταί, αὐθάδεις! δόξας οὐ τρέμουσι βλασφημοῦντες,
Β Πε. 2,10                 Εις κρίσιν και αιωνίαν καταδίκην ο Θεός κρατεί μάλιστα εκείνους, που πορεύονται οπίσω από τας σαρκικάς ηδονάς με επιθυμίας που μολύνουν και μιαίνουν, και οι οποίοι καταφρονούν την κυριότητα και εξουσίαν του παντοδυνάμου Θεού. Αυτοί είναι θρασείς και αδίστακτοι δια το κακόν, αλαζονικοί και αναιδείς. Δεν φοβούνται και δεν τρέμουν, όταν βλασφημούν και χλευάζουν και αυτούς τους ενδόξους αγγέλους.
Β Πε. 2,11          ὅπου ἄγγελοι, ἰσχύϊ καὶ δυνάμει μείζονες ὄντες, οὐ φέρουσι κατ᾿ αὐτῶν παρὰ Κυρίῳ βλάσφημον κρίσιν.
Β Πε. 2,11                 Εις στιγμήν κατά την οποίαν οι άγγελοι, αν και κατά την ισχύν και την δύναμιν είναι μεγαλύτεροι, δεν εκφέρουν ενώπιον του Κυρίου κρίσιν υβριστικήν ούτε και εναντίον των πονηρών δαιμόνων.
Β Πε. 2,12          οὗτοι δέ, ὡς ἄλογα ζῷα φυσικὰ γεγεννημένα εἰς ἅλωσιν καὶ φθοράν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, ἐν τῇ φθορᾷ αὐτῶν καταφθαρήσονται,
Β Πε. 2,12                 Αυτοί δε οι αιρετικοί, σαν άλογα ζώα, γεννημένα δια να ακολουθούν τας φυσικάς ορμάς, θα καταδικασθούν ασφαλώς εις φθοράν και απώλειαν, διότι υβρίζουν και βλασφημούν, εκείνα τα οποία αγνοούν, δηλαδή τους αγγέλους.
Β Πε. 2,13          κομιούμενοι μισθὸν ἀδικίας, ἡδονὴν ἡγούμενοι τὴν ἐν ἡμέρᾳ τρυφήν, σπίλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶντες ἐν ταῖς ἀπάταις αὐτῶν, συνευωχούμενοι ὑμῖν,
Β Πε. 2,13                 Θα πάρουν δε ως μισθόν την πρέπουσαν τιμωρίαν της αδικίας των. Αυτοί θεωρούν ως ηδονήν και απόλαυσιν το να οργιάζουν εις τρυφηλάς διασκεδάσεις, όχι μόνον την νύκτα, αλλά και την ημέραν. Είναι στίγματα και όνειδος της κοινωνίας και θεωρούν απόλαυσιν και ηδονήν να παραπλανούν τους άλλους με τας απάτας των, τας οποίας μάλιστα θέτουν εις κυκλοφορίαν, όταν συντρώγουν μαζή σας.
Β Πε. 2,14          ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα!
Β Πε. 2,14                 Εχουν μάτια γεμάτα από αισχράς επιθυμίας και τα οποία μάτια συνεχώς και ακαταπαύστως αμαρτάνουν. Εξαπατούν με δελεαστικά και απατηλά λόγια ψυχάς, που δεν είναι στηριγμέναι εις την πίστιν και την αρετήν. Εχουν αυτοί καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και των ηδονών. Είναι τέκνα της κατάρας!
Β Πε. 2,15          καταλιπόντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ Βοσόρ, ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν.
Β Πε. 2,15                 Αφού εγκατέλειψαν τον ευθύν δρόμον, παρεπλανήθησαν εις τας αδιεξόδους της αμαρτίας. Ηκολούθησαν τον δρόμον και το κακόν παράδειγμα του Βαλαάμ, υιού του Βοσόρ, ο οποίος ηγάπησε μισθόν της αδικίας (όταν επήρε χρήματα από τον βασιλέα των Μωαβιτών, δια να καταρασθή εν γνώσει του άδικα, τον λαόν του Θεού, τους Ισραηλίτας).
Β Πε. 2,16          ἔλεγξιν δὲ ἔσχεν ἰδίας παρανομίας· ὑποζύγιον ἄφωνον ἐν ἀνθρώπου φωνῇ φθεγξάμενον ἐκώλυσε τὴν τοῦ προφήτου παραφρονίαν.
Β Πε. 2,16                 Αλλ' επήρε τον πρέποντα έλεγχον δια την παρανομίαν του αυτήν. Διότι το υποζύγιόν του, όνος εκ φύσεως άφωνος, ωμίλησε με φωνήν ανθρώπου και ημπόδισε την παράφρονα αυτήν πράξιν του προφήτου εκείνου.
Β Πε. 2,17          οὗτοί εἰσι πηγαὶ ἄνυδροι, νεφέλαι ὑπὸ λαίλαπος ἐλαυνόμεναι, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰῶνα τετήρηται.
Β Πε. 2,17                 Αυτοί είναι κατάξερες, χωρίς νερό, πηγές, σύννεφα που τα σπρώχνουν με ορμήν θυελλώδεις άνεμοι. Δι' αυτούς έχει φυλαχθή και τους περιμένει το κατάμαυρο αιώνιον σκοτάδι του Αδου.
Β Πε. 2,18          ὑπέρογκα γὰρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους,
Β Πε. 2,18                 Διότι αυτοί ομιλούν με εξωγκωμένους κτυπητούς λόγους, γεμάτους ψεύδος και ματαιότητα, και παρασύρουν με το δόλωμα των σαρκικών επιθυμιών και των ακολασιών, τους αστηρίκτους πιστούς, οι οποίοι εν τούτοις έχουν όντως ξεφύγει από τους ειδωλολάτρας, τους ζώντας μέσα εις την πλάνην της αμαρτίας.
Β Πε. 2,19          ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται.
Β Πε. 2,19                 Και υπόσχονται εις αυτούς λύτρωσιν και ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς, που οδηγεί εις την καταστροφήν. Διότι εις εκείνο το πάθος, από το οποίον κανείς έχει νικηθή, εις αυτό και έχει υποδουλωθή.
Β Πε. 2,20          εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μιάσματα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡττῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων.
Β Πε. 2,20                Διατι εάν, αφού απέφυγαν τους μολυσμούς του αμαρτωλού κόσμου χάρις εις την πλήρη γνώσιν του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού, ενεπλάκησαν πάλιν και έπεσαν εις τας αμαρτωλάς ηδονάς και νικώνται από αυτάς, τότε το τελευταίον των κατάντημα είναι χειρότερον από το πρώτον.
Β Πε. 2,21          κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης ἢ ἐπιγνοῦσιν ἐπιστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐντολῆς.
Β Πε. 2,21                 Διότι ήτο πολύ καλύτερον δι' αυτούς, να μη είχαν γνωρίσει καθόλου τον δρόμον της δικαιοσύνης, παρά, αφού τον εγνώρισαν καλά, να φύγουν και να απομακρυνθούν από το παραδοθέν εις αυτούς άγιον θέλημα του Κυρίου και να επιστρέψουν εις την ακαθαρσίαν της αμαρτωλότητος.
Β Πε. 2,22          συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου.
Β Πε. 2,22                Ετσι δε έχει πραγματοποιηθή εις αυτούς εκείνο, που η αληθινή παροιμία λέγει· “σκυλί που γύρισε πάλι στο ξέρασμά του” και χοίρος, που, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλίσθη πάλιν μέσαν εις την λάσπην”.
Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. ιγ΄ 14 - 23 )
Μαρκ. 13,14       Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ -ὁ ἀναγινώσκων νοείτω- τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη,
Μαρκ. 13,14             Οταν δε θα ιδήτε το μισητόν και αηδές κάθαρμα, που θα επιφέρη την καταστροφήν της Ιερουσαλήμ, όπως έχει προαναγγελθή από τον προφήτην Δανιήλ, να στέκεται εκεί που δεν πρέπει-κάθε ένας που θα διαβάζη αυτά τα λόγια, ας καταλάβη περί τίνος πρόκειται (πρόκειται δια τους κακούργους επαναστάτας και ληστάς Εβραίους, όπως και δια τους Ρωμαίους στρατιώτας, που θα βεβηλώσουν και θα καταστρέψουν τα πάντα) τότε όσοι είναι εις την Ιουδαίαν, ας φεύγουν εις τα όρη, δια να κρυβούν.
Μαρκ. 13,15       ὁ δὲ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω εἰς τὴν οἰκίαν μηδὲ εἰσελθέτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
Μαρκ. 13,15             Οποιος ευρίσκεται εις την ταράτσα του σπιτιού του, ας μη κατεβή στο σπίτι και ας μη εισέλθη μέσα εις αυτό, δια να πάρη κάτι.
Μαρκ. 13,16       καὶ ὁ εἰς τὸν ἀγρὸν ὢν μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω ἆραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ.
Μαρκ. 13,16             Και εκείνος που εργάζεται στο χωράφι, ας μη γυρίση πίσω, να πάρη το εξωτερικόν του ένδυμα.
Μαρκ. 13,17       οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
Μαρκ. 13,17             Αλλοίμονον δε εις τας εγκύους και εις αυτάς που θα θηλάζουν κατά τας ημέρας εκείνας. Θα τους είναι πολύ δύσκολον να τρέξουν και να σωθούν.
Μαρκ. 13,18       προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος.
Μαρκ. 13,18             Προσεύχεσθε δε να μη γίνη η φυγή σας εις κακοκαιρίαν του χειμώνος.
Μαρκ. 13,19       ἔσονται γὰρ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι θλῖψις, οἵα οὐ γέγονε τοιαύτη ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως ἧς ἔκτισεν ὁ Θεὸς ἕως τοῦ νῦν καὶ οὐ μὴ γένηται.
Μαρκ. 13,19             Διότι όλαι αι ημέραι εκείναι θα είναι θλίψις βαρεία και μεγάλη, ομοία προς την οποίαν δεν έχει γίνει από τότε που έκτισε ο Θεός τον κόσμον έως τώρα και ούτε θα γίνη ποτέ.
Μαρκ. 13,20       καὶ εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς οὓς ἐξελέξατο ἐκολόβωσε τὰς ἡμέρας.
Μαρκ. 13,20            Και εάν ο Κυριος δεν περιώριζε τον αριθμόν των ημερών εκείνων, δεν θα ήτο δυνατόν να σωθή κανένας άνθρωπος. Αλλά προς χάριν των εκλεκτών, που αυτός εξέλεξε και δεν θέλει να ταλαιπωρηθούν πολύ, περιώρισε τας ημέρας εκείνας.
Μαρκ. 13,21       καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, ἰδοὺ ἐκεῖ, μὴ πιστεύετε.
Μαρκ. 13,21             Και τότε εάν κανείς σας πη· να, εδώ είναι ο Χριστός, η ιδού, εκεί είναι, μη το πιστεύσετε.
Μαρκ. 13,22       ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.
Μαρκ. 13,22            Διότι θα αναπηδήσουν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θα κάμουν εμπρός στους ανθρώπους σημεία και τέρατα, σημαδιακά και καταπληκτικά έργα, δια να παρασύρουν εις τας πλάνας των, αν είναι δυνατόν, και αυτούς ακόμη τους εκλεκτούς.
Μαρκ. 13,23       ὑμεῖς δὲ βλέπετε· ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν ἅπαντα.
Μαρκ. 13,23             Σεις όμως προσέχετε· ιδού, σας τα προείπα όλα.

Γιά τούς διορατικούς γέροντες


ΙΗ΄
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ
ιβ΄


Για τον άγιο Μακάριο έλεγαν ,πως κάποτε, καθώς πήγαινε στην εκκλησία των κελλίων για τη συνήθη ακολουθία , βλέπει έξω απ’ το κελλί ενός αδελφού ένα μεγάλο πλήθος από δαίμονες, που ήταν μετασχηματισμένοι , άλλοι σε γυναίκες, που μιλούσαν αναίσχυντα, άλλοι σε νεαρούς με το στόμα τους όλο βρισιές, άλλοι να χορεύουν κι άλλοι να μεταλλάζουν διάφορες μορφές και σχήματα. Ο Γέροντας που ήταν διορατικός, εστέναξε, λέγοντας:
- Οπωσδήποτε, ο αδελφός που μένει σε τούτο το κελλί πρέπει να ζει πολύ απρόσεχτα, για να ‘ναι μαζεμένα και να περικυκλώνουν το κελλί του, ασχημονώντας, τόσα πονηρά πνεύματα!
Όταν τελείωσε η ακολουθία , επιστρέφοντας, μπήκε στο κελί εκείνου του αδελφού και του λέγει:

Ἀπό τόν βίο τοῦ Ὁσίου Ἀμφιλοχίου τῆς Ὄπτινα - Θαυμαστή θεραπεία ἀπό τόν καρκίνο


Όλα ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου 1965. Εγώ ήμουν εφημέριος στο ναό τών Αγίων Κοσμά και Δαμιανού στην πόλη Κόρτσα, της περιοχής Ρόβενσκ. Τότε οι κομμουνιστές έκλεισαν την εκκλησία τού Αγίου Νικολάου.
Εγώ ήξερα ότι θα γίνει αυτό και μετά το τέλος μιας Θείας Λειτουργίας από τη στενοχώρια μου έψαλα τόσο δυνατά, πού έσπασαν οι φωνητικές μου χορδές. Το επόμενο πρωί ίσα-ίσα πού μπορούσα να μιλάω. 
Άρχισα θεραπείες, χάπια, ενέσεις. Τίποτα δε με βοηθούσε, μ’ όλο πού πήγα σε γιατρούς και στο Κίεβο και στη Μόσχα. Εξαιτίας της λαρυγγίτιδας και της φαρυγγίτιδας, άρχισαν να δημιουργούνται κάποια εξογκώματα. Παρ’ όλες τις θεραπείες έχασα τη φωνή μου οριστικά. Μετά από ένα χρόνο δεν μπορούσα να μιλάω ούτε ψιθυριστά. Στη Θ.Λειτουργία με βοηθούσαν άλλοι ιερείς και διάκονοι.
Στην κεντρική πολυκλινική της Μόσχας όπου έφτασα χάρη σε παλιούς συμφοιτητές μου, ή διάγνωση ήταν ή εξής: Καρκίνος γ' βαθμού...στό λαιμό.

Διαμαρτυρία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας γιά τήν προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στά σχολεῖα


Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της καθ᾿ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως

Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε για την πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας[1] με θέμα «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης», με τίτλο «Σώμα και ταυτότητα». Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2016 οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα Γυμνάσια της χώρας, οι υπεύθυνοι αγωγής υγείας και οι υπεύθυνοι συμβουλευτικών σταθμών νέων έλαβαν επείγουσα εγκύκλιο για την υλοποίηση θεματικής εβδομάδας, η οποία περιλαμβάνει τρεις θεματικούς άξονες: α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες.
Η εγκύκλιος αυτή, ειδικά με την ενότητα «έμφυλες ταυτότητες», ζητά από τους εκπαιδευτικούς να παρουσιάσουν σε παιδιά ηλικίας 12-15 ετών θέματα που προσεγγίζουν τη σεξουαλικότητα και μάλιστα με τρόπο διαστρεβλωτικό. Η θεματική αυτή εβδομάδα, η οποία αναμένεται να υλοποιηθεί σε πρώτη φάση στα Γυμνάσια ολόκληρης της χώρας, φαίνεται ότι αποτελεί τραγική συνέχεια παλαιότερων δηλώσεων του τ. αναπληρωτή υπουργού Παιδείας, ο οποίος είχε δηλώσει το 2015, στο πλαίσιο του 4ου ομοφυλοφιλικού «Thessaloniki Pride – Φεστιβάλ Υπερηφάνειας»: «Πρέπει να μάθουν τα παιδιά στα σχολεία της χώρας ότι η διαφορετικότητα είναι πλούτος και ότι δεν πρέπει να αισθάνονται συστολή και φόβο»!

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος - Κανένας δέν ζημιώθηκε ἀπό τή νηστεία!


Η νηστεία ενισχύει την προσευχή. Γίνεται φτερό στην πορεία της προς τον ουρανό. Είναι μητέρα της υγείας, παιδαγωγός της νιότης, στολίδι των γηρατειών. Είναι συνοδοιπόρος των ταξιδιωτών και ασφάλεια των συγκατοίκων.
Ο άνδρας δεν αμφιβάλλει καθόλου για τη συζυγική πίστη της γυναίκας του, όταν τη βλέπει να συζεί με τη νηστεία. Η γυναίκα δεν λιώνει από ζήλεια, όταν βλέπει τον άνδρα της να νηστεύει.

Ποιος ζημιώθηκε ποτέ από τη νηστεία; Υπολόγισε την οικονομική κατάσταση του σπιτιού σου σε μια μέρα νηστείας. Υπολόγισέ την και σε μια συνηθισμένη μέρα. Θα διαπιστώσεις έτσι εύκολα, πόσο μεγάλο κέρδος έχεις με τη νηστεία.

Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Ὁ Δαρβίνος, ἡ ἐπιστήμη καί ὁ Χριστιανισμός


Ο  Δαρβίνος, η επιστήμη και ο Χριστιανισμός
Μελέτη  Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Χημικού, Δημοσιογράφου και Συγγραφέα
                                                ΕΙΣΑΓΩΓΗ
            Ο ολοκληρωτισμός κατέρρευσε στην Ευρώπη και γενικότερα πριν από 28 χρόνια και μετά από 72 χρόνια, που επεκράτησαν οι μπολσεβίκοι στη Ρωσία. Όμως κάποια χαρακτηριστικά του εξακολουθούν να υπάρχουν, με άλλη μορφή, θυμίζοντας τη δυστοπία του Όργουελ. Η νοοτροπία, που κυριαρχεί σε μεγάλο μέρος της Δύσης σήμερα, επιδιώκει να επιβάλλει στους πολίτες να πιστέψουν ότι 2+2=5, ότι η ελευθερία είναι σκλαβιά, πως η άγνοια είναι δύναμη, και πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά κάποιες ομάδες από αυτές είναι «πιο ίσες». Αυτή η νοοτροπία θέλει να μας πείσει ότι το παρά φύση είναι φυσιολογικό, ότι η δολοφονία είναι αξιοπρέπεια και απόδειξη ισότητας των δύο φύλων, ότι η εξάρτηση από τα πάθη είναι ελευθερία, ενώ ο αγώνας για ανεξαρτησία από αυτά είναι σκλαβιά...
            Μοχλός για την οργουελική ατμόσφαιρα που βιώνουμε είναι η θεωρία της εξέλιξης και της καταγωγής των ειδών του Δαρβίνου, ο οποίος πάντως είναι αμέτοχος σ’ αυτήν. Απλώς εκμεταλλεύονται τη θεωρία του οι πάσης φύσεως άθεοι. Η ιδεολογία τους είναι πως η θεωρία της εξέλιξης ισχύει απολύτως και επεκτείνεται σε όλη τη ζωή του ανθρώπου. Επομένως, κατά τους αθέους,  δεν υπάρχουν σταθερές αρχές και αξίες. Αυτό που ήταν χθες ανήθικο, σήμερα είναι ηθικό, αυτό που απαγορευόταν άλλοτε, σήμερα επιτρέπεται. Όσοι πιστεύουν στις σταθερές αρχές και αξίες είναι «οπισθοδρομικοί» και «σκοταδιστές», «Προοδευτικοί» είναι όσοι αποδέχονται τα  όσα προωθούν οι άθεοι, οι ομοφυλόφιλοι και οι άλλες ισχυρές παγκοσμίως μειονότητες.

Οἱ Ἅγιοι ἀδελφοί Νεομάρτυρες Σταμάτιος, Ἰωάννης καί Νικόλαος οἱ Σπετσιῶτες [Χίος 3.2.1822]



Οι Άγιοι αδελφοί Νεομάρτυρες Σταμάτιος, Ιωάννης και Νικόλαος1 οι Σπετσιώτες [Χίος 3.2.1822]
 
από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα
ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΕΤΣΕΣ: Οι τρεις άγιοι αδελφοί κατάγονταν από τις Σπέτσες, ήταν παιδιά του Θεόδωρου Γκίνη και της Ανέζως και εργάζονταν ως έμποροι. Η κατάσταση στην Ελλάδα την εποχή εκείνη ήταν έκρυθμη και οι Οθωμανοί φέρονταν με εκδικητικότητα στους ραγιάδες ακόμη και σε περιοχές που η επαναστατική φλόγα του αγώνα της Εθνεγερσίας του 1821 δεν είχε ακόμη ανάψει.
ΘΑΛΑΣΣΟΤΑΡΑΧΗ - ΣΤΟΝ ΤΣΕΣΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΧΙΟ: Οι τρεις τους, μαζί με άλλους τέσσερις, ως πλήρωμα, στις αρχές του 1822 ταξίδευαν στο Αιγαίο έχοντας φορτωμένο το πλοίο με λάδι για την Κωνσταντινούπολη. Εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών, όμως, το πλοίο εξώκειλε στη Μικρασιατική ακτή απέναντι από τη Χίο, στην περιοχή του Τσεσμέ (Κρήνη). Βγήκαν τότε έξω στη στεριά όπου συνάντησαν κάποιο Χριστιανό στον οποίο αποκάλυψαν την υπόθεσή τους και του έδωσαν γρόσια να τους αγοράσει τρόφιμα και ό,τι χρειαζόταν για την επισκευή του μικρού τους πλεούμενου. 

«Θεέ μου, μή μέ ἐγκαταλείπεις...»


  ««Θεέ μου, μή μέ ἐγκαταλείπεις· κανένα καλό δέν ἔκανα ἐνώπιόν Σου, ἀλλά δός μου γιά τήν εὐσπλαχνία Σου νά βάλω ἀρχή»

Ευχή του Μεγάλου Αρσενίου

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_130.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

6 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βουκόλου Ἐπισκόπου, Ἰουλιανοῦ Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Φαύστης, Εὐιλασίου καὶ Μαξίμου Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Θεοφίλου, Σατουρνίνου καὶ Ρεβοκάτσου Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Φαύστου, Βασιλείου καὶ Λουκιανοῦ Μαρτύρων, Δωροθέας καὶ Θεοφίλου Μαρτύρων, Ἰωάννου τοῦ ἐν Λυκῷ, Βαρσανουφίου καὶ Ἰωάννου Ὁσίων, Ἀμάνδου, Φωτίου Ἰσαποστόλου, Ἀρσενίου ἐκ Γεωργίας, Δαμασκηνοῦ Σιναΐτου, Ἀρτεμίου Σιναΐτου.

Ὁ Ἅγιος Φώτιος ὁ Ἰσαπόστολος καὶ Ὁμολογητὴς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Μέγας Φώτιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους ποὺ βασίλευσαν οἱ αὐτοκράτορες Μιχαὴλ (842-867 μ.Χ.), υἱὸς τοῦ Θεοφίλου, Βασίλειος Α’ ὁ Μακεδὼν (867-886 μ.Χ.) καὶ ὁ Λέων ΣΤ’ ὁ Σοφὸς (886-912 μ.Χ.), υἱὸς τοῦ Βασιλείου. Γεννήθηκε περὶ τὸ 810 μ.Χ. στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ εὐσεβῆ καὶ ἐπιφανῆ οἰκογένεια, ποὺ ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν τιμὴ καὶ προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων.
Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Σέργιος καὶ Εἰρήνη καὶ καταδιώχθηκαν ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Σέργιος, τοῦ ὁποίου τὴ μνήμη τιμᾷ ἡ Ἐκκλησία στὶς 13 Μαΐου, ἦταν ἀδελφὸς τοῦ Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.) καὶ περιπομπεύθηκε δέσμιος ἀπὸ τὸ λαιμὸ ἀνὰ τὶς ὁδοὺς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, στερήθηκε τὴν περιουσία του καὶ ἐξορίσθηκε μετὰ τῆς συζύγου του καὶ τῶν παιδιῶν του σὲ τόπο ἄνυδρο, ὅπου ἀπὸ τὶς ταλαιπωρίες πέθανε ὡς Ὁμολογητής.
Ὁ ἱερὸς Φώτιος διέπρεψε πρῶτα στὰ ἀνώτατα πολιτικὰ ἀξιώματα. Ὅταν μὲ ἐντολὴ τοῦ αὐτοκράτορα ἀπομακρύνθηκε βιαίως ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο ὁ Πατριάρχης Ἰγνάτιος, ἀνῆλθε σὲ αὐτόν, τὸ ἔτος 858 μ.Χ., ὁ ἱερὸς Φώτιος, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου του καὶ τὴν τεράστια μόρφωσή του.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 6 Φεβρουαρίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 6 Φεβρουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής