ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΑΣΚΗΤΩΝ

"Για την σωτηρία της ψυχής μας πρέπει να κάνουμε το νόμο του Θεού, να πάμε στην Εκκλησία μας, να συγχωρούμε τον πλησίον σε ό,τι μας έφταιξε. Επομένως, το παν είναι τα καλά έργα και η πίστη. Μην απελπιζώμαστε. Η απελπισία είναι διάβολος".

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΑΣΚΗΤΩΝ

Ένα νέο καλογέρι πάλευε κάποια μέρα με τους λογισμούς του. Τον είχαν πνίξει λογισμοί κατακρίσεως για τον Γέροντά του. Χτύπησε την πόρτα του Κελλιού τους  κάποιος Γέροντας. Άνοιξε και τον προσκάλεσε να μπη μέσα. Εκείνος αρνήθηκε και του είπε: "Άκουσε να δης. Αν εσύ είσαι στραβόξυλο και δεν θέλεις να σωθείς, δεν θα σε σώσει ούτε ο Γέροντας ούτε κανένας. Εσύ να ισιάξης τον λογισμό σου".

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ 
ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ 
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ 
ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ο θεληματάρης υποτακτικός

Ένας υποτακτικός στα Καυσοκαλύβια είχε πολύ θέλημα, και για ό,τι του έλεγε ο λογισμός του επέμενε στον Γέροντά του, για να πάρη ευλογία.(Δηλαδή έπαιρνε ευλογία με εκβιασμό, για να κάνει το θέλημά του).
Μια μέρα, λοιπόν, ενώ εργαζόταν μαζί με τον Γέροντά του και ήταν απαραίτητος, γιατί τον βοηθούσε σε κάτι, λέει στον Γέροντα:
-Δός μου ευλογία να πάω να κοιμηθώ δέκα λεπτά.
Ο Γέροντα του απάντησε:
-Κάνε λίγο υπομονή, παιδί μου, γιατί τώρα πρέπει να κρατάς λίγο εδώ αυτό που φτιάχνω σε μισή ώρα τελειώνουμε και κοιμάσαι.
Ο υποτακτικός επέμενε συνέχεια, για να πάρει ευλογία. Ο Γέροντας ξανά του λέει:
-Ευλογημένε, για δέκα λεπτά που θέλεις να κοιμηθής, τι ύπνο θα κάνης;
Κι εκείνος απήντησε:
-Δός μου ευλογία, και εγώ θα κοιμηθώ.
Τελικά ο Γέροντας αναγκάσθηκε να του δώση ευλογία, αφού επέμενε συνέχεια, και εκείνος πήγε να κοιμηθή. Μόλις όμως έπεσε στο κρεβάτι, βλέπει ξαφνικά τον σατανά να ορμάη επάνω του με λύσσα, να τον αρπάζη με θυμό και να τον στύβη σαν λεμονόκουπα. Το θεληματάρικο καλογέρι προσπαθούσε να του ξεφύγη, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε. Επάνω δε στην μεγάλη αγωνία, αναγκάστηκε να πη την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με για το χατίρι του Γέροντά μου".
Τότε ο σατανάς κάηκε από την ευχή, η οποία είχε και συντριβή, διότι ο υποτακτικός συναισθάνθηκε την παρακοή του και την αναξιότητά του και κατάλαβε ότι δεν είχε μούτρα να ζητήση βοήθεια ο ίδιος, αλλά παρακάλεσε να τον ελεήσει ο Χριστός για το χατήρι του Γέρον΄τα του. Αυτό φυσικά ήταν που έκαψε τον διάβολο, και θυμωμένος τον πέταξε από τα χέρια του έξω από το παράθυρο, μακριά περίπου πενήντα μέτρα, χωρίς να πάθη κακό.Τον φύλαξε ο Θεός!
Έτρεξε μετά κατατρομαγμένος στον Γέροντά του και του διηγήθηκε το φοβερό όραμα. Ο Γέροντα απόρησε! Μέσα σε δέκα λεπτά να συμβούν όλα αυτά  τα γεγονότα!
Μετά από το μάθημα που πήρε από τον πειρασμό, κατά παραχώρηση Θεού, το καλογέρι αυτό έγινε ο πιο υπάκουος υποτακτικός της Σκήτης και πρόκοψε πνευματικά.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ 
ΠΕΡΙ ΟΝΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΩΝ
ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ

Πριν 40 χρόνια… Ανωνύμου Αγιορείτου Μοναχού

ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ!

Βέλος στό φιλότιμο

καί αἴσιο μήνυμα πρός τόν σημερινό "νεοέλληνα"!

Ἀνωνύμου Ἁγιορείτου Μοναχοῦ

Στό μικρό μας τό χωριό στήν Δοϊράνη, κάθε οἰκογένεια εἶχε 2-3 ἀγελάδες, 10-15 κοτοῦλες, 1-2 προβατάκια ἤ κατσικάκια καί 1-2 γουρουνάκια.

Ἑπτά ἡ ὥρα τό πρωΐ, ὅλες τίς ἀγελάδες τίς ἔπαιρνε ὁ τσοπάνος ὁ κυρ-Ἀνέστης καί τίς πήγαινε στή βοσκή. Τό βράδυ εἴχαμε φεσκότατο γάλα.

Τρώγαμε αὐγά ἐλευθέρας βοσκῆς καί κάποτε-κάποτε ἡ μάνας μας, ἔσφαζε καί μιά κοτούλα.

Τρώγαμε γριβάδια, πρικιά καί γουλιανούς ἀπό τήν λίμνη μας.

Μέ τό κάρο ὁ πατέρας μου πήγαινε στά γύρω χωριά καί πουλοῦσε ψάρια. Ὅταν οἱ νοικοκυρές δέν εἶχαν χρήματα, τοῦ ἔδιναν ἀλεύρι ἤ σιτάρι ἤ ὅ,τι ἄλλο εἶχαν.

Οἱ μητέρες τοῦ χωριοῦ ζύμωναν στήν σκάφη τό ἀλεύρι, τό ψήνανε στούς χωριάτικους φούρνους καί τρώγαμε ἁγνό χωριάτικό ψωμί. Τό ἀλείφαμε μέ λάδι κάι ζάχαρη, ὅταν δέν ὑπῆρχε βούτυρο.

 Τρώγαμε ἀπό τόν δάσκαλο ξύλο καί τόν ἀγαπούσαμε. Μᾶς ἔμαθε γράμματα καί παιχνίδια. Τιμούσαμε στό δημοτικό τούς ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ '21 μέ θεατρικές παραστάσεις καί ποιήματα, ντυμένοι τσολιάδες. Πρωί-πρωί ξυπνούσαμε τό χωριό στίς ἐθνικές ἑορτές μέ τό "Μακεδονία ξακουστή τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χώρα".

Τά Χριστούγεννα τρώγαμε ἕνα μεγάλο ταψί μπακλαβά σπιτικό καί παίζαμε ὅλα τά παιδιά μαζί, ἀγαπημένα καί μαλωμένα.

10-11 χρονῶν, βγάζαμε χαρτζιλίκι μέ ἱδρῶτα. Παίρναμε τή βάρκα τοῦ μπαμπᾶ καί πιάναμε κανένα ψάρι ἤ μᾶς τά ἔδιναν οἱ ψαράδες γιά τήν μικρή ἐργασία ποῦ κάναμε. Τά δέναμε στό σύρμα καί τά πουλούσαμε στά τραῖνα.

Μάθαμε νά σεβόμαστε τόν Ἱερέα καί τόν Ἐπίσκοπο, τόν εἴχαμε ὡς Χριστό.

Στά Ἅγια Θεοφάνεια τά παλικάρια βουτοῦσαν στήν παγωμένη λίμνη γιά νά πιάσουν τόν Σταυρό.

Στό Πανηγύρι τοῦ Προφήτη Ἡλία ἔρχονταν οἱ πραματευτάδες καί χαζεύαμε τά τόσα πολλά παιχνίδια.

Μέ ρώτησε ὁ πατέρας τοῦ θείου μου τί παιχνίδι θέλω καί τοῦ εἶπα ἕνα τραχτεράκι. Τό περίμενα νά τό περπατήσω μέ λαχτάρα καί ἀξιώθηκα νά τό ὁδηγήσω μετά ἀπό 30 χρόνια. 

Χρόνια ἁπλά, ὄμορφα, ἥσυχα καί ἀκίνδυνα. Σήμερα στό ἴδιο χωριό, στό σταθμό τοῦ ΟΣΕ, βρίσκεις χρησιμοποιημένες σύριγγες. Ἄλλος στό τελωνεῖο μας "γέννησε αὐγά ἡρωΐνης". Τό δημοτικό μας Σχολεῖο ἔγινε φυλακή λαθρομεταναστῶν.

Τά Σκόπια πού συνορεύουν μέ τό χωριό μου, τότε λεγόταν Σερβία καί τώρα, ἄν ἐφησυχάσουμε, μπορεῖ νά μᾶς κλέψουν καί τήν "Μακεδονία".

Τά παιδικά μας χρόνια τά ζήσαμε φτωχικά, ἀλλά οἰκονομική κρίση δέν τά ἄγγιζε, διότι ἦταν παραγωγικά. Ἤμασταν αὐτάρκεις. Ὁ αὐτάρκης εὐχαριστεῖ τόν Θεό, ὅταν τά ἐπίγεια ἀγαθά τοῦ περισσεύουν. Ζεῖ ὅμως καί μέ τά λίγα. Ὁ πλεονέκτης τά χάνει ὅλα. Ἡ ψυχή του ζεῖ κατ' οὐσίαν χωρίς χαρά, διότι δέν ὑπάρχουν στή ζωή του ἰδανικά.

Χάθηκε ὅμως ἡ ἁπλή ζωή τοῦ χωριοῦ καί πληγώθηκε ἄσχημα ἡ καρδιά τοῦ νεοέλληνα.

Ὅ,τι ὅμως δέν μπορεῖ νά θεραπεύσει ὁ ἄνθρωπος, τό θεραπεύει ὁ Θεός.

Οἱ ἐχθροί μας ἀνοίγουν λάκκους, ἀλλά πέφτουν μέσα σ' αὐτούς οἱ ἴδιοι.

Ἀπό τήν σημερινή οἰκονομική κρίση, θά ἀναστηθῇ ἡ χαμένη νεολαία μας!

Μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός!

Ἁγιορείτης

Ι. ΚΕΛΛΙΟΝ

ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

http://kaiomenivatos.blogspot.gr
http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2014/01/4179-40.html

Επιστολές του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή. Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας -playlist

Ὁ Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή τῆς θεολογίας

Ὁ Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή τῆς θεολογίας

 Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή

Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανρθώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : " O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του." Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί. Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε : " Ευλογημένε, τι είναι αυτό που είπες; Έλα μαζί μου". Τον πήρε από το χέρι, όπως η μάνα το μικρό παιδί, τον πήγε στον νιπτήρα και του είπε :" Πλύνε το πρόσωπό σου". Ύστερα του έδωσε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό του από τα δάκρια καιν τον έφερε στην προηγούμενη θέση, όποτε άρχισε με ιλαρότητα, με τρυφερότητα και με πολύ αγάπη να του υποδεικνύει το λάθος του και να του λέγει ότι δεν πρέπει να μιλάμε με απρέπεια για τον Θεό και το έργο Του.Μάλιστα του έγραψε και μια χαριτώμενη αφιέρωση σε ένα βιβλίο του και του το έδωσε. Περιττό δε να πω ότι εγώ παρακολουθούσα όλη αυτή τη σκηνή άφωνος και εκστατικός.

Όταν τον επισκεφτόμουν μετά από τις συμβουλές που του ζητούσα για θέματα της προσωπικής μου ζωής,τον ρωτούσα και για θέματα που αντιμετώπιζα με τα πνευματικά μου παιδιά. Του είπα για κάποιο παιδί που ήταν πολύ ζωηρό και αντιδραστικό και ζήτησα την γνώμη του πως να τον αντιμετωπίζω. Μου απάντησε αφοπλιστικά :" Να κάνεις ότι ο αγωγιάτης με το ζώο. Να κρατάς γερά τα γκέμια και να κάθεσαι μακριά για να μην τρως τις κλωτσιές του."

Όταν επαναφέρω στην μνήμη μου την αγιασμένη αυτή μορφή, συγκινούμαι, δακρύζω και προσεύχομαι.

Να έχουμε τις άγιες ευχές του.

Μαρτυρία Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεος

Απόσπασμα από το βιβλίο ' Μαρτυρίες Προσκυνητών -Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης-1924-1994,σελ 43-44, εκδόσεις Αγιοτοκος Καππαδοκίας, Νικόλαος Α.Ζουρνατζόγλου, επισμηναγός Ε.Α

http://talantoblog.blogspot.gr/2012/01/blog-post_1432.html 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2014/01/blog-post_5736.html

Άγιος στη συνείδηση του λαού ο Γέρων Βησσαρίων

Άγιος στη συνείδηση του λαού ο Γέρων Βησσαρίων

 Την 22α Ιανουαρίου του έτους 1991 εκοιμήθη εν Κυρίω ο ταπεινός και ελεήμων Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος Γέρων Βησσαρίων και εσφράγισε μία ζωή ασκήσεως, αγάπης, ταπεινώσεως, αγιότητος, η οποία εκινείτο αφανώς και ανυπόπτως ανάμεσά μας. Η κηδεία του έγινε στο Μοναστήρι του εν μέσω πλήθους πιστών. Όλη την ημέρα η περίβλεπτη Μονή της Θεοτόκου ήταν σκεπασμένη με παχύ στρώμα χιονιού και ευωδίαζε μια ασυνήθιστη  ευωδία. Μαζί με τα δάκρυα του λαού για την αποστέρηση του ευεργέτου Πνευματικού έρρεαν και τα δάκρυα της Παναγίας από την Εικόνα που ήταν δίπλα στον τάφο του Γέροντος. Την ίδια ημέρα έλαβαν χώρα θαύματα και σημεία ουράνια. Γι’ αυτό και ο προεξάρχων της εξοδίου Ακολουθίας αείμνηστος Μητροπολίτης Φθιώτιδος Δαμασκηνός είπε στην ομιλία του: «Σήμερα κηδεύουμε έναν άγιο...».

Η μνήμη του έμεινε ζωηρή και μετά τον θάνατό του. Όλοι μιλούσαν, σε κάθε χωριό και πόλη της Φθιώτιδος, για τον καλό Γέροντα, που περιόδευε με την εικόνα της Παναγίας, εξομολογούσε τους πιστούς, διανυκτέρευε στα σπίτια τους εδίδασκε με την αγάπη του, την λιτή ζωή του, τις ελεημοσύνες του και την αγιοσύνη του. Στη συνείδηση των πιστών ομολογείτο ως άγιος. Πολλοί μιλούσαν για θαύματα, που τους έκανε μετά θάνατον και ο τάφος του ήταν προσκύνημα για όλους τους προσκυνητάς της Ιεράς Μονής Αγάθωνος.

Στις 3 Μαρτίου του 2006 ο Θεός διετράνωσε την κεκρυμμένη αγιότητά του οσίου Γέροντος. Με την ανακομιδή του λειψάνου του, που έγινε εξ ανάγκης λόγω των έργων στην ανατολική πτέρυγα της Μονής, όπου και ο τάφος του Γέροντος, ο δοξάζων τους Αγίους Θεός απεκάλυψε το άφθαρτο και ευωδιάζον ιερό λείψανό του, το οποίο επί 15 χρόνια παρέμεινε άφθαρτο και ακέραιο, όπως ήταν την ημέρα της ταφής.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εχαρακτήρισε το γεγονός «σημείο του ουρανού» δηλαδή μήνυμα προς το λαό μας και την εποχή μας, ο δε πιστός λαός της Εκκλησίας μας σε ημέρες χαλεπές ενισχύθηκε στην πίστη του.

Μόνο η στρατευμένη αθεΐα, που ύπουλα και μεθοδικά εχρησιμοποίησε την βουλιμία του κέρδους μερικών Μέσων Ενημερώσεως και αφελών δημοσιογράφων, άρχισε μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά του θαύματος και γενικώτερα κατά της Εκκλησίας με μοναδικά όπλα την παραπληροφόρηση και το ψεύδος. Επί ένα ολόκληρο μήνα «εμασώντο τας γλώσσας αυτών» και «εδολιούσαν» με πρώτη είδηση σε όλα τα ελληνικά κανάλια τον Γέροντα Βησσαρίωνα. Έτσι ο ισχνόφωνος  Γέροντας έγινε μεγαλοφωνώτατος κήρυξ της αγιότητος και πολλούς εστερέωσε στην πίστη και στην πνευματική ζωή.

Επέρασαν από την ημέρα της Κοιμήσεώς του 23 χρόνια και από την ημέρα της ανακομιδής του 8 χρόνια. Ο όσιος Γέροντας ευρίσκεται στον τόπο της αναπαύσεως του, εκεί όπου σε όλη την ιερατική του ζωή εξομολογούσε τους πιστούς, στο παρεκκλήσιο όπισθεν της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας Αγάθωνος και με την ειρήνη του Θεού ζωγραφισμένη και αποτυπωμένη στο άφθαρτο άγιο Λείψανό του, δέχεται τους προσερχομένους για να αναπαύσει την ψυχή τους και να διδάξει όλους ότι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού».

Ο πιστός λαός, του απονέμει τιμές αγίου και όλοι εμείς, κλήρος και λαός της Φθιώτιδος, περιμένουμε να δείξει ο Θεός εμφανώς τί δέον γενέσθαι περί αυτού του κεκρυμμένου πνευματικού θησαυρού, που επλούτισε και πλουτίζει πνευματικά με τις δωρεές της Θείας Χάριτος τις ψυχές των εκζητούντων τον Κύριον.

Ο μακαριστός Γέροντας Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης αναπαύεται μετά των Αγίων «εν τη αγήρω μακαριότητι».

«Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών».

† ο Φθιώτιδος Νικόλαος

πηγή:anastasiosk.blogspot.gr

Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Χαραλάμπους & Αντωνίου Κρύα Ιτεών

 http://panagiaalexiotissa.blogspot.com

Ὁσία Ἄννα: ἡ κατά σάρκα ἀδελφή τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Καρσλίδη

Επανερχόμαστε για μία “λεπτομέρεια” που πρόσφατα μάθαμε και μας εντυπωσίασε.

Ο Όσιος δεν έχει την χρονική…πρωτιά της αγιωσύνης στην οικογενειά του, καθώς στο ορθόδοξο αγιολόγιο είναι ενταγμένη και η αδελφή του!

Πρόκειται για την Οσία Άννα την Παρθένο, η οποία εκοιμήθη το 1910, σε ηλικία 14 ετών.

Τρία χρόνια μετά την κοίμησή της, ένας Τούρκος που ζούσε στην πόλη (Αργυρούπολη του Πόντου) συνήθιζε να πηγαίνει να κάθεται σε ύψωμα απέναντι από το νεκροταφείο των χριστιανών. Κάποτε άρχισε να βλέπει -κάθε βράδυ- ένα φως να βγαίνει από έναν τάφο. Πήρε λοιπόν μια παρέα μουσουλμάνων και πήγαν εκεί, για να δουν από ποιον τάφο έβγαινε το φως και ανακάλυψαν ότι ήταν το μνήμα της μικρής Άννας…

Ο ιμάμης της περιοχής ενημέρωσε τον χριστιανό επίσκοπο και  οι χριστιανοί άνοιξαν τον τάφο.

Τότε είδαν, ότι η καρδιά και το δεξί χέρι της Άννας ήταν άφθαρτα, σκεπασμένα από μια χρυσαφένια σκέπη και τα υπόλοιπα λείψανά της ήταν κίτρινα σαν το κερί.

Η μικρή Άννα είχε αγιάσει.

Ο αδελφός της  ζήτησε ένα μέρος των ιερών λειψάνων από τον επίσκοπο, βεβαιώνοντάς τον ότι θα γίνει μοναχός και θα τα κρατήσει ως φυλαχτό σε όλη του τη ζωή και θα τα τιμήσει. Ο δεσπότης τού έδωσε μέρος της καρδιάς και μετά από χρόνια ο μοναχός – πλέον-  Γεώργιος επέστρεψε στην Αργυρούπολη και πήρε και τα υπόλοιπα.

Σήμερα, τα λείψανα της Αγίας Άννας της Παρθένου φυλάσσονται στη μονή Σίψα, στη Δράμα, σε ένα ασημένιο κιβώτιο μπροστά στην εικόνα της Παναγίας.

http://proskynitis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3616.html

http://www.pentapostagma.gr/

 http://stratisandriotis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_2425.html#more

 http://www.hristospanagia.gr/?p=21798

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τοῦ πατέρα mp3

05.Π. Σάββας 2010-08-11_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τοῦ πατέρα_Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-08-2010 (Θερινές Συνάξεις οἰκογενειῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

 

Ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης λεέι την ευχή