Ἀπόστολος: (Ρωμ. β΄14- 28 )
Ρωμ. 2,14 ὅταν γὰρ ἔθνη
τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ,
οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος,
Ρωμ. 2,14 Οταν λοιπόν εθνικοί και ειδωλολάτραι, που δεν έχουν
λάβει τον γραπτόν Νομον του Θεού, πράττουν δε από έμφυτον ηθικήν παρόρμησιν όσα
λέγει ο Νομος, αυτοί καίτοι δεν έχουν νόμον είναι οι ίδιοι δια τον ευατόν των
νόμος (επειδή έχουν οδηγόν την συνείδησίν των).
Ρωμ. 2,15 οἵτινες ἐνδείκνυνται
τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις
αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ
μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ
ἀπολογουμένων-
Ρωμ. 2,15 Αυτοί αποδεικνύουν και φανερώνουν με την
συμπεριφοράν των, ότι έχουν γραπτόν το έργον του Νομου μέσα εις τας καρδίας
των, όταν η συνείδησίς των δίδη μαρτυρίαν και επιβεβαίωσιν εις αυτούς δια τας
πράξεις των, αν είναι καλαί η κακαί, η δε διάνοια εκ παραλλήλου προς την συνείδησιν
αναπτύσσει λογισμούς, οι οποίοι κατηγορούν ο ένας τον άλλον η και απολογούνται,
δια την εξακρίβωσιν του καλού.
Ρωμ. 2,16 ἐν ἡμέρᾳ
ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων
κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ρωμ. 2,16 Αυτοί, λοιπόν, οι ειδωλολάτραι, οι τηρηταί του
εμφύτου ηθικού νόμου, θα ανακηρυχθούν δίκαιοι εκ μέρους του Θεού κατά την
ημέραν εκείνην, κατά την οποίαν ο δίκαιος Θεός θα κρίνη τας φανεράς και κρυφάς
πράξεις των ανθρώπων δια του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το Ευαγγέλιον, το οποίον
εγώ κηρύττω.
Ρωμ. 2,17 Ἴδε σὺ Ἰουδαῖος
ἐπονομάζῃ, καὶ ἐπαναπαύῃ τῷ νόμῳ, καὶ
καυχᾶσαι ἐν Θεῷ,
Ρωμ. 2,17 Ιδού, λοιπόν, συ έχεις ως τιμητικόν τίτλον το όνομα
του Ιουδαίου (όναμα που το ετίμησαν πατριάρχαι και προφήται) και επαναπαύεσαι
στον Νομον, που έχεις λάβει, και καυχάσαι δια τον Θεόν, που έχεις γνωρίσει ως
ιδικόν σου.
Ρωμ. 2,18 καὶ γινώσκεις τὸ
θέλημα, καὶ δοκιμάζεις τὰ διαφέροντα, κατηχούμενος ἐκ τοῦ
νόμου,
Ρωμ. 2,18 Και γνωρίζστουλάχιστον θεωρητικώς, το θέλημα του
Θεού και είσαι εις θέσιν να διακρίνης την διαφοράν μεταξύ καλού και κακού,
διότι διδάσκεσαι από τον Νομον·
Ρωμ. 2,19 πέποιθάς τε σεαυτὸν
ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν
σκότει,
Ρωμ. 2,19 και έχεις σχηματίσει δια τον ευατόν σου την
πεποίθησιν ότι είσαι αδηγός των τυφλών, δηλαδή των ειδωλολατρών, φως δι'
εκείνους που ευρίσκονται στο σκοτάδι της πλάνης,
Ρωμ. 2,20 παιδευτὴν ἀφρόνων,
διδάσκαλον νηπίων, ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ
τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ.
Ρωμ. 2,20 παιδαγωγός κατά Θεόν των αφρόνων, διδάσκαλος αυτών
που είναι νήπιοι κατά την γνώσιν και την αρετήν, άνθρωπος γενικώς, που έχεις
από τον Νομον την μόρφωσιν της γνώσεως και της αληθείας.
Ρωμ. 2,21 ὁ οὖν
διδάσκων ἕτερον σεαυτὸν οὐ διδάσκεις; ὁ κηρύσσων μὴ
κλέπτειν κλέπτεις;
Ρωμ. 2,21 Συ λοιπόν, που διδάσκστον άλλον, δεν διδάσκεις και
δεν συνετίζστον ευατόν σου; Συ, που κηρύττεις στους άλλους να μη κλέπτουν,
κλέπτεις;
Ρωμ. 2,22 ὁ λέγων μὴ
μοιχεύειν μοιχεύεις; ὁ βδελυσσόμενος τὰ εἴδωλα ἱεροσυλεῖς;
Ρωμ. 2,22 Συ, που συμβουλεύστους άλλους να μη καταπατούν την
συζυγικήν πίστιν, διαπράττεις μοιχείαν; Συ, που αποστρέφεσαι με αηδίαν τα
είδωλα, διαπράττεις ιεροσυλίας, κλέπτων χρήματα από τους ειδωλολατρικούς ναούς;
Ρωμ. 2,23 ὃς ἐν νόμῳ
καυχᾶσαι, διὰ τῆς παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν Θεὸν
ἀτιμάζεις;
Ρωμ. 2,23 Συ, που καυχάσαι δια την γνώσιν του Νομου, με την
παράβασιν αυτού του Νομου προσβάλλεις και ατιμάζστον Θεόν;
Ρωμ. 2,24 τὸ γὰρ ὄνομα
τοῦ Θεοῦ δι᾿ ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς
ἔθνεσι, καθὼς γέγραπται.
Ρωμ. 2,24 Διότι πράγματι, “εξ αιτίας των ιδικών σας
αναισχύντων παραβάσεων υβρίζεται και βλασφημείται το όνομα του Θεού μεταξύ των
ειδωλολατρών”, όπως έχει γραφή από τον προφήτην Ησαΐαν.
Ρωμ. 2,25 περιτομὴ μὲν
γὰρ ὠφελεῖ, ἐὰν νόμον πράσσῃς· ἐὰν
δὲ παραβάτης νόμου ᾖς, ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία
γέγονεν.
Ρωμ. 2,25 Ετσι δε σου είναι εντελώς άχρηστος η περιτομή. Διότι
η περιτομή σε ωφελεί, εάν τηρής τον Νομον. Εάν όμως είσαι παραβάτης των
διατάξεων του Νομου, η περιτομή σου έχασε κάθε αξίαν και έγινε σαν την
ακροβυστίαν των ειδωλολατρών.
Ρωμ. 2,26 ἐὰν οὖν
ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ, οὐχὶ
ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτομὴν
λογισθήσεται;
Ρωμ. 2,26 Εάν τώρα ο απερίτμητος ειδωλολάτρης τηρή τας
διατάξστου νόμου και συμμορφώνεται προς αυτόν, τότε η ακροβυστία του δεν θα
θεωρηθή από τον Θεόν ως περιτομή;
Ρωμ. 2,27 καὶ κρινεῖ ἡ
ἐκ φύσεως ἀκροβυστία, τὸν νόμον τελοῦσα, σὲ τὸν
διὰ γράμματος καὶ περιτομῆς παραβάτην νόμου.
Ρωμ. 2,27 Ετσι δε, ο εθνικός, που έχει φυσικήν την
ακροβυστίαν, τηρεί όμως τον νόμον του Θεού, θα καταδικάση σε, ο οποίος, καίτοι
έλαβες από τον Θεόν τον γραπτόν Νομον και την περιτομήν, παραβαίνεις εν τούτοις
τον Νομον.
Ρωμ. 2,28 οὐ γὰρ ὁ
ἐν τῷ φανερῷ Ἰουδαῖός ἐστιν, οὐδὲ
ἡ ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή,
Ρωμ. 2,28 Διότι Ιουδαίος αληθινός και άξιος των δωρεών του
Θεού δεν είναι εκείνος, που εξωτερικώς φαίνεται ως Ιουδαίος ούτε αληθινή
περιτομή είναι εκείνη, που έχει γίνει και φαίνεται εις την σάρκαν.
Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ε΄33- 41 )
Ματθ. 5,33 Πάλιν ἠκούσατε ὅτι
ἐῤῥέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐκ ἐπιορκήσεις,
ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου.
Ματθ. 5,33 Παλιν έχετε ακούσει ότι ελέχθη στους προγόνους σας·
δεν θα καταπατήσης τον όρκον σου, αλλά ως καθήκον ιερόν προς τον Κυριον θα
τηρήσης τας υποσχέσεις και τας μαρτυρίας, που με όρκον ανέλαβες.
Ματθ. 5,34 Ἐγὼ δὲ
λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ
οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ.
Ματθ. 5,34 Εγώ όμως σας λέγω, να μην ορκισθήτε καθόλου, ούτε στον
ουρανόν, διότι είναι θρόνος του παντοκράτορος Θεού,
Ματθ. 5,35 μήτε ἐν τῇ γῇ,
ὅτι ὑποπόδιόν ἐστι τῶν ποδῶν αὐτοῦ·
μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶ τοῦ
μεγάλου βασιλέως·
Ματθ. 5,35 ούτε εις την γην, διότι είναι σαν άλλο υποπόδιον εις
τα πόδια αυτού, ούτε εις τα Ιεροσόλυμα, διότι είναι πόλις του μεγάλου βασιλέως
Θεού, εφ' όσον εκεί είναι κτισμένος ο ναός του·
Ματθ. 5,36 μήτε ἐν τῇ
κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν
ἢ μέλαιναν ποιῆσαι.
Ματθ. 5,36 ούτε εις την κεφαλήν σου να ορκισθής, που είναι
δημιούργημα του Θεού, διότι συ δεν μπορείς ούτε μίαν τρίχα να την κάμης μαύρην
η άσπρη (δηλαδή εις τίποτε να μη ορκισθής, αφού τα πάντα τα γεμίζει η παρουσία
του Θεού).
Ματθ. 5,37 ἔστω δὲ ὁ
λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ
περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
Ματθ. 5,37 Ας είναι δε ο λόγος σας αληθινός πάντοτε, ώστε το ναι
να είναι ναι και το όχι να είναι όχι. Διότι το παραπάνω από αυτά είναι από τον
πονηρόν, τον πατέρα του ψεύδους.
Ματθ. 5,38 Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη,
ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα
ἀντὶ ὀδόντος·
Ματθ. 5,38 Ηκούσατε ότι ελέχθη, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα
αντί οδόντος (δηλαδή να ανταποδίδης ίσον κακόν προς το κακόν, που σου έκαμεν ο
άλλος).
Ματθ. 5,39 Ἐγὼ δὲ
λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ·
ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν
σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·
Ματθ. 5,39 Εγώ όμως σας λέγω να μη καταληφθήτε από οργήν και
εχθρότητα και να μη αντισταθήτε στον πονηρόν άνθρωπον αποδιδόντες κακόν αντί
κακού, αλλά αν κανείς σε ραπίση στο δεξιόν μέρος του πρωσώπου σας, γύρισε με
πραότητα και υποχωρητικότητα και το άλλο μέρος του προσώπου (πρόθυμος να δεχθής
και δεύτερον ράπισμα).
Ματθ. 5,40 καὶ τῷ
θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες
αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον·
Ματθ. 5,40 Και εις εκείνον που θέλει να σε οδηγήση εις τα
δικαστήρια, δια να σου πάρη το υποκάμισον, άφησέ του και το επανωφόρι σου.
Ματθ. 5,41 καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει
μίλιον ἕν, ὕπαγε μετ᾿ αὐτοῦ δύο·
Ματθ. 5,41 Και αν κανείς σε αγγαρεύση ένα μίλι πήγαινε μαζή του
δύο (να φανής δηλαδή υποχωρητικός και ν' αποφύγης έτσι φιλονεικίας και
διαπληκτισμούς).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/