Ἀπόστολος: (Α΄Τιμ. β΄1- 7 )
Α Τιμ. 2,1 Παρακαλῶ οὖν
πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας,
ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,
Α Τιμ. 2,1 Σας παρακαλώ, λοιπόν, και σας προτρέπω πρώτον από όλα
να κάμνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας δι' όλους τους
ανθρώπους,
Α Τιμ. 2,2 ὑπὲρ
βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα
ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ
καὶ σεμνότητι.
Α Τιμ. 2,2 δια τους βασιλείς και δι' όλους εκείνους που
κατέχουν αξιώματα και θέσεις μέσα εις την κοινωνίαν, ώστε να τους φωτίζη ο Θεός
να κυβερνούν με σύνεσιν, δια να διερχώμεθα τον βίον μας ειρηνικόν και ήσυχον με
κάθε ευσέβειαν και σεμνότητα.
Α Τιμ. 2,3 τοῦτο γὰρ
καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
Θεοῦ,
Α Τιμ. 2,3 Διότι το να προσευχώμεθα δια την πρόοδον και την
σωτηρίαν των άλλων, αυτό είναι καλόν, ευάρεστον και ευπρόσδεκτον ενώπιον του
Σωτήρος ημών Θεού,
Α Τιμ. 2,4 ὃς πάντας ἀνθρώπους
θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.
Α Τιμ. 2,4 ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, να
προχωρήσουν και να λάβουν πλήρη και καθαράν γνώσιν της αληθείας (δια να
βαδίσουν ανεπηρέαστοι από τας πλάνας στον δρόμον της σωτηρίας).
Α Τιμ. 2,5 εἷς γὰρ
Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος
Χριστὸς Ἰησοῦς,
Α Τιμ. 2,5 Διότι ένας είναι ο Θεός, Θεός όλων ανεξαιρέτως των
ανθρώπων, ένας είναι και ο μεσίτης ματαξύ του Θεού και των ανθρώπων, ο Ιησούς
Χριστός, ο υιός του Θεού, που έγινεν άνθρωπος
Α Τιμ. 2,6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν
ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις,
Α Τιμ. 2,6 και έδωκε τον εαυτόν του λύτρον δια την εξαγοράν και
απολύτρωσιν όλων από την δουλείαν και τον θάνατον της αμαρτίας, γεγονός το
οποίον επεμαρτυρήθη και επεβεβαιώθη από αυτόν τον ίδιον στους καθωρισμένους από
τον Θεόν καιρούς.
Α Τιμ. 2,7 εἰς ὃ ἐτέθην
ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, -ἀλήθειαν λέγω ἐν
Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι,- διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει
καὶ ἀληθείᾳ.
Α Τιμ. 2,7 Δι' αυτήν δε την μαρτυρίαν και διακήρυξιν έχω κληθή
και τεθή από τον Θεόν κήρυξ και απόστολος-σας λέγω την αλήθειαν ενώπιον του
Χριστού, δεν ψεύδομαι-διδάσκαλος των εθνικών, δια να τους φανερώσω την πίστιν
και την αλήθειαν.
Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. δ΄16- 22 )
Λουκ.
4,16 Καὶ ἦλθεν εἰς
τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε
κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ
τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι.
Λουκ. 4,16 Και ήλθεν εις την Ναζαρέτ όπου είχε ανατραφή και
εισήλθε, όπως εσυνήθιζε, κατά την ημέραν του Σαββάτου εις την συναγωγήν, και
εσηκώθη από την θέσιν του, δια να αναγνώση περικοπήν από την Βιβλον.
Λουκ.
4,17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ
βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ
βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον·
Λουκ. 4,17 Και εδόθη εις τα χέρια του το βιβλίον του προφήτου
Ησαΐου και αφού εξεδίπλωσε το βιβλίον, ευρήκε το μέρος εκείνο, που ήσαν
γραμμένα τα εξής·
Λουκ.
4,18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿
ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς
ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν
καρδίαν,
Λουκ. 4,18 “Πνεύμα Κυρίου μένει εις εμέ, διότι με αυτό με
έχρισεν ο Κυριος ως άνθρωπον και με έστειλε να κηρύξω στους πτωχούς και γυμνούς
από πίστιν ανθρώπους το χαρμόσυνον μήνυμα της λυτρώσεως, να θεραπεύσω αυτούς
των οποίων η καρδία έχει συντριβή από το βάρος της αμαρτίας.
Λουκ.
4,19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις
ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι
τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου
δεκτόν.
Λουκ. 4,19 Να κηρύξω στους δούλους της αμαρτίας την άφεσιν και
την απελευθέρωσιν, να χαρίσω ανάβλεψιν εις εκείνους που έχουν σκοτισμένον και
τυφλωμένον τον νου από τα πάθη της αμαρτίας, να στείλω υγιείς και ελευθέρους
από κάθε ενοχήν εκείνους, που έχουν καταπληγωθή και συντριβή από την αμαρτίαν·
με έστειλε να κηρύξω στους ανθρώπους την αρχήν νέας εποχής, η οποία θα είναι
ευχαρίστως δεκτή από τον Θεόν, ποθητή δε και χαρμόσυνος δια τους ανθρώπους”.
Λουκ.
4,20 καὶ πτύξας τὸ
βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ
πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν
ἀτενίζοντες αὐτῷ.
Λουκ. 4,20 Και αφού ετύλιξεν το βιβλίον εις σχήμα κυλίνδρου, το
παρέδωσε στον υπηρέτην και εκάθισε. Τα βλέματα δε όλων αυτών, που ευρίσκοντο
εις την συναγωγήν, ήσαν προσηλωμένα με μεγάλην προσοχήν εις αυτόν.
Λουκ.
4,21 ἤρξατο δὲ λέγειν
πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ
αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.
Λουκ. 4,21 Ηρχισεν δε να λέγη εις αυτούς ότι “σήμερον, με όσα
την στιγμήν αυτήν ακούουν τα αυτιά σας, έχει εκπληρωθή και επαληθεύσει αυτή η
προφητεία”.
Λουκ.
4,22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν
αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς
χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ
καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς
Ἰωσήφ;
Λουκ. 4,22 Και όλοι επεβεβαίωναν δι' αυτόν, ότι εκήρυττε με
πολλήν δύναμιν και εθαύμαζαν δια τα λόγια τα γεμάτα χάριν, που έβγαιναν από το
στόμα του και έλεγαν· “δεν είναι αυτός ο υιός του γνωστού μας Ιωσήφ, ο
μαραγκός;”
http://hristospanagia3.blogspot.gr/