Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τετάρτης 6 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: ( Τίτ. β΄ 11 - 14 & γ΄ 4 -7 )

Τιτ. 2,11            Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,

Τιτ. 2,11                     Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.

Τιτ. 2,12            παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι,

Τιτ. 2,12                    Αυτή η χάρις μας διδάσκει και μας παιδαγωγεί να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς αμαρτωλάς επιθυμίας και να ζήσωμεν εις την παρούσαν ζωήν με εγκράτειαν και σωφροσύνην, με δικαιοσύνην και αγάπην προς τους γύρω μας, με ευσέβειαν και υπακοήν προς τον Θεόν,

Τιτ. 2,13            προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,

Τιτ. 2,13                    περιμένοντες την απερίγραπτον μακαριότητα, που ελπίζομεν, και την φανέρωσιν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

Τιτ. 2,14            ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων.

Τιτ. 2,14                    ο οποίος παρέδωκε τον ευατόν του στον σταυρικόν θάνατον προς χάριν μας, δια να μας εξαγοράση από την ενόχην κάθε παραβάσεως του Νομου, να μας καθαρίση από κάθε μολυσμόν, ώστε να συγκρατήση δια τον ευατόν του λαόν εκλεκτόν, γεμάτον ζήλον δια καλά έργα.

Τιτ. 3,4              ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,

Τιτ. 3,4                      Οταν όμως εφανερώθηκε η αγαθότης και η φιλανθρωπία του σωτήρος ημών Θεού,

Τιτ. 3,5              οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου,

Τιτ. 3,5                      όχι από τα έργα της δικαιοσύνης που τάχα εκάμαμε ημείς, αλλά σύμφωνα με το άπειρον έλεός του μας έσωσε δια μέσου του βαπτίσματος, του λουτρού αυτού της αναγεννήσεως και δια του ξεκαινουργώματος, που χαρίζει το Αγιον Πνεύμα,

Τιτ. 3,6              οὗ ἐξέχεεν ἐφ᾿ ἡμᾶς πλουσίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν,

Τιτ. 3,6                      το οποίον ο Θεός έχυσε και έδωσεν εις ημάς πλουσίως δια του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος μας.

Τιτ. 3,7              ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα κατ᾿ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου.

Τιτ. 3,7                      Και τούτο, δια να δικαιωθώμεν με την σωτήριον χάριν Εκείνου και να γίνωμεν κληρονόμοι της αιωνίου ζωής, σύμφωνα με την χαρμόσυνον ελπίδα, που ο ίδιος μας έχει δώσει.

Εὐαγγέλιο: ( Ματθ. γ΄ 13 - 17 )

Ματθ. 3,13        Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ.

Ματθ. 3,13                Τοτε έρχεται ο Ιησούς από την Γαλιλαίαν (όπου έμενε και ησχολείτο με την ξυλουργικήν τέχνην) στον Ιορδάνην προς τον Ιωάννην, δια να βαπτισθή από αυτόν.

Ματθ. 3,14        ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με;

Ματθ. 3,14               Ο Ιωάννης όμως τον εμπόδιζε με επιμονήν και έλεγε· “εγώ, ο ατελής και αδύνατος άνθρωπος, έχω ανάγκην να βαπτισθώ από σε, και συ, ο αναμάρτητος και τέλειος, έρχεσαι να βαπτισθής από εμέ;”

Ματθ. 3,15        ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην· τότε ἀφίησιν αὐτόν·

Ματθ. 3,15                Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· “έτσι είναι, αλλά άφησε τώρα τας αντιρρήσεις και μη φέρνεις δυσκολίες στο βάπτισμά μου, διότι έτσι πρέπει, και για μένα και για σένα, να εκπληρώσω κάθε εντολήν του Θεού· μία από τας εντολάς είναι και αυτή”. Τοτε ο Ιωάννης τον αφήκε να βαπτισθή.

Ματθ. 3,16        καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν·

Ματθ. 3,16               Και ο Ιησούς, όταν εβαπτίσθη, εβγήκε αμέσως από το νερό (διότι δεν είχε καμμίαν αμαρτίαν να εξομολογηθή, ενώ οι άλλοι έμεναν εις αυτό, όσον χρόνον διαρκούσε η εξομολόγησίς των). Και ιδού ηνοίχθησαν χάριν αυτού οι ουρανοί και είδε το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνη υπό την μορφήν της περιστεράς και να έρχεται επάνω εις αυτόν.

Ματθ. 3,17        καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.

Ματθ. 3,17                Και ιδού ηκούσθη από τους ουρανούς η φωνή του Θεού και Πατρός, ο οποίος έλεγεν· “Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπημένος (ο μονογενής ως Θεός υιός μου, και ο απολύτως αναμάρτητος ως άνθρωπος) στον οποίον αναπαύομαι πάντοτε πλήρως, διότι πράττει το αρεστόν εις εμέ”.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: Στά Ἅγια Θεοφάνεια.

ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Μέγα και υψηλό είναι το μυστήριο του βαπτίσματος του Χριστού, δυσθεώρητο και δυσερμήνευτο, αλλά επειδή είναι εξαιρετικά σωτήριο ας το ανιχνεύσουμε όσο είναι εφικτό.
"Και να, με το να αναδυθεί μόνο, του ανοίχθηκαν οι ουρανοί". Δεν είπε ο ουρανός, αλλά οι ουρανοί, δηλαδή όλοι, όλα τα επάνω από εμάς επικείμενα. Για να δειχθεί φανερώτατα ότι αυτός είναι που και προ των ουρανών υπάρχει και πριν από όλα τα όντα και είναι Θεός και είναι Θεού Λόγος και Υιός, μόνο αυτός παρουσιαζόταν συνημμένος με τον Πατέρα και το Πνεύμα. Με την έκφραση "ανοίχθηκαν", μας έδειξε ότι οι ουρανοί ήσαν κλειστοί προηγουμένως λόγω της αμαρτίας και της παρακοής μας προς το Θεό. Ο δε Λουκάς λέγει ότι όταν βαπτίσθηκε και προσευχόταν ο Ιησούς, ανοίχθηκε ο ουρανός.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_30.html

Ἡ ἐξομολόγηση ἑνός μοναχοῦ...

«Από την αρχή της μοναχικής μου ζωής ζούσα μια ήσυχη, καλή ζωή. Οι ακολουθίες στο Μοναστήρι και η Μυστηριακή ζωή με θέρμαιναν, με ανέπαυαν. Αυτό μέχρι την ώρα που γεννήθηκε μέσα μου κάτι άλλο, μέχρι την ώρα που αναπτύχθηκε η εσωτερική ζωή. Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα κάψιμο εσωτερικό, ένα κάψιμο θείας αγάπης. Η φυσική και καλή ζωή που ζούσα μέχρι τότε, φαινόταν τώρα πολύ σκοτεινή, χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Άρχισα να βρίσκω τον χώρο της καρδιάς, το κέντρο της υπάρξεως, τον ευλογημένο εκείνο χώρο που ανακαλύπτεται με την εν Χάριτι άσκηση και μέσα στον οποίο αποκαλύπτεται ο Ίδιος ο Θεός.
Αυτή η καρδιά είναι το πρόσωπο, γιατί πρόσωπο είναι «ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος εν τω αφθάρτω του πνεύματος... ο εστίν ενώπιον του Θεού πολυτελές» (Α' Πέτρου γ' 4).
Μέχρι τότε διάβαζα αυτά στα βιβλία, τώρα τα έβλεπα στην πραγματικότητα. Ένοιωθα αυτό που λέγει ο Αββάς Παμβώ «ει έχεις καρδίαν δύνασαι σωθήναι», αυτό που λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος «Θεός θεοίς ενούμενός τε και γνωριζόμενος εν καρδία» και ο Απόστολος Παύλος «ος έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών». Η καρδιά που είναι τα άγια των αγίων «της μυστικής ενώσεως Θεού και ανθρώπου, αυτής της ενυποστάτου δι' Αγίου Πνεύματος ελλάμψεως» ανακαλύφθηκε.
 Διαβάστε περισσότερα »
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2013/05/blog-post_6067.html#more

Ἡ πίστη ἀναγκαία καί γιά τά ἐγκόσμια!

 Ἡ πίστη ἄλλωστε εἶναι ἀναγκαία ἀκόμη καί γιά τά ἐπίγεια. Πολλά πράγματα πού περιορίζονται μέσα στόν ὑλικό αὐτό κόσμο, ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ συχνά νά τά γνωρίσει καί νά τά κατανοήσει παρά μόνο μέ τήν πίστη. Διαβάζει κανείς βιβλία ἱστορικά, ἐπιστημονικά, φιλοσοφικά, ἀκούει εἰδήσεις ἀπό τά πέρατα τοῦ κόσμου. Καί πῶς μπορεῖ νά ξέρει ὅτι ὅλα αὐτά πού διάβάζει καί ἀκούει, εἶναι ἀληθινά; Πιστεύει στούς συγγραφεῖς πού τά ἔγραψαν, στούς δημοσιογράφους πού τά παρουσίασαν, στούς δασκάλους του πού τά δίδαξαν.

Ἀλλά καί στήν προσωπική μας ζωή. Πῶς ξέρουμε τό ὄνομά μας; Μᾶς τό εἶπαν οἱ γονεῖς μας. Κι ἐμεῖς τό πιστεύουμε! Κι ἔπειτα πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτοί εἶναι οἱ γονεῖς μας; Τό πιστεύουμε!

Κι ἄν ἡ σημερινή ἐπιστήμη μπορεῖ νά ἀποδείξει τούς φυσικούς μας γεννήτορες, εἶναι ἀμέτρητα πράγματα τά ὁποία ἀγνοεῖ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_52.html 

Γέρων Συμεών Ξενοφωντινός. (1893-1894). Εἶδα τόν Χριστό μπροστά μου καί μοῦ εἶπε

ΓΕΡΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΞΕΝΟΦΩΝΤΙΝΟΣ († 1893 – 1984)

~ Θυμᾶμαι, ὅταν ἤμουν 55-60 ἐτῶν, εἶχα μία μεγάλη ἀπορία.

῎Ηθελα νά μάθω πῶς εἶναι ὁ Χριστός. Προσεύχομαι συνεχῶς, ἀλλά ποτέ δέν τόν εἶδα μέ τά μάτια μου πῶς εἶναι.

Εἶναι ἄραγε, ἄνθρωπος ὅμοιος μέ ἐμένα; ῎Ετσι συχνά ἐρωτοῦσα τόν Χριστό μέ τόν λογισμό μου: «Πῶς εἶσαι Χριστέ μου; ῎Εχεις στόμα, χέρια μάτια, πόδια; Περπατᾶς ὅπως ἐμεῖς; Τώρα ποῦ εὑρίσκεσαι καί ἀπό ποῦ ἔρχεσαι ὅταν σέ καλῶ στήν προσευχή μου; Πῶς εἶσαι ἐδῶ καί συγχρόνως βρίσκεσαι καί στούς Οὐρανούς;

῾Οπότε, μία νύκτα, πρίν κτυπήσῃ ἡ καμπάνα γιά τήν ἀκολουθία τοῦ Μεσονυκτικοῦ, τοῦ ῎Ορθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας, ἄκουσα στήν πόρτα τοῦ Κελλιοῦ μου δύο-τρεῖς κτύπους. Σηκώθηκα, ἄνοιξα, καί τί βλέπω μπροστά μου; 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/1893-1894.html

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός τέταρτος (Μέρος Β΄)

Ἀν­τι­λαμ­βά­νε­σθε ὅτι τό θέ­μα τῆς δι­και­ο­σύ­νης στίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων εἶ­ναι εὐ­ρύ­τα­το. Αὐτός πού εἶ­ναι δί­και­ος στά λό­για, εἶ­ναι βέ­βαι­α δί­και­ος καί στά ἔρ­γα. Ὁ ἅ­γιος Ἰ­ά­κω­βος ὁ Ἀ­δελ­φό­θε­ος λέ­ει: «εἴ τις ἐν λό­γῳ οὐ πταί­ει, οὗ­τος τέ­λει­ος ἀ­νήρ»^[1]. Ἐ­κεῖ­νος πού δέν φταί­ει μέ τά λόγια του, δη­λα­δή δέν ἔ­χει κά­τι τό ἐπι­λή­ψι­μο σ’ αὐτά, αὐ­τός εἶ­ναι τέ­λει­ος ἄν­θρω­πος. Αὐ­τός βέ­βαι­α θά ἐ­νερ­γή­σει καί κα­τά ἀ­νά­λο­γο τρό­πο.

Ἡ κα­τά­κρι­ση, ἡ συ­κο­φαν­τί­α, ἡ δυ­σφή­μι­ση, τό ψέ­μα, εἶ­ναι ἀ­δι­κί­α τῆς γλώσ­σας, δηλαδή ἀ­δι­κοῦ­με τόν ἄλ­λο μέ τά λό­για μας.

Ὁ ἅ­γιος Ἰ­ά­κω­βος λέ­ει γιά τή γλώσσα: «καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ , ὁ κό­σμος τῆς ἀ­δι­κί­ας... ἀ­κα­τά­σχε­τον κα­κόν, με­στὴ ἰ­οῦ θα­να­τη­φό­ρου». Δηλαδή: Ἡ γλώσσα εἶναι φωτιά , ἕνας κόσμος πολλῆς ἀδικίας... ἕνα κακό πού δέν μπο­ρεῖς νά τό πε­ρι­ο­ρί­σεις , γε­μά­τη ἀ­πό δη­λη­τή­ριο θα­να­τη­φό­ρο. Εἶναι ἐ­κεῖ­νο πού λέ­ει ὁ λα­ός, ὅτι ″ἡ γλώσσα κόκ­κα­λα δέν ἔ­χει –εἶ­ναι ἕ­νας μῦς, δέν ἔ­χει κόκ­κα­λα– καί κόκ­κα­λα τσα­κί­ζει″.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_98.html

«Ὁ Θεός δέν πρόσταξε νά τιμηθοῦν τό Σάββατο, οἱ πρωτομηνιές καί οἱ γιορτές ἐπειδή ἤθελε νά τιμῶνται οἱ ἡμέρες ἀπό τούς ἀνθρώπους....»

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

43. Τό Σάββατο¹ εἶναι ἡ ἀνάπαυση ἀπό τά πάθη καί ἀπό τήν κίνηση τοῦ νοῦ γύρω ἀπό τή φύση τῶν ὄντων. Ἤ, εἶναι ἡ τέλεια ἀπραξία τῶν παθῶν καί ἡ γενική παύση τῆς κινήσεως τοῦ νοῦ γύρω ἀπό τά δημιουργήματα καί ἡ τέλεια μετάβαση πρός τό Θεό. Ἐκεῖνος πού ἔφτασε –ὅσο εἶναι δυνατόν– στό Σάββατο αὐτό μέσω τῆς ἀρετῆς καί τῆς γνώσεως, δέν πρέπει διόλου νά θυμᾶται ὁ,τιδήποτε πού σάν ξύλα ἀνάβουν τά πάθη, οὔτε πάλι ν᾿ ἀναλογίζεται διόλου τούς λόγους τῆς φύσεως, γιά νά μή δογματίζουμε ὅπως οἱ εἰδωλολάτρες ὅτι ὁ Θεός εὐχαριστεῖται στά πάθη ἤ μετριέται μέ τά μέτρα τῆς φύσεως, Αὐτός πού μόνο ἡ τέλεια σιγή Τόν κηρύττει, καί Τόν παρουσιάζει ἡ τέλεια καί ἄκρα ἀγνωσία.

44. «Στεφάνι ἀγαθότητας»² εἶναι ἡ καθαρή πίστη πού εἶναι στολισμένη σάν μέ πολύτιμους λίθους ἀπό τά ὑψηλά δόγματα καί τούς πνευματικούς λόγους καί νοήματα, καί πού στεφανώνει σάν νά ἦταν κεφάλι τό θεοφιλή νοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_72.html

Τό μαρτύριο τῆς ἐν Χριστῷ μαρτυρίας (Ἡλιάδης Σάββας, Δάσκαλος)

Δεν έχουμε δικαίωμα σήμερα να εγείρουμε λόγο διαμαρτυρίας για τη διαμορφωθείσα κατάσταση. Όχι. Θα είναι μια μορφή υποκρισίας και αποποίησης των ευθυνών μας. Λες και ό,τι συνέβαινε και συμβαίνει γύρω μας τόσα χρόνια ήταν ξένο, κρυφό και άγνωστο. Σαν να μη συνέβαινε στο συγγενή μας, στο συμμαθητή μας, στο συνάδελφό μας, στο γείτονά μας. Όχι, δεν έχουμε λόγο, διότι, αν στραφούμε ένδον και κοιτάξουμε ειλικρινά τον εαυτό μας, θα δούμε πως είμαστε συνένοχοι, ο καθένας με το μερίδιο που του αναλογεί. Δεν έχουμε λόγο να παραπονούμαστε για την άρδην ανατροπή των πραγμάτων στην πατρίδα μας. Αυτά δε γίνονται μόνα τους, έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη. Καλλιεργήθηκε το έδαφος και προετοιμάστηκε από τους αντίχριστους, τους εχθρούς της πίστεως, που πλάνεψαν τεχνηέντως και με δαιμονική μαεστρία ακόμη και τους καλοπροαίρετους. Σιγά σιγά και λίγο λίγο να ρίχνουν το δηλητήριο και να προωθούν ταυτόχρονα τη δικαιολογία εκ του προχείρου και εκ του πονηρού: «Ε, δεν πειράζει, δεν είναι και τόσο σοβαρό».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_20.html

Μεσσία περίμεναν κι ἄλλα ἔθνη ἐκτός τῶν Ἰουδαίων;

 Ολόκληρη η ανθρωπότητα στους προχριστιανικούς χρόνους ζούσε στα σκοτάδια του μύθου και των ψεύτικων θρησκειών.

Η προσδοκία της καθόδου ενός Θεού λυτρωτή απαντάται σε πολλούς αρχαίους λαούς. Οι Κινέζοι περίμεναν το Θεό του ουρανού να στείλει στη γη το γιο του να φωτίσει τους ανθρώπους. Ο Σωκράτης έλεγε στους Αθηναίους που τον καταδίκασαν: «θα κοιμάστε στα σκοτάδια, ωσότου έρθει κάποιος Θεός να σας φωτίσει». Οι Σίβυλλες, οι ιέρειες των Λατίνων, κι αυτές αναφέρονταν στην κάθοδο κάποιου Θεού στη γη. Οι Ίνκνας της Αμερικής περίμεναν το Θεό από την Ανατολή. Γι’ αυτό, όταν στις αρχές του 16^ου αιώνα έφθασαν οι Ισπανοί στην Αμερική, οι Ίνκας λάτρευσαν τον αρχηγό της αποστολής ως Θεό. Προφανώς οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν ζωντανή στη μνήμη τους την υπόσχεση του Θεού στους Πρωτοπλάστους, ότι θα στείλει λυτρωτή.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_81.html

«Φίλος γνήσιος»

Φίλος γνήσιος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ στὸν καιρὸ τοῦ πειρασμοῦ ὑποφέρει ἀθόρυβα καὶ ἀτάραχα μαζὶ μὲ τὸν πλησίον του σὰν δικές του τὶς θλίψεις, τὶς ἀνάγκες καὶ τὶς συμφορὲς ποὺ προξενοῦν οἱ περιστάσεις σ' αὐτόν.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2015/09/blog-post_491.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_5.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 5 Ἰανουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 5 Ἰανουαρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr/

5 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Θεοπέμπτου καὶ Θεωνᾶ, Συγκλητικῆς, Γρηγορίου τοῦ ἐν Ἀκρίτᾳ, Φωστηρίου, Σαΐς, Θεοείδου, Δομνίνας Ὁσίας, Τατιανῆς Ὁσίας, Δωροθέου Ὁσίου, Ρωμανοῦ Ὁσιομάρτυρα, Θεοφάνους Ἐγκλείστου.

Οἱ Ἅγιοι Θεόπεμπτος καὶ Θεωνᾶς

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θεόπεμπτος ἦταν Ἐπίσκοπος κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας κίνησε διωγμὸ ἐναντίων τῶν Χριστιανῶν, ὁ Θεόπεμπτος, ἀφοῦ ὁμολόγησε μὲ παρρησία ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Θεός, ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ Μαρτυρίου. Τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα.
Ὁ Ἅγιος δεν δείλιασε καθόλου καὶ στηλίτευσε τὴν πλάνη τοῦ αὐτοκράτορα. Ἔτσι ἄρχισαν τὰ βασανιστήρια. Τὸν ἔριξαν σὲ πυρακτωμένο κλίβανο. Ὅμως βγῆκε ἀπὸ ἐκεῖ χωρὶς να πάθει τίποτε.
Ἔπειτα τοῦ ἔδωσαν καὶ ἤπιε δηλητήριο. Ἐπειδὴ ὅμως τὸ δηλητήριο δεν τοῦ προξένησε κανένα κακό, προσείλκυσε στην χριστιανικὴ πιστὴ τὸν μάγο που τοῦ ἔδωσε να πιεῖ τὸ δηλητήριο καὶ ὁ ὁποῖος, ἐξαιτίας τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, ὀνομάστηκε Θεωνᾶς. Στο τέλος, οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέκοψαν τὴν τίμια κεφαλὴ τοῦ Ἁγίου Θεοπέμπτου.
Τὸν Ἅγιο Θεωνᾶ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ ἔνα λάκο καὶ τὸν σκέπασαν μὲ χῶμα μέχρι τὸ κεφάλι. Ἔτσι καὶ αὐτὸς παρέδωσε, ὕστερα ἀπὸ  μαρτυρικὸ
θάνατο, τὴν ψυχὴ του στον Κύριο.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/01/5.html