Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 7 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Φιλιπ. δ΄10- 23 )

Φιλιπ. 4,10         Ἐχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ᾿ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ.

Φιλιπ. 4,10               Παρά πολύ εχάρην με την εν Κυρίω χαράν, διότι επί τέλους εξαναβλάστησε το ενδιαφέρον και η συμπάθεια της καρδίας σας δι' εμέ· και είχατε μεν και στο παρελθόν το ίδιο ενδιαφέρον και φρόνημα δι' εμέ, δεν σας παρουσιάζετο όμως ευκαιρία να το εκδηλώσετε εμπράκτως.

Φιλιπ. 4,11         οὐχ ὅτι καθ᾿ ὑστέρησιν λέγω· ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι αὐτάρκης εἶναι.

Φιλιπ. 4,11                Δεν λέγω αυτά ως παράπονον, διότι ευρίσκομαι εις στέρησιν και ανάγκην, διότι εγώ έμαθα να αρκούμαι εις όσα έχω, υπό οιασδήποτε περιστάσεις και αν ευρίσκομαι.

Φιλιπ. 4,12         οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύειν· ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσι μεμύημαι καὶ χορτάζεσθαι καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύειν καὶ ὑστερεῖσθαι·

Φιλιπ. 4,12               Γνωρίζω να υπομένω με ταπείνωσιν την έλλειψιν ενδύματος και τροφής, την πείναν και την φτώχειαν· γνωρίζω πως να φέρωμαι και όταν έχω με το παραπάνω τα υλικά αγαθά· εις κάθε τι που μου συμβαίνει και εις όλας τας περιστάσεις της ζωής έχω μάθει το μυστικόν και να χορταίνω και να πεινώ και να κάμνω καλήν χρήσιν των αγαθών, όταν τα έχω άφθονα και να υπομείνω με ειρήνην την στέρησιν.

Φιλιπ. 4,13         πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ.

Φιλιπ. 4,13                Τα πάντα ημπορώ και κατορθώνω με την δύναμιν, που μο δίδει ο Χριστός.

Φιλιπ. 4,14         πλὴν καλῶς ἐποιήσατε συγκοινωνήσαντές μου τῇ θλίψει.

Φιλιπ. 4,14               Αλλά και σεις καλώς επράξατε και είσθε αξιέπαινοι, που εγίνατε συμμέτοχοι εις την θλίψιν και στέρησίν μου.

Φιλιπ. 4,15         οἴδατε δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον δόσεως καὶ λήψεως εἰ μὴ ὑμεῖς μόνοι,

Φιλιπ. 4,15                Ξεύρετε δε και ενθυμείσθε και σεις, ω Φιλιππήσιοι, ότι εις την αρχήν του ευαγγελικού μου κηρύγματος προς σας, όταν δια πρώτην φορά ήλθον στους Φιλίππους και από εκεί εξεκίνησα δια την Μακεδονίαν, καμμία Εκκλησία δεν επεκοινώνησε μαζή μου με λογαριασμόν δοσοληψίας, καμμία δεν μου προσέφερε τίποτε και από καμμίαν δεν έλαβα βοήθειαν, παρά μόνον από σας.

Φιλιπ. 4,16         ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε.

Φιλιπ. 4,16               Διότι και όταν ήμουν εις την Θεσσαλονίκην και μια και δυό φορές μου εστείλατε βοηθήματα δια τας ανάγκας τας ιδικάς μου και του έργου μου.

Φιλιπ. 4,17         οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόμα, ἀλλ᾿ ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμῶν.

Φιλιπ. 4,17                Σας τα γράφω αυτά, όχι διότι εγώ ενδιφέρομαι και ζητώ το δώρον, αλλά διότι ενδιαφέρομαι και ζητώ τον πνευματικόν καρπόν, ο οποίος από την καλήν αυτήν πράξιν σας, θα προκύψη πλούσιος δια σας.

Φιλιπ. 4,18         ἀπέχω δὲ πάντα καὶ περισσεύω· πεπλήρωμαι δεξάμενος παρὰ Ἐπαφροδίτου τὰ παρ᾿ ὑμῶν, ὀσμὴν εὐωδίας, θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ.

Φιλιπ. 4,18               Εχω δε τώρα όλα με το παραπάνω, ώστε και να μου περισσεύουν· είμαι γεμάτος από όλα, αφού έλαβα από τον Επαφρόδιτον αυτά που μου εστάλησαν από σας και τα οποία είναι ευώδες άρωμα, θυσία ευπρόσδεκτος και ευάρεστος στον Θεόν.

Φιλιπ. 4,19         ὁ δὲ Θεός μου πληρώσει πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Φιλιπ. 4,19               Ο δε Θεός μου, ο οποίος ανταμείβει και βραβεύει τα καλά έργα της αγάπης, θα πληρώση και θα ικανοποιήση κάθε ανάγκην σας, σύμφωνα με τον άπειρον πλούτον των ανεκτιμήτων αγαθών του, δια να δοξάζεται έτσι η άπειρος αγαθότης του, δια του Ιησού Χριστού, που εδίδαξε και έδιξε το ύψος της αγάπης.

Φιλιπ. 4,20         Τῷ δὲ Θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

Φιλιπ. 4,20               Εις δε τον Θεόν και Πατέρα ημών ας είναι και ας αναπέμπεται η δόξα στους αιώνας των αιώνων· αμήν.

Φιλιπ. 4,21         Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί.

Φιλιπ. 4,21               Χαιρετήσατε κάθε πιστόν, ο οποίος εκλήθη και παίρνει την αγιότητα δια του Ιησού Χριστού. Σας χαιρετούν όλοι οι αδελφοί, που ευρίσκονται μαζή μου.

Φιλιπ. 4,22         ἀσπάζονται ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι, μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας.

Φιλιπ. 4,22               Σας χαιρετούν όλοι οι Χριστιανοί, που ευρίσκονται εις την Ρωμην, μάλιστα δε αυτοί που ανήκουν και ευρίσκονται εις την οικίαν του Καίσαρος.

Φιλιπ. 4,23         Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Φιλιπ. 4,23               Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζή με όλους σας· αμήν

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιβ΄13- 15, 22-31 )

Λουκ. 12,13        Εἶπε δέ τις αὐτῷ ἐκ τοῦ ὄχλου· διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ μου μερίσασθαι τὴν κληρονομίαν μετ᾿ ἐμοῦ.

Λουκ. 12,13               Καποιος δε από τον λαόν του είπε· “διδάσκαλε, πες στον αδελφόν μου να μοιρασθή με εμέ την κληρονομίαν”.

Λουκ. 12,14        ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπε, τίς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστὴν ἐφ᾿ ὑμᾶς;

Λουκ. 12,14               Ο Ιησούς όμως του είπε· “άνθρωπε, ποιός με έκαμε δικαστήν μεταξύ σας η μοιραστήν;”

Λουκ. 12,15        εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ.

Λουκ. 12,15               Είπε δε τότε ο Κυριος προς αυτούς, που τον ήκουσαν· “προσέχετε και προφυλάσσεσθε από κάθε πλεονεξίαν, διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται και δεν διατηρείται από τα πολλά πλούτη και τα υπάρχοντα αυτού”.

Λουκ. 12,22        Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ· διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε.

Λουκ. 12,22              Είπε δε προς τους μαθητάς του· “δια τούτο σας λέγω, μη ταλαιπωρείσθε από βασανιστικές φροντίδες δια την ζωήν σας, μη μεριμνάτε τι θα φάτε ούτε και δια το σώμα σας τι θα ενδυθήτε.

Λουκ. 12,23        οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;

Λουκ. 12,23              Η ζωή δεν είναι ανωτέρα από την τροφήν και το σώμα από το ένδυμα; Ο Θεός που σας έδωσε το ανώτερον, δεν θα σας δώση και το κατώτερον;

Λουκ. 12,24        κατανοήσατε τοὺς κόρακας, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἷς οὐκ ἔστι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκη, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον ὑμεῖς διαφέρετε τῶν πετεινῶν;

Λουκ. 12,24              Παρατηρήστε με προσοχή και καταλάβετε, τι συμβαίνει με τους κόρακας ότι δηλαδή αυτοί ούτε σπείρουν ούτε θερίζουν και δεν έχουν ούτε κελλάρι ούτε αποθήκην· και όμως ο Θεός τους τρέφει. Ποσω μάλλον θα θρέψη σας, οι οποίοι είσθε ασυγκρίτως ανώτεροι από τα πτηνά;

Λουκ. 12,25        τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;

Λουκ. 12,25              Ποιός δε από σας ημπορεί, έστω και αν καταβάλη πολλάς και μεγάλας φροντίδας, να προσθέση στο ανάστημά του έναν πήχυν;

Λουκ. 12,26        εἰ οὖν οὔτε ἐλάχιστον δύνασθε, τί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε;

Λουκ. 12,26              Εάν λοιπόν ούτε κάτι το ελάχιστον δεν ημπορείτε να κάμετε, διατί ταλαιπωρείσθε με καταθλιπτικές φροντίδες δια τα άλλα, επί των οποίων μηδαμινήν η και καμμίαν εξουσίαν έχετε;

Λουκ. 12,27        κατανοήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων.

Λουκ. 12,27              Προσέξτε και διδαχθήτε από τα κρίνα, πως μεγαλώνουν.Δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν και όμως, σας διαβεβαιώνω ότι ούτε ο σοφός Σολομών με όλην αυτού την δόξαν και μεγαλοπρέπειαν δεν εφόρεσε ποτέ ένα τόσον λαμπρόν ένδυμα, ώσαν αυτό που φορεί ένα από τα κρίνα του αγρού.

Λουκ. 12,28        εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσι, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;

Λουκ. 12,28              Εάν δε το χορτάρι του χωραφιού, που σήμερα υπάρχει και αύριο ρίπτεται στον φούρνο, ο Θεός τόσον ωραία το ενδύη, πόσω μάλλον θα ενδύση σας, ολιγόπιστοι;

Λουκ. 12,29        καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτε τί φάγητε καὶ τί πίητε, καὶ μὴ μετεωρίζεσθε·

Λουκ. 12,29              Και σεις μη ζητάτε με ανήσυχον φροντίδα, τι θα φάτε και τι θα πιήτε και μη περισπάσθε εδώ και εκεί με τις ανήσυχες αυτές φροντίδες.

Λουκ. 12,30        ταῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου ἐπιζητεῖ· ὑμῶν δὲ ὁ πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούτων·

Λουκ. 12,30              Διότι όλα αυτά τα ζητούν και αγωνίζονται να τα αποκτήσουν οι ειδωλολάτραι εθνικοί, που δεν έχουν γνωρίσει τον αληθινόν και πανάγαθον Θεόν, αλλά έχουν ως θεούς προστάτας τα είδωλα. Ο ιδικός σας όμως Πατήρ γνωρίζει πολύ καλά, ότι έχετε ανάγκην από αυτά και θα σας τα δώση.

Λουκ. 12,31        πλὴν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

Λουκ. 12,31               Μονον σεις να ζητήτε προ παντός την βασιλείαν του Θεού, και τότε όλα τα επίγεια αγαθά θα σας δοθούν μαζή με τα πνευματικά και ουράνια.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ καρποί τῆς καρδιακῆς προσευχῆς (Γέροντας Κλεόπας Ἡλίε)

Κατά τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων και των μεγάλων εργατών της προσευχής, ο πρώτος καρπός αυτής είναι η προσοχή και μετά η σεμνότητα. Αυτοί οι δύο καρποί, αν και φαίνονται πολύ μικροί, όμως εκδηλώνονται πριν από τους άλλους στον αγωνιστή της ιεράς προσευχής. Αποκτούνται με την επίμονη εξάσκηση σε οποιοδήποτε είδος προσευχής, αλλά ιδιαίτερα και εμφανέστερα στην εξάσκηση της νοεράς μνήμης του Ιησού, που είναι έργο ανώτερο από την ανάγνωση των ψαλμών, την ψαλμωδία και τις άλλες προφορικές προσευχές.

Ο τρίτος καρπός αυτής της νοεράς προσευχής που γεννιέται κατά σειρά με τη βοήθεια των άλλων δυο καρπών, είναι η ταπείνωση. Όλοι αυτοί οι καρποί, καθώς και η αληθινή προσευχή, είναι δώρα του Θεού. Ο τέταρτος καρπός είναι η συγκέντρωση των σκέψεών μας. Ο πέμπτος είναι η ευλάβεια.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ σύλληψη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ σύλληψη.

 «Ἡ ψυχική καί σωματική ὑγεία τοῦ κάθε παιδιοῦ», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Πορφύριος, «ξεκινᾶ ἀπό τόν τρόπον συλλήψεως. Κι ἀκοῦτε», παρατηρεῖ ὁ Σεβ. Μόρφου, «ἕνας καλόγηρος, ἕνας ἀσκητής, ἕνας ἅγιος τί ἐπρότεινε -θά ἔλεγε κάποιος μέ τολμηρόν τρόπον- στά πνευματικά του τέκνα. Πῶς δηλαδή νά συνέρχεται τό ζευγάρι. Πρῶτα, λέει, λιβανίζουμε. Προσευχόμεθα. Καί προσευχόμεθα, λέει, μαζί ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα»[38].

«Τό ζευγάρι ὅταν συνέρχεται νά προσεύχεται προηγουμένως γιά νά εἶναι αὐτή ἡ σχέση ἐν Πνέυματι Ἁγίω. Δέν ὑπάρχει στιγμή στόν ἄνθρωπον, πού νά μήν τόν ἐπηρεάζει, εἴτε τό Ἅγιο Πνεῦμα θετικά, εἴτε τά ἄλλα τά ἀρνητικά, δαιμονικά πνεύματα. Ἐάν δέν συνεργαστεῖ τό ζευγάρι μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, τότε θά ἔρθουν τά ἄλλα τά πνεύματα, τά πονηρά καί τότε οὐαί καί ἀλλοίμονον τί γίνεται. Τό παιδί μας πλέον, πού μπορεῖ νά προκύψει ἀπό τήν ἕνωση τῶν δύο σωμάτων, θά εἶναι ἕνα παιδί πού ἀπό τήν ὥρα τῆς σύλληψής του εἶναι δέκτης δαιμονικῶν ἐνεργειῶν. Θά τό μεγαλώνεις καί θά λές –Μά πῶς βγῆκε αὐτό τό παιδί ἔτσι ἰδιότροπο, νευρικό, μέ τέτοιες διαθέσεις, μέ τέτοιες ὁρμές;»[39]

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Κράτα τόν νοῦ σου στόν Ἄδη καί μήν ἀπελπίζεσαι»

Στις 26-11-1973 ο άγιος Παΐσιος σε επιστολή του προς την Σουρωτή γράφει: «Το καλύτερο φάρμακο για την μεγαλύτερη συμφορά μας είναι η μεγαλύτερη συμφορά του άλλου, αρκεί να την πλησιάσουμε στην δική μας, για να διακρίνουμε την μεγάλη διαφορά και την μεγάλη αγάπη που μας έδειξε ο Θεός και επέτρεψε μικρή δοκιμασία σ’ εμάς.

Τότε θα ευχαριστήσουμε και τον Θεό και θα πονέσουμε και για τον άλλον που υποφέρει πολύ και θα κάνουμε καρδιακή προσευχή να τον βοηθήση ο Θεός, ο Οποίος και θα τον στεφανώση, εάν δεν γογγύζη, αλλά υποφέρη με χαρά και ζητάη ακόμη και δοκιμασίες, για να εξοφλή ή για να συμμετέχη κατ’ αυτόν τον τρόπο στο Πάθος του Κυρίου του εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης.

Μακάριος όποιος κατορθώνει με αυτόν τον τρόπο να κυνηγάη καταπόδι τον δειλό διάβολο, ο οποίος συμμαζεύει τότε τα ταγκαλάκια του και γίνεται μαύρος καπνός, γιατί του βρήκανε πια τον στόχο. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό πιό δύσκολο καί σημαντικό εἶναι νά διακρίνεις τά πνεύματα

(Επιστολή ενός φυλακισμένου)

 

«Ὁ κόσμος μου ἐξαρτιόταν ἀπό τήν ψυχή μου. Ἀπό μέσα μου ἐπήγαζε ἡ εἰρήνη μέ τούς συνάνθρώπούς μου. Ὅσο περισσότερο ἐπέθαινα, τόσο ἐβίωνα μέσα μου τόν Χριστό..»

~ …Ἡ ἐν Χριστῶ ζωή μου μοῦ ἔδωσε τήν ἱκανότητα νά καταλάβω ὅλες αὐτές τίς πλευρές τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, καθώς καί τήν ἀντίληψη νά πράττω κατά τρόπο θετικό σέ κάθε περίσταση.

Λοιπόν, πρέπει νά θυμίσω ἐδῶ, ὅπως μ᾿ ἔμαθε ὁ Ἀρσένιος νά ἐννοῶ, ποιό εἶναι τό νόημα πού ὑπάρχει σέ κάθε λεπτομέρεια τῆς ζωῆς. Δέν πρόκειται ἐδῶ γιά τήν προαίρεσή μας, ἀλλά γιά τήν οὐσία τήν ὁποία διατηροῦμε στόν νοῦ μας γιά ὅ,τι κάνουμε.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιορείτικο ψωμί

Υλικά:

1 κιλό αλεύρι ολικής αλέσεως

2 κιλά αλεύρι άσπρο

Προζύμι (μαγιά νωπή 1,5 κουταλιά της σούπας)

αλάτι 2+1/2 κουταλάκια του τσαγιού

χλιαρό νερό όσο πάρει

Εκτέλεση:

Αποβραδίς «πιάνουμε» το προζύμι με λίγο χλιαρό νερό και αλεύρι (να είναι σαν χυλός) σε μία λεκανίτσα, την οποία σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος, για να φουσκώσει ο χυλός.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ὁ Ἐκκλησιασμός» μέρος α΄

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Λιμάνια πνευματικὰ οἱ ναοί

Μὲ λιμάνια μέσα στὸ πέλαγος μοιάζουν οἱ ναοί, ποὺ ὁ Θεὸς ἐγκατέστησε στὶς πόλεις· πνευματικὰ λιμάνια, ὅπου βρίσκουμε ἀπερίγραπτη ψυχικὴ ἠρεμία ὅσοι σ᾿ αὐτὰ καταφεύγουμε, ζαλισμένοι ἀπὸ τὴν κοσμικὴ τύρβη. Κι ὅπως ἀκριβῶς ἕνα ἀπάνεμο κι ἀκύμαντο λιμάνι προσφέρει ἀσφάλεια στὰ ἀραγμένα πλοῖα, ἔτσι καὶ ὁ ναὸς σῴζει ἀπὸ τὴν τρικυμία τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν ὅσους σ᾿ αὐτὸν προστρέχουν καὶ ἀξιώνει τοὺς πιστοὺς νὰ στέκονται μὲ ἀσφάλεια καὶ ν᾿ ἀκοῦνε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ γαλήνη πολλή.

Ὁ ναὸς εἶναι θεμέλιο τῆς ἀρετῆς καὶ σχολεῖο τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Πάτησε στὰ πρόθυρά του μόνο, ὁποιαδήποτε ὥρα, κι ἀμέσως θὰ ξεχάσεις τὶς καθημερινὲς φροντίδες.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό εἰκονοστάσι τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδας ἤ Ἁγίου Σεργίου

Το εικονοστάσι του Καθολικού της  Μονής  της Αγίας Τριάδας ή Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ(Σεργκέεβ Πόσαντ).Το καθολικό αγιογραφήθηκε μεταξύ 1425-1427 από τον Άγιο Αντρέι Ρουμπλιώφ


https://proskynitis.blogspot.gr/search?updated-max=2016-10-11T10:48:00%2B03:00

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

6 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Παύλου Ομολογητού, Λουκά Οσίου, Νίκανδρου Οσίου, Παύλου Οσίου, Αγαπίου Πρεσβυτέρου, Δημητριανού Επισκόπου, Βαρλαάμ και Λουκά οι εν Σπηλαίω, Iltud.

Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ὁμολογητής καὶ Ἱερομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Παῦλος, ὁ Ὁμολογητὴς καταγόταν ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. Ὑπῆρξε γραμματέας τοῦ ἁγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἀλεξάνδρου. Ὅταν ἀπεβίωσε ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ Παῦλος ἐξελέγχθηκε Πατριάρχης.
Ὁ αὐτοκράτορας Κωνστάντιος, ὅταν τὸ πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, γιατὶ ἦταν ὀπαδὸς τῆς αἵρεσης τῶν Ἀρειανῶν. Ὅταν ὁ Κωνστάντιος ἐπέστρεψε ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια στὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο τὸν Παῦλο καὶ ἀνακήρυξε αὐθαίρετα Πατριάρχη, τὸν ἀρειανόφρονα Νικομηδείας Εὐσέβιο.
Τότε ὁ Ἅγιος Παῦλος πῆγε στὴν Ρώμη. Ἐκεῖ βρῆκε τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, τὸν ὁποῖο εἶχε ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ὁ Κωνστάντιος. Πληροφορηθεῖς τὰ γεγονότα, ὁ αὐτοκράτορας Κώνστας, ἔστειλε γράμμα στὸν ἀδελφό του τὸν Κωνστάντιο, διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν στάση του.
Ἔτσι ὁ Παῦλος καὶ ὁ Ἀθανάσιος ἐπανῆλθαν στὸ ἀξίωμά τους. Δυστυχῶς μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ὁ Κώνστας πέθανε. Ἔτσι ὁ Κωνστάντιος διέταξε, ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια ποὺ ἦταν, νὰ ἀπομακρύνουν τὸν Παῦλο ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο. Μάλιστα τὸν ἐξόρισε στὴν Κουκουσὸ τῆς Ἀρμενίας.
Μία μέρα ποὺ τελοῦσε τὴν Θεία Λειτουργία ὅρμησαν καταπάνω του Ἀρειανοὶ καὶ τὸν ἔπνιξαν μὲ τὸ ἴδιο του τὸ ὠμοφόριο. Ἔτσι ὁ Ἅγιος ἐτελείωσε καὶ παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 6 Νοεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 6 Νοεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr