Πῶς σωζόμαστε. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-06-2015
(Σύναξη στό Ἐνοριακό Κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης)
http://www.hristospanagia.gr, http://HristosPanagia3.blogspot.gr,

 http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 10 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Κολ. α΄24- β΄1 )

Κολ. 1,24           Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία,

Κολ. 1,24                   Τωρα δε φυλακισμένος και δέσμιος χαίρω δια τα παθήματα, που υποφέρω προς χάριν σας και αναπληρώνω όσα δεν επρόφθασε να πάθη δια σας ο Χριστός, τα αναπληρώνω σαν εργάτης του Ευαγγελίου του, που εν μέσω κόπων και κινδύνων και θλίψεων, προσφέρω την σωτηρίαν στους συγχρόνους μου ανθρώπους. Και υφίσταμαι αυτά δια το σώμα του Χριστού, το οποίον είναι η Εκκλησία.

Κολ. 1,25           ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ,

Κολ. 1,25                   Αυτής δε της Εκκλησίας είμαι εγώ διάκονος σύμφωνα με την πνευματικήν διαχείρισιν και ενέργειαν και χάριν του Θεού, η οποία μου εδόθη, δια να εξυπηρετήσω σας και να κηρύξω ανόθευτον και πλήρη τον λόγον του Θεού.

Κολ. 1,26           τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ,

Κολ. 1,26                   Δηλαδή να κηρύξω την βουλήν και απόφασιν του Θεού δια την σωτηρίαν των ανθρώπων, η οποία βουλή και απόφασις ήτο άγνωστος και κρυμμένη από την αρχήν του χρόνου και εις όλους τους αιώνας και από όλας τας γενεάς, και η οποία εφανερώθη τώρα με το κήρυγμα του Ευαγγελίου στους αγίους του Θεού, στους Χριστιανούς.

Κολ. 1,27           οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης·

Κολ. 1,27                   Εις αυτούς ηθέλησεν ο Θεός να γνωστοποιήση ποίος είναι ο αφάνταστος πλούτος της δόξης του μυστηρίου της σωτηρίας των ανθρώπων, όπως μάλιστα φαίνεται εις την σωτηρίαν των εθνικών. Αυτός δε ο προηγουμένως άγνωστος και άπειρος θησαυρός είναι ο σαρκωθείς και σταυρωθείς Χριστός, ο οποίος σαν ιδικός σας Σωτήρ υπάρχει μεταξύ σας και δια του οποίου ελπίζομεν όλοι να αποκτήσωμεν την αιωνίαν δόξαν.

Κολ. 1,28           ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·

Κολ. 1,28                   Αυτόν δε τον Χριστόν κηρύττομεν ημείς οι Απόστολοι, συμβουλεύοντες κάθε άνθρωπον και διδάσκοντες πάντα άνθρωπον, με κάθε σοφίαν και σύνεσιν, δια να τον καταστήσωμεν και παραστήσωμεν τέλειον δια του Ιησού Χριστού.

Κολ. 1,29           εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.

Κολ. 1,29                   Προς τούτο δε και κοπιάζω αγωνιζόμενος, σύμφωνα με την χάριν και την δραστηριότητα, η οποία ενεργείται έντος εμού και δι' εμού με την δύναμιν του Χριστού.

Κολ. 2,1             Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,

Κολ. 2,1                     Διότι θέλω να μάθετε και σεις πόσον μεγάλον αγώνα έχω δια σας και δια τους Χριστιανούς της Λαοδικείας και δι' όσους δεν έχουν ίδει το πρόσωπόν μου και δεν με εγνώρισαν σωματικώς,

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιγ΄1- 9 )

Λουκ. 13,1         Παρῆσαν δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἀπαγγέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίων, ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξε μετὰ τῶν θυσιῶν αὐτῶν.

Λουκ. 13,1                 Κατά την ώραν δε που ωμιλούσε ο Κυριος, παρουσιάσθησαν μερικοί και του ανήγγειλαν δια τους Γαλιλαίους, των οποίων το αίμα ο Πιλάτος, όταν με τους στρατιώτας του τους έσφαξε μέσα εις την αυλήν του ναού, το ανέμιξε με τας θυσίας, που εκείνοι προσέφεραν την ώραν αυτήν.

Λουκ. 13,2         καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· δοκεῖτε ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁμαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι τοιαῦτα πεπόνθασιν;

Λουκ. 13,2                 Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “εκ του γεγονότος ότι έπαθαν αυτά, βγάζετε σστο συμπέρασμα ότι οι Γαλιλαίοι αυτοί υπήρξαν αμαρτωλοί περισσότερον από όλους τους Γαλιλαίους;

Λουκ. 13,3         οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε.

Λουκ. 13,3                 Οχι σας λέγω· διότι και οι άλλοι Γαλιλαίοι είναι επίσης αμαρτωλοί. Εάν δε δεν μετανοήσετε και σεις όλοι, κατά τον ίδιο τρόπον θα χαθήτε.(Τα ρωμαϊκά στρατεύματα είναι έτοιμα να ορμήσουν και να σας κατασφάξουν).

Λουκ. 13,4         ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα καὶ ὀκτώ, ἐφ᾿ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούς, δοκεῖτε ὅτι οὗτοι ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ;

Λουκ. 13,4                 Η νομίζετε ότι οι δέκα οκτώ, επάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος του Σιλωάμ και τους εθανάτωσεν, αυτοί υπήρξαν ενώπιον του Θεού αμαρτωλοί και χρεώσται περισσότερον από όλους τους ανθρώπους, που κατοικούν εις την Ιερουσαλήμ;

Λουκ. 13,5         οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε.

Λουκ. 13,5                 Οχι σας λέγω· αλλ' έπαθαν εκείνοι, δια να συνέλθετε σεις. Εάν όμως δεν μετανοήσετε, όλοι κατά τον ίδιον τρόπον θα χαθήτε, διότι θα ταφήτε κάτω από τα ερείπια των πόλεών σας”.

Λουκ. 13,6         Ἔλεγε δὲ ταύτην τὴν παραβολήν· συκῆν εἶχέ τις ἐν τῷ ἀμπελῶνι αὐτοῦ πεφυτευμένην, καὶ ἦλθε ζητῶν καρπὸν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐχ εὗρεν.

Λουκ. 13,6                 Ελεγε δε αυτήν την παραβολήν· “κάποιος είχε μια συκιά, φυτευμένη στο αμπέλι του και ήλθε ζητών καρπόν εις αυτήν και δεν ευρήκε.

Λουκ. 13,7         εἶπε δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν· ἰδοὺ τρία ἔτη ἔρχομαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκω· ἔκκοψον αὐτήν· ἱνατί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ;

Λουκ. 13,7                 Είπε δε στον αμπελουργόν· Ιδού, τρία χρόνια έρχομαι και ζητώ καρπόν εις την συκιάν αυτήν και δεν ευρίσκω. Κοψε την και ξερρίζωσέ την. Διατί να αχρηστεύη την γην;

Λουκ. 13,8         ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· κύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ αὐτὴν καὶ βάλω κόπρια.

Λουκ. 13,8                 Εκείνος όμως απεκρίθη και είπε· Κυριε, άφησέ την και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω γύρω από αυτήν και ρίψω λίπασμα.

Λουκ. 13,9         κἂν μὲν ποιήσῃ καρπόν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν.

Λουκ. 13,9                 Και εάν μεν κάμη καρπόν, την αφίνομεν, εάν όμως δεν κάμη, τότε θα την κόψης στο μέλλον”. (Ο Θεός δεχόμενος παράκλησιν του Υιού του παριμένει την μετάνοιαν του αμαρτωλού και τα καλά του έργα ως πνευματικήν καρποφορίαν. Εάν όμως ο αμαρτωλός μείνη σκληρυμμένος και αμετανόητος, τότε ο Θεός θα τον τιμωρήση. Αυτό συνέβη με τους αμετανοήτους Εβραίους, τους οποίους εσυμβόλιζε η άκαρπος συκή).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ποτέ νά μήν ἀπελπιστοῦμε

Από τον Ευεργετινό

 

Κάποιος αδελφός νικήθηκε από το πάθος της πορνείας και έκανε την αμαρτία καθημερινά, αλλά και καθημερινά ζητούσε έλεος από τον Κύριό του με δάκρυα και προσευχές. Ενεργώντας λοιπόν έτσι, τον ξεγελούσε η κακή συνήθεια, και έκανε την αμαρτία· έπειτα πάλι, μετά την αμαρτία, πήγαινε στην εκκλησία, και βλέποντας την ιερή και σεβάσμια εικόνα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έπεφτε μπροστά της με πικρά δάκρυα και έλεγε: «Σπλαχνίσου με, Κύριε, και πάρε από επάνω μου αυτόν τον ύπουλο πειρασμό, γιατί με ταλαιπωρεί φοβερά και με τραυματίζει με τις πικρές ηδονές. Δεν έχω πρόσωπο, Κύριε, να αντικρίσω και να δω την αγία εικόνα σου και την υπέρλαμπρη μορφή του προσώπου σου, ώστε να γλυκαθεί και να ευφρανθεί η καρδιά μου».

Τέτοια έλεγε, και όταν έβγαινε από την εκκλησία έπεφτε πάλι στον βούρκο. Όμως και πάλι δεν απελπιζόταν για τη σωτηρία του, αλλά από την αμαρτία ξαναγύριζε στην εκκλησία και έλεγε τα παρόμοια προς τον φιλάνθρωπο Κύριο και Θεό:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Γαλουχία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Γαλουχία

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος συμβούλευε θεόσοφα τίς μητέρες πού θηλάζουν. «Κατά τήν διάρκειαν τοῦ θηλασμοῦ», δίδασκε ὁ ὅσιος, «εἶναι καλά νά ὑπάρχει, ὅσο γίνεται, μιά ἐρωτική ἐγκράτεια, διότι λέει, τό γάλα χαλάει. Ὅλη ἡ διαπαιδαγώγηση τοῦ βρέφους γίνεται μέ τόν θηλασμό. Μοναδικές στιγμές»[50]. Στίς νέες μητέρες πού εἶχαν ἀρτιγέννητα βρέφη «συνιστοῦσε μόλις γεννοῦσαν ... τίς πρῶτες σαράντα ἡμέρες νά μή δέχονται ἐπισκέψεις. Πόσο σοφά ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει καθορίσει τόν σαραντισμό. Ὁ λόγος εἶναι, δύο λέξεις: τά πνευματικά μικρόβια, τά ὁποῖα ἐκπέμπουν οἱ ἄνθρωποι καί αὐτά τά πνευματικά μικρόβια μεταδίδονται στούς συνανθρώπους μας καί ἰδιαιτέρως στά παιδιά. Τά παιδιά εἶναι πάρα πολύ εὐάλωτα στίς ἐπιθυμίες τῶν ἀνθρώπων, στούς ἀνθρώπους εἰδικά τούς κάκοβουλους, τούς ζηλιάρηδες, τούς φθονερούς, τούς ἀνθρώπους πού πηγαίνουν σέ μάγους, τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνήθικην ζωήν. Ὅλα αὐτά μεταδίδονται στά παιδιά μας. Πρέπει τίς πρώτες σαράντα μέρες, ἰδιαιτέρως ἡ μάνα, νά ἔχει ἔγνοια, νά μήν βγαίνει ἔξω.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Μυστήριον θεῖον ἡ πίστις εἰς τόν ἀνάδοχον Γέροντα»

Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης

«Μία φορά πάλιν ὅταν ἤμουν ἀρχάριος πέρασε ἕνας μοναχός ἀπό τά καλύβια μας καί μᾶς λέει:

“Ἄστε! ἦλθε ἐδῶ στήν σκήτην ἀπό τόν κόσμον ἕνας πνευματικός θεοφόρος”.

Μόλις τόν ἀκούω σκέφτηκα: “Βρέ, εὐκαιρία νά ὠφεληθοῦμε”. Τρέχω στόν Γέροντα.

• Γέροντα ἔχει εὐλογία νά γνωρίσω αὐτόν τόν θεοφόρον πνευματικόν νά ὠφεληθῶ;
• Ἅμα θέλεις, πήγαινε, μοῦ λέγει ὁ Γέροντας.

Δέν χάνω καιρόν· τρέχω καί τόν βρίσκω. Μά ἄκουσα τόσον ὡραῖα λόγια, τόσον ὡραῖες διδαχές, ὥστε μέ τόν λογισμό μου ἐδικαίωσα ἀπόλυτα τόν μοναχόν πού τόν ἐσύστησε.

Γυρνάω ἐνθουσιασμένος καί λέω στόν Γέροντα:

• Γέροντα, πολύ ὠφελήθηκα· πράγματι εἶναι θεοφόρος.

Ὁ Γέροντας κούνησε τό κεφάλι. Φεύγοντας, μοῦ λέει:

• Ἀπόψε μετά τήν ἀγρυπνίαν, νά περάσης ἀπό κοντά μου.

Πράγματι, πέρασα, ἀλλά αὐτήν τήν φορά σκυθρωπός καί μέ κατεβασμάνο κεφάλι. Ρωτᾶ ὁ Γέροντας.

• Γιά πές μου, πῶς πῆγε ἀπόψε ἡ ἀγρυπνία;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀπομαγνητοφωνημένες ὁμιλίες, Τόμος Α΄ (συμπληρωμένος) | Κύριος Ἰησοῦς Χριστός-Ὑπεραγία Θεοτόκος

Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀπομαγνητοφωνημένες ὁμιλίες, Τόμος Α΄ (συμπληρωμένος) | Κύριος Ἰησοῦς Χριστός-Ὑπεραγία Θεοτόκος

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίγνωφ

Κάνοντας τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, θά σᾶς ὁδηγήσω, ἀδελφοί, σ᾿ ἕνα πνευματικό θέαμα.

Κάποτε ὁ μεγάλος ὅσιος τοῦ Θεοῦ Ἀντώνιος, ὁ ἐρημίτης τῆς Αἰγύπτου, μέ θεία ἀποκάλυψη εἶδε τίς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες σάν δίχτυα πάνω σ᾿ ὅλη τῆ γῆ, γιά τήν παγίδευση καί τήν ψυχική καταστροφή τῶν ἀνθρώπων. Στέναξε τότε μέ πόνο ὁ Ὅσιος καί ρώτησε τόν Κύριο: «Ποιός τάχα, Κύριε, θά μπορέσει νά ξεφύγει ἀπ᾿ αὐτά τά δίχτυα καί νά σωθεῖ;»¹.

Βυθίζομαι μέ τή σκέψη στήν παρατήρηση τῶν διχτυῶν τοῦ διαβόλου. Εἶναι ἁπλωμένα ὄχι μόνο ἔξω ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί μέσα του. Τό ἕνα δίχτυ εἶναι σφιχτοδεμένο μέ τό ἄλλο. Κάποια δίχτυα εἶναι στημένα σέ σειρές. Ἄλλα ἀφήνουν μεγάλα ἀνοίγματα, αὐτά ὅμως ὁδηγοῦν σέ ἀναρίθμητες πτυχώσεις ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι ἀδύνατο νά ξεφύγει κανείς. Θρηνῶ πικρά, βλέποντας τά πολύπλοκα σατανικά δίχτυα! Αὐθόρμητα ρωτάω κι ἐγώ, ὅπως ὁ ἐρημίτης Ὅσιος: “Κύριε, ποιός μπορεῖ νά γλιτώσει ἀπ᾿ αὐτά;”.

Ἁπλωμένα δίχτυα εἶναι γιά τόν νοῦ μου τά διάφορα βιβλία πού μεταδίδουν δῆθεν τό φῶς τῆς γνώσεως, ἀλλά στήν πραγματικότητα βυθίζουν στό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ὁ Ἐκκλησιασμός» μέρος δ΄

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Ἡ ἀμφίεσή μας

Μὰ καὶ ἡ ἐνδυμασία μας στὸ ναὸ νὰ εἶναι καλὴ ἀπὸ κάθε πλευρά. Νὰ εἶναι κόσμια καὶ ὄχι ἐξεζητημένη. Γιατί τὸ κόσμιο εἶναι σεμνό, ἐνῷ τὸ ἐξεζητημένο εἶναι ἄσεμνο.

Αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς παραγγέλλει καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν λέει: «Θέλω νὰ προσεύχονται οἱ ἄνδρες σὲ κάθε τόπο, σηκώνοντας πρὸς τὸν οὐρανὸ χέρια ὅσια, χωρὶς ὀργὴ καὶ δισταγμὸ ὀλιγοπιστίας. Ἐπίσης καὶ οἱ γυναῖκες νὰ προσεύχονται μὲ ἀμφίεση σεμνή, στολίζοντας τὸν ἑαυτό τους μὲ σεμνότητα καὶ σωφροσύνη, ὄχι μὲ περίτεχνες κομμώσεις καὶ χρυσὰ κοσμήματα ἢ μαργαριτάρια ἢ ἐνδύματα πολυτελῆ, ἀλλὰ μὲ ὅ,τι ταιριάζει στὶς γυναῖκες ποὺ λένε ὅτι σέβονται τὸ Θεό, δηλαδὴ μὲ καλὰ ἔργα» (Α´ Τιμ. 2:8-10).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μία σπάνια εἰκόνα(τέλη 15ου αἰῶνα)

Μία σπάνια εικόνα(τέλη 15ου αιώνα) όπου απεικονίζονται η Αγία Άννα με την Παναγία και το βρέφος Ιησού,ο Άγιος Νικόλαος,ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Βρίσκεται στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης

https://proskynitis.blogspot.gr/

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

9 Nοεμβρίου Συναξαριστής. Ονησιφόρου και Πορφυρίου, Ματρώνας Οσίας, Θεοκτίστης Λεσβίας, Ευστολίας και Σωπάτρας, Συμεών Μεταφραστή, Αντωνίου, Χριστοφόρου και Μαύρας, Ναρσή και Αρτέμωνα, Ιωάννη Κολοβού, Ελλαδίου Οσίου, Ευθυμίου και Νεοφύτου, Νεκταρίου Πενταπόλεως, Νικηφόρου Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αἰγύπτου

Γεννήθηκε τὴν 1η Ὀκτωβρίου τοῦ 1846 στὴ Σηλυβρία τῆς Θράκης ἀπὸ τὸν Δῆμο καὶ τὴν Βασιλικὴ Κεφάλα καὶ ἦταν τὸ πέμπτο ἀπὸ τὰ ἕξι παιδιά τους. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Ἀναστάσιος.
Μικρός, 14 ἐτῶν, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐργάστηκε ὡς ὑπάλληλος καὶ κατόπιν ὡς παιδονόμος στὸ σχολεῖο τοῦ Μετοχίου τοῦ Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πῆγε στὴν Χίο, ὅπου, ἀπὸ τὸ 1866 μέχρι τὸ 1876 χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στὸ χωριὸ Λίθειο. Τὸ 1876 ἐκάρη μοναχὸς στὴ Νέα Μονὴ Χίου μὲ τὸ ὄνομα Λάζαρος καὶ στὶς 15 Ἰανουαρίου 1877 χειροτονήθηκε διάκονος, ὀνομασθεῖς Νεκτάριος, ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο (1860 – 1877), καὶ ἀνέλαβε τὴν Γραμματεία τῆς Μητροπόλεως.
Τὸ 1881 ἦλθε στὴν Ἀθήνα, ὅπου μὲ ἔξοδα τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Σωφρονίου Δ’ (1870 – 1899), σπούδασε Θεολογία καὶ πῆρε τὸ πτυχίο του τὸ 1885. Ἔπειτα, ὁ ἴδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τὸν χειροτόνησε τὸ 1886 πρεσβύτερο καὶ τοῦ ἔδωσε τὰ καθήκοντα τοῦ γραμματέα καὶ Ἱεροκήρυκα τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 9 Νοεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 9 Νοεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr