«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» μέρος δ΄

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Στόν πνευματικό ἀγώνα, κατά τούς Πατέρες, θά δώσουμε:

Στό σῶμα τόν κάματο, μέ τίς κατά δύναμιν στρωτές μετάνοιες, τήν ὀρθοστασία, τά σταυρωτά κομποσχοίνια, τόν πρόθυμο χειρωνακτικό κόπο μαζί μέ τήν Εὐχή, γιά νά περιορίσουμε, ὅσο τό δυνατόν περισσότερο, τό αἴσθημα τῆς σωματικῆς ἀναπαύσεως. Αὐτό ἰσχύουν γι᾿ αὐτούς πού ἔχουν ὑγεία. Οἱ μεγάλοι στήν ἡλικία, οἱ ἀσθενεῖς, οἱ ἀνήμποροι, θά δώσουν λίγα, ὅσα μποροῦν, ἀλλά μέ τόν νοῦ καθαρό καί τήν καρδιά γεμάτη πίστι καί ἀγάπη.

Στήν ὅραση θά δώσουμε τήν ἀγρυπνία, τήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἰδιαιτέρως τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τοῦ Ψαλτηρίου.

Στήν ἀκοή θά δώσουμε τήν ἀκρόασι τοῦ θείου λόγου καί τῆς ψαλμωδίας.

Στήν ὄσφρησι δέν θά δώσουμε μόνο τήν μυρωδιά ἀπό τό θυμίαμα, ἀλλά θά δώσουμε καί τήν Εὐχή. Καί αὐτή θά μᾶς ἀνταποδώση θεία ὄσφρησι, μέ οὐράνια εὐωδία. Θά μυρίζουμε δηλαδή τόν οὐρανό!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Παπα-Φώτης Λαυριώτης. Ὁ διά Χριστόν Σαλός τῆς Λέσβου (1913-2010+).

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΧΡΟΝΕΣ ΟΣΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
 

ΟΜΙΛΙΑ
ΠΡΩΤ. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ:
ΠΑΠΑ-ΦΩΤΗΣ ΛΑΥΡΙΩΤΗΣ, Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
(1913-2010+).
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ, 23 ΜΑΙΟΥ 2016
          Ὁ παπα-Φώτης Λαυριώτης ἀποτέλεσε ἀναμφισβήτητα μιὰ ἐξέχουσα καὶ ἰδιάζουσα προσωπικότητα, ὄχι μόνον γιὰ τὸ νησί του, τὴν Λέσβο, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλον τὸν ὀρθόδοξο χριστιανικὸ καὶ μὴ κόσμο.

          Ὁ παπα-Φώτης ὑπῆρξε ἕνας ταπεινὸς παραδοσιακὸς παπᾶς, μᾶλλον καλόγηρος, μὲ ὅλη τὴ σημασία τῆς λέξεως. Ἔζησε περίπου ἕναν αἰῶνα (1913-2010). Ἀπὸ μικρὸς ἀφιερώθηκε στὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας. Ξεκίνησε ἀπὸ τὸ νησί του τὴ Λέσβο, ἔφθασε καὶ ἀσκήτευσε στὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος, ὅπου ἔγινε μοναχός, διάκονος καὶ πρεσβύτερος. Γνωρίσθηκε καὶ ἦλθε σὲ ἐπαφὴ καὶ πνευματικὴ σχέση μὲ τοὺς ἁγιασμένους Γέροντες: τὸν ρῶσο παπα-Τύχωνα, ἀπ’ τὸν ὁποῖο ἔλαβε τὴν μεγαλοσχημία, τὸν Ὅσιο Σιλουανὸ τὸν Ἀθωνίτη, τὸν Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ, τὸν Γέροντα Παῦλο Παυλίδη τὸν Λαυριώτη καὶ ἰατρὸ καὶ φτασμένο πνευματικὸ καὶ πολλοὺς ἄλλους. Ἐπέστρεψε στὴν Λέσβο μετὰ ἀπὸ μιὰ εἰκοσαετία αὐστηρῆς ἄσκησης στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἐφημέρευσε, ἐπὶ μισὸν καὶ πλέον αἰῶνα, στὸ ἀγαπημένο του χωριὸ τὸν Τρίγωνα Πλωμαρίου. Ὑπῆρξε ἄνθρωπος φιλήσυχος γιὰ τοὺς πιστοὺς συνανθρώπους του, ὅμως ἀγρίευε ὅταν κάποιοι νεωτερίζοντες, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, προσπαθοῦσαν νὰ ἀλλοιώσουν ἤ μάλλον νὰ ἁλώσουν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ γέροντας Κορνήλιος Μαρμαρινός (1975).Τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Σκέπης Χαλκείους Χίου. Ἡ παρακαταθήκη του.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ (1975). ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΧΑΛΚΕΙΟΥΣ ΧΙΟΥ. H ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ.

Η ανακομιδή των λειψάνων του ήταν μία έκπληξη για όλους. Τα οστά του ευωδίασαν και έδωσαν σημεία θαυματουργίας. Το ιδιαίτερα θαυμαστό γεγονός είναι ότι η άγια του κάρα φέρει επάνω μία κατακόκκινη κηλίδα, η οποία, όταν διαβάζεται παράκληση, ή γίνεται προσευχή στον Άγιο, απλώνεται και κοκκινίζει όλη η αγία του κορυφή!

Το μοναστήρι του σήμερα οφείλει την ύπαρξη και την ολική του ανακαίνιση στις άοκνες προσπάθειες του ευλαβούς Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Επιτροπάκη. εφημερίου τού Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Βαρβασίου πού αφιερώθηκε τα τελευταία χρόνια στην συντήρηση και ανάδειξη τού ιερού σκηνώματος και στην φροντίδα των δύο ηλικιωμένων αδελφών πού μόνες από την συνοδεία τού Γέροντα Κορνηλίου ζουν μέχρι σήμερα.

 Αυτές είναι:

α) Η μοναχή Κορνηλία, η οποία εγκαταστάθηκε στην Μονή από τα τέσσαρα της χρόνια ήταν παράλυτο νήπιο, όταν οι γονείς της την έφεραν στην Εκκλησία της Μονής και την ξάπλωσαν για να περάσει ο Γέροντας με τα άγια από επάνω της. Ευθύς αμέσως περπάτησε και οι γονείς της την αφιέρωσαν στην Μονή.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 11 Ἰουνίου

 Ἀπόστολος: ( Πράξ. ια΄ 19- 30 )

Πραξ. 19,19       ἱκανοὶ δὲ τῶν τὰ περίεργα πραξάντων συνενέγκαντες τὰς βίβλους κατέκαιον ἐνώπιον πάντων· καὶ συνεψήφισαν τὰς τιμὰς αὐτῶν καὶ εὗρον ἀργυρίου μυριάδας πέντε.

Πραξ. 19,19              Αρκετοί δε πάλιν από εκείνους, που είχαν κάμει διαφόρους μαγικάς πράξεις, έφεραν μαζή των τα μαγικά βιβλία και τα έκαιαν εμπρός εις όλους. Και υπελόγισαν την τιμήν της πωλήσεως των βιβλίων αυτών και ευρήκαν ότι άξιζαν πενήντα χιλιάδες αργυρά νομίσματα.

Πραξ. 19,20       Οὕτω κατὰ κράτος ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ηὔξανε καὶ ἴσχυεν.

Πραξ. 19,20             Ετσι ο λόγος του Κυρίου διεδίδετο με δύναμιν πολλήν και επεβάλλετο ολονέν και περισσότερον.

Πραξ. 19,21       Ὡς δὲ ἐπληρώθη ταῦτα, ἔθετο ὁ Παῦλος ἐν τῷ πνεύματι διελθὼν τὴν Μακεδονίαν καὶ Ἀχαΐαν πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλήμ, εἰπὼν ὅτι μετὰ τὸ γενέσθαι με ἐκεῖ δεῖ με καὶ Ῥώμην ἰδεῖν.

Πραξ. 19,21              Οταν δε έγιναν όλα αυτά, εσκέφθηκε και επήρε την απόφασιν ο Παύλος να περιοδεύση την Μακεδονίαν και Αχαΐαν και κατόπιν να πορευθή εις την Ιερουσαλήμ, προσθέσας ότι “μετά την άφιξίν μου εις Ιεροσόλυμα πρέπει να υπάγω να ίδω και την Ρωμην”.

Πραξ. 19,22       ἀποστείλας δὲ εἰς τὴν Μακεδονίαν δύο τῶν διακονούντων αὐτῷ, Τιμόθεον καὶ Ἔραστον, αὐτὸς ἐπέσχε χρόνον εἰς τὴν Ἀσίαν.

Πραξ. 19,22             Αφού δε έστειλε εις την Μακεδονίαν δύο από τους μαθητάς του, που τον υπηρετούσαν στο έργον του, τον Τιμόθεον και τον Εραστον, αυτός έμεινε ολίγον ακόμη χρόνον εις την Ασίαν.

Πραξ. 19,23       Ἐγένετο δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον τάραχος οὐκ ὀλίγος περὶ τῆς ὁδοῦ.

Πραξ. 19,23             Εγινε δε κατά τον χρόνον αυτόν μεγάλη αναταραχή δια την οδόν της σωτηρίας που είχε αποκαλύψει ο Κυριος.

Πραξ. 19,24       Δημήτριος γάρ τις ὀνόματι, ἀργυροκόπος, ποιῶν ναοὺς ἀργυροῦς Ἀρτέμιδος παρείχετο τοῖς τεχνίταις ἐργασίαν οὐκ ὀλίγην·

Πραξ. 19,24             Διότι κάποιος, ονόματι Δημήτριος, που κατειργάζετο τον άργυρον και έκανε μικρούς αργυρούς ναούς, μικρογραφίες του ναού της Αρτέμιδος, και έδιδε επικερδή εργασίαν στους τεχνίτας,

Πραξ. 19,25       οὓς συναθροίσας καὶ τοὺς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐργάτας εἶπεν· ἄνδρες, ἐπίστασθε ὅτι ἐκ ταύτης τῆς ἐργασίας ἡ εὐπορία ἡμῶν ἐστι,

Πραξ. 19,25             αυτός εμάζευσε όλους εκείνους, που ησχολούντο με τα έργα αυτά, και τους είπε· “άνδρες, γνωρίζετε πολύ καλά, ότι από αυτό το επάγγελμα μας προέρχεται το πλούσιον εισόδημά μας.

Πραξ. 19,26       καὶ θεωρεῖτε καὶ ἀκούετε ὅτι οὐ μόνον Ἐφέσου, ἀλλὰ σχεδὸν πάσης τῆς Ἀσίας ὁ Παῦλος οὗτος πείσας μετέστησεν ἱκανὸν ὄχλον, λέγων ὅτι οὐκ εἰσὶ θεοὶ οἱ διὰ χειρῶν γινόμενοι.

Πραξ. 19,26             Βλέπετε δε οι ίδιοι και ακούετε ότι πολύ πλήθος, όχι μόνον της Εφέσου αλλά σχεδόν όλης της Ασίας, αυτός ο Παύλος το έπεισε και το απεμάκρυνε από την θρησκείαν μας, λέγων ότι οι θεοί που κατασκευάζονται με τα χέρια των ανθρώπων δεν είναι αληθινοί θεοί.

Πραξ. 19,27       οὐ μόνον δὲ τοῦτο κινδυνεύει ἡμῖν τὸ μέρος εἰς ἀπελεγμὸν ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆς μεγάλης θεᾶς Ἀρτέμιδος ἱερὸν εἰς οὐθὲν λογισθῆναι, μέλλειν τε καὶ καθαιρεῖσθαι τὴν μεγαλειότητα αὐτῆς, ἣν ὅλη ἡ Ἀσία καὶ ἡ οἰκουμένη σέβεται.

Πραξ. 19,27             Και δεν είναι μόνον ότι κινδυνεύει η εργασία μας να πέση εις παρακμήν, αλλά δεν θα λογαριάζεται πλέον εις τίποτε και ο ναός της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος και μέλλει να καθαιρεθή και να σβήση η μεγαλειότης αυτής, την οποίαν όλη η Ασία και η οικουμένη σέβεται”.

Πραξ. 19,28       ἀκούσαντες δὲ καὶ γενόμενοι πλήρεις θυμοῦ ἔκραζον λέγοντες· μεγάλη ἡ Ἄρτεμις Ἐφεσίων.

Πραξ. 19,28             Οταν δε άκουσαν εκείνοι αυτά, εκυριεύθησαν από θυμόν και έκραζαν λέγοντες· “είναι μεγάλη η θεά Αρτεμις των Εφεσίων”.

Πραξ. 19,29       καὶ ἐπλήσθη ἡ πόλις ὅλη τῆς συγχύσεως, ὥρμησάν τε ὁμοθυμαδὸν εἰς τὸ θέατρον συναρπάσαντες Γάϊον καὶ Ἀρίσταρχον Μακεδόνας, συνεκδήμους Παύλου.

Πραξ. 19,29             Και εγέμισεν η πόλις από αναστάτωσιν και ταραχήν, ώρμησαν όλοι μαζή στο θέατρον και ήρπασαν τους δύο Μακεδόνας Γαϊον και Αρίσταρχον, οι οποίοι ήσαν συνεργάται και συνοδοιπόροι του Παύλου.

Πραξ. 19,30       τοῦ δὲ Παύλου βουλομένου εἰσελθεῖν εἰς τὸν δῆμον οὐκ εἴων αὐτὸν οἱ μαθηταί.

Πραξ. 19,30             Οταν δε ο Παύλος ηθέλησε να έλθη εις την συγκέντρωσιν αυτήν του λαού, δεν τον άφιναν οι μαθηταί. 

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ι΄16- 21 )

Λουκ. 10,16        Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.

Λουκ. 10,16               Εκείνος που υπακούει εις σας, υπακούει εις εμέ και εκείνος που παρακούει σας, παρακούει εμέ· εκείνος δε που παρακούει εμέ, παρακούει τον Θεόν, που με έστειλε σωτήρα στον κόσμον”.

Λουκ. 10,17        Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.

Λουκ. 10,17               Εγύρισαν από την περιοδείαν των οι εβδομήκοντα με χαράν μεγάλην και έλεγαν· “Κυριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς, μόλις επικαλεσθούμε το όνομά σου”.

Λουκ. 10,18        Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.

Λουκ. 10,18               Είπε δε εις αυτούς· “από τότε που ήρχισα το έργον μου έβλαπα τον σατανάν να απογυμνώνεται από την τυραννικήν του εξουσίαν και να κρυμνίζεται συντετριμμένος με ταχύτητα αστραπής από τα ύψη της κυριαρχίας του.

Λουκ. 10,19        ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.

Λουκ. 10,19               Ιδού εγώ τώρα σας δίδω την εξουσίαν να πατήτε επάνω εις φίδια και σκορπιούς, να ποδοπατήτε και να εξουθενώνετε όλην την δύναμιν του εχθρού, δηλαδή του διαβόλου, και τίποτε από όσα αυτός ενάντιον σας πανουργεύεται και εφευρίσκει δεν θα σας αδικήση η βλάψη.

Λουκ. 10,20        πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Λουκ. 10,20              Πλην, μη χαίρετε στούτο μόνον, στο ότι δηλαδή και τα πονηρά πνεύματα υποτάσσονται εις σας, κυρίως πρέπει να χαίρετε και να ευφραίνεσθε, διότι τα ονόματα σας έχουν γραφή στους ουρανούς, εις την βασιλείαν του Θεού”.

Λουκ. 10,21        Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.

Λουκ. 10,21               Αυτήν δε την ώραν ησθάνθη ο Ιησούς βαθυτάτην και ζωηροτάτην χαράν εις την ψυχήν και την καρδίαν του και είπε· “Σε ευχαριστώ και σε δοξολογώ, Πατερ, Κυριε του ουρανού και της γης, διότι με δικαιοσύνην και αγαθότητα ενεργών, έκρυψες τας υψηλάς αυτάς αληθείας της πίστεως από εκείνους που θεωρούνται σοφοί και συνετοί, και εφανέρωσες αυτάς εις απλοϊκούς και αφελείς ανθρώπους τους μαθητάς μου, που φαίνονται σαν νήπια εμπρός στους σοφούς του κόσμου. Ναι Πατερ, διότι αυτή ήτο η αγαθή και δικαίας θέλησίς σου”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἐπιστολή τοῦ Κυθήρων Σεραφείμ πρός τόν Πατριάρχη Γεωργίας γιά τή Μεγάλη Σύνοδο

Ἀριθ. Πρωτ.  Δ.Υ.                                                            

Ἐν Κυθήροις τῇ 3ῃ Μαΐου 2016

Θερμή Προσυνοδική ἔκκλησις

πρός Ὀρθοδόξους Προκαθημένους

ΠΡΟΣ ΤΟΝ  ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΜΕΤΣΧΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΙΔΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΠΑΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ (ΙΒΗΡΙΑΣ) κ.κ. ΗΛΙΑΝ Β΄

Εἰς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Β΄, Ν1,  

ΤΥΦΛΙΣ 0105,  

ΤΗΛ. : (99532) 990.378, 989.540   

FAX . : (99532) 987.114 
 E-MAIL : ecclesia@wanex.net ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ :  1 KING EREKLE II SQUARE, TBILISI 380005, GEORGIA

Μακαριώτατε,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ταπεινῶς  καί εὐσεβάστως ἐκφράζουμε τόν βαθύτατο θαυμασμό, πού μᾶς προκαλεῖ τό πνευματικό Σας ἔργο στόν ὁμόδοξο καί ἀδελφό Γεωργιανό λαό, ὁ ὁποῖος πέρασε δύσκολα χρόνια ἐπί κομμουνισμοῦ καί σήμερα δοκιμάζεται ἀπό τόν κίνδυνο τῆς ἐκκοσμικεύσεως.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μοναχοῦ Ἡσαΐα τοῦ Κελλίου «Παναγούδα»: Παραποίησις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καί παραπλάνησις τῶν πιστῶν

«Παναγούδα», 2.4.2016

Παραποίησις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καί παραπλάνησις τῶν πιστῶν

 

τοῦ Μοναχοῦ Ἡσαΐα ἐκ τοῦ Ἱ. Κελλίου «Παναγούδα» 

(Ἱ. Μ. Κουτλουµουσίου) 

 

Ἡ ἐπιστολή αὐτή ἀπεστάλη στίς 2.4.2016 πρός τόν Ἱεροµόναχον π. Ἀθανάσιον τῆς Ἱ. Μονῆς Σίµωνος Πέτρας (Ἁγίου Ὄρους), παρακαλώντας τον νά ἀνακαλέσῃ ὅσα εἶχε ἀναφέρει σέ ὁµιλία του στά Τρίκκαλα, παραποιώντας τόν Ἅγιον Παΐσιον καί παρα-πλανώντας τούς ἀκροατάς του, δεδοµένου µάλιστα ὅτι σέ παρόµοια ὀλισθήµατα εἶχε ὑποπέσει ἐπανειληµµένως καί στό παρελθόν. Ἡ ἀδιαφορία του (οὔτε κἄν τήν ἄρνησίν του δέν κατεδέχθη νά µᾶς δηλώσῃ) µᾶς ἀναγκάζει νά τήν κοινοποιήσωµε, πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας καί προφύλαξιν τῶν πιστῶν 

Διαβάστε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Ἠσαΐα, πνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου…

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΚΑΘΑΡΣΗ-ΦΩΤΙΣΜΟΣ-ΘΕΩΣΗ: Ἐκκλησιαστική ἑρμηνεία τῶν σταδίων τῆς πνευματικῆς τελειώσεως

Η διαφοροποίηση νοήματος από τους αρχαίους φιλοσόφους

Του π. Ιωάννη Ρωμανίδη

Ο Χριστός είπε: «έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός εστίν» (Ματθαίος ε΄, 48). Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει, με την Χάρη του Θεού, να ανέρχεται συνεχώς τις βαθμίδες της πνευματικής τελειώσεως.

Βέβαια, όταν κάνουμε λόγο για στάδια τελειώσεως, δεν εννοούμε κάποια σταθερά σημεία, κάποια χρονικά ή τοπικά στάδια, αλλά πρόκειται για το πώς ενεργεί η Χάρη του Θεού στον άνθρωπο. Η άκτιστη Χάρη του Θεού ενεργεί σε όλη την κτίση και στον άνθρωπο. Όταν η Χάρη του Θεού καθαρίζει τον άνθρωπο λέγεται καθαρτική, όταν τον φωτίζει λέγεται φωτιστική και όταν τον Θεώνει λέγεται Θεοποιός.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 10 Ἰουνίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 10 Ἰουνίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr