Γεν. 46,1 Ἀπάρας δὲ Ἰσραήλ,
αὐτὸς καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ, ἦλθεν ἐπὶ
τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου καὶ ἔθυσε θυσίαν τῷ Θεῷ
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἰσαάκ.
Γεν. 46,1 Εξεκίνησε, λοιπόν, ο Ιακώβ, αυτός, με όλα τα
υπάρχοντά του και όλοι οι άλλοι μαζή του και ήλθεν στο “Φρέαρ του όρκου”, εις
την Βηρσαβεέ και εκεί προσέφερε θυσίαν στον Θεόν του πατρός του Ισαάκ.
Γεν. 46,2 εἶπε δὲ ὁ
Θεὸς τῷ Ἰσραὴλ ἐν ὁράματι τῆς νυκτός,
εἰπών· Ἰακώβ, Ἰακώβ, ὁ δὲ εἶπε·
τί ἐστιν;
Γεν. 46,2 Ο δε Θεός είπεν στον Ιακώβ δι' οράματος κατά την
νύκτα· “Ιακώβ Ιακώβ” ! Εκείνος είπε· “τι είναι;”
Γεν. 46,3 ὁ δὲ λέγει
αὐτῷ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς τῶν
πατέρων σου· μὴ φοβοῦ καταβῆναι εἰς Αἴγυπτον·
εἰς γὰρ ἔθνος μέγα ποιήσω σε ἐκεῖ,
Γεν. 46,3 Ο ιδέ Θεός λέγει προς αυτόν· “εγώ είμαι ο Θεός των
πατέρων σου. Μη φοβηθής να καταβής εις την Αίγυπτον, διότι εκεί θα σε αναδείξω
μεγάλο έθνος.
Γεν. 46,4 καὶ ἐγὼ
καταβήσομαι μετὰ σοῦ εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἐγὼ
ἀναβιβάσω σε εἰς τέλος, καὶ Ἰωσὴφ ἐπιβαλεῖ
τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς
σου.
Γεν. 46,4 Θα μεταβώ και εγώ μαζή σου εις την Αίγυπτον και εγώ
πάλιν θα σε επαναφέρω εις την γην Χαναάν, όταν λάβη τέλος ο καθωρισμένος χρόνος
της παραμονής σου εις την Αίγυπτον. Ο δε υιός σου Ιωσήφ με τα ίδια του τα χέρια
θα σου κλείση τα μάτια.
Γεν. 46,5 ἀνέστη δὲ Ἰακὼβ
ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου, καὶ ἀνέλαβον
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν πατέρα αὐτῶν
καὶ τὴν ἀποσκευὴν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν
ἐπὶ τὰς ἁμάξας ἃς ἀπέστειλεν Ἰωσὴφ
ἆραι αὐτόν,
Γεν. 46,5 Εσηκώθη ο Ιακώβ, δια να αναχωρήση από το “Φρέαρ
του όρκου”. Οι υιοί του Ιακώβ έβαλαν τον πατέρα των, τα παιδιά των και τας
γυναίκας των εις τας αμάξας, τας οποίας είχεν αποστείλει ο Ιωσήφ, δια να τον
μταφέρουν εις την Αίγυπτον.
Γεν. 46,6 καὶ ἀναλαβόντες
τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν κτῆσιν,
ἣν ἐκτήσαντο ἐν γῇ Χαναάν, εἰσῆλθον εἰς
Αἴγυπτον, Ἰακὼβ καὶ πᾶν τὸ σπέρμα αὐτοῦ
μετ᾿ αὐτοῦ,
Γεν. 46,6 Ελαβον λοιπόν, τα κοπάδια των και όλην την κινητήν περιουσίαν,
που είχαν αποκτήσει εις την Χαναάν, και εισήλθον εις την Αίγυπτον. Εισήλθεν ο
Ιακώβ και μαζή με αυτόν όλοι οι απόγονοί του,
Γεν. 46,7 υἱοὶ καὶ
υἱοὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ,
θυγατέρες καὶ θυγατέρες τῶν θυγατέρων αὐτοῦ· καὶ
πᾶν τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἤγαγεν εἰς Αἴγυπτον.
Γεν. 46,7 οι υιοί του, τα παιδιά των υιών του μαζή του, αι
θυγατέρες του και αι θυγατέρες των θυγατέρων του. Ολους τους απογόνους του
παρέλαβε μαζή του ο Ιακώβ και τους ωδήγησεν εις την Αίγυπτον.
Παρ. 23,15 υἱέ, ἐὰν
σοφὴ γένηταί σου ἡ καρδία, εὐφρανεῖς καὶ τὴν
ἐμὴν καρδίαν,
Παρ. 23,15 Παιδί μου, εάν η καρδία και ο νους σου γίνη σοφός και
συνετός, θα δώσης χαράν και ευφροσύνην και εις την ιδικήν μου καρδίαν.
Παρ. 23,16 καὶ ἐνδιατρίψει
λόγοις τὰ σὰ χείλη πρὸς τὰ ἐμὰ χείλη, ἐὰν
ὀρθὰ ὦσι.
Παρ. 23,16 Και τα χείλη σου, τα οποία θα λέγουν τα ορθά και τα
πρέποντα, είναι σαν να ομιλούν τα ιδικά μου χείλη.
Παρ. 23,17 μὴ ζηλούτω ἡ
καρδία σου ἁμαρτωλούς, ἀλλὰ ἐν φόβῳ Κυρίου ἴσθι
ὅλην τὴν ἡμέραν·
Παρ. 23,17 Ας μη ζηλεύη και ας μη ποθή η καρδιά σου τους
αμαρτωλούς και τας πορείας της ζωής των. Αλλά να ζης με τον φόβον του Κυρίου
όλην την ημέραν.
Παρ. 23,18 ἐὰν γὰρ
τηρήσῃς αὐτά, ἔσται σοι ἔκγονα, ἡ δὲ ἐλπίς
σου οὐκ ἀποστήσεται.
Παρ. 23,18 Λοιπόν, εάν αυτά δεχθής και τηρήσης, θα έχης ευλογίας
από τον Θεόν, θα αποκτήσης απογόνους και η ελπίς σου ποτέ δεν θα διαψευσθή.
Παρ. 23,19 ἄκουε, υἱέ,
καὶ σοφὸς γίνου, καὶ κατεύθυνε ἐννοίας σῆς
καρδίας·
Παρ. 23,19 Ακουε, παιδί μου, και γίνε με όσα θα ακούσης σοφός και
συνετός. Κατεύθυνε δε πάντοτε τας γνώσεις και τας επιθυμίας της καρδίας σου
προς το αγαθόν.
Παρ. 23,20 μὴ ἴσθι οἰνοπότης,
μηδὲ ἐκτείνου συμβουλαῖς κρεῶν τε ἀγορασμοῖς·
Παρ. 23,20 Μη γίνης οινοπότης, μη απλώνεσαι και μη συναναστρέφεσαι
με ανθρώπους, προς αγοράν κρεάτων από κοινού (με ρεφενέ) και παράθεσιν κοινής
τραπέζης.
Παρ. 23, 21 πᾶς γὰρ
μέθυσος καὶ πορνοκόπος πτωχεύσει, καὶ ἐνδύσεται διεῤῥηγμένα
καὶ ῥακώδη πᾶς ὑπνώδης.
Παρ. 23,21 Διότι κάθε μέθυσος και πορνοκόπος θα καταντήση εις
πτωχείαν, όπως επίσης και κάθε τεμπέλης, που αγαπά τον ύπνον, πολύ γρήγορα θα
φορέση ρουχα ξεσχισμένα και κουρελιασμένα.
Παρ. 23,22 ἄκουε, υἱέ,
πατρὸς τοῦ γεννήσαντός σε καὶ μὴ καταφρόνει ὅτι
γεγήρακέ σου ἡ μήτηρ.
Παρ. 23,22 Ακουε, παιδί μου, τον πατέρα σου, που σε εγέννησε, και
μη καταφρονής την μητέρα σου, διότι έχει γηράσει.
Παρ. 23,23 ἀλήθειαν κτῆσαι
καὶ μὴ ἀπώσῃ σοφίαν καὶ παιδείαν καὶ
σύνεσιν.
Παρ. 23,23 Προσπάθησε να αποκτήσης την αλήθειαν, μη διώχνης
μακρυά την σοφίαν, την αληθινήν μόρφωσιν και την σύνεσιν.
Παρ. 23,24 καλῶς ἐκτρέφει
πατὴρ δίκαιος, ἐπὶ δὲ υἱῷ σοφῷ εὐφραίνεται
ἡ ψυχὴ αὐτοῦ.
Παρ. 23,24 Ο ενάρετος πατέρας ανατρέφει ορθώς τα τέκνα του με
στοργήν και σύνεσιν και ευφραίνεται η ψυχή του δια τα σοφά και ενάρετα παιδιά,
που αναδεικνύει.
Παρ. 23,25 εὐφραινέσθω ὁ
πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ ἐπὶ σοί, καὶ χαιρέτω ἡ
τεκοῦσά σε.
Παρ. 23,25 Ας ευφραίνεται δια σε ο στοργικός πατέρας σου και η
μητέρα σου, ιδιαιτέρως ας χαίρη μάλιστα ακόμη περισσότερον η καρδιά εκείνης,
που σε εγέννησε.
Παρ. 23,26 δός μοι, υἱέ, σὴν
καρδίαν, οἱ δὲ σοὶ ὀφθαλμοὶ ἐμὰς ὁδοὺς
τηρείτωσαν·
Παρ. 23,26 Δος μου εξ ολοκλήρου, παιδί μου, την καρδιά σου, και τα
μάτια σου ας προσέχουν, ώστε να γνωρίζης και να βαδίζης τους ιδικούς μου
δρόμους.
Παρ. 23,27 πίθος γὰρ
τετρημένος ἐστὶν ἀλλότριος οἶκος, καὶ φρέαρ στενὸν
ἀλλότριον·
Παρ. 23,27 Τρύπιο πιθάρι είναι το ξένο αμαρτωλό σπίτι, που όσα
και αν εξοδεύσης δεν θα ημπορέσης να το γεμίσης. Στενό είναι το ξένο πηγάδι,
από το οποίον δεν θα μπορέσης να βγης.
Παρ. 23,28 οὗτος γὰρ
συντόμως ἀπολεῖται, καὶ πᾶς παράνομος ἀναλωθήσεται.
Παρ. 23,28 Εχε υπ' όψιν σου ότι αυτός ο αμαρτωλός οίκος συντόμως
θα καταλήξη εις καταστροφήν και όλεθρον και μαζή του θα αφανισθή και κάθε
παραβάτης του θείου νόμου.
Παρ. 23,29 τίνι οὐαί; τίνι
θόρυβος; τίνι κρίσεις; τίνι δὲ ἀηδίαι καὶ λέσχαι; τίνι
συντρίμματα διακενῆς; τίνος πελιδνοὶ οἱ ὀφθαλμοί;
Παρ. 23,29 Εις ποιόν ταιριάζει το αλλοίμονον; Ποιός αναταράσσεται,
θορυβείται και φιλονεικεί; Ποιός συχνάζει εις τα δικαστήρια και εισάγεται εις
δίκας; Ποιός προκαλεί την αηδίαν με τους εμετούς και τας μωρολογίας του και
χάνει τον καιρόν του εις φλυαρίας και ανοησίας; Εις ποιόν πληγαί και
συντρίμματα χωρίς λόγον; Τινος είναι ωχρά και κινδυνεύουν να σβήσουν τα μάτια;
Παρ. 23,30 οὐ τῶν ἐγχρονιζόντων
ἐν οἴνοις; οὐ τῶν ἰχνευόντων ποῦ πότοι
γίνονται;
Παρ. 23,30 Δεν είναι εκείνων, οι οποίοι περνούν τον καιρόν των
κοντά εις τα κρασιά; Δεν είναι εκείνων, που ανιχνεύουν να βρουν, που γίνονται
συγκεντρώσεις δια ποτόν και διασκεδάσεις;
Παρ. 23,31 μὴ μεθύσκεσθε ἐν
οἴνοις, ἀλλὰ ὁμιλεῖτε ἀνθρώποις δικαίοις καὶ
ὁμιλεῖτε ἐν περιπάτοις· ἐὰν γὰρ εἰς
τὰς φιάλας καὶ τὰ ποτήρια δῷς τοὺς ὀφθαλμούς
σου, ὕστερον περιπατήσεις γυμνότερος ὑπέρου.
Παρ. 23,31 Μη πίνετε οίνον, ώστε να μεθάτε, αλλά να
συναναστρέφεσθε με ανθρώπους εναρέτους και να συνομιλήτε στους περιπάτους σας
με αυτούς επί σοβαρών και μορφωτικών θεμάτων. Διότι εάν ρίχνης τα μάτια σου και
δώσης την καρδιά σου εις τας φιάλας του κρασιού και τα ποτήρια, τελευταία θα
καταντήσης να γυρίζης γυμνότερος από το γουδοχέρι.
Παρ. 23,32 τὸ δὲ ἔσχατον
ὥσπερ ὑπὸ ὄφεως πεπληγὼς ἐκτείνεται, καὶ
ὥσπερ ὑπὸ κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός.
Παρ. 23,32 Το δε κατάντημα του μεθύσου, όταν γίνη αλκολικός,
είναι σαν να δαγκώθηκε από δηλητηριώδες φίδι. Τεντώνεται και παραλύει ο
οργανισμός του, σαν να εχύθη μέσα του δηλητήριον από φίδι με κέρατα.
Παρ. 23,33 οἱ ὀφθαλμοί
σου ὅταν ἴδωσιν ἀλλοτρίαν, τὸ στόμα σου τότε λαλήσει
σκολιά,
Παρ. 23,33 Οταν ευρίσκεσαι εις κατάστασιν μέθης και τα μάτια σου
ιδούν μίαν ξένην και άγνωστον γυναίκα, ανάψουν δε μέσα σου επιθυμίαι πονηραί,
τότε το στόμα σου θα είπη χυδαία λόγια δι' αυτήν.
Παρ. 23,34 καὶ κατακείσῃ
ὥσπερ ἐν καρδίᾳ θαλάσσης καὶ ὥσπερ κυβερνήτης ἐν
πολλῷ κλύδωνι.
Παρ. 23,34 Και θα κατάκεισαι και θα τρικλίζης, ως εάν ευρίσκεσαι
μέσα εις τρικυμιώδη θάλασσαν και σαν κυβερνήτης πλοίου μέσα εις μεγάλην
θαλασσοταραχήν.
Παρ. 23,35 ἐρεῖς
δέ· τύπτουσί με καὶ οὐκ ἐπόνεσα, καὶ ἐνέπαιξάν
μοι, ἐγὼ δὲ οὐκ ᾔδειν· πότε ὄρθρος ἔσται,
ἵνα ἐλθὼν ζητήσω μεθ᾿ ὧν συνελεύσομαι;
Παρ. 23,35 Οταν δε συνέλθης, θα λέγης με έκπληξιν· με εκτύπησαν
και δεν επόνεσα, με εχλεύασαν και εγώ δεν εκατάλαβα τίποτε. Κυριευμένος δε από
το πάθος του κρασιού, θα πης· πότε θα ξημερώση, δια να πάω να συναντήσω πάλιν
εκείνους, με τους οποίους θα κάμω παρέα στο καπηλειό;
Παρ. 24,1 Υἱέ, μὴ
ζηλώσῃς κακοὺς ἄνδρας μηδὲ ἐπιθυμήσῃς εἶναι
μετ᾿ αὐτῶν·
Παρ. 24,1 Παιδί μου, μη ζηλέψης ποτέ τους κακούς ανθρώπους και
την παραστρατημένην ζωήν των. Μη επιθυμήσης συναναστροφήν με αυτούς.
Παρ. 24,2 ψευδῆ γὰρ
μελετᾷ ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ πόνους τὰ χείλη
αὐτῶν λαλεῖ.
Παρ. 24,2 Διότι το ψεύδος και την αμαρτίαν έχουν ως θησαυρόν
και μελέτην της καρδίας των. Τα δε χείλη των εκστομίζουν λόγια, που προξενούν
θλίψεις και στενοχωρίας.
Παρ. 24,3 μετὰ σοφίας οἰκοδομεῖται
οἶκος καὶ μετὰ συνέσεως ἀνορθοῦται.
Παρ. 24,3 Με την αληθινήν σοφίαν, με την ευλάβειαν και τον
φόβον δηλαδή του Θεού, θεμελιώνεται και κτίζεται ένα σπίτι· με την σύνεσιν δε
ανορθώνεται και προοδεύει η οικογένεια.
Παρ. 24,4 μετὰ αἰσθήσεως
ἐμπίπλανται ταμιεῖα ἐκ παντὸς πλούτου τιμίου καὶ
καλοῦ.
Παρ. 24,4 Με την ορθήν και δικαίαν γνώσιν γεμίζουν αι αποθήκαι
του σπιτιού από κάθε τίμιον και καλόν πλούτον.
Παρ. 24,5 κρείσσων σοφὸς ἰσχυροῦ
καὶ ἀνὴρ φρόνησιν ἔχων γεωργίου μεγάλου.
Παρ. 24,5 Είναι καλύτερος και προτιμότερος ο σοφός από τον
ισχυρόν, και ο άνθρωπος ο οποίος έχει σύνεσιν από εκείνον που έχει μεγάλο
αγρόκτημα.
Ησ. ξε΄8- 16
Ησ. 65,8 Οὕτως λέγει
Κύριος· ὃν τρόπον εὑρεθήσεται ὁ ῥὼξ ἐν
τῷ βότρυϊ καὶ ἐροῦσι· μὴ λυμήνῃ αὐτόν,
ὅτι εὐλογία ἐστὶν ἐν αὐτῷ, οὕτως
ποιήσω ἕνεκεν τοῦ δουλεύοντός μοι, τούτου ἕνεκεν οὐ μὴ
ἀπολέσω πάντας.
Ησ. 65,8 Ετσι λέγει ο Κυριος· Οπως, όταν ευρέθή μία ρώγα
υγιής και ώριμος εις σταφύλι μαραμμένον, θα πουν οι τρυγηταί· μη την
καταστρέψης την ρώγα αυτή μαζή με το μαραμμένο σταφύλι, διότι υπάρχει ευλογία
εις αυτήν, έτσι θα κάμω και εγώ δι' εκείνον, ο οποίος με υπακούει. Χαριν αύτού
δεν θα καταστρέψω όλους τους Ιουδαίους.
Ησ. 65,9 καὶ ἐξάξω
τὸ ἐξ Ἰακὼβ σπέρμα καὶ τὸ ἐξ Ἰούδα,
καὶ κληρονομήσει τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου, καὶ
κληρονομήσουσιν οἱ ἐκλεκτοί μου καὶ οἱ δοῦλοί μου
καὶ κατοικήσουσιν ἐκεῖ.
Ησ. 65,9 'Αλλα από τους απογόνους του Ιακώβ, από την φυλήν
του Ιούδα, θα βγάλω και θα διατηρήσω απογόνους, οι οποίοι θα κληρονομήσουν το
άγιόν μου όρος, την Σιών. Οι εκλεκτοί μου αυτοί δούλοι θα κληρονομήσουν το
άγιον αυτό όρος και θα κατοικήσουν εκεί.
Ησ. 65,10 καὶ ἔσονται
ἐν τῷ δρυμῷ ἐπαύλεις ποιμνίων καὶ φάραγξ Ἀχὼρ
εἰς ἀνάπαυσιν βουκολίων τῷ λαῷ μου, οἳ ἐζήτησάν
με.
Ησ. 65,10 Θα υπάρξουν στο δάσος καταυλισμοί ποιμνίων πολλών,
η φάραγξ Αχώρ θα είναι δια την ανάπαυσιν εις τας αγέλας των βοϊδιών προς χάριν
του λαού μου, προς χάριν εκείνων, οι οποίοι με ανεζήτησαν.
Ησ. 65,11 ὑμεῖς δὲ
οἱ ἐγκαταλιπόντες με καὶ ἐπιλανθανόμενοι τὸ ὄρος
τὸ ἅγιόν μου καὶ ἑτοιμάζοντες τῷ δαιμονίῳ
τράπεζαν καὶ πληροῦντες τῇ τύχῃ κέρασμα,
Ησ. 65,11 Σας όμως, οι οποίοι με εγκατελείψατε και
ελησμονήσατε το άγιόν μου όρος, την Σιών και τον ναόν μου, ετοιμάζετε δε και
προσφέρετε τράπεζαν εις τα ειδωλολατρικά δαιμόνια, σας οι οποίοι προσφέρετε
σπονδήν εις την θεάν τύχην,
Ησ. 65,12 ἐγὼ
παραδώσω ὑμᾶς εἰς μάχαιραν, πάντες ἐν σφαγῇ πεσεῖσθε·
ὅτι ἐκάλεσα ὑμᾶς, καὶ οὐχ ὑπηκούσατε,
ἐλάλησα καὶ παρηκούσατε καὶ ἐποιήσατε τὸ πονηρὸν
ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ἃ οὐκ ἐβουλόμην, ἐξελέξασθε.
-
Ησ. 65,12 εγώ θα σας παραδώσω εις την μάχαιραν των εχθρών.
Ολοι θα πέσετε δια φοβεράς σφαγής, διότι εγώ σας εκάλεσα και δεν υπηκούσατε·
σας ωμίλησα και εδείξατε ανυπακοήν και διεπράξατε το πονηρόν ενώπιόν μου.
Εξελέζατε και επροτιμήσατε εκείνα, τα οποία εγώ δεν ήθελα.
Ησ. 65,13 Διὰ τοῦτο
τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ οἱ δουλεύσαντές μοι φάγονται, ὑμεῖς
δὲ πεινάσετε. ἰδοὺ οἱ δουλεύοντές μοι πίονται, ὑμεῖς
δὲ διψήσετε· ἰδοὺ οἱ δουλεύοντές μοι εὐφρανθήσονται,
ὑμεῖς δὲ αἰσχυνθήσεσθε·
Ησ. 65,13 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού εκείνοι, οι
οποίοι υπακούουν εις εμέ και με υπηρετούν, θα φάγουν και θα χορτάσουν, σεις
όμως θα πεινάσετε. Ιδού· εκείνοι, οι οποίοι με υπηρετούν, θα πίουν οίνον, σεις
όμως θα διψήσετε. Ιδού· εκείνοι, οι οποίοι υπακούουν και με υπηρετούν, θα
ευφρανθούν, σεις δε θα καταισχυνθήτε.
Ησ. 65,14 ἰδοὺ οἱ
δουλεύοντές μοι ἀγαλλιάσονται ἐν εὐφροσύνῃ, ὑμεῖς
δὲ κεκράξεσθε διὰ τὸν πόνον τῆς καρδίας ὑμῶν
καὶ ἀπὸ συντριβῆς πνεύματος ὑμῶν ὀλολύξετε.
Ησ. 65,14 Ιδού· οι δούλοι μου θα γεμίσουν από α-γαλλίασιν και
ευφροσύνην, σεις δε από τον πολύν πόνον της καρδίας σας θα κραυγάσετε με
οδύνην. Και εξ αιτίας του συντετριμμένου πνεύματος σας θα κλαίετε με
ολολυγμούς.
Ησ. 65,15 καταλείψετε γὰρ τὸ
ὄνομα ὑμῶν εἰς πλησμονὴν τοῖς ἐκλεκτοῖς
μου, ὑμᾶς δὲ ἀνελεῖ Κύριος· τοῖς δὲ
δουλεύουσί μοι κληθήσεται ὄνομα καινόν,
Ησ. 65,15 Και αυτό ακόμα το όνομά σας που θα αφήσετε, θα
προκαλή αηδίαν και αποστροφήν στους εκλεκτούς μου. Θα σας θανατώση ο Κυριος.
Εις εκείνους όμως, που με υπηρετούν, θα δοθή νέον όνομα, το οποίον θα είναι
εύλο-γημένον εις όλην την οικουμένην.
Ησ. 65,16 ὃ εὐλογηθήσεται
ἐπὶ τῆς γῆς· εὐλογήσουσι γὰρ τὸν
Θεὸν τὸν ἀληθινόν, καὶ οἱ ὀμνύοντες ἐπὶ
τῆς γῆς ὁμοῦνται τὸν Θεὸν τὸν ἀληθινόν·
ἐπιλήσονται γὰρ τὴν θλῖψιν αὐτῶν τὴν
πρώτην, καὶ οὐκ ἀναβήσεται αὐτῶν ἐπὶ
τὴν καρδίαν.
Ησ. 65,16 Οι εκλεκτοί μου δούλοι θα ευλογούν και θα δοξάζουν
τον αληθινόν Θεόν, όσοι δε εκ των κατοίκων της γης ευρίσκονται εις την ανάγκην
να ορκίζωνται, θα ορκισθούν στον αληθινόν Θεόν. Θα λησμονήσουν την προηγουμένην
αυτών συμφοράν και θλίψιν και δεν θα επανέλθη πλέον εις την διάνοιαν και την
καρδίαν αυτών ούτε η ανάμνησις αυτής της θλίψεως.
