Ἀπόστολος: ( Ἑβρ. ζ΄ 26- η΄2 )
Εβρ. 7,26 Τοιοῦτος γὰρ
ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος,
κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος
τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
Εβρ. 7,26 Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας
εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε
σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους
αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά
του Πατρός και Θεού,
Εβρ. 7,27 ὃς οὐκ ἔχει
καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς,
πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν,
ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν
ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας.
Εβρ. 7,27 και δεν έχει ανάγκην, όπως οι Αρχιερείς του Νομου,
να προσφέρη πρώτον θυσίας δια τας ιδικάς του αμαρτίας και έπειτα δια τας
αμαρτίας του λαού. Αφ' ενός μεν διότι είναι απολύτως αναμάρτητος, αφ' ετέρου δε
διότι προσέφερε μίαν φοράν υπέρ του λαού την υψίστην λυτρωτικήν θυσίαν,
θυσιάσας τον εαυτόν του επάνω στον σταυρόν.
Εβρ. 7,28 ὁ νόμος γὰρ
ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν,
ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν
νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον.
Εβρ. 7,28 Διότι ο Νομος του Μωϋσέως εγκαθιστά αρχιερείς, που
και αυτοί σαν άνθρωποι έχουν ηθικήν ασθένειαν και ατέλειαν. Ο δε λόγος της
ενόρκου υποσχέσεως του Θεού, που εδόθη μετά τον Νομον δια μέσου του προφήτου
Δαυΐδ, εγκαθιστά αιώνιον αρχιερέα τον Υιόν του Θεού, ο οποίος τέλειος ως Θεός
ανεδείχθη και ως άνθρωπος κατά πάντα τέλειος και μένει τέλειος στους αιώνας των
αιώνων.
Εβρ. 8,1 Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ
τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν
ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς
οὐρανοῖς,
Εβρ. 8,1 Το δε σημαντικώτερον και βασικωτάτης
σπουδαιότητος από όσα μέχρι τώρα είπομεν είναι τούτο ότι έχομεν τέτοιον
Αρχιερέα, ο οποίος εκάθισεν εις τα δεξιά του θρόνου της θείας μεγαλωσύνης επάνω
στους ουρανούς
Εβρ. 8,2 τῶν ἁγίων
λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς,
ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.
Εβρ. 8,2 και έγινε λειτουργός εις τα Αγια του Ουρανού και
εις την αληθινήν σκηνήν, την οποίαν εθεμελίωσε και κατεσκεύασεν ο Κυριος και
όχι άνθρωπος.
Εὐαγγέλιο: ( Ίωάν. ι΄1- 9 )
Ιω. 10,1 Ἀμὴν ἀμὴν
λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς
θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ
ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ
καὶ λῃστής·
Ιω. 10,1 Σας διαβεβαιώνω, ότι εκείνος που δεν εισέρχεται
εις την μάντραν των προβάτων από την θύραν, αλλά ανεβαίνει και πηδά, δια να μη
τον αντιληφθούν, από άλλο μέρος, είναι κλέπτης και ληστής”. (Εκείνος που
γίνεται ποιμήν των λογικών προβάτων αναξίως και παρανόμως, είναι ιερόσυλος
εκμεταλλευτής και των πιστών και της Εκκλησίας).
Ιω. 10,2 ὁ δὲ εἰσερχόμενος
διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων.
Ιω. 10,2 Εκείνος όμως, που εισέρχεται φανερά από την
θύραν, είναι ο πραγματικός ποιμήν των προβάτων.
Ιω. 10,3 τούτῳ ὁ
θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ
ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ᾿ ὄνομα
καὶ ἐξάγει αὐτά.
Ιω. 10,3 Εις αυτόν ο θυρωρός ανοίγει την θύραν, και τα
πρόβατα ακούουν και γνωρίζουν την φωνήν του, και αυτός καλεί τα πρόβατα το
καθένα με το όνομά του, και τα βγάζει δια την βοσκήν.
Ιω. 10,4 καὶ ὅταν
τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν
πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι
οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ·
Ιω. 10,4 Και όταν βγάλη τα πρόβατά του από την μάνδραν,
πηγαίνει εμπρός από αυτά και τα πρόβατα τον ακολουθούν, διότι γνωρίζουν την
φωνήν του.
Ιω. 10,5 ἀλλοτρίῳ
δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾿
αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν
φωνήν.
Ιω. 10,5 Ξενον όμως δεν θα τον ακολουθήσουν, αλλά θα
φύγουν από αυτόν, διότι δεν αναγνωρίζουν την φωνήν των ξένων. Εμέ, τον
πραγματικόν και στοργικόν ποιμένα, με γνωρίζουν, με αναγνωρίζουν και με
ακολουθούν τα πρόβατα. (Τους ψευδείς και ιδιοτελείς ποιμένας δεν έχουν την
διάθεσιν και δεν θέλουν να τους ακολουθήσουν, διότι δεν τους αναγνωρίζουν
ποιμένας των)”.
Ιω. 10,6 Ταύτην τὴν
παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι
δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.
Ιω. 10,6 Αυτήν την παραβολήν τους είπεν ο Ιησούς. Εκείνοι
όμως δεν εκατάλαβαν, τι εσήμαιναν αυτά που τους έλεγε.
Ιω. 10,7 Εἶπεν οὖν
πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν
λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν
προβάτων.
Ιω. 10,7 Δια τούτο και πάλιν είπε προς αυτούς ο Ιησούς·
“αληθινά και ειλικρινά σας λέγω, ότι εγώ είμαι η θύρα, από την οποίαν τα
πρόβατα μπαίνουν εις την μάνδρα, δια να εύρουν ασφάλειαν και από την οποίαν
βγαίνουν δια την βοσκήν.
Ιω. 10,8 πάντες ὅσοι ἦλθον
πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί·
ἀλλ᾿ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα.
Ιω. 10,8 Ολοι όσοι ήλθαν πριν από εμέ, χωρίς κανείς να
τους αναθέση την ποίμανσιν των προβάτων, αλλά αυθαιρέτως μόνοι των επήραν το
αξίωμα, αυτοί ήσαν κλέπται και λησταί. Τα πρόβατα όμως δεν τους ήκουσαν και
ούτε τους ακολούθησαν.
Ιω. 10,9 ἐγώ εἰμι ἡ
θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ,
σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ
νομὴν εὑρήσει.
Ιω. 10,9 Εγώ είμαι η θύρα. Δι' εμού εάν κανείς εισέλθη,
θα σωθή. Και θα εισέλθη εις την μάνδραν, δια να εύρη ασφάλειαν και ανάπαυσιν,
και θα βγη, όταν είναι καιρός βοσκής και θα εύρη τροφήν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/