Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 23 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. δ΄22- 27  )

Γαλ. 4,22           γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.

Γαλ. 4,22                  Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.

Γαλ. 4,23           ἀλλ᾿ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας.

Γαλ. 4,23                  Αλλ' ο μεν πρώτος υιός, ο από την δούλην, έχει γεννηθή, όπως συνήθως, κατά τους βιολογικούς νόμους της σαρκός, χωρίς καμμίαν ειδικήν εύνοιαν και υπόσχεσιν του Θεού. Ο δε άλλος, από την ελευθέραν, την Σαρραν, εγεννήθη σύμφωνα με την υπόσχεσιν, που έδωκεν ο Θεός στον Αβραάμ.

Γαλ. 4,24           ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ·

Γαλ. 4,24                  Αυτά είναι αλληγορίαι, που προδιατυπώνουν άλλα γεγονότα. Διότι αι δύο αυταί γυναίκες εικονίζουν τας δύο διαθήκας. Η μεν μία διαθήκη είναι η του όρους Σινά, η οποία γεννά τα παιδιά της εις την δουλείαν του Νομου και η οποία εικονίζεται από την 'Αγαρ.

Γαλ. 4,25           τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἱερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς·

Γαλ. 4,25                  Διότι, όπως είναι γνωστόν, το όρος Σινά λέγεται και Αγαρ. Υπάρχει εις την Αραβίαν, αντιστοιχεί δε και προτυπώνει την επίγειον Ιερουσαλήμ. Αυτή δε η επίγειος Ιερουσαλήμ μαζή με τα τέκνα της είναι δούλη, όπως δούλη υπήρξε και η Αγαρ.

Γαλ. 4,26           ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν.

Γαλ. 4,26                  Η δε επουράνιος Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα. Αυτή ακριβώς είναι η μητέρα όλων ημών των Χριστιανών.

Γαλ. 4,27           γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.

Γαλ. 4,27                  Εχει άλλωστε γραφή προφητικώς εις την Π. Διαθήκην· “γέμισε με χαράν και ευφροσύνην συ η Εκκλησία, η οποία πριν έλθη ο Χριστός ήσουν στείρα και δεν εγεννούσες τέκνα. Κραύγασε με αγαλλίασιν και βόησε χαρμόσυνα συ, η οποία έως τώρα δεν είχες γεννήσει τέκνα και δεν είχες γνωρίσει τας ωδίνας του τοκετού. Διότι τα παιδιά σου, που ήσουν έρημη από άνδρα, θα είναι πολλά, περισσότερα από όσα είχεν αποκτήσει, η επίγειος Ιερουσαλήμ, η οποία, επειδή εγνώριζε τον αληθινόν Θεόν, εφαίνετο σαν να έχη άνδρα”.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. α΄5- 25 )

Λουκ. 1,5           Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.

Λουκ. 1,5                   Εζούσε κατάς ημέρας του Ηρώδου, του βασιλέως της Ιουδαίας, ένας ιερεύς, ονόματι Ζαχαρίας, ο οποίος ανήκε εις την ιερατικήν τάξιν, που είχε το όνομα του ιερέως Αβιά και η γυναίκα του, η οποία ελέγετο Ελισάβετ, κατήγετο από τους απογόνους του Ααρών, δηλαδή από ιερατικήν τάξιν.

Λουκ. 1,6           ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι.

Λουκ. 1,6                   Ησαν δε και οι δύο ενάρετοι ενώπιον του Θεού και εζούσαν σύμφωνα με όλας τας εντολάς και τα παραγγέλματα του Κυρίου, άμεμπτοι εις όλα και ανεπίληπτοι.

Λουκ. 1,7           καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ Ἐλισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.

Λουκ. 1,7                   Δεν υπήρχε όμως εις αυτούς τέκνον, διότι η Ελισάβετ ήτο στείρα και οι δύο ήσαν αρκετά προχωρημένοι εις τας ημέρας της ζωής των.

Λουκ. 1,8           Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ,

Λουκ. 1,8                   Καθώς δε ο Ζαχαρίας υπηρετούσε ως ιερεύς ενώπιον του Θεού στον ναόν, όταν είχε έλθει η σειρά της ιερατικής τάξεως εις την οποίαν ανήκε,

Λουκ. 1,9           κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου·

Λουκ. 1,9                   του έλαχε με κλήρον, σύμφωνα με την κρατούσα συνήθειαν μεταξύ των ιερέων, να εισέλθη στον ναόν, δηλαδή εις τα άγια και να προσφέρη την θυσίαν του θυμιάματος.

Λουκ. 1,10         καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος.

Λουκ. 1,10                 Και όλον το πλήθος του λαού ήτο κατά την ώραν της προσφοράς του θυμιάματος έξω εις την αυλήν του ναού και προσηύχετο.

Λουκ. 1,11         ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.

Λουκ. 1,11                  Παρουσιάσθη δε εις αυτόν άγγελος Κυρίου, όρθιος εις τα δεξιά του θυσιαστηρίου, επάνω στο οποίον έκαιε το θυμίαμα.

Λουκ. 1,12         καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν.

Λουκ. 1,12                 Και εταράχθη ο Ζαχαρίας όταν τον είδε και φόβος έπεσε επάνω του.

Λουκ. 1,13         εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·

Λουκ. 1,13                 Είπε δε προς αυτόν ο άγγελος· “μη φοβήσαι, Ζαχαρία· διότι η δέησίς σου έγινε ακουστή από τον Θεόν και η γυναίκα σου Ελισάβετ θα σου γεννήση παιδί και θα καλέσης το όνομά του Ιωάννην.

Λουκ. 1,14         καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται.

Λουκ. 1,14                 Και θα είναι αυτό το γεγονός χαρά και αγαλλίασις δια σε, και πολλοί, όταν αργότερα ακούσουν το κήρυγμα του, θα χαρούν δια την γέννησίν του.

Λουκ. 1,15         ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ καὶ Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,

Λουκ. 1,15                 Διότι αυτός θα αναδειχθή μέγας ενώπιον του Κυρίου και δεν θα πιή ποτέ οίνον η άλλο οινοπνευματώδες ποτόν. Και από τον καιρόν ακόμη, που θα ευρίσκεται εις την κοιλίαν της μητρός του, θα λάβη πλούσια τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Λουκ. 1,16         καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν·

Λουκ. 1,16                 Και πολλούς από τους απογόνους του Ισραήλ θα επαναφέρη μετανοημένους στον Κυριον και Θεόν των.

Λουκ. 1,17         καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.

Λουκ. 1,17                 Και αυτός θα προηγηθή ολίγον χρόνον ενωρίτερον εμπρός από τον Μεσσίαν, με το προφητικόν πνεύμα και την δύναμιν του Ηλιού. Δια να ξαναγυρίση τις σκληρυμμένες καρδιές των πατέρων, γεμάτες τώρα στοργήν, προς τα τέκνα των, και τους απειθείς να τους επαναφέρη εις την σύνεσιν και τα φρονήματα των δικαίων και να ετοιμάση έτσι στον Κυριον λαόν προπαρασκευασμένον δια να υποδεχθή τον Σωτήρα.

Λουκ. 1,18         καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.

Λουκ. 1,18                 Και είπεν ο Ζαχαρίας προς τον άγγελον· “κατά ποίον τρόπον θα γνωρίσω με βεβαιότητα αυτό, που μου λέγεις; Διότι εγώ είμαι γέρων και η γυναίκα μου έχει προχωρήσει πλέον εις την ηλικίαν της”.

Λουκ. 1,19         καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα.

Λουκ. 1,19                 Και αποκριθείς ο άγγελος του είπεν· “εγώ είμαι ο Γαβριήλ που παρίσταμαι ενώπιον του Θεού και απεστάλην από αυτόν να σου ομιλήσω και να σου αναγγείλω τας χαρμοσύνους ταύτας ειδήσεις.

Λουκ. 1,20         καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.

Λουκ. 1,20                Και εφ' όσον ζητείς σημείον, δια να πιστεύσης, ιδού θα είσαι βωβός και δεν θα ημπορής να ομιλήσης μέχρι την ημέραν, που θα πραγματοποιηθούν αυτά. Και τούτο, διότι δεν επίστευσες στους λόγους μου, οι οποίοι οπωσδήποτε θα πραγματοποιηθούν στον καιρόν των”.

Λουκ. 1,21         καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ.

Λουκ. 1,21                 Ο δε λαός εξακολουθούσε να περιμένη τον Ζαχαρίαν και απορούσαν όλοι δια την αργοπορίαν μέσα στον ναόν.

Λουκ. 1,22         ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός.

Λουκ. 1,22                Οταν δε αυτός εβγήκε, δεν ημπορούσε να ομιλήση προς αυτούς και εκατάλαβαν ότι είχεν ιδεί κάποιαν οπτασίαν μέσα στον ναόν. Και αυτός έκανε συνεχώς νοήματα προς αυτούς και έμενε κωφός και άλαλος.

Λουκ. 1,23         καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.

Λουκ. 1,23                 Και όταν ετελείωσαν αι ημέραι της υπηρεσίας του στον ναόν ανεχώρησε και ήλθεν στο σπίτι του.

Λουκ. 1,24         Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,

Λουκ. 1,24                Επειτα δε από τας ημέρας αυτάς έμεινεν έγκυος η γυναίκα του η Ελισάβετ και έκρυπτε επιμελώς τον εαυτόν της επί πέντε μήνας.

Λουκ. 1,25         λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.

Λουκ. 1,25                 Και όταν το γεγονός έγινε πλέον φανερόν, έλεγεν η Ελισάβετ ότι “έτσι μου έχει κάμει το καλό αυτό ο Κυριος εις τας ημέρας της γεροντικής μου ηλικίας, κατά τας οποίας επέβλεψε με καλωσύνην και ευδόκησε να μου αφαιρέση την εντροπήν της ατεκνίας μου μεταξύ των ανθρώπων”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Λόγος γιά τή ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Τοῦ Ὁσίου πατέρα μας ΕΦΡΑΙΜ τοῦ Σύρου

Ἄς μήν κυριευόμαστε λοιπόν ἀπό ἐκεῖνο τό φόβο πού ἔχει σχέση μέ τά πράγματα καί τίς καταστάσεις τοῦ μάταιου αὐτοῦ κόσμου. Νά μήν φοβόμαστε δηλαδή ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει φόβος (Α’Ιωάν. 4, 18). 

Γιατί ποιός ἀνθρώπινος φόβος μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό θεῖο φόβο; Καί ποιά φθαρτή ἀνθρώπινη δόξα μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν μεγαλωσύνη, τήν ἀνέκφραστη δύναμη καί τήν ἄφθαρτη δόξα τοῦ Θεοῦ;

Ἐπειδή ὅμως μᾶς παρασύρουν τά γήινα πράγματα, δέν μποροῦμε, μέ τή δύναμη τῆς πίστης καί τό φωτισμό τῆς γνώσης, νά προσηλώσουμε τό νοῦ μας στά ἀόρατα.

Ἄν λοιπόν, ἔστω καί μόνο ἀπό τή θέα τῶν ὁρατῶν πραγμάτων ὁδηγούμαστε στήν κατανόηση τῆς ἀνέκφραστης δύναμης τοῦ ἄφθαρτου Θεοῦ, ἄς σταθοῦμε ἐνώπιόν Του μέ δέος καί ἄπειρο σεβασμό.

Ἄν κάποιος θελήσει νά μετακινήσει ἕνα βράχο, ἔστω κι ἄν ὁ ἴδιος εἶναι βασιλιάς, δέν θά μπορέσει νά τό κάνει μέ ἄλλον τρόπο, παρά μονάχα ἄν χρησιμοποιήσει διάφορους μοχλούς καί σχοινιά. Ὁ Θεός ὅμως μπορεῖ νά κάνει τή γῆ νά τρέμει καί μόνο μέ τό βλέμμα Του (πρβλ.Ψαλμ. 103, 32). Δέν ἀπορεῖ ὁ νοῦς σου;

Τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ καί μόνο νά κάνει τά βουνά νά τρέμουν κι ἄλλα βαριά πράγματα νά σαλεύουν! ‘Εκεῖνος θέλει καί εὐδοκεῖ καί στηρίζει τά σύμπαντα μέ τό λόγο Του! Δέν σέ ἐντυπωσιάζει πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ λάμψη τῆς ἀστραπῆς καί ὁ ἦχος τῆς βροντῆς;

Αὐτά εἶναι τόσο ἐκπληκτικά ὥστε ὄχι μόνον οἱ ἄνθρωποι ζαρώνουν ἀπό τό φόβο τους, ἀλλά καί τά θηρία καί τά κτήνη καί τά ὄρνεα καί τά ὑδρόβια πουλιά.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἐμπειρίες καί θαύματα ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο»

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - Μαρτυρίες – Διηγήσεις -Νουθεσίες

«Ἐμπειρίες καί θαύματα ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο»

Μαρτυρία Γερόντισσας Στυλιανῆς, Ἱ. Μ. Παντοκράτορος – Ταώ: «Μᾶς ἔλεγε πολλά γιά τήν ζωή του στά Καυσοκαλύβια, ἀλλά ὡς γνωστά τά παραλείπομε. Μᾶς βοήθησε πολύ, καί εἴδαμε θαύματα κοντά του. Χρόνια ὑπέφερα ἀπό κρίσεις ἡμικρανίας. Σέ μία τέτοια μεγάλη κρίση, κάποιοι δικοί μας εὐεργέτες μοῦ ἔκλεισαν ἐπίσκεψη σέ ἕναν διάσημο Γερμανό γιατρό, ὁ ὁποῖος ἐρχόταν στήν Ἑλλάδα κάθε Ἰούνο. Μετά τήν ἐξέταση, μοῦ εἶπε “ὅσο ὑπάρχετε, θά ἔχετε αὐτούς τούς πονοκεφάλους λόγῳ μεγάλης εὐαισθησίας” καί μοῦ ἔδωσε κάποιο δύσκολο φάρμακο. Ἐπιστρέφοντας ἀπό τόν γιατρό, πῆρα τηλέφωνο τόν Γέροντα Πορφύριο καί μοῦ εἶπε ὁ Παππούλης “δέν θά πάρης κανένα φάρμακο”.

»Σέ λίγες ἡμέρες μέ πιάνει φοβερός πονοκέφαλος. Κι ἔτσι ὅπως σηκώθηκα γιά ἀγρυπνία στίς 02 : 00, χτύπησε τό τηλέφωνο. Ἦταν ὁ Γέροντας. “Σέ βλέπω, καημένη μου, σέ βλέπω. Πώ, πώ! πῶς πονᾶς πόσο ὑποφέρεις! Αὔριο, ἔλα ᾿δῶ καί θά σοῦ πῶ τί θά κάνης”.

»Τό πρωΐ μαζί μέ δύο ἀδελφές ξεκινήσαμε γιά τόν Γέροντα. Ἀφοῦ πήραμε τήν εὐχή του, μοῦ εἶπε: “Ἄκου νά σοῦ πῶ, θά φύγετε τώρα γιά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσσο. Νά πάρετε καί τήν γερόντισσα Πορφυρία, τήν ἀδελφή μου, πού τούς ξέρει. Βάλε τό σκουφάκι τοῦ Ἁγίου καί προσευχήσου μέ ὅλη σου τήν καρδιά κι ἐγώ θά προσεύχομαι γιά σένα. Μετά πήγαινε στήν λάρνακα τοῦ Ἁγίου, γονάτισε καί παρακάλεσέ τον καί ὅλα θά πᾶνε καλά!”.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΥ ΑΓΙΟΒΑΡΝΑΒΙΤΗ. Σταμάτημα πάλι χρόνου

 Σταμάτημα πάλι χρόνου

Ο Γέροντας Γαβριήλ ήταν καλλιγράφος. Σώζονται γραπτά του κείμενα, τά όποια είναι πολύ πιο ωραία από τά τυπωμένα. Ώς φιλάγιος πού ήταν ό Γέροντας καί μή έχοντας Ακολουθίες να τιμήσει διάφορους Αγίους έπαιρνε τροπάρια από άλλες Ακολουθίες και τροποποιώντας τα συνέθετε σε αύτούς Ακολουθίες. Κάποτε ξεκίνησε να γράφει Ακολουθίες γιά τούς Αγίους τής 28ης Σεπτεμβρίου, όπου συνεορτάζονται οί Άγιοι,Χαρίτων ό ομολογητής, Αύξέντιος ό Όσιος, ό έπονομαζόμενος Άλαμάνος καί ό Όσιος Νεόφυτος, ό Εγκλειστος. ’Έφθασε όμως ή εσπέρα καί άρχισε να νυχτώνει χωρίς ή καλλιγράφηση να τελειώνει. Βράδιασε καί με τη βοήθεια μιας λάμπας πετρελαίου συνέχιζε χωρίς διακοπή την εργασία του. Παρακάλεσε τότε τον Θεό να σταματήσει τό χρόνο, για να προλάβει λέγοντας:

— Θεέ μου, Έσύ πού σταμάτησες τό χρόνο τού Ιησού τού Ναυή, για να μπορέσει να έξέλθει νικητής, σταμάτησε καί τώρα τό χρόνο, γιά να τιμηθούν αύριο οι Άγιοί Σου!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Προσκυνοῦμε τόν Τίμιο Σταυρό ''ἐν χαρά καί ἐν φόβω'' !

 Mακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης

Προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό ''εν χαρά και εν φόβω, φόβω δια την αμαρτίαν, χαρά δε δια την σωτηρίαν''.Πράγματι αυτά τα δύο φαίνονται επάνω στον Σταυρό του Χριστού. 

Και γι αυτό δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τον Σταυρό του Χριστού παρά μόνο με φόβο και χαρά. Φόβο, γιατί εκεί επάνω φαίνεται η αμαρτία μας διότι η αμαρτία μας ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και η αμαρτία όλου του κόσμου, και η δική μου αμαρτία ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και αυτό μου προκαλεί φόβο. Αλλά βλέπω όμως και κάτι άλλο. Βλέπω την άπειρη αγάπη του Θεού.

 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος - Ἡ δημιουργία τῶν χερσαίων ζώων καί ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου (Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, σχετική με τη θεωρία της εξελίξεως.

Ήδη εισερχόμεθα παιδιά εις την 6ην δημιουργικήν ημέραν την και τελευταίαν, αναφερόμενοι εις την δημιουργία των χερσαίων ζώων και την δημιουργία του ανθρώπου. 

Διότι την 6η ημέρα δημιουργήθηκε και ο άνθρωπος. Δια τον οποίον βεβαίως και ιδιαιτέρως και δια πολλών θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε που τελειώνοντας από την Χριστιανική Κοσμολογία εισερχόμεθα εις την Χριστιανική Ανθρωπολογία).

 

Σας διαβάζω το ιερό κείμενο:

 

‘'Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία της γης κατά γένος· και εγένετο ούτως.

 

Και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος, και τα κτήνη κατά γένος και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών· και είδεν ο Θεός ότι καλά''.

 

Και μετά ταύτα προχωρά εις την δημιουργίαν του ανθρώπου.

 

Βλέπομε εδώ τον Θεό να έρχεται σε μια καινούρια δημιουργική πράξη και να λέγη, η γη να εξαγάγη «ψυχήν ζώσαν κατά γένος». Που να αποτελείται αυτή η ψυχή η ζώσα από τετράποδα, από ερπετά και θηρία. Βέβαια, επειδή πάντοτε είναι δημώδης η έκθεση των όσων περιγράφει ο ιερός συγγραφεύς, γι' αυτό το λόγο θα λέγαμε ότι τα τετράποδα είναι τα οικιακά ζώα. Τα θηρία δεν είναι τα θηρία του δάσους, αλλά απλώς εκείνα που δεν είναι οικιακά. Και τα ερπετά, τα γνωστά μας ερπετά. Εκείνα τα οποία ή δεν έχουν πόδια ή έχουν μικρά πόδια, που δίδεται η εντύπωσης ότι έρπον επί της γης. Ένα φίδι πραγματικός έρπει επί της γης. Μία σαύρα ή ένας κροκόδειλος διότι ο κροκόδειλος είναι μία σαύρα στην πραγματικότητα, δεν είναι φίδι. Έχει πόδια. Έχει τέσσερα πόδια. Αλλά επειδή είναι πολύ χαμηλά τα πόδια, γι' αυτό δίδει γενικώς την εντύπωση ότι έρπει επί γης. Συνεπώς έχομε εδώ τρεις κατηγορίες:

 

Τα οικιακά ζώα, ήτοι τα εξημερωμένα ζώα, τα ζώα τα οποία δεν είναι εξημερωμένα και τα ερπετά, τα οποία βεβαίως δεν εξημερούνται όπως και τα ψάρια δεν εξημερούνται είναι γνωστό. Έτσι κλείνει με τη δημιουργία των ζώων την 6ην ημέραν, κλείνει το ζωικό βασίλειο.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ἅγιος Εὐστάθιος καί ἡ συνοδεία του

 Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Αυτός ο μεγαλομάρτυρας του Χριστού Ευστάθιος ήταν στρατηλά­της ενδοξότατος στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού κατά το έτος 100, και ήταν γνωστός ως ο πλέον περιβόητος από τους άλλους 

στην αρετή και στους τρόπους και στην διάθεση και στην ελεημοσύνη και συμπάθεια προς τους πτωχούς. Ονομαζόταν προηγουμένως Πλακίδας και η γυναίκα του Τατιανή. Αυτός λοιπόν ο αοίδιμος, επειδή ήταν υποδουλωμένος στην πλάνη των ειδώλων, εξ αίτιας της μεγάληςτου ευλάβειας και καλοκαγαθί­ας αξιώθηκε να κληθεί στην πίστη από τον Θεό, όπως και ο Απόστολος Παύ­λος Διότι μία φορά, που αυτός κυνηγούσε και καταδίωκε ένα μεγάλο ελάφι και αρκετά το πλησίασε, ω του θαύματος!, βλέπει ανάμεσα στα δυο κέρατα του ελαφιού να στέκεται, ο τίμιος Σταυρός του Χριστού, ο οποίος έλαμπε περισσότερο από τον ήλιο.

  

Και εν τω μεταξύ βλέπει και τον δι’ ημάς σταυρωθέντα Χριστό και από εκεί ακούει και μία φω­νή, η οποία έλεγε τα εξής· «Πλακίδα, γιατί με διώκεις εγώ είμαι, ο Χριστός». Κατόπιν διδάσκεται την ευσέβεια από τον Χριστό ο μακάριος και βαπτίζεται με όλη του την οικογένεια. Και αυτός από Πλακίδας ονομάστηκε Ευ­στάθιος, η γυναίκα του από Τατιανή ονομάστηκε Θεοπίστη και από τους υιούς του ο ένας ονομάστηκε Αγάπιος και ο άλλος Θεόπιστος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό δωμάτιο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στό μοναστήρι του στήν Αἴγινα

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πόσες φορές ὅμως τήν ἡμέρα, ἀναφέρουμε τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ;

 

 Η εικόνα της Παναγίας είναι από το δωμάτιο του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, σε αυτήν την εικόνα προσευχόταν ο Άγιος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

22 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Φωκά Θαυματουργοῦ, Φωκᾶ Κηπουροῦ, Ἰσαάκ καί Μαρτίνου, Κοσμᾶ Ὁσίου, τῶν Ἁγίων 26 Ὁσιομαρτύρων, Παρασκευῆς τοῦ Σάρωφ.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Θαυματουργὸς

Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.
Ὁ Φωκᾶς ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἐντρυφοῦσε στὴν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἰδιαίτερα τὸν διέκρινε ἦταν ἡ θερμὴ καὶ εἰλικρινὴς ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του.
Διότι ὁδηγὸ στὴν ἀγάπη του αὐτὴ εἶχε πάντα τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτία ἐστι». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ φῶς. Ἐνῶ ἀντίθετα, ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ σκοτάδι.
Ὁ Φωκᾶς, λοιπόν, μὲ τὴν ἀγάπη ποὺ τὸν διέκρινε, ἔγινε ἐπίσκοπος Σινώπης καὶ κήρυττε ἄφοβα τὸ Εὐαγγέλιο. Μὲ τὰ θαύματα δέ, ποὺ τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ πράττει, κατόρθωσε νὰ φέρει πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀληθινὴ πίστη.
Τελικὰ μαρτύρησε ἐπὶ Τραϊανοῦ, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ καυτὸ λουτρό.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 22 Σεπτεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 22 Σεπτεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr