Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τοῦ Σαββάτου 20 Φεβρουαρίου

Ἀπόστολος: (Β΄Τιμ. β΄ 11- 19 )

Β Τιμ. 2,11         Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν·

Β Τιμ. 2,11                Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος· διότι εάν απεθάναμεν, δια του βαπτίσματος, μαζή με τον Χριστόν, μαζή του και θα ζήσωμεν αιωνίως και εις την μέλλουσαν ζωήν.

Β Τιμ. 2,12         εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν· εἰ ἀρνούμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς·

Β Τιμ. 2,12                Εάν υπομένωμεν τας θλίψεις, όπως στον τέλειον βαθμόν τας υπέμεινεν Εκείνος, και θα βασιλεύσωμεν μαζή με αυτόν. Εάν όμως τον αρνούμεθα και Εκείνος θα μας αρνηθή.

Β Τιμ. 2,13         εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει· ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ δύναται.

Β Τιμ. 2,13                Εάν ημείς δεικνύωμεν απιστίαν και αμφιβολίαν εις όσα μας έχει υποσχεθή, Εκείνος όμως μένει πιστός εις τας υποσχέσστου. Δεν ημπορεί ποτέ να αρνηθή τον εαυτόν του και να αθετήση τας υποσχέσστου.

Β Τιμ. 2,14         Ταῦτα ὑπομίμνησκε, διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὴ λογομαχεῖν εἰς οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων.

Β Τιμ. 2,14                Αυτά να υπενθυμίζης στους πιστούς, εξορκίζων αυτούς ενώπιον του Κυρίου να μη λογομαχούν και φιλονεικον, διότι αι φιλονεικίαι αυταί όχι μόνον χρήσιμοι δεν είναι, αλλά φέρουν καταστροφήν στους ακούοντας.

Β Τιμ. 2,15         σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.

Β Τιμ. 2,15                Προσπάθησε με ζήλον και δραστηριότητα να αναδείξης και να παραστήσης τον εαυτόν σου ενώπιον του Θεού άμεμπτον και τέλειον, εργάτην που δεν φοβάται μήπως εντροπιασθή δι' αμέλειαν η ατέλειαν του έργου του, και ο οποίος ακολουθεί τον ορθόν δρόμον στο κήρυγμα της αληθείας του Ευαγγελίου.

Β Τιμ. 2,16         τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας,

Β Τιμ. 2,16                Απόφευγε δε τας ασεβείς ματαιολογίας, που δεν έχουν υγιές και ουσιαστικόν περιεχόμενον, διότι αυτοί, που τας λέγουν και τας ακολουθούν, θα προχωρήσουν και θα περιπέσουν εις μεγαλυτέραν ασέβειαν.

Β Τιμ. 2,17         καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φιλητός,

Β Τιμ. 2,17                Και η διδασκαλία αυτών σαν γάγγραινα θα απλωθή και θα καταφάγη καρδίας. Μεταξύ αυτών των ψευδοδιδασκάλων είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός,

Β Τιμ. 2,18         οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν.

Β Τιμ. 2,18                οι οποίοι εξέπεσαν και απεπλανήθησαν από την αλήθειαν, με το να λέγουν ότι τάχα η ανάστασις έχει πλέον γίνει και κρημνίζουν έτσι την πίστιν μερικών.

Β Τιμ. 2,19         ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ Θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· ἔγνω Κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ· καὶ ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα Κυρίου.

Β Τιμ. 2,19                Ο στερεός όμως και θεμελιωμένος εις την ορθήν πίστιν του Θεού, στέκει ακλόνητος, έχων αυτήν την σφραγίδα και επιγραφήν· “Εγνώρισε ο Κυριος εκείνους, οι οποίοι είναι ιδικοί του”. Και “ας φύγη μακρυά από κάθε αδικίαν εκείνος, που ομολογεί και επικαλείται το όνομα του Κυρίου”.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιη΄ 2 - 8)

Λουκ. 18,2         λέγων· κριτής τις ἦν ἔν τινι πόλει τὸν Θεὸν μὴ φοβούμενος καὶ ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος.

Λουκ. 18,2                “Εις μίαν πόλιν υπήρχε κάποιος κριτής, ο χειρότερος τύπος του ανθρώπου που είναι δυνατόν να νοηθή, ο οποίος ούτε τον Θεόν εφοβείτο ούτε και κανένα άνθρωπον εντρέπετο.

Λουκ. 18,3         χήρα δὲ ἦν ἐν τῇ πόλει ἐκείνῃ, καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτὸν λέγουσα· ἐκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.

Λουκ. 18,3                 Εις την πόλιν εκείνην ήτο επίσης και μία χήρα, και ήρχετο προς αυτόν λέγουσα· Απόδωσέ μου το δίκαιον· προστάτευσέ με από τον αντίδικόν μου, ο οποίος με αδικεί.

Λουκ. 18,4         καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐπὶ χρόνον· μετὰ δὲ ταῦτα εἶπεν ἐν ἑαυτῷ· εἰ καὶ τὸν Θεὸν οὐ φοβοῦμαι καὶ ἄνθρωπον οὐκ ἐντρέπομαι,

Λουκ. 18,4                Αλλά ο κριτής επί αρκετόν χρόνον δεν ήθελε να αποδώση το δίκαιον. Επειτα όμως από καιρόν, επειδή η χήρα επέμενε να τον ενοχλή, είπε από μέσα του· Αν και εγώ τον Θεόν δεν φοβούμαι και κανένα άνθρωπον δεν εντρέπομαι,

Λουκ. 18,5         διά γε τὸ παρέχειν μοι κόπον τὴν χήραν ταύτην ἐκδικήσω αὐτήν, ἵνα μὴ εἰς τέλος ἐρχομένη ὑποπιάζῃ με.

Λουκ. 18,5                 όμως επειδή η χήρα αυτή με ενοχλεί συνεχώς, θα της αποδώσω το δίκαιον, μόνον και μόνον δια να μη έρχεται και με πιέζη και με στενοχωρή”.

Λουκ. 18,6         εἶπε δὲ ὁ Κύριος· ἀκούσατε τί ὁ κριτὴς τῆς ἀδικίας λέγει·

Λουκ. 18,6                Είπε δε ο Κυριος· “ακούστε και προσέξτε καλά, τι λέγει ο άδικος κριτής.

Λουκ. 18,7         ὁ δὲ Θεὸς οὐ μὴ ποιήσῃ τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὐτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέρας καὶ νυκτός, καὶ μακροθυμῶν ἐπ᾿ αὐτοῖς;

Λουκ. 18,7                 Αφού λοιπόν εκείνος, ασεβής και αναιδής, εδέχθηκε επί τέλους την αίτησιν της χήρας, ο Θεός ο πανάγαθος και δίκαιος δεν θα αποδώση το δίκαιον στους εκλεκτούς του, οι οποίοι φωνάζουν προς αυτόν με τας προσευχάς των ημέραν και νύκτα, έστω και αν εις πολλάς περιστάσεις δεν απαντά αμέσως αλλά αναβάλλει (με τον σκοπόν αυτούς μεν να στηρίξη εις την πίστιν, τους δε αδικούντας να καλέση εις μετάνοιαν;)

Λουκ. 18,8         λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει. πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;

Λουκ. 18,8                Σας διαβεβαιώνω, ότι ο Θεός γρήγορα θα αποδώση το δίκαιον στους εκλεκτούς του και θα τιμωρήση τους αδικούντας, εάν δεν μετανοήσουν. Αλλά, όταν ο υιός του ανθρώπου έλθη δια να αποδώση δικαιοσύνην, άρά γε θα εύρη στους ανθρώπους αυτήν την ζωντανήν πίστιν, που θα τους ενισχύη, ώστε να μη αποκάμνουν εις την προσευχήν;”

  http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Εἶναι ἀπαραίτητος ὁ ἐκκλησιασμός;

Λιμάνια πνευματικά οι ναοί

Με λιμάνια μέσα στο πέλαγος μοιάζουν οι ναοί, που ο Θεός εγκατέστησε στις πόλεις, πνευματικά λιμάνια, όπου βρίσκουμε απερίγραπτη ψυχική ηρεμία όσοι σ’ αυτά καταφεύγουμε, ζαλισμένοι από την κοσμική τύρβη. Κι όπως ακριβώς ένα απάνεμο κι ακύμαντο λιμάνι προσφέρει ασφάλεια στα αραγμένα πλοία, έτσι και ο ναός σώζει από την τρικυμία των βιοτικών μεριμνών όσους σ’ αυτόν προστρέχουν και αξιώνει τους πιστούς να στέκονται με σιγουριά και ν’ ακούνε το λόγο του Θεού με γαλήνη πολλή.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στή θέα τῆς ἀσκητικῆς μορφῆς τοῦ Ἁγίου, ὁ Γερμανός εἶχε μείνει ἄφωνος

 Επί Γερμανικής κατοχής, οι κατακτητές έψαχναν ένα ήσυχο μέρος για αναρρωτήριο και κατόπιν μελέτης επέλεξαν τη Μονή Παναγίας Βοήθειας. Από σεβασμό στο χώρο, αφού ειδοποίησαν για την απόφαση, επισκέφθηκε τη Μονή αυτοπροσώπως ο Γερμανός Διοικητής. 
Μια μοναχή που άνοιξε το μικρό παράθυρο της πόρτας, του είπε να περιμένει τον Γέροντα, κάτι που έγινε σε λίγο. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ἔνατος (πρώτη ὁμιλία Μέρος β΄) Ὁ δεύ­τε­ρος τρό­πος, με­τά ἀ­πό τόν ὀ­νει­δι­σμό, πού ἐφαρμόζουν ὅσοι θέ­λουν νά πει­ρά­ξουν τόν Χρι­στια­νό, εἶ­ναι κά­τι πιό δυ­να­μι­κό: εἶ­ναι ὁ δι­ωγ­μός. Στε­ροῦν τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α, κα­κο­ποι­οῦν –ὅ­ταν ἔ­χου­με πλέ­ον προ­χω­ρη­μέ­νες κα­τα­στά­σεις, καί μά­λι­στα σ’ ἕ­να ἄ­θε­ο κρά­τος– στε­ροῦν τόν ἄν­θρω­πο ἀ­πό κοι­νω­νι­κά ἀ­γα­θά ἤ ὅ,τι ἄλλο... Ὁ ὁ­μο­λο­γη­τής θε­ω­ρεῖ­ται κοι­νω­νι­κά ἐ­πι­κίν­δυ­νος. Πό­σες φο­ρές, σέ ἀ­νά­λο­γα κα­θε­στῶ­τα, οἱ ἄν­θρω­ποι αὐ­τοί δέν κλεί­στη­καν σέ ψυ­χι­α­τρεῖ­α, ὡς κοι­νω­νι­κῶς ἐπι­κίν­δυ­νοι! Ναί. Ὅ­λα αὐ­τά βέ­βαι­α ἀ­πο­τε­λοῦν ἕ­να μαρ­τύ­ριο. Εἶ­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ὅ­τι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ἔ­χει ἰδι­αί­τε­ρη τά­ξη Ἁγίων πού λέ­γον­ται Ὁ­μο­λο­γη­τές. Ἔ­χου­με Ὁ­μο­λο­γη­τές καί Μάρ­τυρες. Ὁ Ὁμολογητής εἶναι ὁ Ἅγιος πού ὑπέστη διώξεις ἐπειδή ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του στόν Χριστό. Παράδειγμα ἔχουμε τόν μέγα Ἀθανάσιο, πού πολέμησε μέ σθένος τούς αἱρετικούς, ἰδιαίτερα τούς ὁπαδούς τοῦ Ἀρείου. Ὁ Μάρτυρας εἶναι ὁ Ὁμολογη­τής πού ἐξαιτίας τῆς ὁμολογίας γιά τήν πίστη του στόν Χριστό, ἔφθασε μαρτυρικά στόν θάνατο. Διαβάστε περισσότερα » στις 2:00:00 μ.μ. 0 σχόλια Ετικέτες ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ, ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ, π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ὁ δεύ­τε­ρος τρό­πος, με­τά ἀ­πό τόν ὀ­νει­δι­σμό, πού ἐφαρμόζουν ὅσοι θέ­λουν νά πει­ρά­ξουν τόν Χρι­στια­νό, εἶ­ναι κά­τι πιό δυ­να­μι­κό: εἶ­ναι ὁ δι­ωγ­μός. Στε­ροῦν τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α, κα­κο­ποι­οῦν –ὅ­ταν ἔ­χου­με πλέ­ον προ­χω­ρη­μέ­νες κα­τα­στά­σεις, καί μά­λι­στα σ’ ἕ­να ἄ­θε­ο κρά­τος– στε­ροῦν τόν ἄν­θρω­πο ἀ­πό κοι­νω­νι­κά ἀ­γα­θά ἤ ὅ,τι ἄλλο...

Ὁ ὁ­μο­λο­γη­τής θε­ω­ρεῖ­ται κοι­νω­νι­κά ἐ­πι­κίν­δυ­νος. Πό­σες φο­ρές, σέ ἀ­νά­λο­γα κα­θε­στῶ­τα, οἱ ἄν­θρω­ποι αὐ­τοί δέν κλεί­στη­καν σέ ψυ­χι­α­τρεῖ­α, ὡς κοι­νω­νι­κῶς ἐπι­κίν­δυ­νοι! Ναί. Ὅ­λα αὐ­τά βέ­βαι­α ἀ­πο­τε­λοῦν ἕ­να μαρ­τύ­ριο.

Εἶ­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ὅ­τι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ἔ­χει ἰδι­αί­τε­ρη τά­ξη Ἁγίων πού λέ­γον­ται Ὁ­μο­λο­γη­τές. Ἔ­χου­με Ὁ­μο­λο­γη­τές καί Μάρ­τυρες. Ὁ Ὁμολογητής εἶναι ὁ Ἅγιος πού ὑπέστη διώξεις ἐπειδή ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του στόν Χριστό. Παράδειγμα ἔχουμε τόν μέγα Ἀθανάσιο, πού πολέμησε μέ σθένος τούς αἱρετικούς, ἰδιαίτερα τούς ὁπαδούς τοῦ Ἀρείου. Ὁ Μάρτυρας εἶναι ὁ Ὁμολογη­τής πού ἐξαιτίας τῆς ὁμολογίας γιά τήν πίστη του στόν Χριστό, ἔφθασε μαρτυρικά στόν θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ θλίψεις καί στενοχώριες θανατώνουν τά πάθη. Ἡ ἀνάπαυση τά τρέφει!...«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 16ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

141. Ὁ διάβολος ἀφοῦ μᾶς πείσει νά καταργήσουμε,
α) τήν ἀδιάλειπτη καρδιακή προσευχή, καί
β) τόν κανόνα, πού μᾶς ἔχει βάλει ὁ πνευματικός μας, μᾶς ρίχνει ἀπό τό κακό στό χειρότερο!...
142. Ἡ γενναιότητα τῆς καρδιᾶς ἀποκτᾶται ἀπό τήν πολλή πίστη στό Θεό καί ἡ πίστη ἀπό τήν ταπεινή καρδιά!...
143. Ὁ δειλός ἄνθρωπος νοσεῖ:
α) ἀπό τή φιλοσωματία, καί
β) ἀπό τήν ὀλιγοπιστία. Ὅποιος νικάει αὐτά τά δύο, ἀληθινά πιστεύει στό Θεό!...
144. Ἡ παρρησία πρός τό Θεό ἀποκτᾶται ἀπό τήν καλή συνείδηση καί τά ἔργα τῆς ἀρετῆς!...
145. Τό νά σιωπᾶς πάντοτε γίνεται ἤ γιά τή δόξα τῶν ἀνθρώπων ἤ ἀπό τό ζῆλο τῆς ἀρετῆς ἤ ἀπό τό ὅτι ἔχεις κάποια Θεία ἐργασία στήν καρδά σου!...
146. Ὁ Θεός καί οἱ ἄγγελοι χαίρουν στίς θλίψεις καί στενοχώριες μας, ὁ δέ διάβολος στίς ἀναπαύσεις μας. Καταφρονοῦμε τό Θεό, ὅταν καταφρονοῦμε τίς θλίψεις καί στενοχώριες, διότι αὐτές εἶναι οἱ αιτίες τῆς ἀρετῆς!...
147. Οἱ θλίψεις καί στενοχώριες θανατώνουν τά πάθη. Ἡ ἀνάπαυση τά τρέφει!...
148. Τρέφεται μέ μέλι ὁ Χριστιανός, πού ἀσχολεῖται μέρα καί νύχτα μέ τή μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν καί μέ προσευχές!...
149. Ὅποιος ἐπιμένει στίς προσευχές ἀγρυπνώντας,ἐργάζεται ἔργο ἀγγέλων καί ἀξιώνεται παρά Θεοῦ μεγάλων χαρισμάτων!...
150. Θά ἤσουν πάντοτε στίς ἀγκάλες τοῦ γλυκύτατου Ἰησοῦ μας, ἄν ἔκαμνες ἡ ἐργασία τῆς μέρας νά εἶναι σύμφωνη μέ τήν ἐργασία τῆς νύχτας. Μή σκορπίζεις τή μέρα ὅ,τι μέ πολύ κόπο συνάζεις μέ τίς προσευχές τή νύχτα!...

Συνεχίζεται...

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: "475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ"

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

http://HristosPanagia3.blogspot.com

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ζοῦμε στούς τελευταίους χρόνους. Μπορεῖ καί τώρα νά συμβεῖ ἡ κρίση» (Γ. Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ)

Από Αποφθέγματα του γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ

~ Ο πόλεμος που δεχόμαστε είναι πολύ μεγάλος. Όλοι είναι εναντίον µας: η επιστήμη και η πολιτική.

Δεν είμαι απαισιόδοξος, αλλά νομίζω ότι ζούμε στους τελευταίους καιρούς. Η δική µας στάση πρέπει να είναι μαρτυρική: «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη, και ως αμνός άµωµος εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού» (Ησ. νγ’ 7). Όταν εξασκήσουμε βία στην βία, δεν κάνουμε τίποτε. Η μαρτυρική (σιωπηλή) στάση θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια νίκης. Εάν εξασκήσουμε και εμείς βία στους άλλους, θα τους εξαναγκάσουμε να προετοιμασθούν για δεύτερη μεγαλύτερη επίθεση…

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Θεός προορίζει ἤ προγνωρίζει;

«Έκανε την εκλογή μας αυτήν προτού να γίνει ο κόσμος, προς τον σκοπό, όταν θα ερχόταν ο καιρός να γεννηθούμε και να ζήσουμε στη γη, να είμαστε άγιοι και άμεμπτοι ενώπιόν Του». (Εφεσ. Α΄ 4-5).

Σχολιάζοντας τα παραπάνω λόγια ο αείμνηστος Καθηγητής Τρεμπέλας σημειώνει:

«Πάντες όσοι είναι εκλελεγμένοι διά να απολαύσουν τας επουρανίους ευλογίας, έχουν εκλεγή και διά να είναι άγιοι και άμεμπτοι. Το ότι εξελέγησαν υπό του Θεού, δεν δίδει εις αυτούς την ελευθερίαν να ζουν όπως αυτοί θέλουν, αλλ’ οφείλουν να καταβάλλουν πάσαν προσπάθειαν, όπως καταστούν άγιοι και άμωμοι. Παρεξηγούν βλασφήμως την περί Θείου προορισμού διδασκαλίαν οι λέγοντες, ότι αφού ο Θεός με προώρισεν, ωρισμένως θα σωθώ, διότι η απόφασις του Θεού δεν επιδέχεται ανάκλησιν.

Ο απόστολος ομιλεί περί εκλογής και προορισμού κυρίως, ίνα διεγείρη την ευγνωμοσύνην των χριστιανών και να προθυμοποιήση αυτούς, όπως καταβάλλουν πάσαν προσπάθειαν διά να γίνουν άγιοι».

Διαβάστε περισσότερα »

http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/

Εἶπε γέρων Γαβριήλ...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/02/blog-post_94.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 19 Φεβρουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 19 Φεβρουαρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr

19 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καὶ Ἀπφίας Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Μαξίμου, Θεοδότου, Ἠσυχίου καὶ Ἀσκληπιοδότης Μαρτύρων, Εὐγενίου καὶ Μακαρίου Ὁσίων, Ραβουλᾶ Ὁσίου, Κόνωνος Ὁσίου, Σωφρονίου Ὁσίου, Ἰαροσλάβου τοῦ Σοφοῦ, Νικήτα Ἱερομάρτυρα, Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, Μαρίας τοῦ Ὅλονετς.

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυρας ἡ Ἀθηναία


Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθῆνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχῆ προσευχή.
Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρα γιὰ λίγο ὁ ὕπνος. Τότε ἀκριβῶς εἶδε ἕνα θαυμαστὸ ὅραμα. Ἕνα φῶς ἰσχυρὸ καὶ λαμπρὸ βγῆκε ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος
καὶ εἰσῆλθε στὴν κοιλιά της. Ἔτσι ξύπνησε ἀμέσως καὶ ἔκρινε ὅτι τὸ ὅραμα αὐτὸ σήμαινε στὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός της. Ἔτσι κι ἔγινε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρὸ ἡ Συρίγα ἔμεινε ἔγκυος καὶ ἔφερε στὸν κόσμο τὴ μονάκριβη θυγατέρα της.
Μαζὶ μὲ τὴν Χριστιανικὴ ἀνατροφή, ἔδωσαν στὴν μοναχοκόρη τους καὶ κάθε δυνατή, γιὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, μόρφωση. Ἔτσι ἡ Ρηγούλα, αὐτὸ ἦταν τὸ ὄνομά της προτοῦ γίνει μοναχή, ὅσο αὔξανε κατὰ τὴν σωματικὴ ἡλικία, τόσο προέκοπτε καὶ κατὰ τὴν ψυχή, ὅπως λέει τὸ συναξάρι της.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/