Διδαχή τήν Κυριακή τοῦ Παραλύτου γιά τίς τιμωρίες τοῦ Θεοῦ (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

«Ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοί τι γένηται» (Ιω. 5, 14)

«ΠΡΟΣΕΞΕ, έχεις γίνει καλά· από δω και πέρα μην αμαρτάνεις, για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο». Αυτή τη συμβουλή έδωσε ο Κύριος στον παράλυτο που θεράπευσε, όπως ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο.

Αγαπητοί αδελφοί! Η συμβουλή του Κυρίου έχει και για μας πολύ μεγάλη σημασία. Κι αυτό, γιατί μας πληροφορεί ότι για τις ασθένειες και τα άλλα δεινά της επίγειας ζωής μας ευθύνονται οι αμαρτίες μας. Και όταν ο Θεός μας απάλλάξει από μιαν ασθένεια ή άλλη δυστυχία, τότε, αν αρχίσουμε πάλι να ζούμε αμαρτωλά, θα μας βρουν νέα δεινά, χειρότερα από τα πρώτα, που ήταν παιδαγωγικές και σωφρονιστικές θείες τιμωρίες. Η αμαρτία είναι η αιτία όλων των θλίψεων του ανθρώπου στον χρόνο και στην αιωνιότητα. Οι θλίψεις αποτελούν τη φυσική συνέπεια της αμαρτίας, όπως οι πόνοι αποτελούν τη φυσική συνέπεια των σωματικών ασθενειών, τη χαρακτηριστική τους ενέργεια. Η αμαρτία με την πλατιά της έννοια, δηλαδή η πτώση της ανθρωπότητας και ο αιώνιος θάνατός της, περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους χωρίς καμιάν εξαίρεση. Κάποιες αμαρτίες αποτελούν θλιβερή κληρονομιά ολόκληρων κοινοτήτων ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος, τέλος, έχει τα προσωπικά του πάθη και, συνακόλουθα, τα προσωπικά του αμαρτήματα, αμαρτήματα που ανήκουν αποκλειστικά στον ίδιο. Η αμαρτία σ’ όλες αυτές τις μορφές της είναι η αιτία και η αρχή των θλίψεων και των δεινών της ανθρωπότητας γενικά, των επιμέρους ανθρωπίνων κοινωνιών και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Η δηλητηριασμένη από την αμαρτία φύση μας απέκτησε την ιδιότητα να αμαρτάνει, απέκτησε τη ροπή προς την αμαρτία, υποτάχθηκε στην τυραννική εξουσία της αμαρτίας, παράγει μέσα της την αμαρτία και δεν μπορεί ν’ απαλλάξει καμιά μορφή της δραστηριότητάς της από την παρουσία της αμαρτίας. Ο μη ανακαινισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να μην αμαρτάνει, ακόμα κι αν θέλει να μην αμαρτάνει (βλ. Ρωμ. 7, 14-25).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Μαΐου

 Ἀπόστολος: ( Πράξ. θ΄32- 42 )

Πραξ. 9,32         Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν.

Πραξ. 9,32               Συνέβη δε, όταν ο Πετρος περιώδευε όλα αυτά τα μέρη, να κατεβή στους πιστούς, οι οποίοι κατοικούσαν εις την Λυδδαν.

Πραξ. 9,33         εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος.

Πραξ. 9,33               Ευρήκε δε εκεί ένα άνθρωπον, ονόματι Αινέαν, ο οποίος κατέκειτο επί οκτώ έτη παράλυτος επάνω εις ένα κρεββάτι.

Πραξ. 9,34         καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέως ἀνέστη.

Πραξ. 9,34               Και του είπεν ο Πετρος· “Αινέα, ο Ιησούς, ο Χριστός σε θεραπεύει από την ασθένειάν σου. Σηκω και στρώσε μόνος σου το κρεββάτι σου”. Και αμέσως εκείνος εσηκώθηκε υγιής.

Πραξ. 9,35         καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

Πραξ. 9,35               Και τον είδαν όλοι, όσοι κατοικούσαν την Λυδδαν και την περιοχήν του Σαρωνος, οι οποίοι επίστευσαν και επέστρεψαν στον Κυριον, παρακινηθέντες από το θαύμα αυτό.

Πραξ. 9,36         Ἐν Ἰόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει.

Πραξ. 9,36               Εις δε την Ιόππην εζούσε μία μαθήτρια του Κυρίου, ονόματι Ταβιθά, της οποίας το όνομα εις την ελληνικήν σημαίνει Δορκάς. Αυτή ήτο γεμάτη από καλά έργα και ελεημοσύνας, τας οποίας έκανε συνεχώς.

Πραξ. 9,37         ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ.

Πραξ. 9,37               Συνέβη όμως κατά τας ημέρας εκείνας να ασθενήση και να πεθάνη. Αφού δε, σύμφωνα με τα ιουδαϊκά έθιμα, την έλουσαν και την ετοίμασαν δια την ταφήν, την έβαλαν στο υπερώον.

Πραξ. 9,38         ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ Ἰόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν.

Πραξ. 9,38               Επειδή δε η Λυδδα ήτο κοντά εις την Ιόππην και οι μαθηταί είχαν ακούσει, ότι ο Πετρος ήταν εκεί, έστειλαν δύο άνδρας προς αυτόν και τον παρακαλούσαν να μη βραδύνη να έλθη μέχρις αυτών.

Πραξ. 9,39         ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῶον, καὶ παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς.

Πραξ. 9,39               Πράγματι ο Πετρος εσηκώθηκε και επήγε μαζή με τους δύο απεσταλμένους. Οταν δε έφθασε, τον ανέβασαν στο υπερώον. Εκεί δε παρουσιάσθησαν εις αυτόν όλαι αι χήραι κλαίουσαι δια τον θάνατον της Ταβιθάς, και εδείκνυαν στον Πετρον χιτώνας και επανωφόρια, όσα έφκιανε, όταν ήτο εν ζωή η Δορκάς.

Πραξ. 9,40         ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι. ἡ δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ἀνεκάθισε.

Πραξ. 9,40               Ο Πετρος, αφού έβγαλε όλους έξω από το υπερώον, εγονάτισε και προσευχήθηκε. Επειτα εστράφη προς το σώμα και είπε· “Ταβιθά, σήκω”. Εκείνη δε άνοιξε αμέσως τα μάτια της και όταν είδε τον Πετρον ανασηκώθηκε στο κρεββάτι της.

Πραξ. 9,41         δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν, φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζῶσαν.

Πραξ. 9,41               Της έδωσε τότε το χέρι του ο Πετρος και την εσήκωσε. Και αφού εκάλεσε τους Χριστιανούς και μάλιστα τας χήρας, τους την παρουσίασε ζωντανήν.

Πραξ. 9,42         γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

Πραξ. 9,42               Εγινε δε γνωστόν το θαύμα αυτό της αναστάσεως εις όλην την Ιόππην και πολλοί επίστευσαν στον Κυριον.

Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. ε΄1- 15 ) 

Ιω. 5,1              Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ιω. 5,1                        Επειτα από αυτά ήλθεν η εορτή των Ιουδαίων και ανέβη ο Ιησούς εις τα Ιεροσόλυμα.

Ιω. 5,2              ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα.

Ιω. 5,2                       Εκεί δε εις τα Ιεροσόλυμα, κοντά εις την προβατικήν πύλην του τείχους, υπήρχε μία δεξαμενή νερού, η οποία εις την Εβραϊκήν γλώσσαν είχε το όνομα Βηθεσθά. Γυρω από αυτήν ήσαν και πέντε υπόστεγα.

Ιω. 5,3              ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.

Ιω. 5,3                       Εις αυτά τα υπόστεγα ευρίσκετο πολύ πλήθος από αρρώστους, τυφλοί, χωλοί, άνθρωποι με ακίνητο και σαν ξερό κάποιο μέλος του σώματός των και οι οποίοι όλοι επερίμεναν να κινηθή το νερό.

Ιω. 5,4              ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.

Ιω. 5,4                       Διότι κατά καιρούς κατέβαινε άγγελος εις αυτήν την κολυβήθρα και ανεταράσσετο το νερό. Ο πρώτος, λοιπόν, που θα έμπαινε μετά την ταραχήν του νερού, εθεραπεύετο, από οποιοδήποτε νόσημα και αν κατείχετο.

Ιω. 5,5              ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.

Ιω. 5,5                       Υπήρχε δε εκεί ένας άνθρωπος, ο οποίος ήτο ασθενής τριάντα οκτώ χρόνια.

Ιω. 5,6              τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;

Ιω. 5,6                       Οταν τον είδε ο Ιησούς να κατάκειται, και σαν Θεός που ήτο εγνώρισε ότι πολύν καιρόν είναι άρρωστος, του λέγει· “θέλεις να γίνης υγιής;”

Ιω. 5,7              ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.

Ιω. 5,7                       Απεκρίθη ο ασθενής· “θέλω, Κυριε, αλλά δεν έχω άνθρωπον, ώστε όταν ταραχθή το νερό νε με ρίψη εις την κολυμβήθραν. Ενώ δε εγώ σύρομαι προς αυτήν, άλλος πριν από μένα κατεβαίνει εις την κολυμβήθραν”.

Ιω. 5,8              λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.

Ιω. 5,8                       Λεγει εις αυτόν ο Ιησούς· “σήκω επάνω, πάρε το κραββάτι σου και περιπάτει”.

Ιω. 5,9              καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.

Ιω. 5,9                       Και αμέσως έγινε υγιής ο άνθρωπος, επήρε το κρεββάτι του και ήρχισε να περιπατή, όπως όλοι οι υγιείς. Ητο δε Σαββατον κατά την ημέραν εκείνην.

Ιω. 5,10             ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον.

Ιω. 5,10                     Ελεγαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι στον θεραπευθέντα· “σήμερα είναι Σαββατον. Και δεν σου επιτρέπεται να σηκώνης το κρεββάτι σου”.

Ιω. 5,11             ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει.

Ιω. 5,11                      Απήντησε εις αυτούς· “εκείνος, που με θαύμα μου έδωσε την υγείαν μου, μου είπε· Παρε το κρεββάτι σου, και περιπάτει”.

Ιω. 5,12             ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;

Ιω. 5,12                     Ηρώτησαν, λοιπόν, αυτόν· “ποίος είναι ο άνθρωπος, που σου είπε· “πάρε το κρεββάτι σου και περιπάτει;”

Ιω. 5,13             ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.

Ιω. 5,13                     Ο θεραπευθείς όμως δεν εγνώριζε ποιός είναι, διότι ο Ιησούς είχε απομακρυνθή μέσα στον όχλον, που ευρίσκετο στον τόπον εκείνον.

Ιω. 5,14             μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.

Ιω. 5,14                     Επειτα από αυτά τον ευρήκε ο Ιησούς εις την αυλήν του ναού και του είπε· “πρόσεξε· έγινες υγιής· μην αμαρτάνης πλέον, δια να μη σου συμβή κάτι το χειρότερον”.

Ιω. 5,15             ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

Ιω. 5,15                     Εφυγε τότε ο άνθρωπος από τον ναόν, επήγε στους Ιουδαίους και τους ανήγγειλε, ότι αυτός που τον έκαμε υγιή είναι ο Ιησούς. (Θα έπρεπε από λόγους και μόνον ευγνωμοσύνης να είχε κινηθή ο τέως παράλυτος, δια να γνωστοποιήση στους Ιουδαίους, ότι ο Ιησούς του είχε δώσει την υγείαν ). 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Οἱ νηστευτὲς νηστεύουν καὶ δὲν παθαίνουν τίποτε· ὄχι ἁπλῶς δὲν παθαίνουν, ἀλλὰ θεραπεύονται ἀπὸ ἀρρώστιες»

 Δεν γίνεστε άγιοι κυνηγώντας το κακό. Άστε το κακό. Να κοιτάζετε προς τον Χριστό κι αυτό θα σας σώσει.

Εκεινο που κάνει άγιο τον άνθρωπο ειναι η αγάπη, η λατρεία πρὸς τὸν Χριστό, η οποία δὲν μπορει νὰ εκφραστει, δὲν μπορει, δὲν μπορεί.

Καὶ προσπαθεί ο άνθρωπος να κάνει ασκήσεις, νὰ κάνει τέτοια πράγματα και να καταπονεί τον εαυτό του για την αγάπη του Θεού.

Κανεὶς ασκητὴς δεν αγίασε χωρὶς ασκήσεις.

Κανεὶς δὲν μπόρεσε ν’ ανέλθει στην πνευματικότητα χωρὶς ν’ ασκηθει. Πρέπει νὰ γίνονται ασκήσεις. Άσκηση είναι οι μετάνοιες, οι αγρυπνίες κ.λπ., αλλὰ όχι μὲ βία.

Όλα νὰ γίνονται μὲ χαρά. Δὲν ειναι οι μετάνοιες ποὺ θὰ κάνουμε, δὲν ειναι οι προσευχές, ειναι τὸ δόσιμο, ο έρωτας γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὰ πνευματικά.

Υπάρχουν πολλοὶ ποὺ τὰ κάνουνε αυτὰ όχι γιὰ τὸν Θεὸ αλλὰ γιὰ άσκηση, γιὰ ωφέλεια σωματική. Όμως οι πνευματικοὶ άνθρωποι τὸ κάνουνε γιὰ ψυχικὴ ωφέλεια, γιὰ τὸν Θεό.

Αλλὰ καὶ τὸ σώμα ωφελειται πολύ, δὲν αρρωσταίνει. Πολλὰ καλὰ έρχονται. Μέσα στὴν άσκηση, τὶς μετάνοιες, τὶς αγρυπνίες καὶ τὶς άλλες κακουχίες ειναι καὶ η νηστεία.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.Ἀμμάδες στήν γυναικεία μονή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στό νησί τοῦ Θεολόγου ..Ἡ Κυπριανή, τό ἄγγελμα τῆς ἡμέρας.

Η Κυπριανή, το άγγελμα της ημέρας

Ήταν μια στητή γυναίκα με παρουσιαστικό αρχοντικό, μέ φωνή ανατολίτικη, πού τον λόγο της τον έκανε πομπώδη καί όμορφο. 'Όταν συναντούσε άνθρωπο, δεν ρωτούσε ως συνήθως τα νέα: «Πώς πολιτεύεται

ο κόσμος; Ποιοι ξενιτεμένοι ήρθαν στο νησί μας;». Εκείνη

είχε τά δικά της νέα τά νέα της Εκκλησίας. Δεν πάνα χαλούσε ο κόσμος· η Κυπριανή ζούσε τον κόσμο των 'Αγίων σαν αιώνιο παρόν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ τελετὴ τοῦ ἁγίου Φωτός-φεστιβὰλ στὴν Ἐκκλησία

Ἄρθρο τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ι.Μ. Δοχειαρίου Ἁγίου Ὅρους Γέροντος Γρηγορίου

Ἡ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως δὲν φωτίστηκε ἀπὸ ἄστρο τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὸν ζωοδόχο Τάφο. Αὐτὸ τὸ γιορτάζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι ὡς τὴν μεγαλύτερη ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Κασσιανός, ἐπίσκοπος Κατάνης καὶ κοσμήτορας τοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Ἁγίου Σεργίου στὴν Γαλλία, παρακινοῦσε τοὺς Ἕλληνες φοιτητὲς νὰ τοῦ ψάλλουνε τὸ «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός…» καὶ ἔλεγε: «Αὐτὸν τὸν ὑπέροχο ὕμνο δὲν τὸν ἔχουμε ἐμεῖς. Ὁ ὕμνος αὐτὸς εἶναι ἡ κορυφὴ ὅλης τῆς ὑμνογραφίας.» Ἔτσι ὑμνήσανε οἱ ἅγιοι Πατέρες τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως.

Δυστυχῶς, αὐτὰ ἐμεῖς οἱ Νεοέλληνες τὰ λησμονήσαμε καὶ καταπιαστήκαμε μὲ ὅ,τι μὲ τὸ κοπρόφτυαρο μᾶς προσέφερε ἡ Δύση. Κι ἔτσι, μάθαμε νὰ ψάλλουμε τὸ «Ἅγια Νύχτα» μὲ εὐρωπαϊκὴ μουσικὴ καὶ τόσα ἄλλα ποὺ δὲν θέλω νὰ τὰ μνημονεύσω, γιὰ νὰ μὴ πικράνω αὐτοὺς ποὺ τὰ κουβάλησαν στὸν τόπο μας καὶ τὰ μετέδωσαν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης- Περί Ἀμελείας, Φόβου, Δειλίας, Προδοσίας καί Λιποταξίας (Ἐπιστολή 6η--8η)

 6η Επιστολή 

Εύχομαι, παιδί μου, να αγωνίζεσαι, μη λησμονής τον σκοπόν της σωτηρίας. Ο διάβολος ωρύεται τίνα καταπίη, μη νυστάζης, τον καιρόν δεν τον έχομεν εις το χέρι μας, η ζωή μας κρέμαται εις μίαν κλωστήν, 

βίαζε τον εαυτόν σου, σήκωσε το ανάστημά σου, δείξε ότι του Χριστού είσαι δούλος και όχι του διαβόλου. Δεν ηξεύρεις ότι η αμέλεια θα φέρη χίλιους δύο λογισμούς προς αιχμαλωσίαν σου; Προσεύχου μετά πόνου και δακρύων. Θάρσει, ο Χριστός δεν θα σε αφήση. 

Βιάσου ολίγον και θα φύγη ο διάβολος. Η χάρις είναι έτοιμη να σε βοηθήση, περιμένει την ιδικήν σου προαίρεσιν και βίαν. Η αμέλεια, παιδί μου, γεννά την απιστίαν, την ακηδίαν και αύτη φέρει ένα εσμόν από κακούς και φθαρτικούς λογισμούς προς ρυπαρότητα οδηγούσα το θύμα της. Ανάστα, πάρε το όπλον, την ευχούλα, και φώναζε την δόξαν του Θεού μας. Κατατρόπωσε τον αντίδικον διάβολον, που ζητεί να σε καταφάγη. Βίαζε τον εαυτόν σου. Προσεύχομαι και κλαίω ιδιαιτέρως δια σε, να σε ενισχύση η Παναγία μας εις τον αγώνα σου.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Νά φροντίζεις νά ᾿χεις πάντοτε χριστιανική πραότητα καί καλοσύνη, εἰρήνη κι ἀγάπη»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά φροντίζεις νά ᾿χεις πάντοτε χριστιανική πραότητα καί καλοσύνη, εἰρήνη κι ἀγάπη. Νά φροντίζεις μέ κάθε τρόπο νά διώχνεις μακριά σου κάθε ὑποψία φιλαυτίας, κακίας, ἐκνευρισμοῦ καί ταραχῆς. Νά μήν ἐκνευρίζεσαι καί νά μήν ταράζεσαι ὅταν κάποιος σοῦ λέει ψέμματα κατά πρόσωπο ἤ προβάλει κάποια ἄδικη ἀξίωση ἤ σοῦ μιλήσει προσβλητικά ἤ σοῦ φανερώσει ἀδιάκριτα μιά ἀδυναμία ἤ ἕνα πάθος σου, πού ἐσύ οὔτε κἄν ὑποψιαζόσουν λόγω τῆς φιλαυτίας σου. Στήν ἀρχή νά προσπαθεῖς πάντα νά βλέπεις ψύχραιμα αὐτά πού σοῦ λέει ὁ ἄλλος, καθώς καί τά δικά σου λόγια καί τή συμπεριφορά σου. Ἄν μετά ἀπό μιά ἀμερόληπτη ἐξέταση τῶν λόγων καί τῶν πράξεών σου διαπιστώσεις πώς δέν ἔχεις λαθέψει, ἔχε τή συνείδησή σου ἤρεμη καί μή δίνεις προσοχή στά λόγια του. Μεῖνε σιωπηλός μπροστά του ἤ δεῖξε του τό σφάλμα του ἤρεμα,εὐγενικά, μέ καρδιακή καλοσύνη. Ἄν ὅμως διαπιστώσεις πώς τά λόγια του εἶναι ἀληθινά καί εἶσαι φταίχτης σέ κεῖνο πού σέ κατηγόρησε ὁ ἄλλος, τότε βάλε κατά μέρος τόν ἐγωισμό σου, ζήτησέ του συγγνώμη καί προσπάθησε νά διορθωθεῖς.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/