Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Τόν ἄνθρωπο τόν ἐξοπλισμένο μέ τήν ἐσωτερική ἐργασία στήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ τόν ἐνισχύει ὁ Θεός, οἱ ἄγγελοι τοῦ προσφέρουν βοήθεια καί οἱ ἄνθρωποι τόν δοξάζουν.


ΜΥΣΤΙΚΗ   ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

"Για τη μυστική διδασκαλία ομιλεί ο Αββάς Ησαϊας ο αναχωρητής. "Ὁ φρόνιμος πλούσιος ασφαλίζει τους θησαυρούς αυτού εντός της οικίας του".  Θησαυρός εκτεθειμένος (αφύλαχτος)  κινδυνεύει από την αρπαγή των κλεπτών και των ισχυρών της γης. Έτσι και ο μοναχός, ο ταπεινόφρων και αγαθοεργός κρύβει τις αγαθοεργίες του. Μέμφεται τον εαυτό του κάθε στιγμή και ώρα και ασκείται στη μυστική μελέτη σύμφωνα με τον ψαλμό της Αγίας Γραφής: " Εθερμάνθη η καρδιά μου εντός μου και εν τη μελέτη μου εκκαυθήσεται πυρ". (Θερμάνθηκε η καρδιά μου μέσα μου και κατά τη μελέτη μου ανάβει φωτιά).

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 16 Ἰανουαρίου


Ἀπόστολος: (Πράξ. ιβ΄1- 11 )
Πραξ. 12,1         Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.
Πραξ. 12,1                Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας, άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους κακοποιήση.
Πραξ. 12,2         ἀνεῖλε δὲ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν Ἰωάννου μαχαίρᾳ.
Πραξ. 12,2               Εξετέλεσε δε δια μαχαίρας τον απόστολον Ιάκωβον, αδελφόν του ευαγγελιστού Ιωάννου.
Πραξ. 12,3         καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς Ἰουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·
Πραξ. 12,3                Και όταν είδε ότι αυτό ήτο ευχάριστον στους Ιουδαίους, απεφάσισε εν συνεχεία να συλάβη και τον Πετρον. Ησαν δε τότε αι ημέραι των αζύμων, δηλαδή της εορτής του πάσχα.
Πραξ. 12,4         ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετὰ τὸ πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ.
Πραξ. 12,4               Και αφού τον συνέλαβε, τον έβαλε εις την φυλακήν, παραδώσας αυτόν εις τέσσαρες τετράδες στρατιωτών να τον φρουρούν υπευθύνως, επειδή ήθελε έπειτα από το πάσχα να τον δικάση ενώπιον του λαού.
Πραξ. 12,5         ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ· προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ.
Πραξ. 12,5                Ετσι, λοιπόν, ο Πετρος εφρουρείτο μέσα εις την φυλακήν. Από όλην όμως την Εκκλησίαν εγίνετο συνεχώς μακρά και θερμή προσευχή δι' αυτόν στον Θεόν.
Πραξ. 12,6         Ὅτε δὲ ἔμελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ Ἡρῴδης, τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί, φύλακές τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν.
Πραξ. 12,6               Οταν δε επρόκειτο να τον φέρη ο Ηρώδης στο δικαστήριον, την νύκτα εκείνη ο Πετρος εκοιμάτο μεταξύ δύο στρατιωτών δεμένος μαζή με αυτούς με δύο αλυσίδες. Και επί πλέον φρουροί εμπρός εις την θύραν εφρουρούσαν την φυλακήν.
Πραξ. 12,7         καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων. ἀνάστα ἐν τάχει· καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν.
Πραξ. 12,7                Και ιδού άγγελος Κυρίου έξαφνα εισήλθε και φως έλαμψε στο κελλί, όπου εκοιμάτο ο Πετρος. Εκτύπησε την πλευράν του Πετρου, τον εξύπνησε και του είπε· “σήκω γρήγορα”. Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.
Πραξ. 12,8         εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· περίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. ἐποίησε δὲ οὕτω. καὶ λέγει αὐτῷ· περιβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι.
Πραξ. 12,8               Και είπεν ο άγγελος προς αυτόν· “ζώσε τον χιτώνα σου και δέσε τα πέδιλά σου”. Και ο Πετρος έκαμε έτσι. Και του λέγει ο άγγελος· “φόρεσε τώρα το ιμάτιόν σου και ακολούθησέ με”.
Πραξ. 12,9         καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι ἀληθές ἐστι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου, ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν.
Πραξ. 12,9               Και εξελθών ο Πετρος ακολουθούσε τον άγγελον και δεν είχεν ακόμη εννοήσει ότι ήτο πραγματικότης αυτό, που εγίνετο δια μέσου του αγγέλου. Ενόμιζε ότι βλέπει κάποιο όραμα.
Πραξ. 12,10       διελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς, καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ᾿ αὐτοῦ.
Πραξ. 12,10              Αφού δε επέρασαν την πρώτην και την δευτέραν φρουράν, ήλθαν εις την σιδερένιαν θύραν, που ωδηγούσε προς την πόλιν, η οποία και ανοίχθηκε δι' αυτούς μόνη της. Αφού εβγήκαν, επέρασαν μαζή ένα δρόμον και αμέσως έφυγε από αυτόν ο άγγελος.
Πραξ. 12,11       καὶ ὁ Πέτρος γενόμενος ἐν ἑαυτῷ εἶπε· νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλε Κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετό με ἐκ χειρὸς Ἡρῴδου καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων.
Πραξ. 12,11              Συνήλθε τότε ο Πετρος και είπε· “τώρα καταλαβαίνω καλά, ότι πράγματι έστειλε ο Κυριος τον άγγελόν του και με έβγαλε από τα χέρια του Ηρώδου και με εγλύτωσε από κάθε κακόν, που ο λαός των Ιουδαίων επερίμενε να μου γίνη”.

Εὐαγγέλιο: (Μάρ. ε΄24- 34 )
Μαρκ. 5,24         καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.
Μαρκ. 5,24              Και ανεχώρησε μαζή του. Λαός δε πολύς τον ακολουθούσε και οι άνθρωποι τον εστρύμωχναν.
Μαρκ. 5,25         Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα,
Μαρκ. 5,25              Και μια γυναίκα, η οποία έπασχεν επί δώδεκα έτη από αιμορραγίαν
Μαρκ. 5,26         καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,
Μαρκ. 5,26              και είχε ταλαιπωρηθή πολύ από πολλούς ιατρούς, είχε δε εξοδεύσει όλα τα υπάρχοντά της, χωρίς να ίδη καμμίαν ωφέλειαν, αλλά μάλλον είχε έλθει στο χειρότερον,
Μαρκ. 5,27         ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
Μαρκ. 5,27              όταν ήκουσε δια τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, ανεμίχθη με το πλήθος, ήλθε πίσω από τον Ιησούν και ήγγισε το ένδυμά του.
Μαρκ. 5,28         ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι.
Μαρκ. 5,28              Διότι έλεγε μέσα της, ότι “εάν και μόνον εγγίσω τα ενδύματά του, θα σωθώ”.
Μαρκ. 5,29         καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.
Μαρκ. 5,29              Και αμέσως εξηράθηκε και έκλεισεν η πηγή, από την οποίαν έτρεχε το αίμα της, και αντελήφθη από την βελτίωσίν που ήλθε στο σώμα της, ότι ιατρεύθη από το βάσανον εκείνο.
Μαρκ. 5,30         καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων;
Μαρκ. 5,30              Και αμέσως ο Ιησούς αντελήφθη πολύ καλά, ως παντογνώστης, την δύναμιν που εβγήκεν από αυτόν και στραφείς στο πλήθος έλεγε· “ποιός ήγγισε τα ενδύματά μου;
Μαρκ. 5,31         καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο;
Μαρκ. 5,31               Και έλεγον εις αυτόν οι μαθηταί του· “βλέπστον όχλον να σε σπρώχνη από όλα τα σημεία και ερωτάς ποιός σε ήγγισε;”
Μαρκ. 5,32         καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν.
Μαρκ. 5,32              Ο Ιησούς όμως περιέφερε γύρω το βλέμμα του, δια να ίδη αυτήν, που είχε κάμει αυτό.
Μαρκ. 5,33         ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
Μαρκ. 5,33               Η δε γυναίκα φοβισμένη και τρέμουσα, επειδή είχε πλέον αντιληφθή πολύ καλά την θεραπείαν, που της είχε γίνει, ήλθε και έπεσεν εις τα γόνατα εμπρός του και του είπεν όλην την αλήθειαν.
Μαρκ. 5,34         ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
Μαρκ. 5,34              Εκείνος δε της είπε· “κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνην εις την ψυχήν σου και να είσαι για πάντα υγιής και απηλλαγμένη από την βασανιστικήν ασθένειάν σου”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, μᾶς μιλᾶ ὅταν ἡ ψυχή βγαίνει ἀπό τό σῶμα


Ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, πατριάρχης Αλεξανδρείας (6ος-7ος αι), μιλούσε διαρκώς γιά τόν θάνατο καί την έξοδο της ψυχής από τό σώμα, επαναλαμβάνοντας οσα σχετικά είχαν αποκαλυφθεί στον όσιο Συμεών τόν Θαυμαστορείτη. «Όταν η ψυχή βγαίνει από τό σώμα», έλεγε, «καί ανεβαίνει από τη γη στον ουρανό, τη συναντούν ομάδες-ομάδες δαιμόνων, τη σταματούν καί την κατηγορούν γιά τα ψέματα, τις συκοφαντίες, την οργή, τη ζήλια, τον θυμό, τη μνησικακία, την υπερηφάνεια, την αισχρολογία, την ανυπακοή, τη μοχθηρία, τη φιλαργυρία, τη μέθη, τη γαστριμαργία, την πονηριά, τη μαγεία, το μίσος, τον φόνο, την κλοπή, τη σκληροκαρδία, την πορνεία καί τη μοιχεία, όλα, κοντολογίς, τα αμαρτήματα. Καί καθώς η ψυχή κατά την πορεία της από τη γη ως τόν ουρανό θα δίνει λογαριασμό γι` αυτά, οι άγγελοι θα στέκονται παράμερά της, μην μπορώντας να τη βοηθήσουν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΟΝΗΣ.. Ἔλεγε ἡ Γερόντισσα Μαρίνα Παπαδημητροπούλου ἀργότερα: «Τόν πρῶτο καιρό μετά τό θάνατό της ἐρχόταν συχνά καί μέ ἔβλεπε. Ἐμφανιζόταν μέσα στό κελί. Μοῦ ἔλεγε: Πέθανα ἀλλά εἶμαι -πολύ καλά. Τώρα πῆρα ἄδεια. Θά σέ πάρω νά σέ πάω νά σοῦ δείξω πού εἶμαι.


Ποιος θάνατος θα μπορούσε να έχει εξουσία επάνω σ’ αυτήν πού είχε αγιαστεί στην άσκηση της πίστης στον Αναστάντα καί αιωνίως ζώντα Χριστό, καί είχε ζήσει μαζί Του καί γι’ Αυτόν; Δεν υπάρχει θάνατος γιά όσους όλο το είναι τους είναι γεμάτο από τίς αναστάσιμες θείες δυνάμεις Του. Στους βίους των αγίων, όλα είναι συνηθισμένα, όπως καί στο Ευαγγέλιο, αλλά καί όλα είναι παράδοξα, όπως στο Ευαγγέλιο.
Σε ένα από τα βαφτιστήρια της μακαριστής Γερόντισσας, το οποίο αγνοούσε την κοίμησή της, δόθηκε απροσδόκητα από τη στρατιωτική μονάδα όπου υπηρετούσε άδεια γιά να πάει στο χωριό του. Χωρίς αίτηση, δικαίωμα ή εξήγηση. Όταν έφτασε, είδε πώς δεν υπήρχε άλλος να μεταφέρει στήν Παναγία την Αλμυρή τα κόλλυβα γιά τα «σαράντα» εκείνης πού αγαπούσε πολύ τίς αγρυπνίες στη χάρη Της.
Έλεγε η Γερόντισσα Μαρίνα Παπαδημητροπούλου αργότερα:
«Τόν πρώτο καιρό μετά τό θάνατό της ερχόταν συχνά καί μέ έβλεπε. Εμφανιζόταν μέσα στο κελί. Μου έλεγε: Πέθανα αλλά είμαι -πολύ καλά. Τώρα πήρα άδεια. Θα σε πάρω να σε πάω να σου δείξω πού είμαι.
Μου έλεγε: Παιδί μου δεν σε ξεχνώ, μου δούλεψες. Μερικές φορές με εμπόδιζε να μιλώ γι’ αυτήν. Άλλη φορά μου έλεγε: Τώρα να μιλήσεις» .

Ποιοί εἶναι Αἱρετικοί καί ποιοί ὄχι. (Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός)


Φωτογραφία του χρήστη Μοναχός Μακαριος Κουτλουμουσιανος.

Ποιοι είναι Αιρετικοί και ποιοι όχι.
 
 Μετά λύπης μας παρατηρούμε ότι στις ημέρες μας διδάσκεται, όπως ποτέ άλλοτε, η Μεταπατερική θολολογία! Διάφοροι Οικουμενιστές θεολόγοι-θολολόγοι, διδάσκουν ότι θέλουν, και όπως θέλουν, με κίνδυνο να ξεχάσουμε και αυτά τα ολίγα που ξέρουμε. Μπροστά σε αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός, εμείς θα επικαλεστούμε τους Αληθινούς Θεολόγους και Απλανείς Οικουμενικούς Πατέρες μας, κάνοντας ορισμένες απλές διευκρινήσεις.
α) Ερώτηση :
Που είναι η Εκκλησία, ποιοι είναι μέσα και ενσωματωμένοι με Αυτήν, και ποιοι είναι έξω και αποκομμένοι από Αυτήν;
β) Ερώτηση :
Ποιοι είναι και λέγονται Χριστιανοί, ποιοι είναι και λέγονται Αιρετικοί;
α) Απάντηση :

«Ἔλεγε ἐπίσης ὅτι θά ἔλθει ἡ ἐποχή πού ἡ διαφθορά καί ἡ ἀκολασία μεταξύ τῶν νέων θά φτάσει σέ ἔσχατο σημεῖο.......»


Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα

Ὁ Γέροντας ἀγαποῦσε πάρα πολύ τήν νεολαία. Τότε οἱ νέοι δέν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στήν ἐκκλησία καί ὁ Γέροντας χαιρόταν πάρα πολύ, ὅταν αὐτοί τόν ἐπισκέπτονταν. Ὁ πατήρ Σεραφείμ ἔλεγε ὅτι θά εἶναι πάρα πολύ μεγάλος ὁ ρόλος τῆς νεολαίας στήν μελλοντική ἀναβίωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ἔλεγε ἐπίσης ὅτι θά ἔλθει ἡ ἐποχή πού ἡ διαφθορά καί ἡ ἀκολασία μεταξύ τῶν νέων θά φτάσει σέ ἔσχατο σημεῖο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δέν θά ὑπάρχουν. Θά βλέπουν τήν ἀτιμωρησία τους καί θά νομίζουν ὅτι ὅλα τούς εἶναι ἐπιτρεπτά γιά νά ἱκανοποιοῦν τίς ἐπιθυμίες τους.... Θά τούς καλέσει, ὅμως, ὁ Θεός καί θά καταλάβουν ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά συνεχίσουν μία τέτοια ζωή καί μέ διάφορους τρόπους θά ὁδηγηθοῦν στόν Θεό. Σέ πολλούς θά ὑπάρχει τάση πρός τήν ἀσκητική ζωή.

«Ὁ Χριστός εἶναι εἰρήνη, ἐλευθερία, εἶναι τό ἀνέκφραστο φῶς τῆς ψυχῆς»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης


Τό βασίλειο τῆς ζωῆς καί τό βασίλειο τοῦ θανάτου πορεύονται χέρι χέρι. Λέγω πορεύονται ἐπειδή εἶναι πνευματικά. Ὁ ἀρχηγός τοῦ πρώτου, δηλαδή τοῦ βασιλείου τῆς ζωῆς, εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖνοι πού εἶναι μέ τό Χριστό βρίσκονται ὁπωσδήποτε στό βασίλειο τῆς ζωῆς.
Ὁ ἀρχηγός τοῦ δεύτερου, δηλαδή τοῦ βασιλείου τοῦ θανάτου, εἶναι ὁ ἄρχοντας τῶν δυνάμεων τοῦ ἀέρα, ὁ διάβολος, μέ τά πνεύματα τοῦ κακοῦ πού εἶναι κοντά του. Ὁ χῶρος τους εἶναι τόσο μεγάλος, ὥστε χωράει ὅλους τούς ἀνθρώπους πού κατοικοῦν στή γῆ. Τά τέκνα αὐτά τοῦ θανάτου, οἱ ὑπήκοοι τοῦ ἄρχοντα τοῦ ἀέρα, βρίσκονται σ᾿ ἕνα συνεχή κι ἀνηλεή πόλεμο μέ τά τέκνα τῆς ζωῆς, δηλαδή μέ τούς πιστούς χριστιανούς, καί ἀγωνίζονται μέ κάθε πανοῦργο μέσο νά τούς νικήσουν μέ ὅπλα τίς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας, τήν ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καί τήν ἀλαζονεία τοῦ βίου (πρβλ. Α΄ Ἰωάν. Β΄ : 16).

Ἄν ἕνας μέ φταίξη τόν παρουσιάζω σ’ ἕνα κλοιό προσευχῆς


Εμένα με κυκλώσαν αδικίες κι έκανα προσευχή. Όταν εβλεπα αδικία και δεν μπορούσα να την σταματήσω, γονατούσα και φώναζα “συχώωωωρεσέ με Κύριε…”.  Έτσι με περνούσε η στεναχώρια, γιατί οι προσευχές φτάνουν επάνω. Οι προσευχές τα πάντα τα λειώνουν, κι αμέσως προλαβαίνει η καλωσύνη του Θεού. Αν με φερθούν άσχημα, να πέσω στο ήμαρτον. Αν το αφήσω, θα με κάνει ζημιά.

Οἱ μέλισσες σέβονται τίς ἱερές μας εἰκόνες, ἐμεῖς;


http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_434.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

15 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτη, Πανσοφίου Μάρτυρα, των Αγίων έξι Πατέρων, Αλεξάνδρου Ακοιμήτου, των Αγίων Ελπιδίου, Δάνακτος και Ελένης, Σεκουνδίνης Μάρτυρος, Ιτας εξ Ιρλανδίας, Προχόρου Οσίου, Γαβριήλ Οσίου, Βαρλαάμ εκ Ρωσίας.

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος, ήκμασε στα χρόνια του Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (254-259 μ.Χ.). Σύμφωνα με την βιογραφία του Αγίου Ιερωνύμου, της οποίας πρόσφατα αποδείχθηκε η ιστορικότητα, με βάση μια πολύ αρχαιότερη ελληνική πηγή, τα όρια της ζωής του μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ των ετών 233 και 346 μ.Χ. Ανήκε σε πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών τον τρομερό διωγμό του, ο Όσιος σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του. Επειδή φοβήθηκε μήπως παραδοθεί στους διώκτες των Χριστιανών από τον άνδρα της αδελφής του, τον γαμπρό του, ζήτησε παρηγοριά και σωτηρία στην έρημο.
Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Ἰανουαρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Ἰανουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής