Πραξ. 5,35 εἶπέ τε πρὸς
αὐτούς· ἄνδρες Ἰσραηλῖται, προσέχετε ἑαυτοῖς
ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν.
Πραξ. 5,35 Και είπε τότε προς τους συνέδρους· “άνδρες Ισραηλίται,
προσέχετε καλά τους εαυτούς σας και αναλογισθήτε την ευθύνην σας, δι' αυτό που
σκέπτεσθε να πράξετε εναντίον αυτών των ανθρώπων.
Πραξ. 5,36 πρὸ γὰρ
τούτων τῶν ἡμερῶν ἀνέστη Θευδᾶς, λέγων εἶναί
τινα ἑαυτόν, ᾧ προσεκλίθη ἀριθμὸς ἀνδρῶν ὡσεὶ
τετρακοσίων· ὃς ἀνῃρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο
αὐτῷ διελύθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν.
Πραξ. 5,36 Διότι, πριν από τας ημέρας αυτάς, παρουσιάστηκε ο
Θευδάς, ο οποίος έλεγε δια τον ευατόν του ότι είναι τάχα κάποιος μεγάλος. Τον
ηκολούθησαν ως οπαδοί του κάπου τετρακόσιοι άνθρωποι. Αλλά εφονεύθη αυτός, και
όλοι όσοι επίστευον εις αυτόν διελύθησαν και εξωλοθρεύθησαν.
Πραξ. 5,37 μετὰ τοῦτον ἀνέστη
Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς
ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω
αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι
ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν.
Πραξ. 5,37 Επειτα από αυτόν παρουσιάσθηκε ο Ιούδας ο Γαλιλαίος
κατά τας ημέρας που έγινε από τους Ρωμαίους η απογραφή, και ετράβηξε με το
μέρος του αρκετόν λαόν, αλλά και εκείνος εθανατώθηκε και εχάθηκε και όλοι όσοι
τον υπήκουαν διεσκορπίσθησαν.
Πραξ. 5,38 καὶ τὰ νῦν
λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων
τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ
ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον
τοῦτο, καταλυθήσεται·
Πραξ. 5,38 Και τώρα εγώ σας λέγω, σταθήτε μακρυά από τους
ανθρώπους τούτους, αφήσατέ τους και μη απλώνετε επάνω των τα χέρια σας. Διότι,
εάν αυτό που σχεδιάζουν η το έργον που πράττουν προέρχεται εξ ανθρώπων, θα
διαλυθή μόνο του.
Πραξ. 5,39 εἰ δὲ ἐκ
Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ
θεομάχοι εὑρεθῆτε.
Πραξ. 5,39 Εάν όμως είναι εκ του Θεού, δεν ημπορείτε σεις να το
καταστρέψετε. Σκεφθήτε δε, μήπως γίνετε και θεομάχοι, πολεμούντες τον Θεόν και
το έργον του”.
Πραξ. 5,40 ἐπείσθησαν δὲ
αὐτῷ, καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους
δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι
τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς.
Πραξ. 5,40 Επείσθησαν δε εις αυτόν τα μέλη του συνεδρίου και αφού
επροσκάλεσαν τους Αποστόλους πάλιν εις την αίθουσαν, τους έδειραν, τους
παρήγγειλαν να μη κηρύττουν πλέον επί τω ονόματι του Ιησού και κατόπιν τους
απέλυσαν.
Πραξ. 5,41 οἱ μὲν οὖν
ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι
ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ κατηξιώθησαν ἀτιμασθῆναι·
Πραξ. 5,41 Αλλά οι Απόστολοι, ύστερα από όλα αυτά, ανεχώρησαν
από το συνέδριον χαίροντες, διότι ηξιώθησαν της μεγάλης τιμής να υποστούν εξευτελιστικήν
τιμωρίαν χάριν του ονόματος του Χριστού.
Ιω. 10,27 τὰ πρόβατα τὰ
ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει, κἀγὼ
γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσί μοι,
Ιω. 10,27 Τα δικά μου πρόβατα ακούουν με χαράν και με
υποταγήν την φωνήν μου και εγώ τα γνωρίζω ότι είναι δικά μου και με ακολουθούν.
Ιω. 10,28 κἀγὼ ζωὴν
αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται
εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ
ἐκ τῆς χειρός μου.
Ιω. 10,28 Και εγώ ανταμείβων την υπακοήν των, τους δίδω την
αιωνίαν ζωήν και δεν θα χαθούν ποτέ και κανείς δεν θα τα αρπάξη από τα χέρια
μου.
Ιω. 10,29 ὁ πατήρ μου, ὃς
δέδωκέ μοι, μείζων πάντων ἐστί, καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάζειν
ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ πατρός μου.
Ιω. 10,29 Ο Πατήρ μου, ο οποίος μου έχει δώσει τα πρόβατα
είναι ανώτερος και ισχυρότερος από όλους, είναι ο παντοδύναμος Θεός. Και
κανείς, ούτε αι λεγεώνες των πονηρών πνευμάτων, δεν ημπορούν να αρπάξουν τα
πρόβατα από το χέρι του.
Ιω. 10,30 ἐγὼ καὶ
ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.
Ιω. 10,30 Με την ιδίαν δύναμιν και εξουσίαν και αγάπην
ποιμαίνω και εγώ και κρατώ τα πρόβατα, διότι εγώ και ο Πατήρ είμεθα ένα, έχομεν
την αυτήν φύσιν και ουσίαν, τα ίδια άπειρα ιδιώματα”.
Ιω. 10,31 Ἐβάστασαν οὖν
πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν.
Ιω. 10,31 Οταν οι Ιουδαίοι τον άκουσαν να λέγη ότι είνα ένα
με τον Θεόν, επήραν πάλιν λιθάρια, δια να τον λιθοβολήσουν.
Ιω. 10,32 ἀπεκρίθη αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς· πολλὰ καλὰ ἔργα ἔδειξα
ὑμῖν ἐκ τοῦ πατρός μου· διὰ ποῖον αὐτῶν
ἔργον λιθάζετέ με;
Ιω. 10,32 Απήντησε τότε εις αυτούς ο Ιησούς· “πολλά καλά
έργα έδειξα και έκανα εις εσάς που προέρχονται από τον Πατέρα. Δια ποίον από
όλα είσθε έτοιμοι να με λιθοβολήσετε;”
Ιω. 10,33 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ
οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· περὶ καλοῦ ἔργου
οὐ λιθάζομέν σε, ἀλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ ὅτι
σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν.
Ιω. 10,33 Απήντησαν εις αυτόν οι Ιουδαίοι, λέγοντες· “δεν σε
λιθοβολούμεν δια καλόν έργον, αλλά δια την φοβεράν βλασφημίαν που είπες, διότι
ενώ συ είσαι άνθρωπος, κάνστον εαυτόν σου Θεόν και λέγεις ότι είσαι ένα με τον
Θεόν”.
Ιω. 10,34 ἀπεκρίθη αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς· οὐκ ἔστι γεγραμμένον ἐν τῷ
νόμῳ ὑμῶν, ἐγὼ εἶπα, θεοί ἐστε;
Ιω. 10,34 Τους απήντησεν ο Ιησούς· “στον νόμον σας, εκεί που
ομιλεί ο Θεός προς τους δικαστάς, δεν είναι γραμμένον· Εγώ είπα, είσθε θεοί;
Ιω. 10,35 εἰ ἐκείνους
εἶπε θεούς, πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐγένετο,
καὶ οὐ δύναται λυθῆναι ἡ γραφή,
Ιω. 10,35 Εάν η Γραφή ωνόμασε θεούς τους δικαστάς εκείνους,
τους οποίους εκάλεσε εις αυτό το έργον ο Θεός-και δεν είναι δυνατόν να καταλυθή
η Γραφή-
Ιω. 10,36 ὃν ὁ πατὴρ
ἡγίασε καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, ὑμεῖς
λέγετε ὅτι βλασφημεῖς, ὅτι εἶπον, υἱὸς τοῦ
Θεοῦ εἰμι;
Ιω. 10,36 εις εκείνον, τον οποίον ο Πατήρ καθιέρωσε δια το
μέγα έργον του Μεσσίου και τον έστειλε στον κόσμον, σεις λέγετε ότι βλασφημείς,
επειδή είπα ότι είμαι Υιός του Θεού;
Ιω. 10,37 εἰ οὐ ποιῶ
τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέ μοι·
Ιω. 10,37 Εάν δεν κάνω τα υπερφυσικά έργα, τα οποία είναι
έργα του Πατρός μου, τότε μη πιστεύετε εις εμέ.
Ιω. 10,38 εἰ δὲ ποιῶ,
κἂν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε, τοῖς ἔργοις
πιστεύσατε, ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύσητε ὅτι ἐν ἐμοὶ
ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
Ιω. 10,38 Εφ' όσον όμως κάνω τα έργα του Πατρός μου,
πιστεύσατε εις αυτά τα έργα και τότε θα εννοήσετε καλά και θα πιστεύσετε εις
εμέ και θα βεβαιωθήτε, ότι εγώ ζω και υπάρχω εν τω Πατρί, όπως και ο Πατήρ ζη
και υπάρχει εν εμοί”.
