Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 25 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. γ΄23- δ΄5 )
Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.
Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.
Γαλ. 3,24           ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν·
Γαλ. 3,24                  Ωστε ο Νομος έγινε παιδαγωγός μας, ο οποίος μας εξεπαίδευε και μας προπαρασκευάζε να ποθήσωμεν και γνωρίσωμεν τον Χριστόν, ώστε να πάρωμεν την δικαίωσιν από την πίστιν.
Γαλ. 3,25           ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν.
Γαλ. 3,25                   Από τότε δε που ήλθεν αυτή η πίστις, που ήλθε δηλαδή ο Χριστός, ο οποίος δια της πίστεως εις αυτόν μας δίδει την δικαίωσιν, δεν είμεθα πλέον κάτω από τον παιδαγωγόν, δηλαδή κάτω από τον Νομον.
Γαλ. 3,26           πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
Γαλ. 3,26                  Διότι όλοι είσθε υιοί του Θεού δια της πίστεως στον Ιησούν Χριστόν,
Γαλ. 3,27           ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε.
Γαλ. 3,27                   επειδή όσοι έχετε βαπτισθή στο όνομα του Χριστού και ομολογείτε έτσι αυτόν Σωτήρα, εφορέσατε τον Χριστόν και ενωθήκατε με αυτόν.
Γαλ. 3,28           οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Γαλ. 3,28                  Δι' αυτό και εις την νέαν κατάστασιν, εις την βασιλείαν του Χριστού, δεν υπάρχουν διαφραί εθνικότητος, τάξεως και φύλου. Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Ελλην, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άρσεν και θύλυ, διότι όλοι σεις είσθε ένας νέος άνθρωπος και νέος οργανισμός, δια μέσου του Ιησού Χριστού.
Γαλ. 3,29           εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ᾿ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
Γαλ. 3,29                  Εάν δε σεις οι εθνικοί, που επιστεύσατε, ανήκετε στον Χριστόν, άρα είσθε πνευματικοί απόγονοι του Αβραάμ και σύμφωνα με την υπόσχεσιν, που ο Θεός έδωσεν εις αυτόν, κληρονόμοι των ευλογιών.
Γαλ. 4,1             Λέγω δέ, ἐφ᾿ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν,
Γαλ. 4,1                     Σας λέγω δε και τούτο· ότι όσον χρόνον ο κληρονόμος είναι νήπιος και ανήλικος, δεν διαφέρει τίποτε από τον δούλον, καίτοι είναι κύριος όλης της κληρονομίας.
Γαλ. 4,2             ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός.
Γαλ. 4,2                     Αλλ' ευρίσκεται πάντοτε κάτω από την κηδεμονίαν και την εξουσίαν των επιτρόπων, που τον εκπροσωπούν, και κάτω από τους οικονόμους, που διαχειρίζονται την κληρονομίαν, μέχρι της προσθεμίας, που έχει ορίσει με την διαθήκην του ο πατήρ.
Γαλ. 4,3             οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι·
Γαλ. 4,3                     Ετσι και ημείς οι Χριστιανοί, εφ' όσον διαρκούσε η νηπιακή μας ηλικία, από πνευματικής απόψεως, ήμεθα υποδουλωμένοι κάτω από τας στοιχειώδεις διατάξστου μωσαϊκού Νομου και των άλλων θρησκειών, που έχουν οι άνθρωποι της αγνοίας.
Γαλ. 4,4             ὅτε δέ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον,
Γαλ. 4,4                     Οταν δε συνεπληρώθη ο χρόνος και ήλθεν ο κατάλληλος καιρός, που είχεν ορισθή μέσα στο θείον σχέδιον, έστειλεν ο Θεός, από τον ουρανόν εις την γην, τον Υιόν του, ο οποίος έλαβε σάρκα ανθρωπίνην δια μέσου παρθένου γυναικός και υπετάχθη θεληματικά στον μωσαϊκόν Νομον.
Γαλ. 4,5             ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.
Γαλ. 4,5                     Και τούτο, δια να εξαγοράση εκείνους που ευρίσκοντο κάτω από την κατάραν του Νομου, δια να πάρωμεν όλοι την υιοθεσίαν, που μας είχεν υποσχεθή ο Θεός.
Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. ε΄24- 34 )
Μαρκ. 5,24         καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.
Μαρκ. 5,24              Και ανεχώρησε μαζή του. Λαός δε πολύς τον ακολουθούσε και οι άνθρωποι τον εστρύμωχναν.
Μαρκ. 5,25         Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα,
Μαρκ. 5,25              Και μια γυναίκα, η οποία έπασχεν επί δώδεκα έτη από αιμορραγίαν
Μαρκ. 5,26         καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,
Μαρκ. 5,26              και είχε ταλαιπωρηθή πολύ από πολλούς ιατρούς, είχε δε εξοδεύσει όλα τα υπάρχοντά της, χωρίς να ίδη καμμίαν ωφέλειαν, αλλά μάλλον είχε έλθει στο χειρότερον,
Μαρκ. 5,27         ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
Μαρκ. 5,27              όταν ήκουσε δια τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, ανεμίχθη με το πλήθος, ήλθε πίσω από τον Ιησούν και ήγγισε το ένδυμά του.
Μαρκ. 5,28         ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι.
Μαρκ. 5,28              Διότι έλεγε μέσα της, ότι “εάν και μόνον εγγίσω τα ενδύματά του, θα σωθώ”.
Μαρκ. 5,29         καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.
Μαρκ. 5,29              Και αμέσως εξηράθηκε και έκλεισεν η πηγή, από την οποίαν έτρεχε το αίμα της, και αντελήφθη από την βελτίωσίν που ήλθε στο σώμα της, ότι ιατρεύθη από το βάσανον εκείνο.
Μαρκ. 5,30         καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων;
Μαρκ. 5,30              Και αμέσως ο Ιησούς αντελήφθη πολύ καλά, ως παντογνώστης, την δύναμιν που εβγήκεν από αυτόν και στραφείς στο πλήθος έλεγε· “ποιός ήγγισε τα ενδύματά μου;
Μαρκ. 5,31         καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο;
Μαρκ. 5,31               Και έλεγον εις αυτόν οι μαθηταί του· “βλέπστον όχλον να σε σπρώχνη από όλα τα σημεία και ερωτάς ποιός σε ήγγισε;”
Μαρκ. 5,32         καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν.
Μαρκ. 5,32              Ο Ιησούς όμως περιέφερε γύρω το βλέμμα του, δια να ίδη αυτήν, που είχε κάμει αυτό.
Μαρκ. 5,33         ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
Μαρκ. 5,33               Η δε γυναίκα φοβισμένη και τρέμουσα, επειδή είχε πλέον αντιληφθή πολύ καλά την θεραπείαν, που της είχε γίνει, ήλθε και έπεσεν εις τα γόνατα εμπρός του και του είπεν όλην την αλήθειαν.
Μαρκ. 5,34         ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
Μαρκ. 5,34              Εκείνος δε της είπε· “κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνην εις την ψυχήν σου και να είσαι για πάντα υγιής και απηλλαγμένη από την βασανιστικήν ασθένειάν σου”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ποιοί εἶναι οἱ ἀληθινοί θεολόγοι στήν Ἐκκλησία. ΠατερικήΘεολογία, 9ο μέρος,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Συνεχίζουμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τίς ὁμιλίες πού κάνουμε πάνω στήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη, οἱ ὁποῖες ἔχουμε πεῖ ὅτι εἶναι Πανεπιστημιακές παραδόσεις καί ἐπειδή εἶναι προφορικός λόγος εἶναι πιό ἁπλός καί εὔκολος, ἐνῶ τά συγγράμματά του εἶναι πιό πυκνά καί πιό δυσκολονόητα.
Τό κεφάλαιο μέ τό ὁποῖο θά ἀσχοληθοῦμε σήμερα ἔχει μιά συνέχεια μ’ αὐτά πού λέγαμε τήν προηγούμενη φορά καί ἀφορᾶ τήν ἀντίληψη πού εἶχαν οἱ ἀρχαῖοι γιά τόν Θεό καί τήν ἀντίληψη πού ἔχει ἡ Ὀρθοδοξία. Μᾶς ἐνδιαφέρουν οἱ ἀρχαῖοι γιατί, ὅπως γνωρίζετε, λατρεύεται ἡ Ἀρχαία Ἑλλάδα, μέ τήν ἔννοια ὅτι θαυμάζεται πολύ. Ἀκόμα καί στήν παιδεία μᾶς ἔχουν περάσει τό μήνυμα, ὅτι ὁ ἀρχαῖος πολιτισμός ἦταν ἕνας κορυφαῖος πολιτισμός καί πρέπει νά εἶναι πρότυπο γιά μᾶς, γι’ αὐτό μᾶς διδάσκουν ἀπό τό δημοτικό τήν μυθολογία καί στό Γυμνάσιο καί τό Λύκειο τούς ἀρχαίους Ἕλληνες, τούς φιλοσόφους κτλ. Ὅλο αὐτό ἔχει ἔλθει ἀπό τούς Φράγκους, εἶναι ἐπίδραση τῆς αἱρετικῆς Δύσης, ἡ ὁποία μέ τόν διαφωτισμό καί τήν ἀναγέννηση συνέβαλαν στήν ἐπικράτηση τῆς ἄποψης ὅτι πρέπει νά γυρίσουμε στήν ἀρχαία Ἑλλάδα καί ἐνῶ εἴχαμε φθάσει σ’ ἕνα πολύ ὑψηλό πολιτισμικό ἐπίπεδο μέ τόν συγκερασμό Χριστιανισμοῦ καί ἀρχαίας ἑλληνικῆς παιδείας πού ὀνομάζεται -ἄν θέλετε- Ρωμαίϊκος πολιτισμός, Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, ἐξ οὗ καί τό Πατριαρχεῖο μας λέγεται RUM ORTHODOX ἀκόμη μέχρι σήμερα καί ὁ Βυζαντινός Αυτοκρατορίας λεγόταν Βασιλεύς τῶν Ρωμαίων-, γυρίσαμε πίσω.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ ἀθεΐα τῶν νέων ἀποτέλεσμα τῶν ἐπαίνων καί τῆς κακῆς ἀγωγῆς..Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ ἀθεΐα τῶν νέων ἀποτέλεσμα τῶν ἐπαίνων καί τῆς κακῆς ἀγωγῆς.

Ἡ ἀθεΐα, ἡ ἀσέβεια, ἡ θρασύτης, ἡ σκληρότης, ἡ βλασφημία τῶν παιδιῶν εἶναι, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο, καρποί τῆς κακῆς ἀγωγῆς.
 «Οἱ γονεῖς» παρατηροῦσε ὁ σοφός καί Ἅγιος Γέροντας «εὐθύνονται πρῶτοι γιά τήν ἀποτυχία τῶν παιδιῶν στή ζωή καί οἱ δάσκαλοι καί οἱ καθηγητές μετά. Τά ἐπαινοῦν διαρκῶς. Τούς λένε ἐγωιστικά λόγια. Δέν τά φέρνουν στό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τ’ ἀποξενώνουν ἀπ’ τήν Ἐκκλησία. Ὅταν μεγαλώσουν λίγο τά παιδιά καί πᾶνε στό σχολεῖο μ’ αὐτό τόν ἐγωισμό, φεύγουν ἀπ’ τή θρησκεία καί τήν περιφρονοῦν, χάνουν τό σεβασμό πρός τόν Θεό, πρός τούς γονεῖς, πρός ὅλους.

Ἡ ἱστορία μιᾶς ἀπάντησης ἀπό τόν ἄλλο κόσμο, τό ἕτος 1904


Η ιστορία μιας απάντησης από τον άλλο κόσμο

Τό έτος 1904 αναπαύτηκε ο αρχιμανδρίτης Παύλος ηγούμενος της φημισμένης Λαύρας της Αγίας Τριάδος κοντά στη Μόσχα. Ο πατέρας Παύλος ήταν ασυνήθιστα πράος καί ταπεινόφρων. Όμως δε διακρινόταν σε κάτι ιδιαίτερα. Ένας μοναχός άρχισε να βασανίζει τόν εαυτό του μέ το ερώτημα: Γιατί είναι αυτός τοποθετημένος γιά ηγούμενος; Κι έτσι, δημόσια καί κρυφά, αναρωτιόταν ως το θάνατο του πατέρα Παύλου. Όταν πέθανε, ο μοναχός ηρέμησε.
 Αλλά ξαφνικά συνέβη κάτι πού άρχισε συνεχώς να βασανίζει τή συνείδησή του καί να τόν παροτρύνει γιά μετάνοια. Είδε τον εαυτό του στ’ όνειρό του, πώς στέκει πάνω από τόν τάφο του συγχωρεμένου ηγούμενου. 

Τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, μέ ἀφορμή τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, ἀγρυπνεῖ καί ἀγωνίζεται.


Με αφορμή την έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας, που θα ασχολείτο με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, διακόσιες οικογένειες από την αγιοτόκο επαρχία της Ι. Μ. Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, με ενυπόγραφο κείμενο, που επιδόθηκε μέσω πενταμελούς εκπροσώπησης, ζητήσαμε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Ιωάννη, ως γνήσιο τέκνο του μακαριστού Παντελεήμονος του Β’ και διάδοχος στον θρόνο του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου:
1ον. Να υπερασπιστεί με όλες του τις δυνάμεις την ακεραιότητα της Εκκλησιολογικής και Δογματικής μας συνείδησης, έτσι όπως ορίζεται από τις Αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, από τους Ιερούς Κανόνες και από την Πατερική μας Παράδοση και
2ον. Να μεταφέρει στην Σύνοδο της Ιεραρχίας καθαρή την φωνή του ποιμνίου του, που δεν είναι άλλη από την φωνή των Αγίων μας Πατέρων.
Από την πλευρά μας δεσμευθήκαμε, για την ενίσχυση και τον φωτισμό του Επισκόπου μας, ιδιαίτερα στο διήμερο 23-24/11, να προσευχηθούμε θερμά.
Τα πρώτα μηνύματα από την Σύνοδο της Ιεραρχίας δείχνουν, ότι οι προσδοκίες μας, προς ώρας, διεψεύσθησαν. Γι’ αυτό και ο Αγώνας μας ο πνευματικός, όπως ορίζουν οι Πατέρες, συνεχίζεται τώρα με θερμότερο ζήλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο Θέλημα του Θεού.

Μόνο μέ τό Πνευματικό Πένθος ὁ νοῦς γίνεται ἱκανός νά ἑνωθεῖ μέ τήν καρδιά γιά νά θεραπευτεῖ ὅλο τό Εἶναι μας.


Μόνη της η προσευχή δεν επαρκεί για τον εξαγνισμό της ψυχής (από τα πάθη). Αυτό που συντρίβει πραγματικά όλα τα πάθη και θεραπεύει τις δυνάμεις της υπάρξεώς μας είναι το πνευματικό πένθος. 
Όταν ο άνθρωπος πενθεί οικοιοθελώς, επικαλούμενος τη Χάρη του Θεού, ο νους και η καρδιά του ενοποιούνται. Όλο το είναι του ενοποιείται και είναι σε θέση τώρα να συμμορφωθεί προς τις εντολές του Χριστού. 
Για παράδειγμα αυτός που πενθεί καθίσταται ικανός να αγαπήσει καθώς το πνευματικό πένθος είναι η ανταπόκριση της δικής μας αγάπης, στο άγγιγμα της θεϊκής αγάπης.

Προφητεῖες γιά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου (Μέρος Β’)


Από την Παλαιά Διαθήκη

Περί του ερχομού του Αντιχρίστου έχουμε προφητείες στην Αγία Γραφή. Προφητείες της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Από την Π. Διαθήκη μαθαίνουμε, ότι ο Πατριάρχης Ιακώβ, λίγο πριν πεθάνει, κάλεσε του γιους του και τους είπε όσα θα συμβούν στο μέλλον, στους εσχάτους καιρούς:
-                    «Συνάχθητε, ίνα αναγγείλω υμίν, τι απαντήσει υμίν επ’ εσχάτων των ημερών». Ελάτε, τους είπε, να μάθετε από μένα, όχι εκείνα, που θα συμβούν ύστερα από λίγο χρόνο, αλλά εκείνα που θα γίνουν στις έσχατες μέρες, στα τελευταία της ανθρωπότητος χρόνια.
Μιλώντας για τον Πατριάρχη Ιακώβ και τα προφητικά του λόγια, ο Ιερός Χρυσόστομος, υπογραμμίζει αναλύοντας την πρόσκλησή του προς τους γιους του ως εξής:
Εμπρός! Ελάτε, για να μάθετε από μένα, όχι τα παρόντα, όχι εκείνα που θα γίνουν ύστερα από λίγο χρόνο, «αλλά τα εν εσχάταις ημέραις γενησόμενα».
Ο Ιακώβ δεν μίλησε βέβαια στους γιους του από μόνος του τα προφητικά λόγια, αλλά σαν προφήτης του Θεού, σαν γλώσσα της θείας Χάριτος, διδασκόμενος, φωτιζόμενος από μέσα του από το Άγιο Πνεύμα.

Ἡ χριστιανική ἕνωση εἶναι ἀνώτερη ἀπό τή συζυγική ἕνωση τῶν πρωτοπλάστων στόν Παράδεισο.


Αποτέλεσμα εικόνας για ορθοδοξος γαμος
Διότι ο χριστιανός είναι μέλος του μυστικού σώματος του Θεανθρώπου, στον Οποίο ανήκει και η ψυχή και το σώμα. Όταν λοιπόν οι χριστιανοί ενώνονται με τον Γάμο, δεν είναι μόνο δύο ανθρώπινες υπάρξεις ούτε μόνο δύο ψυχές που είναι προικισμένες με τη χάρη του Χριστού, αλλά δύο μέλη καθιερωμένα του μυστικού σώματος, τα οποία ενώνονται για να αφιερωθούν στην επέκταση του σώματος Αυτού. Γεννούν παιδιά, που είναι προορισμένα να ενσωματωθούν στο σώμα του Χριστού.

Εὐχές, γέρων Γαβριήλ Καρυές



Εὔχομαι ὁλοψύχως ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά εἶναι μαζί σας καί μαζί

μέ τίς οἰκογένειές σας σέ ὅλη σας τήν ζωή καί σέ ὅλη τήν αἰωνιότητα.

Εὔχομαι ἐπίσης νά ἔχετε δουλειά καί ὑγεία καί τά παιδιά σας καί τά

ἐγγόνια σας νά τά φροντίζει καί νά τά προστατεύει ὁ Θεός ἰσοβίως.

24 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Κλήμεντος Ἱερομάρτυρα, Πέτρου Ἱερομάρτυρα, Μάλχου, Καρίωνος, Ἐρμογένους Ἐπισκόπου, Φιλουμένου καὶ Χριστοφόρου, Ἀλέξανδρου, Γρηγορίου, Χρυσογόνου, Μάρκου Τριγλινοῦ, Θεοδώρου Μάρτυρα, Μερκουρίου Σμολένσκη.

Ὁ Ἅγιος Κλήμης ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ρώμης

Ἦταν Ρωμαῖος ἀριστοκράτης ἀπὸ βασιλικὸ γένος, γιὸς τοῦ Φαύστου καὶ τῆς Ματθιδίας. Ὁ Κλήμης σπούδασε ὅλες τὶς ἐπιστῆμες τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἀντάμωσε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο καὶ διδάχθηκε ἀπ’ αὐτὸν τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ θεογνωσία, ὁπότε ἔγινε θερμὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ συνέγραψε  ἀρκετὰ συγγράμματα.
Ὁ Κλήμης ὑπῆρξε τρίτος ἐπίσκοπος Ρώμης, ἀφοῦ διαδέχθηκε τὸν Ἀνέγκλητο, περίπου τὸ ἔτος 92 μ.Χ. Ποίμανε μὲ ὑπέρμετρο ζῆλο τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, στὰ βαρεία ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν. Συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δομετιανὸ καὶ ἐξορίστηκε σὲ πόλη ἔρημο κοντὰ στὴ Χερσώνα.
Ἐκεῖ, ἔδεσαν στὸ λαιμό του μιὰ σιδερένεια ἄγκυρα καὶ τὸν ἔριξαν στὴν θάλασσα, ὅπου παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του (101 μ.Χ).
Ἀξίζει, ὅμως, νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Κλήμης δὲν ὑπῆρξε μόνο σοφὸς κατὰ τὴν γραμματικὴ μόρφωση, ἀλλὰ ἀνῆκε σ’ αὐτοὺς ποὺ ὁ Θεῖος Παῦλος ὀνομάζει «σοφοὺς εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν». Συνετούς, δηλαδή, ὅταν κάνουν τὸ καλό, καὶ συγχρόνως ἀμέτοχους ἀπὸ κάθε κακό.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 24 Νοεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 24 Νοεμβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής