Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 30 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Τίτ. α΄15- β΄10 )

Τιτ. 1,15            πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.

Τιτ. 1,15                     Να μη λαμβάνουν υπ' όψιν των όσα περί καθαρών και ακαθάρτων φαγητών διδάσκουν οι ψευδάδελφοι Ιουδαίοι. Διότι εις μεν τους καθαρούς κατά την καρδίαν είναι όλα καθαρά· εις δε τους μολυσμένους από την αμαρτίαν και απίστους τίποτε δεν είναι καθαρόν, αλλά έχει μολυνθή ο νους των και η συνείδησίς των.

Τιτ. 1,16            Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.

Τιτ. 1,16                     Ομολογούν με τα λόγια, ότι γνωρίζουν τον Θεόν, με τα έργα των όμως τον αρνούνται. Είναι δε έτσι βδελυροί και αποτρόπαιοι και απειθείς και δια κάθε καλόν έργον ανίκανοι και ανάξιοι.

Τιτ. 2,1              Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ.

Τιτ. 2,1                      Συ όμως δίδασκε εκείνα που πρέπει και ταιριάζουν εις την ορθήν και αγίαν διδασκαλίαν.

Τιτ. 2,2              Πρεσβύτας νηφαλίους εἶναι, σεμνούς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.

Τιτ. 2,2                      Διδάσκε τους γέροντας να είνα προσεκτικοί και άγρυπνοι, σεμνοί, φρόνιμοι και συνετοί, υγιείς και ρωμαλέοι εις την ορθήν πίστιν, εις την αγάπην, εις την υπομονήν.

Τιτ. 2,3              Πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν καταστήματι ἱεροπρεπεῖς, μὴ διαβόλους, μὴ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωμένας, καλοδιδασκάλους,

Τιτ. 2,3                      Επίσης τας ηλικιωμένας γυναίκας να είναι εις την εξωτερικήν των εμφάνισιν και ενδυμασίαν ιεροπρεπείς, (όπως ταιριάζει εις ευσεβείς ανθρώπους)· να μη παρασύρωνται εις διαβολάς και συκοφαντίας, να μην είναι υποδουλωμέναι στο πολύ κρασί, να διδάσκουν τα καλά και αληθινά,

Τιτ. 2,4              ἵνα σωφρονίζωσι τὰς νέας φιλάνδρους εἶναι, φιλοτέκνους,

Τιτ. 2,4                      δια να νουθετούν και σωφρονίζουν τας νέας, ώστε αυταί να αγαπούν τους άνδρας των, να άγαπούν τα παιδιά των,

Τιτ. 2,5              σώφρονας, ἁγνάς, οἰκουρούς, ἀγαθάς, ὑποτασσομένας τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα μὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ βλασφημῆται.

Τιτ. 2,5                      να είναι εγκρατείς, αγναί, νοικοκυρές, που θα φροντίζουν για τα σπίτια των, αγαθαί και καλόκαρδοι, που θα υποτάσσωνται στους άνδρας των, δια να μη βλασφημήται από αυτούς ο λόγος του Θεού.

Τιτ. 2,6              Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως παρακάλει σωφρονεῖν,

Τιτ. 2,6                      Επίσης τους νεωτέρους να τους νουθετής και να τους προτρέπης να είναι εγκρατείς και σώφρονες,

Τιτ. 2,7              περὶ πάντα σεαυτὸν παρεχόμενος τύπον καλῶν ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα, ἀφθαρσίαν,

Τιτ. 2,7                      προσφέρων τον ευατόν σου κατά πάντα παράδειγμα καλών έργων και φροντίζων, ώστε η διδασκαλία σου να είναι αγνή και καθαρά, να εμπνέη την σεμνότητα, να είναι σταθερή και απρόσβλητη από την φθοράν και αλλοίωσιν.

Τιτ. 2,8              λόγον ὑγιῆ, ἀκατάγνωστον, ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ἔχων περὶ ἡμῶν λέγειν φαῦλον.

Τιτ. 2,8                      Να είναι λόγος υγιής και απηλλαγμένος από την ασθένειαν της αιρέσεως, άμεμπτος και ακατάκριτος, ώστε και ο πολέμιος να εντραπή, μη έχων κανένα κακόν να είπη εις βάρος μας.

Τιτ. 2,9              Δούλους ἰδίοις δεσπόταις ὑποτάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν εὐαρέστους εἶναι, μὴ ἀντιλέγοντας,

Τιτ. 2,9                      Πρότρεπε τους δούλους να υποτάσσωνται στους κυρίους των, να είναι προς αυτούς ευάρεστοι εις όλα, να μη αντιλέγουν,

Τιτ. 2,10            μὴ νοσφιζομένους, ἀλλὰ πίστιν πᾶσαν ἐνδεικνυμένους ἀγαθήν, ἵνα τὴν διδασκαλίαν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ κοσμῶσιν ἐν πᾶσιν.

Τιτ. 2,10                    να μη κατακρατούν και κλέπτουν, αλλά να δείχνουν επάνω εις τα πράγματα πάντοτε κάθε αξιοπιστίαν και εντιμότητα, αγαθήν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού, δια να στολίζουν έτσι εις όλα την διδασκαλίαν του σωτήρος ημών Θεού.

Εὐαγγέλιο: (Μάρ. ιβ΄1- 12 )

Μαρκ. 12,1         Καὶ ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγειν· ἀμπελῶνα ἐφύτευσεν ἄνθρωπος καὶ περιέθηκε φραγμὸν καὶ ὤρυξεν ὑπολήνιον καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησε.

Μαρκ. 12,1               Ηρχισε τότε να ομιλή εις αυτούς με παραβολάς. “Ενας άνθρωπος εφύτεψε αμπέλι και ύψωσε ολόγυρα φράκτην και έσκαψε πατητήρι και στέρνα δια τον μούστον, έκτισε πύργον δια να μένουν οι φύλακες και οι εργάται, και έτοιμο πλέον το αμπέλι το παρέδωσε στους γεωργούς, να το καλλιεργούν, να αποδίδουν δε και εις αυτόν την αναλογίαν των καρπών και εταξίδευσεν εις άλλην χώραν.

Μαρκ. 12,2         καὶ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς τῷ καιρῷ δοῦλον, ἵνα παρὰ τῶν γεωργῶν λάβῃ ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος.

Μαρκ. 12,2               Και κατά την κατάλληλον εποχήν έστειλεν στους γεωργούς ένα δούλον, δια να παραλάβη από αυτούς ένα μέρος από τον καρπόν του αμπελιού.

Μαρκ. 12,3         καὶ λαβόντες αὐτὸν ἔδειραν καὶ ἀπέστειλαν κενόν.

Μαρκ. 12,3               Εκείνοι όμως, αφού επιασαν τον δούλον, τον έδειραν και τον έδιωξαν με αδειανά τα χέρια.

Μαρκ. 12,4         καὶ πάλιν ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον· κἀκεῖνον λιθοβολήσαντες ἐκεφαλαίωσαν καὶ ἀπέστειλαν ἠτιμωμένον.

Μαρκ. 12,4               Και πάλιν ο οικοδεσπότης έστειλε εις αυτούς άλλον δούλον· και εκείνον, αφού τον ελιθοβόλησαν, τον επλήγωσαν στο κεφάλι και τον εδίωξαν ντροπιασμένον.

Μαρκ. 12,5         καὶ πάλιν ἄλλον ἀπέστειλε· κἀκεῖνον ἀπέκτειναν, καὶ πολλοὺς ἄλλους, οὓς μὲν δέροντες, οὓς δὲ ἀποκτέννοντες.

Μαρκ. 12,5               Και πάλιν έστειλε άλλον και εκείνον τον εφόνευσαν και πολλούς άλλους εκακοποίησαν, άλλους μεν τους έδερναν, άλλους δε τους εφόνευαν.

Μαρκ. 12,6         ἔτι οὖν ἕνα υἱὸν ἔχων, ἀγαπητὸν αὐτοῦ, ἀπέστειλε καὶ αὐτὸν ἔσχατον πρὸς αὐτοὺς λέγων ὅτι ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.

Μαρκ. 12,6               Ακόμη, λοιπόν, ένα μονογενή και αγαπητόν Υιόν, που είχε, τον έστειλε τελευταίον προς αυτούς λέγων· Οτι αυτοί οι άνθρωποι θα εντραπούν επί τέλους τον υιόν μου.

Μαρκ. 12,7         ἐκεῖνοι δὲ οἱ γεωργοί, θεασάμενοι αὐτὸν ἐρχόμενον, πρὸς ἑαυτοὺς εἶπον ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν, καὶ ἡμῶν ἔσται ἡ κληρονομία.

Μαρκ. 12,7               Εκείνοι όμως οι γεωργοί, όταν είδαν αυτόν να έρχεται, είπαν μεταξύ τους· ότι αυτός είναι ο κληρονόμος· ελάτε να τον φονεύσωμεν και θα μείνη έτσι ιδική μας πλέον η κληρονομία.

Μαρκ. 12,8         καὶ λαβόντες ἀπέκτειναν αὐτὸν καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος.

Μαρκ. 12,8               Και αφού τον επιασαν, τον εφόνευσαν και τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι.

Μαρκ. 12,9         τί οὖν ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις.

Μαρκ. 12,9               Τι θα κάμη λοιπόν ο κύριος του αμπελώνος; Θα έλθη και θα εξολοθρεύση τους γεωργούς αυτούς και θα δώση εις άλλους το αμπέλι, (Ετσι θα τιμωρήση ο Θεός τους πνευματικούς ηγέτας του Ισραήλ, στους οποίους ως καρποφόρον άμπελον ενεπιστεύθη τον λαόν του, και τον οποίον αυτοί κατά πολλούς τρόπους ήθελαν να εκμεταλλεύωνται δια την ιδικήν των ωφέλειαν. Δια να μένουν δε ανενόχλητοι εις την ανίερον εκμετάλλευσίν των έδιωχναν και έδερναν και εφόνευαν τους προφήτας, τους οποίους κατά καιρούς έστελνεν εις αυτούς ο Θεός, δια να τους υπενθυμίση το καθήκον των. Και θα εμπιστευθή ο Θεός τον νέον λαόν της Χαριτος εις άλλους πνευματικούς ηγέτας).

Μαρκ. 12,10       οὐδὲ τὴν γραφὴν ταύτην ἀνέγνωτε, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας·

Μαρκ. 12,10             Και επρόσθεσε ο Κυριος· “δεν εδιαβάσατε ούτε αυτό το χωρίον της Γραφής που λέγει· Λιθον τον οποίον απέρριψαν ως ακατάλληλον οι κτίσται, αυτός έγινε ο κυριώτερος ακρογωνιαίος λίθος, δι' όλην την οικοδομήν.

Μαρκ. 12,11       παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;

Μαρκ. 12,11              Από τον Κυριον έγινεν η τοποθέτησις αυτή του λίθου και είναι αξιοθαύμαστος εις τα μάτια ημών των πιστών;”

Μαρκ. 12,12       Καὶ ἐζήτουν αὐτὸν κρατῆσαι, καὶ ἐφοβήθησαν τὸν ὄχλον· ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπε. καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.

Μαρκ. 12,12             Και εζητούσαν οι αρχιερείς να τον συλλάβουν, αλλά εφοβήθησαν τον λαόν· ήθελαν δε να τον συλλάβουν, διότι εκατάλαβαν καλά, ότι δι' αυτούς είπε την παραβολήν. Και αφού τον αφήκαν, έφυγαν.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιά τή Μαγεία

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ:

«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ».

Ε.  ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ

    Ε.1. Μια γυναίκα, της οποίας ο γιος είχε πεθάνει από μάγια, πήγε απαρηγόρητη στον π. Γαβριήλ. Είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας από το μπαλκόνι. Αφού του διηγήθηκε τα πάντα, ο π. Γαβριήλ της απάντησε αυστηρά:

- Αφού βρήκες στο σπίτι ένα μαύρο αντικείμενο και σ' έβαλε σε υποψίες, γιατί δεν το πέταξες; Αυτά ήταν μάγια. Μετά, που έτρεχες τον γιο σου στους μάγους για να τον βοηθήσουν τάχα να λυθεί από τα μάγια, δεν ήξερες ότι θα πάθαινε χειρότερα; Αυτές είναι δουλειές του Πονηρού κι εσύ μόνη σου κατέστρεψες τον γιο σου. Ταυτόχρονα τον πήγαινες και στην εκκλησία. Αφού ξέρεις πως δεν μπορείς να είσαι υπηρέτης δύο (αντιπάλων) αφεντάδων. Ή στο έναν θα υπακούς ή στον άλλον. Αν έφερνες τον γιο σου σε μένα, τότε μεταξύ μας θα βρισκόταν ο Χριστός και δεν θα γινόταν τίποτα. Έπειτα όμως την παρηγόρησε, λέγοντάς της:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Ὁ πατήρ Ἰεσσαῖος καί τό φαινόμενο τῆς ἐσωτερικῆς φωνῆς

Τό φαινόμενο της εσωτερικής φωνής

Ο π. Ιεσσαίος απ’ τή σκήτη του π. Ηλία είναι όντως πνευματικός. Μας μίλησε γιά τό τί του συνέβη: «Ταξίδευα, λέει, στα στενά δρομάκια του Αγίου Όρους καί ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σ’ ένα θάμνο που μου εμπόδιζε τό δρόμο. Κοντοστάθηκα σκεπτόμενος να συνεχίσω ή να γυρίσω. Ακούω μέσα μου μια φωνή: Πήγαινε! Αλλά αμέσως μετά ακούω τή φωνή: Γύρισε! Αρκετά ταλαιπωρήθηκα έτσι.
 Τελικά αποφασίζω να πάω μπροστά. Όμως μέ τό που πάτησα τό πόδι μου σ’ εκείνο τό θάμνο γλίστρησα σε μια απότομη κατηφόρα κάποιου λατομείου, που δε φαινόταν καθόλου απ’ τό θάμνο. Λιποθύμησα. Αργότερα συνήλθα, καί είδα που βρισκόμουν. Είχα πέσει σ’ ένα γερμένο κορμό κάποιου κλαδεμένου δέντρου, δύο μέτρα πάνω απ’ τό έδαφος. Αλλά είναι παράξενο καί τό πώς έπεσα: μέ τό ’να χέρι καί τό ’να πόδι κρεμόμουν κάτω απ’ τόν κορμό. Είχα σφίξει τό δέντρο γαντζωμένος καί μέ τό χέρι καί μέ τό πόδι. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ μακαριστός Φλωρίνης Αὐγουστίνος στηλιτεύει τά ἄτοπα πρό τῶν Χριστουγέννων. Ὅταν ὁ ἄμβωνας ἦταν ζωντανός!

Πλησιάζει, αγαπητοί μου, πλησιάζει συν Θεώ η εορτή των Χριστουγέννων. Αλλά όταν πλησιάζει η μεγάλη αυτή εορτή, η μητρόπολη αυτή των εορτών κατά τον ιερό Χρυσόστομο, κάθε πιστός, ο οποίος γνωρίζει πώς πρέπει να εορτάζεται η γιορτή αυτή, καταλαμβάνεται από βαθύ αίσθημα λύπης, διότι ο τρόπος με τον οποίο γιορτάζεται η μεγάλη αυτή γιορτή δεν είναι σύμφωνος  με το θέλημα του Θεού. Όσα λέγονται και πράττονται κατά την εορτή αυτή, ως επί το πλείστο, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τη γιορτή, αλλά και πολλά από αυτά είναι αντίθετα προς το σκοπό της μεγάλης αυτής γιορτής.

"Χριστός επί γης, υψώθητε", ψάλλει η Εκκλησία και ζητεί, όπως ο νους και η καρδία των Χριστιανών αφήσουν τις ματαιότητες και υψωθούν σε ανώτερα επίπεδα πνευματικής ζωής αναπολώντας και ζώντας το μέγα μυστήριο. Άνω σχώμεν τας καρδίας! "Θεός εφανερώθη εν σαρκί" (Α' Τιμ. 3,16). Θεός άνθρωπος εγένετο, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται, όπως κηρύττει ο Μέγας Αθανάσιος.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ γέροντας αὐτός, καθώς προσευχόταν, θέλησε νά δεῖ τήν ψυχή ἑνός ἁμαρτωλοῦ καί τήν ψυχή ἑνός δικαίου τήν ὥρα πού θά χωρίζονταν ἀπό τά σώματά τους...........

Παρήγορη, διδακτική καί ψυχοσωτήρια είναι η ακόλουθη διήγηση, από την οποία μαθαίνουμε μέ πόση καρδιακή συντριβή καί ταπείνωση ετοιμάζονται οι δίκαιοι γιά τόν θάνατο καί μέ πόσον άγιο φόβο τόν υποδέχονται:

Ο Θεός ικανοποιούσε πάντοτε τά αιτήματα ενός γέροντα μέ μεγάλη αρετή. Μια μέρα, λοιπόν, ο γέροντας αυτός, καθώς προσευχόταν, θέλησε να δει την ψυχή ενός αμαρτωλού καί την ψυχή ενός δικαίου την ώρα πού θα χωρίζονταν από τά σώματά τους.

Οδηγημένος από τό χέρι τού Θεού, έφτασε σε μια πόλη. Έξω από την πόλη, σ’ ένα μοναστήρι, ζούσε ένας αναχωρητής μέ μεγάλη φήμη, πού τώρα ήταν άρρωστος καί περίμενε τόν θάνατο. Ο γέροντας είδε να έχουν ετοιμαστεί γι’ αυτόν πολλά κεριά καί καντήλια. Όλη η πόλη τόν έκλαιγε, λέγοντας:

—     Ο Θεός μέ τίς ευχές του αναχωρητή μάς έδινε τό ψωμί καί τό νερό. Όλη την πόλη την έσωζε ο Θεός χάρη σ’ αυτόν. Αν, λοιπόν, πάθει κάτι, όλοι θα πεθάνουμε.

Όταν ήρθε η ώρα του θανάτου του, ο γέροντας είδε τόν άγγελο του θανάτου μέ πύρινη τρίαινα στο χέρι να έρχεται κοντά στον αναχωρητή, καί άκουσε μια φωνή να λέει:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἐνορία καί Νεοεποχίτικες ὀργανώσεις

Ρακοβαλῆ Ἀθανασίου

Ἄν κοιτάξουμε τόν κόσμο γύρω δέν εἶναι δυνατό νά μήν παραδεχθοῦμε ὅτι οἱ νεοεποχίτικες σέκτες συνεχῶς κερδίζουν ἔδαφος καί ἀναπτύσσονται ραγδαῖα. Ξεκίνησαν ἀπό τό μηδέν και κερδίζουν συνεχῶς νέους ὀπαδούς, αὐξάνουν τήν οἰκονομική ἰσχύ τους, ἔχουν πιά κοινωνική ἐπιρροή ὄχι μικρή, τήν ὁποία πολύ ἔξυπνα καί δραστήρια φροντίζουν νά τήν ἐξαργυρώσουν καί σέ πολιτική ἐπιρροή.

Ποῦ ὀφείλεται ἡ ἐπιτυχημένη πορεία τους; Ἀναμφισβήτητα ἔχουν πολύ καλό μάνατζμεντ. Οἱ ἀρχηγοί τους (γκουρού) εἶναι πολύ καλοί μάνατζερς που δουλεύουν σέ βάθος χρόνου μέ στρατηγικά πλάνα καί ἔχουν τόν τρόπο τους γιά νά δραστηριοποιοῦν τούς ὀπαδούς τους.

Κυρίως ὅμως ἡ ἐπιτυχία τους ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ἔχουν μελετήσει τόν σύγχρονο ἄνθρωπο καί ἔχουν ἐντοπίσει σωστά τα προβλήματα, τίς ἀνάγκες του καί φροντίζουν νά τίς καλύψουν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν

π. Δ η μ η τ ρ ί ο υ Μ π ό κ ο υ

Ὁ πα τριά ρχης Ἰ α κὼβ συ ναι σθα νό με νος τὸ τέ λος του κά λε σε κον τά του τοὺς δώ δε κα γιούς του. «Συ να χθῆ τε γύ ρω μου, εἶ πε, γιὰ νὰ σᾶς ἀ ναγ γεί λω τί πρό κει ται νὰ σᾶς συμ βεῖ μέ χρι τὸ τέ λος τοῦ κό σμου». Ἀ φοῦ συγ κεν τρώ θη καν ὅ λοι, ἄρ χι σε ἀ πὸ τὸν με γα λύ τε ρο, τὸν Ρου βήν, νὰ τοὺς εὐ λο γεῖ καὶ νὰ προ φη τεύ ει μὲ τὸν φω τι σμὸ τοῦ Θε οῦ τὰ μέλ λον τα.

Ἰ δι αί τε ρη εὐ λο γί α ἔ δω σε στὸν τέ ταρ το γιό του, τὸν Ἰ ού δα: «Ἰ ού δα, θὰ σὲ ὑ μνή σουν οἱ ἀ δελ φοί σου. Ἡ δύ να μή σου θὰ εἶ ναι ἰ σχυ ρὴ πά νω στοὺς ἐ χθρούς σου. Οἱ ἀ πό γο νοι τοῦ πα τέ ρα σου θὰ σὲ προ σκυ νή σουν. Εἶ σαι σκύ μνος λέ ον τα (νε α ρὸ λι ον τά ρι), Ἰ ού δα. Ἀ πὸ βλα στὸ φύ τρω σες, γι έ μου. Ξά πλω σες καὶ κοι μή θη κες ὅ πως κοι μᾶ ται ὁ λέ ον τας καὶ ὁ σκύ μνος. Ποι ὸς τολ μά ει νὰ τὸν πλη σιά σει γιὰ νὰ τὸν ξυ πνή σει; Δὲν θὰ λεί ψει ἄρ χον τας ἀ πὸ τὴ φυ λὴ τοῦ Ἰ ού δα καὶ ἀρ χη γὸς ἀ πὸ τοὺς ἀ πο γό νους του, ὥ σπου νὰ ἔλ θει ἐ κεῖ νος στὸν ὁ ποῖ ο ἀ πό κειν ται (ὅ λες) οἱ ἐ ξου σί ες καὶ αὐ τὸς θὰ εἶ ναι ἡ προσ δο κί α τῶν ἐ θνῶν» (Γεν. 49, 1-10).

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Ἡ ἀγάπη εἶναι μιά ἀγαθή διάθεση τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία τήν κάνει νά μήν προτιμᾶ κανένα ἀπό τά ὄντα περισσότερο ἀπό τή γνώση τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὅμως ἀδύνατο νά φτάσει ν᾿ ἀποκτήσει σταθερά αὐτή τήν ἀγάπη ὅποιος ἔχει κάποια ἐμπαθῆ κλίση σέ κάτι ἀπό τά γήινα.

Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής

 

http://epanosifi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_238.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

29 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων νηπίων, Μνήμη Πάντων των Χριστιανών, Μαρκέλλου οσίου, Θαδδαίου Ομολογητού, Εγκαίνια Ναού Αγίων Τεσσαράκοντα, Βενιαμιν Οσίου, Αθηνοδώρου Οσίου, Γεωργίου Οσίου.

Τα Άγια Νήπια (περίπου 14.000) που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη

Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ.
Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών.
Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους.
Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 28 Δεκεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 28 Δεκεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr