Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ὀκτωβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. α΄11- 19 )

Γαλ. 1,11           Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον·

Γαλ. 1,11                    Σας καθιστώ δε γνωστόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιον, το οποίον εγώ εκήρυξα εις σας δεν είναι έργον ανθρώπου και δεν εκφράζει σκέψεις ανθρώπων.

Γαλ. 1,12           οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Γαλ. 1,12                    Διότι εγώ-όπως άλλωστε και οι άλλοι Απόστολοι-δεν έχω παραλάβει αυτό από άνθρωπον ούτε το εδιδάχθην από άνθρωπον, αλλά το παρέλαβα κατ' ευθείαν δι' αποκαλύψεων, τας οποίας ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μου εφανέρωσε.

Γαλ. 1,13           Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν,

Γαλ. 1,13                    Βεβαίως και σεις οι ίδιοι έχετε πληροφορηθή την ζωήν και συμπεριφοράν που είχα, όταν έμενα πιστός εις την θρησκείαν των Εβραίων και ακολουθούσα όσα ο Ιουδαϊσμός εδίδασκε. Εχετε δηλαδή πληροφορηθή ότι, επηρεασμένος βαθύτατα από τας παλαιάς διδασκαλίας του Νομου και τα έθιμα των Ιουδαίων, κατεδίωκα με πολύν φανατισμόν και σκληρότητα την Εκκλησίαν του Χριστού και προσπαθούσα να την ερημώσω και αφανίσω.

Γαλ. 1,14           καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων.

Γαλ. 1,14                    Χαρις δε στον φανατισμόν μου αυτόν προώδευα στον Ιουδαϊσμόν παραπάνω από πολλούς ομοεθνείς συνομήλικάς μου, διότι εδείκνυα περισσότερον από αυτούς ζήλον δια τας πατροπαραδότους παραδόσεις μας.

Γαλ. 1,15           Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ

Γαλ. 1,15                    Οταν δε ευδόκησεν ο πανάγαθος Θεός, ο οποίος με είχε ξεχωρίσει και προορίσει από την κοιλίαν ακόμη της μητρός μου, και με εκάλεσε δια της χάριτος του

Γαλ. 1,16           ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι,

Γαλ. 1,16                    να αποκαλύψη εις την καρδίαν και την ψυχήν μου τον Υιόν αυτού, δια να τον κηρύττω ως Σωτήρα εις τα έθνη, αμέσως δεν εζήτησα από κανένα άνθρωπον συμβουλήν και καθοδήγησιν δια την μεγάλην αυτήν κλήσιν.

Γαλ. 1,17           οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν.

Γαλ. 1,17                    Ούτε ανέβηκα εις τα Ιεροσόλυμα, δια να συναντήσω και συμβουλευθώ τους Αποστόλους, που είχαν κληθή προ εμού στο αποστολικόν έργον, αλλ' ανεχώρησα εις τα μέρη της Αραβίας και πάλιν επέστρεψα εις Δαμασκόν.

Γαλ. 1,18           Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε·

Γαλ. 1,18                    Επειτα, τρία έτη μετά την ημέραν που εκλήθην από τον Χριστόν, ανέβηκα εις τα Ιεροσόλυμα, δια να συναντήσω και γνωρίσω προσωπικώς τον Πετρον και έμεινα κοντά του δεκαπέντε μόνον ημέρας.

Γαλ. 1,19           ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.

Γαλ. 1,19                    Αλλον δε από τους Αποστόλους δεν είδα, παρά μόνον τον Ιάκωβον, τον αδελφόν του Κυρίου.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. η΄27- 39 )

Λουκ. 8,27         ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν.

Λουκ. 8,27                Οταν δε ο Ιησούς εβγήκεν εις την ξηράν, τον συνάντησεν ένας άνθρωπος της πόλεως εκείνης, ο οποίος είχε μέσα του δαιμόνια από πολλά χρόνια και δεν εφορούσε ένδυμα και δεν έμενε σε σπίτι, αλλά μέσα εις τα μνήματα.

Λουκ. 8,28         ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς.

Λουκ. 8,28                Οταν όμως είδε τον Ιησούν εκραύγασε δυνατά, έπεσεν εις τα πόδια του και με φωνήν μεγάλην είπε· “ποία σχέσις υπάρχει ανάμεσα εις εμέ και σε, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε παρακαλώ, μη με βασανίσης και μη με κλείσης από τώρα στον φρικτόν Αδην”.

Λουκ. 8,29         παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαῤῥήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους.

Λουκ. 8,29                Είπε δε αυτά ο δαιμονιζόμενος, διότι ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτον πνεύμα να βγη και να φύγη από τον άνθρωπον, επειδή από πολλά χρόνια τον είχεν αρπάξει και κυριεύσει. Οι δε άλλοι άνθρωποι, ένεκα της αγριότητος αυτού, τον έδεναν με αλυσίδες και με ισχυρά δεσμά εις τα πόδια, δια να τον φυλάσσουν, ώστε να μη επιτίθεται και κακοποιή τους άλλους. Αλλά αυτός έσπαζε τα δεσμά και ωδηγείτο βιαίως από τον δαίμονα εις ερημικούς τόπους.

Λουκ. 8,30         ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν·

Λουκ. 8,30                Τον ερώτησε δε ο Ιησούς, λέγων· “ποιό είναι το όνομά σου;” Εκείνος δε απήντησε· “λεγεών”. Διότι πολλά δαιμόνια είχαν εισέλθει στον άνθρωπον αυτόν.

Λουκ. 8,31         καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν.

Λουκ. 8,31                 Και παρακαλούσαν τα δαιμόνια αυτόν, να μη τα διατάξη και πάνε εις τα τρίσβαθα του Αδου.

Λουκ. 8,32         ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς.

Λουκ. 8,32                Ητο δε εκεί μία αγέλη με πολλούς χοίρους, που έβοσκαν στο βουνό· και τον παρακαλούσαν τα δαιμόνια να τους δώση την άδειαν να μπουν εις εκείνους τους χοίρους. Και τους το επέτρεψεν ο Κυριος (διότι κατά λόγον δικαιοσύνης έπρεπε να τιμωρηθούν με την απώλειαν των χοίρων οι ιδιοκτήται των, επειδή τους έτρεφαν, μολονότι αυτό απηγορεύετο από τον μωσαϊκόν νόμον).

Λουκ. 8,33         ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη.

Λουκ. 8,33                Αφού δε εξήλθον τα δαιμόνια από τον άνθρωπον, εμπήκαν στους χοίρους και ώρμησε ασυγκράτητο όλο το καπάδι επάνω στον κρυμνόν, ερρίφθη από εκεί εις την θάλασσαν και επνίγησαν οι χοίροι.

Λουκ. 8,34         ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.

Λουκ. 8,34                Οταν δε οι βοσκοί είδαν το γεγονός αυτό, έφυγαν και το ανήγγειλαν εις την πόλιν και εις όσους συναντούσαν, από αυτούς που έμεναν στους αγρούς.

Λουκ. 8,35         ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.

Λουκ. 8,35                Εβγήκαν δε από την πόλιν οι άνθρωποι, δια να ίδουν αυτό που έγινε. Ηλθαν στον Ιησούν και είδαν τον άνθρωπον, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να κάθεται κοντά εις τα πόδια του Ιησού, ντυμένος, ήρεμος και φρόνιμος, και εφοβήθησαν.

Λουκ. 8,36         ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς.

Λουκ. 8,36                Είχαν δε διηγηθή εις αυτούς εκείνοι που είδαν το γεγονός, πως ελευθερώθηκε ο δαιμονιζόμενος.

Λουκ. 8,37         καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν.

Λουκ. 8,37                Και όλον το πλήθος της περιοχής των Γαδαρηνών τον παρεκάλεσαν να φύγη από αυτούς, διότι είχαν κυριευθή από μεγάλον φόβον, δια την τιμωρίαν που τους επεβλήθη. Ενοχοι δε και δι' άλλα καθώς ήσαν, εφοβούντο πολύ και άλλας τιμωρίας. Ο δε Ιησούς εμπήκε στο πλοίον και επέστρεψε.

Λουκ. 8,38         ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων·

Λουκ. 8,38                Παρακαλούσε δε αυτόν ο άνθρωπος, από τον οποίον είχαν βγη τα δαιμόνια, να μένη μαζή του. Ο Ιησούς όμως τον έστειλε ειρηνικά εις την πόλιν του, λέγων·

Λουκ. 8,39         ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.

Λουκ. 8,39                “γύρισε στο σπίτι σου και να διηγήσαι όσα έκαμε εις σε ο Θεός”. Και εκείνος έφυγε και διαλαλούσε εις όλην την πόλιν, όσα ο Ιησούς έκαμε εις αυτόν.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή ΣΤ’ Λουκᾶ: Περί τοῦ Λεγεῶνος (Θεοφύλακτος Ἀρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας)

(Λουκ. η΄, 26-39)

«Καὶ ἔφτασαν μὲ τὸ πλοῖο στὴν περιοχὴ τῶν Γαδαρηνῶν, ποὺ εἶναι ἀπέναντι στὴ Γαλιλαία. Βγῆκε στὴ στεριὰ ὁ Ἰησοῦς καὶ τὸν συνάντησε κάποιος ἀπὸ τὴν πόλη, ποὺ εἶχε δαιμόνια ἀπὸ πολλὰ χρόνια. Ροῦχα δὲν ἔβαζε οὔτε ἔμενε στὸ σπίτι ἀλλὰ στὰ μνήματα. Ὅταν εἶδε τὸν Ἰησοῦ ἔβγαλε κραυγὴ καὶ πέφτοντας στὰ πόδια του τοῦ εἶπε σὲ ψηλὸ τόνο· Τί ἔχεις μαζί μου Ἰησοῦ, Γιὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἀνωτάτου; Μὴ μὲ βασανίσης σὲ παρακαλῶ». Γιατὶ εἶχε διατάξει τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα νὰ βγῆ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Ἀπὸ πολλὰ χρόνια τὸν εἶχε κυριέψει καὶ τὸν ἔδεναν μ’ ἁλυσίδες καὶ τὸν κρατοῦσαν μὲ χειροπέδες, ἔσπαζε ὅμως αὐτὸς τὰ δεσμὰ καὶ τὸν ἔσερνε ὁ δαίμονας στὶς ἐρημιές.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Πρίν τήν παιδοποιϊα-Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων.

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων.

Σύμφωνα μέ τόν θεοφόρο Ἅγιο Πορφύριο ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιά τήν κατάσταση τῶν παιδιῶν εἶναι πολύ μεγάλη. «Οἱ γονεῖς», παρατηροῦσε, «φταῖνε γιά τά προβλήματα τῶν παιδιῶν. Ὅλα τά προβλήματα ξεκινοῦν ἀπό τούς γονεῖς. Πρέπει οἱ γονεῖς νά γίνουν ἅγιοι καί μετά τά παιδιά θά ἁγιαστοῦν καί αὐτά»[7]. «Τά παιδιά», ἐπεσήμαινε, «γίνονται προβληματικά ὅταν οἱ γονεῖς ἔχουν προβλήματα μεταξύ τους»[8]

«Αὐτό εἶναι τό μυστικό», ἔλεγε, «νά εἶσαι καλός, νά εἶσαι ἅγιος γιά νά ἐμπνέεις, νά ἀκτινοβολεῖς. Ἡ ζωή τῶν παιδιῶν φαίνεται νά ἐπηρεάζεται ἀπό τήν ἀκτινοβολία τῶν γονέων. Ἐπιμένουν οἱ γονεῖς: ‘Ἄντε νά ἐξομολογηθεῖς, ἄντε νά μεταλάβεῖς, ἄντε νά κάνεις ἐκεῖνο’. Τίποτα δέν γίνεται. Ἐνῶ βλέπει ἐσένανε, αὐτό πού ζεῖς, αὐτό καί νά ἀκτινοβολεῖς. Ἀκτινοβολεῖ ὁ Χριστός μέσα σου; Αὐτό πηγαίνει καί στό παιδί σου.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μία συγκλονιστική διήγηση γιά τήν Παναγιά μας

Κάποτε ο Μοναχός Ηλιόδωρος από την Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, έβλεπε την Παναγία να θυμιάζει τα στασίδια που δεν υπήρχαν Μοναχοί, ενώ μερικά που είχαν Μοναχούς δεν τα θυμίαζε.

Αυτό του έκανε μεγάλη εντύπωση και με δάκρυα παρακάλεσε την Παναγία να του λύσει αυτή την απορία. Μετά από τριήμερη προσευχή του αποκάλυψε η Παναγία:

«Τα στασίδια που είναι άδεια τα θυμιάζω, γιατί αυτά είναι θέσεις των Μοναχών, οι οποίοι βρίσκονται σε υπηρεσίες και διακονήματα της Μονής, αλλά έχουν -ενώ εργάζονται- συνέχεια το νου τους στην κοινή προσευχή και στο Ναό και συμπροσεύχονται με τους ευρισκομένους εδώ.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ἀπέθανε καί θάπτεται ἐκτός ὀρθοδόξου κοιμητηρίου

Η Σύνοδος της Κρήτης απέθανε και θάπτεται εκτός ορθοδόξου κοιμητηρίου

 

Του Αγιορείτου μοναχού Νικολάου

Σε αυτή την εποχή της γενικής αποστασίας, που τα πάντα γύρω μας βιώνονται εικονικά, λόγω του καύσωνος της υποκρισίας, σε αυτή την εποχή αποφασίστηκε να συνέλθη η λεγόμενη «Αγία και Μ. Σύνοδος», με φανερά ελλιπή όχι μόνο σε αριθμό επισκόπων, αλλά και ελλιπή σε αριθμό ορθοδόξων Πατριαρχείων. Μήπως ήταν επιτακτική ανάγκη να συνέλθη Σύνοδος έστω και ελλιπής, για να ενώσει την αγία Ορθοδοξία μας, που την ταλανίζει εδώ και εκατό χρόνια το ημερολογιακό σχίσμα; 

Μήπως ήταν επιτακτική ανάγκη να συνέλθη Σύνοδος, έστω και ελλιπής, για να καταδικάση την παναίρεση του οικουμενισμού; Το όχι εδώ μπαίνει αντάμα με τη λέξη ΝΤΡΟΠΗ. Αλλά συνήλθε όμως έστω και με πατερίτσες και υποβασταζομένη λόγω μη απαρτίας, καίτοι υπέφερε από θανατηφόρες ασθένειες, τουτέστιν της συνοδικότητας και της λειτουργικότητας, για να φέρη εις πέρας πάση θυσία το θεμέλιο θέμα της «Συνόδου» «σχέσεις ορθοδόξου εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο» ο εστί μεθερμηνευόμενον δια «Συνόδου» αναγνωρίσεως της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, ο οποίος οικουμενισμός εργάζεται νυχθημερόν για την ενσάρκωση της Πανθρησκείας. Για να περάση πιο εύκολα την πύλην της «Μ. Συνόδου» η παναίρεση του Οικουμενισμού κατεπατήθη η συνοδικότητα και λειτουργικότητα της «Συνόδου».

Στο υποκριτικό αυτό θέμα της «Συνόδου» «σχέσεις ορθοδόξου εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο» έχω να πω τα εξής: Τόσα χρόνια ο κατήφορος της οικουμενιστικής λαίλαπας από τα ορθόδοξα δόγματα, μας έχει φέρει ένα βήμα προ του Κοινού Ποτηρίου με την αιρετική παπική εκκλησία, και τώρα διερωτάτε υποκριτικώς δια τις μελλοντικές σχέσεις! Αν αφαιρεθή η μάσκα της υποκρισίας βλέπουμε καθαρά πλέον το οικουμενιστικό πρόσωπο της παναιρέσεως του οικουμενισμού, που πέρασε πανηγυρικά δια πύλης «Μ. Συνόδου».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Περί προσευχῆς»

Ἅγιος Νεῖλος

Περί προσευχῆς

45. Ὅταν προσεύχεσαι, φύλαγε δυνατά τή μνήμη σου νά μή βάζει ἐμπρός σου τά δικά σου, ἀλλά νά παρακινεῖς τόν ἑαυτό σου νά ἐννοεῖ μπροστά σέ ποιόν βρίσκεται. Γιατί ὁ νοῦς ἔχει στή φύση του νά παρασύρεται πάρα πολύ ἀπό τή μνήμη στόν καιρό τῆς προσευχῆς.

46. Στήν ὥρα τῆς προσευχῆς ἡ μνήμη σοῦ φέρνει ἤ φαντασίες παλαιῶν πραγμάτων, ἤ νέες φροντίδες, ἤ τό πρόσωπο ἐκείνου πού σ᾿ ἔχει λυπήσει.

47. Ὁ διάβολος φθονεῖ πάρα πολύ τόν ἄνθρωπο πού προσεύχεται, καί μεταχειρίζεται κάθε μηχανή γιά νά διαφθείρει τόν σκοπό του. Δέν παύει λοιπόν νά κινεῖ τίς σκέψεις τῶν πραγμάτων μέ τή μνήμη καί νά ἀνακατώνει ὅλα τά πάθη μέ τή σάρκα, γιά νά μπορέσει νά ἐμποδίσει τήν ἄριστη ἐργασία τῆς προσευχῆς καί τήν ἀνάβαση τοῦ νοῦ στό Θεό.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος- Ἁρπαγή στό Φῶς

Αυτή είναι η Πίστη μας, αυτή είναι η αληθινή Προσευχή, αυτοί είναι οι Άγιοί μας!

 "Κάποια νύχτα, λοιπόν, που προσευχόταν και με καθαρό νου επικοινωνούσε με τον Θεό, είδε ξαφνικά να λάμπει άπλετο φως από τους ουρανούς και να κατεβαίνει προς αυτόν. Φώτισε τα πάντα και τα μετέβαλε σε μια ολοκάθαρη ημέρα.

  Καθώς ήταν και ο ίδιος τυλιγμένος από αυτό το φως, του φαινόταν σαν να εξαφανίσθηκε ολόκληρη η οικία μαζί με το δωμάτιό του, ενώ ο ίδιος είχε αρπαγεί στον αέρα, νιώθοντας σαν να μην είχε καθόλου σώμα. Κατάπληκτος από το μέγα τούτο μυστήριο κραύγαζε με μεγάλη φωνή το «Κύριε, ἐλέησον». 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ὁσιομάρτυρας «Ὁ ἐν τὴ Κρίσει» (+17 Ὀκτωβρίου)

Ο τολμηρός και ελεύθερος στο φρόνημα και το λόγο Οσιομάρτυρας Ανδρέας, καταγόταν από την Κρήτη και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. επί αυτοκράτορας Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου.

Όταν αυτός ξεκίνησε διωγμό κατά των αγίων εικόνων, ο Ανδρέας πληροφορήθηκε τα έκτροπα που γίνονταν εναντίον εκείνων που τις προσκυνούσαν, γι' αυτό άφησε την Κρήτη και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Και όταν είδε από κοντά τη βία κατά των ορθοδόξων, αισθάνθηκε την ανάγκη από Ιερή αγανάκτηση να ελέγξει τον ίδιο τον αυτοκράτορα. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ φιάλη δίπλα στό κάθισμα τοῦ γέροντα Εὐσεβίου Βίττη

Στό ναό τοῦ προφήτη Ἠλία τῆς Φαιᾶς Πέτρας, (ἡ παρακάτω εἰκόνα), διατηρεῖται μέ πολλή ἀγάπη καί σεβασμό ἀπό τούς κατοίκους τοῦ χωριοῦ, τό ἐξομολογητήριο τοῦ μακαριστοῦ π. Εὐσεβίου. Σ'αὐτό κατέφθαναν πολλοί χριστιανοί, ἀπ' ὃλη τήν Ἑλλάδα καί τό ἐξωτερικό. Τούς νουθετοῦσε, τούς ἀνάπαυε μέ πατρική ἀγάπη, τούς ἐξομολογοῦσε καί προσεύχονταν θερμά γιά ὃλους.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

22 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ἀβερκίου Ὁσίου, Ἀλεξάνδρου ἐπισκόπου καὶ οἱ σὺν αὐτῶ, Ζαχαρία, τῶν Ἁγίων 7 παίδων ἐν Ἐφέσω, Γρηγορίου Ἐπισκόπου, Ρούφου Ὁσίου, Λὼτ Ὁσίου, Εὐλαλίου.

Ὁ Ὅσιος Ἀβέρκιος ὁ Ἱσαπόστολος καὶ Θαυματουργὸς

Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 2ου αἰώνα μ.Χ. Ἡ ἄμεπτη ζωή του καὶ ἡ καρποφορία τῆς διδασκαλίας του, παρακίνησαν τὸ ποίμνιο νὰ τὸν ἀναγκάσει νὰ γίνει ἐπίσκοπος Ἱεραπόλεως στὴν Φρυγία. Τὸ ἀξίωμα δὲ μείωσε τὸν ζῆλο τοῦ Ἀβερκίου.
Ἔλεγε, μάλιστα, ὅτι δὲν ἀρκεῖ κάποιος νὰ φαίνεται ἄρχων, ἀλλὰ καὶ νὰ εἶναι πραγματικά. Δηλαδὴ νὰ αὐξάνει τὴν διακονία καὶ τοὺς κόπους του. Διότι κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο, «εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος», ποὺ σημαίνει, ἂν κανεὶς θέλει νὰ εἶναι πρῶτος κατὰ τὴν τιμή, ὀφείλει μὲ τὴν ταπείνωσή του ἀπέναντι στοὺς ἄλλους, νὰ γίνει τελευταῖος ἀπὸ ὅλους καὶ ὑπηρέτης ὅλων μὲ τὴν ἄσκηση τῆς ἀγάπης.
Καὶ ὁ Ἀβέρκιος τὴν ἐντολὴ αὐτὴ ἔκανε πράξη στὴ ζωή του.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ κάνει πολλὰ θαύματα. Θεράπευσε τὴν κόρη τοῦ βασιλιὰ τῆς Ρώμης, ἀπὸ πονηρὸ δαιμόνιο. Θερμὰ νερὰ ἀπὸ τὴν γῆ ἐξέβαλε καὶ ἄλλα πολλὰ θαύματα ἔκανε.
Ἐπίσης, ὁ Ἀβέρκιος κήρυξε σὲ ὅλες τὶς πόλεις τῆς Συρίας καὶ Μεσοποταμίας. Ἔπειτα πῆγε στὴ Λυκαονία, τὴν Πισιδία καὶ στὴν ἐπαρχία τῶν Φρυγῶν. Ὀνομάστηκε ἰσαπόστολος, διότι περιόδευσε καὶ κήρυξε ὅπως οἱ κορυφαῖοι Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά, 72 χρονῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 22 Ὀκτωβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 22 Ὀκτωβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr