Ἀπόστολος: ( Α΄Πέτρ. ε΄6- 14 )
Α Πε. 5,6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ
τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς
ὑψώσῃ ἐν καιρῷ.
Α Πε. 5,6 Τπεινωθήτε, λοιπόν, κάτω από το παντοδύναμον χέρι
του Θεού, δια να σας υψώση και σας δοξάση κατά τον καιρόν της Δευτέρας αυτού
Παρουσίας.
Α Πε. 5,7 πᾶσαν τὴν
μέριμναν ὑμῶν ἐπιῤῥίψαντες ἐπ᾿ αὐτόν,
ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν,
Α Πε. 5,7 Ολην σας δε την φροντίδα, είτε δια τα καθημερινά
σας προβλήματα είτε δια την αντιμετώπισιν των δυσκολιών και των διωγμών,
αναθέσατέ την με εμπιστοσύνην στον Κυριον, διότι αυτός ενδιαφέρεται και
φροντίζει δια σας.
Α Πε. 5,8 νήψατε,
γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς
λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ.
Α Πε. 5,8 Εγκρατευθήτε και σωφρονήσατε, αγρυπνείτε και
προσέχετε· διότι ο αντίπαλος σας και κατήγορος διάβολος, σαν λιοντάρι που
ωρύεται, περιπατεί με μανίαν ζητών ποιόν να καταπιή (παρασύρων αυτόν εις την
αμαρτίαν και τον αιώνιον θάνατον).
Α Πε. 5,9 ᾧ ἀντίστητε
στερεοὶ τῇ πίστει, εἰδότες τὰ αὐτὰ τῶν
παθημάτων τῇ ἐν κόσμῳ ὑμῶν ἀδελφότητι ἐπιτελεῖσθαι.
Α Πε. 5,9 Εναντίον αυτού του αντιπάλου αντισταθήτε
στηριγμένοι εις την πίστιν, γνωρίζοντες, ότι οι ίδιοι πειρασμοί και τα ίδια
παθήματα γίνονται εις όλους τους αδελφούς σας, που είναι διασκορπισμένοι μέσα
στον κόσμον.
Α Πε. 5,10 Ὁ δὲ Θεὸς
πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον
αὐτοῦ δόξαν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὀλίγον
παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει,
θεμελιώσει·
Α Πε. 5,10 Ο δε Θεός που είναι η πηγή και ο χορηγός κάθε δωρεάς
και σας εκάλεσεν εις την αιώνιον αυτού δόξαν δια του Ιησού Χριστού, αφού επί
ολίγον διάστημα υποστήτε παροδικάς θλίψεις, αυτός θα σας καταρτίση, θα σας
στηρίξη, θα σας ενδυναμώση, θα σας θεμελιώση ακλονήτους.
Α Πε. 5,11 αὐτῷ ἡ
δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων· ἀμήν.
Α Πε. 5,11 Εις αυτόν ανήκει η δόξα και η εξουσία και η
κυριαρχία στους αιώνας των αιώνων· αμήν.
Α Πε. 5,12 Διὰ Σιλουανοῦ
ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς
λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν
ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν
ἑστήκατε.
Α Πε. 5,12 Δια του Σιλουανού, του αξιοπίστου και εμπίστου
αδελφού, σας έγραψα δι' ολίγων, όπως εγώ νομίζω, προτρέπων και παρακαλών και
βεβαιώνων ότι αυτά, που σας έγραψα, είναι η αληθής και πραγματική χάρις και
δωρεά του Θεού, εις την οποίαν και στέκεσθε σταθεροί.
Α Πε. 5,13 Ἀσπάζεται ὑμᾶς
ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ
υἱός μου.
Α Πε. 5,13 Σας στέλλει χαιρετισμούς η εν Βαβυλώνι Εκκλησία, που
είναι μαζή και με την ιδικήν σας Εκκλησίαν εκλεκτή ενώπιον του Θεού, και ο
Μάρκος, ο πνευματικός μου υιός.
Α Πε. 5,14 ἀσπάσασθε ἀλλήλους
ἐν φιλήματι ἀγάπης. Εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι τοῖς
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.
Α Πε. 5,14 Χαιρετίσατε ο ένας τον άλλον με φίλημα αγίας αγάπης.
Είθε να είναι η ειρήνη του Θεού εις όλους σας, που πιστεύετε και ανήκετε στον
Ιησούν Χριστόν. Αμήν.
Εὐαγγέλιο: ( Μάρκ. ς΄7- 13 )
Μαρκ. 6,7 Καὶ προσκαλεῖται
τοὺς δώδεκα, καὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέλλειν
δύο δύο, καὶ ἐδίδου αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν
πνευμάτων τῶν ἀκαθάρτων,
Μαρκ. 6,7 Προσεκάλεσε δε τους δώδεκα και ήχισε να τους στέλνη
δύο-δύο, και έδιδε εις αυτούς εξουσίαν να διώχνουν τα ακάθαρτα πνεύματα.
Μαρκ. 6,8 καὶ παρήγγειλεν αὐτοῖς
ἵνα μηδὲν αἴρωσιν εἰς ὁδὸν εἰ μὴ
ῥάβδον μόνον, μὴ πήραν, μὴ ἄρτον, μὴ εἰς τὴν
ζώνην χαλκόν,
Μαρκ. 6,8 Και τους παρήγγειλε να μη παίρνουν τίποτε στον
δρόμον, ει μη μόνον μία ράβδον, ούτε σακκούλι ούτε ψωμί ούτε χρήματα εις την
ζώνην των.
Μαρκ. 6,9 ἀλλ᾿ ὑποδεδεμένους
σανδάλια, καὶ μὴ ἐνδεδύσθαι δύο χιτῶνας.
Μαρκ. 6,9 Αλλά να έχουν εις τα πόδια των απλά πέδιλα και να μη
φορούν δύο χιτώνας (όπως συνηθίζουν οι πλούσιοι και οι επίσημοι).
Μαρκ. 6,10 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς·
ὅπου ἐὰν εἰσέλθητε εἰς οἰκίαν, ἐκεῖ
μένετε ἕως ἂν ἐξέλθητε ἐκεῖθεν·
Μαρκ. 6,10 Και έλεγεν ακόμη εις αυτούς· “Οπουδήποτε πάτε και
εισέλθετε ως φιλοξενούμενοι εις ένα σπίτι, εις αυτό το σπίτι να μένετε, έως
ότου φύγετε από το μέρος εκείνο. (Να μη είσθε ακατάστατοι και να μη επιδιώκετε
τας πολλάς φιλοξενίας).
Μαρκ. 6,11 καὶ ὅσοι ἐὰν
μὴ δέξωνται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν,
ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν τὸν
ὑποκάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν εἰς μαρτύριον αὐτοῖς·
ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται Σοδόμοις ἢ
Γομόῤῥοις ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει
ἐκείνῃ.
Μαρκ. 6,11 Και όσοι τυχόν δεν θελήσουν να σας δεχθούν ούτε και να
σας ακούσουν, καθώς θα φεύγετε από εκεί τινάξατε και αυτό το χώμα, που έχει
κολλήσει κάτω από τα πόδια εις τα πέδιλά σας, δια να δηλώσετε έτσι και να
διαμαρτυρηθήτε, ότι τίποτε δεν επήρατε από εκεί. Σας διαβεβαιώνω ότι κατά την
ημέραν της κρίσεως θα είναι επιεικεστέρα η κρίσις δια τα Σοδομα και τα Γομορρα
μάλλον παρά δια την πόλιν εκείνην”.
Μαρκ. 6,12 Καὶ ἐξελθόντες
ἐκήρυσσον ἵνα μετανοήσωσι,
Μαρκ. 6,12 Και εξελθόντες οι μαθηταί εκήρυτταν στους ανθρώπους να
μετανοήσουν. (Η συναίσθησις της αμαρτωλότητος, η ειλικρινής μετάνοια και
επιστροφή προς τον Χριστόν είναι η απαραίτητος αρχή και το θεμέλιον της νέας
κατά Χριστόν ζωής).
Μαρκ. 6,13 καὶ δαιμόνια πολλὰ
ἐξέβαλλον, καὶ ἤλειφον ἐλαίῳ πολλοὺς ἀῤῥώστους
καὶ ἐθεράπευον.
Μαρκ. 6,13 Και δαιμόνια πολλά έδιωχναν και ήλειφον με λάδι
πολλούς αρρώστους, τους οποίους και εθεράπευαν.