Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Ὁμιλία ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΟΜΙΛΙΑ 5 ΣΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

Όπου γίνεται λόγος και περί σωφροσύνης και της αντίθετης με αυτήν κακίας. 

Εκείνη την προγονική κατάρα και καταδίκη προ Χριστού την είχαμε όλοι κοινή και ίδια, εκχυμένη σε όλους από έναν προπάτορα, σαν να αναπτυσσόταν από τη ρίζα του γένους και να ήταν συνημμένη με τη φύσι. Ο καθένας επέσυρε από τον Θεό στην υπόστασί του με όσα έπραττε προσωπικώς ή την μομφή ή τον έπαινο, ενώ δεν μπορούσε να κάμη τίποτε απέναντι σ’ εκείνη την κοινή κατάρα και καταδίκη και απέναντι στον πονηρό κλήρο που κατεβαίνει από επάνω σ’ αυτόν και δι’ αυτού στους απογόνους του.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 1 Φεβρουαρίου

Ἀπόστολος: ( Ρωμ. η΄ 28 - 39 )
Ρωμ. 8,28          Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν·
Ρωμ. 8,28                 Τους στεναγμούς μας δια τας θλίψεις της παρούσης ζωής τους απαλύνει και το γεγονός, ότι γνωρίζομεν πως εις εκείνους που αγαπούν τον Θεόν όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται δια το καλόν των· εις αυτούς δηλαδή, οι οποίοι σύμφωνα με την προαιώνιον πρόθεσιν του Θεού έχουν κληθή και έχουν δεχθή την σωτηρίαν.
Ρωμ. 8,29          ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς·
Ρωμ. 8,29                 Διότι εκείνους τους οποίους ο Θεός έχει προγνωρίσει ως αξίους σωτηρίας δια την καλήν των διάθεσιν, τους προώρισε να γίνουν ομοιόμορφοι προς την ένδοξον εικόνα του Υιού του, ώστε να είναι ο Υιός του Θεού πρωτοτόκος μεταξύ πολλών αδελφών, που θα είναι όμοιοί του.
Ρωμ. 8,30          οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε.
Ρωμ. 8,30                 Εκείνους δε που προώρισε δια την δόξαν της ομοιώσεώς των προς τον Χριστόν, αυτούς και εκάλεσε· και αυτούς που εκάλεσε και εδέχθησαν την κλήσιν, τους κατέστησε δικαίους· και εκείνους που εδικαίωσε, αυτούς και εδόξασε εις την Βασιλείαν των ουρανών.
Ρωμ. 8,31          Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν;
Ρωμ. 8,31                  Τι λοιπόν, θα είπωμεν και τι συμπεράσματα θα βγάλωμεν δια τας μεγάλας αυτάς δωρεάς, που μας εχάρισεν ο Θεός; Το συμπέρασμα είναι ότι, εάν ο Θεός μας αγαπά και είναι υπερασπιστής μας, ποίος θα τολμήση να εναντιωθή προς ημάς και να μας βλάψη;
Ρωμ. 8,32          ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται;
Ρωμ. 8,32                 Αυτός, ο οποίος δεν ελυπήθη ούτε τον μονογενή Υιόν του, αλλά τον παρέδωκεν στον σταυρικόν θάνατον υπέρ όλων ημών, πως μαζή με αυτόν δεν θα μας χαρίση και κάθε άλλην εύνοιαν και όλα τα άλλα, που μας χρειάζονται; (Αφού μας εδώρισε το απείρως ανώτερον, δεν θα μας χαρίση και τα άλλα αγαθά;)
Ρωμ. 8,33          τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν·
Ρωμ. 8,33                 Ποίος θα τολμήση να παρουσιασθή επικριτής και κατήγορος εναντίον των εκλεκτών του Θεού; Κανείς· διότι “αυτός ο ίδιος ο Θεός σβήνει και εξαλείφει τας αμαρτίας μας και μας κάμνει δικαίους”.
Ρωμ. 8,34          τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καί ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν.
Ρωμ. 8,34                 “Ποίος θα τολμήση να μας κατακρίνη και να μας καταδικάση”; Κανένας· διότι ο Χριστός είναι εκείνος, που απέθανε δι' ημάς, μάλλον δε και ανεστήθη δια την δικαίωσίν μας, ο οποίος και ευρίσκεται πάντοτε ένδοξος εις τα δεξιά του Θεού και μεσιτεύει προς τον Πατέρα δι' ημάς.
Ρωμ. 8,35          τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;
Ρωμ. 8,35                 Ποιός, λοιπόν, θα ημπορέση ποτέ να μας χωρίση από την αγάπην του Χριστού; Θλίψις η εσωτερική στενοχωρία η διωγμός εκ μέρους των απίστων η πείνα η γυμνότης η οιοσδήποτε κίνδυνος η μαχαίρα, που να μας απειλή με σφαγήν;
Ρωμ. 8,36          καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς.
Ρωμ. 8,36                 Αντικρύζομεν βέβαια και αυτόν τον κίνδυνον της σφαγής, όπως άλλωστε έχει προφητευθή και στους ψαλμούς ότι· “ένεκά σου, Κυριε, εκτιθέμεθα εις κίνδυνον θανάτου όλην την ημέραν. Εθεωρήθημεν από τους διώκτας μας σαν πρόβατα, προωρισμένα εις σφαγήν”.
Ρωμ. 8,37          ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.
Ρωμ. 8,37                 Αλλά εις όλας αυτάς τας δυσκολίας και τας απειλάς βγαίνομεν με το παραπάνω νικηταί, δια της βοηθείας του Χριστού, ο οποίος τόσον πολύ μας έχει αγαπήσει.
Ρωμ. 8,38          πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα
Ρωμ. 8,38                 Διότι έχω απόλυτον πεποίθησιν και βεβαιότητα, ότι ούτε ο θάνατος, με τον οποίον μας απειλούν, ούτε αι τέρψεις και αι απολαύσεις της ζωής, τας οποίας μας υπόσχονται, ούτε αι υπερκόσμιαι δυνάμεις, τα εν ουρανοίς τάγματα των αγγέλων και των αρχών και των δυνάμεων, ούτε αι περιστάσεις και τα γεγονότα του παρόντος ούτε τα μελλοντικά γεγονότα
Ρωμ. 8,39          οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Ρωμ. 8,39                 ούτε ύψος δόξης ούτε βάθος ταπεινώσεως και περιφρονήσεως ούτε καμμιά άλλη κτίσις διαφορετική απ' αυτήν που βλέπομεν, θα ημπορέση ποτέ να μας χωρίση από την αγάπην του Θεού, όπως μας την εφανέρωσεν ο ίδιος δια μέσου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Εὐαγγέλιο: ( Μαρκ. ε΄ 24 - 34 )
Μαρκ. 5,24         καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.
Μαρκ. 5,24              Και ανεχώρησε μαζή του. Λαός δε πολύς τον ακολουθούσε και οι άνθρωποι τον εστρύμωχναν.
Μαρκ. 5,25         Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα,
Μαρκ. 5,25              Και μια γυναίκα, η οποία έπασχεν επί δώδεκα έτη από αιμορραγίαν
Μαρκ. 5,26         καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,
Μαρκ. 5,26              και είχε ταλαιπωρηθή πολύ από πολλούς ιατρούς, είχε δε εξοδεύσει όλα τα υπάρχοντά της, χωρίς να ίδη καμμίαν ωφέλειαν, αλλά μάλλον είχε έλθει στο χειρότερον,
Μαρκ. 5,27         ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
Μαρκ. 5,27              όταν ήκουσε δια τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, ανεμίχθη με το πλήθος, ήλθε πίσω από τον Ιησούν και ήγγισε το ένδυμά του.
Μαρκ. 5,28         ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι.
Μαρκ. 5,28              Διότι έλεγε μέσα της, ότι “εάν και μόνον εγγίσω τα ενδύματά του, θα σωθώ”.
Μαρκ. 5,29         καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.
Μαρκ. 5,29              Και αμέσως εξηράθηκε και έκλεισεν η πηγή, από την οποίαν έτρεχε το αίμα της, και αντελήφθη από την βελτίωσίν που ήλθε στο σώμα της, ότι ιατρεύθη από το βάσανον εκείνο.
Μαρκ. 5,30         καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων;
Μαρκ. 5,30              Και αμέσως ο Ιησούς αντελήφθη πολύ καλά, ως παντογνώστης, την δύναμιν που εβγήκεν από αυτόν και στραφείς στο πλήθος έλεγε· “ποιός ήγγισε τα ενδύματά μου;
Μαρκ. 5,31         καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο;
Μαρκ. 5,31               Και έλεγον εις αυτόν οι μαθηταί του· “βλέπστον όχλον να σε σπρώχνη από όλα τα σημεία και ερωτάς ποιός σε ήγγισε;”
Μαρκ. 5,32         καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν.
Μαρκ. 5,32              Ο Ιησούς όμως περιέφερε γύρω το βλέμμα του, δια να ίδη αυτήν, που είχε κάμει αυτό.
Μαρκ. 5,33         ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
Μαρκ. 5,33               Η δε γυναίκα φοβισμένη και τρέμουσα, επειδή είχε πλέον αντιληφθή πολύ καλά την θεραπείαν, που της είχε γίνει, ήλθε και έπεσεν εις τα γόνατα εμπρός του και του είπεν όλην την αλήθειαν.
Μαρκ. 5,34         ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
Μαρκ. 5,34              Εκείνος δε της είπε· “κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνην εις την ψυχήν σου και να είσαι για πάντα υγιής και απηλλαγμένη από την βασανιστικήν ασθένειάν σου”.

Ὅταν δίνεις εὐλογία, παίρνεις εὐλογία. Ἅγιος Παΐσιος

Γέροντα, είναι δυό αδελφάκια· τό μικρό δίνει, ενώ τό μεγάλο δεν δίνει.
- Νά μάθουν οι γονείς καί στο μεγάλο νά γλυκαίνεται άπό τό νά δίνη. Αν τό μεγάλο δούλεψη πάνω σ' αυτό, θά εχη μεγαλύτερο μισθό άπό τό μικρό πού άπό την φύση του δίνει, καί θά γίνη καλύτερο.
- Γέροντα, πώς θά απαλλαγή κανείς άπό την στενότητα της καρδιάς, άπό την δυσκολία πού έχει νά δίνη;
-Τί, είσαι τσιγγούνα; Θά σε πετάξω εξω! Καί στην διακονία, λ.χ. όταν είσαι στο άρχονταρίκι, νά πάρης μιά γενική ευλογία, γιά νά μπορής νά δίνης. Βλέπεις και Θεός πόσο άφθονα δίνει σε όλους τις ευλογίες Του; Αν δεν συνηθίση νά δίνη κανείς, μαθαίνει στην τσιγγουνιά καί δυσκολεύεται μετά νά δώση. Ό φιλάργυρος είναι «κουμπαράς»· μαζεύει αυτός, γιά νά τά βρουν οί άλλοι. Χάνει έτσι τήν χαρά τού δοσίματος καί τήν θεία ανταπόδοση.
Λέω σε έναν πλούσιο μιά φορά: «Τί τά μαζεύεις; Υποχρεώσεις δεν έχεις. Τί θά τά κάνης;». «Έδώ θά μείνουν, μου λέει, όταν πεθάνω». «Έγώ σού δίνω ευλογία, τού λέω, νά τά πάρης επάνω όλα!». «Έδώ θά μείνουν, ξαναλέει. Άμα πεθάνω, άς τά πάρουν οί άλλοι». «Έμ, έδώ θά μείνουν, τού λέω. Ό σκοπός είναι νά τά δώσης με τά ίδια σου τά χέρια τώρα πού ζής!». 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΠΩΣ Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΕΓΙΝΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ." «Πάρε τό πιστόλι καί πυροβολήσου»

Πως ο συνταγματάρχης έγινε υποτακτικός.

 Στην φρουρά της Αγίας Πετρουπόλεως ο συνταγματάρχης Βασίλι Μιλόνοφ φημιζόταν για την ακόλαστη ζωή του. Αγαπούσε την κραιπάλη και δεν άκουγε την ευσεβή μητέρα του, πού προσπαθούσε να τον πείσει  να σοβαρευτεί. Δεν σκεπτόταν ούτε τον Θεό, ούτε την αιώνια ζωή, ούτε το φοβερό κριτήριο. Κάποτε πού επέστρεψε από γλέντι αποφάσισε να αναπαυτεί. Δεν πρόλαβε να κλείσει τα μάτια του κι άκουσε καθαρά μια φωνή, πού ερχόταν πίσω από τη σόμπα: «Πάρε το πιστόλι και πυροβολήσου». Σκέφτηκε ότι σίγουρα κάποιος από τούς φίλους του ήθελε να αστειευτεί μαζί του ' Κοίταξε στο δωμάτιο, έριξε μια ματιά πίσω από σόμπα, κανένας! Ξάπλωσε πάλι. Και πάλι όμως  εκείνη η φωνή επαναλάμβανε απαιτητικά: «Πάρε το πιστόλι και πυροβολήσου». 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ἕβδομος (Μέρος Α΄)

 Αγα­πη­τοί μου, σ’ ἕ­να μου­σεῖ­ο ὑ­πάρ­χει ἕ­νας ζω­γρα­φι­κός πί­να­κας, μί­α ἐ­λαι­ο­γρα­φί­α, πού πα­ρι­στά­νει μιά κα­ται­γί­δα στή θά­λασ­σα. Ἄ­γρια κύ­μα­τα, μαῦ­ρα σύν­νε­φα καί ζω­η­ρές λάμ­ψεις αὐ­λα­κώ­νουν τόν οὐ­ρα­νό. Τά συν­τρίμ­μια ἑ­νός ναυ­α­γί­ου ἐπιπλέ­ουν στούς ἀ­φρούς τῆς θά­λασ­σας, καί κά­που - κάπου φαί­νε­ται κα­νέ­να χέ­ρι νά βγαί­νει ἀ­πό τή θά­λασ­σα ζητώντας ἀ­πελ­πι­σμέ­να βο­ή­θεια. Ἔ­ξω ἀ­πό τήν ἐ­πι­φά­νεια τῆς θά­λασ­σας προ­βάλ­λει ἕ­νας βρά­χος, πού πά­νω του σπά­ζουν τά κύ­μα­τα. Σ’ ἕ­να κοί­λω­μα τοῦ βρά­χου ὑ­πάρ­χει λί­γη πρα­σι­νά­δα, καί καθισμένο πάνω της ἕ­να ἀ­γρι­ο­πε­ρί­στε­ρο κοι­τά­ζει ἤ­ρε­μο καί ἀ­τά­ρα­χο τήν κα­ται­γί­δα.

Ἡ εἰ­κό­να αὐ­τή φα­νε­ρώ­νει τήν εἰ­ρή­νη πού βα­σι­λεύ­ει στήν ψυ­χή τοῦ Χρι­στια­νοῦ, πού ­μέ­σα στίς κα­ται­γί­δες τῆς ζω­ῆς μέ­νει ἤ­ρε­μος, ἀ­τά­ρα­χος καί εἰ­ρη­νι­κός, για­τί ἡ εἰ­ρή­νη του εἶ­ναι ὁ Θε­ός.
Γι’ αὐ­τό λέ­ει ὁ ἕβδομος μα­κα­ρι­σμός: «μα­κά­ριοι οἱ εἰ­ρη­νο­ποι­οί, ὅ­τι αὐ­τοὶ υἱ­οὶ Θε­οῦ κλη­θή­σον­ται»[1]. Εὐ­τυ­χι­σμέ­νοι εἶναι ἐ­κεῖ­νοι πού ἔ­χουν τήν εἰ­ρή­νη, πού φέρνουν τήν εἰ­ρή­νη –αὐ­τό θά πεῖ εἰ­ρη­νο­ποι­όςγιατί αὐ­τοί θά ἀ­πο­κλη­θοῦν ″παι­διά τοῦ Θε­οῦ ″.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο» Μέρος ε΄


Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Νεωτέρας δέ χήρας παραιτοῦ· ὅταν γάρ καταστρηνιάσωσι τοῦ Χριστοῦ, γαμεῖν θέλουσιν» (ε΄ : 11).

Οἱ ἀσκητές νεαρῆς πνευματικῆς ἡλικίας, ἔστω κι ἄν εἶναι σωματικά ἡλικιωμένοι, μολονότι μποροῦν νά θεωρηθοῦν «χῆρες», ἐφόσον ἀπαρνήθηκαν τόν κόσμο, δέν πρέπει νά ἀποσύρονται στήν ἡσυχία. Γιατί αὐτοί, καθώς δέν ἔχουν πνευματική ὡριμότητα, δέν μποροῦν νά διατηρήσουν σταθερά τήν πεποίθηση ὅτι γιά τή σωτηρία τους μοναδικά ἀπαραίτητος εἶναι ὁ Χριστός. Μήν ὑπομένοντας τή νέκρωση τοῦ “ἐγώ” τους, θά προτιμήσουν νά τό ζωντανέψουν μέ καλά ἔργα πού ἀνήκουν στόν ψυχικό ἄνθρωπο, παρά νά πετάξουν ἀπό πάνω τους τόν ζυγό τοῦ Χριστοῦ καί νά ἐπιστρέψουν στή φύση τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ. Καλύτερα, λοιπόν, θά εἶναι γι᾿ αὐτούς νά ἀρκοῦνται στήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν. Καλύτερα θά εἶναι γι᾿ αὐτούς, ἀποφεύγοντας τό παρά φύση, νά παραμείνουν στό κατά φύση καί νά μήν ἐπιζητοῦν πρόωρα καί ἐσφαλμένα τό ὑπέρ φύση.

Οἱ ἱδρυτές τῶν θρησκειῶν. Ἰσλαμισμός


Ἰσλαμισμός

Μωάμεθ (570-632 μ.Χ.)
Ὁ Μωάμεθ γεννήθηκε στή Μέκκα τό 570 μ.Χ. Εἶχε μητέρα Ἑβραία καί ἔμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα σέ ἡλικία 6 ἐτῶν. Ἦταν ἀμόρφωτος, ὅμως πανοῦργος καί ἱκανός. Μεγάλωσε δουλεύοντας ὡς βοσκός μαζί μέ βεδουίνους. Κατόπιν ἔγινε ἔμπορος. Ὁδηγώντας καμῆλες συναναστρεφόταν μέ χριστιανούς ἐμπόρους, πού τούς ἀγαποῦσε ἰδιαιτέρως. Ἀπό ἐκείνους διδάχθηκε τήν Ἁγία Γραφή. ἡ ζωή του ἄλλαξε τελείως ὅταν ἔγινε 25 χρονῶν καί παντρεύθηκε μιά πάμπλουτη χήρα 40 ἐτῶν, τήν Hatice. Ἀπέκτησε παιδιά, τά ὁποῖα ὅμως ἐγκατέλειψε καταφεύγοντας σέ μιά σπηλιά τῆς ἐρήμου κοντά στή Μέκκα.
Ἐκεῖ τό 610 μ.Χ., ὅταν ὁ Μωάμεθ ἦταν 40 ἐτῶν, λέει ὁ ἴδιος, τοῦ παρουσιάσθηκε στόν ὕπνο του ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, πού ἤθελε νά τόν πνίξει ἐπειδή ἦταν ἀγράμματος καί δέν μποροῦσε νά διαβάσει τά χειρόγραφα πού τοῦ ἔδινε. Τελικά, λέει ὁ ἴδιος, ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ τοῦ διάβασε μερικούς στίχους τοῦ «Κορανίου» καί ὁ Μωάμεθ πίστεψε ὅτι ὁ ἴδιος ἦταν ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ. Ἀπό τότε, ἰσχυρίζεται ὁ Μωάμεθ ὅτι δεχόταν πολλές προφορικές ἀποκαλύψεις ἀπό τόν ἄγελλο σέ μικρές ἑνότητες γιά νά μπορεῖ νά τίς ἀπομνημονεύει. Ὅλες αὐτές καταγράφτηκαν καί ἀποτέλεσαν τό Κοράνιο καί θεωρήθηκαν ἀντίγραφο τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τοῦ Ἀλλάχ πού τό ἔστειλε στόν Μωάμεθ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μαρτυρίες γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη τῆς Ἀθήνας



Μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη της Αθήνας (+1991) - Μανώλης Καπετανάκης
https://www.youtube.com/watch?v=4llDQyvajQ8

Συγκέντρωση-διαμαρτυρία γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη


Σύσσωμος ὁ ἑλληνικός λαός ἑνώνοντας τήν φωνή του, κατεβαίνει

7 Φεβρουαρίου 2016 καί ὥρα 3μμ. στά Προπύλαια


στήν μεγάλη συγκέντρωση-διαμαρτυρία πού ὀργανώνουν Ὀρθόδοξοι σύλλογοι, φορεῖς, ὀργανώσεις καί σωματεῖα, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ γιά νά δηλώσουν τήν ἀντίθεσή τους

1) στή νέα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ πού ὕπουλα καί ἐκβιαστικά θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν οἱ κυβερνῶντες,
2) στό ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ τῆς ΑΧΡΗΜΑΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,
3) στήν ΑΡΙΘΜΟΠΟΙΗΣΗ τοῦ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
4) στήν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ τῶν ΑΓΟΡΩΝ
5) στήν ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ καί τήν ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ τῶν ΛΑΩΝ
6) στήν ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΗΣΗ τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ

Μετά τό πέρας τῶν ὁμιλιῶν θά πραγματοποιηθεῖ πορεία στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων (πλατεία Συντάγματος).

ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ

Χωρίς ἐνδοιασμούς οἱ κυβερνῶντες μᾶς ἀνακοινώνουν τήν ἐπιβολή τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη μέ τσιπάκι, στήν ὁποία θά περιλαμβάνονται μεταξύ ἄλλων ὁ ἀριθμός ταυτότητας, τό ΑΦΜ καί τό ΑΜΚΑ μέσα στό 2016. Και αὐτό γιά νά μᾶς «διευκολύνουν», ὅπως «διευκόλυναν» χιλιάδες αὐτόχειρες μέχρι τώρα λόγῳ χρεῶν. Παρά τά συντριπτικά ἀποτελέσματα τῶν δημοσίων διαβουλεύσεων κατά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη ἡ νεοταξική ἡγεσία τῆς χώρας μας ἀδιαφόρησε καί προσπαθεῖ πάσῃ θυσίᾳ νά ὑλοποιήσει τήν ἔκδοση τῆς ΚτΠ.

Πῶς λοιπόν, νά περιφρονήσουμε τό σῶμα μέ τό ὁποῖο θά ἀναστηθοῦμε;

Οι Χριστιανοί ομολογούν και πιστεύουν στην Ανάσταση των νεκρών. Πώς λοιπόν, να περιφρονήσουμε το σώμα με το οποίο θα αναστηθούμε;

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 1 Φεβρουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 1 Φεβρουαρίου ἐδῶ
http://www.hristospanagia.gr

1 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Τρύφωνος Μάρτυρος, Πέτρου ἐν Γαλατίᾳ, Βενδιμιανοὺ Ὁσίου, Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Βασιλείου τοῦ Συναξαριστοῦ, Τιμοθέου Ὁσίου, Θεΐων μετὰ δυὸ παίδων, Καρίωνος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Περπετούας, Σατύρου, Ροβεκάτου, Φιλικητάτης, Σατουρνίνου καὶ Σεκούνδου, Μπριντζίτας Ὁσίας, Ἀντωνίου Ἐρημίτου, Ἠλία Μεγαλομάρτυρα, τῶν Ὁσίων Δαβίδ, Συμεὼν καὶ Γεωργίου τῶν αὐταδέλφων, τῶν Ἁγίων Ἀδριανοῦ, Πολυεύκτου, Πλάτωνος καὶ Γεωργίου ἐν Μεγάροις, Ἀναστασίου τοῦ Ναυπλιέως, Πέτρου Ἱερομάρτυρα, Ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἐν Ἀρμουλαδῇ.


Ὁ Ἅγιος Τρύφων ὁ Μάρτυρας (Εορτή Τρύφωνας)

Ὁ Ἅγιος Τρύφων καταγόταν ἀπὸ τὴ Λάμψακο τῆς ἐπαρχίας Φρυγίας καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Γορδιανοῦ Γ’ (238-244 μ.Χ.), Φιλίππου (244-249 μ.Χ.) καὶ Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Προερχόταν ἀπὸ πτωχὴ οἰκογένεια καὶ στὴν παιδική του ἡλικία, ἔβοσκε χῆνες γιὰ νὰ ζήσει. Συγχρόνως ὅμως μελετοῦσε μὲ ζῆλο τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἦταν πολὺ φιλακόλουθος.
 Ἔτσι, σιγὰ – σιγὰ ὁ Ἅγιος, μὲ τὴν εὐσεβῆ φιλομάθειά του, κατόρθωσε ὄχι μόνο νὰ διδαχθεῖ ὁ ἴδιος, ἀλλὰ καὶ νὰ διδάσκει τὶς αἰώνιες ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Γρήγορα ἡ εὐσεβὴς ψυχή του δέχθηκε τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀξίωσε νὰ θαυματουργεῖ. Ὅμως ὁ Ἅγιος θεράπευε ὄχι μόνο κάθε ἀσθένεια ἀλλὰ καὶ ἐλευθέρωνε τὶς μολυσμένες ἀπὸ τὰ δαιμόνια ψυχές.
Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Γορδιανὸς πληροφορήθηκε γιὰ τὶς θαυματουργικὲς ἱκανότητες τοῦ Τρύφωνος, τὸν ἀναζήτησε γιὰ νὰ θεραπεύσει τὴν ἄρρωστη θυγατέρα του ποὺ ἔπασχε ἀπὸ δαιμόνιο. Οἱ στρατιῶτες τὸν βρῆκαν στὴν κωμόπολη τῆς Σαμψάκου νὰ φροντίζει τὶς χῆνες στὴν παρακείμενη λίμνη καὶ ἀμέσως τὸν πῆραν μαζί τους.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής