Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Ὁ Μακαριστός Ἰάκωβος Τσαλίκης - Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος Ὁμότ. Καθ. Παν. Αθηνῶν

  Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης

Από το ομώνυμο βιβλίο, εκδόσεις «Τροχαλία»
Το Ηγουμενείο και το ταγάρι που δεν άδειαζε.
Κάποιοι, τρία χρόνια μετά, τον προτρέπανε να φτιάξει ένα καλό Ηγουμενείο, γιατί λείπει στη Μονή. Και τους ξένους, από διάκο μέχρι πατριάρχη κι από κλητήρα μέχρι υπουργό, συνήθως τους δεχότανε σε μια στενή, απέριττη και χωριάτικη τραπεζαρία, εκεί που τρώγανε και τρώνε οι μοναχοί. Ένα δωμάτιο με λίγες καλές καρέκλες επάνω, είναι κι αυτό ανεπαρκές. Δεν του άρεσε η ιδέα του μεγάλου Ηγουμενείου και, όταν τον πίεσαν, τα είπε κάπως αυστηρά:
–Άκουσε. Εγώ ούτε ηγουμενεία ζήλεψα, ούτε δόξα ζήλεψα, ούτε κτίρια, ούτε τιμές. Ζήλεψα τον παράδεισο! Ο άγιος Δαβίδ, που ζούσε στα σπήλαια και στις ερήμους και δεν είχε αυτά, τι έκανε; Με την απλότητα και την ταπείνωση κέρδισε τον παράδεισο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_0.html#more

Ὅσιος Παΐσιος: «Δέν ἐλέγχεται πιά ἡ κατάσταση – Μόνο ἀπό πάνω, ὅ,τι κάνει ὁ Θεός»

…Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει παγκοινιά, να καταστρέψει τον κόσμο.
Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του. Τώρα, κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: «Δεν έχω σωτηρία! Θα με πιάσουν!» και τα κάνει όλα γυαλιά – καρφιά. Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ότι γίνει. Σου λέει: «Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε – ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε».

Ἅγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αἰγύπτου (Ἀνακομιδή λειψάνων 3 Σεπτεμβρίου)

Αποτέλεσμα εικόνας για αγιος νεκταριος

Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.
Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/3_4.html#more

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι:"Ἡ Θεία Χάρη εἶναι τό ἄρρητο κάλλος τῆς Ὀρθοδοξίας"

"Ἡ θεραπευτική τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι, θά λέγαμε, τό «ἀτού» της· δέν ὑπάρχει πουθενά ἀλλοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ δύναμή Της, ἡ δύναμη τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος θεραπευτεῖ μέ τήν ὀρθόδοξη θεραπευτική, τότε ἑλκύει τήν Θεία Χάρη καί γίνεται, κατά Χάριν, ὅ,τι καί ὁ Θεός. Αὐτή ἡ Θεία Χάρη εἶναι τό ἄρρητο κάλλος τῆς Ὀρθοδοξίας, πού φανερώνεται ἐκεῖ ὅπου λειτουργεῖ ἡ θεραπευτική Παράδοσή Της".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 50  http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
www.hristospanagia.gr
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν  π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Ἡ οἰκουμενιστική ἐκκλησιολογική στρέβλωση τῆς «θεωρίας τῶν κλάδων»

Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ‘’ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ’’
«Είναι για μας μια δεδομένη ενότης, η οποία δεν χάθηκε ποτέ»* 
 
Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου
 
Η γνωστή οικουμενιστική «θεωρία των κλάδων», στηρίζεται στην εκκλησιολογική πλάνη, ότι οι διάφορες ‘’ομολογίες’’ προήλθαν από την Μία Εκκλησία και ως εκ τούτου κατά την οικουμενιστική αυτή πλάνη, αποτελούν όλες μαζί την Μία Εκκλησία.
Η εκκλησιολογική στρέβλωση της οικουμενιστικής αυτής  «θεωρίας των κλάδων», οδηγεί επακόλουθα και σε λανθασμένη θέση για  «ένωση των εκκλησιών», εννοουμένης όχι ως επιστροφής των πλανηθέντων στη Μία Αγία Εκκλησία, αλλά ως ‘’ένωσης’’ των διαφόρων ‘’εκκλησιών’’. Ανάλογη εκκλησιολογική στρέβλωση επιχειρήθηκε και με τη λεγόμενη «θεωρία των δύο πνευμόνων».
http://hristospanagia3.blogspot.gr

«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος α΄



ΟΜΙΛΙΑ 1η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Λόγοι Ἀφυπνίσεως


«ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι»

Ρωμ: ιγ΄ : 11


Σωματικές αἰσθήσεις, βλάβες καί νέκρωσή τους.


Ἐάν κάποτε διαπιστώσουμε ὅτι μία αἴσθησή μας δέν ἀνταποκρίνεται λειτουργικῶς, ἀνησυχοῦμε καί καταφεύγουμε στόν γιατρό. Ὅταν ἐπί παραδείγματι τά μάτια μας ἀλλοιώνουν τό σχῆμα τό χρῶμα τῶν ἀντικειμένων, ἀκόμη τά αὐτιά μας δέν μποροῦν νά συλλάβουν χαμηλῆς ἀντάσεως ὑψηλῆς συχνότητος ἤχους, ὁμοίως ἀνησυχοῦμε, καί καταφεύγουμε στόν γιατρό. Ἐάν ὑπάρχει αὐτή κατάσταση, ἐάν δηλαδή οἱ αἰσθήσεις δέν μᾶς πληροφοροῦν ἐπακριβῶς ἀλλά ἀσθενοῦν, τότε ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι δέν μποροῦμε νά ἔχουμε εἰκόνα τοῦ ἐξωτερικοῦ μας κόσμου· ἀλλά ἐάν δέν ἔχουμε εἰκόνα τοῦ ἐξωτερικοῦ μας κόσμου, δέν μποροῦμε νά προσαρμοσθοῦμε σ᾿ αὐτόν.

Ἰωσήφ Ἡσυχαστής: Ὅταν σοί ἔλθει θυμός κλεῖσε τό στόμα σου




 «Ο θυμός καθ' εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού. Εάν δε θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως.

Διά τούτο όταν σοι έλθει θυμός κλείσε το στόμα σου δυνατά και μη ομιλήσεις εις τον υβρίζοντα ή ατιμάζοντα ή ελέγχοντα ή πολυειδώς σε πειράζοντα άνευ λόγου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Τί εἶναι αὐτό πού ἐμποδίζει τόν ἄνθρωπο νά γνωρίζει τήν Θεία Χάρη. Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Χρειάζεται ταπείνωση



http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/ti-einai-ayto.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_57.html

«Ὁ Χριστός δέν ἔρχεται νά σέ βρεῖ, γιατί δέν βελάζεις!....»


« ποιμὴν καλὸς»



Μέ πλησίασε κάποτε ἕνας κύριος καί μοῦ λέει: Ἐντάξει κύριε Παναγόπουλε, ἐγώ ἐνδιαφέρομαι γιά τό Χριστό, τό παραδέχομαι. Ναί ὅμως, Χριστός ἦρθε γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί γιατί δέν ἔρχεται καί σέ μένα γιά νά μέ βρεῖ καί νά μέ σώσει; Νά ἔρθει καί γιά μένα, τό ἀπωλολό πρόβατο νά μέ σώσει. Ἐξάλλου δέν εἶμαι καί ἐγώ τό παιδί του;
Καί ὅταν τελείωσε τοῦ εἶπα: Χριστός δέν ἔρχεται νά σέ βρεῖ, γιατί δέν βελάζεις! Ὅπως ὅταν χαθεῖ ἕνα πρόβατο τό ὁποῖο δέν βελάζει, δέν μπορεῖ βοσκός νά τό βρεῖ, ἔτσι καί ἐσύ δέν ζητᾶς τό Θεό καί δέν μπορεῖ Χριστός νά σέ βρεῖ.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 4 Σεπτεμβρίου

                            Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική 
 Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας 
  πού ἑορτάζουν σήμερα 4 Σεπτεμβρίου ἐδῶ 
http://www.hristospanagia.gr

Ένα θαυμαστό γεγονός για τη σημασία της Εξομολόγησης

Αρχιμανδρίτης Ιωαννίκιος Μπαλάν
Ο π. Κλεόπας πολλές φορές μας συνιστούσε καθαρή και ειλικρινή εξομολόγησι. Κάποια φορά μας ανέφερε και το παρακάτω περιστατικό κάποιου ορθοδόξου Χριστιανού, του οποίου το σώμα έμεινε άλειωτο και τυμπανιαίο, διότι δεν είχε εξομολογηθή στην ζωή τα αμαρτήματά του.
Στην Επισκοπή του Χούσι, το 1785 ζούσε ένας μοναχός, ονόματι Ραφαήλ. Αυτός ο μοναχός ήτο αγγειοπλάστης και είχε ενάρετη ζωή. Την ημέρα δεν έτρωγε τίποτε και μόνο το βράδυ, μετά την δύσι του ηλίου, έτρωγε πολύ λίγο φαγητό. Μετά έπαιρνε ένα βιβλίο και εδιάβαζε. Για ύπνο επήγαινε και εξάπλωνε στο Κοιμητήριο, ανάμεσα στους Σταυρούς των νεκρών. Χειμώνα και καλοκαίρι εφορούσε ένα γιλέκο από δέρμα με μαλλί προβάτου και μ’ αυτό κοιμόταν στα μνήματα.
Οι άλλοι μοναχοί τον ωνόμαζον «ο Ραφαήλ ο σαλός». Μακάρι να είμαστε κι εμείς σαλοί σαν αυτόν! Αυτός ήτο άγιος.
Δεν συνωμιλούσε με κανέναν, αλλά, οσάκις του ζητούσαν παραγγελίες, εθαύμαζαν όλα τα έργα που εξήρχοντο από τα χέρια του. Τον ερωτούσαν γιατί κοιμάται στο Κοιμητήριο κι εκείνος απαντούσε: «Διότι εκεί είναι και η ιδική μου κατοικία. Εάν αύριο αποθάνω, δεν θα με πάτε εκεί; Γι’ αυτό θέλω κι εγώ να συνηθίσω με τα μνήματα».
Κάποια νύκτα, ενώ εκοιμάτο ο π. Ραφαήλ στο Κοιμητήριο δίπλα σ’ ένα πέτρινο παλαιό Σταυρό, άκουσε τους δαίμονες να κτυπούν κάποιον που ήτο μέσα σ’ ένα τάφο.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τά σεμινάρια ψυχοδυναμικῆς

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_9.html

Οι άγγελοι είναι οι μεγάλοι μας αδελφοί, οι οποίοι είναι στον ουρανό και προσεύχονται για όλουςτους ανθρώπους

Ευλογημένα μου παιδιά,
Όπως γνωρίζουμε ο καλός μας Θεός μας χάρισε το Μέγα Μυστήριον, της Ιεράς Εξομολογήσεως ,αυτό το Ιερόν Βαπτιστήριον, εις το οποίον πλένεται ο άνθρωπος ψυχικά και γίνεται ολόλευκος, καινούριος κατά Χριστόν άνθρωπος.
Πόση ευχαριστία πρέπει να προσφέρουμε στον Θεό συνεχώς γι’ αυτό το μεγάλο καλό, που μας άφησε! Δηλαδή μας άφησε την καρδιά Του ανοιχτή, οσάκις θελήσουμε να καθαρισθούμε, να εισερχώμεθα άνετα.

4 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Βαβύλα και οι συν αυτώ, Προφήτου και Θεόπτου Μωϋσή, των Αγίων Κέγουρου, Σεκενδίνου, Σεκένδου και της μητρός αυτών Ιεροσαλήμ, Βαβύλα διδασκάλου, Ερμιόνης, Θεοτίμου και Θεοδούλου, Πετρωνίου, Χαριτίνης, Σαρβήλου, των Αγίων Κεντυρίωνος, Θεοδώρου, Αμμιανού, Ιουλιανού και Ωκεανού, Θαθουήλ και Βεβαίας, Ανθίμου του νέου Ασκητή, των Αγίων 3608 Μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ἔζησε κατὰ τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Νουμεριανός, ὁ ὁποῖος δολοφόνησε τὸν γιὸ τοῦ βασιλιὰ τῶν Περσῶν τὸν ὁποῖο κρατοῦσε αἰχμάλωτο.
Τὴν ἐνέργεια αὐτὴ ὁ ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας Βαβύλας τὴν ἀποδοκίμασε ἔντονα. Καὶ ὅταν κάποια στιγμὴ θέλησε ὁ Νουμεριανὸς νὰ παρακολουθήσει τὴν λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἀντιοχείας, τοῦ ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο λέγοντάς του ὅτι στὸ ναὸ δὲν ἔχουν θέση κοινοὶ ἐγκληματίες σὰν αὐτόν. Ὁ αὐτοκράτορας ὀργισμένος διέταξε νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν φυλακίσουν.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα τὸν ἀποκεφάλισαν. Τρεῖς μαθητὲς τοῦ Βαβύλα ἔτρεξαν νὰ τοῦ συμπαρασταθοῦν. Συνελήφθησαν καὶ αὐτοί, καὶ ἀποκεφαλίστηκαν ἀφοῦ δὲν δέχτηκαν νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱεραρχίας τῷ φωτὶ ἀπαστράπτων, δικαιοσύνης φυτοκόμος ἐδείχθης, ἀποτεμὼν τὴν ἄκανθαν τῆς πλάνης ἀληθῶς· ὅθεν τῶν αἱμάτων σου, φοινιχθεῖς ταῖς ῥανίσι, τῷ Χριστῷ παρέστηκας, ἀνακράζων Βαβύλα· Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδὶα Ἰησοῦ· ὅθεν προσδέχου, ἡμᾶς ὡς ηὐδόκησας.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Μεγαλεῖα πίστεως ἐν τῇ καρδίᾳ, περιθεὶς ἐφύλαξας, Ἱερομάρτυς Βαβύλα, μὴ δειλιάσας τὸν τύραννον, Χριστοῦ θεράπον· διὸ ἠμᾶς φύλαττε.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευῆς 4 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. β΄ 6-10 ) 
 6 π δ τν δοκοντων ενα τι, ποο ποτε σαν οδν μοι διαφρει· πρσωπον Θες νθρπου ο λαμβνει· μο γρ ο δοκοντες οδν προσανθεντο,
7 λλ τοναντον δντες τι πεπστευμαι τ εαγγλιον τς κροβυστας καθς Πτρος τς περιτομς·
8 γρ νεργσας Πτρ ες ποστολν τς περιτομς νργησε κα μο ες τ θνη·
9 κα γνντες τν χριν τν δοθεσν μοι, Ἰάκωβος κα Κηφς κα ωννης, ο δοκοντες στλοι εναι, δεξις δωκαν μο κα Βαρνβ κοινωνας, να μες ες τ θνη, ατο δ ες τν περιτομν·
10 μνον τν πτωχν να μνημονεωμεν, κα σποδασα ατ τοτο ποισαι.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ
6 Ἀπὸ δὲ τοὺς φημισμένους, – τί ἦσαν μιὰ φορὰ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει, ὁ Θεὸς δὲν λαβαίνει ὑπ’ ὄψιν του τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου – εἰς ἐμὲ λοιπὸν οἱ φημισμένοι τίποτε δὲν μοῦ προσέθεσαν ἀλλὰ τοὐναντίον,
7 ὅταν εἶδαν ὅτι ἐγὼ ἤμουν ἐμπιστευμένος μὲ τὸ εὐαγγέλιον διὰ τοὺς ἀπεριτμήτους ὅπως ὁ Πέτρος διὰ τοὺς περιτμημένους,
8 – διότι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐνήργησε εἰς τὸν Πέτρον, ὥστε νὰ γίνῃ ἀπόστολος τῶν περιτμημένων, ἐνήργησε καὶ εἰς ἐμὲ διὰ νὰ γίνω ἀπόστολος εἰς τὰ ἔθνη –
9 καὶ ὅταν αὐτοὶ ἀνεγνώρισαν τὴν χάριν, ποὺ μοῦ εἶχε δοθῆ, τότε ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Κῆφας καὶ ὁ Ἰωάννης, οἱ ὁποῖοι ἐθεωροῦντο ὅτι εἶναι στύλοι, ἔδωκαν εἰς ἐμὲ καὶ εἰς τὸν Βαρνάβαν τὸ δεξί τους χέρι εἰς σημεῖον ἐπικοινωνίας καὶ συμφώνησαν νὰ εἴμεθα ἐμεῖς ἀπόστολοι εἰς τὸν ἐθνικὸν κόσμον, αὐτοὶ δὲ εἰς τοὺς περιτμημένους.
10 Ἐζήτησαν μόνον νὰ ἐνθυμούμεθα τοὺς πτωχοὺς καὶ αὐτὸ ἐφρόντισα νὰ τὸ κάνω.
Εὐαγγέλιο: (Μάρκ. ε΄ 22-24 & 35-43 & ιστ΄ 1)    
22 Κα ρχεται ες τν ρχισυναγγων, νματι Ἰάειρος, κα δν ατν ππτει πρς τος πδας ατο
23 κα παρεκλει ατν πολλ, λγων τι τ θυγτριν μου σχτως χει, να λθν πιθς ατ τς χερας, πως σωθ κα ζσεται.
24 Κα πλθε μετ᾿ ατο· κα κολοθει ατ χλος πολς, κα συνθλιβον ατν.
35 τι ατο λαλοντος ρχονται π το ρχισυναγγου λγοντες τι θυγτηρ σου πθανε· τ τι σκλλεις τν διδσκαλον;
36 δ ησος εθως κοσας τν λγον λαλομενον λγει τ ρχισυναγγ· μ φοβο, μνον πστευε.
37 Κα οκ φκεν ατ οδνα συνακολουθσαι ε μ Πτρον κα Ἰάκωβον κα ωννην τν δελφν ακβου.
38 Κα ρχεται ες τν οκον το ρχισυναγγου, κα θεωρε θρυβον, κα κλαοντας κα λαλζοντας πολλ,
39 κα εσελθν λγει ατος· τ θορυβεσθε κα κλαετε; τ παιδον οκ πθανεν, λλ καθεδει, κα κατεγλων ατο.
40 δ κβαλν πντας παραλαμβνει τν πατρα το παιδου κα τν μητρα κα τος μετ᾿ ατο, κα εσπορεεται που ν τ παιδον νακεμενον,
41 κα κρατσας τς χειρς το παιδου λγει ατ· ταλιθ, κομι· στι μεθερμηνευμενον, τ κορσιον, σο λγω, γειρε.
42 Κα εθως νστη τ κορσιον κα περιεπτει· ν γρ τν δδεκα. Κα ξστησαν κστσει μεγλ.43 Κα διεστελατο ατος πολλ να μηδες γν τοτο· κα επε δοθναι ατ φαγεν.
 1 Καὶ διαγενομνου το σαββτου Μαρα Μαγδαλην κα Μαρα το ακβου κα Σαλμη γρασαν ρματα να λθοσαι λεψωσιν ατν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ 
22 Καὶ ἔρχεται ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχισυναγωγοὺς, ὀνομαζόμενος Ἰάειρος,
23 καὶ μόλις τὸν εἶδε, πέφτει εἰς τὰ πόδια του καὶ τὸν παρακαλοῦσε θερμῶς καὶ ἔλεγε, «Τὸ μικρό μου κοριτσάκι βρίσκεται εἰς τὰ τελευταῖα του. Ἔλα νὰ βάλῃς τὰ χέρια σου ἐπάνω της, διὰ νὰ σωθῇ καὶ νὰ ζήσῃ».
24 Καὶ ἔφυγε μαζί του καὶ πολὺς κόσμος τὸν ἀκολουθοῦσε καὶ τὸν συμπίεζε.
35 Ἐνῷ αὐτὸς ἀκόμη μιλοῦσε, ἔρχονται ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγωγοῦ καὶ λέγουν, «Ἡ θυγατέρα σου ἐπέθανε. Γιατὶ ἐνοχλεῖς ἀκόμη τὸν διδάσκαλον;».
36 Ὁ Ἰησοῦς, ἀμέσως ὅταν ἄκουσε αὐτὰ τὰ λόγια, λέγει εἰς τὸν ἀρχισυναγωγόν, «Μὴ φοβᾶσαι, μόνον πίστευε».
37 Καὶ δὲν ἐπέτρεψε σὲ κανένα νὰ τὸν ἀκολουθήσῃ παρὰ εἰς τὸν Πέτρον, τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην, τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου.
38 Καὶ ἔρχεται εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγωγοῦ καὶ βλέπει ταραχὴν καὶ ἀνθρώπους νὰ κλαίουν καὶ νὰ ὀδύρωνται δυνατά.
39 Ὅταν ἐμπῆκε τοὺς λέγει, «Γιατὶ ταράσσεσθε καὶ κλαῖτε; Τὸ κορίτσι δὲν ἐπέθανε ἀλλὰ κοιμᾶται».
40 Καὶ τὸν εἰρωνεύοντο. Ἀλλ’ αὐτὸς ἀφοῦ τοὺς ἔδιωξε ὅλους, παίρνει μαζί του τὸν πατέρα τοῦ κοριτσιοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ ἐκείνους ποὺ ἦσαν μαζί του καὶ μπαίνει ἐκεῖ, ὅπου ἦτο ξαπλωμένο τὸ κορίτσι.
41 Καὶ ἀφοῦ ἔπιασε τὸ χέρι τοῦ κοριτσιοῦ, τῆς λέγει, « Ταλιθὰ κοῦμι», τὸ ὁποῖο μεταφρασμένο σημαίνει, «Κορίτσι, σοῦ λέγω, σήκω ἐπάνω».
42 Καὶ ἀμέσως ἐσηκώθηκε τὸ κορίτσι καὶ περπατοῦσε· ἦτο δώδεκα ἐτῶν.43 Καὶ ἔμειναν ἀμέσως ἐκστατικοί. Αὐτὸς δὲ τοὺς ἔδωκε αὐστηρὰν παραγγελίαν νὰ μὴ τὸ μάθῃ κανεὶς καὶ εἶπε νὰ τῆς δώσουν νὰ φάγῃ. 
1 Ὅταν ἐπέρασε τὸ Σάββατον, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ Μαρία τοῦ Ἰακώβου καὶ ἡ Σαλώμη ἀγόρασαν ἀρώματα διὰ νὰ ἔλθουν νὰ τὸν ἀλείψουν.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής