Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 16 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Α΄Τιμ. δ΄4- 8 )
Α Τιμ. 4,4           ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον·
Α Τιμ. 4,4                 Διότι κάθε τι, που έκτισεν ο Θεός και το έδωσε προς τροφήν στους ανθρώπους, είναι καλόν και κανένα από αυτά δεν είναι μολυσμένον και άξιον περιφρονήσεως, αρκεί μόνον να λαμβάνεται με ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν προς τον Θεόν.
Α Τιμ. 4,5           ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως.
Α Τιμ. 4,5                  Διότι κάθε τι προς τροφήν γίνεται καθαρόν και άγιον με τον λόγον και την προσευχήν μας προς τον Θεόν.
Α Τιμ. 4,6           Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας.
Α Τιμ. 4,6                 Εάν αυτά προσφέρης στους αδελφούς και τα θέτης πάντοτε υπ' όψιν των, θα αναδειχθής ο καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, που θα τρέφεσαι συγχρόνως με τα λόγια της φωτισμένης πίστεως και της υγιούς διδασκαλίας, την οποίαν έχεις παρακολουθήσει.
Α Τιμ. 4,7           τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν·
Α Τιμ. 4,7                  Αφινε κατά μέρος και μη δίδης σημασίαν στους ανιέρους και τους ακαθάρτους μύθους, με τους οποίους μόνον ωρισμένα γραΐδια ευρίσκουν ευχαρίστησιν να ασχολούνται. Να γυμνάζης δε, να ασκής και να συνηθίζης τον ευατόν σου εις την αληθινήν ευσέβειαν.
Α Τιμ. 4,8           ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.
Α Τιμ. 4,8                 Διότι η μεν σωματική γυμναστική και εξάσκησις ολίγον χρόνον και εις μικρά ζητήματα είναι ωφέλιμος, διότι αναφέρεται στο φθαρτόν μόνον σώμα. Η ευσέβεια όμως είναι ωφέλιμος εις όλα, εις την ψυχήν και στο σώμα, διότι υπόσχεται και προσφέρει αγαθά, δια την παρούσαν και την μέλουσα ζωήν.

Εὐαγγέλιο: (Μάρ. θ΄33- 41 )
Μαρκ. 9,33         Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ· καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς· τί ἐν τῇ ὁδῷ πρὸς ἑαυτοὺς διελογίζεσθε;
Μαρκ. 9,33              Και ήλθε εις την Καπερναούμ. Οταν δε έφτασε στο σπίτι, τους ερωτούσε· “τι εσκέπτεσθε και τι εσυζητούσατε μεταξύ σας στον δρόμον;”
Μαρκ. 9,34         οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν ἐν τῇ ὁδῷ τίς μείζων.
Μαρκ. 9,34              Εκείνοι δε εντροπιασμένοι εσιωπούσαν, διότι είχαν συζητήσει στον δρόμον μεταξύ των, ποίος από αυτούς θα είναι μεγαλύτερος πλησίον του Χριστού.
Μαρκ. 9,35         καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς· εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.
Μαρκ. 9,35              Και αφού εκάθισε, εκάλεσε τους δώδεκα και τους είπε· “όποιος θέλει να είναι πρώτος, θα γίνη τελευταίος από όλους και υπηρέτης εις όλους”.
Μαρκ. 9,36         καὶ λαβὼν παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς·
Μαρκ. 9,36              Επήρε δε ένα παιδί, το έβαλε όρθιο εν μέσω αυτών, το αγκαλιασε και τους είπε·
Μαρκ. 9,37         ὃς ἐὰν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
Μαρκ. 9,37              “εκείνος που προς χάριν μου θα δεχθή ένα από τα παιδιά αυτά η ένα άνθρωπον, που με την απλοϊκότητα και αθωότητά του ομοιάζει με μικρό παιδί, αυτός υποδέχεται εμέ· και όποιος θα υποδεχθή εμέ, δεν δεχετεαι εμέ, αλλά τον Πατέρα, που με έστειλε εις την γην”.
Μαρκ. 9,38         Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰωάννης λέγων· διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν, καὶ ἐκωλύσαμεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν.
Μαρκ. 9,38              Ελαβε τότε τον λόγον ο Ιωάννης και είπε· “διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να διώχνη με την επίκλησιν του ονόματός σου δαιμόνια· αυτός όμως δεν μας ακολουθεί και δεν ανήκει εις την ομάδα μας. Δια τούτο και τον εμποδίσαμεν, ακριβώς διότι δεν μας ακολουθεί ως μαθητής σου”.
Μαρκ. 9,39         ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με.
Μαρκ. 9,39              Ο δε Ιησούς είπεν· “μη τον εμποδίζετε, διότι δεν υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος με την δύναμιν του ονόματός μου θα κάμη θαύμα, και θα μπορέση σύντομα να με κακολογήση.
Μαρκ. 9,40         ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.
Μαρκ. 9,40              Μη εμποδίζετε λοιπόν κάτι τέτοιους, διότι εκείνος που δεν είναι ενάντιον σας και δεν σας πολεμεί, είναι με το μέρος σας.
Μαρκ. 9,41         ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν τῷ ὀνόματί μου, ὅτι Χριστοῦ ἐστε, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
Μαρκ. 9,41               Διότι όποιος προς χάριν εμού σας προσφέρει και την παραμικράν υπηρεσίαν, όποιος π.χ. σας προσφέρει ένα ποτήρι νερό, διότι είσθε μαθηταί του Χρστού, σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα χάση τον μισθόν του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πῶς γινόμαστε ἀληθινά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ̎, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης





Λέγαμε γιά τά Μυστήρια πού ἔχουν ἔτσι λίγο ἐκκοσμικευθεῖ. Στά χωριά εἶναι καλύτερα, γιατί ὅπως βλέπω ἐδῶ ὅλοι συμμετέχετε στό μυστήριο ἐπί τῶν κεκοιμημένων, ἔτσι λέγεται ἡ κηδεία, ἡ ὁποία εἶναι καί αὐτή μυστήριο. Αὐτή ἡ ἄποψη ὅτι τά μυστήρια εἶναι μόνο ἑφτά ἦρθε ἀπό τήν Δύση. Τά μυστήρια εἶναι πάρα πολλά. Ἄπειρα εἶναι τά μυστήρια στήν Ἐκκλησία. Καθετί πού κάνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι μυστήριο, μέ τήν ἔννοια ὅτι προκαλεῖ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί φανερώνεται ὁ Θεός. Ὁ Ἁγιασμός, γιά παράδειγμα, εἶναι μυστήριο. Δέν εἶναι μόνο ὁ Γάμος, ἡ Βάφτιση, τό Χρίσμα, ἡ Ἐξομολόγηση. Εἶναι κι αὐτά βεβαίως, ἀλλά μυστήριο εἶναι καί ὁ Μοναχισμός. Ἕνα μυστήριο εἶναι κι αὐτό. Μυστήριο εἶναι καί ἡ κηδεία καί τά Μνημόσυνα πού κάνουμε. Ὅλα αὐτά εἶναι μυστήρια. Στά μυστήρια συμμετέχει ὅλη ἡ ἐνορία, ὅλη ἡ κοινότητα, γιατί ὅλοι εἴμαστε ἐν Χριστῶ ἀδελφοί.
Δέν νοεῖται μυστήριο ἰδιωτικό. Δυστυχῶς ὑπάρχει καί αὐτός ὁ ὅρος νά κάνουμε ἰδιωτική βάφτιση ἤ ἰδιωτική Θεία Λειτουργία.

Ἡ μυστική σχοινοβασία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου


Το έχω ξαναπεί οτι μου άρεσε πολύ το δάσος.Είχα συνηθίσει στη μοναξιά κι ήθελα να είμαι μόνος.Ήθελα να ζώ έξω, και πιο πολύ τη νύκτα.Γι' αυτό το λόγο ανέβαινα πάνω σε ένα πρίνο, ψηλά, πάνω απο δυόμιση μέτρα.Έφτιαξα εκεί ένα κρεβάτι με σχίνους.Έκοψα σχίνα και τα έπλεξα με τα κλαδιά του πρίνου.Έβαλα απο πάνω μία κουβέρτα και τυλιγόμουνα.Ηταν πολύ ωραίο.
Ανέβαινα με μία σκάλα, που την είχα φτιάξει μόνος μου, κι οταν έφθανα πάνω, την τραβούσα και κανείς δεν με ενοχλούσε.Το κρεβάτι το είχε ζώσει μία αγράμπελη, που ευωδίαζαν πολύ ωραία τα άφθονα άνθη της.Κάτω απο τον πρίνο ηταν ένας πλούσιος σχίνος.Απείχε απ' τον πρίνο, απ' τη ρίζα του πρίνου, κανά δυό μέτρα με τρία.Ανέβαινα στο κρεβάτι σκαρφαλώνοντας.Εκεί ήμουν όλος προσευχή.Ήμουν Αγιορείτης.Ήθελα μοναξιά και ψαλτήρι.Αλλά και το "Κύριε Ιησού Χριστέ..."Προσευχόμουν ώρες εκεί στον πρίνο, μές στα λουλούδια της αγράμπελης, πάνω στο σχινένιο κρεβάτι μου.

Περί "κουκουβάγιας"...(Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου)


Αποτέλεσμα εικόνας για bufnita
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου
 
Στα κείμενα του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου μαζί με τα βαθιά θεολογικά νοήματα περιέχονται συχνά και διδακτικά παραδείγματα από φανταστικά, υποτιθέμενα περιστατικά. Ένα τέτοιο παρουσιάζουμε στη συνέχεια.
Κάποιος λοιπόν χλεύαζε μια κουκουβάγια για μερικά από τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της, που τη διαφοροποιούν από τα άλλα πουλιά. Απαριθμούσε ένα - ένα από αυτά. 
Η κουκουβάγια, αντί να τα παραδεχθεί, προσπαθούσε να τα δικαιολογήσει και να τα αντικρούσει με εύστοχο λόγο και λογικοφανή επιχειρήματα.

Γεώργιος Κρίππας, Ἡ δράσις τῶν Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν ἐν Εὐρώπη ὡς φαινόμενον ἐπικίνδυνον διά την κοινωνίαν

Η δράσις των Αιρέσεων και Παραθρησκειών εν Ευρώπη ως φαινόμενον επικίνδυνον διά την κοινωνίαν
Η δράσις των Αιρέσεων και Παραθρησκειών εν Ευρώπη
ως φαινόμενον επικίνδυνον διά την κοινωνίαν
 
Γ. Η. Κρίππα
Διδάκτορος Συνταγματικού Δικαίου Καθηγητού Ελευθ. Πανεπιστημίου

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗΣ
ΤΗΣ Ι.Μ.ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ & ΩΡΩΠΟΥ
ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014
Το φαινόμενον των αιρέσεων και των παραθρησκειών δεν είναι μόνον φαινόμενον θρησκευτικόν. Είναι και φαινόμενον κοινωνικόν με επιπτώσεις επίσης κοινωνικάς αρνητικάς και επικινδύνους ενίοτε. Το φαινόμενον τούτον δεν έχει μόνον μελετηθεί από θεολογικής - θρησκευτικής απόψεως, αλλά και από απόψεως νομικής - συνταγματικής αλλά και κοινωνικής, ψυχολογικής και ψυχοπαθολογικής. Άρα αποτελεί κοινωνικόν φαινόμενον πολυδιάστατον και πρέπει να ενδιαφέρη κάθε κράτος εις πολλούς τομείς.
Ήδη προσφάτως είχα την ευκαιρία να αναλύσω και αναπτύξω τας κοινωνικάς και ψυχοπαθολογικάς επιπτώσεις του φαινομένου τούτου «Κρίππα, Νεοφανείς αιρέσεις και θρησκευτικός φονταμενταλισμός στην Ευρώπη, «ΕΘΝΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ», έκδοσις Βουλής των Ελλήνων - Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας, 2006 σελ. 207 επ.), όπου και ο αναγνώστης παραπέμπεται. Εντελώς περιληπτικώς επισημαίνω, ότι η διεθνής βιβλιογραφία επί του θέματος θεωρεί τας αιρέσεις ως οργανώσεις χαρακτήρος ολοκληρωτικού, παραπλανητικός, επικινδύνους διά την ζωήν και την υγείαν των οπαδών των και ως πρόσχημα διά την ανάπτυξιν άλλων δραστηριοτήτων, ιδία εμπορικών.

Μόσχα 1895. Μία ἐπίσκεψη ἀπό τόν Ἅδη


Ο Κύριος, μέσα στο άπειρο έλεος Του, αποκάλυψε μερικώς τα αιώνια βάσανα σε ορισμένους εκλεκτούς αγωνιστές Του, γιά την πνευματική πρόοδο καί τή σωτηρία τους. Από τίς διηγήσεις τους κατανοούμε κι εμείς ως έναν βαθμό αυτή την ασύλληπτη κατάσταση:
Ήταν δύο φίλοι. Ο ένας, εμπνευσμένος από τόν λόγο του Θεού, έγινε μοναχός σ’ ένα μοναστήρι, όπου ζούσε μέ μετάνοια καί κατάνυξη. Ο άλλος έμεινε στον κόσμο, όπου περνούσε τή ζωή του μέ αμέλεια. Τελικά, μάλιστα, κατάντησε να χλευάζει μέ θρασύτητα το Ευαγγέλιο. Σ’ αυτή την κατάσταση έφυγε από τόν κόσμο τούτο. Ο μοναχός, μαθαίνοντας γιά τόν θάνατό του, άρχισε να προσεύχεται στον Θεό, παρακαλώντας Τον να του αποκαλύψει που βρισκόταν η ψυχή του φίλου του. Ύστερ’ από κάμποσο καιρό, είδε στον ύπνο του τόν νεκρό.

«Οἱ ἱερεῖς καί γενικότερα οἱ ἅγιοι εἶναι δεξαμενές ἱερές, ἀπ᾿ ὅπου τό «ὕδωρ τό ζῶν» »



Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Οἱ ἱερεῖς καί γενικότερα οἱ ἅγιοι εἶναι δεξαμενές ἱερές, ἀπ᾿ ὅπου τό «ὕδωρ τό ζῶν» μεταδίδεται στούς ἄλλους πιστούς. «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ. . . .ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος» (Ἰωάν. Ζ΄ : 38).
Πόσο ἁγνά, πόσο πνευματικά πρέπει νά ᾿ ναι τά χείλη τῶν ἱερέων πού προφέρουν τόσο συχνά τό Πανάγιο ὄνομα τοῦ Πατέρα, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
Πόσο πιό πνευματικές καί πιό ἁγνές πρέπει νά ᾿ ναι οἱ καρδιές τους, ὥστε νά νιώθουν μέσα τους τή γλυκύτητα πού ἔχει αὐτό τό πάντιμο, ἔνδοξο καί προσκυνητό ὄνομα!
Πόσο πρέπει ν᾿ ἀπομακρύνεται ὁ ἱερέας ἀπό τίς σαρκικές ἀπολαύσεις γιά νά μή γίνει σάρκα, ὅπου δέν κατοικεῖ τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ!

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ ἐπίσκοπός της στὰ πρακτικὰ καὶ στὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων



ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ 
Ἡ ἐπιστημονικὴ ἐνασχόληση μὲ τὰ πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, δίχως καμιὰ ἀμφιβολία, προκαλεῖ ἱερὴ συγκίνηση καὶ δέος, ὅταν ὁ συντάκτης της ἀναλογίζεται ὅτι καλεῖται νὰ μελετήσει καὶ νὰ "ἐπεξεργαστεῖ" κείμενα -ὄντας μάλιστα ὁ ἴδιος ἄμοιρός των χαρισμάτων τοῦ Παρακλήτου- μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐνήργησε τὸ Πανάγιο Πνεῦμα καὶ καθόρισε τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.  Τὸ δέος αὐξάνεται ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς μελέτης "Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ ἐπίσκοπός της στὰ πρακτικὰ καὶ στὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων" εἶναι ἕνα ζήτημα μὲ τὸ ὁποῖο ὄχι μόνο ἔχουν ἀσχοληθεῖ διαχρονικὰ μὲ πλῆθος συγγραφῶν τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ μεγαλύτεροι θεολόγοι καὶ ἱστορικοὶ σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο, ἀλλὰ προπαντὸς ἐπειδὴ εἶναι ζήτημα ποὺ ἔχει ταλαιπωρήσει ὅσο κανένα ἄλλο τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴ δισχιλιετὴ παρουσία καὶ ζωή Της. 

Χωρίς μετάνοια, δέν ὑπάρχει χριστιανισμός


Μελετήστε τις ζωές των μεγάλων Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας και θα ανακαλύψετε πως στην αρχή της Αγιότητάς τους, μετανόησαν. Χωρίς Μετάνοια, δεν υπάρχει Χριστιανισμός.

15 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ἐλευθερίου Ἱερομάρτυρα, Ἀνθίας, Κορέμωνος Ἐπάρχου, τῶν Ἁγίων δύο Δημίων, Ἐλευθερίου Κουβικουλάριου, Σωσσάνης ὁσιομάρτυρος, Βάκχου τοῦ νέου, Παύλου τοῦ νέου, Μνήμη χειροτονίας Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Στεφάνου Ἀρχιεπισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος

Ἔδρασε στὴν Ρώμη κατὰ τὸν 2ο αἰώνα μ.Χ. ὅταν αὐτοκράτορες ἦταν ὁ Κόμμοδος καὶ ὁ Σεπτίμιος Σεβῆρος. Ἡ μητέρα του Ἀνθία, ποὺ ἔμεινε χήρα ὅταν ὁ Ἐλευθέριος ἦταν μικρός, κατηχήθηκε στὴν χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο.
Ἡ Ἀνθία ἀνέθρεψε τὸν γιό της σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ μάλιστα ἀνέθεσε τὴν ἠθική του τελείωση καὶ τὴν θεολογική του κατάρτιση στὸν ἐπίσκοπο Ρώμης Ἀνίκητο.
Σὲ ἡλικία 15 ἐτῶν ὁ Ἐλευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος ἀπὸ τὸν Ἀνίκητο, ἐνῶ ἀργότερα ἔγινε ἐπίσκοπος Ἰλλυρικοῦ. Ὁ βασιλιὰς τῆς Βρετανίας Λούκιος ἔστειλε ἐπιστολὴ στὸν Ἅγιο, δηλώνοντας τὴν ἐπιθυμία του νὰ διδαχθοῦν τὴν πίστη στὸν Χριστὸ αὐτὸς καὶ ὁ λαός του. Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβῆρος πληροφορήθηκε τὴν χριστιανικὴ δράση τοῦ Ἐλευθερίου διέταξε τὴν σύλληψή του.
Ἔπειτα ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια ὁ Ἐλευθέριος ὁδηγήθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀρένα τῆς Ρώμης. Τὰ ἄγρια ζῶα ὅμως δὲν τὸν ἄγγιξαν, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκεφαλίσθηκε μαζὶ μὲ τὴ μητέρα του.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Δεκεμβρίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Δεκεμβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής