Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 8 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Ἐβρ. β΄ 2 - 10)
Εβρ. 2,2            εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν,
Εβρ. 2,2                    Διότι εάν ο παλαιός νόμος, που ελέχθη στον Μωϋσήν δια μέσου των αγγέλων, απεδείχθη έγκυρος και ισχυρός και κάθε παράβασις αυτού και παρακοή έλαβε σαν μισθόν της την δικαίαν τιμωρίαν,
Εβρ. 2,3            πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη,
Εβρ. 2,3                    πως ημείς θα διαφύγωμεν την τιμωρίαν, εάν παραμελήσωμεν μίαν τόσον μεγάλην και ανεκτίμητον σωτηρίαν; Η σωτηρία δε αυτή ήρχισε να διδάσκεται από αυτόν τούτον τον Κυριον, παρεδόθη δε εις ημάς ως κατά πάντα βεβαία και αξιόπιστος από εκείνους, που την ήκουσαν κατ' ευθείαν από το στόμα του Κυρίου, δηλαδή από τους Αποστόλους.
Εβρ. 2,4            συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος Ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν.
Εβρ. 2,4                    Επεβεβαίωνε δε το κήρυγμα των Αποστόλων και αυτός ο Θεός με θαύματα, με καταπληκτικά γεγονότα και με ποικίλας υπερφυσικάς δυνάμεις και με θεία χαρίσματα, τα οποία το Πνεύμα το Αγιον εμοίραζεν στους πιστούς κατά την θέλησιν του Θεού.
Εβρ. 2,5            Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν,
Εβρ. 2,5                    Η υπεροχή του Χριστού φαίνεται και εκ του γεγονότος, ότι ο Θεός δεν υπέταξεν στους αγγέλους τον μέλλοντα κόσμον, που θα εγκαθιδρύετο από τον Μεσσίαν και περί του οποίου κόσμου κάμνομεν τώρα λόγον, αλλά τον υπέταξεν στον Χριστόν.
Εβρ. 2,6            διεμαρτύρατο δὲ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;
Εβρ. 2,6                    Παραστατικά δε κάποιος εμαρτύρυσεν εις ένα χωρίον της Γραφής, λέγων· “τι αξίαν έχει ο άνθρωπος, ώστε να τον ενθυμήσαι η το τέκνον του ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι με την πατρικήν σου φροντίδα;
Εβρ. 2,7            ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν.
Εβρ. 2,7                    Τον έκαμες κατά τι κατώτερον από τους αγγέλους, με δόξαν και τιμήν ως βασιλέα της κτίσεως τον εστεφάνωσες.
Εβρ. 2,8            πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον. νῦν δὲ οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα·
Εβρ. 2,8                    Ολα υπέταξες κάτω από τους πόδας του”. Και εφ' όσον ο Θεός Πατήρ υπέταξε εις αυτόν τα πάντα, δεν αφήκε τίποτε, που να του μένη ανυπότακτον. Τωρα όμως δεν βλέπομεν ακόμη να είναι όλα απολύτως υποταγμένα στον ενανθρωπήσαντα Υιόν του Θεού.
Εβρ. 2,9            τὸν δὲ βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται θανάτου.
Εβρ. 2,9                    Τον δε Ιησούν, ο οποίος επί μικρόν χρονικόν διάστημα έγινε κατώτερος από τους αγγέλους, (εφ' όσον έπαθε και απέθανεν επί του σταυρού) τον βλέπομεν, ότι ακριβώς λόγω του παθήματος του θανάτου, έχει στεφανωθή με δόξαν και τιμήν· έπαθε δε και εγεύθη το πικρόν ποτήριον του θανάτου δια την χάριν, που ηυδόκησε να κάμη ο Θεός υπέρ της σωτηρίας του κάθε ανθρώπου.
Εβρ. 2,10           ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι᾿ ὃν τὰ πάντα καὶ δι᾿ οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων τελειῶσαι.
Εβρ. 2,10                  Διότι έπρεπεν στον Θεόν, τον δημιουργόν του παντός, προς τον οποίον αποβλέπουν τα πάντα και δια του οποίου κατευθύνονται και κυβερνώνται τα πάντα, να αναδείξη και αποδείξη τέλειον, δια μέσου των παθημάτων, τον αρχηγόν και αίτιον της σωτηρίας των, δηλαδή τον Χριστόν, εφ' όσον είχε την πανάγαθον απόφασιν πολλούς ανθρώπους να οδηγήση εις την δόξαν. 

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. η΄  41 - 56  )
Λουκ. 8,41         καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα Ἰάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε· καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
Λουκ. 8,41                Και ιδού, ήλθε κάποιος άνθρωπος, ονόματι Ιάρειος, ο οποίος ήτο και άρχων της συναγωγής. Και αφού έπεσεν εις τα πόδια του Ιησού, τον παρακαλούσε να μεταβή στο σπίτι του,
Λουκ. 8,42         ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. Ἐν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν.
Λουκ. 8,42                διότι η μονογενής κόρη, την οποίαν είχε, δώδεκα περίπου ετών, ήτο ετοιμοθάνατος. Καθώς δε ο Ιησούς επήγαινεν στο σπίτι του Ιαείρου, τα πλήθη τον επίεζαν με τον συνωστισμόν των.
Λουκ. 8,43         καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον οὐκ ἴσχυσεν ὑπ᾿ οὐδενὸς θεραπευθῆναι,
Λουκ. 8,43                Και μια γυναίκα, που από δώδεκα έτη υπέφερε από αιμοραγίαν και η οποία είχε εξοδέψει όλην την περιουσίαν της εις ιατρούς, χωρίς να μπορέση να θεραπευθή από κανένα,
Λουκ. 8,44         προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.
Λουκ. 8,44                επλησίασε πίσω από τον Ιησούν, ήγγισε την άκρη από το ιμάτιόν του και αμέσως εσταμάτησε η αιμοραγία της.
Λουκ. 8,45         καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;
Λουκ. 8,45                Και είπεν ο Ιησούς· “ποιός είναι αυτός, που με ήγγισε;” Επειδή δε όλοι ηρνούντο, είπεν ο Πετρος και οι μαθηταί που ήσαν μαζή του· “διδάσκαλε, τα πλήθη σε στενοχωρούν και σε πιέζουν ολόγυρα και συ λέγεις ποιός με ήγγισε;”
Λουκ. 8,46         ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ.
Λουκ. 8,46                Ο δε Ιησούς είπε· “κάποιος με ήγγισε. Διότι εγώ κατάλαβα ότι δύναμις θαυματουργική εβγήκε από εμέ”.
Λουκ. 8,47         ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα.
Λουκ. 8,47                Η δε γυναίκα, όταν είδε ότι δεν εξέφυγε από την προσοχήν του Ιησού, τρέμουσα από φόβον και ευλάβειαν ήλθε, έπεσε γονατιστή εμπρός του και διηγήθηκε εις αυτόν και εμπρός εις όλον το πλήθος την αιτίαν, δια την οποίαν τον ήγγισεν, όπως επίσης και το γεγονός, ότι εθεραπεύθηκε αμέσως.
Λουκ. 8,48         ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.
Λουκ. 8,48                Ο δε Ιησούς της είπε· “θάρρος, κόρη μου, η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε ειρηνική και χαρούμενη, χωρίς την ανησυχίαν και την θλίψιν που είχες προηγουμένως από την ασθένειάν σου”.
Λουκ. 8,49         Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον.
Λουκ. 8,49                Ενώ δε αυτός ακόμη ωμιλούσε, έρχεται κάποιος από το σπίτι του αρχισυναγώγου λέγων εις αυτόν, ότι “πέθανε η κόρη σου, μη ενοχλείς και μη βάζεις εις κόπον τον διδάσκαλον”.
Λουκ. 8,50         ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη αὐτῷ λέγων· μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται.
Λουκ. 8,50                Ο Ιησούς όμως, όταν ήκουσε την είδησιν, είπεν στον αρχισυνάγωγον· “μη φοβείσαι, μόνον πίστευε και θα σωθή η κόρη σου”.
Λουκ. 8,51         ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μὴ Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα.
Λουκ. 8,51                 Οταν δε ήλθε στο σπίτι, δεν αφήκε κανένα να μπη, ει μη μόνον τον Πετρον και τον Ιωάννην και τον Ιάκωβον και τον πατέρα της κόρης και την μητέρα.
Λουκ. 8,52         ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπε· μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν ἀλλὰ καθεύδει.
Λουκ. 8,52                Εκλαιαν δε όλοι και οδυρόμενοι εκτυπούσαν τας κεφαλάς και τα στήθη των δια την νεκράν. Ο δε Ιησούς είπε· “μη κλαίετε· δεν απέθανε, αλλά κοιμάται”.
Λουκ. 8,53         καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν.
Λουκ. 8,53                Και τον περιγελούσαν, διότι ήξευραν καλά, ότι η κόρη είχε πεθάνει.
Λουκ. 8,54         αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐφώνησε λέγων· ἡ παῖς, ἐγείρου.
Λουκ. 8,54                Αυτός όμως έβγαλε όλους έξω, επιασε το χέρι της και εφώναξε λέγων· “Κορη, σήκω επάνω”.
Λουκ. 8,55         καὶ ἐπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν.
Λουκ. 8,55                Και αμέσως η ψυχή της επέστρεψε στο σώμα και αναστήθηκε· και ο Ιησούς διέταξε να της δώσουν να φάγη, δια να αναλάβη τελείως από την εξάντλησιν της ασθενείας που την οδήγησε στον θάνατον.
Λουκ. 8,56         καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.
Λουκ. 8,56                Και έμειναν εκστατικοί και κατάπληκτοι οι γονείς αυτής. Ο δε Ιησούς παρήγγειλε εις αυτούς, να μη είπουν εις κανένα το γεγονός.




« Ἁμαρτία εἶναι νά βλέπει κάποιος μέ φθόνο...»

«Τό νά βλέπει κανείς δέν εἶναι ἁμαρτία, ἀλλά ἁμαρτία εἶναι νά βλέπει κάποιος μέ φθόνο, ὑπερηφάνεια καί ἀπληστία».

Μέγας Ἀντώνιος
http://orthodoxtherapy.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τοῦ Σαββάτου 7 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Β΄ Κορ. η΄ 1 - 5  )
Β Κορ. 8,1          Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας,
Β Κορ. 8,1                 Φερω δε εις γνώσιν σας, αδελφοί, την δωρεάν, που έχει δώσει ο Θεός εις τας Εκκλησίας της Μακεδονίας (που τας ηξίωσε δηλαδή να προσφέρουν το βοήθημα της αγάπης των στους στερουμένους των αδελφούς).
Β Κορ. 8,2          ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθος πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλότητος αὐτῶν·
Β Κορ. 8,2                Και πρόκειται όντως περί θείας δωρεάς και ενισχύσεως, διότι ενώ ευρίσκοντο αι Εκκλησίαι αυτά εις μεγάλην δοκιμασίαν θλίψεως, η πλουσία χαρά των δια το καλόν έργον που επρόκειτο να κάμουν και η εσχάτη πτωχεία των, εξεχείλισαν και εφάνησαν θαυμασταί εις την μεγάλην απλοχεριά των και την ολοπρόθυμον γενναιοδωρίαν των.
Β Κορ. 8,3          ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι,
Β Κορ. 8,3                Βεβαιώνω, ότι έδωκαν, όχι μόνο το κατά δύναμιν, αλλά και υπέρ την δύναμίν των, με ιδικήν των πρωτοβουλίαν, χωρίς κανείς να τους υποχρεώση.
Β Κορ. 8,4          μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους,
Β Κορ. 8,4                Και με πολλάς θερμάς παρακλήσεις μας ικέτευαν να τους κάμωμεν την χάριν, να συμετάσχουν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν της προσφορας και συλογης βοηθημάτων δια τους πτωχούς Χριστιανούς.
Β Κορ. 8,5          καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν, ἀλλ᾿ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ Κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος Θεοῦ,
Β Κορ. 8,5                Και δεν έδωσαν, όπως και όσα ημείς ηλπίζαμεν και επεριμέναμεν, αλλ' έδωσαν πρώτα τον ευατόν τους στον Κυριον και έπειτα εις ημάς, κατά το θέλημα του Κυρίου.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. θ΄  1 - 6 )
Λουκ. 9,1           Συγκαλεσάμενος δὲ τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δαιμόνια καὶ νόσους θεραπεύειν·
Λουκ. 9,1                   Αφού δε εκάλεσε τους δώδεκα μαθητάς του, έδωσεν εις αυτούς δύναμιν και εξουσίαν επί όλων των δαιμονίων, καθώς επίσης και να θεραπεύουν ασθενείας.
Λουκ. 9,2           καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς κηρύσσειν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἰᾶσθαι τοὺς ἀσθενοῦντας,
Λουκ. 9,2                  Και έστειλε αυτούς να κηρύσσουν την διδασκαλίαν περί της βασιλείας του Θεού και να θεραπεύουν τους ασθενείς, δια να επιβεβαιώνεται έτσι με τα θαύματα η διδασκαλία των.
Λουκ. 9,3           καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδόν, μήτε ῥάβδους μήτε πήραν μήτε ἄρτον μήτε ἀργύριον μήτε ἀνὰ δύο χιτῶνας ἔχειν.
Λουκ. 9,3                  Και είπεν εις αυτούς· “μη παίρνετε τίποτε στον δρόμον ούτε ράβδους ούτε σάκκον ούτε ψωμί ούτε χρήματα ούτε να έχετε από δύο χιτώνας.
Λουκ. 9,4           καὶ εἰς ἣν ἂν οἰκίαν εἰσέλθητε, ἐκεῖ μένετε καὶ ἐκεῖθεν ἐξέρχεσθε.
Λουκ. 9,4                  Και εις όποιο σπίτι μπήτε δια να φιλοξενηθήτε, εκεί να μένετε όλον το διάστημα της παραμονής σας και από εκεί να αναχωρήτε, όταν θα ξεκινάτε δι' άλλην πόλιν.
Λουκ. 9,5           καὶ ὅσοι ἐὰν μὴ δέξωνται ὑμᾶς, ἐξερχόμενοι ἀπὸ τῆς πόλεως ἐκείνης καὶ τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν ἀποτινάξατε εἰς μαρτύριον ἐπ᾿ αὐτούς.
Λουκ. 9,5                  Και εάν τυχόν μερικοί δεν σας δεχθούν, όταν φεύγετε από την πόλιν εκείνην, τινάξτε καλά και την σκόνην από τα πόδια σας, ως διαμαρτυρίαν εναντίον των και ως έλεγχον αυτών ενώπιον του Θεού”.
Λουκ. 9,6           ἐξερχόμενοι δὲ διήρχοντο κατὰ τὰς κώμας εὐαγγελιζόμενοι καὶ θεραπεύοντες πανταχοῦ.
Λουκ. 9,6                  Αφού δε εξεκίνησαν οι Απόστολοι, διήρχοντο το ένα μετά το άλλο τα χωριά, κηρύττοντες το Ευαγγέλιον και θεραπεύοντες παντού τους ασθενείς.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου - Περί μετανοίας


Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Περί μετανοίας
Όπως ακριβώς δεν έχουν καμιά ωφέλεια οι γεωργοί που σπέρνουν τον σπόρο στον δρόμο, έτσι ούτε κι εμείς έχο­με κανένα όφελος από το να μας ονομάζουν Χριστιανούς, αν τα έργα μας δεν είναι σύμφωνα με το όνομά μας. Και αν θέλετε, σάς παρουσιάσω αξιόπιστο μάρτυρα τον αδελφόθεο Ιάκωβο, που λέγει˙ η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή (Ιακ. 2,17). Άρα λοιπόν παντού είναι ανα­γκαία και η εκτέλεση των έργων, γιατί όταν απουσιά­ζουν αυτά δεν μπορεί να μας ωφελήσει η ονομασία του Χριστιανού. Και μην απορήσεις. Γιατί, πες μου, ποιο κέρ­δος έχει ο στρατιώτης από την κατάταξη του στον στρα­τό, αν δεν είναι άξιος για την εκστρατεία και δεν πολεμά για τον βασιλιά από τον οποίο τρέφεται; Ίσως, αν και είναι φοβερό το λεγόμενο, θα ήταν προτιμότερο να μη στρατευθεί, παρά να στρατευθεί και ν' αμελεί για την τι­μή του βασιλιά, γιατί πώς δεν θα τιμωρηθεί αυτός που τρέφεται από τον βασιλιά αλλά δεν αγωνίζεται για τον βασιλιά; Και τι λέγω για τον βασιλιά; μακάρι να φροντί­ζαμε έστω και για τις ψυχές μας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_57.html

Πνευματικά λόγια τῆς μακαριστῆς γερόντισσας Χαριθέας, Ἡγουμένης τῆς Ἱ. Μ. Ἠρακλείδου Λευκωσίας. ''Περιμένω νά μέ καταλάβετε διά τῆς ἀγάπης''.

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Διά να συγκροτήται και να προχωρεί ένας πνευματικός οργανισμός, ό υπεύθυνος οφείλει να κλαίει μετά κλαιόντων και να χαίρει μετά χαιρόντων. Να κατέβη εις το επίπεδο τού οποιανδήποτε αδελφού και να έχει την δύναμιν να τον σηκώσει από την πτώση του διαθέτοντας πολλή αγάπη, πολλή υπομονή και μαεστρία, διά να τον θέση ενώπιο του σκοπού του και των υποσχέσεών τον απέναντι τού Εσταυρωμένου Ιησού. Δεν είναι εύκολο καθόλου, διότι βαρύνουν ή κληρονομικότητα, πολλές φορές και ή περιορισμένη διανοητική δύναμις, οπότε ενισχύεται ό εγωισμός, ή φιλαυτία, το πείσμα και κυριαρχεί ή υπερηφάνεια. Μπροστά εις αυτήν την δυσκολία ευρέθηκα εγώ δυστυχώς.
Ή Γερόντισσα, κάθε φορά πού πληγωνόταν από τις απροσεξίες και τις πτώσεις μας, μάς τόνιζε ότι δεν είναι τού τύπου της η επιβολή κανονισμών και επιτιμίων. Συνήθιζε να παρομοιάζει τον εαυτό της με τούς αστυνομικούς και έλεγε χαρακτηριστικά:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_68.html

«ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΡΡΩΣΤΙΑ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ» (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς) – Κάθε νοσοκομεῖο δείχνει μὲ τὸ δάχτυλο τὸν Θεό. Κανένα τόσο πολὺ ὅσο τὸ νοσοκομεῖο γιὰ τοὺς ψυχασθενεῖς.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἑπιστολὴ πρὸς μία γυναίκα γιὰ τὴν τρέλα.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς «Δὲν φτάνει μόνον ἡ πίστη…» – (Ἱεραποστολικὲς ἐπιστολὲς Β´) ἐκδ. «Ἐν πλῷ», 2008.

.           Γράφεις, πὼς ὑπέφερες πολλὰ ἀπὸ τὸν ἄνδρα σου. Σὲ μάλωνε, σ’ ἔδιωχνε ἀπὸ τὸ σπίτι, σὲ ἔδερνε ἀκόμα. Ὅμως μὲ τὴν προσευχὴ καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα στὸν Θεὸ εἶχες τὴ δύναμη νὰ τὰ ἀντέξεις ὅλα. Ποτὲ σὲ κανέναν δὲν παραπονιόσουν καὶ δὲν ἔλεγες ἐκτὸς σπιτιοῦ τὸ τί συνέβαινε στὸ σπίτι. Τὰ πάθη σοῦ μαλάκωσαν τὴν ψυχή, ξερίζωσαν κάθε περηφάνεια καὶ ἀκόμα ἰσχυρότερα σὲ ἔδεσαν μὲ τὸν ζῶντα Θεό. Μιὰ ἐποχὴ νόμιζες ὅτι θὰ τρελαθεῖς. Ὅμως δὲν τρελάθηκες ἐσὺ – τρελάθηκε ὁ ἄνδρας σου. Τώρα εἶσαι ἀνήσυχη γιὰ τὴν ψυχή του, καὶ ρωτᾶς: ὑπάρχει καθόλου σωτηρία γιὰ τοὺς τρελούς;

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_72.html

«Τό ἀόρατο ἐπιτελεῖο τοῦ Π.Σ.Ε. προωθεῖ Οἰκουμενιστές καί φιλενωτικούς σέ ἐπίκαιρες ἐκκλησιαστικές θέσεις. Ἀνεβάζει κληρικούς χλιαρούς, «μαλακούς», φιλενωτικούς σέ ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα…»

Σημείωση Ιστολογίου: Ένα ακόμη προφητικό κείμενο του π. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, που σήμερα επιβεβαιώνει απόλυτα τις προ δεκαετιών ανησυχίες του.
 Δια να επιτύχει ο Οικουμενισμός την εξαφάνιση της Ορθοδόξου Πίστεως, όπως φαντάζεται, συγκαλεί Ορθοδόξους Συνόδους, Προσυνόδους, Συνέδρια και Διασκέψεις.
Μα θα ερωτήσει κανείς, πως το κατορθώνουν αυτό, αφού αυτοί είναι εκτός Ορθοδοξίας και εχθροί της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
Απλούστατα. Το αόρατο επιτελείο του Π.Σ.Ε. προωθεί Οικουμενιστές και φιλενωτικούς σε επίκαιρες εκκλησιαστικές θέσεις. Ανεβάζει κληρικούς χλιαρούς, «μαλακούς», φιλενωτικούς σε εκκλησιαστικά αξιώματα. Μέσω δε αυτών συγκαλούν τα Συνέδρια, τις Συνόδους, τις Προσυνόδους, τις Πανορθόδοξες Συνόδους και τις Διασκέψεις.
Με το οργανωμένο δίκτυό τους, κατορθώνουν να παραμερίζουν τους ακραιφνείς Ορθοδόξους, όσους πονούν διά την Ορθοδοξίαν, ως εκπροσώπους, στις Διαδκέψεις και Συνόδους αυτές. Και τούτο, για να μην ακούεται η Αλήθεια και για να μη παρουσιάζεται καμία αντίδραση. Αλλά και αν θελήσει κανείς να υποστηρίξει την Ορθοδοξία, του πνίγουν τη φωνή, για να μην ακουστεί.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_48.html

Ἁββᾶ Δωροθέου-Γιά τόν Θεῖο Φόβο

Αββά Δωροθέου
έργα ασκητικά 
Δ' Διδασκαλία
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΟΒΟ
     47.-. Ο Αγιος Ιωάννης λέει στις Καθολικές Επιστολές: H τέλεια αγάπη φυγαδεύει το φόβο (Α' Ιωάννου 4, 18). Άραγε, τι θέλει μ' αυτό να μας επισημάνει ο Αγιος; Ποια άραγε ονομάζει αγάπη και ποιο φόβο; Ο Προφήτης λέει στον ψαλμό: Φοβήθητε τον Κύριο, πάντες οι άγιοι αυτού (Ψαλμ. 33, 10) και χίλια άλλα παρόμοια βρίσκουμε στις Άγιες Γραφές. Αν λοιπόν και οι άγιοι που τόσο αγαπούν τον Κύριο τον φοβούνται, πως λέει: Η αγάπη φυγαδεύει τον φόβο; Θέλει να μας δείξει ο άγιος ότι είναι δύο είδη φόβων, ένας αρχικός και ένας τέλειος. Και ότι ο μεν ένας είναι χαρακτηριστικό των αρχαρίων, όπως θα λέγαμε, στην πνευματική ζωή, ο δε άλλος είναι χαρακτηριστικό των αγίων που έχουν πια τελειωθεί πνευματικά, αυτών που έφτα­σαν στο μέτρο της άγιας αγάπης.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής