Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 16 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Έφ. α΄16- 23 )

Εφ. 1,16            οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,

Εφ. 1,16                     δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεόν δια σας και να σας ενθυμούμαι πάντοτε εις τας προσευχάς μου.

Εφ. 1,17            ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δῴη ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,

Εφ. 1,17                     Ζητώ δε εις τας προσευχάς μου να σας δώση ο Θεός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ο Πατήρ της δόξης πνευματικόν χάρισμα σοφίας και αποκαλύψεως των θείων αληθειών, δια να λάβετε όσον το δυνατόν τελειοτέραν γνώσιν αυτού και του αγίου του θελήματος.

Εφ. 1,18            πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν, εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις,

Εφ. 1,18                     Παρακαλώ δε ακόμη τον Θεόν, να σας δώση φωτισμένα τα μάτια της καρδίας σας, δια να γνωρίσετε σεις καλά ποία είναι τα ελπιζόμενα αγαθά, δια τα οποία μας έχει καλέσει ο Θεός, και ποιός είναι ο αφάνταστος πλούτος της δόξης, την οποίαν από καταβολής κόσμου έχει αποφασίσει να δώση ως κληρονομίαν στους πιστούς.

Εφ. 1,19            καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ,

Εφ. 1,19                     Και να γνωρίσετε ακόμη, ποίον είναι το ασύλληπτον μέγεθος της δυνάμεως αυτού, την οποίαν έδειξε και δεικνύει εις ημάς τους πιστεύοντας, ώστε να μας σώση από την αμαρτίαν και να μας οδηγήση εις την δόξαν του ουρανού, σύμφωνα με την ενέργειαν της ακατανικήτου ισχύος του,

Εφ. 1,20            ἣν ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις

Εφ. 1,20                    την οποίαν έχει εκδηλώσει εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού, όταν ενέστησεν αυτόν εκ των νεκρών και τον έθεσεν εις τα δεξιά του θρόνου του, επάνω στους ουρανίους κόσμους.

Εφ. 1,21            ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι·

Εφ. 1,21                     Και τον έβαλεν υψηλότερα από τους αγγέλους, πάρα-πάνω από κάθε Αρχήν και Εξουσίαν και Δυναμιν και Κυριότητα και από κάθε άλλο αγγελικόν και ένδοξον όνομα, που υπάρχει και ονομάζεται όχι μονάχα εις την παρούσαν ζωήν, αλλά και εις την μέλλουσαν.

Εφ. 1,22            καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ,

Εφ. 1,22                    Και υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του. Τον ένδοξον δε αυτόν Κυριον μας τον κατέστησε καφαλήν εις την Εκκλησίαν, παρά-πάνω από όλα.

Εφ. 1,23            ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου.

Εφ. 1,23                    Αυτή δε η Εκκλησία είναι το σώμα του, το συμπλήρωμα του Χριστού, ως ανθρώπου και ως κεφαλής της Εκκλησίας· του Χριστού, ο οποίος ως άπειρος Θεός γεμίζει τα πάντα με την πανάγαθον παρουσίαν του και χορηγεί τα πάντα εις όλα τα δημιουργήματά του.

Εὐαγγέλιο: (Λουκ. ιδ΄1- 11 )

Λουκ. 14,1         Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων σαββάτῳ φαγεῖν ἄρτον, καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατηρούμενοι αὐτόν.

Λουκ. 14,1                 Οταν ο Κυριος εις ημέραν Σαββάτου ήλθεν στο σπίτι ενός από τους άρχοντας των Φαρισαίων να φάγη άρτον, αυτοί τον παρατηρούσαν με προσοχήν, μήπως πη η πράξη κάτι το παράνομον.

Λουκ. 14,2         καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπός τις ἦν ὑδρωπικὸς ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

Λουκ. 14,2                Και ιδού ένας υδρωπικός άνθρωπος εστέκετο εμπρός του.

Λουκ. 14,3         καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους λέγων· εἰ ἔξεστι τῷ σαββάτῳ θεραπεύειν; οἱ δὲ ἡσύχασαν.

Λουκ. 14,3                 Ελαβε ο Ιησούς τον λόγον και είπε στους νομικούς και Φαρισαίους· “επιτρέπεται άρά γε κατά την ημέραν του Σαββάτου να θεραπεύη κανείς αρρώστους;” Εκείνοι εσίγησαν και δεν ετόλμησαν να απαντήσουν τίποτε.

Λουκ. 14,4         καὶ ἐπιλαβόμενος ἰάσατο αὐτὸν καὶ ἀπέλυσε.

Λουκ. 14,4                Και ο Ιησούς αφού επιασε τον υδρωπικόν, τον εθεράπευσε και τον αφήκε ελεύθερον να φύγη.

Λουκ. 14,5         καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπε· τίνος ὑμῶν υἱὸς ἢ βοῦς εἰς φρέαρ ἐμπεσεῖται, καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει αὐτὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;

Λουκ. 14,5                 Βλεπών δε τους πονηρούς διαλογισμούς των Φαρισαίων απήντησε και είπε εις αυτούς· “ποιός από σας, όταν το παιδί του η το βώδι του πέση εις πηγάδι, δεν θα καταβάλη κάθε προσπάθειαν να το ανασύρη αμέσως, έστω και αν είναι ημέρα Σαββάτου;”

Λουκ. 14,6         καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι αὐτῷ πρὸς ταῦτα.

Λουκ. 14,6                Και δεν ημπόρεσαν να του δώσουν καμμίαν απάντησιν, διότι καταλάβαιναν πολύ καλά, ότι το άδικον ήτο με το μέρος των.

Λουκ. 14,7         Ἔλεγε δὲ πρὸς τοὺς κεκλημένους παραβολήν, ἐπέχων πῶς τὰς πρωτοκλισίας ἐξελέγοντο, λέγων πρὸς αὐτούς·

Λουκ. 14,7                 Ελεγε δε προς τους καλεσμένους και μίαν παραβολήν, δια να τους κάμη να προσέξουν τον εγωϊσμόν των, με τον οποίον αυτοί εδιάλεγαν τας πρώτας θέσεις στο τραπέζι. Και τους είπε·

Λουκ. 14,8         ὅταν κληθῇς ὑπό τινος εἰς γάμους, μὴ κατακλιθῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν, μήποτε ἐντιμότερός σου ᾖ κεκλημένος ὑπ᾿ αὐτοῦ,

Λουκ. 14,8                “όταν προσκληθής από κάποιον εις γάμον, μη καθίσεις μόνος σου εις την πρώτην θέσιν, μήπως κάποιος άλλος, προσκεκλημένος από τον οικοδεσπότην, είναι ανώτερος από σε.

Λουκ. 14,9         καὶ ἐλθὼν ὁ σὲ καὶ αὐτὸν καλέσας ἐρεῖ σοι· δὸς τούτῳ τόπον· καὶ τότε ἄρξῃ μετ᾿ αἰσχύνης τὸν ἔσχατον τόπον κατέχειν.

Λουκ. 14,9                Και θα έλθη αυτός που εκάλεσε σε και αυτόν και θα σου πη· Δώσε την θέσιν αυτήν, διότι δεν ανήκει εις σε. Και τότε θα αρχίσης με εντροπήν να ζητής άλλην θέσιν. Και έπειδή όλοι θα έχουν καθίσει και κανείς δεν θα προθυμοποιήται να σηκωθή προς χάριν σου, θα αναγκασθής τότε να καταλάβης την τελευταία θέσιν.

Λουκ. 14,10        ἀλλ᾿ ὅταν κληθῇς, πορευθεὶς ἀνάπεσε εἰς τὸν ἔσχατον τόπον, ἵνα ὅταν ἔλθῃ ὁ κεκληκώς σε εἴπῃ σοι· φίλε, προσανάβηθι ἀνώτερον· τότε ἔσται σοι δόξα ἐνώπιον τῶν συνανακειμένων σοι.

Λουκ. 14,10               Αλλά όταν προσκληθής, πήγαινε και κάθισε εις την τελευταίαν θέσιν, ώστε όταν έλθη αυτός που σε εκάλεσε να σου πη· Φιλε, ανέβα παραπάνω εις θέσιν τιμητικωτέραν. Και τότε θα είναι για σένα μεγάλη τιμή εμπρός εις όσους παρακάθηνται μαζή με σε στο τραπέζι.

Λουκ. 14,11        ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

Λουκ. 14,11               Διότι εκείνος που υψώνει τον εαυτόν του και ζητεί τιμάς και πρωτοκαθεδρίας θα ταπεινωθή. Και καθένας που ταπεινώνει τον ευατόν του, θα υψωθή”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ θάνατος τῶν νηπίων

Ο Θάνατος των νηπίων

Απόσπασμα από το βιβλίο

Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΥ

Το θέμα αυτό, όπως το ανέπτυξε ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης και όπως θα το παρουσιάσουμε στην συνέχεια, έχει σχέση με όσα λέγονται στο κεφάλαιο αυτό για τον θάνατο και τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, γιατί, αφ' ενός μεν θα συγκεφαλαίωση τις βασικές θέσεις της διδασκαλίας των Πατέρων για τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, πού αναφέραμε προ ολίγου, αφ' ετέρου δε θα τονισθούν μερικές άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές πού μας απασχολούν.
Η μικρή πραγματεία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης με τίτλο «περί των νηπίων προ ώρας αφαρπαζομένων», δηλαδή για τα νήπια τα όποια αρπάζονται πρόωρα από την ζωή πριν γευθούν την ζωή, για την οποία γεννήθηκαν, προοριζόταν για τον Κυβερνήτη της Καππαδοκίας Ιέριο, ο όποιος έθεσε το ερώτημα «τί χρή γινώσκειν περί των προ ώρας αφαρπαζομένων, εφ' ων μικρού δειν ή γένεσις τω θανάτω συνάπτεται».
Ο Ιέριος ρωτούσε τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης τι πρέπει να γνωρίζουμε για όσους φεύγουν πολύ νωρίς από την ζωή, στους οποίους συνάπτεται ό θάνατος με την γέννηση τους.
Αρχίζοντας ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης την διαπραγμάτευση αυτού του θέματος, βρίσκει την ευκαιρία να επαινέσει με ωραίους λόγους τον άρχοντα, πού τον αποκαλεί «άριστο» και «τίμια κεφαλή». Πέραν από του να είναι εκφράσεις ευγενείας και προσηγορίας, φαίνεται από την εισαγωγή του έργου ότι ο Κυβερνήτης της Καππαδοκίας είχε πολλά προσόντα και χαρίσματα αφού διακρινόταν για την αδιαφορία του προς την υλική περιουσία, αλλά και για το ενδιαφέρον του για τις ψυχές των ανθρώπων, πού τις είχε στο θησαυροφυλάκιο της αγάπης. Δηλαδή, και αγαπούσε τον λαό, αλλά και δεν διακρινόταν για ιδιοτέλεια.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἱεραπόστολος χωρίς νά μιλάς (Πρός μοναχό)

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 
Σὲ ζηλεύω, μωρέ, σὲ ζηλεύω. Ἐσὺ μπορεῖς νὰ γίνεις ὁ μεγαλύτερος ἱεραπόστολος μέσα στὸ Μοναστήρι, χωρὶς νὰ μιλᾶς καθόλου. Σιωπηρὰ θὰ προσεύχεσαι γιὰ ὅλους. 

Γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὸν κλῆρο, γιὰ τοὺς μοναχούς. Περνάει κρίση σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Πρὸ παντὸς νὰ προσεύχεσαι γιὰ τὴν πνευματική σου οἰκογένεια.

 

Νὰ ἀφήνεις τὴν καρδιά σου ὁλάνοιχτη στὸν Χριστό μας, ὅλο ἀγάπη, ὅλο λατρεία. Ἀλλιῶς, πάει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἔφυγε, ὅταν ἀρχίζουν τὰ «γιατί τοῦτο…; γιατί ἐκεῖνο…». 

 

Ὤ, νὰ ἤμουν στὰ νιάτα σου, νὰ ζῶ τὴν ὑπακοή! Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη εὐτυχία, ἀπὸ τὸ νὰ κάνεις ὅ,τι σοῦ λένε καὶ νὰ βυθίζεσαι μέσα στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέροντα, ὁ Θεός οἰκονομάει νά βλέπουν στόν ὕπνο τους οἱ ἄνθρωποι κεκοιμημένους συγγενεῖς τους καί νά συνομιλοῦν μαζί τους, γιά νά βοηθηθοῦν στήν πίστη, στήν μετάνοια;

Γέροντα, ο Θεός οικονομάει να βλέπουν στον ύπνο τους οι άνθρωποι κεκοιμημένους συγγενείς τους και να συνομιλούν μαζί τους, για να βοηθηθούν στην πίστη, στην μετάνοια;

- Ναι, δεν σας έχω πει και εγώ κάποιο περιστατικό; Ένας μοναχός στο Άγιο Όρος ήταν από ένα χωριό που βρισκόταν στο βουλγαρικό έδαφος και υπήρχαν εκεί πολλοί αβάπτιστοι. Μου είπε λοιπόν ότι, όταν ήταν λαϊκός και ήταν ακόμη αβάπτιστος, είδε στον ύπνο του το ανηψάκι του, που είχε πεθάνει πριν από λίγο καιρό, να είναι έξω από ένα πολύ όμορφο περιβόλι και να κλαίει.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ γλωσσολαλιά καί ἡ Πεντηκοστή

Η Γλωσσολαλιά και η Πεντηκοστή

π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου

Είναι γνωστή η ψύχωση των Πεντηκοστιανών με τη γλωσσολαλιά, την οποία έχουν αναγάγει σε σημαντικό στοιχείο της Χριστιανικής πίστης. Όμως, παρά τους ισχυρισμούς τους και την ταύτιση που κάνουν με την ημέρα της Πεντηκοστής, η δική τους γλωσσολαλιά, δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτή των Αποστόλων.

Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειώσουμε πως το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς δεν είναι καινούργιο. Είναι γνωστό στην αρχαία Ελλάδα (Πυθία) και σε άλλες εξωxριστιανικές θρησκείες, π.χ. μεταξύ των Δερβίσηδων. Ο ιστορικός Ευσέβιος αναφέρει για τον Μοντανό πως εμπνεόταν από πνεύμα πλάνης και άρχιζε να «ενθουσιά» και να «ξενοφωνή», προφητεύων «διαφορετικά από το κατά παλαιάν παράδοσιν και διαδοχήν έθιμον της Εκκλησίας» (Ευσεβ., Εκκλ. Ίστ. Ε 16,7, ΕΠΕ 2, σ. 170). Τέτοια φαινόμενα παρουσιάσθηκαν κατά τον ΙΖ' αιώνα στους ουγενόττους και κατά τον ΙΗ' αιώνα στους γιανσενίτες της Γαλλίας. Στην Αγγλία το φαινόμενο παρουσιάσθηκε στους κουάκερους και στους μεθοδιστές, στους μορμόνους και σε άλλες αμερικανικές αιρέσεις.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ : Κατά Λουκᾶν Ευαγγέλιο, κεφ. η΄, χωρία 4 ἕως 15 Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία ΜΔ΄ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή γιά τήν παραβολή τοῦ σπορέα

[…] Εσύ λοιπόν πρόσεξε,σε παρακαλώ, ποια παραβολή λέει πρώτη ο Κύριος και πώς τις παραθέτει με τη σειρά ο ευαγγελιστής. Ποια λοιπόν λέγει πρώτη; Αυτήν που πριν απ’ όλες τις άλλες έπρεπε να πει, αυτήν που κάνει τον ακροατή προσεκτικότερο. Επειδή επρόκειτο να μιλήσει κάπως αλληγορικά, κεντρίζει πρώτα τη διάνοια των ακροατών του με την παραβολή. Γι’ αυτό και άλλος ευαγγελιστής λέγει ότι ο Κύριος τους επιτίμησε, γιατί δεν αντιλαμβάνονταν τη σημασία των λόγων Του και τους είπε· «δεν καταλάβατε, λοιπόν, το νόημα αυτής της παραβολής, η οποία είναι σχετικώς εύκολη, και πώς θα κατανοήσετε όλες τις άλλες παραβολές;» (Μαρκ.δ΄13) Και δε μιλά γι’ αυτό μονάχα με παραβολές, αλλά για να κάνει τον λόγο πιο παραστατικό και να τον εντυπώσει βαθύτερα στη μνήμη τους και να τους παρουσιάσει καθαρά τα πράγματα. Το ίδιο κάνουν και οι προφήτες.

Ποια είναι λοιπόν η παραβολή; Ιδού, o σπορέας βγήκε, λέει, έξω στο χωράφι για να σπείρει. Από πού βγήκε Αυτός που είναι παρών σ’ όλα τα μέρη, Αυτός που γεμίζει με την παρουσία Του τα πάντα; Και πώς βγήκε; Όχι τοπικά, αλλά κατά τη σχετική με εμάς οικονομία Του, έγινε πλησιέστερος σε μας με την ένδυση της σάρκας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἔλεγαν ὅτι ἡ Παναγία δέν εἶναι Ἁγία

 Δημήτριος Παναγόπουλος

 

Κάποιος Χριστιανός βρέθηκε κάποτε σε ένα κύκλο προτεσταντών, οι οποίοι κατηγορούσαν την Παναγία και έλεγαν, ότι δεν είναι Αγία. Ο Ορθόδοξος αισθάνθηκε πολύ άσχημα, αλλά δεν ήταν πνευματικά τόσο καταρτισμένος, ώστε να τους απαντήσει καταλλήλως.

Προσευχήθηκε λοιπόν στο Θεό να τον βοηθήσει, έστω κάτι να πεί, γιατί ο ίδιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει.Τότε,σαν να άρχισε κάποιος να του μιλάει από μέσα του, ρώτησε τους προτεστάντες:

 

-Σε ποιο Όρος έγινε η μεταμόρφωση του Χριστού;

 

– Στο Όρος Θαβώρ απάντησαν εκείνοι.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στάρετς Ἱερώνυμος. Ὁ Κύριος ζωγράφισε τόν κόσμο μέ τό χέρι του

- "Ο Κύριος ζωγράφισε τον κόσμο με το χέρι Του και με σοφία τακτοποίησε τα πάντα χωρίς συμβουλή δημιουργώντας τον κόσμο από το τίποτα. Επομένως, στη φύση δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο. Να είστε προσεκτικοί σε κάθε μικρό πράγμα στην πνευματική σας ζωή. "

"Μόλις αφαιρέσαμε το πρώτο στρώμα της γης και ανοίξαμε  μόνο την πρώτη σελίδα του Βιβλίου της Ζωής, την οποία έγραψε ο Κύριος. Φύση - αυτό είναι το βιβλίο που χαλάμε, αλλά δεν έχει ακόμη διαβάσει μέχρι το τέλος. "

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

"Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης, ὁ μέ συγχωρεῖτε"

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_45.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

15 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ελευθερίου Ιερομάρτυρα, Ανθίας, Κορέμωνος Επάρχου, των Αγίων δύο Δημίων, Ελευθερίου Κουβικουλάριου, Σωσσάνης οσιομάρτυρος, Βάκχου του νέου, Παύλου του νέου, Μνήμη χειροτονίας Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Στεφάνου Αρχιεπισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος

Ἔδρασε στὴν Ρώμη κατὰ τὸν 2ο αἰώνα μ.Χ. ὅταν αὐτοκράτορες ἦταν ὁ Κόμμοδος καὶ ὁ Σεπτίμιος Σεβῆρος. Ἡ μητέρα του Ἀνθία, ποὺ ἔμεινε χήρα ὅταν ὁ Ἐλευθέριος ἦταν μικρός, κατηχήθηκε στὴν χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο.
Ἡ Ἀνθία ἀνέθρεψε τὸν γιό της σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ μάλιστα ἀνέθεσε τὴν ἠθική του τελείωση καὶ τὴν θεολογική του κατάρτιση στὸν ἐπίσκοπο Ρώμης Ἀνίκητο.
Σὲ ἡλικία 15 ἐτῶν ὁ Ἐλευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος ἀπὸ τὸν Ἀνίκητο, ἐνῶ ἀργότερα ἔγινε ἐπίσκοπος Ἰλλυρικοῦ. Ὁ βασιλιὰς τῆς Βρετανίας Λούκιος ἔστειλε ἐπιστολὴ στὸν Ἅγιο, δηλώνοντας τὴν ἐπιθυμία του νὰ διδαχθοῦν τὴν πίστη στὸν Χριστὸ αὐτὸς καὶ ὁ λαός του. Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβῆρος πληροφορήθηκε τὴν χριστιανικὴ δράση τοῦ Ἐλευθερίου διέταξε τὴν σύλληψή του.
Ἔπειτα ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια ὁ Ἐλευθέριος ὁδηγήθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀρένα τῆς Ρώμης. Τὰ ἄγρια ζῶα ὅμως δὲν τὸν ἄγγιξαν, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκεφαλίσθηκε μαζὶ μὲ τὴ μητέρα του.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον λόγον.
Ἱερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, καὶ αἱμάτων τοῖς ῥείθροις ἐπισταζόμενος, τῷ Δεσπότῃ σου Χριστῷ μάκαρ ἀνέδραμες, Ἐλευθέριε σοφέ, καθαιρέτα τοῦ Σατάν.  Διὸ μὴ παύςῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων, τὴν μακαρίαν σου ἄθλησιν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2014/12/15_15.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Δεκεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Δεκεμβρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr