Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Γιά τό πνεῦμα τῆς Ὑπερηφάνειας

Κεφάλαιο 1· ῾Η ὄγδοη μάχη μας δίνεται ἐναντίον τοῦ πνεύματος τῆς ὑπερηφάνειας· ποιά εἶναι τά γνωρίσματά του.

῾Ο ὄγδοος καί τελευταῖος ἀγώνας μας εἶναι ἐναντίον τοῦ πνεύματος τῆς ὑπερηφάνειας. Τό πάθος αὐτό, ἄν καί εἶναι τό τελευταῖο ἀπό τά ὀκτώ βασικότερα πάθη, ἐντούτοις κατά τήν προέλευση καί ἀρχαιότητά του καταλαμβάνει τήν πρώτη θέση. ῾Η ὑπερηφάνεια εἶναι ἀνήμερο θηρίο καί τό φοβερότερο ἀπό ὅλα τά ἄλλα, γιά τά ὁποῖα ἔχουμε ἤδη μιλήσει. Αὐτό ἐπιτίθεται κυρίως στούς προχωρημένους στήν ἀρετή καί γίνεται διπλάσια βίαιο πρός ἐκείνους πού ἔχουν σχεδόν ἐγγίσει τήν τελειότητα.

Κεφάλαιο 2· ῾Υπάρχουν δύο εἴδη ὑπερηφάνειας.

῾Υπάρχουν δύο εἴδη ὑπερηφάνειας. Τό ἕνα εἶδος χτυπᾶ, ὅπως ἔχουμε ἤδη πεῖ, τούς προχωρημένους πνευματικά μοναχούς, καί τό ἄλλο ἐπιτίθεται ἐναντίον τῶν ἀρχαρίων καί τῶν φιλόυλων μοναχῶν.
῎Αν καί στίς δύο περιπτώσεις ἡ ψυχή ἐπαναστατεῖ, μέ ἐπικίνδυνη ἔξαρση καί παραφορά, ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί ταυτόχρονα ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων, ἐντούτοις τό πρῶτο εἶδος ὑπερηφάνειας στρέφεται περισσότερο ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ τό δεύτερο περισσότερο ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων. Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, στό τέλος αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου, θά πραγματευθοῦμε, ὅσο μᾶς εἶναι δυνατόν, τήν προέλευση καί τή θεραπεία αὐτοῦ τοῦ δεύτερου εἴδους ὑπερηφάνειας. Πρῶτα ὅμως θά πρέπει νά μιλήσουμε μέ συντομία γιά τό πρῶτο εἶδος, τό ὁποῖο, ὅπως ἔχουμε ἤδη πεῖ, πλήττει κυρίως τούς τέλειους μοναχούς.

Κεφάλαιο 3· Τό πάθος τῆς ὑπερηφάνειας καταστρέφει ὅλες τίς ἀρετές.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 25 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Κολ. α΄18- 23 )
Κολ. 1,18           καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων,
Κολ. 1,18                   Και αυτός είναι η κεφαλή και ο αρχηγός του σώματος, δηλαδή της Εκκλησίας· η αρχή και η ζωοποιός δύναμις της Εκκλησίας, ο πρώτος που ανεστήθη εκ των νεκρών, δια να γίνη αυτός και ως άνθρωπος πρώτος εις όλα.
Κολ. 1,19           ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι
Κολ. 1,19                   Διότι εις αυτόν έχει ευαρεστηθή και ευχαριστηθή να κατοικήση ολόκληρος η θεότης.
Κολ. 1,20           καὶ δι᾿ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι᾿ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Κολ. 1,20                   Και δια μέσου αυτού ευηρεστήθη και ηθέλησεν ο Θεός να συμφιλιώση τα πάντα προς τον εαυτόν του. Ειρήνευσε δε και συνεφιλίωσε με το αίμα της σταυρικής του θυσίας τόσον τους ανθρώπους της γης μεταξύ τους και με τον Θεόν, όσον και τους εν ουρανοίς αγγέλους με όλους ημάς τους ανθρώπους.
Κολ. 1,21           καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν
Κολ. 1,21                   Και σας, οι οποίοι άλλοτε ήσασθε αποξενωμένοι από τον Θεόν και εχθροί αυτού, κατά τον εσωτερικόν σας άνθρωπον, με τα πονηρά του έργα, τώρα σας συνεφιλίωσε
Κολ. 1,22           ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ,
Κολ. 1,22                   δια του σώματος του, της ιδικής του σαρκός, με τον σταυρικόν του θάνατον, δια να σας καταστήση και σας παραστήση ενώπιον του αγίους και αμέμπτους και χωρίς καμμίαν κατηγορίαν.
Κολ. 1,23           εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος.
Κολ. 1,23                   Αυτά τα σωτηρία και ανεκτίμητα δώρα σας τα έδωσε ως ιδικά σας πλέον, εάν βέβαια και σεις έχετε πάρει την απόφασιν να μένετε σταθερά θεμελιωμένοι εις την πίστιν, στερεοί και αμετακίνητοι επάνω εις την ελπίδα, που μας παρέχει το Ευαγγέλιον, το οποίον έχει κηρυχθή εις όλην την οικουμένην την κάτω από τον ουρανόν και του οποίου Ευαγγελίου εγώ, ο Παύλος, έγινα διάκονος.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ια΄9- 13 )
Λουκ. 11,9         κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν·
Λουκ. 11,9                 Δια τούτο και εγώ σας λέγω· να ζητήτε από τον πανάγαθον Θεόν και θα σας δοθή, να γυρεύετε και θα βρήτε, να κτυπάτε την θύραν της θείας αγάπης και θα σας ανοιχθή.
Λουκ. 11,10        πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται.
Λουκ. 11,10               Διότι καθένας που ζητεί από τον Θεόν λαμβάνει και καθένας που γυρεύει ευρίσκει και εις εκείνον που κτυπά την θύραν του Θεού, θα του ανοιχθή αυτή.
Λουκ. 11,11        τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ;
Λουκ. 11,11                Ποιός δε πατέρας από σας, όταν το παιδί του ζητήση ψωμί, θα του δώση λιθάρι η όταν θα του ζητήση ψάρι, μήπως αντί ψάρι του δώση φίδι;
Λουκ. 11,12        ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσῃ ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον;
Λουκ. 11,12               Η αν του ζητήση αυγό, μήπως θα του δώση αντί αυγού σκορπιόν;
Λουκ. 11,13        εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροί, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;
Λουκ. 11,13                Εάν, λοιπόν, σεις μολονότι είσθε πονηροί, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα δώρα εις τα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος, θα δώση το πανάγαθον Πνεύμα εις όσους το ζητούν;” (Και αφού θα δώση το μέγιστον και ύψιστον, δεν είναι λογικόν και ορθόν να σκεφθώμεν ότι πολύ περισσότερον θα δώση τα υλικά αγαθά, που είναι ασυγκρίτως μικροτέρας αξίας;).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέροντας Ἰουστῖνος: «Αὐτός πού δέν ἀγωνίστηκε ἐναντίον τῶν παθῶν του δέν θά βρεῖ θεία βοήθεια στόν καιρό τῶν διωγμῶν»




...αγαπητοί μου ή τώρα ή πιο αργά θα ξεκινήσει κάποιος πόλεμος, ο χριστιανός όμως πρέπει να είναι πάντα έτοιμος ν'αντιμετωπίσει το θάνατο. Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία. Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό. Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν. Κι αυτό επειδή ο Θεός τους έκλεισε τα αυτιά για να μην ακούνε και τα μάτια για να μη βλέπουν (βλ. προφήτη Ησαΐα). Κι αυτό επειδή έχουν πωρωθεί στα πάθη.
Θυμάμαι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που πολεμούσα στην πρώτη γραμμή τον εχθρό βλέποντας το θάνατο κατάματα. Λίγα χιλιόμετρα πίσω από τις γραμμές οι χωριάτες γλεντούσαν και έπιναν. Πέθαιναν με τη βότκα κάτω από το κρεβάτι. Ήταν μία τρέλα. Γλένταγαν και κανείς δε σκεφτόνταν να γλυτώσει τη ψυχή του έστω και την ενδεκάτη ώρα. Και τώρα το ίδιο σκέφτονται. Προτιμούν να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν παρά να σκεφτούν το θάνατο. Όπως λέει και η Γραφή ο καθένας είναι αλυσοδεμένος από κάποιο πάθος.

Τό ἀφέψημα τοῦ ἀρρώστου



Η ΥΠΑΚΟΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ
ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»
ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
(Ἔαρ τῆς ἐρήμου)
Κάποιος γέροντας ἀρρώστησε καί δέν μποροῦσε νά φάει τίποτε.
 Μιά μέρα ζήτησε ἀπό τόν ὑποτακτικό του νά πιεῖ κάτι ζεστό. Ἐκεῖνος πῆγε νά τοῦ ζεστάνει λίγο ἀραιωμένο μέλι. Ὅμως κατά λάθος, ἀντί νά χρησιμοποιήσει τό βάζο μέ τό μέλι, χρησιμοποίησε ἕνα διπλανό βάζο πού περιεῖχε λάδι ἀπό λιναρόσπορο, καί αὐτό χαλασμένο ἀπό τήν πολυκαιρία.



 Τό ζέστανε λοιπόν καί τό ἔφερε. Ὁ ἄρρωστος τό γεύτηκε, μά δέν εἶπε τίποτε. Τό ἄφησε ἤρεμα. Ὁ ὑποτακτικός τόν ἀνάγκασε νά ξαναπιεῖ.

«Ἄν ἡ Ἐκκλησία δέν μιλάη, γιά νά μήν ἔρθη σέ ρήξη μέ τό κράτος, τότε ποιός θά μιλήση;»


  Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β´, Πνευματική Ἀφύπνιση, σ. 37.

Ἄν οἱ Χριστιανοί δέν ὁμολογήσουν, δέν ἀντιδράσουν, αὐτοί θά κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ ἄν ἀντιδράσουν, θά τό σκεφθοῦν. Ἀλλά καί οἱ σημερινοί Χριστιανοί δέν εἶναι γιά μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί ἦταν γερά καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τόν κόσμο. Καί στήν βυζαντινή ἐποχή μιά εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καί ἐμεῖς νά ἀδιαφοροῦμε!

Αὐτοί πού ἐπρόκειτο νά γίνουν ἀρχιερεῖς ἐκλέγονταν ἀπό τούς μοναχούς καί ἐγίνοντο πρῶτα μοναχοί (Ἁγίου Νικοδήμου).


ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ
Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου.

ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Αὐτοί πού ἐπρόκειτο νά γίνουν ἀρχιερεῖς ἐκλέγονταν ἀπό τούς μοναχούς  καί ἐγίνοντο πρῶτα μοναχοί
Τό πρωτότυπο κείμενο βρίσκεται ΕΔΩ
Πόσο πραγματικά εὐτυχισμένοι καί χρυσοῖ αἰῶνες ὑπῆρξαν ἐκεῖνοι, κατά τούς ὁποίους κυβερνοῦσε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μία ἐξαιρετική καί πάρα πολύ καλή συνήθεια! Τό νά ἐκλέγονται δηλαδή ἀπό τό σεμνό τάγμα τῶν Μοναχῶν ὅλοι ἐκεῖνοι (ἐκτός ἀπό λίγους πού ἐξ’ αἰτίας τῆς ὑπερβολικῆς τους ἀρετῆς ἀπό λαϊκοί ἀμέσως ἀνέλαβαν τήν διακυβέρνησι τῶν πιστῶν) πού ἐπρόκειτο νά ἀνέβουν στούς ὑπέροχους θρόνους τῆς ἀρχιερωσύνης καί νά ἀναλάβουν τήν προστασία τῶν ψυχῶν, ὅπως μία τέτοια συνήθεια ἀναφέρουν καί τά πρακτικά τῆς συνόδου πού ἔγινε στήν ἁγία Σοφία, ὅπου ὁ Καισαρείας καί ὁ Χαλκηδόνος εἶπαν στόν τοποτηρητή τοῦ πάπα Ἰωάννου τά ἑξῆς: «Στήν ἀνατολή, ἄν κάποιος δέν ἔχει γίνει μοναχός, δέν γίνεται ἐπίσκοπος ἤ Πατριάρχης». Καί πάλι: «Τήν ἐποχή τῆς ἀρχιερωσύνης αὐτοῦ (δηλαδή τοῦ Μεγάλου Φωτίου) πολλοί ψηφίσθηκαν μαζί, καί κληρικοί καί μοναχοί». Τήν άναφέρει αὐτήν καί ὁ ἱστορικός Γεώργιος Κεδρηνός καί ἰδιαιτέρως ὁ ἄριστος ἑρμηνευτής τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, ἐννοῶ ὁ ἱερός Συμεών ὁ Θεσσαλονίκης λέγοντας: «Ἡ Ἐκκλησία, τούς περισσότερους ἀπό αὐτούς πού ἐπρόκειτο νά γίνουν ἐπίσκοποι, πρῶτα τούς ἔκαμνε μοναχούς, καί ἔτσι κατόπιν τούς καθιστοῦσε ἐπισκόπους» (κεφ. σξστ΄).

Θαυμαστά γεγονότα τῶν Ὁσίων τῆς Ἱ. Μ. Κουδουμᾶ Παρθενίου και Εὐμενίου.Τά σύκα.


 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/10/blog-post_24.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΓΈΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΑΡΙΖΟΝΙΤΗΣ. Ἐπισφαλής κάθε ἀνθρώπινη προσπάθεια, χωρίς τήν χάρι τοῦ Θεοῦ...


 

Μόλις αποχωρήσει η χάρις του Θεού, η ψυχή του ανθρώπου συμμαζώνεται και ο φόβος για τα μέλλοντα τον πλησιάζει... Επισφαλής κάθε ανθρώπινη προσπάθεια, χωρίς την χάρι του Θεού...
...Σε αυτόν τον κόσμο δεν έχουμε θέσι κανείς. Ο πνευματικός κόσμος μας περιμένει όλους. Περαστικοί είμεθα πάνω στη γη...
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Καί πώς πεθαίνει, Γέροντα, ὁ ἐγωισμός;


 Αποτέλεσμα εικόνας για ΠαΪσιος Αγιορείτης

 - Όταν πληγώνεται ο εγωισμός σου, μην τον περιθάλπεις. Άφησέ τον να πεθάνει. Αν πεθάνει ο εγωισμός σου, θα αναστηθεί η ψυχή σου.

– Και πώς πεθαίνει, Γέροντα, ο εγωισμός;

24 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ἀρέθα Μεγαλομάρτυρα, Ἡ Ἁγία Γυναίκα μὲ τὸ Βρέφος της, Σεβαστιανῆς, Προκλοὺ Ἀρχιεπισκόπου, τῶν Ἁγίων Μάρκου, Σωτηρίχου καὶ Οὐαλεντίνου, Ἀκακίου Πρεσβυτέρου, Νέρδωνος, Ἀρεθᾶ ἐν τῷ Σπηλαίω.

Ὁ Ἅγιος Ἀρέθας ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ἔζησε τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ. καὶ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς προύχοντες τῆς πόλης Νέγρας στὴν Αἰθιοπία. Ὅταν ἀσπάσθηκε τὸ χριστιανισμό, διακρινόταν γιὰ τὴν εὐσέβεια καὶ τὶς πολλές του ἀγαθοεργίες. Κοντά του μαζεύτηκε ἕνας ὅμιλος ἀπὸ ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ καθημερινό τους ἔργο εἶχαν τὴν διδασκαλία τοῦ θείου λόγου.
Ἡ πρόοδος αὐτὴ τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Ἐκκλησία τῆς Νέγρας, ἐξήγειρε τὸ φανατισμὸ τῶν εἰδωλολατρῶν, καὶ συνέλαβαν τὸν Ἀρέθα μὲ τοὺς συνεργάτες του. Ὁ Ἀρέθας ἦταν τότε γέροντας. Οἱ ἐχθροὶ τῆς πίστης τοῦ συνέστησαν νὰ λυπηθεῖ τὰ γεράματά του καὶ νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε ὁ Ἀρέθας ἔδωσε γενναία ἀπάντηση: «Στὴν διάρκεια τῆς ζωῆς μου, εἶπε, διέπραξα πολλὰ ἁμαρτήματα.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ καθάρισε ἀπ’ αὐτὰ διὰ τῆς θυσίας Του καὶ μὲ τὴν πίστη μου πρὸς Αὐτόν. Καὶ ἀπὸ ἄνθρωπο ἀπώλειας μὲ ἔκανε κληρονόμο τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς. Τώρα μου προσφέρει καὶ ἄλλη τιμή. Μοῦ δίνει τὴν εὐκαιρία, ἀπὸ τὴν σάρκα ἐνὸς γέροντα νὰ προβάλει ἀθλητής, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἡ ἰσχὺς καὶ ἡ ἐλευθερία τοῦ πνεύματος μποροῦν νὰ καταφρονήσουν κάθε ἄνομη ἀπειλὴ καὶ βία καὶ νὰ καταισχύνουν τοὺς δυνατοὺς τῆς γῆς».

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 24 Ὀκτωβρίου


Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 24 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής