Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 28 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Α΄Θεσ. β΄20- γ΄8 )

Α Θεσ. 2,20        ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.

Α Θεσ. 2,20              Διότι σεις πράγματι είσθε η δόξα μας και η χαρά μας.

Α Θεσ. 3,1         Διὸ μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν Ἀθήναις μόνοι,

Α Θεσ. 3,1                 Επειδή τόσον πολύ σας έχομεν αγαπήσει και σας επεθυμήσαμεν, δεν υπεφέραμεν πλέον να μένωμεν χωρισμένοι από σας και δι' αυτό επροτιμήσαμεν με όλην μας την καρδιά να μείνωμεν μόνοι εις τας Αθήνας.

Α Θεσ. 3,2         καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ Θεοῦ καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαι ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν,

Α Θεσ. 3,2                 Και εστείλαμεν εις σας τον Τιμόθεον τον αδελφόν μας και διάκονον του Θεού και συνεργάτην μας στο έργον του Ευαγγελίου, δια να σας στηρίξη, να σας παρηγορήση και ενισχύση εις την πίστιν σας,

Α Θεσ. 3,3         τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσι ταύταις. αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα·

Α Θεσ. 3,3                 ώστε κανείς να μη κλονίζεται και να μη ταράσσεται εις τας θλίψεις αυτάς. Διότι και σεις οι ίδιοι γνωρίζετε ότι δι' αυτό υπάρχομεν και έχομεν ταχθή (δια να υποφέρωμεν δηλαδή με υπομονήν και πίστιν τας θλίψεις και να προοδεύωμεν έτσι εις την κατά Χριστόν ζωήν).

Α Θεσ. 3,4         καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε.

Α Θεσ. 3,4                 Αυτό δε το γνωρίζετε, διότι, όταν ήμεθα μαζή σας, σας επρολέγαμεν, ότι μέλλομεν να υποστώμεν θλίψεις, όπως και πράγματι έγινε και σστο γνωρίζετε.

Α Θεσ. 3,5         διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν ὑμῶν, μήπως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ κόπος ἡμῶν.

Α Θεσ. 3,5                 Εξ αιτίας των θλίψεών σας ακριβώς αυτών εγώ δεν ημπορούσα πλέον να μένω ήσυχος και έστειλα τον Τιμόθεον, δια να μάθω μέσω αυτού περί της πίστεως σας και να κατατοπισθώ, μήπως σας εδημιούργησε πειρασμούς ισχυρούς και σας εκλόνισεν ο πονηρός, ο οποίος ως έργον του έχει να πειράζη τους ανθρώπους, και μήπως έτσι ο κόπος μας αποδειχθή μάταιος και ανωφελής.

Α Θεσ. 3,6         Ἄρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου πρὸς ἡμᾶς ἀφ᾿ ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν ἡμῶν ἀγαθήν, πάντοτε ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς,

Α Θεσ. 3,6                 Τωρα δε, όταν ήλθεν ο Τιμόθεος και μου έφερεν από σας χαρμοσύνους πληροφορίας δια την πίστιν και την αγάπην σας και μας εβεβαίωσεν ότι διατηρείτε σταθερά καλήν την ανάμνησίν μας, ποθούντες πολύ πάντοτε να μας ιδήτε, όπως ακριβώς και ημείς ποθούμεν να σας ίδωμεν,

Α Θεσ. 3,7         διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, ἀδελφοί, ἐφ᾿ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως·

Α Θεσ. 3,7                 δια τούτο, (δια τας καλάς δηλαδή πληροφορίας, που είχαμεν σχετικώς με την σταθεράν και ζωντανήν πίστιν σας) επαρηγορήθημεν και ημείς, εξ αιτίας σας, εις όλην την θλίψις και την ταλαιπωρίαν μας.

Α Θεσ. 3,8         ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στήκετε ἐν Κυρίῳ.

Α Θεσ. 3,8                 Διότι, όπως και προηγουμένως έτσι και τώρα, ζώμεν, εάν σεις στέκεσθε σταθεροί και ακλόνητοι εν Κυρίω.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιθ΄37- 44 )

Λουκ. 19,37        ἐγγίζοντος δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν ἤρξατο ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίροντες αἰνεῖν τὸν Θεὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ πασῶν ὧν εἶδον δυνάμεων

Λουκ. 19,37              Οταν δε επλησίαζε στο τέρμα του κατηφορικού δρόμου του όρους των Ελαιών, όλον το πλήθος των μαθητών με χαράν ήρχισαν να δοξολογούν τον Θεόν με φωνήν μεγάλην δι' όλα τα καταπληκτικά θαύματα, που είχαν ιδεί,

Λουκ. 19,38        λέγοντες· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόματι Κυρίου· εἰρήνη ἐν οὐρανῷ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις.

Λουκ. 19,38              λέγοντες· “ευλογημένος ο βασιλεύς, που έρχεται εν ονόματι Κυρίου. Δι' αυτού θα αποκατασταθή η ειρήνη μεταξύ του ουρανού και της γης, του Θεού και των ανθρώπων και θα αναπέμπεται δόξα στον εν υψίστοις πανάγαθον Θεόν”.

Λουκ. 19,39        καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπον πρὸς αὐτόν· διδάσκαλε, ἐπιτίμησον τοῖς μαθηταῖς σου.

Λουκ. 19,39              Και μερικοί από τους Φαρισαίους, που ήσαν αναμεμιγμένοι με τον όχλον, εβγήκαν και είπαν εις αυτόν· “Διδάσκαλε, να επιπλήξης τους μαθητάς σου, δια την δόξαν, που σου αποδίδουν και η οποία ανήκει μόνον στον Μεσσίαν”.

Λουκ. 19,40        καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται.

Λουκ. 19,40              Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “σας διαβεβαιώνω, ότι εάν αυτοί σιωπήσουν, οι πέτρες θα φωνάξουν”.

Λουκ. 19,41        καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν τὴν πόλιν ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτῇ, λέγων

Λουκ. 19,41               Και καθώς επλησίασε προς την Ιερουσαλήμ και είδε την πόλιν, ανελύθη εις δάκρυα και λυγμούς δι' αυτήν, λέγων

Λουκ. 19,42        ὅτι εἰ ἔγνως καὶ σύ, καί γε ἐν τῇ ἡμέρᾳ σου ταύτῃ, τὰ πρὸς εἰρήνην σου! νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου·

Λουκ. 19,42              ότι “εάν εγνώριζες και συ, έστω και κατά την τελευταίαν αυτήν ημέραν, που σου δίδει ως μεγάλην ευκαιρίαν μετανοίας ο Θεός, εάν εγνώριζες και εδέχεσο ότι εγώ θα σου παρείχα την ειρήνην και την ασφάλειαν, θα εσώζεσο από την τρομεράν καταστροφήν που σε περιμένει. Τωρα όμως, εξ αιτίας της αμετανοήτου κακίας σου, τα μάτια σου είναι σκοτισμένα και δεν ημπορούν να ίδουν τον όλεθρον, που έρχεται.

Λουκ. 19,43        ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ περιβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου χάρακά σοι καὶ περικυκλώσουσί σε καὶ συνέξουσί σε πάντοθεν,

Λουκ. 19,43              Διότι θα έλθουν φοβεραί δια σε ημέραι και οι εχθροί σου θα σκάψουν γύρω σου χαρακώματα και θα σε περικυκλώσουν και θα σε συνθλίβουν από παντού.

Λουκ. 19,44        καὶ ἐδαφιοῦσί σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσιν ἐν σοὶ λίθον ἐπὶ λίθῳ, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἔγνως τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.

Λουκ. 19,44              Και θα κατακρημνίσουν τα οικοδομήματά σου και θα πετάξουν, σφαγμένα κάτω στο έδαφος τα παιδιά σου, και δεν θα αφήσουν πέτραν επάνω εις την πέτραν· και τούτο εις τιμωρίαν σου, διότι δεν ηθέλησες να γνωρίσης και να δεχθής τον καιρόν, κατά τον οποίον ο Θεός σε επεσκέφθηκε δια να σε σώση”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία

Ὁμιλία στίς 22-05-2011

Λέγαμε τήν προηγούμενη φορά, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί πόσο ὁ ἄνθρωπος ἠρεμεῖ καί ἐλευθερώνεται ὅταν ἀναζητεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τά δέχεται ὅλα ὡς θέλημα Θεοῦ, ὡς ἀπό Θεοῦ. Πράγματι ὅλα γίνονται εἴτε κατά εὐδοκία, εἴτε κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ. Δέν ὑπάρχει δυαρχία, δηλαδή δύο ἀρχές στόν κόσμο, ἡ ἀρχή τοῦ καλοῦ καί ἡ ἀρχή τοῦ κακοῦ, ὅπως πρεσβεύουν οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες κ.λ.π. Μία εἶναι ἡ ἀρχή καί ἡ ἀρχή εἶναι ὁ Θεός. «Ἐγώ εἰμι τό Α καί τό Ω, ἐγώ εἶμαι ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῶν πάντων» (Ἀποκ. 1,8). Ὅποιος λοιπόν πιστεύει ὀρθόδοξα, δέν ἔχει νά φοβηθεῖ κανένα κακό καί κανέναν ἄρχοντα τοῦ κακοῦ, κανέναν δαίμονα καί κανέναν διάβολο, γιατί ὅλα εἶναι κάτω ἀπό τήν στοργική πρόνοια, τήν ἀγάπη, τή φροντίδα καί τή θέληση τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως αἰσθήματα ὅπως στενοχώρια, φοβία, ἄγχος ἤ ἀνασφάλεια εἶναι ἀδικαιολόγητα γιά ἕναν πιστό καί ὅπως ἔχουμε πεῖ εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἀπιστίας μας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἡ καινούργια ἐπιδρομή εἶναι χειρότερη ἀπό τοῦ Ἰμπραήμ»

Μόνο ὅσοι δέ διάβασαν τή «Διακήρυξη περί Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας» μονάχα αὐτοί δέν κατάλαβαν πώς τήν εἶχε γράψει ὁ ἴδιος ὁ σατανᾶς μέ τό χέρι τοῦ Φαρμακίδη... Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀνακηρύσσοντας ἀρχηγό της τό Βασιλέα, ὥριζε κεφαλή της ἕναν λαϊκό κι ἕναν ἀλλόθρησκο. Αὐτός ἀποθέτει σέ πενταμελῆ σύνοδο τήν ἄσκηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας, αὐτός τή διορίζει κι αὐτός τήν παύει αὐτή τή σύνοδο ἄν δέν τ᾿ ἀρέσει κι αὐτός εἶναι ὁ κυρίαρχος κι ὁ ἀρχηγός τῆς ἐκκλησίας.

Φλόγες βγάζαν τά μάτια τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου κι ἔτρεμεν ἡ φωνή καί τά χέρια του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Γέροντα Πορφύριε, χτές πῆγα στόν νευρολόγο καί πῆρα χάπια, διότι ἔχουν σπάσει τά νεῦρα μου»

Μου είπε ο Γέροντας ότι κάποτε πήγε μια γυναίκα και τον ρώτησε : Τι να κάνω Γέροντα με την κόρη μου; Είναι πολύ νευρική και μαλώνουμε. Έχουν σπάσει και μένα τα νεύρα μου και πήγα στο γιατρό και μου έδωσε ηρεμιστικά, αλλά δεν κάνουν τίποτε.

Εγώ της είπα: 

Η κόρη σου έχει δαιμόνιο και για αυτό θυμώνει. Μα τι λέτε Γέροντα, μου λέει αυτή, κι εγώ που θυμώνω δαιμόνιο έχω; Βεβαίως της λέω, έχεις, όπως και εγώ όταν θυμώνω έχω δαιμόνιο μέσα μου.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

"Ἄν στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργῆ σωστά ἡ Σύνοδος τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό"

Ἀπό τό βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α´, Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, ἔκδ. Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή, Θεσσαλονίκης, 2002, σσ. 329-330.

 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ Σύνοδος νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καί τό ἡγουμενοσυμβούλιο νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καί ὁ πατριάρχης δέν εἶναι πάπας· ἔχει τόν ἴδιο βαθμό μέ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες. Ἐνῶ ὁ πάπας ἔχει ἄλλο βαθμό —κάθεται ψηλά καί τοῦ φιλοῦν τό πόδι!— ὁ πατριάρχης κάθεται μαζί μέ τούς ἄλλους ἱεράρχες καί συντονίζει. Καί ἕνας ἡγούμενος ἤ μία ἡγουμένη σέ σχέση μέ τούς προϊσταμένους εἶναι πάλι πρῶτοι μεταξύ ἴσων.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ θλίψεις (Β' Μέρος)

Β. Η θλίψη αναπόφευκτο στοιχείο της χριστιανικής ζωής

Έτσι δέχτηκαν οι Άγιοι στη ζωή τους τις θλίψεις: σαν φάρμακο θεϊκό, πιστεύοντας ότι τίποτε δε γίνεται χωρίς την Πρόνοια του Θεού. Φάρμακο που γιατρεύει την αρρώστια της αμαρτίας.

Οι θλίψεις δηλ. πρέπει να θεωρούνται φυσική απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος το τονίζει με σαφήνεια: «δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού» (Πραξ. Ιδ΄, 22). Οι θλίψεις του πιστού είναι συνάρτηση με τη διακαή επιθυμία του να ζήσει την εν Χριστώ ζωή. Συμμετοχή στη ζωή του Χριστού σημαίνει συμμετοχή στις θλίψεις Του («ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν» Ιω. ιε΄, 20) και οι θλίψεις είναι όρος απαραίτητος για να γίνει δυνατή η είσοδός μας στη Βασιλεία του Θεού.

«Και πως θα μπορέσω, ρωτάει κάποιος, τον ι. Χρυσόστομο, να μην απογοητευτώ, όταν υποφέρω;» Και ο Άγιος απαντάει: «Αν κατανοήσεις ότι, είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, θα υποφέρεις τον πόνο. Αν τον υποφέρεις με ευχαρίστηση, πολλά θα κερδίσεις. Αν όμως τον περνάς με απελπισία, με ανησυχία και βλασφημίες, ούτε τις θλίψεις θα λιγοστέψεις, αλλά και μεγαλύτερο τον καταποντισμό και την απογοήτευσή σου θα κάνεις». Έτσι αντιμετώπισαν τις θλίψεις οι σωστοί χριστιανοί και γι’ αυτό τις αγάπησαν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί δεισιδαιμονίας καί δεισιδαίμονα

Δεισιδαιμονία είναι ο δίχως λογική φόβος του Θεού. Πρόκειται περί υπερβολής και ακρότητας, αφού το μέτρο διατηρεί μόνο η ευσέβεια. Ο δεισιδαίμονας έχει φοβική συνείδηση, γιατί δεν την έχει αναπτύξει και στέκεται προς το θείο γεμάτος φόβο και με τρόπο που δεν ταιριάζει στον Θεό. Έχει ατελή γνώση περί των θείων ιδιωμάτων και πιστεύει για τον Θεό πράγματα ανάξια γι’ Αυτόν. Ο δεισιδαίμονας έχει εσκοτισμένο τον νου και ταραγμένη τη διάνοια. Ο Πλούταρχος λέει για τη δεισιδαιμονία: «Είναι φοβερό το σκοτάδι της δεισιδαιμονίας και όταν καταλάβει τον άνθρωπο ενσπείρει σ’ αυτόν λογισμούς σύγχυσης και τύφλωσης και μάλιστα σε πράγματα που είναι απαραίτητοι οι συλλογισμοί».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή ΙΓ'Λουκᾶ (Ὁ πλούσιος νεανίσκος):Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ, ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Β´ 4 - 10

⁴ ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, ⁵ καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι· ⁶ καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ⁷ ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ⁸ τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, ⁹ οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. ¹⁰ αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Εἰς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 2002

http://alopsis.gr/%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b1-%ce%b5%ce%b9%cf%83%cf%8c%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bf%cf%85-%e2%80%a0-%ce%b1%cf%81%cf%87-%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81/

 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οὐδέποτε νά χειροτονηθεῖ ἄνθρωπος μέ κωλύματα Ἱερωσύνης, Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη

Ουδέποτε να χειροτονηθεί άνθρωπος με κωλύματα Ιερωσύνης, Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

επιμέλεια:  Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης

Έλεγε ο Γέροντας: «Ουδέποτε να χειροτονηθεί άνθρωπος με κωλύματα Ιερωσύνης. Είδα έναν ιερέα που πήρε συμμαρτυρία πνευματικού χωρίς να εξομολογηθεί καθαρά και μετά τέσσερα χρόνια μου αποκάλυψε το αμάρτημα, που ήταν κώλυμα της Ιερωσύνης, το πρόσωπο του, μαύρο και λυπημένο, καμιά χαρά δεν είχε επάνω του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

27 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἰακώβου Πέρση, Πινουφρίου Ὁσίου, Ναθαναὴλ Ὁσίου, Μωυσῆ Ὁσίου, Ἰακώβου Θαυματουργοῦ.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τὸν 4ο μ.Χ. αἰ. ἐπὶ βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στὴν Βηθλαδὰ τῆς Περσίας καὶ καταγόταν ἀπὸ ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μὲ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.
Παρασυρμένος ἀπὸ αὐτὴ τὴ φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τὸν ἑαυτό του νὰ χαθεῖ μέσα στὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων.
Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ ἡ μητέρα καὶ ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καὶ πιστὲς χριστιανὲς λυπήθηκαν καὶ ἐξοργίστηκαν. Καὶ οἱ δυὸ λοιπὸν τὸν ἐπιπλήξανε γιὰ τὴ στάση του καὶ τοῦ δήλωσαν ὅτι δὲν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτὸ τὸ μικρὸ πλῆγμα, ἐπανέφερε τὸν Ἰάκωβο στὸν ἴσιο δρόμο. Τὸν ἔκανε νὰ διαπιστώσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο δημιούργησε.
Ἔτσι ὁ Ἰάκωβος ἀποφάσισε νὰ ἐξαγνίσει τὸ ἀτόπημά του καὶ νὰ ἐπανέλθει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση αὐτή, πῆγε στὸν βασιλιὰ καὶ ὁμολόγησε μπροστά του τὴν μία καὶ ἀληθινὴ πίστη στὸν Χριστό.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 27 Νοεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 27 Νοεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr