Ἀπόστολος: ( Ἐβρ. ιγ΄ 7 - 16 )
Εβρ. 13,7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων
ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον
τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν
τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.
Εβρ. 13,7 Να ενθυμήσθε πάντοτε τους πνευματικούς σας ηγέτας
και προεστούς, οι οποίοι σας εδίδαξαν τον λόγον του Θεού. Να φέρνετε στον νουν
σας και να μελετάτε με ευλάβειαν το κατά Θεόν τέλος του βίου και της εναρέτου
συμπεριφοράς των και να μιμήσθε την πίστιν.
Εβρ. 13,8 Ἰησοῦς
Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εβρ. 13,8 Αλλ' εάν οι άνθρωποι έρχωνται και παρέρχωνται, ο
Ιησούς Χριστός και χθες και σήμερον και στους αιώνας των αιώνων είναι ο ίδιος
και αναλλοίωτος, και η διδασκαλία του είναι αιωνία και αληθής. Κρατήσατέ την
σταθερά,
Εβρ. 13,9 διδαχαῖς
ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ
χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς
οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατήσαντες.
Εβρ. 13,9 και μη αφίνετε τον εαυτόν σας να παρασύρεται και να
παραπλανάται από λογιών-λογιών διδασκαλίας, ξένας και διαφορετικάς από την
διδασκαλίαν του Χριστού. Διότι είναι καλόν, οικοδομητικόν και ασφαλές, να
στερεώνεται η καρδία εις την ορθήν διδασκαλίαν με την χάριν του Κυρίου και όχι
εις τας ψευδοδιδασκαλίας των Εβραίων, περί φαγητών καθαρών και ακαθάρτων, από
την οποίαν τίποτε δεν ωφελήθησαν, όσοι επρόσεχαν εις τας διακρίσεις αυτάς των
φαγητών.
Εβρ. 13,10 ἔχομεν
θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν
οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες·
Εβρ. 13,10 Ημείς οι Χριστιανοί, έχομεν ιερώτατον θυσιαστήριον,
την αγίαν Τράπεζαν, επάνω εις την οποίαν παρατίθεται ουράνιος και ανεκτίμητος
τροφή, το σώμα και το αίμα του Κυρίου, από το οποίον θυσιαστήριον δεν έχουν το
δικαίωμα να φάγουν όσοι εξακολουθούν να λατρεύουν και να υπηρετούν τον Θεόν εις
την παλαιάν σκηνήν του μαρτυρίου, (δηλαδή ούτε οι ιερείς και οι αρχιερείς της
Π. Διαθήκης).
Εβρ. 13,11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται
ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ Ἅγια
διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω
τῆς παρεμβολῆς·
Εβρ. 13,11 Συμβολικώς δε εικονίζετο αυτή η απαγόρευσις εις την
Π. Διαθήκην. Διότι τα σώματα των ζώων εκείνων, που εθυσιάζοντο κατά την ημέραν
του εξιλασμού και το αίμα των εφέρετο από τον αρχιερέα εις τα άγια των αγίων,
ως θυσία περί αμαρτίας, δεν ετρώγοντο από τους ιερείς, αλλά εκαίοντο εξ
ολοκλήρου έξω από το στρατόπεδον του Ισραήλ.
Εβρ. 13,12 διὸ καὶ Ἰησοῦς,
ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν
λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε.
Εβρ. 13,12 Δι' αυτό, σύμφωνα με τον προφητικόν αυτόν
συμβολισμόν, και ο Ιησούς, δια να αγιάση με το ιδικόν του αίμα τον νέον λαόν
της χάριτος εσταυρώθη έξω από την πύλην της Ιερουσαλήμ.
Εβρ. 13,13 τοίνυν ἐξερχώμεθα
πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν
αὐτοῦ φέροντες·
Εβρ. 13,13 Λοιπόν, κόπτοντες και ημείς κάθε δεσμόν προς τας
παλαιάς αυτάς και συμβολικάς διατάξεις, ας εξερχώμεθα προς τον Χριστόν έξω από
την ιουδαϊκήν θρησκείαν και νοοτροπίαν, και ας πάρωμεν επάνω μας τον χλευασμόν
και τον εμπαιγμόν, που πρώτος υπέμεινε δι' ημάς ο Χριστός.
Εβρ. 13,14 οὐ γὰρ ἔχομεν
ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.
Εβρ. 13,14 Ας μη δενώμεθα με τα παλαιά σχήματα και τα πράγματα
γενικώς του κόσμου. Διότι δεν έχομεν εδώ μόνιμον πατρίδα και κατοικίαν, αλλά με
ενδιαφέρον και πόθον ζητούμεν να κερδήσωμεν την μέλλουσαν και αιωνίαν, δηλαδή
την ουράνιον βασίλειαν του Κυρίου.
Εβρ. 13,15 δι᾿ αὐτοῦ
οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ
Θεῷ, τοῦτ᾿ ἔστι καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων
τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
Εβρ. 13,15 Δια μέσου, λοιπόν, του Κυρίου μας, ως αρχιερέως και
μεσίτου, ας προσφέρωμεν προς τον Θεόν πάντοτε θυσίαν δοξολογίας και
ευχαριστίας· δηλαδή θυσίαν, η οποία σαν καρπός και έκφρασις θερμής ευγνωμοσύνης
και λατρείας προς τον Θεόν, θα βγαίνη από τα χείλη μας, τα οποία θα δοξολογούν
το άγιον όνομα του.
Εβρ. 13,16 τῆς δὲ εὐποιΐας
καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ
θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.
Εβρ. 13,16 Μη λησμονείτε την αγαθοεργίαν και το καθήκον σας να
κάμνετε και τους άλλους μετόχους των αγαθών, που σας δίδει ο Θεός, διότι
στοιαύτας θυσίας ευχαριστείται ο Θεός και όχι εις θυσίας ζώων.
Εὐαγγέλιο: ( Ματθ. ε΄ 14 - 19 )
Ματθ. 5,14 Ὑμεῖς ἐστε
τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω
ὄρους κειμένη·
Ματθ. 5,14 Σεις με το φωτεινόν σας παράδειγμα και τα λόγια του
Ευαγγελίου είσθε το πνευματικόν φως της ανθρωπότητος. Οπως δε μία πόλις που
είναι κτισμένη επάνω στο όρος, δεν ημπορεί να κρυφθή, έτσι και ο ιδικός σας
βίος θα υποπίπτη, είτε το θέλετε είτε όχι, εις την αντίληψιν των ανθρώπων.
Ματθ. 5,15 οὐδὲ καίουσι
λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿
ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν
τῇ οἰκίᾳ.
Ματθ. 5,15 Και όταν ανάπτουν λύχνον οι άνθρωποι, δεν τον θέτουν
κάτω από τον κάδον, αλλά επάνω στον λυχνοστάτην, ώστε να φωτίζη όλους εκείνους
που ευρίσκονται μέσα στο σπίτι.
Ματθ. 5,16 οὕτω λαμψάτω τὸ
φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως
ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι
τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 5,16 Το φως λοιπόν (που επήρατε από εμέ και είναι τώρα
ιδικόν σας) έτσι ας λάμψη εμπρός στους ανθρώπους, δια να ίδουν τα καλά σας έργα
και δοξάσουν τον Πατέρα σας τον ουράνιον, που έχει τέτοια ενάρετα τέκνα.
Ματθ. 5,17 Μὴ νομίσητε ὅτι
ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ
ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.
Ματθ. 5,17 Μη νομίσετε ότι ήλθα να καταλύσω τον νόμον του
Μωϋσέως η την διδασκαλίαν των προφητών. Δεν ήλθα να καταλύσω αυτά, αλλά να τα
τηρήσω, να τα εκπληρώσω και να τα ολοκληρώσω εις ένα τέλειον νόμον.
Ματθ. 5,18 ἀμὴν γὰρ
λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς
καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ
μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα
γένηται.
Ματθ. 5,18 Διότι σας διαβεβαιώ με πάσαν επισημότητα, ότι έως ότου
υπάρχη ο ουρανός και η γη, ούτε ένα γιώτα η ένα κόμμα, δεν θα παραπέση από τον
νόμον, μέχρι την στιγμήν που όλα θα επαληθεύσουν και θα πραγματοποιηθούν εις
την ζωήν και το έργον μου.
Ματθ. 5,19 ὃς ἐὰν
οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων
καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος
κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν·
ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος
μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 5,19 Εκείνος λοιπόν, που θα παραβή μίαν από τας εντολάς
αυτάς, που φαίνονται μικραί και ασήμαντοι, και διδάξη έτσι τους ανθρώπους, θα
ονμασθή ελάχιστος εις την βασιλείαν των ουρανών. Εκείνος όμως που θα αγωνισθή
να τηρήση όλας τας εντολάς και διδάξη την τήρησιν αυτών και στους ανθρώπους,
αυτός θα ανακηρυχθή μέγας εις την βασιλείαν των ουρανών.