Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Κολ. γ΄4- 11 )

Κολ. 3,4             ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.

Κολ. 3,4                     Οταν δε ο Χριστός, που είναι η ζωή και η πηγή της ζωής μας, φανερωθή ένδοξος κατά την δευτέραν παρουσίαν, τότε και σεις μαζή με αυτόν θα φανερωθήτε και θα λάμψετε εν δόξη.

Κολ. 3,5             Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία,

Κολ. 3,5                     Λοιπόν, νεκρώσατε τα μέλη σας, τα μέλη του παλαιού ανθρώπου, που ζητούν γηΐνας αμαρτωλάς απολαύσεις και ηδονάς· νεκρώσατε και διώξτε από τον εαυτόν σας την πορνείαν, την σαρκικήν ακαθαρσίαν, κάθε αμαρτωλόν πάθος, κάθε κακήν επιθυμίαν, που μολύνει τον άνθρωπον και τον ωθεί προς την κακήν πράξιν, και την πλεονεξίαν, η οποία είναι ειδωλολατρία που θεοποιεί και λατρεύει το χρήμα.

Κολ. 3,6             δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας,

Κολ. 3,6                     Δια τα αμαρτήματα αυτά έρχεται και ξεσπάει η οργή του Θεού εναντίον των τέκνων της παρακοής, εναντίον αυτών που επεμένουν αμετανόητοι εις την κακίαν των.

Κολ. 3,7             ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς·

Κολ. 3,7                     Εις τα αμαρτήματα αυτά και σεις είχατε περιπατήσει και παρασυρθή άλλοτε, τότε που εζούσατε μεταξύ αυτών.

Κολ. 3,8             νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·

Κολ. 3,8                     Τωρα όμως πετάξτε και σεις από πάνω σας όλα αυτά, ακόμη δε και την οργήν, τον θυμόν, την κακότητα και πονηρίαν, την υβρεολογίαν και την αισχρολογίαν από το στόμα σας.

Κολ. 3,9             μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ

Κολ. 3,9                     Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού έχετε αποβάλει πλέον τον παλαιόν άνθρωπον μαζή με τας πονηράς αυτού πράξεις

Κολ. 3,10           καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,

Κολ. 3,10                   και έχετε ενδυθή τον νέον, ο οποίος συνεχώς ξανακαινουργώνεται, ώστε να προχωρή εις βαθυτέραν γνώσιν του Θεού και να γίνεται συνεχώς τελειοτέραν εικών του Χριστού, ο οποίος τον έκτισεν.

Κολ. 3,11           ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Κολ. 3,11                    Εις την νέαν δε αυτήν κατάστασιν των ανακαινισμένων υπό του Χριστού ανθρώπων, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ελληνος και Ιουδαίου, περιτμημένου Ισραηλίτου και απεριτμήτου εθνικού. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ βαρβάρου, Σκύθου, δούλου, ελευθέρου, αλλά όλα αυτά και εις όλους τους πιστούς είναι ο Χριστός.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιδ΄16- 24, Ματ. κβ΄14 )

Λουκ. 14,16        ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·

Λουκ. 14,16               Ο δε Ιησούς είπε εις αυτόν την εξής παραβολήν· “ένας άνθρωπος παρέθεσε μέγα δείπνον και εκάλεσε πολλούς.

Λουκ. 14,17        καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.

Λουκ. 14,17               Και την ώραν, που θα παρετίθετο το δείπνον, έστειλε τον δούλον του να πη στους προσκαλεσμένους· Ελάτε διότι τώρα είναι τα πάντα έτοιμα.

Λουκ. 14,18        καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.

Λουκ. 14,18               Και αυτοί σαν να ήταν συνεννοημένοι ήρχισαν να παραιτούνται όλοι από το δείπνον με διαφόρους δικαιολογίας· ο πρώτος είπε· Αγόρασα ένα αγρόν και έχω ανάγκην να βγω έξω και να τον ίδω· σε παρακαλώ να με θεωρήσης απηλλαγμένον από την υποχρέωσιν να παρακαθίσω στο δείπνον.

Λουκ. 14,19        καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.

Λουκ. 14,19               Και άλλος είπε· Αγόρασα πέντε ζευγάρια βώδια και πηγαίνω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ να θεωρήσης δικαιολογημένην την απουσίαν μου.

Λουκ. 14,20        καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.

Λουκ. 14,20              Και άλλος είπε· Ενυμφεύθην και δια τούτο δεν μπορώ να έλθω.

Λουκ. 14,21        καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε.

Λουκ. 14,21               Και επέστρεψε ο δούλος εκείνος προς τον κύριον του και του διηγήθηκε όλα αυτά. Τοτε, γεμάτος οργήν ο οικοδεσπότης εναντίον των αναξίων προσκαλεσμένων, είπε στον δούλον του· Εβγα γρήγορα εις τας πλατείας και τους δρόμους της πόλεως και φέρε εδώ μέσα τους πτωχούς και τους αναπήρους και τους χωλούς και τους τυφλούς.

Λουκ. 14,22        καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί.

Λουκ. 14,22              Και αφού εξετέλεσε την εντολήν του Κυρίου του ο δούλος, είπε· Κυριε, έγινε όπως διέταξες, και είναι ακόμη τόπος αδειανός.

Λουκ. 14,23        καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.

Λουκ. 14,23              Και είπεν ο κύριος προς τον δούλον· Εβγα στους δρόμους, στους φράκτες των κτημάτων, έξω από την πόλιν και παρακίνησε με επιμονήν όλους όσους εύρης να έλθουν εδώ, δια να γεμίση οίκος μου.

Λουκ. 14,24        λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.

Λουκ. 14,24              Διότι σας διαβεβαιώνω, ότι κανείς από τους προσκαλεσμένους εκείνους άνδρες δεν θα γευθή τίποτε από το δείπνον μου”. (Οι κυρίως προσκεκλημένοι, οι πνευματικοί άρχοντες του Ισραήλ και οι άλλοι Εβραίοι, αποροφημένοι από τα υλικά των συμφέροντα και την ματαιοδοξίαν των, ηρνήθησαν την πρόσκλησιν του Χριστού και απέκλεισαν τον ευατόν των από την βασιλείαν των ουρανών. Οι τελώναι και οι αμαρτωλοί και οι ειδωλολάτραι, οι περιφρονημένοι από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους εδέχθησαν με ευγνωμοσύνην και ταπείνωσιν την τιμητικήν πρόσκλησιν και έγιναν έτσι ένδοξα μέλη της βασιλείας των ουρανών).

Ματθ. 22,14       πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.

Ματθ. 22,14             Διότι πολλοί είναι οι προσκεκλημένοι εις την βασιλείαν του Θεού, αλλά ολίγοι είναι οι εκλεκτοί, που δέχονται με ευγνωμοσύνην την πρόσκλησιν και ετοιμάζονται όπως πρέπει”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή ΙΑ΄Λουκᾶ (Λουκᾶ ιδ΄16-24) Ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου

Eπιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΞΘ΄ σχετικά με την παραβολή των βασιλικών γάμων 

 

«Και αποκρινόμενος ο Ιησούς είπε πάλι με παραβολές: Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με άνθρωπο βασιλέα, ο οποίος έκανε τους γάμους του υιού του. Και έστειλε τους δούλους του να καλέσουν τους καλεσμένους στους γάμους, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να έλθουν. Πάλι έστειλε άλλους δούλους, λέγοντας· Πείτε στους καλεσμένους· το γεύμα μου είναι έτοιμο, οι ταύροι και τα μοσχάρια μου είναι σφαγμένα και όλα είναι έτοιμα· ελάτε στους γάμους. Αυτοί όμως έδειξαν αδιαφορία και μετέβησαν, άλλος μεν στο χωράφι του και άλλος στην επιχείρησή του, οι δε υπόλοιποι, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους φόνευσαν. Όταν όμως ο βασιλεύς τα άκουσε αυτά, οργίστηκε και έστειλε τον στρατό του, εξολόθρευσε εκείνους τους φονείς και κατέκαυσε την πόλη τους. Τότε λέγει στους δούλους του· Ο μεν γάμος είναι έτοιμος, αλλά οι καλεσμένοι δεν ήσαν άξιοι. Πηγαίνετε στα σταυροδρόμια και όσους θα βρείτε καλέστε τους στους γάμους. Και αφού βγήκαν οι δούλοι στους δρόμους, μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς, και γέμισε η αίθουσα των γάμων από τους καλεσμένους. Όταν όμως εισήλθε ο βασιλιάς για να δει τους καλεσμένους, είδε κάποιο άνθρωπο που δεν είχε ένδυμα γάμου και του λέγει· Φίλε, πώς εισήλθες εδώ χωρίς να έχεις το ένδυμα του γάμου; Αυτός δε δεν απάντησε. Ο δε βασιλιάς είπε στους υπηρέτες· Δέσετέ τον πόδια και χέρια και ρίξτε τον στο σκότος το εξώτερο· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών· διότι πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί».

Αντιλήφθηκες τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της προηγούμενης παραβολής του υιού του κτηματία που θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί και αυτής εδώ της παραβολής των δούλων; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει μεγάλη μεν συγγένεια μεταξύ των δύο παραβολών, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πόσο δύσκολο εἶναι αὐτό:Ν'ἀγαπήσει κάποιος τούς ἐχθρούς του!(Γέροντας Γαβριήλ)

«Ότι είναι κακό στον άνθρωπο είναι συμπτωματικό.Να μην περιφρονείτε κανέναν,ακόμη κι αν βλέπετε πόσο ανήθικοι,μέθυσοι και βλάσφημοι είναι.Η Εικόνα του Θεού υπάρχει και σ'αυτούς κάπου,χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούν..Είναι φυσιολογικό ο εχθρός να θέλει να λερώσει αυτήν την Εικόνα.Δεν είναι καθόλου εύκολο να βλέπεις την εικόνα του Θεού σε εκείνους που σε ονειδίζουν και σου συμπεριφέρονται σαν θηρία.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁπλότητα καί εὐλάβεια… (οἱ παιδικές ἀσκήσεις τοῦ ὁσίου Ἰακώβου Τσαλίκη καί ἡ εὐλαβής μητέρα του)

Με αφορμή την αγιοκατάταξη του μακαριστού Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη, αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από βιβλίο που αναφέρεται στο βίο του και συγκεκριμένα στα παιδικά του χρόνια και στην ευλάβεια που “κληρονόμησε”από την ευλαβεστάτη μητέρα του Θεοδώρα.

Νεανικές ασκήσεις

“Η μητέρα μου έκανε μετάνοιες, δεήσεις, προσευχές, νηστείες. Έτσι γιατρευόμασταν τότε. Άπό μικρό, με είχε μάθει ή μαννούλα μου νά τηρώ τήν τάξη της Εκκλησίας, νηστείες, μετάνοιες. Μικρό παιδάκι, άνοιγα (τήν πόρτα) χωρίς νά με παίρνουν είδηση στίς 1 2 μέ 1 (ή ώρα) το βράδυ καί πήγαινα στην ερημιά. (Άλλες φορές) έκανα “Λειτουργίες” μέ τά μικρά παιδάκια. Μέ φώναζαν: 

“ό παπα-Ίάκωβος”. Χαρά μου ήταν νά πώ τό “Χριστός Ανέστη” καί νά ήχήση σ’ όλη τήν πλάση. Πήγαινα σέ ξωκκλήσια. Άναβα τά καντήλια, τά περιποιόμουν, σκούπιζα. Είδα τήν άγια Παρασκευή. Ήμουν απλό παιδί. Ούτε νερό δεν έπινα χωρίς τήν ευχή της μητέρας μου. Πρίν κοινωνήσω φίλαγα τό χέρι του πατέρα, της μητέρας, (καί σάν στρατιώτης) του Διοικητού μου. “Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου”.»Όταν ήμουν νέος, έκανα τόσες… μετάνοιες, ποτέ δέν τίς μετρούσα. Τώρα πού γέρασα εχω καρδιά, ζάλη, πόνους στά πόδια, στά χέρια… Όμως, λέω: “‘Άς πεθάνω εκεί (στον αγώνα)”».

***

«Μικρός ήμουν ευσεβής»

Οταν ζούσα στον κόσμο, ήμουν ευσεβής, τώρα πού έγινα μοναχός δέν είμαι. »Όταν ήμουν παιδί, μέ φώναζαν καί σταύρωνα τους αρρώστους καί τίς ετοιμόγεννες πού δυσκολεύονταν νά γεννήσουν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 
Ὅταν ἡ ἐπίδραση τοῦ ἐργασιακοῦ περιβάλλοντος στὴν ὑγεία εἶναι κακή. Πρόγνωση ἐγκεφαλικοῦ. Τὰ χρόνια κυλοῦσαν. Σὲ μιὰ ἐπίσκεψή μου στὸν Γέροντα κι᾿ ἐνῶ συζητούσαμε διάφορα θέματα, ξαφνικὰ τὸν βλέπω νὰ σκύβει, νὰ ἀγκαλιάζει τὸ κεφάλι μου καὶ νὰ μοῦ τὸ σταυρώνει ἐπανειλημμένα, ψιθυρίζοντας: 

«Εἶναι ἀριστερά, ἀριστερὰ τὸ βλέπω». Ὁ Γέροντας μοῦ εἶχε κάνει, μὲ τὴν μυστικὴ προσευχή του, «πνευματικὸ ἐγκεφαλογράφημα». Δὲν μοῦ ἔδωσε ἐξηγήσεις, μοῦ ἔδωσε ὅμως συμβουλές, τί πρέπει νὰ προσέχω γιὰ τὴν περιφρούρηση τῆς ὑγείας μου.
Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι δὲν πῆρα «τοῖς μετρητοῖς» τὶς προειδοποιήσεις τοῦ Γέροντα. 

Τὸ μεγάλο λάθος μου ἦταν ὅτι παρέμενα, μὲ αὐτάρεσκη ἀμέλεια, στὴν πνευματική μου ὑπανάπτυξη κι᾿ ἀπὸ κεῖ δὲν μποροῦσα νὰ ἀντιληφθῶ τὸ ὕψος τῆς πνευματικότητος τοῦ Γέροντα στὴν πραγματική του διάσταση. Ἔτσι, ἢ τὸν ἔχανα στὰ σύννεφα τοῦ ἀκατάληπτου ἢ τὸν κατέβαζα στὰ μέτρα τῆς δικῆς μου νηπιότητος, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ἀξιοποιῶ τὶς ἀνεκτίμητες εὐκαιρίες, ποὺ μοῦ πρόσφερε. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Ὁ Μεσσίας στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη

(Ὁ Μεσσίας καί οἱ Μεσσίες)

 

Τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

 

Μιά ἀπό τίς βασικές φράσεις πού συνδέονται μέ τόν ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα τόν Πρωτόκλητο εἶναι ἡ φράση πού εἶπε στόν ἀδελφό του Σίμωνα, τόν Ἀπόστολο Πέτρο: «Εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν· ὅ ἐστι ἑρμηνευόμενον Χριστός» (Ἰω. α΄, 42). 

Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι: Πῶς ὁ ἅγιος Ἀνδρέας κατάλαβε τήν λέξη Μεσσίας καί τί ἀκριβῶς ἐννοοῦσε; Πρόκειται γιά μιά μεσσιανική προσδοκία πού ὑπῆρχε στήν ἐποχή του μεταξύ τῶν Ἰουδαίων, γιά τήν ἐμφάνιση ἑνός πολιτικοῦ ἄρχοντος γιά νά τούς ἐλευθερώση ἀπό τήν κυριαρχία στούς Ρωμαίους ἤ πρόκειται γιά τήν ἐμπειρική πίστη πού συνδέεται μέ τόν Χριστό ὡς ἀληθινό Θεό πού σαρκώθηκε; 

Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας ἤδη πρίν πῆ αὐτήν τήν φράση παρευρισκόταν μέ τόν Ἰωάννη τόν Θεολόγο πλησίον τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τόν ἄκουσε νά λέγη γιά τόν Ἰησοῦ, «ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. α΄, 36) καί Τόν ἀκολούθησε. Σέ κάποια στιγμή «στραφείς ὁ Ἰησοῦς καί θεασάμενος αὐτούς ἀκολουθοῦντας λέγει αὐτοῖς∙ τί ζητεῖτε;». Ἐκεῖνοι ζήτησαν νά μάθουν ποῦ μένει. Ὁ Χριστός τούς ἀπάντησε: «Ἔρχεσθε καί ἴδετε». Καί «ἦλθον οὖν καί εἶδον ποῦ μένει, καί παρ’ αὐτῷ ἔμειναν τήν ἡμέραν ἐκείνην» (Ἰω. α' 38-40).

Κατά τήν ἑρμηνευτική διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας αὐτή ἦταν μιά θεωρία τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, καί οἱ δύο αὐτοί μαθητές παρέμειναν τήν ἡμέρα ἐκείνη μέσα στήν δόξα Του, καί κατάλαβαν ὅτι αὐτός εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἑρμηνεύει ὁ ἱερός Θεοφύλακτος:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή ΙΑ΄Λουκᾶ (Λουκ. ιδ΄16-24), Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας σχετικά μέ τήν παραβολή τοῦ μεγάλου δείπνου

(Από το σύγγραμμα του αγίου Κυρίλλου «Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιον»)

στ.16: «ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα»(:Κάποιος άνθρωπος παρέθεσε μεγάλο δείπνο).

Ας εξετάσουμε με λεπτομέρεια πριν από τα άλλα, ποια ακριβώς ήταν η αιτία, ώστε να μην καλεί σε γεύμα μάλλον, αλλά σε δείπνο πολλούς και μάλλον πριν από αυτό, ποιος άνθρωπος μπορεί να εννοηθεί από εμάς ο οποίος έστειλε τον υπηρέτη του να καλέσει για το δείπνο και ποιος είναι ο κλητήρας του δείπνου, και ποιοι είναι γενικά εκείνοι που κλήθηκαν βέβαια, αλλά περιφρόνησαν την πρόσκληση.

Λοιπόν ως οικοδεσπότης «άνθρωπος» μπορεί να εννοηθεί ο Θεός και Πατέρας, γιατί οι εικόνες στην παραβολή πλάθονται βέβαια να ομοιάζουν προς την πραγματικότητα, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι αυτές η ίδια η αλήθεια. Ο ίδιος λοιπόν ο Δημιουργός και Πατέρας της δόξας παρέθεσε δείπνο μεγάλο, δηλαδή ετοίμασε οικουμενική πανήγυρη, φυσικά προς τιμήν του Χριστού, κατά τους εσχάτους καιρούς του αιώνα, όταν ήρθε σε εμάς ο Υιός, τότε και που υπέστη τον θάνατο για εμάς, και μας έδωσε να φάμε την σάρκα Του, επειδή είναι άρτος από τον ουρανό και δίνει ζωή στον κόσμο. Κατά το βράδυ όμως και κάτω από το φως των λύχνων σφαζόταν επίσης αμνός, σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή. «Δείπνο» λοιπόν εύλογα ονομάσθηκε η κλήση στον Χριστό. Έπειτα ποιος είναι ο απεσταλμένος, ο οποίος λέγει ότι είναι και δούλος; Ο ίδιος ασφαλώς ο Χριστός· γιατί, ενώ ήταν Θεός από τη φύση Του και αληθινός Υιός του Θεού και Πατέρα, ταπείνωσε τον εαυτό Του, παίρνοντας μορφή δούλου. Είναι λοιπόν Κύριος βέβαια των όλων, ως Θεός που γεννήθηκε από Θεό, την ονομασία όμως του «δούλου» θα μπορούσε κανείς να την εφαρμόσει εύλογα στα μέτρα της ανθρώπινης φύσης Του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ταπεινή καί ὑπερήφανη προσευχή

 ΟΤΑΝ ΚΑΛΟΥΝ τον ταπεινό να διακονήσει σε έναν χώρο, δέχεται με χαρά. Όταν του λένε να φύγει, υποκλίνεται και φεύγει πάλι με χαρά. Όταν καλούν τον υπερήφανο να διακονήσει διακονεί με χαρά, αλλά και με ταραχή. Όταν του λένε να φύγει, φεύγει με γκρίνια, αγανάκτηση, παράπονο, πίκρα. 

Ο ταπεινός προσεύχεται επίμονα για να υλοποιηθούν οι πόθοι του. Κάθε φορά όμως λέγει: «Όχι όπως εγώ θέλω, Κύριε, αλλά όπως εσύ» (βλ. Ματθ. κς΄ 39 ) . Λαχταρά , θέλει, ποθεί να αποκτήσει το αγαθό. Σαν άλλος παραλυτικός στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ επιθυμεί να γιατρευτεί. Βλέπει τους άλλους που γιατρεύονται και χαίρεται για αυτούς, όμως λυπάται για το κατάντημά του. Δεν σταματά να συντρίβεται που είναι παραλυτικός. Αλλά δεν «λαδώνει» κανέναν για να τον ρίξει στην κολυμβήθρα, δεν αγανακτεί με τον Θεό που είναι πολλά χρόνια αγιάτρευτος. Δεν βάζει το μαχαίρι στο λαιμό κανενός για να τον ρίξει «στην κολυμβήθρα».

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

- Τρία δῶρα δίνονται στούς ἀνθρώπους ἀπό τόν Θεό: νοημοσύνη, ὁμιλία, ἐργασία - καί πρέπει νά τόν ὑπηρετοῦν ».

- Τρία δώρα δίνονται στους ανθρώπους από τον Θεό: νοημοσύνη, ομιλία, εργασία - και πρέπει να τον υπηρετούν ».

ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/blog-post_995.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

16 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Αγγαίου προφήτου, Μαρίνου, Πρόμου και Ιλαρίου, Μέμνωνος Αρχιεπισκόπου, Μοδέστου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, Συμεών Αρχιεπισκόπου, Θεοφανούς της Θαυματουργής, Νικολάου Χρυσοβέργη.

Ὁ Προφήτης Ἀγγαῖος

Καταγόταν ἀπὸ τὴν ἱερατικὴ φυλὴ τοῦ Λευΐ καὶ εἶναι ὁ 10ος τῶν μικρῶν λεγόμενων προφητῶν. Γεννήθηκε στὴν Βαβυλώνα, ὅταν διαρκοῦσε ἡ αἰχμαλωσία τῶν Ἰουδαίων. Ὁ Ἀγγαῖος ἦταν αὐτός, ποὺ μαζὶ μὲ τὸν Προφήτη Ζαχαρία ἀναθέρμαναν τὸν ζῆλο τῶν Ἰουδαίων γιὰ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος.
Τὸ προφητικὸ βιβλίο τοῦ Ἀγγαίου εἶναι χωρισμένο σὲ δύο κεφάλαια καὶ ἔχει ἁπλὸ καὶ αὐστηρὸ ὕφος. Ἐπειδὴ ὁ Ἀγγαῖος καταγόταν ἀπὸ λευϊτικὴ οἰκογένεια, ὅταν πέθανε, τάφηκε στὰ μνήματα τῶν ἱερέων.
Νὰ ὅμως καὶ τί συμβουλεύει στοὺς ἱερεῖς: «Οὕτως πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ὃς ἐὰν ἐγγίση ἐκεῖ, μιανθήσεται ἕνεκεν τῶν λημάτων αὐτῶν τῶν ὀρθρινῶν». Ἔτσι, λέει ὁ Ἀγγαῖος, συμβαίνει μὲ ὅλα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν.
Ὅποιος Ἱερέας δηλαδή, εἶναι μολυσμένος ἀπὸ δωροδοκίες ποὺ πῆρε πρωὶ – πρωί, ἢ ἀπὸ ἄλλες ἁμαρτίες καὶ παρακοὲς ποὺ διέπραξε, ἂν ἀγγίξει τὸ θυσιαστήριο θὰ τὸ μολύνει. Ἡ προσφορά του δηλαδή, θὰ θεωρηθεῖ μολυσμός.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 16 Δεκεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 16 Δεκεμβρίου ἐδῶ

http://www.hristospanagia.gr