Αποστιχα Εσπερινού Αγιορειτών Πατέρων Ήχος ΠΛ.Α (Χαίροις Οσίων Άθω)

https://www.youtube.com/watch?v=tdHbOHW7UYg

Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή κατά τόν ἅγιο Φιλόθεο τόν Κόκκινο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (*)

Ο άγιος Φιλόθεος έχει πολλή χάρι γιατί έχει πολλή ταπείνωσι. Κρύβει τον εαυτό του για να φανέρωση τους αγίους του Θεού. Όχι μόνο τους παλαιούς και γνωστούς (άγιο Δημήτριο τον μεγαλομάρτυρα και μυροβλύτη, αγία οσιοπαρθενομάρτυρα Ανυσία) αλλά και τους συγχρόνους και φίλους του, όπως τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και τον άγιο Σάββα τον Βατοπεδινό, τον οποίον εθαύμαζε. Προικισμένος ο ίδιος με πολλά χαρίσματα, φυσικά και επίκτητα, θεολόγος από τους ολίγους, (γι’ αυτό ετιμήθη και με τον τίτλο του θεολόγου) καθόλου δεν προβάλλει τον εαυτό του. Κάνει αυτό που έκανε ο Τίμιος Πρόδρομος: Εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι».Ανήκει και ο άγιος Φιλόθεος, όπως και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, στον κύκλο των ησυχαστών. Υπήρχαν εκείνη την εποχή δύο ισχυρά ρεύματα στον ελληνορθόδοξο Βυζαντινό χώρο.

Διαβάστε περισσότερα »
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_850.html
 

Μήν ἀλλοιώνουμε τά βαφτιστικά μας ὀνόματα.

Το κακό πραγματικά παράγινε. Σπάνια σήμερα, στην εποχή της ματαιοδοξίας και επίδειξης, παραμένει απείραχτο το βαπτιστικό μας όνομα. Δηλαδή το όνομα που εκφωνήθηκε από τον ανάδοχό μας και τον ιερέα την ώρα του μεγάλου Μυστηρίου του Αγίου Βαπτίσματος και το είχε δώσει ο σαρκικός μας πατέρας την όγδοη από τη γέννησή μας ημέρα αλλοιώνεται. (Σωστό είναι, όχι να φωνάζουμε το νήπιο σαν νάναι ζώο για μήνες μέχρι τη βάπτισή του: μπέμπη, μπέμπα, μπουμπού, μπούα κλπ αλλά εξαρχής με το πλήρες κανονικό του όνομα).

Στις μέρες μας λοιπόν, στην γενεά των ματαίων επιδόσεων και της ακατάσχετης ξενομανίας, δεν υπάρχει όνομα αναλλοίωτο. Πέρα από το γεγονός ότι πολλοί δίνουν ονόματα άσχετα με εορταζομένους αγίους, αρχαιοελληνικά, περιστασιακά και σύγχρονα, (οι καϋμένοι αδελφοί μας Κύπριοι από τον πόθο για την Μητέρα Πατρίδα έβαζαν ως βαπτιστικό όνομα την «Ελλάδα», επίσης πολλοί «συναγωνιστές» στην περίοδο του κομμουνιστικού κινήματος ονομάτιζαν τα παιδιά τους «λαοκρατία, δημοκρατία»), οι περισσότεροι παραλλάσσουν το αρχικό όνομα και τελικά βγαίνει κάτι σαν όνομα που δε θυμίζει τίποτε από άγιο και από ελληνική γλώσσα.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_43.html

Λόγοι καί διδαχές τοῦ Ἁγ. Ἀνθίμου τῆς Χίου

 († 15 Φεβρουαρίου 1960)

Η εξομολόγησις είναι το δεύτερον βάπτισμα. Και καθώς γίνεται καθαρός ο άνθρωπος, όταν βαπτισθεί, έτσι και η καθαρά εξομολόγησις ξαναβαπτίζει την ψυχήν, η δε χείρ του πνευματικού, την οποία θέτει εις την κεφαλήν του, του μεταδίδει την θείαν χάριν, για να τον φωτίζη, να τον αγιάζη και να τον στηρίζη και να τον ενδυναμώνη.

***

Το θέλημά σας ποτέ να μην το κάμνετε, αδελφές, διότι δεν θα προοδεύσετε ποτέ σας.

***

Η προσευχή είναι ο καθρέπτης της ψυχής. Όπως μέσα στον καθρέπτην βλέπει ο άνθρωπος τι λογής είναι η μορφή του, έτοι και με την προσευχή, όταν είναι θερμή και ειλικρινής, αποκαλύπτεται ο εσωτερικός άνθρωπος. Ποιος είσαι, η προσευχή θα σου το δείξη.

***

Διαβάστε περισσότερα »
 Πηγή: Αγίου Ανθίμου της Χίου, Διδαχές Πνευματικές – Άρτος Ζωής, Επιμέλεια: Αντωνίου Ν. Χαροκόπου, τόμος Τρίτος, Ιερά Μονή Παναγίας Βοηθείας Χίου, Αθήναι 2007

http://www.pemptousia.gr/2015/02/epigrammatikes-risis-apo-tous-logou/

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_81.html

 

Ὀρθόδοξοι Πνευματκοί Λόγοι:"Μία βιωμένη ὀρθόδοξη θεολογία"

     "Ἡ ζωή τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἦταν μία βιωμένη ὀρθόδοξη θεολογία, ἐνῶ ἡ διδαχή του εἶναι ἀπαύγασμα τῆς κατά πάντα ὀρθόδοξης, «ἐν Χάριτι» ζωῆς του".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο:"ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ (ΑΓΙΟ) ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.8
 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: "Ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία"

 "Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, τοῦ ὁποῖου εἴθε νά ἔχουμε τήν εὐχή, ἦταν ἕνας ἀληθινά ἐκκλησιαστικοποιημένος ἄνθρωπος. Ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία καί θυσιάστηκε γιά τά μέλη της".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο:"ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ (ΑΓΙΟ) ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.10
 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Ψυχοσωματικά προβλήματα

Μικρά καί ὠφέλιμα:"Μέ ὅποιο κριτήριο κρίνετε"

"Μέ ὅποιο μέτρο μετρεῖτε, μέ τό ἴδιο θά μετρηθῆτε καί σεῖς, καί μέ ὅποιο κριτήριο κρίνετε, θά κριθῆτε".

 (Ματθ. 7,2)
 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Μικρά καί ὠφέλιμα:"Ὅταν στέκεστε γιά προσευχή"

"Ὅταν στέκεστε γιά προσευχή, συγχωρῆστε ἄν ἔχετε κάτι ἐναντίον κάποιου".
       ( Μαρκ. 11,25)
 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: «Τί εἶναι τά πάθη»

  "- Τί εἶναι λοιπόν τά πάθη;

  -Εἶναι ἁμαρτίες, δηλαδή παρακοές στόν Θεό, οἱ ὁποῖες ἐπαναλαμβάνονται πολλές φορές. Ἔτσι ἀποκτάει κανείς σιγά-σιγά μία κακή ἕξη, μία κακή συνήθεια καί κατόπιν κάνει πολύ εὕκολα τήν ὅποια συγκεκριμένη ἁμαρτία. Τότε πλέον ἔχει ἀποκτήσει -ὅπως λέμε- τό πάθος πού συνδέεται μέ αὐτήν τήν ἁμαρτία...

 «Ἀπό αὐτά τά πάθη πρέπει νά καθαρισθοῦμε», μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.17,18

 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Μέ σεμνές ἔννοιες κατορθώνεται ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Αν παρακολουθείς τον εαυτό σου και τον δοκιμάζεις, θα δεις ότι οι άρχοντες και τα αφεντικά έχουν εξουσία μόνο του σώματος, όχι και της ψυχής.
Και να το θυμάσαι αυτό πάντοτε. Γι’ αυτό, αν διατάζουν φόνους ή τίποτε άτοπα ή άδικα και ψυχοβλαβή, δεν πρέπει να υπακούμε σ’ αυτούς και αν μας βασανίζουν ακόμα. Γιατί ο Θεός δημιούργησε την ψυχή ελεύθερη και αυτεξούσια σε όλα όσα κάνει, καλά η κακά.

Η λογική ψυχή φροντίζει με κάθε τρόπο να ξεφύγει από όσα δεν οδηγούν πουθενά, την οίηση, την υπερηφάνεια, την απάτη, το φθόνο, την αρπαγή και τα παρόμοια, όσα δηλαδή είναι έργα δαιμονικά και κακής προαιρέσεως.

Όλα κατορθώνονται με επιμέλεια και επίμονη προσοχή και μελέτη από εκείνον τον άνθρωπο, του οποίου η επιθυμία δεν τρέχει στις κακές ηδονές.

Διαβάστε περισσότερα »

πηγή: http://enorion.blogspot.gr/

το είδαμε εδώ: https://iliaxtida.wordpress.com

https://simeiakairwn.wordpress.com/

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Θέλεις νά γίνεις ἀνάδοχος;

Απόσπασμα από το βιβλίο «Θέλεις να γίνεις ανάδοχος;»
του Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ.Χριστοδούλου,
εκδόσεις Ομολογία.
To πρόσωπο του Αναδόχου είναι ιερό, συνάπτει δεσμούς πνευματικής συγγένειας με τον Αναδεκτό και την οικογένειά του. Και λόγω της φύσεώς του λειτουργήματός του επιβάλλεται να τυγχάνει εμπιστοσύνης και εγκρίσεως της Εκκλησίας. Ο Ανάδοχος πρέπει να ξαναβρεί το ρόλο του, δηλ να γίνει για τον Αναδεκτό «εγγυητής εις Χριστόν, ώστε τηρείν τα της πίστεως και Χριστιανικώς ζήν».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει: «Ότι αν οι Ανάδοχοι ήξεραν το τι λένε, τι υπόσχονται κατά τις κατηχήσεις και το βάπτισμα και τι μεγάλη ευθύνη αναλαμβάνουν, δεν θα ήθελαν να βαπτίσουν, ούτε και αν με θερμά παρακάλια τους παρότρυναν».
Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει σχετικά με τον Ανάδοχο: «Αναδόχους ποιείσθαι φιλευσεβείς και διδασκάλους σχεδόν της πίστεως».
Ο σύγχρονος άγιος κοιμηθείς Γέροντας της Ρουμανίας π.Κλεόπας Ήλιε έλεγε για τους Αναδόχους: «Αντιλαμβάνονται όσοι γίνονται Ανάδοχοι, ότι θα δώσουν λόγο ενώπιον του θεού για τα πνευματικά των παιδιά; Μπορούμε να πούμε ότι πολλοί Ανάδοχοι σώζονται από τα πνευματικά τους παιδιά, εάν τα αναθρέψουν με φόβο θεού. Αλλά οι περισσότεροι τιμωρούνται για την οκνηρία και αδιαφορία των προς τα πνευματικά τους παιδιά».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_69.html

Τό τριαντάφυλλο δέν μιλάει ἀλλά μοσχοβολάει δυνατά…(Ἁγ.Λουκᾶ Κριμαίας)

 

Το τριαντάφυλλο δεν μιλάει αλλά μοσχοβολάει δυνατά. Το ίδιο και εμείς πρέπει να μοσχοβολάμε, να εκπέμπουμε την Πνευματική ευωδία, την ευωδία του Χριστού. Να ακούγεται από μακριά το άρωμα των πράξεών μας – καλών, καθαρών, δίκαιων και γεμάτων Αγάπη.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_6.html

Ἡ πολύχρονη ὑπομονή, πού ἔφερε ἄμετρη τή χάρη τοῦ Θεοῦ

Ένας από τους αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας γέροντας αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς.

Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:

– Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.

Και ο γέροντας άνοιξε τα μάτια του και μου είπε:

– Παιδί μου, εσύ είσαι νέος και δε θ’ αφήσει ο Θεός να καταπονηθείς από αβάσταχτους πειρασμούς.

Κι εγώ του είπα:

– Και νέος είμαι και πειρασμούς έχω από πολύ ενάρετους ανθρώπους.
Κι εκείνος πάλι μου είπε:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/06/blog-post_20.html

Εάν δεν υπήρχαν οι θλίψεις... (+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Εάν δεν υπήρχαν οι θλίψεις, δεν θα αναζητούσαμε 

τον Παράδεισο».
 

+Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
 http://anthologioxr.blogspot.gr/2015/01/blog-post_21.html

Ο Γέροντας Κλεόπας Ilie για την προσευχή

Ο Γέροντας Κλεόπας (Ilie) (10 Απριλίου 1912 - 2 Δεκεμβρίου 1998) υπήρξε πολύ γνωστός μοναχός και εκπρόσωπος της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και αρχιμανδρίτης και ηγούμενος στο Μοναστήρι Sihastria.
Ο Κλεόπας Ilie (κοσμικό όνομα: Constantin) γεννήθηκε στη Sulița, Botoşani σε μια οικογένεια αγροτών. Ήταν το πέμπτο από τα δέκα παιδιά που γεννήθηκαν από τον Alexandru Ilie. Παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του. Αργότερα υπήρξε μαθητής για τρία χρόνια στο μοναχό Paisie Olaru, ο οποίος ζούσε ως ερημίτης στο ερημητήριο Cozancea.
Μαζί με τον μεγαλύτερό του αδελφό, Vasile, Ilie έγινε μέλος της κοινότητας στο ερημητήριο Sihastria το Δεκέμβριο του 1929. Το 1935, κατετάγη στον στρατό στην πόλη Botoşani, αλλά επέστρεψε ένα χρόνο μετά στο ερημητήριο, όπου εκάρη μοναχός στις 2 Αυγούστου 1937, παίρνοντας το όνομα « Κλεόπας» (δηλ. «οδηγός») στη βάπτισή του. Τον Ιούνιο του 1942, διορίστηκε αναπληρωτής ηγούμενος λόγω της κακής υγείας του ηγουμένου Ioanichie Moroi.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος (διάκονος - μοναχός) και στις 23 Ιανουαρίου 1945 ιερομόναχος (ιερέας -- μοναχός) από τον αρχιεπίσκοπο Galaction Cordun, ηγούμενο στο Μοναστήρι Neamț. Αργότερα επίσημα διορίστηκε ηγούμενος στο Ερημητήριο Sihastria.
Τάφος στο Μοναστήρι Sihastria To 1947, το ερημητήριο έγινε μοναστήρι και ο αντικαταστάτης αρχιμανδρίτης Κλεόπας Ilie έγινε αρχιμανδρίτης με την έγκριση του Πατριάρχη Nicodim. Επειδή η Κομμουνιστική μυστική υπηρεσία τον αναζητούσε το 1948, εξαφανίστηκε στο δάσος γύρω από το μοναστήρι, μένοντας εκεί για έξι μήνες. Στις 30 Αυγούστου 1949, διορίστηκε ηγούμενος στο Μοναστήρι Slatina στη Suceava, όπου κατέταξε 30 άλλους μοναχούς από το Μοναστήρι Sihastria ως αποτέλεσμα της απόφασης του Πατριάρχη Justinian.
Εκεί ίδρυσε μια κοινότητα με πάνω από 80 μοναχούς. Μεταξύ 1952 και 1954 κυνηγήθηκε πάλι από την Ασφάλεια και, μαζί με τον ιερομόναχο Arsenie Papacioc, δραπέτευσαν στα Όρη Stanisoara. Επέστρεψε στο μοναστήρι μετά από δυο χρόνια ύστερα από εντολή του Πατριάρχη Justinian.
Το 1956 επέστρεψε στο μοναστήρι Sihastria, όπου είχε γίνει μοναχός, και την άνοιξη του 1959 αποχώρησε για τρίτη φορά στα Όρη Neamț, ξοδεύοντας τα επόμενα πέντε χρόνια εκεί. Επέστρεψε στο μοναστήρι Sihastria το φθινόπωρο του 1964, ως εξομολόγος για ολόκληρη την κοινότητα και συνέχισε να δίνει πνευματικές συμβουλές και στους μοναχούς και στους κοσμικούς για τα επόμενα 34 χρόνια. Κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1998 στο Μοναστήρι Sihastria.
https://www.youtube.com/watch?v=6GvDdM_dE3E

ρήματα Ζωῆς: Ἡ ἀληθινή ταπείνωση δέν μιλάει

Δαιμόνιο είναι επίσης και η ταπεινολογία. Το λένε και αίσθημα κατωτερότητος. Η αληθινή ταπείνωση δεν μιλάει, δεν λέει ταπεινολογίες, δηλαδή, «είμαι αμαρτωλός, ανάξιος, ελάχιστος πάντων…».
Φοβάται ο ταπεινός μήπως με τις ταπεινολογίες πέσει στην κενοδοξία. Η χάρις του Θεού δεν πλησιάζει εδώ.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης  

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-i-alithini-tapinosi-den-milai/ 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_48.html

Ταπείνωση: Τό μεγάλο θεραπευτικό φάρμακο

Ἡ ταπείνωση εἶναι τό μεγάλο μυστικό φάρμακο γιά τήν θεραπεία τῶν διαφόρων λεγόμενων «ψυχολογικῶν», ὅπως καί τῆς κατάθλιψης.

Εἶναι ἡ ταπείνωση, τό ἀντίθετο τοῦ ἐγωισμοῦ-ὑπερηφανείας γι' αυτό καί καταπολεμεῖ τήν Κατάθλιψη ἡ ὁποία, ὅπως ἐλέχθη, πηγάζει ἀπ’ αὐτά.

Περί ταπεινοφροσύνης διδάσκει ὁ π. Κλεόπας Ἠλίε -βασιζόμενος στό βιβλίο "Ἀόρατος Πόλεμος" τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου- ὅτι πρέπει: 1) Νά μήν ἔχουμε ποτέ ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν ἑαυτό μας καί στήν δύναμή μας καί 2) Νά ἔχουμε μία τέλεια ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν Θεό.

Λέγει: «1) Ποτὲ νὰ μὴν ἔχομε ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας. Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς λέγει:« Ἐπικατάρατος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει τάς ἐλπίδας του εἰς ἄλλον ἄνθρωπον καὶ στηρίζει τὴν ἀδυναμίαν του εἰς αὐτόν, ἡ δὲ καρδία του ἔχει ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον». (Ἱερεμ. 17,5)[1]. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας λέγει: «Ἀλλοίμονο σ’ αὐτούς πού θεωροῦν τόν ἑαυτό τους συνετό καί θεωροῦνται ἀπό μόνοι τους ἐπιστήμονες» (5,21)[2] καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διδάσκει τὰ ἴδια: «Μή θεωρεῖτε τόν ἑαυτό σας σοφό (Ρωμ. 12,16)[3], ἐνῶ ὁ Σολομῶν λέγει: «Μή θεωρεῖς τόν ἑαυτό σου σοφό ἀπό μόνος σου· νά φοβᾶσαι τόν Θεό καί νά φεύγεις μακρυά ἀπό κάθε κακό» (Παροιμ. 3,7)[4].

Ἑπομένως, τὸ πρῶτο ἔργο στὸν πνευματικό μας ἀγώνα εἶναι νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀδυναμία μας καὶ τὴν μηδαμινότητά μας. Αὐτὸς ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὡς τὸ οὐδέν, λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, γνωρίζει τὸν ἑαυτὸ του καλλίτερα ἀπὸ κάθε τί ἄλλο, ἐνῶ ὁ ἅγιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνὸς λέγει ὅτι «τίποτε δὲν εἶναι ἀνώτερο ἀπὸ τὸ νὰ γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀδυναμία καὶ τὴν ἀγνωσία του».

Διαβάστε περισσότερα 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/06/blog-post_9761.html

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιά τήν Ὑγεία: Λόγοι καί πράξεις

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες δεν θα θέλαμε να γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε για να πάρουμε μία καλύτερη θέση στον παράδεισο και δεν θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια). Γιατί παπα-Στέφανε μου τόκανες αυτό; Αφού ήξερες παπα-Στέφανε; Γιατί μου τόκανες αυτό; Ας μούλεγες καλά-καλά και ας μην έκανες προσευχή. Γιατί παπα-Στέφανε; (Γελούσε).

***

Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις, τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,… είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από την μούχλα έφτιαξε την πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι τόχε παρατηρήσει αυτό και μούπε να τρώω μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά… πόσο ψωμί μπορεί να φάς; Ενώ ο άλλος έκανε το φάρμακο από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό!

Διαβάστε περισσότερα »

Αθανάσιος Ρακοβαλής

http://www.pemptousia.gr

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2015/02/6010.html 

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/02/blog-post_882.html#more