Ὁ Χριστός πρότυπο πραότητας (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

 1.Ό Χριστός αφιερώνει συνεχώς πολλούς λόγους σ’ αυτή την αρετή, προτρέποντας να είμαστε πράοι και επιεικείς. Και δεν μας το διδάσκει αυτό μόνον με λόγια, αλλά και πάνω στα πράγματα, αφού δεχόταν άλλο­τε μεν να ραπίζεται και να υποφέρει και άλλοτε να βρίζεται και να διώ­κεται, μη διστάζοντας να συμπαρίσταται σ’ αυτούς που τον εχθρεύονταν. Γιατί, αυτοί που Τον αποκαλούσαν δαιμονισμένο και Σαμαρείτη και που θέλησαν πολλές φορές να Τον σκοτώσουν· αυτοί που Τον λιθοβόλησαν, αυτοί Τον περικύκλω­σαν και (για να Τον παγιδεύσουν) Τον ρωτούσαν: «Συ είσαι ο Χρι­στός;». Αλλά και πάλι, μετά από τό­ση και τέτοια κακότητα, δεν τους φέρθηκε εχθρικά, αλλά τους αποκρίθηκε με μεγάλη επιείκεια.

Ο Χριστός είναι η προσωπο­ποίηση της πραότητας και της επιείκειας. Όταν οι Ιουδαίοι ισχυρίζο­νταν με υπερηφάνεια ότι είχαν πατέ­ρα τον Αβραάμ, τους κατηγόρησε με μεγάλη αυστηρότητα (γιατί τα έργα τους ήταν αντίθετα με το νόμο του Θεού και επομένως δεν έμοια­ζαν καθόλου με τα έργα του Πα­τριάρχη Αβραάμ).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_1.html#more

Τό θαῦμα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσσου στήν συγκύπτουσα καί τό μπαστούνι!

«Και απέθηκε Μωϋσής τας ράβδους έναντι Κυρίου εν τη σκηνή του μαρτυρίου».

Αν έρθετε στο προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, θα δείτε ένα απλό και φτωχό δώρο. Ένα μπαστούνι! Κρέμεται σαν λάφυρο στο προσκυνητάρι, μπροστά στον Όσιο.

Το μπαστούνι είναι της γιαγιάς Μαρίας Σιάκα, από το Φρέναρο της Αμμοχώστου Κύπρου, που δεκαοχτώ χρόνια ήταν καμπουριασμένη και το πρόσωπό της απείχε λίγο από την γη. Στις 11 Αυγούστου 1978 την έφεραν οι δικοί της με άλλους εκατό Κυπρίους στον Όσιο Ιωάννη.

Την σήκωσαν στα χέρια για να προσκυνήσει το Ιερό λείψανο. Κοιτάζει η πονεμένη γιαγιά το μακάριο ολόσωμο σκήνωμα και κλαίει ζητώντας για τα πονεμένα γηρατειά λίγη θεϊκή βοήθεια. Είδε ο Άγιος του Θεού το μεγαλείο της ψυχής της, είδε τον πόνο της, αλλά και την πίστη της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_41.html

Ὁ νέος «Μωυσής» καί ἡ ἔξοδος τῆς Ἑλλάδας ἀπό τήν κρίση (Ἡλιάδης Σάββας, Δάσκαλος)

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος απαριθμώντας τους προγόνους του Χριστού τους χωρίζει σε τρία τμήματα, από δεκατέσσερις γενεές το καθένα. Θέλει να δείξει πως οι Ιουδαίοι σε κάθε  γενεαλογικό τμήμα είχαν διαφορετικό πολίτευμα. Κριτές, Βασιλείς, Αρχιερείς.
Σχολιάζει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Θέλει «να δείξει (ο Ματθαίος), ότι ούτε και με τη μεταβολή των  πολιτειακών συστημάτων έγιναν καλύτεροι οι Ιουδαίοι. Αλλά και αριστοκρατούμενοι και βασιλευόμενοι και ολιγαρχούμενοι, παρέμεναν στα ίδια κακά. Και δεν είχαν καμία προκοπή στο θέμα της αρετής, έστω και αν κυβερνιόνταν και από δημαγωγούς και από ιερείς και από βασιλείς». Άλλαζαν πολιτεύματα, μα προκοπή δεν είχαν.
Είναι νόμος πνευματικός πως, αν δεν υπάρξει αλλαγή εσωτερική στο φρόνημα του λαού, οι εξωγενείς παράγοντες αδυνατούν να επιβάλουν την αρετή και κατά συνέπεια την κοινωνική δικαιοσύνη και γαλήνη.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_32.html#more

Λόγος Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ κατά τῶν βλασφημούντων τήν Παναγία Θεοτόκο

Όλη η θεόπνευστη Γραφή διδάσκει και διατάσσει να προσκυνούμε και να απονέμουμε κάθε τιμή όχι μόνο στην πάναγνη εικόνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και της Παναγίας Θεοτόκου και των άλλων εναρέτων και θεαρέστων ανδρών Του, αλλά και σε όλα τα άλλα που ως προσφορές αφιερώθηκαν στον Σωτήρα Χριστό, όπως τα λειτουργικά εκκλησιαστικά σκεύη ή τα διάφορα αντικείμενα για την διακόσμηση και την ευπρέπεια της πάναγνης εικόνας Του ή της αγίας Τραπέζης. Όλα αυτά πρέπει να τα τιμούμε και να τα προσκυνούμε ως πράγματα που μετέχουν ήδη της αγιοσύνης Του. Τούτο φαίνεται από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Σωτήρ μίλησε επιτιμητικά στους Φαρισαίους και είπε: «Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες· ος αν ομόση εν τώ ναώ, ουδέν εστιν, ος δ’ αν ομόση εν τω χρυσώ του ναού, οφείλει. Μωροί και τυφλοί! Τις γάρ μείζων εστίν ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν; Και ος αν ομόση εν τω θυσιαστηρίω, ουδέν εστιν, ος δ’ αν ομόση εν τω δώρω τω επάνω αυτού, οφείλει. Μωροί και τυφλοί! Τί γάρ μείζον, το δώρον ή το θυσιαστήριον το αγιάζον το δώρον;»[1].

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_98.html#more

Η Παναγία Δοβρά από ψηλά!

Πόσοι χριστιανοί θά μείνουν στούς ἔσχατους καιρούς

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για μία Εκκλησία κατακομβών; Όταν πέσει το κόσκινο του διωγμού, όπως στην Αλβανία και σε άλλες χώρες, πόσοι θα μείνουμε;
Μία κορυφή του Θαβώρ είναι εδώ πέρα, αλλά θα λείψει αυτή η κορυφή. Τώρα είστε πολλές. Όταν αρχίσει ο διωγμός, από τις ογδόντα – εκατό που είστε εδώ, -να μη σας φανεί παράξενο– ζήτημα αν μείνετε δέκα πέντε. Θα φύγουν, θα φύγουν, θα φύγουν. Θα τα δείτε αυτά. Εγώ δε θα ζω πλέον, για να δω αυτά τα τραγικά γεγονότα. Τα έζησα αυτά τα γεγονότα και τα ξέρουν εδώ πέρα όλοι όσοι είναι μεγάλοι. Θα βγει ένα βιβλίο, το οποίο θα περιγραφεί τα προ σαράντα ετών συμβάντα, όχι για τη δόξα τη δική μου, αλλά για να τιμήσουμε τας περιστάσεις εκείνας. Ήρθε ημέρα κατά την οποία, ενώ είχα σαράντα – πενήντα κοντά μου, όλοι με εγκατέλειψαν – πλην ενός προσώπου, του Γεωργίου Παφίλη(*). Μόνο αυτός δεν με εγκατέλειψε έμεινε σταθερός και ακλόνητος. Όλοι με εγκατέλειψαν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_14.html#more

Ἡ μοναχή Μόνικα, ὁ πνευματικός τῆς Καλύμνου

Έφερε πάντα πολύτιμο περιδέραιο την διάκριση, την σιωπή και το ακατάκριτο. Διαμάντια πιο λαμπερά και από τον φωστήρα της ημέρας. Την γνώρισα στα μέσα του ’50. Ερχότανε στην Πάτμο στον γέροντα Αμφιλόχιο όσο το γήρας της το επέτρεπε και γιόρταζε κοντά του το Πάσχα το καινό. Τα χρόνια εκείνα ήταν ο Ευαγγελισμός η πόλις Ιερουσαλήμ. Εκεί ανέβαιναν αι φυλαί, φυλαί Κυρίου να γιορτάσουν Πάσχα Κυρίου. Ήταν υψίκορμη και λιπόσαρκη σαν  δούγα παλαιού ξύλινου βαρελιού. ‘Όταν κάποτε νοσηλεύθηκε σε θεραπευτήριο των Αθηνών, οι φοιτητές ρώτησαν τον γιο της, καθηγητή της Παιδιατρικής :

-         Η μητέρα σας δεν έφαγε ποτέ μια μπριζόλα;

Ερχότανε στον ναό της Βαγγελίστρας μαζί με την αδελφή που άναπτε τις κανδήλες. Καθότανε στο στασίδι, με το μακροφούστανο και το μαντήλι μέχρι την μύτη, τόσο ήσυχα, που δεν έδειχνε μέσα στο μισοσκόταδο πως υπάρχει παρουσία ζωντανού ανθρώπου. Ήταν σαν κάποια αδελφή να κρέμασε το ράσο της στο θρονί. Είτε έμπαιναν είτε έβγαιναν από την εκκλησία, ούτε σήκωνε το κεφάλι  ούτε το έστρεφε. Ρώτησα:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης: Νά βλέπεις τούς ἄλλους ὡς ἁγίους!

Πολλοί πλησίαζαν τον Γέροντα για να λύσουν τις πνευματικές απορίες τους. Ιδιαίτερα οι μοναχοί έθεταν το θέμα των σχέσεών τους με τον Γέροντα και τους παραδελφούς τους.
Στην σημερινή εποχή πλήθυνε το δικαίωμα και ο αυταρχισμός. Η νέα γενιά ζει μέσα σε ένα κοσμικό περιβάλλον, που συνεχώς εξαπλώνεται και που διέκοψε την επαφή και συνύπαρξη με την παλαιά γενεά.
Αυτό στην καλογερική ζωή προκαλεί διακοπή και ασυμφωνία.
Οι παλαιότεροι Γέροντες, που είναι οι φορείς της παραδόσεως, φαίνονται σήμερα στους νέους που προσέρχονται στον μοναχισμό λίγο παράξενοι. Όσοι από τους νέους έχουν καταρτισθεί με την μελέτη των Πατερικών κειμένων δεν δυσκολεύονται, γιατί αντελήφθησαν το θέμα της πίστεως και της υπακοής στον Γέροντα. Στους περισσότερους όμως γεννιούνται διλήμματα και προβάλουν το «γιατί;». Αφού ο Γέροντας δεν έχει δίκαιο, γιατί επιμένει; Ή αφού δεν γνωρίζει καλά, γιατί θέλει να τον υπακούομε;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἡ ἀγάπη τοῦ συζύγου πρός τή σύζυγο.

Ἡ ἀγάπη, τοῦ ἄνδρα πρός τήν γυναίκα του ὡς συνεχές ζητούμενο.

Ὁ ἄνδρας πρέπει νά ἀγαπᾶ τήν γυναίκα του ὅπως καί ὁ Χριστός ἀγαπᾶ τήν Ἐκκλησία. Αὐτή ἡ ἀγάπη πρέπει νά εἶναι συνεχής ἀνεξάρτητα ἀπό τή συμπεριφορά τῆς συζύγου. 

Ὁ ἄνδρας ὡς κεφαλή τῆς οἰκογένειας εἶναι ὑπεύθυνος γιά τήν σωτηρία τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν. Θά πρέπει νά εἶναι πρότυπο ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης τόσο ἀπέναντι στή σύζυγο του ὅπως καί ἀπέναντι στά παιδιά του. 

Ἡ συγχωρητικότητα καί ἡ ἀγάπη ἡ ὁποία «οὐδέποτε ἐκπίπτει» εἶναι συνεχές ζητούμενα γιά τόν ἄνδρα-σύζυγο. Ἡ ἀγάπη πρέπει νά ὑπάρχει ἀκόμη καί ἄν ἡ σύζυγος ἤ τά παιδιά δέν ὑπακούουν ἤ καί δέν ἀγαποῦν τόν σύζυγο-πατέρα. 

Ἡ οἰκογένεια εἶναι πράγματι ἕνα προπονητήριο γιά ὅλους, ὅπου ὅλοι μαθαίνουν νά ἀγαποῦν ἀνιδιοτελῶς, μή ἀνταποδοτικά, μή ἐμπορικά, μή περιμένοντας ἀνταπόδοση στήν ἀγάπη τους.

«Ἐσύ, ὁ ἄνδρας», διδάσκει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «ἀκοῦς τὸν Παῦλο, ποὺ συμβουλεύει τὴ γυναίκα νὰ ὑποτάσσεται σ’ ἐσένα, καὶ τὸν ἐπαινεῖς καὶ τὸν θαυμάζεις. Ἄκου, ὅμως, τί λέει παρακάτω. Ἄκου τί ζητάει ἀπὸ σένα:

«Οἱ ἄνδρες ν’ ἀγαπᾶτε τὶς γυναῖκες σας, ὅπως ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τὴν Ἐκκλησία καὶ πρόσφερε τὴ ζωὴ Του γι’ αὐτὴν» (Ἐφ. 5:25).

Εἶδες προηγουμένως ὑπερβολὴ ὑποταγῆς; Δὲς τώρα ὑπερβολη ἀγάπης. 

Θέλεις νὰ ὑπακούει σ’ ἐσένα ἡ γυναίκα σου, ὅπως ἡ Ἐκκλησία ὑπακούει στὸ Χριστό;

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: «Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν»

Ἀπό τό βιβλίο: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας, τόμος Α

Ὁ Θεός δέν θέλει γιά τήν ἄλλη ζωή «βόδια», ἄμυαλους, ἀπείραστους, ἄσοφους, ἀλλά σοφούς. Ὄχι σοφούς κατά τήν κοσμική ἔννοια, ἀλλά σοφούς στόν πόλεμο κατά τοῦ δαίμονος, κατά τοῦ κόσμου καί κατά τοῦ ἑαυτοῦ των. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά γίνει ἀγωνιστής καί πάνω σ’ αὐτόν τόν πόλεμο τόν περίπλοκο νά γίνεται σοφός καί πτυχιοῦχος πλέον τῆς κατά Θεόν Σοφίας, διότι μαθαίνει τήν τέχνη τῶν τεχνῶν καί τήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστημῶν. Ἔτσι ἀνεβαίνει καί γίνεται κληρονόμος. Ποίας Βασιλείας; Ὄχι ἐπιγείου, ὄχι φθειρομένης ἀλλά τῆς αἰωνίου ἀφθάρτου Βασιλείας.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 1 Σεπτεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας 

πού ἑορτάζουν σήμερα 1 Σεπτεμβρίου  ἐδῶ 

 http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἡ μετάνοια. Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

 

Ἡ μετάνοια

Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

 Φοβερό κακό καί ἐπικίνδυνη ἀρρώστια τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ἁμαρτία. Τήν ἀπονευρώνει μέ δολιότητα καί τήν παραδίνει παράλυτη στήν αἰώνια κόλαση. Εἶναι ὅμως κακό πού ἐξαρτᾶται ἀπό τή δική μας θέληση. Εἶναι καρπός τῆς δικῆς μας προαιρέσεως.

Φοβερό κακό εἶναι ἡ ἁμαρτία, ἀλλά ὄχι καί ἀθεράπευτο. Τό θεραπεύει εὔκολα ἡ μετάνοια. Ὅση ὥρα κρατάει κανείς στό χέρι του τή φωτιά, ὁπωσδήποτε καίγεται. Μόλις ὅμως τήν τινάξει, παύει νά καίγεται. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τήν ἁμαρτία• γιατί εἶναι κι αὐτή μία φωτιά πού κατακαίει τόν ἄνθρωπο. Γιά ὅσους μάλιστα δέν αἰσθάνονται αὐτό τό κάψιμο, λέει ἡ Γραφή: «μπορεῖ κανείς νά βάλει φωτιά μέσα στόν κόρφο του, δίχως τά ροῦχα του νά κάψει;» (Παροιμ. 6:27).

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_31.html#more

Ἄς φροντίσει ὁ καθείς διά τήν ψυχήν του.-Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής (2/11/1897 – 28/8/1959)

 Ας φροντίσει ο καθείς διά την ψυχήν του.
Διότι είναι αισχύνη διά τον Μοναχόν να ναυαγήσει εις τον λιμένα της μοναχικής πολιτείας,
ενώ ηδυνήθη να διαπλεύσει τες τρικυμίες των παθών της αλμυράς θαλάσσης…

***
 Πηγή:farm5.static.flickr.com
FlickrR rated butterfly photography kees straver (will be back online soon friends) στο Flickr
http://www.diakonima.gr/

http://hristospanagia3.blogspot.gr

1 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Αρχή της Ινδίκτου, Συμεών του Στυλίτη, Μάρθας Οσίας, Ευανθίας Οσίας, Ιησού του Δικαίου, των Αγίων 40 Παρθένων Μαρτύρων, Ανάμνηση θαύματος Θεοτόκου στη Μονή Μιασήνων, των Αγίων Ευόδου, Καλλίστης, Αγαθοκλείας και Ερμογάνους, Μνήμη εμπρησμού της Κωνσταντινούπολης, Μελετίου Οσίου, Νικολάου Οσίου, Αγγελή Νεομάρτυρα, Συμεών του Λέσβιου, Αντωνίου Οσίου.

Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου

Γιὰ τὴν περίπτωση αὐτή, ὁ Σ. Εὐστρατιάδης στὸ Ἁγιολόγιό του, γράφει τὰ ἑξῆς: «Λέξις λατινικὴ (indictio) ὁρισμὸν σημαίνουσα καθ’ ὂν κατὰ δεκαπενταετὴ περίοδον ἐπληρώνοντο εἰς τοὺς αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων οἱ φόροι.
Κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν, τὴν ἀρχὴν τῆς ἰνδικτιῶνος εἰσήγαγεν ὁ Αὔγουστος Καῖσαρ (1 – 14), ὄτε διέταξε τὴν γενικὴν τῶν κατοίκων τοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους ἀπογραφὴν καὶ τὴν εἴσπραξιν τῶν φόρων, κατὰ τὴν πρώτην τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός.
Ἀπὸ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) ἐγένετο ἐπισήμως χρῆσις τῆς Ἰνδικτιῶνος ὡς χρονολογίας. Ἔκτοτε δὲ ἡ ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τοῦ νῦν ἑορτάζει τὴν 1η Σεπτεμβρίου ὡς ἀρχὴν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους».
«Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου χρόνου, ὢ καὶ παλαιὲ καὶ δι’ ἀνθρώπους νέε».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 1 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Α΄ Τιμ. β΄ 1-7 ) 

 

Ὁδηγίαι διὰ τὴν δημοσίαν λατρείαν

1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,

2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.

3 Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,

4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.

5 Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς,

6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις,

7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.

  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ὁδηγίαι διὰ τὴν δημόσιαν λατρείαν

1 Παρακαλῶ λοιπόν, πρῶτα ἀπ’ ὅλα, νὰ κάνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, εὐχαριστίας δι’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,

2 διὰ τοὺς βασιλεῖς καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ εἶναι εἰς ὑψηλὰς θέσεις, διὰ νὰ ζοῦμεν βίον ἤρεμον καὶ ἥσυχον μὲ πᾶσαν εὐσέβειαν καὶ σεμνότητα.

3 Διότι αὐτὸ εἶναι καλὸν καὶ εὐπρόσδεκτον ἐνώπιον τοῦ Σωτῆρός μας Θεοῦ,

4 ὁ ὁποῖος θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ λάβουν γνῶσιν τῆς ἀληθείας.

5 Διότι ἕνας Θεὸς ὑπάρχει καὶ ἕνας μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ὁ ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς,

6 ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὸν ἑαυτόν του ἀντίλυτρον δι’ ὅλους, μαρτυρία ἡ ὁποία ἦλθε εἰς τὸν καιρόν της.

7 Διὰ τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν διωρίσθηκα κῆρυξ καὶ ἀπόστολος – ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, δὲν ψεύδομαι – διδάσκαλος τῶν ἐθνικῶν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀλήθειαν.

Εὐαγγέλιο: (Λουκ. δ΄ 16-22) 

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι.

17 Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον·

18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν,

19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.

20 Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ.

21 Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.

22 Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

16 Καὶ ἦλθε εἰς τὴν Ναζαρὲτ, ὅπου εἶχε ἀνατραφῆ καὶ κατὰ τὴν συνήθειά του ἐμπῆκε εἰς τὴν συναγωγὴν κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου καὶ ἐσηκώθηκε διὰ νὰ διαβάσῃ.

17 Καὶ τοῦ ἔδωκαν τὸ βιβλίον τοῦ Ἡσαΐα τοῦ προφήτου καὶ ἀφοῦ τὸ ξετύλιξε εὑρῆκε τὸ μέρος, ὅπου ἦτο γραμμένον,

18 Πνεῦμα Κυρίου εἶναι ἐπάνω μου, διότι μὲ ἔχρισε. Μὲ ἔστειλε νὰ φέρω εἰς τοὺς πτωχοὺς χαρμόσυνον ἄγγελμα, νὰ θεραπεύσω ἐκείνους ποὺ ἔχουν συντετριμμένην καρδιά, νὰ κηρύξω εἰς αἰχμαλώτους ἀπελευθέρωσιν καὶ εἰς τοὺς τυφλοὺς ἀνάβλεψιν, νὰ ἐλευθερώσω ἐκείνους ποὺ πιέζονται,

19 νὰ κηρύξω τὸ ἔτος τῆς εὐνοίας τοῦ Κυρίου.

20 Καὶ ἀφοῦ ἐτύλιξε τὸ βιβλίον καὶ τὸ ἔδωκε εἰς τὸν ὑπηρέτην ἐκάθησε καὶ τὰ μάτια ὅλων εἰς τὴν συναγωγὴν ἦσαν προσυλωμένα ἐπάνω του.

21 Ἄρχισε δὲ νὰ τοὺς λέγει, «Σήμερα ἔχει ἐκπληρωθῆ εἰς τὰ αὐτιά σας ἡ γραφὴ αὐτή».

22 Καὶ ὅλοι συγκατένευαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐθαύμαζαν διὰ τὴν χάριν τῶν λόγων ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ στόμα του καὶ ἔλεγαν, «Δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ;».