Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 22 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. ιε΄39- 45 )
Α Κορ. 15,39      οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ ἰχθύων, ἄλλη δὲ πετεινῶν.
Α Κορ. 15,39            Ολαι αι σάρκες δεν είναι η ίδια σάρκα, άλλη μεν είναι η σάρκα των ανθρώπων, άλλη δε η σάρκα των κτηνών, άλλη η σάρκα των ιχθύων και άλλη των πτηνών.
Α Κορ. 15,40      καὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ σώματα ἐπίγεια· ἀλλ᾿ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων.
Α Κορ. 15,40            Οπως επίσης υπάρχουν και σώματα επουράνια και σώματα επίγεια, αλλά άλλη μεν είναι η λαμπρότης των επουρανίων και άλλη η των επιγείων.
Α Κορ. 15,41      ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης, καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ.
Α Κορ. 15,41             Αλλη είναι η λάμψις και το μεγαλείον του ηλίου και άλλη είναι η λάμψις της σελήνης και άλλη η λαμπρότης των αστέρων· διότι αστέρι από αστέρι διαφέρει ως προς την λάμψιν.
Α Κορ. 15,42      οὕτω καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ·
Α Κορ. 15,42            Ετσι είναι και η ανάστασις των νεκρών σωμάτων. Ριπτεται στον τάφον το νεκρόν σώμα εις κατάστασιν φθοράς και αποσυνθέσεως και ανασταίνεται άφθαρτον.
Α Κορ. 15,43      σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρεται ἐν δόξῃ· σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἐγείρεται ἐν δυνάμει·
Α Κορ. 15,43            Ριπτεται στον τάφον δυσειδές και δυσώδες και ανασταίνεται ωραίον και ένδοξον. Σπέρνεται εις κατάστασιν ασθενείας και ανασταίνεται γεμάτο δύναμιν.
Α Κορ. 15,44      σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν.
Α Κορ. 15,44            Σπέρνεται σώμα που εζούσε χάρις εις τας κατωτέρας ζωϊκάς του λειτουργίας και ανασταίνεται σώμα πνευματικόν. Υπάρχει σώμα ψυχικόν, ζωϊκόν, και υπάρχει σώμα πνευματικόν.
Α Κορ. 15,45      οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν·
Α Κορ. 15,45            Ετσι είναι γραμμένο εις την Π.Διαθήκην· “έγινε ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, με ψυχήν ζωντανήν, που ζωογονεί και το σώμα”. Ο νέος Αδάμ, ο Κυριος, είναι πλήρης από το Πνεύμα του Θεού που μεταδίδει πνευματικήν ζωήν.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ζ΄1- 10 )
Λουκ. 7,1           Ἐπεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ.
Λουκ. 7,1                   Οταν δε ετελείωσε ο Κυριος όλα τα λόγια αυτά προς το πλήθος, που με προσοχήν τον ήκουε, εισήλθε εις την Καπερναούμ.
Λουκ. 7,2           Ἑκατοντάρχου δέ τινος δοῦλος κακῶς ἔχων ἤμελλε τελευτᾶν, ὃς ἦν αὐτῷ ἔντιμος.
Λουκ. 7,2                  Καποιου δε εκατοντάρχου ο δούλος ήτο ασθενής πολύ βαρειά και επρόκειτο να αποθάνη. Και ο δούλος αυτός ήτο δια την τιμιότητα και υπακοήν του πολύ αγαπητός στον εκατόνταρχον.
Λουκ. 7,3           ἀκούσας δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν Ἰουδαίων ἐρωτῶν αὐτὸν ὅπως ἐλθὼν διασώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
Λουκ. 7,3                   Οταν δε ο εκατόνταρχος επληροφορήθηκε περί του Ιησού, έστειλε προς αυτόν μερικούς πρεσβυτέρους των Ιουδαίων, παρακαλών αυτόν να έλθη και σώση τον δούλον του.
Λουκ. 7,4           οἱ δὲ παραγενόμενοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάλουν αὐτὸν σπουδαίως, λέγοντες ὅτι ἄξιός ἐστιν ᾧ παρέξει τοῦτο.
Λουκ. 7,4                  Αυτοί δε, αφού ήλθαν στον Ιησούν, τον παρακαλούσαν με θερμόν ενδιαφέρον και επιμονήν λέγοντες, ότι αξίζει ο εκατόνταρχος να του κάμης αυτήν την χάριν,
Λουκ. 7,5           ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν, καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν.
Λουκ. 7,5                   διότι αγαπά το έθνος μας και με ιδικά του χρήματα έκτισε την συναγωγήν.
Λουκ. 7,6           ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν ἀπέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ὁ ἑκατόνταρχος φίλους λέγων αὐτῷ· Κύριε, μὴ σκύλλου· οὐ γάρ εἰμι ἱκανὸς ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου εἰσέλθῃς·
Λουκ. 7,6                  Ο δε Ιησούς επήγαινε μαζή με αυτούς. Και όταν επλησίαζε στο σπίτι, έστειλε προς αυτόν ο εκατόνταρχος μερικούς φίλους του και του είπε· “Κυριε, μη ενοχλείσαι· διότι δεν είμαι εγώ άξιος να εισέλθης κάτω από την στέγην μου.
Λουκ. 7,7           διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρός σε ἐλθεῖν· ἀλλ᾿ εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.
Λουκ. 7,7                   Δι' αυτό και ούτε τον ευατόν μου έκρινα άξιον να έλθω προς σε. Αλλά πες μόνον λόγον, δώσε προσταγήν και θα θεραπευθή αμέσως ο υπηρέτης μου.
Λουκ. 7,8           καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
Λουκ. 7,8                  Διότι και εγώ είμαι άνθρωπος, που θέτω τον ευατόν μου κάτω από την εξουσίαν των ανωτέρων μου, έχω όμως και εγώ υπό την εξουσίαν μου στρατιώτας και λέγω στούτον, πήγαινε και πηγαίνει και στον άλλον, έλα και έρχεται και στον υπηρέτην μου, κάμε τούτο και το κάμνει. Πολύ περισσότερον ο ιδικός σου λόγος θα γίνη αμέσως έργον”.
Λουκ. 7,9           ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασεν αὐτόν, καὶ στραφεὶς τῷ ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἶπε· λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.
Λουκ. 7,9                  Οταν ήκουσε αυτά ο Ιησούς, εθαύμασε τον εκατόνταρχον, και αφού εγύρισε προς τον λαόν, που ακολουθούσε, είπε· “σας λέγω ότι ούτε μεταξύ των Ισραηλιτών, που είναι παρασκευασμένοι από τον νόμον και τους προφήτας, δεν ευρήκα τόσον μεγάλην πίστιν”. (Αμέσως δε την στιγμήν εκείνην εθεράπευσε με την άπειρόν του δύναμιν τον δούλον, χωρίς να τον επισκεφθή στο σπίτι”.
Λουκ. 7,10         καὶ ὑποστρέψαντες οἱ πεμφθέντες εἰς τὸν οἶκον εὗρον τὸν ἀσθενοῦντα δοῦλον ὑγιαίνοντα.
Λουκ. 7,10                 Και όταν οι απεσταλμένοι του εκατοντάρχου επέστρεψαν στο σπίτι, ευρήκαν τον ασθενή δούλον εντελώς υγιή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί τῆς ἔννοιας τοῦ Δόγματος καί περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ, Πατερική Θεολογία, 4ο Μέρος



Συνεχίζοντας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τά μαθήματα τοῦ βιβλίου τῆς Πατερικῆς Θεολογίας τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη θά μιλήσουμε γιά τήν ἔννοια τοῦ δόγματος. Πολλοί θεωροῦν σήμερα ὅτι τό δόγμα δέν χρειάζεται καί μᾶλλον εἶναι κάτι ἀποκρουστικό, στυγνό, κάτι πού μᾶς ἐπιβάλλεται ἄνωθεν καί κάτι τό ὁποῖο χωρίζει παρά ἑνώνει.
Ὁ Οἰκουμενισμός δέν εἶναι ἁπλῶς αἵρεση, εἶναι παναίρεση, εἶναι ὅλες οἱ αἱρέσεις μαζί, διότι οὐσιαστικά εἶναι συγκρητισμός, δηλαδή ἀνακάτεμα διαφόρων δογμάτων, διαφόρων πίστεων. Λένε λοιπόν οἱ Οἰκουμενιστές, πού εἶναι συγκρητιστές, νά ἀφήσουμε τά δόγματα στήν ἄκρη, νά κρατήσουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τά δικά μας, ἐμεῖς λένε οἱ παπικοί θά κρατήσουμε τά δικά μας, ἄς κρατήσουν καί οἱ προτεστάντες τά δικά τους -πού δέν ἔχουν γιατί ὁ καθένας φτιάχνει ὅ,τι θέλει σάν δόγμα καί μπορεῖ νά τό ἀλλάζει ἀπό τή μιά μέρα στήν ἄλλη- τέλος πάντων κρατῆστε ὅ,τι νομίζετε, ὅ,τι θέλετε νά κρατήσετε καί νά ἑνωθοῦμε χωρίς νά μᾶς χωρίζουν τά δόγματα.
Ὅμως εἶναι σωστό αὐτό; Δέν ἔχει καμμία σημασία τό δόγμα; Εἶναι κάτι πού ἔρχεται ἀπ’ ἔξω καί μποροῦμε νά τό ἀφήσουμε στήν ἄκρη καί νά μήν ἀσχολούμαστε μέ αὐτό; Ὄχι βέβαια!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΕΡΗΜΙΤΗ ΤΩΝ ΚΑΡΟΥΛΙΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.




Ο π. Μιχαήλ, ο Ζηλωτής μοναχός που ζει σε μια ερημιά ανάμεσα στα Κατουνάκια και τα Καρούλια, είναι ένας άνθρωπος εκπληκτικά ανόμοιος με τους άλλους τους καλογήρους. Όχι τόσο επειδή τούτος εδώ ό καλόγερος με την καθαρότητα της καρδιάς, την απλότητα και την αγαθότητα που τον διακρίνουν κατορθώνει να συγκινήσει κάθε διαβάτη που θα ζητούσε να ξαποστάσει για λίγο στο φτωχικό του καλύβι, όσο γιατί ό π. Μιχαήλ, αν και Ζηλωτής και πραγματικός ασκητής, ωστόσο στα μεγάλα προβλήματα της ζωής δείχνει να έχει προσβάσεις καθόλου ευκαταφρόνητες.

Ερώτηση: Ποιο είναι, γέροντα, το όνομά σας;
Απάντηση: Πάτερ Μιχαήλ, αμαρτωλός, ελεεινός, ταλαίπωρος κι ακατάστατος.

Ερώτηση: Πόσα χρόνια έχεις εδώ;
Απάντηση: Δεν έχει σημασία αγαπητέ μου. Σημασία έχει το να 'χει κανείς αυτό που πρέπει, δηλαδή το αντίκρισμα Να εκτελεί με συνέπεια τα καθήκοντα του.

Ερώτηση: Και ποια είναι αυτά;
Απάντηση: Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, όπως λέει και το βιβλίο. Ποιος τηρεί αυτά με συνέπεια;

Ερώτηση: Δεν τα τηρείτε; Ας τα πάρουμε ένα, ένα. Νηστεία, έχετε. Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή δεν τρώτε...
Απάντηση: Ποιος στο 'πε; Κι αν τρώω Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο το διπλό, τότε που είναι ή νηστεία της Τετάρτης; Ένα πορτοκάλι ισοδυναμεί μ' ένα αυγό.
Τι να το κάνω αν δεν τρώω αυγό και τρώω δυο πορτοκάλια; Άλλα ας μη ξεχνάμε, νηστεία δεν είναι μόνο ή αποχή απ' τα φαγητά. Νηστεία σημαίνει κυρίως νέκρωση των παθών.
Ακινητοποίηση των αισθήσεων κι όχι αποχή από το κρέας, το τυρί και το γάλα.

Ερώτηση: Είστε μόνος εδώ ή μένει μαζί σας και άλλος;
Απάντηση: Μόνος. Ολομόναχος. Βέβαια, εννοείται, είμαι συντροφιά με το Θεό. Μόνος του δεν μπορεί να ζήσει κανείς. Χωρίς το Θεό ή ζωή γίνεται κόλαση.

Ερώτηση: Και με Τι συντηρείστε;
Απάντηση: Έχω εργόχειρο. Φτιάχνω μικρά πρεσαριστά σταυρουδάκια. Έχω πρέσα.

Ερώτηση: Βγαίνει μ' αυτό τον τρόπο το μεροκάματο;
Απάντηση: Όχι απλώς βγαίνει, αλλά και περισσεύει. Μακάρι να 'ταν κι άλλος να φάει. Τα υλικά, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν. Εκείνο που λείπει είναι ή αρετή. Δεν λέω λόγια και υπερβολές, αλλά την αλήθεια.

Ερώτηση: Όμως μέσα στον κόσμο υπερπλεονάζει ή αμαρτία. Το ξέρετε;
Απάντηση: Γιατί, στο Άγιο Όρος μήπως δε συμβαίνει το ίδιο; Αν, όπως λέτε στον κόσμο υπερπλεονάζει η αμαρτία, τότε υπερπλεονάζει κι ή χάρη. Ξέρετε μήπως να μου πείτε κι εμένα έστω ένα χώρο που να υπερπλεονάζει ή αρετή; Πέστε μου για να σας πω μπράβο.

Ερώτηση: Υπάρχουν εδώ στο Όρος άνθρωποι που διαθέτουν αρετή;
Απάντηση: Όλοι είναι καλοί και άγιοι. Εγώ είμαι ο τελευταίος καλόγερος. Δέστε τους μοναχούς που ζουν στην πρώτη γραμμή του πυρός, μέσα στα μοναστήρια, που είναι αναγκασμένοι να κάνουν υπακοή. Είναι μικρό πράγμα αυτό; Όποιος έχει υπακοή έχει αγάπη, ταπείνωση, υπομονή.

Ερώτηση: Κι εμείς οι λαϊκοί; Που θα πρέπει να κάνουμε υπακοή;
Απάντηση: Στην οικογένεια σας, Στη γυναίκα και τα παιδιά σας. Ό άντρας λ.χ. μέσα στην οικογένεια θα πρέπει κι αυτός να κάνει υπακοή στη γυναίκα και τα παιδιά του. Ό έγγαμος δε θα πρέπει ποτέ να επιβάλει μέσα στην οικογένεια του τη γνώμη του βάναυσα και σκληρά, αλλά να υποτάσσεται κι αυτός στο όνομα της αγάπης. Ή υπακοή δεν είναι μόνο υποχρέωση των καλογήρων, αλλά κάθε χριστιανού. Σκεφθείτε έναν πνευματικό, έναν εξομολόγο που θέλει πάντα να επιβάλει στον εξομολογούμενο τη γνώμη του εν ονόματι, δήθεν, της αρετής. Τι λέτε, είναι αυτός σωστός πνευματικός; Νομίζω πώς και ό εξομολόγος έχει το ίδιο καθήκον, να κάνει υπακοή στα πνευματικά του παιδιά μόνο και μόνο από ενδιαφέρον για διατήρηση της ενότητας μέσα Στην Εκκλησία κι από επιθυμία ό άνθρωπος να δέχεται ελεύθερα κι όχι καταπιεστικά τις εντολές του Θεού.

Ερώτηση: Δηλαδή και εμείς οι λαϊκοί που δεν είμαστε καλόγεροι μπορεί να σωθούμε;
Απάντηση: Μα Τι λέτε; Οι κοσμικοί δε βρίσκονται σε κατώτερη μοίρα από τους μοναχούς και νομίζω είναι αμαρτία μεγάλη να κάνει κανείς
διαχωρισμούς μέσα στην Εκκλησία και να κάθεται να ασχολείται με παιδαριώδη ζητήματα, όπως λ.χ. ποιος δρόμος είναι καλύτερος. Ό μοναχικός ή ό δρόμος των κοσμικών; Ξέρετε, όλοι οι δρόμοι και οι λεωφόροι και τα μονοπάτια και τα καντούνια εξυπηρετούν το ίδιο ζωτικές ανάγκες μέσα στη ζωή. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θεό. Όποιον καλέσει ό Θεός να γίνει καλόγερος βεβαίως θα γίνει. Αλίμονο όμως αν όλος ό κόσμος εγκαταλείψει τις πόλεις και τα χωριά του για να πάει στο μοναστήρι. Τότε θα έλθει μια μέρα που θα εκλείψει από τη γη και το γένος των μοναχών.

Ερώτηση: Το μετάνιωσες που ήλθες εδώ;
Απάντηση: Για όνομα του Θεού. Κάθε άλλο. Μη γένοιτο. Μη γένοιτο. Άλλωστε, μήπως το καταλάβαμε πώς ήλθαμε εδώ και μήπως καθόμαστε μόνοι μας;

Ερώτηση: Αλλά με ποιόν;
Απάντηση: Με το Θεό. Μόνος του εδώ δεν θα μπορούσε κανείς να μείνει ούτε στιγμή.

Ερώτηση: Τον έχεις δει ποτέ το Θεό;
Απάντηση: Τι να σας πω τώρα. Αυτή η ερώτηση, συγγνώμη, αλλά είναι λίγο...

Ερώτηση: Βλακεία; Πες το.
Απάντηση: Όχι βλακεία, αλλά μοιάζει μ' εκείνο του Θωμά που είπε ότι αν δεν δω με τα μάτια μου δεν πρόκειται να πιστέψω.

Ερώτηση: Ξέρετε όμως, Εγώ είμαι ολιγόπιστος.
Απάντηση: Εγώ είμαι χειρότερος.

Ερώτηση: Έχεις δει κάποιο θαύμα;
Απάντηση: Θαύματα κάθε μέρα βλέπουμε. Όμως ξέρεις, ο κακός ο άνθρωπος και χίλια θαύματα να δει δεν πιστεύει. Ακόμα και νεκρός να αναστηθεί, πάλι δε θα το πιστέψει.

Ερώτηση: Ποιο συγκεκριμένο θαύμα έχεις δει;
Απάντηση: Υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα απ' αυτό εδώ; Εγώ ο ταπεινός κι ελεεινός να ζω μονάχος εδώ στην έρημο... Κάνε μου τη χάρη. Θέλω να το συλλάβεις. Υπάρχει απ' αυτό μεγαλύτερο θαύμα; Εγώ πιστεύω πώς οπωσδήποτε αυτό είναι θαύμα. Ή δέστε κάτι ακόμα. Το ότι τόσα νέα παιδιά σήμερα ξεκινούν και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, απ' όλη την οικουμένη, άλλος απ' την Αμερική, άλλος απ' την Ασία, άλλος απ' την Ευρώπη και σήμερα βρίσκονται εδώ στο Άγιο Όρος, αυτό δεν είναι θαύμα;

Ερώτηση: Τώρα έχουν έλθει στο Άγιο Όρος και πολλοί μορφωμένοι. Αυτό δεν είναι σημαντικό;
Απάντηση: Τι να τα κάνεις τα γράμματα; Καλά είναι, όμως αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου. Άμα δε έχεις μέσα σου το Θεό, δεν αξίζουν τα γράμματα.

Ερώτηση: Τελευταία δημοσιεύονται στον Τύπο μερικές πληροφορίες από τα σκάνδαλα κληρικών. Τι εντύπωση σας κάνει αυτό;
Απάντηση: Ό καθένας μας είναι πολύ εύκολο να πέσει και να κατρακυλήσει. Ό κίνδυνος αυτός εκδηλώνεται για τον άνθρωπο και στα βαθιά γηρατειά. Μόνο ή πλάκα του τάφου θα τον απομακρύνει. όμως είναι αστείο να λέμε πώς σήμερα το μεγαλύτερο σκάνδαλο μέσα στην Εκκλησία είναι οι ανθρώπινες πτώσεις. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεν είναι αυτό αλλά ή σιωπή της Εκκλησίας μπροστά στα προβλήματα των καιρών. Ή Εκκλησία, ενώ κατέχει την Αλήθεια, την κρατάει κρυμμένη και δεν την φέρνει στο φως. Ή Ένοχη σιωπή της Εκκλησίας είναι σήμερα το μεγαλύτερο σκάνδαλο .


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΘΩΣ . ΟΡΟΣ ΑΓΙΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ. ΤΑΣΟΣ ΜΙΧΑΛΑΣ 1981.

 http://www.pigizois.net/pneumatikoi_logoi/mixail_erimiti_karoulion.htm

Ὅταν ἡ ψυχή ταράζεται ἀπό ὀργή ἤ ἐνοχλεῖται ἀπό φοβερή λύπη


Άγιος Διάδοχος επίσκοπος Φωτικής
 
Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού

61. Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού, ακόμη και αν κανείς τον βιάζει.
  Γιατί όπως είναι σκοτισμένος από την σκληρότητα των παθών, χάνει την πνευματική του αίσθηση. 
Γι' αυτό η επιθυμία της ευχής δεν έχει πού να τυπώσει τη σφραγίδα της, ώστε ο νους να διατηρεί αλησμόνητα τα λόγια της ευχής, επειδή η μνήμη της διάνοιας σκληραίνει από την ωμότητα των παθών. 
 Αν όμως η ψυχή είναι ελεύθερη από αυτά τα πάθη, ακόμη και αν για λίγο λησμονήσει το ποθούμενο όνομα, αμέσως ο νους μεταχειρίζεται την ενεργητικότητά του και ξαναπιάνει γερά το πολυπόθητο εκείνο και σωτήριο θήραμα. 

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν.Πρίν τήν παιδοποιϊα.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Πρίν τήν παιδοποιϊα

1.                 Γενικά.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ἀγαποῦσε πάνω ἀπ’ ὅλα τόν Χριστό γι’ αὐτό καί διακήρυττε: «Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν»[2]. Πίστευε ὅτι ἡ οἰκογένεια παίζει σπουδαιότατο ρόλο στήν διαμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου. «Στήν οἰκογένεια», ἔλεγε, «βρίσκεται μεγάλο μέρος ἀπ’ τήν εὐθύνη γιά τήν πνευματική κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου» [3].
Φρόντιζε, δίδασκε, διέθετε πολύ χρόνο συμβουλεύοντας τούς ὑποψηφίους γονεῖς ἀλλά καί αὐτούς πού ἤδη ἀνέτρεφαν τέκνα γιά τό πῶς θά πρέπει νά ζοῦν ὥστε νά ἔχουν ἀληθινά καλά παιδιά χωρίς προβλήματα. «Γιά νά ἀπαλλαγοῦν τά παιδιά ἀπό διάφορα ἐσωτερικά προβλήματα», ἐπισήμαινε, «δέν εἶναι ἀρκετές οἱ συμβουλές, οἱ ἐξαναγκασμοί, ἡ λογική κι οἱ ἀπειλές. Μᾶλλον γίνονται χειρότερα. Ἡ διόρθωση γίνεται μέ τόν ἐξαγιασμό τῶν γονέων.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ- Νά καλλιεργοῦμε τό πνευματικόν ἔδαφος τῆς καρδίας μας

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
 
Να καλλιεργούμε το πνευματικόν έδαφος της καρδίας μας
 
Στην παραβολή του σπορέως ο καλός σπορεύς και γεωργός είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο μέγας και αιώνιος Διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Ο ιερός ερμηνευτής Θεοφύλακτος τονίζει τα εξής (σε απλή γλώσσα): «Ο Χριστός είναι ο σπείρων, ο παντοτεινός σποριάς. Διότι ο Υιός του Θεού δεν σταματά ποτέ να σπέρνη κάθε φορά τον λόγο του Θεού στις ψυχές μας. Γιατί, όχι μόνο όταν διδάσκη, αλλά και με την δημιουργία Του αυτή και με όσα κάνει καθημερινά για μας, σπέρνει στις ψυχές μας τα αγαθά σπέρματα». Και σε άλλο σημείο προσθέτει: «Δικός του ήταν ο λόγος της Θείας Διδασκαλίας Του και όχι ξένος. Διότι οι μεν Προφήτες όσα έλεγαν, δεν ήταν δικά τους λόγια, αλλά του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό έλεγαν, Αυτά λέγει ο Κύριος. Ο δε Χριστός είχε τον δικό Του σπόρο. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν δίδασκε δεν έλεγε, ότι «Τάδε λέγει Κύριος», αλλά «Εγώ λέγω υμίν».
Και άλλος εκκλησιαστικός ερμηνευτής (ο Τίτος Βόστρων) συμπληρώνει τα εξής: «Δεν δανείζεται λόγο ο Ιησούς Χριστός, αφού είναι Λόγος Θεού κατά φύσιν. Δεν ήταν πια δικός τους σπόρος η διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου, του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ούτε κάποιου άλλου από τους Αποστόλους η τους Προφήτες, αλλά ήταν μεν σπόρος, όχι όμως δικός τους, αλλά τον πήραν από τον Χριστό η το Άγιο Πνεύμα. Ο Χριστός όμως έχει τον δικό Του σπόρο, με το να προσφέρη την Θεία διδασκαλία Του από τη δική Του θεία φύσι».

«Περί προσευχῆς»



Ἅγιος Νεῖλος
Περί προσευχῆς

35. Προσευχή εἶναι ἡ τέλεια νόηση τοῦ νοῦ.

36. Προσευχή εἶναι τό ἀνέβασμα τοῦ νοῦ στό Θεό.

37. Ἄν ἔχεις πόθο νά προσευχηθεῖς, ἀπαρνήσου τά πάντα, γιά νά κληρονομήσεις τό πᾶν.

38. Πρῶτα-πρῶτα νά προσεύχεσαι νά καθαριστεῖς ἀπό τά πάθη σου·
δεύτερο, νά ἀπαλλαγεῖς ἀπό τήν ἄγνοια καί τή λήθη·
καί τρίτο, νά ἀπαλλαγεῖς ἀπό κάθε πειρασμό καί ἐγκατάλειψη Θεοῦ.
39. Στήν προσευχή σου νά ζητεῖς μόνο τήν δικαιοσύνη καί τήν Βασιλεία1, δηλαδή τήν ἀρετή καί τήν πνευματική γνώση. Καί ὅλα τά ὑπόλοιπα θά σοῦ προστεθοῦν.

Ἡ Ἱερά Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα. (Ἐν Παλαιστίνη 1945)



Η ΙΕΡΑ ΛΑΥΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ   (ΕΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ 1945).

Η Λαύρα του Ηγιασμένου Σάββα είναι ένα μεγάλο πνευματικό κέντρο της Ορθοδοξίας. Η επίδρασή της ήταν και είναι τεράστια στην εκκλησιαστική ποίηση και υμνογραφία από τους έξοχους αγίους που ανέδειξε, και ιδιαιτέρως από τον λαμπρό Οσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.
Είδε κινδύνους, καταστροφές, διαρπαγές, λεηλασίες, πολέμους, ερημώσεις, και όμως ξέφυγε από τους κλύδωνες των αιώνων, και χάριτι Θεού ζει ακόμα, το τρανό αυτό καστρομονάστηρο.
Είναι από τις διασημότερες εν γένει μονές της Ανατολής και του Χριστιανισμού. Ολοι οι αιώνες και όλες οι εποχές διαλαλούν τους αγώνες της με ακτινοβολία δράσεων και δόξης. Ολα τα μαρτυρολόγια έχουν δικούς της υπέροχους στρατιώτες της πίστεως και της προσευχής. Υπήρξε "Φάρος τηλαυγής", που φώτισε όχι μόνον την Παλαιστίνη ολόκληρη, αλλά εξακόντισε τις ακτίνες της και έξω αυτής και πέραν των θαλασσών.

Κάθαρσις, Φωτισμός, Ἁγιότητα



Ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος συνομιλεί με τον κ. Κλείτο Ιωαννίδη με θέμα την " Κάθαρση, τον Φωτισμό και την Αγιότητα" στην Ορθόδοξη πίστη, στην εβδομαδιαία ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή «Ελεύθερο βήμα» (5/10/2016) του Α΄ Ραδιοφωνικού Προγράμματος του ΡΙΚ.

https://www.youtube.com/watch?v=wetBkdd9ZUI
 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

"Παιδί μου, ὁ Θεός μᾶς πῆρε τόν πατέρα Παΐσιο καί στή θέση του μᾶς ἂφησε τόν πατέρα Εὐσέβιο"΄



Ὁ πατήρ Ἰωάννης Καλαΐδης, τό ὁλόφωτο ἀστέρι τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης καί βαθειᾶς ταπείνωσης πού κοσμήθηκε ἀπό τό Θεό μέ τό χάρισμα τῆς διόρασης καί προόρασης, εἶπε κάποτε: "Παιδί μου, ὁ Θεός μᾶς πῆρε τόν πατέρα Παΐσιο καί στή θέση του μᾶς ἂφησε τόν πατέρα Εὐσέβιο"΄ Νά ἒχουμε τήν εὐχή καί τῶν δύο, μακαριστῶν πατέρων, Εὐσεβίου καί Ἰωάννου καί τοῦ ἁγίου Παΐσίου καθώς ὃλους τούς ἓνωνε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη.(Προσωπική μαρτυρία, Α.Κ.)

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/blog-post_70.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου γέροντα Κλέοπα Ἡλίε. Ρουμανία.


http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/10/blog-post_7.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 21 Ὀκτωβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 21 Ὀκτωβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής