Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 19 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. ε΄1- 10 )

Β Κορ. 5,1          Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ, οἰκοδομὴν ἐκ Θεοῦ ἔχομεν, οἰκίαν ἀχειροποίητον αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Β Κορ. 5,1                 Δια τούτο ούτε καταβαλλόμεθα ούτε αποκάμνομεν από τας θλίψεις, τους κινδύνους και τας ταλαιπωρίας. Διότι γνωρόζομεν καλά ότι, εάν η επίγειος κατοικία της ψυχής μας, σαν προσωρινή σκηνή που είναι, διαλυθή από τον θάνατον, έχωμεν άλλην οικοδομήν ετοιμασμένην από τον Θεόν, οικίαν που δεν την έχουν κάμει ανθρώπινα χέρια, δηλαδή το αθάνατον και ένδοξον σώμα μας, που θα είναι αιώνιον στους ουρανούς.

Β Κορ. 5,2          καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάζομεν, τὸ οἰκητήριον ἡμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες,

Β Κορ. 5,2                Διότι πράγματι στούτο το σκήνος, το φθαρτόν και ταλαιπωρημένον σώμα, στενάζομεν, επιθυμούντες με πολύν πόθον και λαχτάραν να φορέσωμεν επάνω μας, σαν άλλο πολυτιμόταστον ένδυμα, την ένδοξον κατοικίαν μας, η οποία θα μας δοθή από τον ουρανόν, δηλαδή το άφθαρτον και ακατάλυτον και ένδοξον νέον σώμα.

Β Κορ. 5,3          εἴ γε καὶ ἐνδυσάμενοι οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα.

Β Κορ. 5,3                 Εάν βέβαια έστω και σαν ένδυμα φορέσωμεν αυτό το νέον σώμα, δεν θα ευρεθώμεν πλέον γυμνοί.

Β Κορ. 5,4          καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήνει στενάζομεν, βαρούμενοι ἐφ᾿ ᾧ οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾿ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.

Β Κορ. 5,4                Διότι ημείς που είμεθα και ζώμεν στο φθαρτόν τούτο σώμα, στενάζομεν σαν να είμεθα φορτωμένοι βαρύ φορτίον, όχι διότι θέλομεν να εκδυθώμεν το σώμα και να απαλλαγώμεν από αυτό, αλλά διότι θέλομεν να φορέσωμεν επάνω μας το αθάνατον σώμα, δια να απορροφηθή και εξαφανισθή εντελώς η θνητότης του σώματος και μεταστοιχειωθή το φθαρτόν τούτο σώμα υπό της αιωνίου και αφθάρτου ζωής του άλλου, ώστε να γίνη άφθαρτον.

Β Κορ. 5,5          ὁ δὲ κατεργασάμενος ἡμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο Θεός, ὁ καὶ δοὺς ἡμῖν τὸν ἀῤῥαβῶνα τοῦ Πνεύματος.

Β Κορ. 5,5                 Εκείνος δε, ο οποίος μας εδημιούργησε δι' αυτό τούτο, δια να ενδυθώμεν δηλαδή το άφθαρτον σώμα, είναι αυτός ο Θεός, ο οποίος μας έδωσε από τώρα σαν εγγύησιν και βεβαίαν υπόσχεσιν την χάριν του Αγίου Πνεύματος, του χορηγού της ζωής.

Β Κορ. 5,6          Θαῤῥοῦντες οὖν πάντοτε καὶ εἰδότες ὅτι ἐνδημοῦντες ἐν τῷ σώματι ἐκδημοῦμεν ἀπὸ τοῦ Κυρίου·

Β Κορ. 5,6                Παντοτε, λοιπόν, έχομεν θάρρος και ελπίδα και γνωρίζομεν καλά, ότι κατά το διάστημα, κατά το οποίον μένομεν στο σώμα τούτο, είναι σαν να έχωμεν ξενητευθή από τον Κυριον.

Β Κορ. 5,7          διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους·

Β Κορ. 5,7                 Διότι την παρούσαν ζωήν την διερχόμεθα με πίστιν, χωρίς και να βλέπωμεν με τρόπον αισθητόν κατά πρόσωπον τον Κυριον.

Β Κορ. 5,8          θαῤῥοῦμεν δὲ καὶ εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος καὶ ἐνδημῆσαι πρὸς τὸν Κύριον.

Β Κορ. 5,8                Εχομεν δε ακλόνητον θάρρος και πολύ προτιμώμεν να εκδημήσωμεν από το σώμα αυτό και να μείνωμεν δια παντός πλησίον του Κυρίου.

Β Κορ. 5,9          διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα, εἴτε ἐνδημοῦντες εἴτε ἐκδημοῦντες, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι.

Β Κορ. 5,9                Δι' αυτό και προσπαθούμεν με κάθε φιλοτιμίαν να είμεθα ευάρεστοι στον Θεόν, είτε ευρισκόμεθα στο φθαρτόν αυτό σώμα είτε αναχωρούμεν από αυτό δια τον ουρανόν κατά την ώραν του θανάτου.

Β Κορ. 5,10        τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόν.

Β Κορ. 5,10               Διότι όλοι μας θα παρουσιασθώμεν οπωσδήποτε μπροστά στο βήμα του Χριστού, ολοφάνεροι και ξέσκεποι, δια να αποκομίση και απολαύση ο καθένας, ανάλογα με όσα δια του σώματος έπραξε, είτε αγαθά είτε κακά.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. θ΄57- 62 )

Λουκ. 9,57         Ἐγένετο δὲ πορευομένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπέ τις πρὸς αὐτόν· ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ, Κύριε.

Λουκ. 9,57                Καθώς δε εβάδιζαν στον δρόμον, είπε κάποιος προς αυτόν· “Κυριε, θα σε ακολουθήσω, όπου και αν πηγαίνης”.

Λουκ. 9,58         καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ.

Λουκ. 9,58                Και είπεν εις αυτόν ο Ιησούς· “οι αλώπεκες έχουν τας φωλεάς των και τα πτηνά του ουρανού τις κούρνιες των, ο δε υιός του ανθρώπου δεν έχει που να κλίνη την κεφαλήν, και κάθε ένας που με ακολουθεί θα υποβληθή, όπως και εγώ, εις στερήσεις και θυσίας”.

Λουκ. 9,59         Εἶπε δὲ πρὸς ἕτερον· ἀκολούθει μοι· ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι ἀπελθόντι πρῶτον θάψαι τὸν πατέρα μου.

Λουκ. 9,59                Είπε δε προς κάποιον άλλον· “έλα μαζή μου”. Εκείνος δε είπε· “Κυριε, δος μου την άδεια να πάω πρώτον να θάψω τον πατέρα μου και έπειτα να σε ακολουθήσω”.

Λουκ. 9,60         εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς· σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγγελε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

Λουκ. 9,60                Ο δε Ιησούς (διότι ήθελε να τον προφυλάξη από τας συνήθεις κληρονομικάς διαφοράς που επακολουθούν τον θάνατον του πατρός) του είπε· “άφησε τους πνευματικώς νεκρούς, τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν εις εμέ, να θάψουν τους νεκρούς των. Συ δε μαζή με τους άλλους μαθητάς μου, πήγαινε και κήρυττε στους ανθρώπους την βασιλείαν του Θεού”.

Λουκ. 9,61         Εἶπε δὲ καὶ ἕτερος· ἀκολουθήσω σοι, Κύριε· πρῶτον δὲ ἐπίτρεψόν μοι ἀποτάξασθαι τοῖς εἰς τὸν οἶκόν μου.

Λουκ. 9,61                Είπε δε και ένας άλλος· “Κυριε, θα σε ακολουθήσω, αλλά δος μου την άδειαν να αποχαιρετήσω τους οικείους μου”.

Λουκ. 9,62         εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

Λουκ. 9,62                Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς· “κανένας γεωργός, που έχει βάλει το χέρι στο αλέτρι και βλέπει εις τα οπίσω, δεν ημπορεί να οργώση το χωράφι. Ετσι και καθένας που αναλαμβάνει να εργασθή ως μαθητής και απόστολός μου και γυρίζει πίσω προς τους ιδικούς του και τους ανθρώπους του κόσμου, δεν είναι άξιος δια την βασιλείαν των ουρανών”.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γ. Σωφρόνιος Ἔσσεξ: "Μέ τόν ἐρχομό τοῦ Θεοῦ σέ μένα, μοῦ φανερώθηκε κάτι τό θαυμαστό, μία γλυκύτητα στήν καρδιά μου, πού ξεπερνοῦσε καί τήν πιό τολμηρή φαντασία.".

"Για να αναγνωρίσουμε τις δωρεές που προέρχονται από τον Θεό, Αυτός μετά την επίσκεψή Του μας εγκαταλείπει προσωρινά. Παράδοξη εντύπωση προξενεί η Θεοεγκατάλειψις. Στη νεότητά μου υπήρξα ζωγράφος και αυτό το φυσικό χάρισμα έχει μείνει μέσα μου. Συνέβαινε να εξαντλούμαι να μην έχω δυνάμεις για εργασία ούτε έμπνευση. Γνώριζα όμως ότι το χάρισμα αυτό είναι φύσις μου.

Όταν όμως ο Θεός μας εγκαταλείπει έχουμε την αίσθηση ενός κενού στην ύπαρξή μας. Και δεν γνωρίζει η ψυχή εάν θα επιστρέψει ο Απελθών (Κύριος). Εκείνος κρύφτηκε, εγώ δε εγκαταλείφτηκα κενός. άδειος. Και ζω το φοβερό αυτό κενό ως θάνατο.

*Με τον ερχομό του Θεού σε μένα, μού φανερώθηκε κάτι το θαυμαστό, μια γλυκύτητα στην καρδιά μου που ξεπερνούσε και την πιο τολμηρή φαντασία.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Παπα-Χαράλαμπε, νά κόψης τήν μέριμνα»

«Ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί

πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν

Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»

“Εὐχή τῆς Ἐκκλησίας”

Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης

Τήν ἄλλην ἡμέρα, ἀφοῦ ἐκοινώνησε, ἀναμένει νηφάλια ἀλλά καί μέ σχετικήν ἀγωνίαν τήν ὥραν τῆς ἐξόδου.

Γνωρίζει ὁ Γέροντας ὅτι ἤδη «τά πάντα τετέλεσται» (Ματθ. Κς΄ :1). Μένει πλέον νά παραδώση, ὡς παρακαταθήκην στά τέκνα του, τίς τελευταῖες συμβουλές. Καλεῖ ἕνα ἕκαστον ξεχωριστά. Φθάνει ἡ σειρά τοῦ παπα-Χαράλαμπου. Τόν καλεῖ ἰδιαιτέρως καί τοῦ λέγει:

• Παπα-Χαράλαμπε, μ᾿ ἀκοῦς;

• Σ᾿ ἀκούω, Γέροντα.

• Νά κόψης τήν μέριμνα.

Βάζει μετάνοια ὁ παπα-Χαράλαμπος καί φεύγει. Πρίν ὅμως βγῆ ἔξω, ἀκούει ξανά:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πρόβλεψη του θανάτου στον πόλεμο

Γράφει ο Μάξ Κέμεριχ στό βιβλίο του «Πρόρρηση» στη σελίδα 61 το εξής: Είναι πολύ σημαντικό αυτό που διηγείται ένας αυστριακός υπολοχαγός: «Είχε ξημερώσει εκείνο τό πρωί της γνωστής μάχης του Βάγκρμ (5 Ιουλίου του 1809)... Μέ πλησίασε ο δεκανέας μου, ονόματι Βιπνμπάρτ καί μέ παρακάλεσε να δεχτώ να φυλάξω το ρολόι καί τά μετρητά του, επειδή ήταν βέβαιος ότι εκείνο τό πρωί θα σκοτωνόταν ... Βέβαια πρώτα απ’ όλα τόν ρώτησα για τις αιτίες μιας τέτοιας ανησυχίας. “Εσείς”, του λέει, “γνωρίζετε, ότι δε φοβάμαι κ. υπολοχαγέ καί θα με πιστέψετε. Κουρασμένος από τή χθεσινή πεζοπορία κοιμήθηκα χθες τό βράδυ βαθιά καί ήσυχα στο φρούριο ανάμεσα στους άνδρες μου.

Διαβάστε περισσότερα »

Τί θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος καί τί θά κάνει;

Για τον αντίχριστο μιλάει καθαρά ο απόστολος Παύλος στην Β’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του (2, 1-12). Αυτός θα είναι συγκεκριμένο πρόσωπο που θα έρθει μαζί με την αποστασία, θα κυριαρχήσει στην ανθρωπότητα (Αποκ. 13, 7), θα κάνει σημεία και θαύματα και θα καθίσει το ναό του Θεού, προφανώς των Ιεροσολύμων, ο οποίος θα γίνει χριστιανικός, διότι οι Εβραίοι θα γίνουν χριστιανοί (Ρωμ. 11, 25-26) και θα ζητήσει να λατρευτεί ως Θεός (Β’ Θεσ. 2,4).

Επίσης περί αντιχρίστου μιλάει και ο Ιωάννης ο ευαγγελιστής στις Α΄ και Β΄ επιστολές του και στην Αποκάλυψη (κεφάλαια: 11, 13 και 20). Οι χριστιανοί δε θα τον φοβούνται, γιατί ο Χριστός θα τους προστατεύσει και θα τους δώσει δύναμη να αντέξουν το διωγμό. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέει (Α΄ Ιωαν. 2, 18) να μη ζούμε με το φόβο του μελλοντικού αντιχρίστου, αλλά να πολεμούμε στη ζωή μας το κακό, που προέρχεται από πολλούς μικρότερους αντίχριστους, εχθρούς του Χριστού.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

"Ὁ Θεός ἐπιζητεῖ ἀποκλειστικά τήν καρδιά σας, ἀλλά κι ἡ καρδιά χωρίς Θεό πεινᾶ καί διαρκῶς πληγώνεται ἀπό τόν ἐχθρό"

Θυμάμαι που μου γράφατε κάποτε ότι από την πολλή προσοχή (στην προσευχή για τη συγκέντρωση του νου στην καρδιά) είχατε πονοκέφαλο. Ναι, αφού εργάζεσθε μόνο με τον εγκέφαλο θα συμβαίνει αυτό. 

Εάν όμως κατεβείτε στην καρδιά σας δεν θα συμβαίνει αυτό εφόσον εργάζεστε εκεί, διότι το κεφάλι απαλλάσσεται από τον κόπο και οι λογισμοί παύουν. Διότι οι λογισμοί μέσα στον εγκέφαλο διαδέχονται επί τροχάδην ο ένας τον άλλον και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τους κατευνάσει κανείς πέρα από αυτόν που αναφέραμε.

Αν όμως ανακαλύψετε την καρδιά σας και κατορθώσετε να εδραιωθείτε μέσα σε αυτήν (σ.σ. με την καθοδήγηση πάντα του πνευματικού σας πατέρα και οδηγού στην προσευχή) τότε μόλις ενοχληθείτε από αυτούς τους λογισμούς αυτοί θα τραπούν αμέσως σε φυγή.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ταπεινός ἔχει τήν ἐλπίδα καί τό θάρρος του στόν Θεό

Σχετικά με αὐτό, βρίσκονται σε πλάνη πολλοί, ὅσοι νομίζουν για ἀρετή την ὀλιγοψυχία και την ὑπερβολική λύπη που τους συνοδεύει ὕστερα ἀπό την ἁμαρτία, μη γνωρίζοντας ὅτι αὐτή προέρχεται ἀπό κρυφή ὑπερηφάνεια και πρόληψι, ποὺ ἔχουν κάνει θεμέλια πάνω στην ἐλπίδα και στο θάρρος που ἔχουν στο ἑαυτό τους και στις δυνάμεις τους. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ-ὁ ρόλος τοῦ Πατέρα.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ-ὁ ρόλος τοῦ Πατέρα

Ὁ ὅσιος Πορφύριος συμβούλευε σοφά γιά τό ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση τοῦ πατέρα ἀπέναντι στό παιδί καί μάλιστα ὅταν αὐτό παρεκτρέπεται καί προκαλεῖ. «Ἔλεγε ὅτι τό ἐνδιαφέρον τοῦ καλοῦ πατέρα γιά τό παιδί του πρέπει νά μένει ἀμείωτο ἀκόμη καί ὅταν τό παιδί μεγαλώνει καί σκληρύνεται καί ἐπαναστατεῖ καί δέν τόν ἀκούει καί παίρνει ἀκόμη καί θέσεις ἐχθρικές καί ἀντίθετες. Ἐκεῖ θά φανεῖ ἡ δεξιοτεχνία, ἀλλά καί ἡ ἀγάπη τοῦ καλοῦ πατέρα. Γιατί τά παιδιά, μέχρι νά εἰσέλθουν στήν ἀνδρική ἡλικία, κάνουν πολλές ἀνόητες ἐνέργειες καί προκαλοῦν τούς γονεῖς, εἰδικά τόν πατέρα.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Ὑπαρξη, ἡ Ἀνάσα, τό Φῶς μας...

Θά μποροῦσαν τά φύλλα νά ζήσουν ἀπό μόνα τους, χωρίς τό δέντρο; Θά μποροῦσε τό ἴδιο τό δέντρο νά ζήσει χωρίς τό χῶμα, τόν ἀέρα, τό νερό καί τόν ἥλιο; Ὄχι, βέβαια!
Ἔτσι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει καί ἡ ψυχή χωρίς τόν Θεό, γιατί εἶναι ἡ ὕπαρξή μας, ἡ ἀνάσα, τό φῶς, ἡ δύναμη καί ἡ τροφή μας.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης

https://proskynitis.blogspot.gr/

 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

18 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Πλάτωνος, Ρωμανοῦ, τοῦ Ἁγίου Νηπίου, Ρωμανοῦ ἐκ Παλαιστίνης, Ζακχαίου καὶ Ἀλφαίου, Βασιλείου Ὁσίου, Ἀναστασίου Νεομάρτυρα.

Ὁ Ἅγιος Πλάτωνας

Ὁ Ἅγιος Πλάτωνας καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας τῆς Μ. Ἀσίας, καὶ ἦταν ἀδελφὸς τοῦ μάρτυρα Ἀντιόχου.
Σὲ νεαρὴ ἡλικία τὸν συνέλαβαν οἱ εἰδωλολάτρες, διότι διακήρυττε τὴν πίστη του στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸν ὁδήγησαν μπροστὰ στὸν ἡγεμόνα Ἀγριππίνο. Ὁ Ἀγριππίνος βλέποντας τὴν ὡραιότητα τοῦ νέου καὶ γνωρίζοντας ὅτι κατεῖχε περιουσία, προσπάθησε νὰ τὸν ἑλκύσει μὲ κολακεῖες. Ὅμως ὁ Ἅγιος Πλάτων ἀρνήθηκε καὶ συνέχισε νὰ διακηρύττει τὴν πίστη του στὸν ἕναν καὶ μοναδικὸ Θεό. Ἀφοῦ ὁ ἡγεμόνας εἶδε ὅτι δὲν κατάφερε νὰ τὸν ἀλλαξοπιστήσει δελεάζοντάς τον, τὸν ἀπείλησε μὲ μαρτύρια.
Παρ’ ὅλα ταῦτα ὁ Ἅγιος Πλάτων παρέμεινε σταθερὸς στὴν πίστη του. Ἔτσι ὁ Ἀγριππίνας διέταξε νὰ τὸν μαστιγώσουν ἀνελέητα καὶ ὕστερα νὰ τὸν βασανίσουν μὲ πυρωμένες ράβδους. Ὁ Ἅγιος διατήρησε ὅλη του τὴν πίστη καὶ δὲν ἔπαψε νὰ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, γι’ αὐτὸ διατάχθηκε ὁ ἀποκεφαλισμός του.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 18 Νοεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 18 Νοεμβρίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr