Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Απριλίου

Ἀπόστολος: ( Έβρ. ς΄13- 20 )

Εβρ. 6,13           Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ,

Εβρ. 6,13                  Εις δε τον Αβραάμ, όταν είχε δώσει ο Θεός τας μεγάλας υποσχέσεις, επειδή δεν είχε κανένα μεγαλύτερόν του-εφ' όσον αυτός είναι ο μόνος απειροτέλειος-δια να ορκισθή και να βεβαιώση έτσι κατά τον απόλυτον τρόπον τον Αβραάμ, ότι ασφαλώς και βεβαίως θα τας εκπληρώση, ωρκίσθη στον εαυτόν του

Εβρ. 6,14           λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε·

Εβρ. 6,14                  λέγων· “αληθώς και βεβαίως θα σε ευλογήσω πλουσίως και θα αυξήσω εις πλήθος πολύ και αναρίθμητον τους απογόνους σου”.

Εβρ. 6,15           καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας.

Εβρ. 6,15                  Και έτσι ο Αβραάμ επίστευσεν στον Θεόν, επερίμενε με ακλόνητον αναμονήν, και επέτυχε την εκπλήρωσιν της υποσχέσεως, (διότι αφ' ενός μεν απέκτησε υιόν εκ της Σαρρας, τον Ισαάκ, γενάρχην και αρχηγόν έθνους, εφ' ετέρου δε από την χώραν των πνευμάτων είδε την ενανθρώπησιν του Υιού του Θεού, του ευλογημένου Σωτήρος των ανθρώπων).

Εβρ. 6,16           ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος·

Εβρ. 6,16                  Διότι οι άνθρωποι ορκίζονται συνήθως στον Θεόν, τον μεγαλύτερον από όλους, και δίδεται όρκος, δια να σταματήση κάθε αντιλογία μεταξύ των και δια να επιβεβαιωθούν επισήμως τα λεγόμενα.

Εβρ. 6,17           ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ,

Εβρ. 6,17                  Δι' αυτό και ο Θεός, επειδή ήθελε με μεγαλυτέραν βεβαιότητα να δείξη στους κληρονόμους των υποσχέσεών του το αμετάκλητον και αμετακίνητον της αποφάσεως του, συγκατέβη να χρησιμοποιήση ως μέσον επιβεβαιώσεως τον όρκον.

Εβρ. 6,18           ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχομεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος·

Εβρ. 6,18                  Και έτσι με δύο πράγματα, τα οποία είναι αμετάκλητα και αμετακίνητα, δηλαδή με την υπόσχεσίν του και τον όρκον του, εις τα οποία είναι εντελώς αδύνατον να ψευσθή ποτέ ο Θεός, να έχωμεν την βεβαιότητα και το στήριγμα να κρατήσωμεν την ελπίδα, η οποία μας έχει προσφερθή.

Εβρ. 6,19           ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος,

Εβρ. 6,19                  Αυτήν δε την ελπίδα την έχομεν σαν άγκυραν της ψυχής ασφαλή και σταθεράν, η οποία εισέρχεται και μας κρατεί σταθερά ηνωμένους προς τον ουρανόν, τον οποίον ουρανόν εσυμβόλιζε το εκείθεν από το παραπέτασμα της σκηνής του μαρτυρίου τμήμα, τα Αγια των Αγίων.

Εβρ. 6,20           ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.

Εβρ. 6,20                 Εις τον ουρανόν δε πρωτοπόρος χάρις ημών εισήλθεν ο Ιησούς, γενόμενος αρχιερεύς κατά τον τύπον του Μελχισεδεκ, όχι προσωρινός, αλλά αιώνιος.

Εὐαγγέλιο: (Μάρκ.  θ΄17- 31)

Μαρκ. 9,17         καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε· διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.

Μαρκ. 9,17               Και λαβών τον λόγον ένας από το πλήθος είπε· “Διδάσκαλε, έφερα προς σε το παιδί μου, που έχει καταληφθή από πονηρόν πνεύμα, το οποίον του έχει αφαιρέσει την λαλιάν.

Μαρκ. 9,18         καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν.

Μαρκ. 9,18               Και εις όποιον τόπον το καταλάβει, το συγκλονίζει και το ρίπτει κάτω και το κάνει να αφρίζη, να τρίζη τα δόντια του και να μένη ξηρόν και αναίσθητον. Και είπα στους μαθητάς σου να διώξουν αυτό το πονηρόν πνεύμα, και δεν ημπόρεσαν”.

Μαρκ. 9,19         ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν.

Μαρκ. 9,19               Ο δε Ιησούς απεκρίθη εις αυτόν και είπε· “ω γενεά, που μένεις ακόμη άπιστος, παρ' όλα τα θαύματα που έχεις ιδή· έως πότε θα είμαι μαζή σας; Εως πότε θα σας ανέχωμαι; Φερτε αυτόν σε μένα”. Και έφεραν πράγματι το δαιμονιζόμενο παιδί.

Μαρκ. 9,20         καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων.

Μαρκ. 9,20              Και το πνεύμα το πονηρόν, μόλις είδε τον Ιησούν, αμέσως συνεκλόνισε με σπασμούς τον νέον, ο οποίος αφού έπεσε εις την γην, εκυλίετο και έβγαζε αφρούς.

Μαρκ. 9,21         καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· παιδιόθεν.

Μαρκ. 9,21               Και ηρώτησε ο Κυριος τον πατέρα του νέου· “πόσος καιρός είναι από τότε που συνέβη αυτό;” Και εκείνος είπε· “από την παιδικήν του ηλικίαν.

Μαρκ. 9,22         καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς.

Μαρκ. 9,22              Και πολλές φορές τον έρριξεν εις την φωτιά και εις τα νερά, δια να τον εξοντώση. Αλλ' εάν ημπορής να κάμης τίποτε, σπλαγχνίσου μας και βοήθησέ μας”.

Μαρκ. 9,23         ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.

Μαρκ. 9,23              Ο δε Ιησούς του είπε τούτο· “εάν συ ημπορής να πιστεύσης, τότε όλα είναι κατορθωτά στον πιστεύοντα”.

Μαρκ. 9,24         καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· πιστεύω, κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ.

Μαρκ. 9,24              Και αμέσως πατήρ του παιδίου με δάκρυα εις τα μάτια έκραξε και είπε· “πιστεύω, Κυριε, βοήθησέ με να ελευθερωθώ από την ολιγοπιστίαν και να αποκτήσω ζωντανήν πίστιν”.

Μαρκ. 9,25         ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγων αὐτῷ· τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν.

Μαρκ. 9,25              Επειδή δε ο Ιησούς είδε ότι λαός έτρεχε από τα διάφορα μέρη και εμαζεύετο εκεί, επέπληξε το ακάθαρτον πνεύμα και του είπε· “το πνεύμα το άλαλον και το κωφόν, εγώ σε διατάσσω, έβγα από αυτόν και ποτέ πλέον να μη ξαναεισέλθης εις αυτόν”.

Μαρκ. 9,26         καὶ κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτὸν ἐξῆλθε, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν.

Μαρκ. 9,26              Και το πνεύμα το πονηρόν αφού έκραξε και συνεκλόνισε παρά πολύ τον νέον, εβγήκε. Και έμεινε ο νέος σαν πεθαμένος, ώστε πολλοί να λέγουν ότι απέθανε.

Μαρκ. 9,27         ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήσας αὐτὸν τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη.

Μαρκ. 9,27              Ο δε Ιησούς τον επιασε από το χέρι, τον εσήκωσε και εκείνος εστάθη όρθιος.

Μαρκ. 9,28         Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾿ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό.

Μαρκ. 9,28              Οταν δε εισήλθεν ο Κυριος εις ένα σπίτι, οι μαθηταί του τον ερωτούσαν ιδιαιτέρως· “διατί ημείς δεν ημπορέσαμεν να διώξωμε το ακάθαρτον πνεύμα;”

Μαρκ. 9,29         καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.

Μαρκ. 9,29              Και εκείνος τους είπεν· “αυτό το γένος των δαιμονίων με τίποτε άλλο δεν διώχνεται, παρά μόνον με προσευχήν και νηστείαν”.

Μαρκ. 9,30         Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ·

Μαρκ. 9,30              Και αφού ανεχώρησαν από εκεί, επροχωρούσαν από απόμερους δρόμους δια μέσου της Γαλιλαίας και δεν ήθελε να μάθη κανείς δια την διάβασίν του αυτήν.

Μαρκ. 9,31         ἐδίδασκε γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Μαρκ. 9,31               Και τούτο, διότι εδίδασκε τους μαθητάς του ιδιαιτέρως και τους επληροφορούσε, ότι ο υιός του ανθρώπου παραδίδεται εις χέρια μοχθηρών ανθρώπων, οι οποίοι και θα τον θανατώσουν, και αφού θανατωθή, την τρίτην ημέραν θα αναστηθή.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τί πρέπει νά κάνει ὁ χριστιανός γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή; (Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Ο Χριστιανός, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, πρέπει:

1. Μ’ όλη του την ψυχή ν’ αγαπάει το Θεό και να τηρεί τις εντολές Του. Ν’ αγαπάει, επίσης, το συνάνθρωπό του όπως και τον εαυτό του. Γιατί ο Κύριος είπε: «Θα μείνετε πιστοί στη αγάπη μου, αν τηρήσετε όλες τις εντολές μου» (Ιω. 15:10). Και: «Έτσι, θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο» (Ιω. 13:35).

2. Να ταπεινώνει την ψυχή του μπροστά στον Θεό και ποτέ να μην ταπεινώνει τον πλησίον του. Γιατί «καρδιά συντετριμμένη και ταπεινωμένη ο Θεός δεν θα την καταφρονήσει» (Ψαλμ. 50:19). Να πενθεί για τις αμαρτίες του. Να θλίβεται πικρά για τις αμαρτίες του πλησίον του. Να χαίρεται, όταν ο πλησίον του είναι ευτυχισμένος, και να μην τον φθονεί για την ευτυχία του. Να δέχεται με υπομονή και να συμβουλεύει με καλοσύνη όσους του εναντιώνονται. Να επιδιώκει πάντα τη εκτέλεση δικαίων και θεάρεστων έργων, που συντελούν στη διατήρηση της καθαρότητος της ψυχής.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἐσύ ὅμως μετανόησε…» (Θαυμαστό περιστατικό!)

Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π.Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου: «Γνῶσις καί βίωμα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως», βρήκαμε τό ἑξῆς θαυμαστό περιστατικό σχετικό μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση.

~  Μια μέρα μετέβη σ᾿ ἕνα νοσοκομεῖο, ὅπου νοσηλευόταν ἕνας ἱερεύς, γιά νά τόν ἐξομολογήσει. Τόν προσκάλεσε ἐπειγόντως ὁ ἀσθενής γέροντας, διότι τήν προηγούμενη βραδυά εἶδε ἕνα θαυμαστό καί τρομακτικό ὅραμα. Ἐμφανίσθηκε κοντά του ἕνας ὁλόφωτος νέος καί τοῦ ἔλεγε δείχνοντάς του τόν οὐρανό:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἂς φοβοῦνται ὅσοι πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία

Εἶναι φανερὸ ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηρεῖται στὴν Πατρίδα μας ἕνα ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ ρεῦμα. Ψηφίζονται ἀντορθόδοξοι νόμοι ποὺ ἀντιβαίνουν κατὰ τρόπο κραυγαλέο πρὸς τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, τὰ χριστιανικὰ ἤθη τοῦ λαοῦ μας καὶ τὴν ἱστορία τοῦ Γένους μας. Παράλληλα Ἐπίσκοποι ἐκδιώκονται ἀπὸ τὰ σχολεῖα μὲ ἕνα ἁπλὸ τηλεφώνημα ὑπαλλήλου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐπιδοθεῖ μὲ αὐξανόμενο ζῆλο στὴν ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀφαιρώντας ἔτσι ἀπὸ τὰ παιδιά μας τὸ δικαίωμα νὰ διδαχθοῦν τὴν πίστη τῶν πατέρων τους. Μιὰ πίστη, χάρη στὴν ὁποία τὸ ἔθνος μας μεγαλούργησε, δημιούργησε πολιτισμό, ἔγραψε ἱστορία, ἀφοῦ αὐτὴ τοῦ εἶχε ἤδη ἐμπνεύσει τὸ ἡρωικὸ φρόνημα, χάρη στὸ ὁποῖο ἀποτίναξε βάρβαρο ζυγὸ 500 ἐτῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

« “...τῇ κραταιᾷ Σου χειρί μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου Σώματός Σου καί τοῦ Τιμίου Αἵματος”», μέρος γ΄

Ὁ Ἰησοῦ Χριστός εἶναι Παρών. Ὁ Ἄρτος καί ὁ Οἶνος δέν εἶναι τά σύμβολα τοῦ θείου Σώματος καί Αἵματος, ἀλλά αὐτό τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Ἀρνίου, πού σφαγιάσθηκε καί ἡ σφαγή Του συνεχίζεται ἀναιμάκτως γιά τή σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου.

Ἐπάνω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί κάτω ἀπό τήν Πλατυτέρα εἰκονίζεται πάντα ἡ Θεία Λειτουργία, τήν ὥρα πού ὁ Αἰώνιος Ἀρχιερεύς Ἰησοῦς Χριστός μεταδίδει, ὅπως καί στόν Μυστικό Δεῖπνο, τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του στούς Ἀποστόλους. Τήν ἴδια εἰκόνα μᾶς περιγράφουν τά λόγια τῆς Εὐχῆς: “...τῇ κραταιᾷ Σου χειρί μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου Σώματός Σου καί τοῦ Τιμίου Αἵματος”.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ ἀδικημένοι εἶναι τά πιό ἀγαπημένα παιδιά τοῦ Θεοῦ

Αν σκεφτόμασταν ότι ο πιο αδικημένος είναι ο Χριστός, θα δεχόμασταν με χαρά την αδικία. Ενώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη από πολλή αγάπη και κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά της Παναγίας. Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα. Από δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους. Και τι εργαλεία είχαν τότε; Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, με κάτι καβίλιες ξύλινες. Του έδιναν και κάτι σανίδια…και Τού έλεγαν: «Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο…». Και πώς να τα πλανίσει; Πλανίζονταν μ’ εκείνα τα γύφτικα σίδερα, που χρησιμοποιούσαν τότε για πλάνες; Ξέρεις τι ζόρικα είναι;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς. Ἐκπομπὴ 2η

ΛΥΧΝΟΣ TV - Τηλεοπτικὸς Σταθμὸς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Ἐκπομπὴ τοῦ 2016: «Θεολογία τῶν Γεγονότων»
Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς.
Ἐκπομπὴ 2η, 4 Φεβρουαρίου 2016

https://www.youtube.com/watch?v=SHfGBe1qYnQ
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὠδή κάτω ἀπό τή σκιά τοῦ Σταυροῦ ἐμπνευσμένη ἀπό τό 15ο κεφάλαιο τῆς Ἐξόδου

Ἅγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου,

ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου

ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου.

( Ψαλμ. 50:16-17)

Κάθομαι κάτω ἀπό τήν ἱερή σκιά τοῦ Σταυροῦ. Ἀρχίζω νά ψάλλω ἕναν ὕμνο εὐγνωμοσύνης στόν Πλάστη καί Σωτήρα μου.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΓ΄(ΡΙΔ΄).113

1. Ἐν ἐξόδῳ Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, οἴκου Ἰακώβ ἐκ λαοῦ βαρβάρου,
2. ἐγενήθῃ Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ, Ἰσραήλ ἐξουσία αὐτοῦ.
3. Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω·

Δέν καταφεύγω κάτω ἀπό τή σκιά τοῦ Σταυροῦ γιά νά ξεφύγω ἀπό τίς καυτές ἀκτίνες τοῦ αἰσθητοῦ ἥλιου· ὄχι. Θέλω νά ξεφύγω ἀπό τόν καύσωνα τῶν ἁμαρτιῶν, ἀπό τόν καύσωνα τῶν πειρασμῶν. Ἀλίμονο, ὁ κόσμος ἔχει γεμίσει πειρασμούς φοβερούς!

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας...

Να μετανοούμε για την ατέλειά μας, για την κατάσταση μας. Καλό είναι να ξεχωρίσουμε τη μετάνοια από τη συντριβή. Η μετάνοια αναφέρεται κυρίως σε κάποιο συγκεκριμένο αμάρτημα που διαπράξαμε.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

9 Απριλίου Συναξαριστής. Εὐψυχίου Μάρτυρος, Αὐδιησοῦ Μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῶ τριακόσιοι Μάρτυρες, Ἀκατίου Ὁσίου, Βαδίμου Ὁσιομάρτυρος, Μετακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίας Μόνικας, τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης Μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Εὐψύχιος

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὐψύχιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ δυσσεβοὺς αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361-363 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ χώρα τῆς Καππαδοκίας. Ἦταν ἄνθρωπος μὲ θεοφιλῆ βίο καὶ ἀγαθὴ κρίση καὶ εἶχε πολὺ πόθο γιὰ τὸν Χριστό.
Ὅταν στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας ὁ Ἰουλιανὸς ἔχτισε ναὸ τῆς θεᾶς Τύχης, στὸν ὁποῖο θυσίαζαν οἱ εἰδωλολάτρες, ὁ Εὐψύχιος πῆρε μαζί του καὶ μερικοὺς ἄλλους θαρραλέους νέους καὶ γκρέμισαν τὸ ναὸ ἀπὸ τὰ θεμέλια καθὼς καὶ τὸ εἴδωλο τῆς θεᾶς.
Ὅταν ἔμαθε αὐτὰ ὁ βασιλέας ὀργίσθηκε ὑπερβολικὰ καὶ ἀπέστειλε στρατιῶτες γιὰ νὰ τοὺς συλλάβουν. Καὶ τοὺς ἄλλους, ἀφοῦ τοὺς στέρησε ἀπὸ τὴν περιουσία τους, τοὺς ὑπέβαλλε σὲ ποικίλα χτυπήματα καὶ τοὺς ἐξόρισε. Τὸν Μάρτυρα ὅμως, Εὐψύχιο, ἐπειδὴ κατὰ τὴν γνώμη του ὑπῆρξε ἡ αἰτία αὐτῆς τῆς ἐνέργειας, πρῶτα τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακή, στὴν συνέχεια δὲ τὸν βασάνισε πολύ.
Ἐπειδὴ ὅμως δὲν κατάφερνε νὰ τὸν πείσει νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του στὸν Χριστό, ἔδωσε ἐντολὴ καὶ τὸν ἀποκεφάλισαν.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 9 Απριλίου

  Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
  πού ἑορτάζουν σήμερα 9 Απριλίου ἐδῶ

http://hristospanagia.gr