Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 4 Αὑγούστου

Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. ζ΄24- 35 )
Α Κορ. 7,24        ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ τῷ Θεῷ.
Α Κορ. 7,24              Ο καθένας, αδελφοί, εις όποιαν κατάστασιν ευρέθη, όταν εκλήθη, εις αυτήν και ας μένη, (φροντίζων μόνον και αγωνιζόμενος να είναι πάντοτε κοντά στον Θεόν).
Α Κορ. 7,25        Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν Κυρίου οὐχ ἔχω, γνώμην δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ Κυρίου πιστὸς εἶναι.
Α Κορ. 7,25              Ως προς δε τας παρθένους, δεν έχω εντολήν εκ μέρους του Κυρίου να σας διαβιβάσω, αλλά και εγώ σαν άνθρωπος, που έχω ελεηθή από τον Κυριον, ώστε να είμαι αξιόπιστος διδάσκαλος σας, σας δίδω γνώμην.
Α Κορ. 7,26        νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτως εἶναι.
Α Κορ. 7,26              Νομίζω, λοιπόν, ότι εξ αιτίας της δυσκόλου εποχής, που διερχόμεθα εις την παρούσαν ζωήν, τούτο είναι καλόν· ότι δηλαδή είναι καλόν στον άνθρωπον να μένη έτσι, δηλαδή άγαμος.
Α Κορ. 7,27        δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; μὴ ζήτει γυναῖκα·
Α Κορ. 7,27              Είσαι όμως δεμένος δια των δεσμών του γάμου με γυναίκα; Μη ζητής να λυθής από τον δεσμόν αυτόν της γυναικός. Είσαι ελεύθερος από τα δεσμά του γάμου με γυναίκα; Μη ζητής σύζυγον.
Α Κορ. 7,28        ἐὰν δὲ καὶ γήμῃς, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε· θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι· ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι.
Α Κορ. 7,28              Αλλά και αν έλθης εις γάμον, δεν διαπράττεις καμμίαν αμαρτίαν. Και η παρθένος εάν υπανδρευθή, δεν θα έχη αμαρτήσει. Θα έχουν όμως αυτοί θλίψιν κατά το σώμα, (εξ αιτίας των μεριμνών και των φροντίδων και των αγώνων, στους οποίους περιπλέκονται οι έγγαμοι). Εγώ όμως σας λυπούμαι και θέλω να προλάβω αυτάς τας ταλαιπωρίας σας.
Α Κορ. 7,29        τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι,
Α Κορ. 7,29              Και τούτο σας λέγω ακόμη, αδελφοί μου, ο καιρός είναι ολίγος και περιωρισμένος, ώστε και εκείνοι που έχουν γυναίκας να είναι σαν να μην έχουν, και ας φροντίζουν να μη υποδουλώνωνται εξ ολοκλήρου εις βιωτικάς μερίμνας.
Α Κορ. 7,30        καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες,
Α Κορ. 7,30              Και εκείνοι που κλαίουν δια τας θλίψεις των, να είναι σαν να μη κλαίουν, διότι γρήγορα εις την σύντομον ροήν του χρόνου θα περάσουν και αυταί. Και εκείνοι που χαίρουν, να ζουν σαν να μη χαίρουν δια τον ίδιον λόγον. Και εκείνοι που αγοράζουν, σαν να μη κατέχουν, διότι πολύ γρήγορα θα τα αφήσουν.
Α Κορ. 7,31        καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου.
Α Κορ. 7,31               Και αυτοί, οι οποίοι χρησιμοποιούν και μεταχειρίζονται τα αγαθά του κόσμου τούτου, ας μη κάμουν κατάχρησιν, η οποία βλάπτει και το σώμα και την ψυχήν· διότι φεύγει ασυγκράτητα η εξωτερική μορφή του κόσμου τούτου.
Α Κορ. 7,32        θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι. ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ·
Α Κορ. 7,32              Θελω δε να είσθε απηλλαγμένοι από τας πολλάς και δυσκόλους φροντίδας του βίου τούτου. Ο άγαμος φροντίζει και ενδιαφέρεται δι' όσα παραγγέλλει και θέλει ο Κυριος. Φροντίζει πως να αρέση στον Κυριον (αυτή δε η φροντίδα είναι ειρηνική και χαρούμενη).
Α Κορ. 7,33        ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῇ γυναικί.
Α Κορ. 7,33              Εκείνος όμως που ήλθεν εις γάμον, φροντίζει δια τα κοσμικά πράγματα, πως θα αρέση εις την γυναίκα του.
Α Κορ. 7,34        μεμέρισται καὶ ἡ γυνὴ καὶ ἡ παρθένος. ἡ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, ἵνα ᾖ ἁγία καὶ σώματι καὶ πνεύματι· ἡ δὲ γαμήσασα μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει τῷ ἀνδρί.
Α Κορ. 7,34              Υπάρχει διαφορά και διάκρισις μεταξύ της εγγάμου και εκείνης που ηθέλησε και έμεινε παρθένος. Η μείνασα παρθένος φροντίζει με όλην της την ψυχήν και επιδιώκει εκείνα που αρέσουν στον Κυριον, δια να είναι αγία και καθαρά κατά το σώμα και την ψυχήν. Η έγγαμος φροντίζει πολύ δια κοσμικά πράγματα, πως θα αρέση στον άνδρα της.
Α Κορ. 7,35        τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν συμφέρον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ Κυρίῳ ἀπερισπάστως.
Α Κορ. 7,35              Λεγω δε αυτό περί της παρθενικής ζωής αποκλειστικά και μόνον προς το συμφέρον σας, όχι δια να σας βάλω θηλειά στον λαιμόν και να σας τραβήξω, χωρίς να το θέλετε, στον άγαμον βίον, αλλά δια να σας δείξω και να σας οδηγήσω εις μίαν σεμνήν ζωήν και διακεκριμένην θέσιν πλησίον του Κυρίου, χωρίς βιωτικούς περισπασμούς και φροντίδας.

Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ιε΄12- 21 )
Ματθ. 15,12       τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπον αὐτῷ· οἶδας ὅτι οἱ Φαρισαῖοι ἐσκανδαλίσθησαν ἀκούσαντες τὸν λόγον;
Ματθ. 15,12              Τοτε ήλθαν προς αυτόν οι μαθηταί του και του είπαν· “γνωρίζεις ότι οι Φαρισαίοι επειράχθηκαν και εθύμωσαν, όταν άκουσαν αυτά τα λόγια;”
Ματθ. 15,13       ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται.
Ματθ. 15,13              Εκείνος δε απεκρίθη και είπε· “όσα φυτά δεν εφύτευσε ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θα ξερριζωθούν.
Ματθ. 15,14       ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.
Ματθ. 15,14              Αφήσατέ τους· είναι τυφλοί, οδηγοί άλλων τυφλών· εάν δε ένας τυφλός οδηγή ένα άλλον τυφλόν, θα πέσουν και οι δύο εις βαθύν λάκκον”.
Ματθ. 15,15       ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· φράσον ἡμῖν τὴν παραβολὴν ταύτην.
Ματθ. 15,15              Επήρε τον λόγον τότε ο Πετρος και του είπε· “εξήγησε μας αυτήν την παραβολήν που είπες προηγουμένως”.
Ματθ. 15,16       ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε;
Ματθ. 15,16              Ο δε Ιησούς είπε· “ακόμη και σεις που τόσον χρόνον είσθε μαζή μου, δεν ημπορείτε να καταλάβετε το νόημα των λόγων μου;
Ματθ. 15,17       οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται;
Ματθ. 15,17              Ακόμη δεν καταλαβαίνετε ότι εκείνο που εισέρχεται στο στόμα, προχωρεί εις την κοιλίαν και απορρίπτεται στο αφοδευτήριον;
Ματθ. 15,18       τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ τοῦ στόματος ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
Ματθ. 15,18              Εκείνα όμως που βγαίνουν από το στόμα, εξέρχονται από την καρδιά, και αυτά είναι που μολύνουν τον άνθρωπον.
Ματθ. 15,19       ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
Ματθ. 15,19              Διότι από την καρδιά βγαίνουν αμαρτωλαί σκέψεις και επιθυμίαι, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
Ματθ. 15,20       ταῦτά ἐστι τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον· τὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶ φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
Ματθ. 15,20             Αυτά είναι που κάνουν ακάθαρτον ενώπιον του Θεού τον άνθρωπον· το δε να φάγη κανείς με άπλυτα χέρια, δεν μολύνει τον άνθρωπον”.
Ματθ. 15,21       Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος.
Ματθ. 15,21              Αναχωρήσας δε από εκεί ο Ιησούς επήγε εις τα μέρη Τυρου και Σιδώνος.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Θεωρητικό» μέρος α΄


Ὅσιος Θεόδωρος Ἐδέσσης

Πόσο μεγάλος εἶναι ἀγώνας νά σπάσει ἄνθρωπος τόν γερό αὐτό δεσμό καί νά ἐλυθερωθεῖ ἀπό τή λατρεία τῆς ὕλης καί νά ἀποκτήσει τήν ἕξη τῶν καλῶν! Χρειάζεται πράγματι γενναία καί ἀνδρεία ψυχή γιά νά ξεμακρύνει ἀπό τήν ὕλη. Ἐκεῖνο πού φροντίζομε δέν εἶναι μόνο κάθαρση ἀπό τά πάθη, γιατί αὐτό δέν εἶναι κυρίως ἀρετή, ἀλλά προπαρασκευή ἀρετῆς. Χρειάζεται ἐκτός ἀπό τήν κάθαρση τῶν κακῶν συνηθειῶν, καί ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Κάθαρση τῆς ψυχῆς εἶναι, γιά μέν τό λογιστικό μέρος της, ἀπαλλαγή καί τέλεια ἐξάλειψη τῶν γηίνων καί ἀσταθῶν, δηλαδή τῶν ἁμαρτωλῶν συνηθειῶν· γιά δέ τό ἐπιθυμητικό, τό νά μή κινεῖται καθόλου πρός τήν ὕλη, μήτε νά ἀποβλέπει στήν αἴσθηση, ἀλλά νά εἶναι πειθήνιο στό λογικό. Γιά τό θυμικό, ἀκολούθως, τό νά μήν ταράζεται ποτέ γιά ὅσα συμβαίνουν. Μετά τήν κάθαρση αὐτή καί τή νέκρωση διόρθωση τῶν χειρότερων δυνάμεων, χρειάζεται καί ἀνάβαση καί θέωση. Γιατί πρέπει, ἀφοῦ ἀφήσει κανείς τό κακό, νά πράξει τό ἀγαθό1, κι ἀκόμη νά ἀπαρνηθεῖ πρῶτα τόν ἑαυτό του καί ἀφοῦ σηκώσει τό σταυρό του, νά ἀκολουθεῖ τόν Κύριο2 πρός τήν ὑπέρτατη κατάσταση τῆς θεώσεως.

Ἡγουμένη Μαρία. Ἀναμνήσεις ἑνός μαθητή. Ἡ περιπλάνησή της στήν Εὐρώπη. Αὐτοβιογραφία. Τοῦ Μητροπολίτου Γαβριήλ τοῦ Λόβτσάνσκ. Ἡ ζωή τῆς μητερούλας στήν Σερβία καί τήν Βουλγαρία. Περί ἀναστάσεως νεκροῦ


Η ζωή της Μητερούλας στην Σερβία και την Βουλγαρία

Μητερούλα Μαρία διηγούνταν πολλά για την ζωή πού έζησε στην Σερβία. Χρειάστηκε να ανασυγκροτήσει τρία μοναστήρια, και κάποια στιγμή όλα βρίσκονταν υπό την πνευματική της χειραγώγηση. Το πρώτο ήταν το μοναστήρι των αγίων Κηρύκιου και Ιουλίττας, το όποιο βρίσκονταν στα σύνορα με την Βουλγαρία.
Οι επαρχιακές αρχές μετέφεραν την αδελφότητα της Μητερούλας από μοναστήρι σε μοναστήρι. Μου διηγήθηκε κάποτε ότι ο Επίσκοπος Σερβίας έλαβε ένα γράμμα πού έλεγε: «Μην κρατάτε στα σύνορα τις Ρωσίδες μοναχές, γιατί μπορεί να συνεννοηθούν με τούς Βούλγαρους, και με κάποιον τρόπο να βλάψουν την Σερβία». Έτσι, πιθανολογώ πώς υπήρχαν και πολιτικοί λόγοι πού συνετέλεσαν ώστε η Μητερούλα να αλλάζει μοναστήρια.

Τά θαυμάσια τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονα

Ο κ. Ιωάννης από την Ελβετία ήρχετο από ηλικία 20 ετών στον Άθω.
Τον αγάπησε τόσο πολύ, ώστε παρέμενε αρκετό καιρό κάθε έτος. Το αγαπημένο του μέρος ήταν πάντοτε στα Καυσοκαλύβια η συνοδεία των Ιωασαφαίων, του γέροντος Ιωάννου και Αντωνίου. Προτεστάντης ων, επιθυμούσε να μάθη την Αλήθεια κοντά στους απλούς ειλικρινείς μοναχούς και ν’ αξιωθή του θείου Βαπτίσματος, (όπως κι έγινε τον χειμώνα του 1977, στην Ι. Μ. Σταυρονικήτα, υπό του τότε ηγουμένου π. Βασιλείου).
 Όπως μας διηγήθη ο ίδιος, το 1974, μετά από πολυήμερη παραμονή του στα Καυσοκαλύβια, ως συνήθως, έπρεπε να επιστρέψη στην πατρίδα του.
Λόγω τρικυμίας, η μόνη οδός ήταν μέσω Κερασιάς, εβίασε τον εαυτό του και μετά από πολύ κόπο έφτασε κουρασμένος στη βρύση παρά την οδόν του κελλιού Αγίου Δημητρίου, του λεγόμενου Χατζηγιώργη.
Είδε καπνό στο κελί, πλησίασε, έκρουσε την πεπαλαιωμένην θύραν και τον υπεδέχθη ο γερο-Συμεών.

«Ὅ,τι καί ἄν κάνομε, ἄς λέμε πάντοτε κι ἐμεῖς μέ χαρά γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνο πού ἔλεγε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής: «Ἐκεῖνος πρέπει νά δοξάζεται, ἐνῶ ἐμεῖς νά μικραίνομε»1. »

Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς

Λόγος ἀσκητικός χωρισμένος σέ 100 πρακτικά κεφάλαια
πνευματικῆς γνώσεως καί διακρίσεως


9. Ἡ σοφία καί ἡ γνώση εἶναι χαρίσματα τοῦ ἑνός Ἁγίου Πνεύματος. Τό κάθε ὅμως χάρισμα ἐνεργεῖ μέ διάφορο τρόπο. «Σέ ἄλλον δίνεται σοφία, σέ ἄλλον γνώση, ἀπό τό ἴδιο Πνεῦμα»2, ὅπως μαρτυρεῖ καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Καί ἡ γνώση ἑνώνει μέ τήν πείρα τόν ἄνθρωπο μέ τό Θεό, ἀλλά δέν κινεῖ τήν ψυχή σέ λόγους γιά τά ὄντα. Γι᾿ αὐτό καί μερικοί πού ἀσκοῦν τό μοναχικό βίο, φωτίζονται ἀπό τή γνώση μέ νοερή αἴσθηση, ἀλλά ἡ ψυχή τους δέν κινεῖται σέ θείους λόγους. Ἡ σοφία ὅμως, ὅταν δοθεῖ μέ φόβο σέ κάποιον μαζί μέ τή γνώση (καί αὐτό εἶναι σπάνιο), φανερώνει τίς ἴδιες τίς ἐνέργειες τῆς θείας γνώσεως· γιατί ἡ γνώση συνηθίζει νά φωτίζει τόν νοῦ μέ τήν ἐμπειρία, ἐνῶ ἡ σοφία μέ τόν πνευματικό λόγο. Τή γνώση τήν προξενεῖ ἡ προσευχή καί ἡ πολλή ἡσυχία καί ἡ τέλεια ἀμεριμνία, ἐνῶ τή σοφία τήν προξενεῖ ἡ συνεχής μελέτη τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, πού γίνεται χωρίς κενοδοξία· καί προπάντων ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ὁμιλία τῆς Δρ Ἐλισάβετ Προδρόμου στό Σικάγο τό 2007 πού .. προδρόμησε τήν ἀντορθόδοξη σύναξη τοῦ Κολυμπαρίου

Το Νοέμβριο του 2007 η Δρ Ελισάβετ Προδρόμου μαζί με μια σειρά ομιλητών, παρευρέθησαν στη διάσκεψη που είχε διοργανώσει η ένωση ‘Λαϊκοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι’ [Orthodox Christian Laity – OCL] με τίτλο: ‘Η Ανάγκη για μία Αγία και Μεγάλη Σύνοδο’ [The Need for a Great and Holy Counci]. Δεν μπορεί σε αυτό το σημείο να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι μία ομάδα ανθρώπων, άγνωστοι στην συντριπτικότατη πλειοψηφία του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, συζητάει για μία ‘Αγία και Μεγάλη Σύνοδο’ η οποία εμφανίζεται με αυτό ακριβώς το όνομα 9 χρόνια αργότερα.
Η ‘Orthodox Christian Laity’, που διοργάνωσε την ομιλία το 2007, προσδιορίζεται ως μία ανεξάρτητη, εθνική, παν-ορθόδοξη, μη κερδοσκοπική (και απαλλαγμένη από τους ομοσπονδιακούς φόρους), εκπαιδευτική οργάνωση που έχει ως βασικό σκοπό την «προώθηση της ανανέωσης της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες..». Μία πρώτη γεύση αυτής της οργάνωσης παίρνει ο αναγνώστης από αυτό το βίντεο για την «Παρουσία της Ορθοδοξίας στον Νέο Κόσμο». 

Νέος Ἱερομάρτυρας Κωνσταντίνος Ποντγκόρσκυ πού ἐσταυρώθη στήν θύρα τοῦ ναοῦ (+1918)

...Ή τελευταία σταγόνα πού ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής των προσώπων της νέας εξουσίας, ήταν η λειτουργία πού έκανε ο π. Κωνσταντίνος στίς 7 Νοεμβρίου του 1918 (25 Όκτωβρίου με το Ιουλιανό Ημερολόγιο πού ίσχυε ακόμα στη Ρωσία). Την ήμερα αυτή έφτασαν στο Κιρζεμάνι οι επαναστάτες για να επιτάξουν την αγροτική παραγωγή.Ηταν οι «αντιπρόσωποι», όπως τους ονόμαζαν αργότερα στα χωριά, καί προσπαθούσαν να οργανώσουν ένα φεστιβάλ, για να τιμήσουν την πρώτη επέτειο της οκτωβριανής επανάστασης.

 Το φεστιβάλ όμως για κάποιο λόγο δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία για τους συντελεστές του. Δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό στους κατοίκους του χωρίου. Οί «αντιπρόσωποι,», αφού ολοκλήρωσαν τη διαδικασία επίταξης της αγροτικής παραγωγής, άρπαξαν όλους τους καρ­πούς, δεν άφησαν τίποτα.

Περισσότερο ἀξίζει μία σταγόνα προσευχῆς ἀπό μία θάλασσα ἀπελπισίας

Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
http://proskynitis.blogspot.gr/
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

3 Αυγούστου Συναξαριστής. Τῶν Ὁσίων Δαλματίου, Φαύστου καί Ἰσαακίου, Στεφάνου Ἱερομάρτυρα, Ἰωάννου Ὁμολογητοῦ, Σαλώμης Μυροφόρου, Θεοκλήτης Ὁσίας, Ἰωάννου καί Ἰωάννου τοῦ Νέου Ἐπισκόπων, Ἀντωνίου Θαυματουργοῦ, Ὀλυμπίου Ἐπάρχου, Θεοδώρας καί Θεοπίστης Ὁσίων.

Οἱ Ὅσιοι Δαλμάτιος, Φαῦστος, καὶ Ἰσαάκιος

Ὁ Δαλμάτιος ἦταν στρατιώτης, γρήγορα ὅμως τὴν θεοσεβὴ ψυχή του κυρίευσε ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸν Κύριο καὶ Δημιουργό του. Ξεκίνησε λοιπὸν, μαζὶ μὲ τὸν γιὸ του Φαῦστο νὰ συναντήσει τὸν μοναχὸ Ἰσαάκιο, ἡ φήμη τοῦ ὁποίου εἶχε φέρει κοντὰ του πολλοὺς ἄνδρες.
Ὁ Δαλμάτιος διακρίθηκε ἀνάμεσα στοὺς ὑπολοίπους μοναχοὺς γιὰ τὴν ἀρετή του, τόσο ὥστε ἐξελέγει ἡγούμενος μετὰ τὸν θάνατο τοῦ εὐσεβοῦς Ἰσαακίου. Μάλιστα γιὰ τὸν ἐνάρετο βίο του ὁ Δαλμάτιος τιμήθηκε καὶ ἀπὸ τὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ποὺ συνῆλθε τὸ 431 μ.Χ. στὴν Ἔφεσο, στὴν ὁποία οἱ Πατέρες ἀνέδειξαν τὸν Ὅσιο ἀρχιμανδρίτη.
Τὸν δρόμο τοῦ Δαλμάτιου, ὁ ὁποῖος τελείωσε τὴν ζωὴ του ἐν εἰρήνῃ, ἀκολούθησε ὁ γιός του Φαῦστος, ἀναδεικνύοντας ἑαυτὸν, ἄξιο διάδοχο τοῦ πατέρα του.
Ὅσον ἀφορὰ στὸν Ὅσιο Ἰσαάκιο, ἔμεινε ξακουστὸς γιὰ τὴν στάση, τὴν ὁποία ὑπέδειξε ἀπέναντι στὸν αἱρετικὸ αὐτοκράτορα Οὔλη, ὅταν αὐτὸς κατὰ τὴν ἐκστρατεία του ἐνάντια στοὺς Σκύθες συνάντησε τὸν Ὅσιο. Ὁ Ἰσαάκιος πέθανε σὲ βαθειὰ γεράματα.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 3 Αὑγούστου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 3 Αὑγούστου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής