Γεν. 17,1 Ἐγένετο δὲ Ἅβραμ
ἐτῶν ἐνενηκονταεννέα, καὶ ὤφθη Κύριος τῷ Ἅβραμ
καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός
σου· εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος,
Γεν. 17,1 Οταν ο Αβραμ έφθασεν εις ηλικίαν ενενήκοντα εννέα
ετών, παρουσιάσθη ο Κυριος εις αυτόν και του είπεν· “εγώ είμαι, ο Θεός σου·
γίνε ευάρεστος ενώπιόν μου, ανεπίληπτος και ενάρετος·
Γεν. 17,2 καὶ θήσομαι τὴν
διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ
μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα.
Γεν. 17,2 και θα συνάψω την διαθήκην μου μεταξύ εμού και σου
και θα πληθύνω τους απογόνους σου πάρα πολύ”.
Γεν. 17,3 καὶ ἔπεσεν Ἅβραμ
ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ
ὁ Θεὸς λέγων·
Γεν. 17,3 Γεμάτος ιερόν δέος και ευγνωμοσύνην ο Αβραμ έπεσε
πρηνής ενώπιον του Θεού, ο οποίος ωμίλησε πάλιν και του είπεν·
Γεν. 17,4 καὶ ἐγὼ
ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ
πατὴρ πλήθους ἐθνῶν,
Γεν. 17,4 “Ιδού η συμφωνία και η υπόσχεσίς μου προς σέ· θα
γίνης γενάρχης πολυαρίθμων εθνών.
Γεν. 17,5 καὶ οὐ
κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἅβραμ, ἀλλ᾿ ἔσται
τὸ ὄνομά σου Ἁβραάμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν
τέθεικά σε.
Γεν. 17,5 Το όνομά σου δεν θα είναι πλέον Αβραμ, αλλά θα
ονομάζεσαι Αβραάμ, διότι σε έχω προορίσει ως πρόγονον και πατριάρχην πολλών
λαών.
Γεν. 17,6 καὶ αὐξανῶ
σε σφόδρα σφόδρα καὶ θήσω σε εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς
ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται.
Γεν. 17,6 Θα σε αυξήσω πολύ, πάρα πολύ, θα σε αναδείξω
πρόγονον πολλών εθνών και βασιλείς θα προέλθουν από σέ.
Γεν. 17,7 καὶ στήσω τὴν
διαθήκην μου ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ
σπέρματός σου μετά σέ, εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν, εἰς
διαθήκην αἰώνιον, εἶναί σου Θεὸς καὶ τοῦ
σπέρματός σου μετὰ σέ.
Γεν. 17,7 Και θα στήσω έγκυρον και ακατάλυτον την συμφωνίαν
και την υπόσχεσίν μου αυτήν και στους απογόνους σου έπειτα από σε εις όλας τας
γενεάς αυτών· υπόσχεσιν παντοτεινήν και ανέκκλητον ότι θα είμαι ιδικός σου Θεός
και Θεός των έπειτα από σε απογόνων σου.
Γεν. 17,8 καὶ δώσω σοι καὶ
τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴν γῆν, ἣν παροικεῖς,
πᾶσαν τὴν γῆν Χαναάν, εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον καὶ
ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν.
Γεν. 17,8 Και θα δώσω εις σε και, έπειτα από σε στους
απογόνους σου ως αιωνίαν ιδιοκτησίαν όλην αυτήν την γην Χαναάν, εις την οποίαν
τώρα κατοικείς ως ξένος· και θα είμαι στους απογόνους σου ο Θεός των”.
Γεν. 17,9 καὶ εἶπεν ὁ
Θεὸς πρὸς Ἁβραάμ· σὺ δὲ τὴν διαθήκην
μου διατηρήσεις, σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰς
τὰς γενεὰς αὐτῶν.
Γεν. 17,9 Είπε δε ακόμη ο Θεός προς τον Αβραάμ· “συ θα
φυλάξης την διαθήκην μου αυτήν, συ και οι απόγονοί σου εις όλας τας γενεάς των.
Παρ. 15,20 υἱὸς σοφὸς
εὐφραίνει πατέρα, υἱὸς δὲ ἄφρων μυκτηρίζει μητέρα
αὐτοῦ.
Παρ. 15,20 Ο σοφός και συνετός υιός δίδει χαράν πολλήν και
ευφροσύνην στον πατέρα του, ο δε ασύνετος καταφρονεί και περιπαίζει την μητέρα
του.
Παρ. 15,21 ἀνοήτου τρίβοι ἐνδεεῖς
φρενῶν, ἀνὴρ δὲ φρόνιμος κατευθύνων πορεύεται.
Παρ. 15,21 Οι τρόποι ζωής και ενεργείας του ασυνέτου είναι
παράλογοι, ενώ ο συνετός και φρόνιμος ανήρ πορεύεται την ορθήν κατεύθυνσιν.
Παρ. 15,22 ὑπερτίθενται
λογισμοὺς οἱ μὴ τιμῶντες συνέδρια, ἐν δὲ
καρδίαις βουλευομένων μένει βουλή.
Παρ. 15,22 Οι ασύνετοι άνθρωποι αναβάλλουν να εκπληρώσουν τας
αποφάσεις, που έλαβαν τα συνέδρια, διότι εν τη υψηλοφροσύνη των τα υποτιμούν.
Εις τας καρδίας όμως των συνετών αρχόντων γίνεται αποδεκτή η απόφασις, την
οποίαν τους υποβάλλουν οι σύμβουλοί των και τίθεται εις εφαρμογήν.
Παρ. 15,23 οὐ μὴ ὑπακούσῃ
ὁ κακὸς αὐτῇ, οὐδὲ μὴ εἴπῃ
καίριόν τι καὶ καλὸν τῷ κοινῷ.
Παρ. 15,23 Ο κακός όμως άρχων δεν θα συμμορφωθή και δεν θα
υπακούση εις την απόφασιν των καλών συμβούλων του. Δεν θα είπη ποτέ κάτι το
αξιόλογον και επωφελές δια τον λαόν.
Παρ. 15,24 ὁδοὶ ζωῆς
διανοήματα συνετοῦ, ἵνα ἐκκλίνας ἐκ τοῦ ᾅδου
σωθῇ.
Παρ. 15,24 Αι σκέψεις και τα νοήματα του συνετού ανθρώπου είναι
πορεία ζωής και ετσι αυτός παρεκκλίνει από εσφαλμένας οδούς και σώζεται από τον
θάνατον και τον άδην.
Παρ. 15,25 οἴκους ὑβριστῶν
κατασπᾷ Κύριος, ἐστήρισε δὲ ὅριον χήρας.
Παρ. 15,25 Τα αρχοντικά σπίτια των αλαζόνων και υπερηφάνων
κατακρημνίζει ο Κυριος, προστατεύει όμως τα σύνορα του αγρού της χήρας εναντίον
εκείνων, που τα επιβουλεύονται.
Παρ. 15,26 βδέλυγμα Κυρίῳ
λογισμὸς ἄδικος, ἁγνῶν δὲ ῥήσεις σεμναί.
Παρ. 15,26 Αποκρουστικαί και μισηταί είναι ενώπιον του Κυρίου αι
άδικοι σκέψεις και αποφάσεις, ενώ οι λόγοι των αγνών ανθρώπων, καθ' ο σεμνοί,
είναι αρεστοί στον Κυριον.
Παρ. 15,27 ἐξόλλυσιν ἑαυτὸν
ὁ δωρολήπτης, ὁ δὲ μισῶν δώρων λήψεις σώζεται. (Μασ. ΙΣΤ, 6)
Παρ. 15,27 Ο δικαστής, που δωροδοκείται, καταστρέφει κατά πρώτον
και κύριον λόγον τον εαυτόν του. Εξ αντιθέτου ο δικαστής, ο οποίος αποστρέφεται
και μισεί τα δώρα, σώζεται από πολλάς οδυνηράς συνεπείας.
Παρ. 15,27α ἐλεημοσύναις καὶ
πίστεσιν ἀποκαθαίρονται ἁμαρτίαι, τῷ δὲ φόβῳ
Κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.
Παρ. 15,27α Με ελεημοσύνας, με την εντιμότητα
και την αξιοπιστίαν καθαρίζονται αι αμαρτίαι των ανθρώπων και με τον φόβον του
Κυρίου αποφεύγει κάθε ευσεβής άνθρωπος το κακόν.
Παρ. 15,28 καρδίαι δικαίων μελετῶσι
πίστεις, στόμα δὲ ἀσεβῶν ἀποκρίνεται κακά. (Μασ. Ι, 7)
Παρ. 15,28 Η διάνοια και η καρδία των δικαίων μελετά αληθείς και
αξιοπίστους μαρτυρίας, ενώ το στόμα των ασεβών δίδει ψευδείς και πονηράς
αποκρίσεις.
Παρ. 15,28α δεκταὶ
παρὰ Κυρίῳ ὁδοὶ ἀνθρώπων δικαίων, διὰ δὲ
αὐτῶν καὶ οἱ ἐχθροὶ φίλοι γίνονται.
Παρ. 15,28α Ευπρόσδεκτοι είναι ενώπιον του
Κυρίου αι πορείαι της ζωής των ευσεβών ανθρώπων, με τους καλούς των δε τρόπους
κάμνουν και τους εχθρούς των ακόμη φίλους.
Παρ. 15,29 μακρὰν ἀπέχει
ὁ Θεὸς ἀπὸ ἀσεβῶν, εὐχαῖς δὲ
δικαίων ἐπακούει. (Μασ. ΙΣΤ,8)
Παρ. 15,29 Ο Θεός ευρίσκεται πολύ μακράν και δεν ακούει τους
ασεβείς ανθρώπους. Προσέχει όμως τας προσευχάς των ευσεβών ανθρώπων.
Παρ. 15,29α κρείσσων ὀλίγη λῆψις
μετὰ δικαιοσύνης ἢ πολλὰ γεννήματα μετὰ ἀδικίας.
Παρ. 15,29α Είναι καλύτερα και προτιμότερα
ολίγα κέρδη με δικαιοσύνην, παρά πολλά υλικά αγαθά με αδικίαν.
Παρ. 15,29β καρδία ἀνδρὸς
λογιζέσθω δίκαια, ἵνα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διορθωθῇ
τὰ διαβήματα αὐτοῦ.
Παρ. 15,29β Ο νους του ανθρώπου πρέπει να σκέπτεται και η καρδία
αύτού να δέχεται το δίκαιον, το σύμφωνον με το θέλημα του Θεού, δια να
ευοδωθούν αι πορείαι και αι ενέργειαι αυτού.
Παρ. 15,30 θεωρῶν ὀφθαλμὸς
καλὰ εὐφραίνει καρδίαν, φήμη δὲ ἀγαθὴ πιαίνει ὀστᾶ.
Παρ. 15,30 Ο άδολος οφθαλμός, όταν βλέπη τα θαυμάσια της
δημιουργίας η και καλά έργα των ανθρώπων, ευφραίνει την καρδίαν. Ονομα δε καλόν
και υπόληψις μεταξύ των ανθρώπων λιπαίνει και τονώνει τα οστά και κάμνει
χαρούμενον τον άνθρωπον.
Παρ. 15,32 ὃς ἀπωθεῖται
παιδείαν, μισεῖ ἑαυτόν, ὁ δὲ τηρῶν ἐλέγχους
ἀγαπᾷ ψυχὴν αὐτοῦ.
Παρ. 15,32 Εκείνος που αποστρέφεται και απορρίπτει την αληθινήν
παιδαγωγίαν και μόρφωσιν, μισεί τον εαυτόν του. Εκείνος όμως, ο οποίος ακούει
με προσοχήν και τηρεί με προθυμίαν τους ορθούς ελέγχους, που του γίνονται,
αγαπά την ψυχήν του.
Παρ. 15,33 φόβος Θεοῦ παιδεία
καὶ σοφία, καὶ ἀρχὴ δόξης ἀποκριθήσεται αὐτῇ.
Παρ. 15,33 Η ευλάβεια και ο φόβος προς τον Θεόν έχει ως καρπόν
την αληθινήν παιδείαν και σοφίαν. Και ο κατά Θεόν ευπαίδευτος από αυτήν την
ζωήν θα αρχιση να δοξάζεται.
Παρ. 16,1 Πάντα τὰ ἔργα
τοῦ ταπεινοῦ φανερὰ παρὰ τῷ Θεῷ, οἱ δὲ
ἀσεβεῖς ἐν ἡμέρᾳ κακῇ ὀλοῦνται.
Παρ. 16,1 Ολα τα έργα του ταπεινόφρονος και τα πλέον μυστικά
είναι ολοφάνερα ενώπιον του Θεού. Οι ασεβείς όμως και τα έργα των κατά την
ημέραν της οργής του Θεοϋ θα εξολοθρευθούν.
Παρ. 16,5 ἀκάθαρτος παρὰ
Θεῷ πᾶς ὑψηλοκάρδιος, χειρὶ δὲ χεῖρας ἐμβαλὼν
ἀδίκως οὐκ ἀθῳωθήσεται.
Παρ. 16,5 Ακάθαρτος είναι ενώπιον του Κυρίου κάθε επηρμένος
και υπερήφανος. Και εκείνος ο οποίος έδωσε το χέρι του στο χέρι άλλου, δια να
επιβεβαιώση έτσι την αδικίαν, που θα διαπράξη, δεν θα θεωρηθή αθώος ούτε και θα
αποφύγη την δικαίαν τιμωρίαν.
Παρ. 16,7 ἀρχὴ ὁδοῦ
ἀγαθῆς τὸ ποιεῖν τὰ δίκαια, δεκτὰ δὲ
παρὰ Θεῷ μᾶλλον ἢ θύειν θυσίας.
Παρ. 16,7 Η αρχή και το θεμέλιον της εναρέτου ζωής είναι το
να πράττη πάντοτε ο άνθρωπος το δίκαιον, το σύμφωνον με το θέλημα του Θεού. Τα
έργα δε της αρετής και της δικαιοσύνης είναι περισσότερον ευπρόσδεκτα στον Θεόν
από την προσφοράν θυσιών.
Παρ. 16,8 ὁ ζητῶν τὸν
Κύριον εὑρήσει γνῶσιν μετὰ δικαιοσύνης, οἱ δὲ ὀρθῶς
ζητοῦντες αὐτὸν εὑρήσουσιν εἰρήνην. (Μασ. 4)
Παρ. 16,8 Εκείνος, ο οποίος ζητεί να εύρη τον Κυριον, θα
αποκτήση την αληθινήν γνώσιν και την αρετήν. Οσοι ειλικρινώς ζητούν τον Κυριον,
θα εύρουν και θα απολαύσουν ψυχικήν ειρήνην.
Παρ. 16,9 πάντα τὰ ἔργα
τοῦ Κυρίου μετὰ δικαιοσύνης· φυλάσσεται δὲ ὁ ἀσεβὴς
εἰς ἡμέραν κακήν.
Παρ. 16,9 Ολα τα έργα του Κυρίου γίνονται πάντοτε μετά
δικαιοσύνης. Εάν δε ο ασεβής δεν τιμωρήται, φυλάσσεται δια να τιμωρηθή κατά την
ημέραν της οργής του Κυρίου.
Ησ. μα΄4- 14
Ησ. 41,4 τίς ἐνήργησε καὶ
ἐποίησε ταῦτα; ἐκάλεσεν αὐτὴν ὁ καλῶν
αὐτὴν ἀπὸ γενεῶν ἀρχῆς· ἐγὼ
Θεὸς πρῶτος, καὶ εἰς τὰ ἐπερχόμενα ἐγώ
εἰμι.
Ησ. 41,4 Ποιός ενήργησε και έκαμεν αυτά; Εκείνος εκάλεσε
την δικαιοσύνην, ο οποίος απ' αρχής των γενεών επιζητεί και θέλει αυτήν. Εγώ
είμαι Θεός πρώτος και μόνος· και στους επερχομένους αιώνας εγώ υπάρχω πάντοτε.
Ησ. 41,5 εἴδοσαν ἔθνη
καὶ ἐφοβήθησαν, τὰ ἄκρα τῆς γῆς ἤγγισαν
καὶ ἦλθον ἅμα,
Ησ. 41,5 Είδον τα έθνη και εφοβήθησαν· οι κατοικούντες εις
τα πέρατα της γης επλη-σίασαν, συνήλθαν μαζή,
Ησ. 41,6 κρίνων ἕκαστος τῷ
πλησίον καὶ τῷ ἀδελφῷ βοηθῆσαι καὶ ἐρεῖ·
Ησ. 41,6 με την απόφασιν να βοηθήση ο καθένας από αυτούς
τον άλλον, να τον συμβουλεύση και να τον ενθαρρύνη.
Ησ. 41,7 ἴσχυσεν ἀνὴρ
τέκτων καὶ χαλκεὺς τύπτων σφύρῃ ἅμα ἐλαύνων·
ποτὲ μὲν ἐρεῖ· σύμβλημα καλόν ἐστίν· ἰσχύρωσαν
αὐτὰ ἐν ἥλοις, θήσουσιν αὐτὰ καὶ οὐ
κινηθήσονται.
Ησ. 41,7 Δια τα είδωλα των εθνικών θεών ο ξυλουργός επήρε
δύναμιν, ώστε να κατασκευάση ξόανα, ο χαλκεύς κτυπών με την σφύραν του και
πλατύνων το μέταλλον θα περιβάλη με αυτό το ξόανον άγαλμα και θα είπη· Ωραίον
είναι αυτό το συγκόλλημα. Επειτα θα τα στερεώσουν αυτά με καρφιά, θα τα θέσουν
ακίνητα, ώστε να μη μετακινούνται.
Ησ. 41,8 Σὺ δέ, Ἰσραήλ,
παῖς μου Ἰακώβ, ὃν ἐξελεξάμην, σπέρμα Ἁβραάμ, ὃν
ἠγάπησα,
Ησ. 41,8 Συ όμως, Ισραηλιτικέ μου λαέ, δούλε μου Ιακώβ,
τον οποίον εγώ εξέλεξα ως ιδιαίτερόν μου λαόν, απόγονον του Αβραάμ τον οποίον
ηγάπησα,
Ησ. 41,9 οὗ ἀντελαβόμην
ἀπ᾿ ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν
σκοπῶν αὐτῆς ἐκάλεσά σε καὶ εἶπά σοι·
παῖς μου εἶ, ἐξελεξάμην σε καὶ οὐκ ἐγκατέλιπόν
σε·
Ησ. 41,9 αυτόν, τον οποίον επήρα εις τα χέρια μου από τα
άκρα της γης, από τα υψηλά μέρη, τον εκάλεσα και του είπα· Συ είσαι δούλος μου,
εγώ σε εξέλεξα και ούτε σε εγκατέλειψα, ούτε θα σε εγκαταλείψω ποτέ·
Ησ. 41,10 μὴ φοβοῦ,
μετὰ σοῦ γάρ εἰμι· μὴ πλανῶ, ἐγὼ
γάρ εἰμι ὁ Θεός σου ὁ ἐνισχύσας σε καὶ ἐβοήθησά
σοι καὶ ἠσφαλισάμην σε τῇ δεξιᾷ τῇ δικαίᾳ
μου.
Ησ. 41,10 μη φοβείσαι, διότι εγώ είμαι μαζή σου. Μη
περιπλανηθής εδώ και εκεί αναζητών βοήθείαν παρά των ανθρώπων, διότι εγώ είμαι
ο Θεός σου, ο οποίος σε ενεδυνάμωσα και σε εβοήθησα. Και δια της δικαίας
παντοδυνάμου δεξιάς μου σε περιφρούρησα και σε εξησφαλισα.
Ησ. 41,11 ἰδοὺ αἰσχυνθήσονται
καὶ ἐντραπήσονται πάντες οἱ ἀντικείμενοί σοι· ἔσονται
γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ ἀπολοῦνται
πάντες οἱ ἀντίδικοί σου·
Ησ. 41,11 Ιδού, θα καταισχυνθούν και θα εντραπούν όλοι οι
εχθροί σου· θα είναι, ως εάν δεν υπάρχουν, και θα καταστραφούν όλοι οι
αντίδικοί σου.
Ησ. 41,12 ζητήσεις αὐτοὺς
καὶ οὐ μὴ εὕρῃς τοὺς ἀνθρώπους, οἳ
παροινήσουσιν εἰς σέ· ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες
καὶ οὐκ ἔσονται οἱ ἀντιπολεμοῦντές σε.
Ησ. 41,12 Θα τους αναζήτησης και δεν θα εύρης αυτούς τους
ανθρώπους, οι οποίοι με αλλοφροσύνην ήθελαν να σε καταδιώξουν, διότι θα είναι,
ως εάν δεν υπήρξαν· δεν θα ευρεθούν εκείνοι, οι οποίοι σε επολέμησαν.
Ησ. 41,13 ὅτι ἐγὼ
ὁ Θεός σου ὁ κρατῶν τῆς δεξιᾶς σου, ὁ λέγων
σοι· μὴ φοβοῦ,
Ησ. 41,13 Διότι εγώ ο Θεός σου είμαι εκείνος, που σε κρατώ
από την δεξιάν σου και σου λέγω· Μη φοβείσαι.
Ησ. 41,14 Ἰακώβ, ὀλιγοστὸς
Ἰσραήλ· ἐγὼ ἐβοήθησά σοι, λέγει ὁ Θεός σου, ὁ
λυτρούμενός σε, Ἰσραήλ.
Ησ. 41,14 Ισραηλίται, απόγονοι του Ιακώβ, ολίγοι είσθε· εγώ
όμως σας εβοήθησα, λέγει ο Θεός, εγώ, ο οποίος σε απήλλαξα από την δουλείαν.
