Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 2 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Α΄ Θεσ. α΄ 1 - 5  )

Α Θεσ. 1,1         Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Α Θεσ. 1,1                  Ο Παύλος και ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος προς την Εκκλησίαν των Θεσσαλονικέων, η οποία ιδρύθη και υπάρχει εν τω Θεώ και Πατρί και εν τω Κυρίω Ιησούς Χριστώ· είθε να είναι εις σας η χάρις και η ειρήνη και αι άλλαι δωρεαί από τον Θεόν Πατέρα ημών και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.

Α Θεσ. 1,2         Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν,

Α Θεσ. 1,2                 Ευχαριστούμεν τον Θεόν πάντοτε δι' όλους σας, δια τας πνευματικάς προόδους, που έχετε σημειώσει, μνημονεύοντες σας εις τας προσευχάς μας.

Α Θεσ. 1,3         ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν,

Α Θεσ. 1,3                 Συνεχώς δε ενθυμούμεθα το έργον, που είναι καρπός της πίστεως και του κόπου στον οποίον υποβάλλεσθε ένεκα της αγάπης σας και της υπομονής και της ελπίδος, που έχετε στον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν. Και το έργον σας αυτό γίνεται έμπροσθεν του Θεού και Πατρός μας, ο οποίος βλέπει και παρακολουθεί τα πάντα.

Α Θεσ. 1,4         εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑμῶν,

Α Θεσ. 1,4                 Ευχαριστούμεν τον Κυριον, αδελφοί αγαπημένοι από τον Θεόν, διότι γνωρίζομεν καλά την εκλογήν, την οποίαν σας έχει κάμει ο Θεός.

Α Θεσ. 1,5         ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ ἐν πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν ἐν ὑμῖν δι᾿ ὑμᾶς·

Α Θεσ. 1,5                 Εχετε αναδειχθή άξιοι αυτής της εκλογής, διότι το Ευαγγέλιον, που εκηρύξαμεν εις σας, δεν σας παρεδόθη με λόγον μόνον, αλλά και με δύναμιν Θεού και με Πνεύμα Αγιον, που φωτίζει πάντοτε και ενισχύει τους πιστούς, και με πληροφορίαν και βεβαιότητα πολλήν εις την ψυχήν σας, όπως άλλωστε και σεις οι ίδιοι γνωρίζετε πως ημείς συνανεστράφημεν και εφέρθημεν μεταξύ σας, με μοναδικόν σκοπόν να σας μεταδώσωμεν το Ευαγγέλιον και δι' αυτού την κατά Θεόν ζωήν.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ια΄ 29 - 33 )

Λουκ. 11,29        Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζομένων ἤρξατο λέγειν· ἡ γενεὰ αὕτη γενεὰ πονηρά ἐστι· σημεῖον ζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου.

Λουκ. 11,29               Και καθώς τα πλήθη του λαού εμαζεύοντο πυκνά γύρω του, αυτός ήρχισε να λέγη· “αυτή η γενεά, είναι γενεά πονηρά· ζητεί σημείον από τον ουρανόν, τάχα δια να πιστεύση, και δεν θα της δοθή άλλο, εκτός από το θαύμα Ιωνά του προφήτου.

Λουκ. 11,30        καθὼς γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς σημεῖον τοῖς Νινευΐταις, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον.

Λουκ. 11,30               Διότι όπως ο Ιωνάς με το να βγη σώος από την κοιλίαν του κήτους, έγινε στους Νινευΐτας υπερφυσικόν σημείον, δια να μετανοήσουν έτσι θα γίνη και δια την γενεάν αυτήν σημείον μοναδικόν και μέγιστον ο υιός του ανθρώπου με την εκ νεκρών ανάστασίν του, η οποία θα επιβεβαιώση ότι αυτός πράγματι είναι ο λυτρωτής των ανθρώπων.

Λουκ. 11,31        βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτούς, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ὧδε.

Λουκ. 11,31                Η δε ειδωλολάτρις βασίλισσα της Αραβίας θα αναστηθή κατά την ημέραν της μεγάλης εκείνης κρίσεως μαζή με τους ανθρώπους της γενεάς αυτής και θα τους καταδικάση· διότι αυτή, η ειδωλολάτρις, εξεκίνησε από τα πέρατα της γης, δια να ακούση την σοφίαν του Σολομώντος· και ιδού, εδώ υπάρχει ασυγκρίτως περισσότερον από τον Σολομώντα, αφού εγώ δεν είμαι απλώς θεόπνευστος η σοφός, όπως εκείνος, αλλά αυτή αύτη η ενσάρκωσις της θείας Σοφίας.

Λουκ. 11,32        ἄνδρες Νινευΐ ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν, ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε.

Λουκ. 11,32               Ανδρες της Νινευΐ θα αναστηθούν κατά την μεγάλην εκείνην κρίσιν μαζή με την γενεάν αυτήν και θα την καταδικάσουν, διότι εκείνοι μεν μετενόησαν με το κήρυγμα ενός απλού προφήτου, του Ιωνά. Και ιδού, υπάρχει εδώ κάτι ασυγκρίτως ανώτερον από τον Ιωνά, εγώ,ο σαρκωθείς Υιός και Λογος του Θεού. Και όμως η γενεά αυτή δεν μετανοεί στον κήρυγμά μου.

Λουκ. 11,33        Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας εἰς κρυπτὴν τίθησιν οὐδὲ ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι τὸ φέγγος βλέπωσιν.

Λουκ. 11,33               Εγώ σκορπίζω το φως της αληθείας παντού. Κανείς δε, αφού ανάψη τον λύχνον δεν τον βάζει κάτω από τον κάδον, αλλά επάνω στον λυχνοστάτην, δια να βλέπουν το φως όσοι εισέρχονται στο σπίτι.

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/02/blog-post_4551.html

Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Γιαννιτσών

Πρόκειται για μια καλαίσθητη έκδοση του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Γιαννιτσών, όπου ο συγγραφέας του κ. Ιωάννης Παπαλαζάρου παραθέτει την ιστορία και το έργο της Μονής, με τα απαραίτητα παραστατικά στοιχεία και φωτογραφικό υλικό, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα.
Η Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Γιαννιτσών ιδρύθηκε το έτος 1950, ως γυναικεία λειτούργησε όμως ως ανδρώα μέχρι τα τέλη Μαΐου του 1986, οπότε αναχώρησε η μοναστική αδελφότητα (Αρχιμανδρίτες-Μοναχοί: Μάξιμος Κυρίτσης και Αθηναγόρας Καραμαντζάνης) προς τη Μονή Οσίου Διονυσίου στον Όλυμπο, όπου σήμερα ο πρώτος είναι Ηγούμενος της Μονής και ο δεύτερος Πνευματικός της.
Το αρχείο της Μονής καταστράφηκε και από το κτιριακό της συγκρότημα σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό της, ενώ στη θέση των κελιών, των ξενώνων και του ακάλυπτου χώρου ανεγέρθηκε μεγαλοπρεπής ναός της Αγ. Παρασκευής για την ομώνυμη ενορία που ιδρύθηκε το 1995.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, με την ευλογία του Μητροπολίτου μας κ. Ιωήλ, ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο περίπου την προσπάθεια αναζήτησης του αρχειακού υλικού και ανάδειξης των ιστορικών στοιχείων για την ίδρυση και τη λειτουργία της Μονής. Η προσπάθεια ολοκληρώθηκε πριν από δύο μήνες περίπου με την παρουσίαση του βιβλίου από τον Μητροπολίτη μας , ανήμερα της Αγίας Παρασκευής στον ομώνυμο Ναό των Γιαννιτσών.
Μέσα από τις σελίδες του παρακολουθούμε τι προηγήθηκε της ιδρύσεως της Μονής, το ιδιοκτησιακό της καθεστώς, τις διαδικασίες διαμόρφωσης και ανέγερσης των λειτουργικών της χώρων, την εγκατάσταση των Μοναχών και την εξελικτική τους πορεία, το πνευματικό και κοινωνικό της έργο που ομολογουμένως υπήρξε πολύπλευρο και σημαντικό.
Ιδιοκτησιακά, το οικόπεδο της Μονής με το μικρό οθωμανικό τέμενος εντός αυτού, ανήκε εξ αγοράς στον ηρωικό Αρχιμανδρίτη και Μακεδονομάχο Νίκανδρο Παπαϊωάννου, οποίος διαμόρφωσε το οθωμανικό κτίσμα σε εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής και το δώρισε (1949) στον τότε Μητροπολίτη Παντελεήμονα Παπαγεωργίου με συμβολαιογραφική πράξη, όπου αναφέρεται ρητά η επιθυμία του να ιδρυθεί στο χώρο γυναικεία ιερά μονή.
Παρατίθενται επίσης στο βιβλίο ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία όλων των Ιεραρχών και των Ιερομονάχων που συνέβαλαν στην ίδρυση της Μονής και διακόνησαν το έργο της. Στην μοναστική της αδελφότητα ανήκαν πολλοί μοναχοί που αναδείχθηκαν στη συνέχεια σε πνευματικά και ηγετικά στελέχη στην εκκλησιαστική ιεραρχία, όπως οι Μητροπολίτες Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, και Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, σε Ηγουμένους Μονών, σε Ιεροκήρυκες ακόμα και σε Ιεραποστόλους.
 

 http://www.fileg.gr/agiaparaskevibook/

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

Σύν Θεῷ στίς  3 Νοεμβρίου 2015 θά πραγματοποιηθεῖ ἀγρυπνία στήν Ἱ. Μ. Ἁγίας Παρασκευῆς Γιαννιτσῶν πρός τιμήν τῶν Ἁγίων Ἰωαννικίου καί Νικάνδρου ἀπό τίς 20.00-01.00.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_24.html

Λογισμοὶ (Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης)

Λογισμοὶ Ἀκάθαρτοι

        Ἀκοῦστε, ἄπιστοι! Οἱ ἀκάθαρτοι, πονηροὶ καὶ βλάσφημοι λογισμοὶ δὲν εἶναι προϊὸν τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ἀλλὰ τοὺς παράγει τὸ πονηρὸ πνεῦμα. Γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ δίνουμε προσοχὴ σ’ αὐτὰ πού μᾶς λέει καί, ὅταν ἔρχονται, ἐπειδὴ γνωρίζουμε ἀπὸ ποῦ εἶναι, νὰ τὰ περιφρονοῦμε, καὶ μὲ τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας νὰ προσκολλώμεθα στὴν ἀλήθεια, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτὴ εἶναι ἡ μάνα μας, αὐτή μᾶς γέννησε, αὐτή μᾶς τρέφει καί μᾶς παρηγορεῖ.

Λογισμοὶ ἀπιστίας

        Ἂν τὴ στιγμὴ ποὺ ἁγιάζονται τὰ Θεῖα Δῶρα, ἤ ὅταν ἑτοιμάζεσαι νὰ τὰ μεταλάβεις, ἐμφανίζονται μέσα στὸ νοῦ σου λογισμοὶ ἀπιστίας, ζητῶντας ἀπὸ σένα ἀποδείξεις τῆς πίστης σου, τὸ πρῶτο πρᾶγμα ποὺ πρέπει νὰ κάνεις εἶναι νὰ μὴν τοὺς δώσεις καμμία σημασία. Ἀλλὰ πές τό ἑξῆς: «Πιστεύω στὸ λόγο τοῦ Κυρίου μου, ποὺ γιὰ μένα ἔγινε Ἄνθρωπος καὶ ἔχυσε γιὰ μένα τὸ δικό Του Πανάχραντο Αἷμα». Τὸ ἴδιο πρέπει νὰ κάνεις καὶ ὅταν προσεύχεσαι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_43.html

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 1 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Α΄ Κορ. ιβ΄ 27 - ιγ΄8  )

Α Κορ. 12,27      Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.

Α Κορ. 12,27            Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.

Α Κορ. 12,28      Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.

Α Κορ. 12,28            Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εις την Εκκλησίαν του πρώτον μεν αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους· έπειτα άλλους τους έθεσε εις αναλόγους θέσεις και τους έδωσε την δύναμιν να κάνουν θαύματα, άλλους ώρισε να έχουν χαρίσματα εις θεραπείαν ασθενειών, εις άλλους έδωσε χαρίσματα φροντίδος και επιμελείας δια τους πτωχούς και πάσχοντας, χαρίσματα διοικητικά εις την Εκκλησίαν, χαρίσματα διαφόρων γλωσσών. (Ο καθένας κατά την ικανότητα του έχει λάβει από τον Θεόν το χάρισμά του και την θέσιν του).

Α Κορ. 12,29      μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις;

Α Κορ. 12,29            Μηπως όλοι είναι απόστολοι; Μηπως όλοι είναι προφήται; Μηπως όλοι είναι διδάσκαλοι; Μηπως όλοι έχουν θαυματουργικάς δυνάμεις;

Α Κορ. 12,30      μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;

Α Κορ. 12,30            Μηπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπείας ασθενειών; Μηπως όλοι ομιλούν γλώσσας; Μηπως όλοι έχουν το χάρισμα να ενοούν και να ερμηνεύουν ξένας γλώσσας;

Α Κορ. 12,31      ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.

Α Κορ. 12,31             Ολα βέβαια αυτά τα θεόσδοτα χαρίσματα έχουν την αξίαν των. Να επιθυμήτε όμως σεις με ζήλον και να προσπαθήτε να αποκτήσετε τα χαρίσματα τα ακόμη καλύτερα. Και σας δείχνω ακόμη ένα εξαίρετον δρόμον, ένα υπέροχον μέσον, δια να αποκτήσετε τα μεγάλα χαρίσματα. Και αυτό είναι η αγάπη.

Α Κορ. 13,1        Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.

Α Κορ. 13,1               Εάν υποτεθή, ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπην, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει η κύμβαλον που αλαλάζει χωρίς να αναδίδη κανένα μουσικόν φθόγγον.

Α Κορ. 13,2        καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.

Α Κορ. 13,2               Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα άγνωστα και απόκρυφα μυστήρια και όλην την γνώσιν, που ημπορεί να χωρέση ποτέ ανθρωπίνη διάνοια, και εάν έχω την πίστιν εις όλην της την πληρότητα, ώστε με την δύναμίν της να μετακινώ βουνά, δεν έχω όμως αγάπην, δεν είμαι τίποτε.

Α Κορ. 13,3        καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

Α Κορ. 13,3               Και εάν διαθέσω όλα μου τα υπάρχοντα, δια να αγοράσω ψωμιά και θρέψω με τα ίδια μου τα χέρια τους πεινώντας, και εάν παραδώσω το σώμα μου να καή εις την φωτιά, αλλά δεν έχω αγάπην, τίποτε δεν ωφελούμαι.

Α Κορ. 13,4        Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,

Α Κορ. 13,4               Η αγάπη δείχνει μεγαλοψυχίαν και ανεκτικότητα, είναι ευεργετική και εξυπηρετική. Η αγάπη δεν ζηλεύει και δεν φθονεί. Η αγάπη δεν φέρεται με αλαζονείαν και αυθάδειαν, δεν υπερηφανεύεται και δεν ξιππάζεται.

Α Κορ. 13,5        οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν,

Α Κορ. 13,5               Δεν κάμνει ποτέ τίποτε το απρεπές και άκοσμον, δεν ζητεί εγωϊστικώς τα ιδικά της συμφέροντα, δεν εξερεθίζεται εναντίον του άλλου, δεν βάζει ποτέ κακό στον νου της εναντίον του πλησίον και δεν θέλει να ενθυμήται το κακόν που της έχει κάμει ο άλλος.

Α Κορ. 13,6        οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ·

Α Κορ. 13,6               Δεν χαίρει, όταν βλέπη να γίνεται κάτι το άδικον, και αν ακόμη με αυτό εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της, χαίρει δε όταν βλέπη να επικρατή η αλήθεια.

Α Κορ. 13,7        πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

Α Κορ. 13,7               Σκεπάζει και υποφέρει και δικαιολογεί όλα τα μειονεκτήματα και τα ελατώματα του πλησίον, διότι δεν θέλει ποτέ τον εξευτελισμόν του. Πιστεύει και δέχεται με εμπιστοσύνην κάθε τι καλόν δια τον πλησίον. Τα πάντα και πάντοτε ελπίζει δια την διόρθωσιν των παρεκτρεπομένων. Εις όλα δεικνύει υπομονήν απέναντι του πλησίον.

Α Κορ. 13,8        ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.

Α Κορ. 13,8               Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει σταθερά και αιωνία. Είτε χαρίσματα προφητειών υπάρχουν τώρα θα έλθη καιρός, που θα καταργηθούν και δεν θα είναι πλέον χρήσιμα. Είτε χαρίσματα γλωσσολαλιών υπάρχουν, θα παύσουν και δεν θα έχωμεν πλέον την ανάγκην των είτε η επί μέρους γνώσις και επιστήμη των ανθρώπων, και αυτή θα καταργηθή, ως μικράς πλέον σημασίας.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιστ΄ 19 - 31 )

Λουκ. 16,19        Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς.

Λουκ. 16,19               Ειδικώτερα δε δια τον πλούτον ακούσατε και αυτήν την παραβολήν· Ενας άνθρωπος ήτο πλούσιος και εφορούσε κόκκινον πανάκριβον ένδυμα και λευκόν, λινόν πολυτελή χιτώνα. Και κάθε ημέρα ηυφραίνετο με πολυδάπανα λαμπρά συμπόσια.

Λουκ. 16,20        πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος

Λουκ. 16,20              Εζούσε δε τότε και κάποιος πτωχός ονάματι Λαζαρος, ο όποιος ήτο παραπεταμένος κοντά εις την μεγάλην εξώπορτα του πλουσίου, γεμάτος από πληγάς.

Λουκ. 16,21        καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.

Λουκ. 16,21               Και αυτός επιθυμούσε να χορτάση την πείνα του από τα ψίχουλα, που έπιπταν από το τραπέζι του πλουσίου. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, οι σκύλοι έγλειφαν τας πληγάς του γυμνού σχεδόν σώματός του.

Λουκ. 16,22        ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.

Λουκ. 16,22              Συνέβη δε να πεθάνη ο πτωχός και να μεταφερθή από τους αγγέλους εις τας αγκάλας του Αβραάμ, στον παράδεισον δηλαδή όπου ο Αβραάμ μαζή με τους δικαίους αναπαύονται και ευφραίνονται. Επέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη με πολλήν μεγαλοπρέπειαν. Η ψυχή του όμως κατέβηκε στον Αδην.

Λουκ. 16,23        καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.

Λουκ. 16,23              Και στον Αδην όπου εβασανίζετο, εσήκωσε τα μάτια του και βλέπει τον Αβραάμ από μακρυά και τον Λαζαρον εις τας αγκάλας του.

Λουκ. 16,24        καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.

Λουκ. 16,24              Και αυτός, που τόσην αδιαφορίαν και σκληρότητα είχε δείξει, όταν ζούσε εις την γην, εφώναξε τώρα και είπε· Πατερ Αβραάμ, σπλαγχνίσου με και στείλε τον Λαζαρον να βρέξη την άκρη από το δάκτυλο του στο νερό και να δροσίση την γλώσσαν μου, διότι πονώ φοβερά μέσα εις την βασανιστικήν αυτήν φλόγα του Αδου.

Λουκ. 16,25        εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι·

Λουκ. 16,25              Είπε δε ο Αβραάμ· Τεκνον, θυμήσου, ότι συ απήλαυσες με το παραπάνω τα αγαθά σου εις την ζωήν σου και ο Λαζαρος ομοίως εδοκίμασε τα κακά της φτώχειας και της ασθενείας. Τωρα δε αυτός εδώ παρηγορείται και ευφραίνετε δια την υπομονήν, που έδειξε στον καιρόν της θλίψεώς του, συ δε κατά λόγον δικαιοσύνης βασανίζεσαι δια την φιλαυτίαν σου και την σκληρότητα της καρδίας σου.

Λουκ. 16,26        καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.

Λουκ. 16,26              Και επί πλέον μεταξύ του τόπου, που είμεθα ημείς, και του τόπου που είσθε σεις, έχει στηριχθή μέγα και ανυπέρβλητον χάσμα, ώστε εκείνοι που θέλουν να περάσουν από εδώ εις σας να μη ημπορούν ούτε και αυτοί, που είναι στο μέρος σας να μην ημπορούν να περάσουν προς ημάς.

Λουκ. 16,27        εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου·

Λουκ. 16,27              Είπε δε ο πλούσιος· Τοτε σε παρακαλώ, πάτερ, να στείλης τον Λαζαρον στο πατρικό μου σπίτι,

Λουκ. 16,28        ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.

Λουκ. 16,28              διότι έχω εκεί πέντε αδελφούς, στείλε τον να τους διαβεβαιώση δι' αυτά που συμβαίνουν εδώ, ώστε να μη καταντήσουν και αυτοί στον τόπον τούτον των βασάνων.

Λουκ. 16,29        λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν.

Λουκ. 16,29              Λεγει εις αυτόν ο Αβραάμ· Εχουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας· ας ακούσουν αυτών τας μαρτυρίας.

Λουκ. 16,30        ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν.

Λουκ. 16,30              Εκείνος δε είπε· όχι, πάτερ Αβραάμ, δεν θα προσέξουν την μαρτυρίαν του Μωϋσέως και των προφητών. Αλλά εάν κανείς από τους πεθαμένους υπάγη προς αυτούς, θα μετανοήσουν.

Λουκ. 16,31        εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

Λουκ. 16,31               Είπε δε εις αυτόν ο Αβραάμ· εάν δεν ακούσουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας, δεν θα πεισθούν και αν ακόμη αναστηθή κάποιος εκ νεκρών”. (Οταν λείπη η καλή διάθεσις ούτε και το μεγαλύτερον θαύμα ημπορεί να οδηγήση εις πίστιν και μετάνοιαν).

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/02/blog-post_4551.html

Προσκυνητής στό ἄφθαρτο λείψανο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ (+28 Οκτωβρίου)

Ο ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ Πατὴρ ἡμῶν Δημήτριος, βλαστὸς οἰκογενείας Κοζάκων,γεννήθηκε τὸ 1651 στὸ Μακάροβο, σαράντα χιλιόμετρα ἀπὸ τὸ Κίεβο.
 Στὸ ἅγιο Βάπτισμα ἔλαβε τὸ ὄνομα Δανιήλ. ῾Ο πατέρας του, Σάββας Τουπτάλα, ἦταν στρατιωτικὸς καὶ ἀπουσίαζε συχνά· ἔτσι,τὴν μόρφωσι τοῦ παιδιοῦ ἀνέλαβε κυρίως ἡ μητέρα του, ἡ ὁποία τοῦ ἐνεφύτευσε τὰ σπέρματα τῶν εὐαγγελικῶν ἀρετῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/28.html

Συγκλονιστική Μαρτυρία: Ἐγώ πῆγα στόν Χριστούλη καί στήν Παναγίτσα ψηλά στόν οὐρανό

Αφηγούνται ο Ηλίας και η Θεοφανώ Τσιραμπίδη, από το Δροσάτο N. Κιλκίς, γονείς τριών παιδιών:

Στις 30-3-2001 πήγαμε το Μιχαλάκη μας ηλικίας 4,5 χρονών επειγόντως στο Νοσοκομείο Γεννηματάς Θεσσαλονίκης με ανυπόφορο κοιλόπονο. Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις και διάγνωση αποφρακτικό ειλεό, χειρουργήθηκε επί 3,5 ώρες, και του αφαιρέθηκε μισό μέτρο σάπιο έντερο.
Οι γιατροί μας είπαν ότι το παιδί πέρασε πολύ μεγάλη μπόρα, αλλά δεν ξεπέρασε τον κίνδυνο. Το βράδυ της Δευτέρας ως το επόμενο πρωΐ είχε 40 πυρετό. Την Τρίτη μεταφέρθηκε επειγόντως στη μονάδα εντατικής θεραπείας με σηψαιμία και οξύ αναπνευστικό σόκ. Οι ελπίδες να ζήσει μόλις 10%.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_86.html

Ὁ Χριστιανός, ἡ τηλεόραση καί ἡ τηλοψία

Ο Χριστιανός, η τηλεόραση και η τηλοψία

 

Ηλιάδης Σάββας, δάσκαλος

 

 Όπου και όποτε γινόταν συζήτηση για την τηλεόραση και την τηλοψία και για τη σχέση που μπορεί να έχει με αυτά τα πράγματα ένας άνθρωπος που αγωνίζεται για τη σωτηρία της ψυχής του, καθόμουν και σκεφτόμουν πάντοτε, θέλοντας να δώσω κάποια λύση  ξεκάθαρη και οριστική . Σκεφτόμουν, διότι δεν με ανέπαυε οποιοδήποτε επιχείρημα, που πραγματικά μπορεί να ήταν λογικό, για να με πείσει πως είναι αναγκαία η τηλεόραση- αυτή η τηλεόραση που λειτουργεί στη χώρα μας- στην καθημερινότητά μας.

 Για την τηλεόραση και το ρόλο της στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου έχουν γραφτεί τα πάντα από ειδικούς. Δεν θα μας απασχολήσουν καθόλου. Δεν υπάρχει λόγος να ξοδευτεί χρόνος για  να τα μελετήσουμε. Διότι είναι ξεκάθαρο το φαινόμενο, άρα και το συμπέρασμα: Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_91.html

Ὁ π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης γιά τήν Κυριακή τοῦ σπορέως καί γιά τήν "μεταπατερική θεολογία"

Εκκλησία και Κόσμος - 11 10 2015 bee channel
http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/10/blog-post_68.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_1.html

Οἱ αἰτίες τῆς ἀσθένειας_mp3

Οἱ αἰτίες τῆς ἀσθένειας_mp3 Κάνετε κλίκ ἐδῶ

Kήρυγμα τοῦ Μητροπολίτη στίς 30-10-2015 (στόν Πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀναργύρων Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/mp3_1.html

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Ἀπό τό βιβλίο «Πορεία πρός τόν οὐρανό»

Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζάντονσκ

Δύσκολος εἶναι, τό ἀναγνωρίζω, ὁ ἀγώνας ἐνάντιον αὐτοῦ του ἐχθροῦ· εἶναι ὅμως ἀπαραίτητος. Πολλοί κάνουν πολέμους καί νικοῦν ἄλλους ἀνθρώπους· εἶναι ὅμως αἰχμάλωτοι καί δοῦλοι στά πάθη τους. Δέν ὑπάρχει πιό ἐνδοξη νίκη ἀπό τή νίκη πάνω στόν ἑαυτό μας. Βραβεῖο χωρίς νίκη δέν ὑπάρχει. Καί νίκη χωρίς ἀγώνα δέν ὑπάρχει.

 Ἀδελφέ μου, ἄς καταπιαστοῦμε μ’ αὐτόν τόν ἀγώνα, γιά νά κερδίσουμε μέ τή βοήθεια τοῦ Χριστοῦ τή νίκη, νά πάρουμε ἀπ’ Αὐτόν τό στεφάνι τῆς ἀρετῆς καί νά θριαμβεύσουμε αἰώνια στή Βασιλειά Του.

Ἄς διατυπώσουμε τώρα μερικές σκέψεις, πού δίνουν βοήθεια καί ἐνίσχυση στόν ἀγώνα:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_11.html

Γιατί δέν ἐμφανίζεται καί σέ μᾶς ὁ Θεός, γιά νά τόν πιστεύσουμε μέ σιγουριά;

Ο Θεός δεν εμφανίζεται άμεσα, γιατί τότε θα μας έπιανε τρόμος και δεν θα τον πιστεύαμε ελεύθερα, αλλά εξαναγκαστικά. Τότε, σίγουροι για την ύπαρξη παντεπόπτη και δίκαιου κριτή, θα πράτταμε το καλό όχι από αγάπη για το Θεό, αλλά από το φόβο της κολάσεως. Ο Θεός δε θέλει να Τον φοβόμαστε και να Τον τρέμουμε, αλλά να τον αγαπάμε με ανιδιοτέλεια, όπως τα παιδιά αγαπούν τους γονείς τους. Μπορείς, εσύ, να πεις σε ένα συμμαθητή σου: γίνε έμπιστος φίλος μου, γιατί διαφορετικά θα σε χτυπήσω; Ή να του πεις: αγάπησέ με και θα σου δώσω πολλά λεφτά; Όχι βέβαια.

Η πραγματική αγάπη δεν επιβάλλεται, ούτε εξαγοράζεται, αλλά προσφέρεται ελεύθερα. Ο Θεός δεν είναι δυνάστης και καταπιεστής, αλλά πατέρας, που αγαπάει απεριόριστα τα παιδιά Του και σέβεται την ελευθερία τους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_53.html

Κυριακή Ε' Λουκᾶ (Ἡ παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου): Ἀπόστολος -Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΒ´ 27 - 31

²⁷ Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. ²⁸ Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. ²⁹ μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; ³⁰ μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι; ³¹ ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείτονα. καὶ ἔτι καθ’ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΓ´ 1 - 8

¹ Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. ² καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. ³ καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. ⁴ Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, ⁵ οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, ⁶ οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· ⁷ πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. ⁸ Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_37.html