Ἀπόστολος: (Α΄Θεσσ. δ΄13- 17)
Α Θεσ. 4,13 Οὐ θέλομεν δὲ
ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν
κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ
λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα.
Α Θεσ. 4,13 Δεν θέλομεν δε, αδελφοί, να ευρίσκεσθε εις άγνοιαν
σχετικώς με αυτούς, οι οποίοι έχουν αποθάνει, δια να μη λυπήσθε, όπως λυπούνται
οι άλλοι, που δεν έχουν καμμίαν αλπίδα αναστάσεως και αιωνίου ζωής.
Α Θεσ. 4,14 εἰ γὰρ
πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω
καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ
ἄξει σὺν αὐτῷ.
Α Θεσ. 4,14 Διότι, εάν πραγματικά και αληθινά πιστεύωμεν, ότι ο
Ιησούς απέθανε και ανεστήθη, έτσι και πρέπει να πιστεύωμεν, ότι και ο Θεός
αυτούς, οι οποίοι απέθαναν με πίστιν στον Ιησούν, θα τους αναστήση και θα τους
φέρη μαζή με αυτόν εις την αιωνίαν και μακαρίαν ζωήν.
Α Θεσ. 4,15 τοῦτο γὰρ ὑμῖν
λέγομεν ἐν λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες
οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου οὐ
μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας·
Α Θεσ. 4,15 Τούτο δε σας το λέγομεν όχι από ιδικήν μας επινόησιν,
αλλ' από λόγον και αποκάλυψιν, που έκαμεν εις ημάς ο Κυριος, ότι δηλαδή ημείς
που θα ζώμεν ακόμη, και κατά την Δευτέρα Παρουσίαν του Κυρίου θα έχωμεν
απομείνει και θα ευρισκώμεθα εις την γην, δεν θα προφθάσωμεν τους κοιμηθέντας,
επειδή αυτοί θα έχουν πρώτον αναστηθή.
Α Θεσ. 4,16 ὅτι αὐτὸς
ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ
ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ,
καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον,
Α Θεσ. 4,16 Επειδή αυτός ο ίδιος ο Κυριος με παντοδύναμον
πρόσταγμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβή από τον ουρανόν
και οι νεκροί, που έχουν πεθάνει με την πίστιν στον Χριστόν, θα αναστηθούν
πρώτοι.
Α Θεσ. 4,17 ἔπειτα ἡμεῖς
οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς
ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου
εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα.
Α Θεσ. 4,17 Επειτα από αυτό ημείς που θα ζώμεν και θα έχωμεν
απομείνει εις την γην, θα αρπαχθώμεν μαζή με αυτούς μέσα εις νεφέλας, δια να
προυπαντήσωμεν τον Κυριον στους ουρανίους χώρους. Και έτσι θα είμεθα πάντοτε
μαζή με τον Κυριον στον ουρανόν.
Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. κα΄14- 25 )
Ιω. 21,14 Τοῦτο ἤδη
τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ
ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.
Ιω. 21,14 Αυτή ήτο η τρίτη φορά, που εφανερώθηκε ο Ιησούς
εις συγκεντρωμένους μαθητάς του, από την ημέραν που ανεστήθη εκ νεκρών.
Ιω. 21,15 Ὅτε οὖν ἠρίστησαν,
λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ,
ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί,
Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ·
βόσκε τὰ ἀρνία μου.
Ιω. 21,15 Αφού, λοιπόν, επήραν το πρωϊνό τους φαγητό, λέγει
στον Σιμωνα Πετρον ο Ιησούς· “Σιμων, παιδί του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο από
αυτούς, όπως είχες ισχυρισθή κατά την νύκτα της συλλήψεώς μου;” Ο Πετρος, χωρίς
τώρα να υποτιμήση την αγάπην των άλλων μαθητών, με ταπεινοφροσύνην πολλήν
λέγει· “ναι, Κυριε, συ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ”. Του λέγει ο Ιησούς· “βόσκε τα
λογικά αρνιά μου της πνευματικής μου ποίμνης. (Διδαξε την αλήθειαν στους
καλοπροαιρέτους ανθρώπους, που θα γίνουν μέλη της Εκκλησίας μου· θρέψε τους και
ανάθρεψέ τους με την χάριν των μυστηρίων)”.
Ιω. 21,16 λέγει αὐτῷ
πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ·
ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ·
ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.
Ιω. 21,16 Λεγει εις αυτόν πάλιν δευτέραν φοράν ο Κυριος·
“Σιμων, παιδί του Ιωνά, με αγαπάς;” Λεγει εις αυτόν ο Πετρος· “ναι, Κυριε, συ
γνωρίζεις ότι σε αγαπώ”. Του λέγει· “ποίμαινε τα λογικά μου πρόβατα”.
Ιω. 21,17 λέγει αὐτῷ
τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ
Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με,
καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας,
σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς·
βόσκε τὰ πρόβατά μου.
Ιω. 21,17 Λεγει εις αυτόν τρίτην φοράν ο Κυριος· “Σιμων, υιέ
του Ιωνά, με αγαπάς;” Ο Πετρος ελυπήθηκε, διότι τρεις φορές του είπε ο Ιησούς,
“αγαπάς με;” επειδή ενόμισε ότι αμφέβαλλεν ο Κυριος δια την αγάπην του, και του
είπε· “Κυριε, συ γνωρίζεις τα πάντα, συ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ”. Και έπειτα από
την τριπλήν αυτήν ομολογίαν (που έσβησε οριστικά πλέον την τριπλήν του άρνησιν
και τον αποκατέστησε στο αποστολικόν του αξίωμα), ο Κυριος του λέγει· “βόσκε τα
πρόβατά μου”.
Ιω. 21,18 ἀμὴν ἀμὴν
λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ
περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς
τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει
ὅπου οὐ θέλεις.
Ιω. 21,18 Και πληροφορών αυτόν ο Κυριος, ότι θα μείνη πλέον
πιστός μέχρι θανάτου, του λέγει· “σε διαβεβαιώνω και σε πληροφορώ, ότι όταν ήσουν
νεώτερος έζωνες τον εαυτόν σου και επήγαινες, όπου ήθελες. Οταν όμως γηράσης θα
απλώσης τα χέρια σου και άλλος θα σε ζώση και θα σε φέρη εκεί, όπου δεν θέλεις·
(θα σε οδηγήση δηλαδή εις σκληρόν μαρτύριον, το οποίον θα δεχθής, παρά την
φυσικήν αποστροφήν προς τον θάνατον)”.
Ιω. 21,19 τοῦτο δὲ εἶπε
σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. καὶ τοῦτο
εἰπὼν λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι.
Ιω. 21,19 Είπε δε αυτά τα λόγια ο Κυριος δηλώνων, με ποίον
θάνατον έμελλε να δοξάση ο Πετρος τον Θεόν. Και αφού είπε τούτο ο Κυριος του
λέγει· “ακολούθησε με”.
Ιω. 21,20 ἐπιστραφεὶς
δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ
Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν
τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ
καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε;
Ιω. 21,20 Καθώς δε επροχωρούσαν, εγύρισε ο Πετρος πίσω την
κεφαλήν και βλέπει τον μαθητήν, που αγαπούσε ο Ιησούς, να τους ακολουθή. Ο
μαθητής αυτός ήτο εκείνος, που είχε πέσει κατά τον μυστικόν δείπνον στο στήθος
του Ιησού και είπε· “Κυριε, ποιός είναι αυτός που θα σε παραδώση;”
Ιω. 21,21 τοῦτον ἰδὼν
ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ
τί;
Ιω. 21,21 Αυτόν όταν τον είδε ο Πετρος, λέγει στον Ιησούν·
“Κυριε, αυτός τι θα γίνη; Τι θα του συμβή στο μέλλον;”
Ιω. 21,22 λέγει αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς· ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως
ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σὺ ἀκολούθει μοι.
Ιω. 21,22 Λεγει ο Ιησούς στον Πετρον· “εάν εγώ θέλω να μένη
αυτός εις την ζωήν, έως ότου θα έλθω πάλιν κατά την δευτέραν παρουσίαν, τι σε
ενδιαφέρει αυτό; Τι έχεις να ωφεληθής από απόψεως πνευματικής, εάν μάθης τι θα
γίνη με τον μαθητήν αυτόν; Συ ακολούθησέ με και φρόντισε δια τον εαυτόν σου,
δι' αυτά που σου λέγω εγώ και που αφορούν εσέ”.
Ιω. 21,23 ἐξῆλθεν οὖν
ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ
μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ
εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει,
ἀλλ᾿ ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι,
τί πρὸς σέ;
Ιω. 21,23 Διαδόθηκε λοιπόν η φήμη αυτή μεταξύ των αδελφών,
ότι ο μαθητής εκείνος δεν πεθαίνει. Και δεν είπεν στον Πετρον ο Ιησούς ότι ο
μαθητής αυτός δεν πεθαίνει, αλλά εάν υποθέσωμεν, ότι θέλω να μένη αυτός εις την
ζωήν, μέχρις ότου έλθω, αυτό τι ενδιαφέρει εσένα;
Ιω. 21,24 Οὗτός ἐστιν
ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας
ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ
μαρτυρία αὐτοῦ.
Ιω. 21,24 Αυτός είναι ο μαθητής εκείνος, που δίδει την
μαρτυρίαν δι' όλα αυτά και που τα έγραψεν στο Ευγγέλιόν του. Και γνωρίζομεν
καλά ότι είναι αληθινή η μαρτυρία του.
Ιω. 21,25 ἔστι δὲ καὶ
ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα
ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν
οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. ἀμήν.
Ιω. 21,25 Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς,
τα οποία εάν ήθελαν γραφή ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με τας
βιβλιοθήκας του δε θα εχωρούσε τα βιβλία, που θα εγράφοντο. Πράγματι”.