Ματθ. 27,1 Πρωΐας δὲ γενομένης
συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὥστε
θανατῶσαι αὐτόν·
Ματθ. 27,1 Οταν δε έγινε πρωϊ έκαμαν συμβούλιον όλοι οι
πρεσβύτεροι του λαού εναντίον του Ιησού, δια να εύρουν αιτίαν, ώστε να τον
θανατώσουν.
Ματθ. 27,2 καὶ δήσαντες αὐτὸν
ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν αὐτὸν Ποντίῳ Πιλάτῳ
τῷ ἡγεμόνι.
Ματθ. 27,2 Και αφού τον έδεσαν, τον έσυραν από εκεί και τον
παρέδωσαν στον Ποντιον Πιλάτον, τον Ρωμαίον ηγεμόνα.
Ματθ. 27,3 Τότε ἰδὼν Ἰούδας
ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, μεταμεληθεὶς
ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι
καὶ τοῖς πρεσβυτέροις
Ματθ. 27,3 Τοτε ο Ιούδας, ο οποίος τον είχε παραδώσει, όταν είδε
ότι ο Ιησούς κατεδικάσθη από το συνέδριον, κατελήφθη από μεταμέλειαν (όχι όμως
από πραγματικήν μετάνοιαν, που θα τον οδηγούσε πλησίον του Χριστού) και σαν να
ησθάνετο αβάστακτον βάρος δια τα τριάκοντα αργύρια, τα έδωσε πίσω στους
αρχιερείς και πρεσβυτέρους
Ματθ. 27,4 λέγων· ἥμαρτον
παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. οἱ δὲ εἶπον·
τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψει.
Ματθ. 27,4 λέγων· “ημάρτησα, διότι παρέδωσα αίμα αθώον”. Εκείνοι
δε είπον· “και τι μας μέλει εμάς; Συ θα δώσης λόγον δι' αυτό”.
Ματθ. 27,5 καὶ ῥίψας τὰ
ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν
ἀπήγξατο.
Ματθ. 27,5 Και αφού έριψεν με αγανάκτησιν τα αργύρια στον ναόν,
έφυγε απελπισμένος και επήγε και εκρεμάσθη.
Ματθ. 27,6 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς
λαβόντες τὰ ἀργύρια εἶπον· οὐκ ἔξεστι βαλεῖν
αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ
αἵματός ἐστι.
Ματθ. 27,6 Οι δε αρχιερείς επήραν τα αργύρια και είπαν· “δεν
επιτρέπεται να τα βάλωμε στο ταμείον του ναού, διότι είναι τιμή αίματος, το
οποίον μετ' ολίγον θα χυθή”.
Ματθ. 27,7 συμβούλιον δὲ
λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν
τοῦ κεραμέως εἰς ταφὴν τοῖς ξένοις·
Ματθ. 27,7 Αφού δε έκαμαν συμβούλιον ηγόρασαν με αυτά τον αγρόν
του κεραμιδά, ως τόπον ταφής των ξένων (οι οποίοι συνέβαινε να αποθνήσκουν εις
την Ιερουσαλήμ).
Ματθ. 27,8 διὸ ἐκλήθη ὁ
ἀγρὸς ἐκεῖνος ἀγρὸς αἵματος ἕως
τῆς σήμερον.
Ματθ. 27,8 Δι' αυτό και ο αγρός εκείνος έχει ονομασθή μέχρι
σήμερα “αγρός αίματος”.
Ματθ. 27,9 τότε ἐπληρώθη τὸ
ῥηθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· καὶ
ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ
τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ,
Ματθ. 27,9 Τοτε εξεπληρώθη αυτό που είχε λεχθή δια του προφήτου
Ιερεμίου, ο όποιος έλεγε· “και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του
ανεκτιμήτου, τον οποίον μερικοί από τους υιούς Ισραήλ τόσον είχαν εκτιμήσει,
Ματθ. 27,10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ
εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέ
μοι Κύριος.
Ματθ. 27,10 και έδωκαν αυτά δια τον αγρόν του κεραμιδά, όπως με
καθωδήγησε ο Κυριος”.
Ματθ. 27,11 Ὁ δὲ Ἰησοῦς
ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος· καὶ ἐπηρώτησεν
αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν λέγων· σὺ εἶ ὁ
βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη
αὐτῷ· σὺ λέγεις.
Ματθ. 27,11 Ο δε Ιησούς εστάθη όρθιος εμπρός στον ηγεμόνα και τον
ηρώτησε ο ηγεμών λέγων· “συ είσαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων;” Ο δε Ιησούς του
απήντησε· “συ λέγεις ότι είμαι ο βασιλεύς”.
Ματθ. 27,12 καὶ ἐν τῷ
κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων
καὶ τῶν πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο.
Ματθ. 27,12 Και ενώ κατηγορείτο από τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους,
αυτός δεν έδωσε καμμίαν απάντησιν.
Ματθ. 27,13 τότε λέγει αὐτῷ
ὁ Πιλᾶτος· οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυροῦσι;
Ματθ. 27,13 Τοτε λέγει εις αυτόν ο Πιλάτος· “δεν ακούεις πόσα καταθέτουν
αυτοί εις βάρος σου;”
Ματθ. 27,14 καὶ οὐκ ἀπεκρίθη
αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα, ὥστε
θαυμάζειν τὸν ἡγεμόνα λίαν.
Ματθ. 27,14 Και δεν απήντησεν εις αυτόν ούτε ένα λόγον, ώστε ο
ηγεμών να θαυμάζη παρά πολύ την γαλήνην και το ηθικόν μεγαλείον του δεσμώτου.
Ματθ. 27,15 Κατὰ δὲ ἑορτὴν
εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ
δέσμιον, ὃν ἤθελον.
Ματθ. 27,15 Κατά την εορτήν δε του πάσχα είχε την συνήθειαν ο ηγεμών
να απολύη ένα κατάδικον χάριν του λαού, εκείνον τον οποίον ήθελαν. (Επειδή δεν
είχε το θάρρος να απολύση τον Ιησούν ως αθώον, όπως εξ αρχής τον είχε
αναγνωρίσει, εκέφθη να τον απολύση κατά χάριν).
Ματθ. 27,16 εἶχον δὲ τότε
δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον Βαραββᾶν.
Ματθ. 27,16 Είχαν δε τότε ένα κατάδικον διαβόητον δια τα πολλά του
εγκλήματα, ο όποιος ελέγετο Βαραββάς.
Ματθ. 27,17 συνηγμένων οὖν αὐτῶν
εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τίνα θέλετε ἀπολύσω
ὑμῖν; Βαραββᾶν ἢ Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον
Χριστόν;
Ματθ. 27,17 Ενώ δε εκείνοι ήσαν συγκετρωμένοι εμπρός στο πραιτώριον,
τους ηρώτησεν ο Πιλάτος· “ποίον θέλετε να απολύσω προς χάριν σας; Τον Βαραββάν
η τον Ιησούν, τον λεγόμενον Χριστόν;”
Ματθ. 27,18 ᾔδει γὰρ ὅτι
διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν.
Ματθ. 27,18 Διότι είχε εννοήσει πολύ καλά, ότι ένεκα φθόνου τον
παρέδωσαν.
Ματθ. 27,19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ
ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ
γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα· μηδέν σοι καὶ τῷ δικαίῳ
ἐκείνῳ· πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ᾿ ὄναρ
δι᾿ αὐτόν.
Ματθ. 27,19 Ενώ δε αυτός εκάθητο εις την δικαστικήν έδραν, έστειλε
προς αυτόν η γυναίκα του και του είπε· “πρόσεχε να μην αναμιχθής εις την υπόθεσιν
του δικαίου εκείνου, διότι πολλά έπαθα σήμερα ένεκα αυτού στο όνειρόν μου”.
Ματθ. 27,20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα
αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν
ἀπολέσωσιν.
Ματθ. 27,20 Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι έπεισαν εν τω μεταξύ
τους όχλους να ζητήσουν τον Βαραββάν, να θανατώσουν δε τον Ιησούν.
Ματθ. 27,21 ἀποκριθεὶς δὲ
ὁ ἡγεμὼν εἶπεν αὐτοῖς· τίνα θέλετε ἀπὸ
τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον·
Βαραββᾶν.
Ματθ. 27,21 Ελαβε δε τον λόγον ο ηγεμών και είπεν εις αυτούς· “ποίον
θέλετε από τους δυό να σας απολύσω;” Εκείνοι δε εφώναξαν· “τον Βαραββάν”.
Ματθ. 27,22 λέγει αὐτοῖς ὁ
Πιλᾶτος· τί οὖν ποιήσω Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον
Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες· σταυρωθήτω.
Ματθ. 27,22 Τους λέγει ο Πιλάτος· “Τι λοιπόν να κάμω τον Ιησούν, τον
λεγόμενον Χριστόν;” Λεγουν εις αυτόν όλοι, “να σταυρωθή”.
Ματθ. 27,23 ὁ δὲ ἡγεμὼν
ἔφη· τί γάρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς
ἔκραζον λέγοντες· σταυρωθήτω.
Ματθ. 27,23 Ο δε ηγεμών είπε· “διατί να σταυρωθή; Ποίον κακόν έκαμε;”
Εκείνοι δε ακόμη περισσότερον εκραύγαζαν λέγοντες· “να σταυρωθή”.
Ματθ. 27,24 ἰδὼν δὲ ὁ
Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ
μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς
χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου λέγων· ἀθῶός
εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου
τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε.
Ματθ. 27,24 Οταν είδε ο Πιλάτος ότι καμμίαν ωφέλειαν δεν έφερε η
παρέμβασις του υπέρ του Ιησού, αλλά μάλλον προκαλούσε θόρυβον και αναταραχήν,
αφού επήρε νερό εξέπλυνε καλά τα χέρια του εμπρός στον όχλον λέγων· “είμαι
αθώος από το αίμα του δικαίου τούτου· εις σας θα πέση η ευθύνη και το κρίμα”.
Ματθ. 27,25 καὶ ἀποκριθεὶς
πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ
ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν.
Ματθ. 27,25 Και απεκρίθη όλος ο λαός και είπε· “το αίμα αυτού ας πέση
επάνω εις ημάς και επάνω εις τα τέκνα μας”. (Και ο Πιλάτος ήτο ένοχος, διότι
δεν ετόλμησε, καθ' ο καθήκον ως δικαστής είχε, να απολύση τον αθώον, και οι
Εβραίοι ακόμη περισσότερον διότι επέμειναν και εσταύρωσαν τον Σωτήρα και
ευεργέτην των).
Ματθ. 27,26 τότε ἀπέλυσεν αὐτοῖς
τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν φραγελλώσας
παρέδωκεν ἵνα σταυρωθῇ.
Ματθ. 27,26 Τοτε τους αφήκεν ελεύθερον τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν,
αφού διέταξε και τον εμαστίγωσαν με το φραγγέλιον, τον παρέδωσε δια να
σταυρωθή.
Ματθ. 27,27 Τότε οἱ στρατιῶται
τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ
πραιτώριον συνήγαγον ἐπ᾿ αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν·
Ματθ. 27,27 Τοτε οι στρατιώται του ηγεμόνος, αφού παρέλαβαν τον
Ιησούν εις την αυλήν του πραιτωρίου, εμάζεψαν γύρω από αυτόν όλην την φρουράν.
Ματθ. 27,28 καὶ ἐκδύσαντες
αὐτὸν περιέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοκκίνην,
Ματθ. 27,28 Και αφού τον εγύμνωσαν από τα ενδύματά του, τον ενέδυσαν
με κόκκινον μανδύαν, δια να τον εμπαίξουν ως βασιλέα.
Ματθ. 27,29 καὶ πλέξαντες
στέφανον ἐκ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν
κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ κάλαμον ἐπὶ τὴν
δεξιὰν αὐτοῦ, καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ
ἐνέπαιζον αὐτῷ λέγοντες· χαῖρε ὁ βασιλεὺς
τῶν Ἰουδαίων·
Ματθ. 27,29 Επλεξαν δε ακάνθινον στέφανον και έβαλαν αυτόν στο κεφάλι
του αντί για στέμμα· του έδωκαν καλάμι στο δέξι του χέρι αντί για σκήπτρο και
αφού εγονάτισαν εμπρός του τον ενέπαιζαν λέγοντες· “χαίρε, ο βασιλεύς των
Ιουδαίων”.
Ματθ. 27,30 καὶ ἐμπτύσαντες
εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν κάλαμον καὶ ἔτυπτον
εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.
Ματθ. 27,30 Και αφού τον έπτυσαν, επήραν το καλάμι και εκτυπούσαν την
κεφαλήν του.
Ματθ. 27,31 καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν
αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν
αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀπήγαγον
αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι.
Ματθ. 27,31 Και όταν τον ενέπαιξαν όσον ήθελαν, έβγαλαν από αυτόν
την χλαμύδα, του εφόρεσαν τα ενδύματά του και τον ωδήγησαν, δια να τον
σταυρώσουν.
Ματθ. 27,32 Ἐξερχόμενοι δὲ
εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα· τοῦτον
ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.
Ματθ. 27,32 Καθώς δε έβγαιναν από την πόλιν, ευρήκαν ένα άνθρωπον,
που κατήγετο από την Κυρήνην και ωνομάζετο Σιμων, αυτόν ηγγάρευσαν να σηκώση μέχρι
του Γολγοθά τον σταυρόν του Ιησού.
Ματθ. 27,33 Καὶ ἐλθόντες εἰς
τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὅ ἐστι λεγόμενος κρανίου τόπος,
Ματθ. 27,33 Και αφού ήλθαν εις τόπον λεγόμενον Γολγοθά, όνομα που
σημαίνει “τόπος κρανίου”,
Ματθ. 27,34 ἔδωκαν αὐτῷ
πιεῖν ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμένον· καὶ
γευσάμενος οὐκ ἤθελε πιεῖν.
Ματθ. 27,34 του έδωσαν να πιή ξύδι ανακατεμένον με χολήν, δια να του
φέρη κάποιαν προσωρινήν ναρκώσιν. Εκείνος όμως αφού το εδοκίμασε, δεν ήθελε να
το πιή.
Ματθ. 27,35 σταυρώσαντες δὲ αὐτὸν
διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ βαλόντες κλῆρον,
Ματθ. 27,35 Αφού δε τον εσταύρωσαν, εμοίρασαν μεταξύ των με κλήρον
τα ενδύματά του οι στρατιώται.
Ματθ. 27,36 καὶ καθήμενοι ἐτήρουν
αὐτὸν ἐκεῖ.
Ματθ. 27,36 Και καθήμενοι εκεί τον εφρουρούσαν.
Ματθ. 27,37 καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω
τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ
γεγραμμένην· οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεὺς
τῶν Ἰουδαίων.
Ματθ. 27,37 Και ετοποθέτησαν στον σταυρόν, επάνω από την κεφαλήν
του, γραμμένην την κατηγορίαν του· “αυτός είναι ο Ιησούς ο βασιλεύς των
Ιουδαίων”.
Ματθ. 27,38 Τότε σταυροῦνται σὺν
αὐτῷ δύο λῃσταί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς
ἐξ εὐωνύμων.
Ματθ. 27,38 Τοτε σταυρώνονται μαζή με αυτόν δύο λησταί, ένας εκ
δεξιών και άλλος εξ αριστερών. (Και τούτο, δια να εξευτελισθή ακόμη
περισσότερον ο Χριστός και να προβληθή εις τα μάτια όλων ως ένας από τους
καταδικασμένους εις θάνατον κακούργους).
Λουκ.
23,39 Εἷς δὲ τῶν
κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτὸν λέγων· εἰ
σὺ εἶ ὁ Χριστός, σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.
Λουκ. 23,39 Ενας δε από τους σταυρωθέντας κακούργους τον
εβλασφημούσε λέγων· “εάν συ είσαι πράγματι ο Χριστός, σώσε τον ευατόν σου και
ημάς”.
Λουκ.
23,40 ἀποκριθεὶς δὲ
ὁ ἕτερος ἐπετίμα αὐτῷ λέγων· οὐδὲ
φοβῇ σὺ τὸν Θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ
κρίματι εἶ;
Λουκ. 23,40 Απεκρίθη δε ο άλλος, τον επέπληττε και του έλεγε· ούτε
τον Θεόν συ ο εγκληματίας και ένοχος δεν φοβείσαι, διότι υφίστασαι την ιδίαν
καταδίκην με αυτόν τον αθώον;
Λουκ.
23,41 καὶ ἡμεῖς μὲν
δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν·
οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε.
Λουκ. 23,41 Και ημείς μεν δικαίως τιμωρούμεθα, διότι απολαμβάνομεν
άξια εκείνων που επράξαμεν. Αυτός όμως κανένα ποτέ άτοπον δεν έπραξε”.
Λουκ.
23,42 καὶ ἔλεγε τῷ
Ἰησοῦ· μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν
τῇ βασιλείᾳ σου.
Λουκ. 23,42 Και έλεγεν στον Ιησούν· “ενθυμήσου με, Κυριε, όταν θα
έλθης με δόξαν και δύναμιν εις την βασιλείαν σου, ώστε να απολαύσω και εγώ την
χαράν και την μακαριότητα αυτής”.
Λουκ.
23,43 καὶ εἶπεν αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον μετ᾿ ἐμοῦ
ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.
Λουκ. 23,43 Και είπεν εις αυτόν ο Ιησούς· “σε διαβεβαιώνω, ότι
σήμερον θα είσαι μαζή μου στον παράδεισον”.
Ματθ. 27,39 Οἱ δὲ
παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς
κεφαλὰς αὐτῶν
Ματθ. 27,39 Εκείνοι δε που επερνούσαν από τον δρόμον κοντά στον
σταυρόν, τον εβλασφημούσαν και εκινούσαν τα κεφάλια των
Ματθ. 27,40 καὶ λέγοντες· ὁ
καταλύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν!
σῶσον σεαυτόν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ,
κατάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.
Ματθ. 27,40 λέγοντες· “συ λοιπόν, είσαι που θα εκρήμνιζες τον ναόν
και εις τρεις ημέρας θα τον ξανάκτιζες! Σώσε τώρα τον ευατόν σου. Εάν πράγματι
είσαι υιός του Θεού, κατέβα από τον σταυρόν”.
Ματθ. 27,41 ὁμοίως δὲ καὶ
οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν
γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων ἔλεγον·
Ματθ. 27,41 Παρομοίως δε και οι αρχιερείς τον ενέπαιζαν μαζή με τους
γραμματείς και τους πρεσβυτέρους και τους Φαρισαίους και έλεγαν ειρωνικώς·
Ματθ. 27,42 ἄλλους ἔσωσεν,
ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ
ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ
πιστεύσομεν ἐπ᾿ αὐτῷ·
Ματθ. 27,42 “άλλους έσωσε, τον ευατόν του όμως δεν ημπορεί να σώση.
Εάν είναι πράγματι ο σταλμένος από τον Θεόν βασιλεύς του Ισραήλ, ας κατεβή από
τον σταυρόν και θα πιστεύσωμεν εις αυτόν.
Ματθ. 27,43 πέποιθεν ἐπὶ τὸν
Θεόν, ῥυσάσθω νῦν αὐτόν, εἰ θέλει αὐτόν· εἶπε
γὰρ ὅτι Θεοῦ εἰμι υἱός.
Ματθ. 27,43 Εχει στηρίξει την πεποίθησίν του στον Θεόν. Ας τον σώση
τώρα από τον σταυρόν, αν πράγματι τον θέλη. Διότι ο ίδιος είπε, ότι είμαι υιός
Θεού”.
Ματθ. 27,44 τὸ δ᾿ αὐτὸ
καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον
αὐτόν.
Ματθ. 27,44 Κατά τον ίδιον τρόπον και οι λησταί, που είχαν σταυρωθή
μαζή του, τον ύβριζαν.
Ματθ. 27,45 Ἀπὸ δὲ ἕκτης
ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν
ἕως ὥρας ἐνάτης.
Ματθ. 27,45 Από δε την δωδεκάτην ώραν έως τας τρστο απόγευμα έγινε
σκοτάδι εις όλην την γην.
Ματθ. 27,46 περὶ δὲ τὴν
ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ
μεγάλῃ λέγων· ἠλὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί; τοῦτ᾿
ἔστι, Θεέ μου Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες;
Ματθ. 27,46 Περί την τρίτην απογευματινήν ώραν εβόησε με φωνήν
μεγάλην ο Ιησούς, λέγων· “Ηλί, Ηλί, λιμά σαβαχθανί;” Δηλαδή, Θεε μου, Θεε μου,
διατί με εγκατέλιπες;”
Ματθ. 27,47 τινὲς δὲ τῶν
ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι Ἠλίαν
φωνεῖ οὗτος.
Ματθ. 27,47 Μερικοί δε από εκείνους που εστέκοντο εκεί, όταν ήκουσαν
τα λόγια του Ιησού (επειδή δεν εγνώριζαν την Αραμαϊκήν γλώσσαν) έλεγαν, ότι
αυτός επικαλείτε τον Ηλίαν.
Ματθ. 27,48 καὶ εὐθέως
δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον
πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν.
Ματθ. 27,48 Και αμέσως ένας από αυτούς έτρεξε, επήρε σφουγγάρι το
εγέμισε με ξύδι, το προσήρμοσε εις ένα καλάμι και τον επότιζε.
Ματθ. 27,49 οἱ δὲ λοιποὶ
ἔλεγον· ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας
σώσων αὐτόν.
Ματθ. 27,49 Οι άλλοι όμως έλεγαν· “άφησε να ιδούμε, εάν θα έλθη ο
Ηλίας, δια να τον σώση”.
Ματθ. 27,50 ὁ δὲ Ἰησοῦς
πάλιν κράξας φωνῇ μεγάλῃ ἀφῆκε τὸ πνεῦμα.
Ματθ. 27,50 Ο δε Ιησούς αφού πάλιν έκραξε με φωνήν μεγάλην, αφήκε ο
ίδιος το πνεύμα του να φύγη από το σώμα.
Ματθ. 27,51 Καὶ ἰδοὺ
τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ
ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ
αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν,
Ματθ. 27,51 Και ιδού το παραπέτασμα του ναού, που εχώριζε τα άγια
των αγίων από τα άγια, εσχίσθη εις δύο από επάνω έως κάτω και η γη συνεκλονίσθη
από τον σεισμόν και οι πέτρες εσχίσθησαν
Ματθ. 27,52 καὶ τὰ μνημεῖα
ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων
ἠγέρθη,
Ματθ. 27,52 και τα μνημεία εις την περιοχήν της Ιερουσαλήμ ανοίχθησαν
μόνα των και πολλά σώματα των πεθαμένων αγίων ανεστήθησαν·
Ματθ. 27,53 καὶ ἐξελθόντες
ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ
εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν
πολλοῖς.
Ματθ. 27,53 και αφού εξήλθαν από τα μνημεία μετά την ανάστασιν του
Χριστού, εισήλθαν εις την αγίαν πόλιν, την Ιερουσαλήμ και παρουσιάσθησαν εις
πολλούς.
Ματθ. 27,54 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος
καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν,
ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν
σφόδρα λέγοντες· ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος.
Ματθ. 27,54 Ο δε εκατόνταρχος και οι στρατιώται, που ήσαν μαζή του
δια να φρουρούν τον Ιησούν, εφοβήθησαν παρά πολύ και έλεγαν· “αληθώς! αυτός ήτο
υιός Θεού”!
Ιω. 19,31 Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι,
ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ
σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν·
ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ
σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν
αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν.
Ιω. 19,31 Οι Ιουδαίοι, εφρόντισαν εν τω μεταξύ να μη μείνουν
επάνω στον σταυρόν τα σώματα των κρεμασθέντων κατά την διάρκειαν του Σαββάτου.
Διότι η ημέρα αυτήν της σταυρώσεως ήτο ημέρα προπαρασκευής δια το αυριανόν
Πασχα. Ητο δε μεγάλη και επίσημος η ημέρα εκείνη του Σαββάτου, που θα ήρχιζεν
αμέσως μόλις εβασίλευεν ο ήλιος, διότι συνέπιπτε με την πρώτην ημέραν του
πάσχα. Παρεκάλεσαν, λοιπόν, τον Πιλάτον να σπάσουν οι στρατιώται τα σκέλη των
σταυρωθέντων, δια να συντομευθή έτσι ο θάνατός των, και να τους πάρουν απ' εκεί
πριν δύση ο ήλιος, δια να μη βεβηλωθή η εορτή του πάσχα.
Ιω. 19,32 ἦλθον οὖν
οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ
σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ·
Ιω. 19,32 Ηλθαν πράγματι οι στρατιώται στον Γολγοθάν κατά
διαταγήν του Πιλάτου και του μεν πρώτου ληστού έπασαν τα σκέλη, όπως επίσης και
του άλλου, που είχε σταυρωθή μαζή με τον Ιησούν.
Ιω. 19,33 ἐπὶ δὲ
τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν
ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη,
Ιω. 19,33 Οταν όμως ήλθαν στον Ιησούν, επειδή είδαν, ότι
αυτός είχεν ήδη πεθάνει, δεν του έσπασαν τα σκέλη,
Ιω. 19,34 ἀλλ᾿ εἷς
τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν
ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.
Ιω. 19,34 αλλά ένας στρατιώτης, δια κάθε ενδεχόμενον, του
ετρύπησε την πλευράν με την λόγχην· και αμέσως έτρεξε από εκεί αίμα και νερό
καθαρόν, πράγμα παράδοξον και πρωτοφανές δια νεκρόν.
Ιω. 19,35 καὶ ὁ ἑωρακὼς
μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ
μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα
καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.
Ιω. 19,35 Αυτό το μέγα και συμβολικόν γεγονός, εκείνος που
το είδε με τα ίδια του τα μάτια (δηλαδή ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής) το εβεβαίωσε
κατά τον πλέον επίσημον τρόπον και η μαρτυρίαν του αυτή είναι απολύτως αληθινή.
Και εκείνος γνωρίζει πολύ καλά ότι λέγει την αλήθειαν δια το θαυμαστόν αυτό
γεγονός, ώστε και σεις να πιστεύσετε.
Ιω. 19,36 ἐγένετο γὰρ
ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ
συντριβήσεται αὐτοῦ.
Ιω. 19,36 Διότι έγιναν όλα αυτά, δια να εκπληρωθή η
προφητεία της Γραφής· Δεν θα συντριβή κανένα από τα οστά του.
Ιω. 19,37 καὶ πάλιν ἑτέρα
γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.
Ιω. 19,37 Και πάλιν άλλη προφητεία της Γραφής λέγει· Θα
ιδούν εκείνον, τον οποίον ελόγχισαν.
Ματθ. 27,55 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ
καὶ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι,
αἵτινες ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ τῆς
Γαλιλαίας διακονοῦσαι αὐτῷ·
Ματθ. 27,55 Ησαν δε εκεί και πολλαί γυναίκες, αι οποίαι από μακρυά
παρακολουθούσαν τα γεγονότα. Αυταί ηκολούθησαν τον Ιησούν από την Γαλιλαίαν και
τον υπηρετούσαν.
Ματθ. 27,56 ἐν αἷς ἦν
Μαρία ἡ Μαγδαληνή, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ
Ἰωσῆ μήτηρ, καὶ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν
Ζεβεδαίου.
Ματθ. 27,56 Μεταξύ αυτών ήσαν η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα
του Ιακώβου και του Ιωσή, και η μητέρα των υιών Ζεβεδαίου.
Ματθ. 27,57 Ὀψίας δὲ
γενομένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Ἀριμαθαίας,
τοὔνομα Ἰωσήφ, ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσε
τῷ Ἰησοῦ·
Ματθ. 27,57 Αργά δε το απόγευμα ήλθε ένας πλούσιος άνθρωπος από την
Αριμαθαίαν, ονόματι Ιωσήφ, ο οποίος και αυτός είχε μαθητεύσει κοντά στον
Ιησούν.
Ματθ. 27,58 οὗτος προσελθὼν
τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
τότε ὁ Πιλᾶτος ἐκέλευσεν ἀποδοθῆναι τὸ σῶμα.
Ματθ. 27,58 Αυτός προσήλθε στον Πιλάτον και εζήτησε το σώμα του
Ιησού. Τοτε ο Πιλάτος διέταξε να του δοθή.
Ματθ. 27,59 καὶ λαβὼν τὸ
σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι
καθαρᾷ,
Ματθ. 27,59 Και λαβών ο Ιωσήφ το σώμα το ετύλιξε εις σινδόνι
καινούριο και καθαρό
Ματθ. 27,60 καὶ ἔθηκεν αὐτὸ
ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ ὃ ἐλατόμησεν
ἐν τῇ πέτρᾳ, καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τῇ θύρᾳ
τοῦ μνημείου ἀπῆλθεν.
Ματθ. 27,60 και το έθεσε στο καινούριο μνημείον του, το οποίον είχε
σκαλίσει στον βράχον. Και αφού εκύλισε εμπρός εις την θύραν του μνημείου
μεγάλον λίθον, ανεχώρησε.
Ματθ. 27,61 Ἦν δὲ ἐκεῖ
Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία, καθήμεναι ἀπέναντι
τοῦ τάφου.
Ματθ. 27,61 Ητο δε εκεί Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, αι
οποίαι εκάθηντο απέναντι από τον τάφον.
